Incest mouni கதைகள்

[johnypowas]

“மறுபடியும் பிள்ளைதாச்சி ஆகப்போறே? என்ன பண்ணபோறே" என்றேன்.

“மறுபடியும் உன்னை போல ஆம்பளையை உனக்கு பெத்துக்கொடுக்க போறேன்" என்றாள். அவளை மீண்டும் இறுக்க கட்டிக் கொண்டேன்.

“சங்கரனுக்கு தெரிஞ்சா?" என்றேன்.

“தெரியட்டும். உண்மையை சொல்லனும்னா அவன் எனக்கு தாலியே கட்டலை வாசு. உங்கப்பா கூட தாலி எல்லாம் கட்டல. கொஞ்ச நாள் இருந்திட்டு ஓடிட்டான்"

“கவலைப்படாதடி. உனக்கு நான் இருக்கேன்" என்றேன்.

“விலாஸினியை நினைச்சாதான் பாவமாயிருக்கு" என்றாள். நான் அமைதியாக இருந்தேன்.

“நான் கவலைப்படல வாசு. நீ யாருகிட்டேன்னா போ. ஆனா நீ எனக்கு வேணும்"

“உன் பசி போயிடுச்சா?" என்றேன்.

“ம். ஆனா என்னை எவ்வளவு துரத்தனே?" என்று சிரித்தாள்.

“அம்மாவாயிட்டயே அதான்" என்று சிரித்தேன். மெல்ல இருவரும் கட்டி பிடித்துக் கொண்டே தூங்கினோம். மறுநாள் விடிந்தது.

“வாசு, வாசு" என்று என்னை உலுக்கியது ஆண் குரல். மெல்ல எழுந்தேன்.

“மச்சான் சங்கரன் செத்துட்டாண்டா” என்றேன், அப்படியே அதிர்ச்சியாகி நின்றேன்.

“ஆமாண்டா மச்சான். KLX 3454 மோட்டார் வண்டி வேனுடன் மோதி" என்று கணேஷ் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும்போதே யாரோ காஃபி டம்பளரை கீழே போடுவது கேட்டேன். பார்த்தால் கலா.

********
வேகமாக ஓடினோம். சங்கரன் செத்துபோய் இருந்தான். அவன் மேல் வெள்ளை போர்வை போர்த்தப்பட்டு இருந்தான். பக்கத்தில் விலாஸினி அழுதுக் கொண்டு இருந்தாள். அவள் மேல் அவள் மாமா பையன் ரகு கை போட்டுக் கொண்டு இருந்தான். விலாஸினி பாட்டி இருந்தாள்.



“படுபாவி. போய் சேர்ந்துட்டான்" என்று அப்போதும் திட்டிக் கொண்டு இருந்தாள். என்னருகில் விலாஸினி வந்தாள்.



“வாசு. ரகு கல்யாணம் நின்னு போச்சி” என்று என்னை பார்த்தாள்.



“சங்கரன் பிணத்தை வைச்சிட்டு இதை பேசாதே விலூ. இது முடியட்டும்" என்று சொல்லவே விலாஸினி தலையாட்டினாள். சங்கரன் பிணம் மார்ச்சுரிக்கு மீண்டும் சென்றது.


தொடரும் மௌனி