18-11-2020, 03:46 PM
அத்தியாயம் - 28
அசோக் இல்லம்
அக்டோபர் 4 2020 இரவு 7 15 மணி
அசோக் ராதா அறையின் வெளியே உள்ள சோபாவில் அமர்ந்த படி, அவளை துணி மாற்றும் போது அவளின் தொடை மற்றும் கால்களை பார்த்ததை நினைத்தபடி இருந்தான், தன் தங்கை சிறிய பெண் என்று தானே நினைத்தோம் ஆனால் அவள் பருவ மங்கை என்று நாம் நெனைக்க தவறிவிட்டோமே, அவளிடம் நாம் கொஞ்சம் விலகி அவளை அன்பாக பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும், எக்காரணத்திலும் அவளை தப்பான கண்ணோட்டத்தில் பார்க்க கூடாது, எனக்கும் அம்மாவிற்கும் இருக்கும் உறவு காதலின் வெளிப்பாடு, அதே போல் தங்கையிடம் நடந்துகொள்ள கூடாது, அவள் நாளை வேற ஒருவரின் மனைவி ஆக போகிறவள், அவளை நாம் தான் பார்த்துக்கப்பாக பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும், ராதாவிற்கு நல்ல படிப்பை குடுக்க வேண்டும், படிப்பு முடித்தவுடன் நம்ம ஆஃபிஸில் அவளுக்கு ஒரு பெரிய பொறுப்பு குடுத்து நிர்வாக திறனை வளர்க்க வேண்டும், பின்பு அவளின் மனதுக்கு ஏத்த மாதிரி ஒரு நல்ல கணவனை நாம் தேர்ந்து எடுத்து திருமணம் செய்து நம்முடன் எப்போதும் வைத்துக்கொள்ள வேண்டும். என்று நினைத்தபடி இருந்தான், அப்பொழுது ராதா ஒரு சிவப்பு நிற சுடிதார் அதுக்கு ஏத்த பாண்ட் மேல ஒரு மெல்லிய துப்பட்டா போட்டு நெத்தியில் ஒரு சிவப்பு நிற ஸ்டிக்கர் போட்டு வைத்து, முகத்தில் லேசாக பவுடர் அடித்துக்கொண்டு, கொஞ்சம் மெல்லிய வசம் வீசும் வாசனை திரவியம் அவளின் அக்குளில் அடித்துக்கொண்டு, கொஞ்சம் மல்லிகை பூ தன் கூந்தலில் சூடி கொண்டு ஒரு தேவதை போல் வந்து அண்ணனின் மடியில் அமர்ந்துகொண்டாள். தங்கை தன் மடியில் வந்து அமர்ந்தது கூட தெரியாமல் சிந்தனையில் ஆழ்ந்து இருந்தான் அசோக். ராதா மெல்ல அண்ணனின் தலை முடியை கோதியபடி மெல்ல அழைத்தாள்
ராதா: அண்ணா, அண்ணா (மெல்ல தோள்பட்டையை தடவி மெல்ல கன்னத்தை செல்லமாக தட்டினாள்)
அசோக் மெல்ல சுயநினைவு வந்தான், அவன் மடியில் மிக அருகில் தன் ஆசை தங்கை அமர்ந்து இருப்பதை பார்த்தான், ராதா முதல் முறை அவனின் மடியில் உரிமையாக அதும் இத்தனை நெருக்கமாக இருப்பதை பார்த்து ஆச்சிர்யப்பட்டான், மனதில் ராதா அவனை முழுமனதாக அண்ணனாக ஏற்றுக்கொண்டதை நினைத்து மனதுக்குள் ஆனந்தம் கொண்டான், எப்பவும் ராதாவை அன்பாக பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டான்
அசோக்: ஹே ராதா நீ எப்படா வந்த அண்ணா கவனிக்கல டா
ராதா: நான் வந்து பத்து நிமிஷம் ஆகுது, எவ்ளோ நேரமா உன்ன கூப்பிடுறேன், நீ தான் எங்கயோ நினைப்ப வச்சுட்டு இருக்க (போலி கோவத்தில் அண்ணனின் தலையில் செல்லமாக கொட்டினாள்)
அசோக்; ஆஹ், வலிக்கிது செல்லம், நிஜமா அண்ணா உன்ன பாக்கல டா, எல்லாம் உன்ன பத்தி தான் நெனச்சுட்டு இருந்தேன்
ராதா: ஹ்ம்ம் அப்படியா என்ன நினைச்சுட்டு இருந்த டா அண்ணா (முகம் உடனே பொய் கோவத்தில் இருந்து ஆசையாக மலர்ந்து)
அசோக்: என்னோட லைப்ல எனக்குன்னு சொந்தம் இல்லனு எங்குனது உண்டு டா, அப்பா இருந்தும் யாரும் இல்லாம அன்பு இல்லாம தான் வள்ர்ந்தேன், அப்பா எப்பவும் பிசினஸ், மீட்டிங்னு ஊரு ஊரா போய்டுவாரு நான் தான் தனியா இந்த வீட்டுல இருப்பேன், அப்ப அப்ப ராஜேஷ் வீட்டுக்கு போவேன், மோர்னிங் நம்ம போனோமே அந்த வீடு தான் என்னோட நிம்மதி கொடுக்குற இடம், அங்க இருக்க கல்யாணி ஆண்ட்டி எனக்கும் அம்மா மாதிரி, ராஜேஷ் என்னோட உயிர் நண்பன், அவனோட தங்கச்சி கீதா எனக்கு ரொம்ப இஸ்தம் ரொம்ப கிளோஸ் ஆஹ் பழகுவோம், இப்ப கொஞ்ச நாலா அவளை லவ் பண்றேன், அவளும் என்ன லவ் பண்ற, ஆனா எப்படி இத அவங்க அம்மா கிட்ட, ராஜேஷ் கிட்ட சொல்ல போறேன்னு தெரியல டா, அவங்கள தவிர எனக்கு நெருக்கமான உறவு னா பத்மா அக்கா தான், என்ன தான் அவங்க எல்லாரும் எனக்கு அன்பு காமிச்சாலும் எனக்குன்னு ஒரு அம்மா, ஒரு தங்கச்சி இல்லனு ஏங்கி இருக்கேன் டா, ஆனா என்னோட ஏக்கம், என்னோட இத்தனை வருஷம் கனவு ஆசை எல்லாம் சரி செய்யுற மாதிரி அந்த கடவுள் உன்னையும், அம்மாவையும் எனக்கு குடுத்து இருக்காரு டா, நான் ரொம்ப அதிர்ஷ்டசாலி டா ராதா.
இப்படிக்கு
Loveyourself1990
என்னுடைய (கதைகள்) திரிகள்:
காதலுக்கு வயதில்லை
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31384
காலம் என் கையில்
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31598
அன்பிற்கு உண்டோ அடைக்கும் தாழ்
https://xossipy.com/thread-32596.html
Loveyourself1990
என்னுடைய (கதைகள்) திரிகள்:
காதலுக்கு வயதில்லை
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31384
காலம் என் கையில்
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31598
அன்பிற்கு உண்டோ அடைக்கும் தாழ்
https://xossipy.com/thread-32596.html