அன்பளிப்பு: கணவரின் உத்தியோக உயர்வுக்கு(suba)
#83
வரும்போதும் ராஜு முன்னால உக்காந்துக்க.. விஜியோட நானும் ஷர்மாவும் பின் சீட்ல உக்கந்துகொண்டோம்....

வழியில ஷர்மா அதிகம் பேசல........ நானும் அமைதியா முகத்தில் ஒருவித பதட்டத்தோட... எதுவும் பேசாம இருந்தேன்......

ஷர்மா முகமும் டாம்ப டல்லாதான் இருந்துது.... எனக்கும் மனசுக்குள்ள... ஏகப்பட்ட உணர்ச்சி போராட்டங்கள் ஒரு வழியா சென்னை நெருங்க ஷர்மாவுக்கு வலது பக்கமே நான் உக்காந்து இருந்ததால முந்தானைக்கு நடுவே தெரிந்த என் இடையையும்... மார்பகங்களையும்.... அடிக்கடி ஓரக்கண்ணால நோட்டம்விட்டு மனதுக்குள் ரசித்தபடி...

முகத்தில் ஏகப்பட்ட சோகம் பிரதிபலிக்க...... ஆழ்ந்த யோசனையில்... (அடுத்து என்ன எப்படி ட்ரை பன்னலம்ன்னோ என்னவோ)........ சோகமே வடிவாக பக்கத்தில் நெருக்கமாகவே உக்காந்து இருக்க.....

அப்பப்ப மேடு பள்ளங்களில் கார் விழுந்து எழும்போதும்.... வளைவுகளில் திரும்பும்போதும் கொஞ்சம் அதிகமாக தயக்கமில்லாமல் என்னோட உரசியபடியும் இருக்க....... விஜி என் மடியில் படுத்திருக்க..... மெல்ல நான் என் தலைய முன் சீட்ல முட்டியபடி கொஞ்சம் முன் பக்கம் குனிந்து.. அவர் கவனிக்காத நேரத்துல... தான விலகிய மாதிரி மெல்ல என் முந்தானையை கொஞ்சம் விளக்கி.... அவரோட பார்வைல என் ரெண்டு முலைகளும் தெளிவா தெரியும்படி செய்து.. ஒன்னும் தெரியாதவள் மாதிரி... இருக்க....

ஷர்மா முகத்துல சின்ன சந்தோஷம்.... கொஞ்சம் நெருங்கி உக்காந்து.... விஜிய கொஞ்சற சாக்குல.. மெல்ல பட்டும் படாமலும் மெல்ல மெல்ல உரசலை அதிகமாக்க....

அதை உணர்ந்து... சரி மனுஷன் இஞ்சி தின்ன கொரங்கு மாதிரி இவ்வளவு நேரம் இருந்தார்.. சரி மனுஷன் இந்த அல்ப சந்தோஷத்தோடவாவது இன்னைக்கு தூங்கட்டும்னு மனசுல நினைச்சுகிட்டு.... மெல்ல கண் மூடி அவரது உரசலை அனுமதித்தபடி.... அனுபவித்துக்கொண்டே வீடுவந்து சேர்ந்தோம்.....

வீடு வர்றதுக்குள்ள வழியில் ஹோட்டலில் சாப்பிட்டுவிட்டு போகலாமான்னு ஷர்மா தயங்கி தயங்கி கேக்க...... அந்த கேள்வியில் இருந்த பரிதாபத்தில் நான் கொஞ்சம் தடுமாறினாலும் பின் சுதாரித்து... இன்னைக்கு அனுபவிச்சது போதும்... இனி மத்தது பிரைடே தான்ன்னு மனசுல நினைத்து.... வீடுவந்து சேர்ந்தோம்......
எங்களை வீட்ல டிராப் பண்ணிட்டு... ரொம்ப தேங்க்ஸ் சொல்லிடு... டிரைவர் இருந்ததால.. நைட் நேரமாகி விட்டதால... டிரைவர் எதுவும் தப்பா நினைக்க கூடாதேன்னு... வீட்டுக்கு வராமலேயே... அவர் கிளம்பி போக.......

ஒரு வழிய வீட்டுக்குள் வந்து... டிரஸ் சேஞ் பண்ணிக்கிட்டு... எல்லாரும் சாப்பிட்டு முடிச்சு... ராஜுவா படுக்க வச்சிட்டு.. நானும் படுத்தபடி விஜி பாப்பாவுக்கு பால் கொடுக்க.....

ஈவ்னிங் நடந்த சம்பவங்களை மனசுக்குள் அசைபோட்டு ரசித்தபடி தூங்க ஆரம்பித்தேன் ..............

ரொம்ப நேரம் தூக்கம் வரல... கடைல.. அந்த சேல்ஸ்மேன் இன்னர் ட்ரஸ் பாக்கலியான்னு கேட்டதுக்கு உடனே நான் பதில் சொன்னப்போ ஷர்மா முகம் வாடியது என் கண் முன்னே வந்தது........

ஒரு வேலை அதையும் ட்ரை பண்ணி பாத்திருக்கலாமொன்னு தோன... அப்படி பண்ணி இருந்தால் அவர் எப்படி நடந்து கொண்டிருபார்ந்னு மனசுக்குள்ள கற்பனைகள் ஓட... இப்படி மனசு அவரின் எல்லா செய்கைகளையும் அசை போட்டபடி... இருக்க ரொம்ப நேரம் தூக்கமே வரல.....

மனசுல ஏகப்பட்ட உணர்ச்சி போராட்டங்கள்....... தூக்கம் வர ரொம்ப நேரம் ஆனது.....

அடுத்த நாள் ரொம்ப மெதுவாக நகர்வது போல தோன்றியது..... நைட் ஹஸ்பண்டு வந்து சேர்ந்தார்..... காஞ்சிபுரம் ட்ரிப்ப பத்தி விரிவா சொல்லாம நடந்தத முதல் தடவிய கணவர்கிட்ட மறைச்சு பொதுவா சொல்லி முடித்தேன்....

கணவர் போன் பண்ணி இருந்த அவரோட நண்பரும் அன்னைக்கு ஏதோ ஒரு காரணத்தால கடைல இல்லாமல் போனது எனக்கு கொஞ்சம் வசதியா இருந்தது...... என்னவோ தெரியல.. நடந்தத அப்படியே சொல்ல தயக்கமா சங்கடமா இருந்துது...........

ஃப்ரைடே என்ன என்ன பண்ணனும் எப்படி நடந்துக்கணும்ன்னு நைட் ரொம்ப நேரம் வரை எனக்கு கிளாஸ் எடுத்துட்டு... இருவரும் படுக்க... எஸ் எனக்கு ஆசையா இருந்தாலும் அன்னைக்கு எங்களுக்குள் ஒண்ணுமே நடக்கல.......

எப்போ வரும் எப்போ வருமுன்னு ஆசையா ஏக்கமா எதிர் பாத்ர்த்த ஃப்ரைடே வந்தது.....

காலைலேயே ராஜுவா அவங்க சித்தப்பா வீட்ல விட்டுட்டு வந்தார்.. சமையல் ரெடி ஆகாது கொஞ்சம் நேரம் ஆகும்னு சொல்லியும் கேக்காம காலைல 10 மணிக்கே ஷர்மாவ லஞ்ச்சுக்கு (ஸ்பெஷல் விருந்துக்கு) கூப்பிட்டுவிட்டார்.......

நானும் விடிய எழுந்து சிம்ப்லா ஒரு நல்ல சமையல் செய்து வைக்க... அவரோ அவங்க ட்ரின்க்சுக்கு தகுந்த மாதிரி நான்-வெஜ் அயிட்டங்கள், ட்ரிங்க்ஸ் எல்லாம் வாங்கி வச்சுட்டு ஷர்மாவுக்காக காத்திருக்க............
Like Reply


Messages In This Thread
RE: அன்பளிப்பு: கணவரின் உத்தியோக உயர்வுக்கு - by johnypowas - 17-03-2019, 10:32 AM



Users browsing this thread: 14 Guest(s)