Incest என் இனிய உடன்பிறப்பே

[Tamilking]

அங்க வீட்டு வாசல்ல உக்காந்து தலைசீவி கொண்டெ போட்ருந்த செல்வி மாடு ரெண்டு மட்டும் வந்து கட்டுத்தரில நின்னு அச போடுறத பாத்துட்டு எழுந்து வந்தா.


"எங்கெ ரெண்டு பேத்தையுங்காணும். மாடு மட்டும் வந்து நிக்கிது." னு பேசிக்கிட்டு மாட்டப் புடிச்சு கட்டிட்டு நேரா வீட்டுக்குள்ள போய்ட்டு காண்டா வௌக்க ஏத்திக்கிம் கொளத்தப் பாத்துக்கும் நடக்க ஆரம்பிச்சா.



கொஞ்ச தூரம் போனதும் ரெண்டு உருவம் வீட்டப்பாத்துக்கும் நடந்து வாரதப் பாத்துட்டா. ஒசரமா ஒரு தோளுல கலப்பையும் மறு கையால இன்னொரு ஆள அணச்சுக்கும் கைத்தாங்கலா கூட்டியாரதப் பாத்துட்டு வேகமா நடந்தா. கிட்ட வர வர அது தன்னோட புள்ளைங்கனு தெரிஞ்சதும்.



"என்னய்யா ஆச்சு. ஏன் தங்கச்சி கெந்தி கெந்தி நடக்குரா.?"



தூரத்துல வௌக்கு வெளிச்சத்தப் பாத்தப்போவே தமுழுக்கு தெரியும் அது அம்மாதான்னு. அம்மானு தெரிஞ்சதுமே அவனோட உறுப்பு டக்குனு சுருங்கி பூவெம்பழம் மாதிரி சின்னதாப்போச்சு. தாரணியும் அதக் கவனிச்சுங்குந்தான் வந்தா. அவளுக்கு அதுவும் ஆச்சரியமாத்தேன் இருந்துச்சு. இதப்பத்தியும்அண்ணனங்கிட்டக் கேக்கனும்னு நெனச்சா.



"ஒன்னுல்ல ஆத்தா. தங்கச்சி சகதில வழுக்கி விழுந்துருச்சு. கரட்டுக் காலு சுலுக்கிருக்கும். நடக்க முடியலெ னு சொல்லுச்சு. அதெந் தூக்கி அணசா வச்சு நடக்க வச்சுக் கூட்டியாரென்."


"ஓடுகாலி முண்டெ. ஒரு எடத்துலெ இருந்தாத்தான. சொல்ல சொல்லக் கேக்காமெ வரிஞ்சு கட்டிக்கிம்ல பாவாடெ கிழிய ஓடுனா. காலு ரெண்டையும் புடிச்சு பொலந்து போடுறேன். தட்டுக்கெட்ட சிரிக்கி முண்டெ." னு சொல்லிக்கிம் ஓங்கி தாரணி முதுகுல ஒன்னு வச்சா.



தமுழு இதக் கொஞ்சமும் எதிர்பாக்கல. ஒரு தோளுல கலப்பைய வச்சுக்கும் முடிஞ்ச அளவு தேக்கிப்பாத்தான்.


"அட ஏம் புள்ளய அடிக்கிற. தெரியாம விழுந்துருச்சு. அதுவே வலில நிக்கிது. விடத்தா."



அவன் சொல்றதக் கேக்காம மறுபடியும் தாரணிய இழுத்துப்போட்டு முதுகுல ரெண்டு போட்டா செல்வி. தாரணி எழுந்து ஒடியாந்து தன் அண்ணன் முதுகுக்குப் பின்னாடி போய்ட்டு அவன் முதுகக் கட்டிப் புடிச்சுக்கும் அழுக ஆரம்பிச்சுட்டா.



"அண்ணே வலிக்கிதுணே. அடிக்கெ வேண்டாம்னு சொல்லுணே.." னு தேம்பித் தேம்பி அழுதா.



"விடய்யா. பொம்புளெப் புள்ளெனா ஒரு அடக்கம்வேணும். இப்புடியா ஆடிட்டு விழுகுறது. நேத்துத்தேன் பாடம் படிச்சேன்.நேத்து என்னடானா பூச்சிக்கடி. இன்னக்கி இப்புடி விழுந்து தொலக்கிறா. இவளெ எப்புடித்தேன் கரெசேத்து கலியாணம் பன்னித் தொலெக்கெப் போறெனோ...?" னு மறுபடியும் கைய ஓங்குனா.



அவ்வளவுதான் தமுழுக்கு எங்கருந்து அம்புட்டுக் கோவம் வந்துச்சுனு தெரியல. தோள்ல இருந்த கலப்பையத் தூக்கி சைடாப்புல ஒரே வீசுதான். பக்கத்து வயக்காட்டுக்குள்ள போய் விழுந்துச்சு.



தாரணிக்கே பயத்துல ஒடம்பு நடுங்கிருச்சு. அண்ணன கட்டிப்புடிச்சுட்டு அழுதுட்ருந்தவ டக்குனு அழுகைய நிறுத்திட்டு கொஞ்சம் வெலகியே நின்னா. அம்மா காரியும் டக்குனு அடங்கிட்டா. ரெண்டு பேருக்குமே தெரியும் தமுழுக்குக் கோவம்வந்தா காளி ஆட்டம் ஆடுவான்னு. அவன மீறிப்பசுனா கண்டிப்பா அறெ விழும்.



"சொல்லிக்கிமே இருக்கேன் ஏங்கண்ணு முன்னாடியே இப்புடிப்போட்டு அடிக்கிற...? இழுத்து அறஞ்சேனு வைய்யி செகுலு கடவாயெல்லாம் தெரிச்சிப்போவும். வயசு வந்தப் புள்ளைய இப்புடியா போட்டு அடிப்பெ..?"



அம்மா காரி ஒன்னுமே சொல்லல. சீலைய எடுத்து வாயப்பொத்திக்கிம் நின்னா. அவளுக்குமே பயத்துல கண்ணு கலங்கிருச்சு.



"நீ ஒன்னும் அவளெ கரெ சேக்க வேணாம். எந்தங்கச்சிய எப்புடி வளத்து பரிசம் போட்டுக் குடுக்கனும்னு எனக்குத் தெரியும். சொலிட்டேருக்கேன் எம்முன்னாடியே எந்தங்கச்சியெ இப்புடி அடிக்கிறே. கொன்னுவுடுவேன் பாத்துக்க."



அவன் போட்ட சத்தம் கொளத்துக்கரையில பட்டு எதிரொலிச்சுச்சு.



"ந்தா குச்சி இங்கெ வா."



தாரணி விரு விருனு அண்ணங்கிட்ட வந்து நின்னா. அடிச்சதுல கீழ விழுந்ததால அவ தலையில அங்கங்கெ சருகு ஒட்டிருந்துச்சு. அதெல்லாம் தொடச்சு விட்டான். முதுகு கைப்பக்கம்லாம் மண்ணு ஒட்டிருந்துச்சு. அதயும் தொடச்சு விட்டுட்டு அவ மொகத்தப் பாத்தான். இன்னும் பரந்துட்டுதான் அண்ணனப் பாத்துட்டு நின்னா. கன்னத்துல வழிஞ்ச கண்ணீரெல்லாம் தொடச்சு விட்டுட்டு அவள மறுபடியும் இடுப்போட அணச்சபடி மெதுவா வீட்டப் பாத்து நடக்க ஆரம்பிச்சான்.



தாரணியும் மெல்ல கெந்தி கெந்திக்கிம் அண்ணங்கூட நடக்க ஆரம்பிச்சா.



"நல்லா அடிச்சுப்புடுச்சா...? மதுகுலெ அடிச்சது எனக்கு அதுரச்சு. இப்புடியா அடிப்பாக. வலிக்கிதா குச்சி..?"



இந்தமுறை தமுழோட குரல் அப்புடியே தலகீழா இருந்துச்சு. குழந்தை மாதிரி தங்கச்சிக்கிட்ட கணிஞ்சு பேசுனான். அதுவும் அவ காதுல மட்டும் விழுகுற மாதிரி மொல்லப் பேசுனான்.



"ம் ணே. முதுகு எரியிது. நல்லா அடிச்சுப்புடுச்சு."



"ச்செரி ச்செரி அண்ணந் தேச்சு விடுறேன். அழுவாத." இதமா முதுகுல தேச்சு விட்டான்.



தாரணிக்கி அவ்வளவு சந்தோசம். தன் அண்ணன் தன் மேல உசுரயே வச்சுருக்கத நெனச்சு ரொம்ப அசந்து போய்ட்டா. ஒரு பக்கம் பெருமையாவும் இன்னொரு பக்கம் தன் அண்ணனோட பாசத்த என்னைக்குமே இழக்கக் கூடாதுனு வைராக்கியமும் வந்துச்சு. தன் அண்ணன் இடுப்ப சுத்தி இன்னும் நெறுக்கிட்டு தன் தலைய தன் அண்ணன் மார்புல.சாச்சுக்குமே நடந்து போனா. அவ கண்ணு மட்டும் கண்ணீர் சிந்திட்டே இருந்துச்சு ஆனா இது ஆனந்தக் கண்ணீர்.



ரெண்டு பேரும் போரதையே வெறிச்சு நின்னு பாத்துட்ருந்தா. ஒருபக்கம் தன் மவன் அடிச்சுப்புடுவேன் னு சொன்னதுல மனசு ரணப்பட்டு நின்னா. மறுபக்கம் தான் இல்லாட்டியும் தன்மகள இவன் பாத்துக்குவான் னு சந்தோசமும் இருந்துச்சு. சர்னு மூக்க உறிஞ்சிக்கிம் முந்தானைய எடுத்து கண்ணீரத் தொடச்சுக்குனா.


"தொரெ அடிச்சுப்புடுவாகலாம்ல. தங்கச்சிய தொட்டா இம்புட்டுக் கோவம் வருது. அப்புடியே அப்பெங் கொனம். யாரு எவருனு பாக்காமெப் பேசிப்புடுரது." னு சொல்லிக்கிம் நேரா கலப்பெ கெடந்த எடத்துக்கு வௌக்கத் தூக்கிட்டுப்போனா. கலப்பையத் தூக்கி தன் தோளுல வச்சா.



"என்ன இம்புட்டுக்கனங் கனக்குது. இதெத்தேன் இம்புட்டுத்தூரம் ஒத்தெக்கையால எம்புள்ளே தூக்கியெரிஞ்சுச்சாக்கும்.
ஒந்தங்கச்சி புருசென் பாவந்தேன்.இப்புடி ஒரு மச்சானெ வச்சுக்கும் பொன்டாட்டியெ அடிக்கெக்கூட முடியாது." னு சொல்லிக்கிம் வீட்டப் பாத்துக்கும் வௌக்கோட.பொடி நடையா நடந்து வந்தா.



ஆனாலும் இவ்வளவு கலவரத்துலயும் அவளுக்கு தன் மகனோட வாய்லருந்து வந்த ஒரு விதமான கவுச்சி வாடெ மட்டும் மறக்காமெ நியாபகத்துக்கு வந்துச்சு.



"அன்னெக்கிம் காலைல கவுச்சியடிச்சுச்சு. இன்னைக்கிம் வாயிலெ அதே கவுச்சியடிக்கிது. அப்புடி என்னதேன் குடிக்கிரானோ என்னமோ. இவளுக்குத் தெரியாமெ எதுவுங்குடிக்கெ மாட்டான். அவெந் தூங்குனத்துக்கு அப்பறமா அவள அரட்டிக் கேட்டா சொல்லிப்புடுவா." னு வீட்டப் பாக்க நடையக் கட்டுனா.