DHOKHA (ਧੋਖਾ)

[Naughtymunda097]

ਗੁੱਸੇ ਚ ਬਾਥਰੂਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹੀ  "ਏਹ੍ਹ ਕੀ ਕੀਤਾ ਤੂੰ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈਨੂੰ ਏਹ੍ਹ ਸਭ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ        ਮੁੱਹ ਚ ਲੈਣਾ ਵੀ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਏਹ੍ਹ ਤਾਂ ਬਸ ਤੇਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ         ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਵਾਲੇ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੇ ਓਹ ਕਹਿ ਵੀ ਦਵੇ ਮੁੱਹ ਚ ਪਾਉਣ ਨੂੰ" ਰਾਜ਼ ਔਖੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲੀ "ਚੱਲ ਬਹੁਤੇ ਨਖ਼ਰੇ ਨਾ ਕਰ ਆਜਾ ਕੰਬਲ ਚ ਠੰਡ ਲੱਗ            ਜਾਉ" ਬਿੰਦਰ ਕੰਬਲ ਚ ਸਵਾਰਾ ਹੋ ਕੇ ਲੇਟਦਾ ਬੋਲਿਆ  "ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਕਮ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਕਰਿਆ ਕਰ"ਕੰਬਲ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠਦੀ ਬੋਲੀ  "ਅੱਗ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ ਮਿਲਣ ਦੀ"ਬਿੰਦਰ ਛਾਤੀ ਨੂੰ ਪਲੋਸਦੀਆ ਬੋਲਿਆ  "ਆਹੋ ਤੇ ਤੂੰ ਰੀਝ ਮੇਰੇ ਤੇ ਹੀ ਲਾਉਣੀ ਸੀ"ਰਾਜ਼ ਲੰਮੇ ਪੈਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਹੋਰ ਕੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਤਾਂ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗ ਕਰਨਾ ਬਾਹਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਰੀਝਾਂ ਲਾ ਕੇ" ਬਿੰਦਰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦਿਆ ਹੋਏ ਬੋਲਿਆ  ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਠੰਡੇ ਜਿਸਮ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲਗਦੇ ਹੀ ਭਖਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਟੇਢੀ ਕਰਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਤੇ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਮੁਕਾਬਲਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਕਦੀ ਬਿੰਦਰ ਉਸਦੇ ਹੇਠਲੇ ਬੁੱਲ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਭਰਦਾ ਕਦੇ ਰਾਜ਼ ਬਿੰਦਰ ਦੇ ਬੁੱਲ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਦੀ  ਦੋਵਾਂ ਦੀਆਂ ਜੀਭਾਂ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਮੁੱਹ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਕਬੱਡੀ ਖੇਡਦੀ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹੱਥ ਆਪਣੀ ਕਰਾਮਾਤ ਦਿਖਾ ਰਹੇ ਸੀ ਬਿੰਦਰ ਗਦਰਾਏ ਜਿਸਮ ਤੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਸੱਜੀ ਛਾਤੀ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲਿਆ ਰਾਜ਼ ਵੀ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਇੱਟ ਦਾ ਜਵਾਬ ਪੱਥਰ ਨਾਲ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ ਜੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਬਿੰਦਰ ਦੀ ਜੀਭ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਖਿੱਚ ਲੈਂਦੀ  ਅਗਲੇ ਪਲ ਹੀ ਪਲਟੀ ਮਾਰ ਕੇ ਬਿੰਦਰ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਉੱਤੇ ਚੜ ਗਿਆ ਕਣਕਵੰਨੇ ਮੋਟੇ ਪੱਟ ਖੋਲ ਕੇ ਬਿੰਦਰ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੁੱਹ ਤੋਂ ਚੁੰਮਦਾ ਹੋਇਆ ਧੋਣ ਤੇ ਫਿਰ ਹਲਕੇ ਕਾਲੇ ਨਿੱਪਲਾਂ ਤੇ ਆ ਗਿਆ ਜੀਭ ਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਦਾ ਸਪਰਸ਼ ਰਾਜ਼ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਕਢਵਾ ਦਿੰਦਾ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਸਾਈਡਾ ਨੂੰ ਲਮਕਿਆ ਮਾਸ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਨਿੱਪਲ ਹੋਰ ਤਿੱਖੇ ਤੇ ਉਚੇ ਹੋ ਕੇ ਬਿੰਦਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਏ ਬਿੰਦਰ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਦੋਵਾਂ ਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਵਾਰ ਤੇ ਵਾਰ ਕਰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਮੁਹੋ ਸਸਸਸਸਸਸਸਸੱਸ ਆਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹ ਓਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹ ਮਮੱਮੱਮੱਮੱਮੱਮੱਮੱਮੱਮ ਉਫਫਫਫਫਫਫਫ ਜਿਹੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਿੱਕਲ ਰਹੀਆਂ ਸੀ  ਜਦੋ ਬਿਲਕੁਲ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਵੱਸੋ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਹੱਥ ਹੇਠਾਂ ਕਰਕੇ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਗਰਮ ਗਰਮ ਲੁੱਲ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਲਿਆ  4-5 ਵਾਰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਕੇ ਆਪਣੀ ਭੱਠੀ ਵਾਂਗ ਤਪਦੀ ਫੁੱ*ਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਪਈ ਇਸ ਗਰਮੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਰਾਜ਼ ਨੇ ਟੋਪਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾਣੇ ਤੇ ਫੇਰ ਕੇ ਮੋਰੀ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਬਿੰਦਰ ਦੇ ਦਵਾਲੇ ਘੁੰਮਾ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਦਬਾਅ ਬਣਾਇਆ ਤੇ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਵੀ ਰਾਜ਼ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਭਾਰ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਅੱਧਾ ਲੁੱਲ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਾ ਦਿੱਤਾ  "ਹਏ ਜੀਜਾਜੀ" ਰਾਜ਼ ਮਦਮਸਤ ਹੋਈ ਬੋਲੀ  ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਅੰਦਰ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਰਾਜ਼ ਦੀ ਭੱਠੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਏਵੈ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇ ਕਿਸੇ ਗਰਮ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਉਸਦੇ ਲੁੱਲ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਹੋਵੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਾਹਰ ਅੰਦਰ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਫੁੱ*ਦੀ ਤੇ ਲੁੱਲ ਵਿਚ ਲੈਅ ਜਿਹੀ ਬਣ ਗਈ  ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਲੁੱਲ ਪਿਸਟਨ ਵਾਂਗ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇ ਹੀ ਪੂਰਾ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ ਰਾਜ਼ ਜ਼ਵਾਬ ਵਿੱਚ ਥੱਲਿਓਂ ਘੱਸਾ ਮਾਰ੍ਡੀ ਜਦੋ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਪੱਟ ਆਪੋ ਵਿੱਚ ਵੱਜਦੇ ਤਾ ਧਪ ਧਪ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਉਂਦੀ  ਓਹ੍ਹਹ੍ਹ ਆਹਹ ਹਆਆ ਹਏ ਹੋਰ ਹੋਰ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ ਆਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹ                        ਓਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹਹ੍ਹ                                           ਮਮੱਮੱਮੱਮੱਮੱਮੱਮੱਮੱਮ                                                                  ਤੇਜ਼ ਭਾਜੀ ਹਏ ਚੋਦੋ ਆਪਣੀ ਸਾਲੀ, ਹਏ ਜੀਜਾ ਜੀ ਹਏ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਖ਼ੁਦ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਕੇ ਓਹ ਕੀ ਬੋਲਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਏ  ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਏਹ੍ਹ ਮਾਦਕ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਜ਼ੋਸ ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਸੀ  ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਦੋਵੇਂ ਟੰਗਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈਆ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਗੋਡੇ ਉਸਦੇ ਕੰਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੰਮੇ ਪੱਟਾ ਨਾਲ ਦੱਬੇ ਗਏ  ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਅੱਧਾ ਕ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਲੁੱਲ ਰਾਜ਼ ਦੀ ਫੁੱ*ਦੀ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਇਸ ਪੋਜ਼ ਵਿਚ ਰਾਜ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪੂਰਾ ਫਸ ਕੇ ਗਿਆ ਇਥੋਂ ਤਕ ਕੇ ਫੁੱ*ਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਵਾਲਾ ਮਾਸ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਹੀ ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨਾਲ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਦਰਦ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਹ ਮੁੱਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਦਰਦ ਦਬਾ ਗਈ                                ਇਸ ਪੋਜ਼ ਵਿੱਚ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਰਾਜ ਨੂੰ ਠੋਕਿਆ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਤਕ ਉਸਨੇ ਥੱਕ ਗਈ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ   ਫਿਰ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਇਕ ਲੱਤ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈ ਤੇ ਇਕ ਲੱਤ ਬਿੰਦਰ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ ਇਸ ਤਰਾਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਰਾਜ਼ ਬੈਡ ਤੇ ਟੇਢੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਫਿਰ ਰਾਜ਼ ਦੀ ਧੁੰਨੀ ਤੱਕ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਲੱਤ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰਾਜ਼ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਰੱਖ ਬਿੰਦਰ ਪੂਰੀ ਠੁਕਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ  ਏਨੇ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ ਨੇ ਇਕ ਹੱਥ ਬਿੰਦਰ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਦੂਰਾ ਹੱਥ ਉਸਦੇ ਪੱਟ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ ਕਰਨ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਵੀ ਸਪੀਡ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤੀ 5-7 ਧੱਕਿਆ ਬਾਦ ਹੀ ਰਾਜ਼ ਦਾ ਸ਼ਰੀਰ ਆਕੜ ਗਿਆ ਲੱਤਾ ਬਾਹਵਾਂ ਇਕਦਮ ਸਿੱਧੀਆਂ ਤੇ ਅੱਖਾ ਬੰਦ ਸ਼ਾਹ ਤੇਜ਼ ਰਾਜ਼ ਜਿਵੇ ਹੋਰ ਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੀ ਬਿੰਦਰ ਦੇ ਢਿੱਡ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਉਸਨੂੰ ਰੁੱਕਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਲਾਵੇ ਦੀ ਨਦੀ ਵਹਿ ਤੁਰੀ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਤਪਸ਼ ਬਿੰਦਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਰਾਜ਼ ਚਰਮਸੁੱਖ ਤੇ ਬਿੰਦਰ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਮੁੱਹ ਤੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਦੇੱਖ ਕੇ ਅਜੀਬ ਹੀ ਮਜਾ ਲੈ ਰਹੇ ਸੀ  1 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਸਾਹ ਕਾਬੂ ਆਏ ਤੇ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਯੱਕਾ ਤੌਰ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਹੁਣ ਰਾਜ਼ ਦਾ ਜਿਸਮ ਠੰਡਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਨਿਕਲਿਆ ਲਾਵਾ ਹਵਾ ਨਾਲ ਕਿਰਿਆ ਕਰ ਕੇ ਉਸਦੇ ਚਿਤੜਾ ਤੇ ਬਿੰਦਰ ਦੇ ਲੁੱਲ ਨਾਲ ਸੁੱਕ ਚੁੱਕਾ ਸੀ  ਏਹ੍ਹ ਲਾਵਾ ਹੀ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਚਿਕਨਾਹਟ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਪਾਪੜੀਆ ਬਣ ਕੇ ਚੁੱਭ ਰਿਹਾ ਸੀ  ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਹੁਣ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸਦੀਆਂ ਸਿਸਕਾਰੀਆ ਹੁਣ ਦਰਦ ਦੀਆਂ ਆਹਾ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ  "ਬਸ ਭਾਜੀ ਬਸ ਹਏ ਭਾਜੀ ਰੁਕਜੋ ਹਏ ਮਰਗੀ ਭਾਜੀ" ਬਿੰਦਰ ਦੇ ਹਰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਰਾਜ ਦੇ ਮੁਹੋ ਏਹੀ ਬੋਲ ਨਿਕਲਦੇ  ਪਰ ਬਿੰਦਰ ਦੇ ਸਿਰ ਕਾਮ ਚੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਹ ਕਿਥੇ ਸੁਣਦਾ ਸੀ ਉੱਤੋਂ ਬਿੰਦਰ ਡਿਆ ਕਮ ਕੁਝ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਹਰ ਧੱਕਾ ਰਾਜ਼ ਲਈ ਅਸਹਿ ਸੀ ਕੋਈ ਮਜਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਸ ਫਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਦਰਦ ਸੀ  ਫਿਰ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰੰਗ ਦਿਖਾਇਆ ਤੇ ਰਾਜ ਦੇ ਅੰਦਰ ਚਿਪਚਿਪਾ ਪਦਾਰਥ ਬਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਚਿਕਨਾਹਟ ਨਾਲ ਦਰਦ ਘੱਟ ਗਿਆ ਤੇ ਮਜ਼ਾ ਆਓਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਜਿਸਮ ਤਪਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸਵਾਦ ਜਿਹਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ  ਫਿਰ ਇਸ ਰਗੜ ਨੂੰ ਨਾ ਸਹਾਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬਿੰਦਰ ਸਪੀਡ ਇਕਦਮ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਆਖਿਰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਰੀਰ ਨੂੰ ਅਕੜਾ ਕੇ ਰਾਜ਼ ਤੇ ਲੇਟ ਜਾਂਦਾ ਰਾਜ਼ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਬਿੰਦਰ ਡਿਆ ਲੁੱਲ ਅੰਦਰੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲੈਂਦੀ ਏ ਤਾਜਾ ਗਰਮ ਮਾਲ ਰਾਜ ਦੇ ਢਿੱਡ ਤੇ ਜਾ ਪੈਂਦਾ ਜਿਸਦੀ ਗਰਮੀ ਰਾਜ਼ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਏ। ਹਫੜੇ ਹੋਏ ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਪਏ ਸੀ  ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਬਿੰਦਰ ਉਠ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਸਫਾਈ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਆਪਣਾ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਪਾਉਂਦਾ ਬੋਲਦਾ "ਹੁਣ ਹੋਈ ਤਸੱਲੀ ਕੇ ਹੈ ਕਸਰ ਬਾਕੀ" "ਹੁਣ ਜਾਨ ਹੀ ਲੈ ਕੇ ਹਟਣਾ ਸੀ" ਰਾਜ਼ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਬੋਲੀ  ਬਾਥਰੂਮ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਤੱਕ ਬਿੰਦਰ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਰਾਜ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ  ਬਿੰਦਰ ਹੇਠਾਂ ਝੁਕੀ ਦੇ ਲਮਕਦੇ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਪਲੋਸਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਰਾਜ਼ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਪਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਲੈਂਦੀ ਹੈ  ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਵਾਲ ਸਵਾਰ ਕੇ ਦੋਨੋ ਕਮਰੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਰਾਜ਼ ਮਫਲਰ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੁੱਹ ਲਪੇਟ ਕੇ ਐਨਕਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਸਕੂਟਰੀ ਲੈ ਕੇ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਿੱਛੋਂ ਬਿੰਦਰ ਵੀ ਬੁੱਲਟ ਦੀ ਕਿੱਕ ਮਾਰ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਦੇੱਖ ਕੇ ਆਪਣੇ ਰਾਹ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

 ਲੁਧਿਆਣਾ ਫਗਵਾੜਾ ਲੁਧਿਆਣਾ ਫਗਵਾੜਾ ਲੁਧਿਆਣਾ ਓ ਕੋਈ ਰਾਹ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਜਲੰਧਰ ਬੱਸ ਅੱਡੇ ਵਿੱਚ ਕੰਡਕਟਰ ਉੱਚੀ ਸਾਰੀ ਸਵਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਮਾਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ  "ਭਾਜੀ ਕਿਥੇ ਜਾਣੀ ਏਹ੍ਹ ਬਸ" ਇਕ 33-34 ਦੀ ਕੁੜੀ 3 ਕ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਕ ਨੂੰ ਮੋਢੇ ਲਾਈ ਕੰਡਕਟਰ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ  "ਲੁਧਿਆਣਾ ਜਾਣੀ ਬੀਬੀ" ਕੰਡਕਟਰ ਉਸਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ  ਏਨਾ ਸੁਣ ਕੇ ਕੁੜੀ ਬੈਗ ਫੜ ਕੇ ਬਸ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦੀ ਏ  ਏਧਰ ਓਧਰ ਨਜ਼ਰ ਘੁੰਮਾ ਦੇਖਦੀ ਕੋਈ ਸੀਟ ਵੇਹਲੀ ਨਹੀਂ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਸਵਾਲੀਆ ਨਜਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਦੀ ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਸੀਟ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਉਹ ਬੈਗ ਸੀਟ ਕੋਲ ਰੱਖ ਕੇ ਖਲੋਂ ਜਾਂਦੀ ਐ ਪਾਈਪ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ  "ਆਜੋ ਏਥੇ ਬੈਠਜੋ" ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ ਘੁੰਮ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਇਕ 22 ਕ ਸਾਲ ਦਾ ਨੋਜਵਾਨ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸੀਟ ਅਫ਼ਰ ਕੀਤੀ ਸੀ  "ਆਜੋ ਏਥੇ ਆਜੋ" ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਫਿਰ ਕਿਹਾ ਧੰਨਵਾਦੀ ਨਜਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਉਹ ਉਸ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੁੰਡਾ ਨਾਲ ਹੀ ਢੋ ਲਾ ਕੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ  ਬਸ ਥੋੜੀ ਅਜੇ ਅੱਡੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੀ ਨਿਕਲੀ ਸੀ ਕਿ ਕੰਡਕਟਰ ਨੇ ਟਿਕਟ ਕੱਟਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਅਵਾਜ ਦਿੱਤੀ  "ਕੋਈ ਰਾਹ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਬੈਠੀ" "ਵੇ ਪੁੱਤ ਰਾਮਾ ਮੰਡੀ ਰੂਕੁਗੀ ਬਸ" ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਬੈਠੀ ਬਜ਼ੁਰਗ ਔਰਤ ਬੋਲੀ  "ਨਾ ਨਾ ਮਾਤਾ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਰਾਹ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਨਾ ਹੋਵੇ" ਕੰਡਕਟਰ ਖਿਝਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਦਾ  "ਮਾਤਾ ਹੁਣੇ ਉਤਰਜਾ ਅਜੇ ਤਾਂ ਅੱਡੇ ਤੇ ਹੀ ਆ"ਕੰਡਕਟਰ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਤੇ ਸੀਟੀ ਮਾਰ ਕੇ ਬਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਮਾਤਾ ਉੱਤਰ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਉਹ ਕੁੜੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਅੱਗੇ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਮੁੰਡਾ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਸੀਟ ਦੇਣ ਕਰਕੇ ਕੁੜੀ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਸਤਿਕਾਰ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਦੇਖਦੀ  "ਤੁਸੀਂ ਕਿਥੇ ਜਾਣਾ" ਕੁੜੀ ਸਹਿਜੇ ਜਿਹੇ ਪੁੱਛਦੀ  "ਸਪਰੋੜ ਉਤਰਨਾ ਮੈਂ" ਮੁੰਡਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ  "ਪਰ ਕੰਡਕਟਰ ਤਾ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਕੇ ਰਾਹ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕੋਈ" ਕੁੜੀ ਸਵਾਲਿਆ ਨਜਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਦੀ "ਹਾਜੀ ਉਹ ਤਾਂ ਹੈ ਪਰ ਸਭ ਬੱਸਾਂ ਵਾਲੇ ਇਕੋ ਗਲ ਕਰਦੇ ਸੀ ਲੇਟ ਹੋ ਰਹੇ ਸੀ" ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਜਬੂਰੀ ਦਸੀ  "ਤੁਸੀਂ ਕਿਥੇ ਉਤਰਣਾ" ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਵਾਪਸੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ  "ਚੱਕ ਹਕੀਮ"  "ਫਿਰ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੇਰੇ ਵਾਂਗ ਚੋਰ ਹੋਏ" ਮੁੰਡਾ ਏਹ੍ਹ ਬੋਲ ਕੇ ਹਸ ਪਿਆ ਉਸਨੂੰ ਦੇੱਖ ਕੇ ਕੁੜੀ ਵੀ ਮੁਸਕਰਾ ਪਈ  "ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਲਾ ਹੀ ਹਿਸਾਬ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕੋਈ ਬਸ ਮਿਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਹੀ" ਕੁੜੀ ਬੋਲੀ

ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਤਕ ਕੰਡਕਟਰ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤੇ ਟਿਕਟ ਮੰਗੀ  ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਪੈਸੇ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਪਰੋੜ ਦੀ ਟਿਕਟ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਕੰਡਕਟਰ ਦਾ ਪਾਰਾ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ  "ਗਲਾਂ ਪਾੜ ਪਾੜ ਮੇਰਾ ਸੰਗ ਬੈਹ ਗਿਆ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਰਾਹ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕੋਈ" ਕੰਡਕਟਰ ਔਖਾ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲਿਆ  "ਆਹ ਅਗਲੇ ਮੋੜ ਤੇ ਰੋਕ ਕੇ ਉਤਾਰ ਦੇਵੀ" ਉੱਚੀ ਸਾਰੀ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਅਵਾਜ਼ ਦਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ "ਹਾਂ ਬੀਬੀ ਕਟਵਾ ਟਿਕਟ" ਕੁੜੀ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਹੋਈਆ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਝੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਪੈਸੇ ਦੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ "ਕਿਥੇ ਜਾਣਾ" ਕੰਡਕਟਰ ਪੈਸੇ ਸਵਾਰੇ ਕਰ ਕੇ ਫੜਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ  "ਚੱਕ ਹਕੀਮ" ਕੁੜੀ ਡਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ  "ਓ ਕੋਈ ਪਾਖੰਡ ਆ ਕੁੱਤੇ ਵਾਂਗ ਭੋਕ ਭੋਕ ਕੇ ਰੌਲ਼ਾ ਪਾਇਆ ਮੈਂ" ਕੰਡਕਟਰ ਲੋਹਾ ਲਾਖਾ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਆ  "ਉਹ ਉਤਾਰ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਏਥੇ"ਕੰਡਕਟਰ ਪੈਸੇ ਵਾਪਿਸ ਦਿੰਦਾ ਬੋਲਿਆ  ਫਿਰ ਅਚਾਨਕ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ "ਤੁਸੀਂ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਨੇੜੇ ਨੇੜੇ ਜਾਣਾ ਇਕ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਟਿਕਟ ਲੈ ਲਵੋ ਇਕੋ ਵਾਰ ਬਸ ਰੋਕ ਦਵਾਗਾ" ਕੁੜੀ ਮੁੰਡਾ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਮੁੱਹ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ  "ਚੱਕ ਹਕੀਮ ਦੀਆਂ ਦੋ ਦੇਂਦੇ" ਮੁੰਡਾ ਪੈਸੇ ਦਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਦਾ  "20 ਰੁਪਏ ਜਿਆਦਾ ਲੱਗਣੇ" ਕੰਡਕਟਰ ਪੈਸੇ ਫੜਦਾ ਬੋਲਦਾ "ਕੋਈ ਨਾ" ਮੁੰਡਾ ਕਹਿੰਦਾ  ਤੇ ਕੰਡਕਟਰ ਟਿਕਟ ਕੱਟ ਕੇ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਜਾਂਦਾ 

"ਤੁਸੀਂ ਸਪਰੋੜ ਦੀਆਂ ਦੋ ਟਿਕਟਾਂ ਕਰਵਾ ਲੈਂਦੇ" ਕੁੜੀ ਨੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ  "ਉਹ ਮੈ ਸੋਚਿਆ ਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਬੱਚਾ ਹੈ ਤੇ ਸਮਾਨ ਵੀ ਵੈਸੇ ਵੀ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਦੋਸਤ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਣਾ ਓਥੋਂ ਤੁਸੀਂ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ" ਮੁੰਡਾ ਟਿਕਟ ਨੂੰ ਵੱਟ ਚਾੜ੍ਹਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ "Thks ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਕਾਫੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ" ਕੁੜੀ ਬੋਲੀ "ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਏਹ੍ਹ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਫ਼ਰਜ਼ ਸੀ" ਮੁੰਡਾ ਸੁਭਾਵਿਕ ਜਿਹਾ ਬੋਲਦਾ "ਚੱਕ ਹਕੀਮ ਤੁਹਾਡੇ ਪੇਕੇ ਕੇ ਸਹੁਰੇ ਨੇ" ਮੁੰਡਾ ਗਲ ਨੂੰ ਤੋਰਨ ਲਈ ਪੁੱਛਦਾ  "ਸਹੁਰੇ ਨੇ" ਕੁੜੀ ਬੋਲਦੀ  "ਤੁਹਾਡਾ ਬੱਚਾ ਬੜਾ ਸੋਹਣਾ ਏ" ਕੋਈ ਹੋਰ ਗੱਲ ਨਾ ਔੜਦੀ ਦੇਖ ਉਹ ਬੋਲਦਾ  ਕੁੜੀ ਬਸ ਮੁਸਕਰਾ ਛੱਡਦੀ ਏ  "ਕੀ ਕਰਦੇ ਤੁਹਾਡੇ ਹਸਬੈਂਡ" ਮੁੰਡਾ ਗਲ ਕਰਨੀ ਚਾਉਂਦਾ ਹੁੰਦਾ  "ਉਹ ਮਲੇਸ਼ਿਆ ਨੇ 3 ਸਾਲ ਹੋਗੇ" ਕੁੜੀ ਦਸਦੀ "ਮਤਲਬ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਅਜੇ" ਮੁੰਡਾ ਸਹਿਜਸੁਭਾਅ ਪੁੱਛਦਾ  "ਨਹੀਂ ਵਿਆਹ ਤੋਂ 4 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਹੋਇਆ ਬੱਚਾ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮਤਲਬ ਏ" ਕੁੜੀ ਜਿਵੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਗ੍ਰੁਭ ਕੱਢਣਾ ਚਾਉਂਦੀ ਹੋਵੇ  "ਉਹ ਸਪਰੋੜ ਨਿਕਲ ਗਿਆ " ਕੁੜੀ ਬਾਹਰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਬੋਰਡ ਤੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਨਾਮ ਲਿਖਿਆ ਦੇੱਖ ਕੇ ਬੋਲਦੀ  ਮੁੰਡਾ ਆਪਣਾ ਫੋਨ ਕੱਢ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਿਸੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਫੋਨ ਮਿਲਾਉਂਦਾ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਲੈ ਜਾਣ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ  ਗਲ ਖ਼ਤਮ ਕਰਕੇ ਉਹ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੰਦਾ ਤੇ  ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ  "ਅਗਰ ਬੁਰਾ ਨਾ ਮਨਾਉ ਤਾਂ ਇਕ ਗੱਲ ਕਹਿ ਸਕਦਾ" "ਹਾਜੀ ਬੋਲੋ" ਕੁੜੀ ਸੁੱਤੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਸਵਾਰਾ ਕਰਦੇ ਬੋਲੀ "ਆਪਣਾ ਨੰਬਰ ਡਾਇਲ ਕਰ ਦਿਓ" ਏਹ੍ਹ ਬੋਲ ਕੇ ਆਪਣਾ ਫੋਨ ਉਸ ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾ  ਕੁੜੀ ਦੋ ਪਲ ਕੁਝ ਸੋਚ ਕੇ ਨੰਬਰ ਡਾਇਲ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਫੋਨ ਤੇ ਬੈੱਲ ਮਾਰ ਦਿੰਦੀ ਏਨੇ ਨੂੰ ਕੰਡਕਟਰ ਚੱਕ ਹਕੀਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਦੋਨੋ ਬਸ ਦੀ ਤਾਕੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਵੱਧ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਅੱਡੇ ਤੇ ਬਸ ਕੁਝ ਪਲ ਰੁਕਦੀ ਤੇ ਦੋਨੋ ਹੇਠਾਂ ਉੱਤਰ ਜਾਂਦੇ ਕੁੜੀ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਮੋਢੇ ਲਾ ਕੇ ਬੈਗ ਫੜ ਕੇ ਟੈਮਪੁ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰਣ ਲੱਗਦੀ ਤੇ ਫਿਰ ਰੁਕ ਕੇ ਮੁੰਡੇ ਵੱਲ ਦੇੱਖ ਕੇ ਬੋਲਦੀ  "ਫੋਨ ਜਰੂਰ ਕਰਨਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗਾ ਸਾਥ ਤੁਹਾਡਾ" ਏਹ੍ਹ ਬੋਲ ਕੇ ਓਹ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਟੈਮਪੁ ਤੇ ਚੜ ਕੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਰਾਹੇ ਜਾ ਪੈਂਦੀ ਹੈ


THE END