07-11-2020, 09:42 PM
அத்தியாயம் - 25
ராஜேஷ் இல்லம்
அக்டோபர் 4 2020 மதியம் 3 மணி
வீட்டில் அனைவரும் சாப்பிட்டுவிட்டு அவர் அவர் அறையில் ஓய்வு எடுத்துக்கொண்டு இருந்தனர், ராஜேஷ் தன் அம்மாவின் அறைக்கு மெல்ல சென்றான், அம்மாவை புசித்து நாள் ஆனது போல் அவனுக்கு தோன்றியது, அதும் இல்லாமல் அசோக் குடும்பத்துடன் ஒன்றாங்க தங்க ஆரமித்துவிட்டால் அம்மாவுடன் இந்த நெருக்கம் கிடைக்குமா என்றும் அவனுக்கு தெரியாது அதுனால் கொஞ்சம் நேரம் அம்மாவிடம் விளையாடலாம் என்று ராஜேஷ் அம்மாவின் அறையை நோக்கி சென்றான்
அங்கே கல்யாணி பெடில் அமர்ந்தபடி புத்தகம் வாசித்துக்கொண்டு இருந்தாள், மின்விசிறி காற்றில் அம்மாவின் சேலை சற்று விலகி அவளின் சதைப்பிடிப்பான அவளுடைய தொப்பை ஒரு மடிப்பு மடிந்து தொப்புள் குழி அழகாக தெரிந்தது.
ராஜேஷ்: அம்மா என்ன பண்றீங்க இன்னும் தூங்கலையா (என்று கேட்ட படி மெல்ல அம்மாவின் அருகில் வந்து பெடில் சாய்ந்துகொண்டான்)
கல்யாணி: இல்ல டா, அம்மாக்கு தூக்கம் வரல அதான் புக் படிக்கிறேன், நீ என்ன இன்னைக்கி எங்கயும் வெளிய போகலையா, அசோக் நம்மள அவங்க வீட்ல ஒன்னா தங்கணும் சொன்னானே, எப்ப அங்க நம்ம கெளம்பனும், அதுக்கு நீ ஏதாச்சும் அவனோட வேலை பாக்கலாம் தானே
ராஜேஷ்: அதுஎல்லாம் அவனே பாத்துப்பான் அம்மா, எனக்கு தான் கொஞ்சம் ஒரு மாதிரி இருக்கு
கல்யாணி: என்ன டா செல்லம், உடம்புக்கு எதாவது பண்ணுதா (மெல்ல மகனின் தலையை தூக்கி தன் மடியில் வைத்து அவனின் முடியை கோதிவிட்டாள்)
ராஜேஷ்: இல்ல அம்மா, உடம்பு எல்லாம் நல்லாத்தான் இருக்கு, ஆனா மனசு தான் சரி இல்ல அம்மா (மெல்ல அம்மாவின் வயிற்றை விரலால் தடவினான்)
கல்யாணி: என்ன ஆச்சு என்னோட செல்ல புள்ளைக்கு, அப்படி என்ன மனசுல வச்சு தவிக்கிற டா, அம்மா கிட்ட சொல்லு டா செல்லம்
ராஜேஷ்: இல்ல அம்மா, இப்ப வரைக்கும் நம்ம குடும்பம்ல, நீங்க, நான், நம்ம கீதா மட்டும்தான், இப்ப அதுல அசோக், அவன் அம்மா கவிதா, அவன் தங்கச்சி ராதா, அப்புறம் பத்மா அக்கா, அவங்கள கட்டிக்க போற பையன்னு எல்லாரும் ஒண்ணா இருக்கபோறோம்ல
கல்யாணி: ஆமா டா, இதன் அசோக் வந்து சொல்லித்தானே அப்பறம் என்ன டா செல்லம் உனக்கு கவலை, யோசனை
ராஜேஷ்: இல்ல அம்மா, நம்ம எல்லாரும் அங்க ஒண்ணா தங்க ஆரமிச்சா அப்பறம் நமக்கு இப்படி தனியா பேசி பழகுற வாய்ப்பு கிடைக்குமா அம்மா, உங்களோட அன்பு எனக்கு கொஞ்சம் குறைஞ்சா கூட என்னால தாங்க முடியாது அம்மா, உங்க பாசம், உங்க அக்கறை, உங்க கூட கட்டில் வாழ்கை எல்லாமே இப்ப இருக்க மாதிரியே வேணும் அம்மா, உங்க கூட கிச்சேன்ல சில்மிஷம் பண்றது, ஒண்ணா குளிக்கிறது, உங்களுக்கு ஜடை பின்னிவிடுறது, உங்களுக்கு டிரஸ் பண்ணிவிடுறது எல்லாமே எப்பவும் பண்ணனும் அம்மா, அது ஏதாச்சும் கொஞ்சம் இந்த மாதிரி இல்லாம நமக்குள்ள ஒரு பிரிவு வந்ததா என்னால தாங்க முடியாது அம்மா (கொஞ்சம் உடைந்த குரலில்)
கல்யாணி: சீ லூசு, நான் உன்னோட அம்மா டா, நீ என்னோட முத குழந்தை உன்மேல அம்மாக்கு எப்பவும் அன்பு துளிக்கூட குறையாது டா, நீ தான் என்னோட உலகமே, உனக்கு அப்பறம் தான் எனக்கு மத்தவங்க எல்லாரும், நான் கீதாவும் சேர்த்து தான் சொல்றேன், உனக்கு அப்பறம் தான் எனக்கு கீதா எல்லாம், அதுனால இனிமே இந்த மாதிரி எல்லாம் பேசாத டா, அம்மா கண்டிப்பா தாங்க மாட்டேன் டா செல்லம் (மெல்ல குனிந்து மகனின் நெத்தியில் முத்தமிட்டாள்)
ராஜேஷ்: அம்மா, நீங்க தான் எனக்கு எல்லாம், எனக்குன்னு பொண்டாட்டி வந்தாலும், உங்க கூட இருக்க எந்த ஒரு விஷயமும் மாறாது அம்மா, நீங்க எனக்கு எப்பவும் முதலிடம் தான் அம்மா (வயிற்றில் எக்கி முத்தமிட்டான்)
ராஜேஷ்: எனக்கு தெரியும் டா செல்லம், உனக்கு என்மேல எவ்ளோ அன்புன்னு, நீ சின்ன வயசுல இருந்தே பொறுப்பா எண்ணெயும், தங்கச்சியும், குடும்பத்தையும் பார்த்துகிட்டே பையன், நீ எனக்கு பையனா கிடைக்க நான் குடுத்து வச்சு இருக்கணும் டா, நீ எதுக்கும் இனி கலங்க கூடாது டா கண்ணா, அம்மா உன்னோட எப்பவும் ஒரே மாதிரி தான் இருப்பேன் சரியா
ராஜேஷ் இல்லம்
அக்டோபர் 4 2020 மதியம் 3 மணி
வீட்டில் அனைவரும் சாப்பிட்டுவிட்டு அவர் அவர் அறையில் ஓய்வு எடுத்துக்கொண்டு இருந்தனர், ராஜேஷ் தன் அம்மாவின் அறைக்கு மெல்ல சென்றான், அம்மாவை புசித்து நாள் ஆனது போல் அவனுக்கு தோன்றியது, அதும் இல்லாமல் அசோக் குடும்பத்துடன் ஒன்றாங்க தங்க ஆரமித்துவிட்டால் அம்மாவுடன் இந்த நெருக்கம் கிடைக்குமா என்றும் அவனுக்கு தெரியாது அதுனால் கொஞ்சம் நேரம் அம்மாவிடம் விளையாடலாம் என்று ராஜேஷ் அம்மாவின் அறையை நோக்கி சென்றான்
அங்கே கல்யாணி பெடில் அமர்ந்தபடி புத்தகம் வாசித்துக்கொண்டு இருந்தாள், மின்விசிறி காற்றில் அம்மாவின் சேலை சற்று விலகி அவளின் சதைப்பிடிப்பான அவளுடைய தொப்பை ஒரு மடிப்பு மடிந்து தொப்புள் குழி அழகாக தெரிந்தது.
ராஜேஷ்: அம்மா என்ன பண்றீங்க இன்னும் தூங்கலையா (என்று கேட்ட படி மெல்ல அம்மாவின் அருகில் வந்து பெடில் சாய்ந்துகொண்டான்)
கல்யாணி: இல்ல டா, அம்மாக்கு தூக்கம் வரல அதான் புக் படிக்கிறேன், நீ என்ன இன்னைக்கி எங்கயும் வெளிய போகலையா, அசோக் நம்மள அவங்க வீட்ல ஒன்னா தங்கணும் சொன்னானே, எப்ப அங்க நம்ம கெளம்பனும், அதுக்கு நீ ஏதாச்சும் அவனோட வேலை பாக்கலாம் தானே
ராஜேஷ்: அதுஎல்லாம் அவனே பாத்துப்பான் அம்மா, எனக்கு தான் கொஞ்சம் ஒரு மாதிரி இருக்கு
கல்யாணி: என்ன டா செல்லம், உடம்புக்கு எதாவது பண்ணுதா (மெல்ல மகனின் தலையை தூக்கி தன் மடியில் வைத்து அவனின் முடியை கோதிவிட்டாள்)
ராஜேஷ்: இல்ல அம்மா, உடம்பு எல்லாம் நல்லாத்தான் இருக்கு, ஆனா மனசு தான் சரி இல்ல அம்மா (மெல்ல அம்மாவின் வயிற்றை விரலால் தடவினான்)
கல்யாணி: என்ன ஆச்சு என்னோட செல்ல புள்ளைக்கு, அப்படி என்ன மனசுல வச்சு தவிக்கிற டா, அம்மா கிட்ட சொல்லு டா செல்லம்
ராஜேஷ்: இல்ல அம்மா, இப்ப வரைக்கும் நம்ம குடும்பம்ல, நீங்க, நான், நம்ம கீதா மட்டும்தான், இப்ப அதுல அசோக், அவன் அம்மா கவிதா, அவன் தங்கச்சி ராதா, அப்புறம் பத்மா அக்கா, அவங்கள கட்டிக்க போற பையன்னு எல்லாரும் ஒண்ணா இருக்கபோறோம்ல
கல்யாணி: ஆமா டா, இதன் அசோக் வந்து சொல்லித்தானே அப்பறம் என்ன டா செல்லம் உனக்கு கவலை, யோசனை
ராஜேஷ்: இல்ல அம்மா, நம்ம எல்லாரும் அங்க ஒண்ணா தங்க ஆரமிச்சா அப்பறம் நமக்கு இப்படி தனியா பேசி பழகுற வாய்ப்பு கிடைக்குமா அம்மா, உங்களோட அன்பு எனக்கு கொஞ்சம் குறைஞ்சா கூட என்னால தாங்க முடியாது அம்மா, உங்க பாசம், உங்க அக்கறை, உங்க கூட கட்டில் வாழ்கை எல்லாமே இப்ப இருக்க மாதிரியே வேணும் அம்மா, உங்க கூட கிச்சேன்ல சில்மிஷம் பண்றது, ஒண்ணா குளிக்கிறது, உங்களுக்கு ஜடை பின்னிவிடுறது, உங்களுக்கு டிரஸ் பண்ணிவிடுறது எல்லாமே எப்பவும் பண்ணனும் அம்மா, அது ஏதாச்சும் கொஞ்சம் இந்த மாதிரி இல்லாம நமக்குள்ள ஒரு பிரிவு வந்ததா என்னால தாங்க முடியாது அம்மா (கொஞ்சம் உடைந்த குரலில்)
கல்யாணி: சீ லூசு, நான் உன்னோட அம்மா டா, நீ என்னோட முத குழந்தை உன்மேல அம்மாக்கு எப்பவும் அன்பு துளிக்கூட குறையாது டா, நீ தான் என்னோட உலகமே, உனக்கு அப்பறம் தான் எனக்கு மத்தவங்க எல்லாரும், நான் கீதாவும் சேர்த்து தான் சொல்றேன், உனக்கு அப்பறம் தான் எனக்கு கீதா எல்லாம், அதுனால இனிமே இந்த மாதிரி எல்லாம் பேசாத டா, அம்மா கண்டிப்பா தாங்க மாட்டேன் டா செல்லம் (மெல்ல குனிந்து மகனின் நெத்தியில் முத்தமிட்டாள்)
ராஜேஷ்: அம்மா, நீங்க தான் எனக்கு எல்லாம், எனக்குன்னு பொண்டாட்டி வந்தாலும், உங்க கூட இருக்க எந்த ஒரு விஷயமும் மாறாது அம்மா, நீங்க எனக்கு எப்பவும் முதலிடம் தான் அம்மா (வயிற்றில் எக்கி முத்தமிட்டான்)
ராஜேஷ்: எனக்கு தெரியும் டா செல்லம், உனக்கு என்மேல எவ்ளோ அன்புன்னு, நீ சின்ன வயசுல இருந்தே பொறுப்பா எண்ணெயும், தங்கச்சியும், குடும்பத்தையும் பார்த்துகிட்டே பையன், நீ எனக்கு பையனா கிடைக்க நான் குடுத்து வச்சு இருக்கணும் டா, நீ எதுக்கும் இனி கலங்க கூடாது டா கண்ணா, அம்மா உன்னோட எப்பவும் ஒரே மாதிரி தான் இருப்பேன் சரியா
இப்படிக்கு
Loveyourself1990
என்னுடைய (கதைகள்) திரிகள்:
காதலுக்கு வயதில்லை
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31384
காலம் என் கையில்
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31598
அன்பிற்கு உண்டோ அடைக்கும் தாழ்
https://xossipy.com/thread-32596.html
Loveyourself1990
என்னுடைய (கதைகள்) திரிகள்:
காதலுக்கு வயதில்லை
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31384
காலம் என் கையில்
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31598
அன்பிற்கு உண்டோ அடைக்கும் தாழ்
https://xossipy.com/thread-32596.html