07-11-2020, 05:52 PM
ਧੂੰਦ ਛਟਦੀ ਤੇ ਬਿੰਦਰ ਬਾਹਰ ਵੇਹੜੇ ਵਿੱਚ ਆ ਬੈਠਦਾ ਲੋਈ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਮਾਰ ਏਨੇ ਨੂੰ ਗੇਟ ਦੇ ਬਾਹਰ ਹਾਰਨ ਦੀ ਅਵਾਜ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਬਿੰਦਰ ਉੱਠ ਕੇ ਗੇਟ ਖੋਲਦਾ ਤੇ ਇਕ ਐਕਟਿਵਾ ਜਿਸਤੇ ਮੁੱਹ ਘੁੱਟ ਕੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਨਾਲ ਲਪੇਟੀ ਮੋਟਾ ਕੋਟ ਪਾਈ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਚਸਮਾ ਲਗਾਈ ਜ਼ਨਾਨੀ ਸਿਧਾਂ ਹੀ ਸਕੂਟਰੀ ਵੇਹੜੇ ਵਿਚ ਲੈ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਬਿੰਦਰ ਵੀ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਉਤਸੁਕਤ ਜਿਹਾ ਹੋ ਕੇ ਉੱਧਰ ਨੂੰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸਕੂਟਰੀ ਦੇੱਖ ਰਾਣੋ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਉਹ ਕੁੜੀ ਜਦੋ ਚਸਮਾ ਉਤਾਰ ਕੇ ਮੁੱਹ ਤੇ ਬੰਨਿਆ ਮਫ਼ਲਰ ਖੋਲ੍ਹਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਝੱਟ ਦੇਣੀ ਜੱਫੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ
"ਹਏ ਗਿੱਲੀ ਮੈਂ ਪੂਰੀ"ਝੱਟ ਦੇਣੀ ਆਪਣੇ ਤ੍ਰੇਲ ਨਾਲ ਭਿੱਜੇ ਕੋਟ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ ਉਹ ਬੋਲਦੀ
ਫਿਰ ਬਿੰਦਰ ਵੱਲ ਮੁੱਹ ਘੁਮਾ ਕੇ "ਸਾਸਰੀ ਕਾਲ ਜੀਜਾ ਜੀ " ਬੜੇ ਮਜ਼ਾਕੀਆ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬੋਲਦੀ
"ਸਾਸਰੀ ਕਾਲ ਸਾਲੀ ਸਾਹਿਬਾ" ਬਿੰਦਰ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਪਛਾਣ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਰਾਣੋ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਅੰਦਰ ਲੈ ਆਈ ਤੇ ਗਰਮ ਗਰਮ ਚਾਹ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਫੜਾ ਦਿੱਤੀ
ਏਨੇ ਨੂੰ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਬਾਪੂ ਸਾਈਕਲ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕਿਤੇ ਜਾਣ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਅਵਾਜ਼ ਮਾਰ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ "ਕਣਕ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦਾ ਪਾਣੀ ਲਾਇਆ ਐ 15 ਕ ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਗੇੜਾ ਲਾ ਆਵੀਂ ਕਿਆਰਾ ਭਰਨ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇਗਾ"
"ਠੀਕ ਆ ਬਾਪੂ ਤੁਸੀਂ ਜਾਓ ਮੈਂ ਦੇੱਖ ਆਊਗਾ"ਬਿੰਦਰ ਬੋਲਦਾ
ਫਿਰ ਅੰਦਰ ਆ ਆਪਣੀ ਸਾਲੀ ਨਾਲ ਸਰਸਰੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਕਹੀ ਚੁੱਕ ਕੇ ਪਾਣੀ ਦੇਖਣ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ
ਰਾਣੋ ਰਾਜ਼ ਨਾਲ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ
5 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਫੋਨ ਦੀ ਬੈੱਲ ਵੱਜਦੀ ਹੈ ਰਾਜ਼ ਨੰਬਰ ਦੇੱਖ ਕੱਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਫੋਨ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਰਾਜ਼ ਫਿਰ ਕੱਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ
ਤੀਸਰੀ ਵਾਰ ਕੱਟਣ ਤੇ "ਕਿਸਦਾ ਫੋਨ ਆ ਰਿਹਾ ਵਾਰ ਵਾਰ" ਰਾਣੋ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ
"ਤੇਰੇ ਭਾਈਏ ਦਾ" "ਉਸਨੂੰ ਰਾਤ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆਉਣਾ ਸ਼ਾਇਦ ਤਾਂ ਪੁੱਛਣ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾਇਆ" ਰਾਜ਼ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਬੋਲਦੀ "ਚੁੱਕ ਲਵੋ ਕਰਲੋਂ ਗਲ" ਰਾਣੋ ਕਹਿੰਦੀ "ਨਾਲੇ ਮੇਰੀ ਵੀ ਕਰਵਾ ਦਿਓ ਗੱਲ" ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਬੈੱਲ ਵੱਜਣ ਤੇ ਰਾਣੋ ਫੋਨ ਚੁੱਕ ਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਉੱਠ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ "ਹਾਂ ਕੀ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਫੋਨ ਨੀ ਚੁੱਕਦੀ" ਅੱਗੋਂ ਉਸਦੇ ਆਸ਼ਿਕ ਦੀ ਕੜਕਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ "ਹਾਜ਼ੀ ਸਾਸਰੀ ਕਾਲ ਜੀ" ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਐਕਟਿੰਗ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਘਰ ਦੀ ਛੱਤ ਤੇ ਜਾ ਪਹੁੰਚਦੀ ਏ "ਤੇਰਾ ਦਿਮਾਗ ਤਾਂ ਨੀ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਇਕ ਵਾਰ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਦੂਸਰੀ ਵਾਰ ਕਿਊ ਲਾਇਆ" ਰਾਜ਼ ਆਵਾਜ਼ ਘੱਟ ਕੱਢਕੇ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਜਿਆਦਾ ਕਰਕੇ ਬੋਲੀ "ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਦੀ ਟੰਗ ਤੇਰੀ ਦੀ ਹੁਣ ਵੀ ਤਾਂ ਚੁੱਕ ਲਿਆ" ਮੁੰਡਾ ਥੋੜਾ ਨਰਮ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਆ "ਚੱਲ ਛੇਤੀ ਦਸ ਕੀ ਕਮ ਆ" ਰਾਜ਼ ਗਲ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਤੋਂ ਬਚਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ "ਭੈਣ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਲਵੀਂ ਕਿਵੇ ਰਹੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ" ਮੁੰਡਾ ਟਿੱਚਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ "ਕੋਈ ਨਾ ਪੁੱਛ ਲਵਾਂਗੀ ਇਸੇ ਕਮ ਹੀ ਆਈਂ ਹਾਂ" ਰਾਜ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਬੋਲੀ "ਹੁਣ ਫੋਨ ਨਾ ਕਰੀਂ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰੂਗੀ" "ਠੀਕ ਆ" ਬੋਲ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ
ਰਾਜ਼ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਦੀ ਏ ਤੇ ਰਾਣੋ ਪਿੱਛੇ ਚਾਹ ਦੀ ਟ੍ਰੇ ਤੇ ਬੂੰਦੀ ਦੀ ਥਾਲੀ ਫੜੀ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਐ ਰਾਜ਼ ਇੱਕਦਮ ਡਰ ਜਾਂਦੀ ਏ ਇਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੇ ਰਾਜ ਕੋਈ ਸਫਾਈ ਦਿੰਦੀ ਰਾਣੋ ਆਪ ਹੀ ਬੋਲ ਪਈ "ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਈ" ਰਾਣੋ ਰੁਆਸੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲੀ "ਉਹ ਕੰਮ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇ" ਰਾਜ਼ ਨੇ ਬੜੀ ਸਫਾਈ ਨਾਲ ਝੂਠ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ "ਚਲੋ ਕੋਈ ਨਾ ਫਿਰ ਕੀਤੇ ਸਹੀ"ਰਾਣੋ ਚਾਹ ਪਾਉਂਦੀ ਬੋਲੀ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਭੈਣਾਂ ਉਪਰਲੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਲੱਗ ਪਈਆ "ਫਿਰ ਕਿਵੇ ਰਹੀ ਰਾਤ"ਰਾਜ਼ ਨੇ ਇਕਦਮ ਹੀ ਪੁੱਛ ਲਿਆ ਰਾਣੀ ਦਾ ਮੁੱਹ ਸਰਮ ਨਾਲ ਲਾਲ ਹੋ ਗਿਆ "ਦਸ ਨਾ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਰਮਾ ਰਹੀ ਏ" ਰਾਜ ਨੇ ਫਿਰ ਪੁੱਛਿਆ "ਵਧੀਆ ਸੀ" ਰਾਣੋ ਦੇ ਮੁਹੋ ਬਸ ਇਹੀ ਲਫ਼ਜ਼ ਨਿਕਲੇ "ਖੁੱਲ ਕੇ ਦਸ" ਰਾਜ਼ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਕਿ ਆ ਭੈਣ ਓਵੇ ਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇ ਬਾਕੀਆਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ" ਰਾਣੋ ਪਿੱਛਾ ਛੁਡਵਾਉਣ ਦੀ ਮਾਰੀ ਬੋਲੀ "ਮੇਰੇ ਵਾਲੇ ਨੇ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤਾ ਨਾ ਕੁਝ ਪੁੱਛਿਆ ਨਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਬਾਤ ਕੀਤੀ ਬਸ ਸਿੱਧਾ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹੇ ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ"ਰਾਜ਼ ਰਾਣੋ ਦੀ ਸੰਗ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ "ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਇਹਨਾਂ ਨਹੀਂ ਏਦਾ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ" ਰਾਣੋ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਬੋਲੀ "ਕਾਸ ਮੇਰਾ ਘਰਵਾਲਾ ਵੀ ਬਿੰਦਰ ਵਰਗਾ ਹੁੰਦਾ "ਰਾਜ਼ ਸਾਹ ਭਰ ਕੇ ਬੋਲੀ "ਅੱਛਾ ਪਾਣੀ ਦੇਖਣ ਗਏ ਨੇ ਆ ਲੈਣ ਦੋ ਪੁੱਛ ਲੈਦੇ ਆ"ਰਾਣੋ ਅੱਖਾਂ ਮਟਕਾਉਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਆਹੋ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਗਾਲਾ ਕੱਡੇਗੀ ਜਦੋ ਮੇਰੇ ਵੱਸ ਹੋ ਗਿਆ " ਰਾਜ਼ ਛੇੜਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ "ਕੋਈ ਨਾ ਹੋ ਲੈਣ ਦੋ" ਰਾਣੋ ਵੀ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ ਕੁਝ ਦੇਰ ਛੱਤ ਤੇ ਬੈਠ ਹੇਠਾਂ ਆ ਗਈਆ 1 ਵੱਜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਸਾਰਿਆ ਨੇ ਦੁਪਹਿਰ ਦੀ ਰੋਟੀ ਖਾਦੀ ਤੇ ਤਿੰਨ ਵੱਜਦੇ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ ਰਾਜ਼ ਦਾ ਪਿੰਡ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ 1 ਘੰਟੇ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਸੀ
ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮਸ਼ੂਕ ਦਾ ਰੋਜ਼ ਹੀ ਫੋਨ ਆਓਂਦਾ ਸੀ ਹੁਣ ਉਹ ਮਿਲਣ ਲਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜੋਰ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ ਆਖਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਬਿੰਦਰ ਆਪਣੇ ਇਕ ਦੋਸਤ ਦੀ ਕੋਠੀ ਜੋ ਦੂਸਰੇ ਪਿੰਡੋ ਬਾਹਰਵਾਰ ਸੀ ਉਥੇ ਮਿਲਣ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਘਰ ਬਹਾਨਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਧੂੰਦ ਵਿੱਚ ਕੋਠੀ ਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਕੋਠੀ ਵਿੱਚ ਇਕ ਹੋਰ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦਾ ਜੋ ਕੋਠੀ ਦੇ ਬਗੀਚੇ ਤੇ ਹੋਰ ਸਾਫ ਸਫਾਈ ਵਾਸਤੇ ਓਥੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਜੇ ਹੋਰ ਮੁੰਡੇ ਓਥੇ ਕੀ ਕਰਨ ਆਉਂਦੇ ਹਰ ਕੋਈ ਉਸਨੂੰ 400-500 ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਹ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਜੋੜਿਆ ਲਈ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਖਾਣ ਪੀਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰ ਰੱਖਦਾ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਬਿੰਦਰ ਦੀ ਮਸ਼ੂਕ ਵੀ ਸਕੂਟਰੀ ਤੇ ਆ ਪਹੁੰਚਦੀ ਮੁੰਡਾ ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਕੇ ਗੇਟ ਨੂੰ ਲੋਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਕੁੜੀ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕੋਟ ਦੀ ਜਿਪ ਖੋਲ ਕੇ ਕੋਟ ਉਤਾਰ ਕੇ ਕਿੱਲੀ ਨਾਲ ਟੰਗ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਰਸੋਈ ਚ ਖਾਣਾ ਗਰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਪਿੱਛੋਂ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ "ਕਿਵੇ ਆ ਮੇਰੇ ਰਾਂਝਣਾ"ਬੜੇ ਰੋਮਾੰਟਿਕ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੀ ਏ "ਯਾਰ ਤੈਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਸਮਝਾਇਆ ਕੇ ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ ਮੇਰਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਸਾਲੀ ਆ ਉਹ ਵੀ ਵੱਡੀ " ਬਿੰਦਰ ਤਲਖੀ ਨਾਲ ਬੋਲਦਾ "ਆਹੋ ਹਾਂ ਤੇਰੀ ਸਾਲੀ ਸਾਲੀ ਅੱਧੀ ਘਰਵਾਲੀ ਪਰ ਜੀਜਾ ਜੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਤੁਹਾਡੀ ਆ ਡੇਢ ਸਾਲ ਤੋਂ" ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਦੇੱਖ ਲੋ ਜੀਜਾ ਜੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨੇੜੇ ਰੱਖਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭ ਹੀ ਲਿਆ ਮੈਂ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਠੋਕ ਸਕਦੇ ਓ" ਰਾਜ਼ ਸਵਾਦ ਲੈ ਲੈ ਬੋਲਦੀ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਵੀ ਮੂਡ ਬਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਘੁੱਮ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ 38 ਨੰਬਰ ਦੇ ਮੰਮੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਗੁਬਾਰੇ ਵਾਂਗ ਲੱਗਦੇ ਨੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਬੁੱਲ ਪੈਣ ਹੀ ਲਗਦੇ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਓਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਨੇ ਚਟਨੀ ਨਾਲ ਰੋਸਟਡ ਚਿਕਨ ਖਾ ਕੇ ਦੋਨੋ ਉੱਤੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ "ਹਏ ਯਾਰ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਕੀਤਾ ਅੱਜ ਜੀਜੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਆ"ਰਾਜ਼ ਫੁੱਲ ਮੂਡ ਚ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ ਖੜੇ ਖੜੇ ਹੀ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ਼ ਸਲਵਾਰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਕੱਛੀ ਤੇ ਬ੍ਰਾ ਵਿਚ ਉਹ ਕੰਬਲ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਈ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਪੈਂਟ ਲਾਹੀ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਨਾਲ ਪੈ ਗਿਆ ਠੰਡ ਨਾਲ ਕੰਬਦੇ ਜਿਸਮ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਲਗ ਕੇ ਤਪਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਬ੍ਰਾ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਹੱਕ ਖੋਲ ਕੇ ਮੰਮੇ ਅਜ਼ਾਦ ਕੀਤੇ ਤੇ ਉੱਤੇ ਚੜ ਕੇ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਚੂਸਣਾ ਮਸਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਮਰਦ ਦੇ ਸਪਰਸ਼ ਨੇ ਰਾਜ਼ ਦਾ ਅੰਗ ਅੰਗ ਮਹਿਕਣ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਵਾਲਾ ਨੂੰ ਫੜ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕਦੇ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਦੀ ਕਦੇ ਨੇੜੇ ਕਰਦੀ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਕੰਬਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣਾ ਕੱਛਾ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਲੁੱਲ ਰਾਜ ਦੇ ਮੋਟੇ ਪੱਤਾ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਰੀਝ ਨਾਲ ਹਿੱਕ ਚੁਸੀ ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਢਿੱਡ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਗੋਡੇ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਦੂਸਰਾ ਸਿਰਹਾਣਾ ਵੀ ਪਹਿਲੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਰਾਜ਼ ਦਾ ਸਿਰ ਕਾਫੀ ਊਚਾ ਕਰ ਲਿਆ ਮੰਮਿਆ ਵਿੱਚ ਲੁੱਲ ਰੱਖ ਕੇ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਘੁੱਟਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ। ਰਾਜ਼ ਨੇ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਲੁੱਲ ਮੰਮਿਆ ਦੀ ਖਾਈ ਵਿਚ ਰਗੜਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਊਚੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੁੱਲ ਉਸਦੀ ਠੋਡੀ ਨਾਲ ਜਾ ਲੱਗਦਾ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਵਾਲਾ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਹੋਰ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਲੁੱਲ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਟਕਰਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਬਿੰਦਰ ਹੋਰ ਲੰਮੇ ਧੱਕੇ ਮਾਰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਲੁੱਲ ਦੰਦਾਂ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਜਾਂਦਾ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਜੀਭ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਰਾਜ਼ ਨੇ ਜੀਭ ਬਾਹਰ ਕਰ ਲਈ ਹੁਣ ਰਾਜ਼ ਮੰਮਿਆ ਵਿਚ ਪਿੱਛੋਂ ਧੱਕਾ ਤਾਂ ਤੇਜ਼ ਮਾਰਦਾ ਪਰ ਜੀਭ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ 2 ਸੈਕੰਡ ਲਈ ਜਰੂਰ ਰੋਕਦਾ ਗਰਮ ਗਰਮ ਜੀਭ ਦਾ ਟੋਪੇ ਤੇ ਅਹਿਸਾਸ ਅਲੱਗ ਹੀ ਸਵਾਦ ਦੇਂਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਲਕ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਹੇਠਾਂ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਲੁੱਲ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸਦੇ ਮੁੱਹ ਕੋਲ ਲਿਆ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸਨੂੰ ਝਕਦੇ ਝੱਕਦੇ ਰਾਜ਼ ਨੇ ਟੋਪੇ ਨੂੰ ਮੁੱਹ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਲੀ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਈ ਟੋਪੇ ਦੇ ਛੱਲੇ ਤਕ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਦਬਾਅ ਪਾਉਂਦੀ ਤੇ ਟੋਪੇ ਦੇ ਛੇਦ ਤੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਦਬਦੀ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਰਾਜ ਪੂਰਾ ਲੁੱਲ ਮੁੱਹ ਵਿੱਚ ਪਾਵੇ ਪਰ ਓਹ ਬੋਲ ਕੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੱਸਣਾ ਚਾਉਂਦਾ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਕੇ ਦੋਵੇਂ ਮੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਸਪਰਸ਼ ਲਗਦੇ ਹੀ ਰਾਜ਼ ਨੇ ਦਾਤਣ ਵਾਂਗ ਲੁੱਲ ਨੂੰ ਦੰਦਾਂ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਚਿਥਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਵੇ ਕੋਈ ਕਟਰੂ ਮੱਝ ਦੇ ਥਣ ਨੂੰ ਚੁੰਗਦਾ ਰਾਜ਼ ਕਦੇ ਪੂਰਾ ਮੁੱਹ ਚ ਪਾਉਂਦੀ ਕਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦੀ ਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਲੈ ਦਬਾਅ ਬਣਾਉਂਦੀ ਬਿੰਦਰ ਜੋ ਕਮ ਰਾਣੋ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦਾ ਜਾ ਉਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦੀ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ ਨਾਲ ਕਰ ਕੇ ਨਜ਼ਾਰਾ ਲੈਣਾ ਚਾਉਂਦਾ ਸੀ 5 ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਲੁੱਲ ਚੁੰਗਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਲਾਵਾ ਫੁੱਟਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਸੀ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸੀ ਰਾਜ਼ ਵੀ ਸਮਝ ਗਈ ਸੀ ਉਹ ਲੁੱਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੁੱਹ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਾ ਚਾਉਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਇਕ ਹੱਥ ਉਸਦੇ ਢਿੱਡ ਤੇ ਦੂਸਰਾ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਉੱਤੋਂ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਵਜ਼ਨ ਵੀ ਰਾਜ਼ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਸੀ ਆਖਿਰ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਸ਼ਰੀਰ ਅਕੜਿਆ ਤੇ ਗਰਮ ਗਾੜੇ ਲਾਵੇ ਦੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਦੋ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਸੰਗ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੱਜੀਆਂ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾ ਕੇ ਲੁੱਲ ਮੁੱਹ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਪਿਛਲਿਆ ਕੁਝ ਹਲਕੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਤੇ ਨੁੱਚੜਦਾ ਲਾਵਾ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਤੇ ਜਾ ਪਿਆ ਜਿਵੇ ਹੀ ਬਿੰਦਰ ਥੋੜਾ ਢਿੱਲਾ ਹੋਇਆ ਰਾਜ਼ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਲਾ ਕੇ ਪਾਸੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੁੱਹ ਚ ਭਰੀ ਚੂਲੀ ਲੈ ਕੇ ਭੱਜ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੜ ਗਈ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਕਿੱਲ ਕਿੱਲ ਕੇ ਗਰਾਰੇ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਮੁੱਹ ਧੋ ਮਾਲ ਸਾਫ ਕਰ ਉਹ ਅੱਖਾਂ ਕੱਢਦੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਈ
"ਹਏ ਗਿੱਲੀ ਮੈਂ ਪੂਰੀ"ਝੱਟ ਦੇਣੀ ਆਪਣੇ ਤ੍ਰੇਲ ਨਾਲ ਭਿੱਜੇ ਕੋਟ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ ਉਹ ਬੋਲਦੀ
ਫਿਰ ਬਿੰਦਰ ਵੱਲ ਮੁੱਹ ਘੁਮਾ ਕੇ "ਸਾਸਰੀ ਕਾਲ ਜੀਜਾ ਜੀ " ਬੜੇ ਮਜ਼ਾਕੀਆ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬੋਲਦੀ
"ਸਾਸਰੀ ਕਾਲ ਸਾਲੀ ਸਾਹਿਬਾ" ਬਿੰਦਰ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਪਛਾਣ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਰਾਣੋ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਅੰਦਰ ਲੈ ਆਈ ਤੇ ਗਰਮ ਗਰਮ ਚਾਹ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਫੜਾ ਦਿੱਤੀ
ਏਨੇ ਨੂੰ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਬਾਪੂ ਸਾਈਕਲ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕਿਤੇ ਜਾਣ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਅਵਾਜ਼ ਮਾਰ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ "ਕਣਕ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦਾ ਪਾਣੀ ਲਾਇਆ ਐ 15 ਕ ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਗੇੜਾ ਲਾ ਆਵੀਂ ਕਿਆਰਾ ਭਰਨ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇਗਾ"
"ਠੀਕ ਆ ਬਾਪੂ ਤੁਸੀਂ ਜਾਓ ਮੈਂ ਦੇੱਖ ਆਊਗਾ"ਬਿੰਦਰ ਬੋਲਦਾ
ਫਿਰ ਅੰਦਰ ਆ ਆਪਣੀ ਸਾਲੀ ਨਾਲ ਸਰਸਰੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਕਹੀ ਚੁੱਕ ਕੇ ਪਾਣੀ ਦੇਖਣ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ
ਰਾਣੋ ਰਾਜ਼ ਨਾਲ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ
5 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਫੋਨ ਦੀ ਬੈੱਲ ਵੱਜਦੀ ਹੈ ਰਾਜ਼ ਨੰਬਰ ਦੇੱਖ ਕੱਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਫੋਨ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਰਾਜ਼ ਫਿਰ ਕੱਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ
ਤੀਸਰੀ ਵਾਰ ਕੱਟਣ ਤੇ "ਕਿਸਦਾ ਫੋਨ ਆ ਰਿਹਾ ਵਾਰ ਵਾਰ" ਰਾਣੋ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ
"ਤੇਰੇ ਭਾਈਏ ਦਾ" "ਉਸਨੂੰ ਰਾਤ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆਉਣਾ ਸ਼ਾਇਦ ਤਾਂ ਪੁੱਛਣ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾਇਆ" ਰਾਜ਼ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਬੋਲਦੀ "ਚੁੱਕ ਲਵੋ ਕਰਲੋਂ ਗਲ" ਰਾਣੋ ਕਹਿੰਦੀ "ਨਾਲੇ ਮੇਰੀ ਵੀ ਕਰਵਾ ਦਿਓ ਗੱਲ" ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਬੈੱਲ ਵੱਜਣ ਤੇ ਰਾਣੋ ਫੋਨ ਚੁੱਕ ਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਉੱਠ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ "ਹਾਂ ਕੀ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਫੋਨ ਨੀ ਚੁੱਕਦੀ" ਅੱਗੋਂ ਉਸਦੇ ਆਸ਼ਿਕ ਦੀ ਕੜਕਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ "ਹਾਜ਼ੀ ਸਾਸਰੀ ਕਾਲ ਜੀ" ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਐਕਟਿੰਗ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਘਰ ਦੀ ਛੱਤ ਤੇ ਜਾ ਪਹੁੰਚਦੀ ਏ "ਤੇਰਾ ਦਿਮਾਗ ਤਾਂ ਨੀ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਇਕ ਵਾਰ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਦੂਸਰੀ ਵਾਰ ਕਿਊ ਲਾਇਆ" ਰਾਜ਼ ਆਵਾਜ਼ ਘੱਟ ਕੱਢਕੇ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਜਿਆਦਾ ਕਰਕੇ ਬੋਲੀ "ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਦੀ ਟੰਗ ਤੇਰੀ ਦੀ ਹੁਣ ਵੀ ਤਾਂ ਚੁੱਕ ਲਿਆ" ਮੁੰਡਾ ਥੋੜਾ ਨਰਮ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਆ "ਚੱਲ ਛੇਤੀ ਦਸ ਕੀ ਕਮ ਆ" ਰਾਜ਼ ਗਲ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਤੋਂ ਬਚਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ "ਭੈਣ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਲਵੀਂ ਕਿਵੇ ਰਹੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ" ਮੁੰਡਾ ਟਿੱਚਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ "ਕੋਈ ਨਾ ਪੁੱਛ ਲਵਾਂਗੀ ਇਸੇ ਕਮ ਹੀ ਆਈਂ ਹਾਂ" ਰਾਜ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਬੋਲੀ "ਹੁਣ ਫੋਨ ਨਾ ਕਰੀਂ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰੂਗੀ" "ਠੀਕ ਆ" ਬੋਲ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ
ਰਾਜ਼ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਦੀ ਏ ਤੇ ਰਾਣੋ ਪਿੱਛੇ ਚਾਹ ਦੀ ਟ੍ਰੇ ਤੇ ਬੂੰਦੀ ਦੀ ਥਾਲੀ ਫੜੀ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਐ ਰਾਜ਼ ਇੱਕਦਮ ਡਰ ਜਾਂਦੀ ਏ ਇਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੇ ਰਾਜ ਕੋਈ ਸਫਾਈ ਦਿੰਦੀ ਰਾਣੋ ਆਪ ਹੀ ਬੋਲ ਪਈ "ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਈ" ਰਾਣੋ ਰੁਆਸੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲੀ "ਉਹ ਕੰਮ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇ" ਰਾਜ਼ ਨੇ ਬੜੀ ਸਫਾਈ ਨਾਲ ਝੂਠ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ "ਚਲੋ ਕੋਈ ਨਾ ਫਿਰ ਕੀਤੇ ਸਹੀ"ਰਾਣੋ ਚਾਹ ਪਾਉਂਦੀ ਬੋਲੀ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਭੈਣਾਂ ਉਪਰਲੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਲੱਗ ਪਈਆ "ਫਿਰ ਕਿਵੇ ਰਹੀ ਰਾਤ"ਰਾਜ਼ ਨੇ ਇਕਦਮ ਹੀ ਪੁੱਛ ਲਿਆ ਰਾਣੀ ਦਾ ਮੁੱਹ ਸਰਮ ਨਾਲ ਲਾਲ ਹੋ ਗਿਆ "ਦਸ ਨਾ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਰਮਾ ਰਹੀ ਏ" ਰਾਜ ਨੇ ਫਿਰ ਪੁੱਛਿਆ "ਵਧੀਆ ਸੀ" ਰਾਣੋ ਦੇ ਮੁਹੋ ਬਸ ਇਹੀ ਲਫ਼ਜ਼ ਨਿਕਲੇ "ਖੁੱਲ ਕੇ ਦਸ" ਰਾਜ਼ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਕਿ ਆ ਭੈਣ ਓਵੇ ਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇ ਬਾਕੀਆਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ" ਰਾਣੋ ਪਿੱਛਾ ਛੁਡਵਾਉਣ ਦੀ ਮਾਰੀ ਬੋਲੀ "ਮੇਰੇ ਵਾਲੇ ਨੇ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤਾ ਨਾ ਕੁਝ ਪੁੱਛਿਆ ਨਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਬਾਤ ਕੀਤੀ ਬਸ ਸਿੱਧਾ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹੇ ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ"ਰਾਜ਼ ਰਾਣੋ ਦੀ ਸੰਗ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ "ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਇਹਨਾਂ ਨਹੀਂ ਏਦਾ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ" ਰਾਣੋ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਬੋਲੀ "ਕਾਸ ਮੇਰਾ ਘਰਵਾਲਾ ਵੀ ਬਿੰਦਰ ਵਰਗਾ ਹੁੰਦਾ "ਰਾਜ਼ ਸਾਹ ਭਰ ਕੇ ਬੋਲੀ "ਅੱਛਾ ਪਾਣੀ ਦੇਖਣ ਗਏ ਨੇ ਆ ਲੈਣ ਦੋ ਪੁੱਛ ਲੈਦੇ ਆ"ਰਾਣੋ ਅੱਖਾਂ ਮਟਕਾਉਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਆਹੋ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਗਾਲਾ ਕੱਡੇਗੀ ਜਦੋ ਮੇਰੇ ਵੱਸ ਹੋ ਗਿਆ " ਰਾਜ਼ ਛੇੜਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ "ਕੋਈ ਨਾ ਹੋ ਲੈਣ ਦੋ" ਰਾਣੋ ਵੀ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ ਕੁਝ ਦੇਰ ਛੱਤ ਤੇ ਬੈਠ ਹੇਠਾਂ ਆ ਗਈਆ 1 ਵੱਜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਸਾਰਿਆ ਨੇ ਦੁਪਹਿਰ ਦੀ ਰੋਟੀ ਖਾਦੀ ਤੇ ਤਿੰਨ ਵੱਜਦੇ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ ਰਾਜ਼ ਦਾ ਪਿੰਡ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ 1 ਘੰਟੇ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਸੀ
ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮਸ਼ੂਕ ਦਾ ਰੋਜ਼ ਹੀ ਫੋਨ ਆਓਂਦਾ ਸੀ ਹੁਣ ਉਹ ਮਿਲਣ ਲਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜੋਰ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ ਆਖਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਬਿੰਦਰ ਆਪਣੇ ਇਕ ਦੋਸਤ ਦੀ ਕੋਠੀ ਜੋ ਦੂਸਰੇ ਪਿੰਡੋ ਬਾਹਰਵਾਰ ਸੀ ਉਥੇ ਮਿਲਣ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਘਰ ਬਹਾਨਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਧੂੰਦ ਵਿੱਚ ਕੋਠੀ ਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਕੋਠੀ ਵਿੱਚ ਇਕ ਹੋਰ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦਾ ਜੋ ਕੋਠੀ ਦੇ ਬਗੀਚੇ ਤੇ ਹੋਰ ਸਾਫ ਸਫਾਈ ਵਾਸਤੇ ਓਥੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਜੇ ਹੋਰ ਮੁੰਡੇ ਓਥੇ ਕੀ ਕਰਨ ਆਉਂਦੇ ਹਰ ਕੋਈ ਉਸਨੂੰ 400-500 ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਹ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਜੋੜਿਆ ਲਈ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਖਾਣ ਪੀਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰ ਰੱਖਦਾ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਬਿੰਦਰ ਦੀ ਮਸ਼ੂਕ ਵੀ ਸਕੂਟਰੀ ਤੇ ਆ ਪਹੁੰਚਦੀ ਮੁੰਡਾ ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਕੇ ਗੇਟ ਨੂੰ ਲੋਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਕੁੜੀ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕੋਟ ਦੀ ਜਿਪ ਖੋਲ ਕੇ ਕੋਟ ਉਤਾਰ ਕੇ ਕਿੱਲੀ ਨਾਲ ਟੰਗ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਰਸੋਈ ਚ ਖਾਣਾ ਗਰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਪਿੱਛੋਂ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ "ਕਿਵੇ ਆ ਮੇਰੇ ਰਾਂਝਣਾ"ਬੜੇ ਰੋਮਾੰਟਿਕ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੀ ਏ "ਯਾਰ ਤੈਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਸਮਝਾਇਆ ਕੇ ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ ਮੇਰਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਸਾਲੀ ਆ ਉਹ ਵੀ ਵੱਡੀ " ਬਿੰਦਰ ਤਲਖੀ ਨਾਲ ਬੋਲਦਾ "ਆਹੋ ਹਾਂ ਤੇਰੀ ਸਾਲੀ ਸਾਲੀ ਅੱਧੀ ਘਰਵਾਲੀ ਪਰ ਜੀਜਾ ਜੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਤੁਹਾਡੀ ਆ ਡੇਢ ਸਾਲ ਤੋਂ" ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਦੇੱਖ ਲੋ ਜੀਜਾ ਜੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨੇੜੇ ਰੱਖਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭ ਹੀ ਲਿਆ ਮੈਂ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਠੋਕ ਸਕਦੇ ਓ" ਰਾਜ਼ ਸਵਾਦ ਲੈ ਲੈ ਬੋਲਦੀ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਵੀ ਮੂਡ ਬਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਘੁੱਮ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ 38 ਨੰਬਰ ਦੇ ਮੰਮੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਗੁਬਾਰੇ ਵਾਂਗ ਲੱਗਦੇ ਨੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਬੁੱਲ ਪੈਣ ਹੀ ਲਗਦੇ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਓਹ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਨੇ ਚਟਨੀ ਨਾਲ ਰੋਸਟਡ ਚਿਕਨ ਖਾ ਕੇ ਦੋਨੋ ਉੱਤੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ "ਹਏ ਯਾਰ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਕੀਤਾ ਅੱਜ ਜੀਜੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਆ"ਰਾਜ਼ ਫੁੱਲ ਮੂਡ ਚ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ ਖੜੇ ਖੜੇ ਹੀ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ਼ ਸਲਵਾਰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਕੱਛੀ ਤੇ ਬ੍ਰਾ ਵਿਚ ਉਹ ਕੰਬਲ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਈ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਪੈਂਟ ਲਾਹੀ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਨਾਲ ਪੈ ਗਿਆ ਠੰਡ ਨਾਲ ਕੰਬਦੇ ਜਿਸਮ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਲਗ ਕੇ ਤਪਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਬ੍ਰਾ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਹੱਕ ਖੋਲ ਕੇ ਮੰਮੇ ਅਜ਼ਾਦ ਕੀਤੇ ਤੇ ਉੱਤੇ ਚੜ ਕੇ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਚੂਸਣਾ ਮਸਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਮਰਦ ਦੇ ਸਪਰਸ਼ ਨੇ ਰਾਜ਼ ਦਾ ਅੰਗ ਅੰਗ ਮਹਿਕਣ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਵਾਲਾ ਨੂੰ ਫੜ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕਦੇ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਦੀ ਕਦੇ ਨੇੜੇ ਕਰਦੀ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਕੰਬਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣਾ ਕੱਛਾ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਲੁੱਲ ਰਾਜ ਦੇ ਮੋਟੇ ਪੱਤਾ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਰੀਝ ਨਾਲ ਹਿੱਕ ਚੁਸੀ ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਢਿੱਡ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਗੋਡੇ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਦੂਸਰਾ ਸਿਰਹਾਣਾ ਵੀ ਪਹਿਲੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਰਾਜ਼ ਦਾ ਸਿਰ ਕਾਫੀ ਊਚਾ ਕਰ ਲਿਆ ਮੰਮਿਆ ਵਿੱਚ ਲੁੱਲ ਰੱਖ ਕੇ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਘੁੱਟਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ। ਰਾਜ਼ ਨੇ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਲੁੱਲ ਮੰਮਿਆ ਦੀ ਖਾਈ ਵਿਚ ਰਗੜਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਊਚੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੁੱਲ ਉਸਦੀ ਠੋਡੀ ਨਾਲ ਜਾ ਲੱਗਦਾ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਵਾਲਾ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਹੋਰ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਲੁੱਲ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਟਕਰਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਬਿੰਦਰ ਹੋਰ ਲੰਮੇ ਧੱਕੇ ਮਾਰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਲੁੱਲ ਦੰਦਾਂ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਜਾਂਦਾ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਜੀਭ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਰਾਜ਼ ਨੇ ਜੀਭ ਬਾਹਰ ਕਰ ਲਈ ਹੁਣ ਰਾਜ਼ ਮੰਮਿਆ ਵਿਚ ਪਿੱਛੋਂ ਧੱਕਾ ਤਾਂ ਤੇਜ਼ ਮਾਰਦਾ ਪਰ ਜੀਭ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ 2 ਸੈਕੰਡ ਲਈ ਜਰੂਰ ਰੋਕਦਾ ਗਰਮ ਗਰਮ ਜੀਭ ਦਾ ਟੋਪੇ ਤੇ ਅਹਿਸਾਸ ਅਲੱਗ ਹੀ ਸਵਾਦ ਦੇਂਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਲਕ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਹੇਠਾਂ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਲੁੱਲ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸਦੇ ਮੁੱਹ ਕੋਲ ਲਿਆ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸਨੂੰ ਝਕਦੇ ਝੱਕਦੇ ਰਾਜ਼ ਨੇ ਟੋਪੇ ਨੂੰ ਮੁੱਹ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਲੀ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਈ ਟੋਪੇ ਦੇ ਛੱਲੇ ਤਕ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਦਬਾਅ ਪਾਉਂਦੀ ਤੇ ਟੋਪੇ ਦੇ ਛੇਦ ਤੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਦਬਦੀ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਰਾਜ ਪੂਰਾ ਲੁੱਲ ਮੁੱਹ ਵਿੱਚ ਪਾਵੇ ਪਰ ਓਹ ਬੋਲ ਕੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੱਸਣਾ ਚਾਉਂਦਾ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਕੇ ਦੋਵੇਂ ਮੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਸਪਰਸ਼ ਲਗਦੇ ਹੀ ਰਾਜ਼ ਨੇ ਦਾਤਣ ਵਾਂਗ ਲੁੱਲ ਨੂੰ ਦੰਦਾਂ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਚਿਥਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਵੇ ਕੋਈ ਕਟਰੂ ਮੱਝ ਦੇ ਥਣ ਨੂੰ ਚੁੰਗਦਾ ਰਾਜ਼ ਕਦੇ ਪੂਰਾ ਮੁੱਹ ਚ ਪਾਉਂਦੀ ਕਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦੀ ਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਲੈ ਦਬਾਅ ਬਣਾਉਂਦੀ ਬਿੰਦਰ ਜੋ ਕਮ ਰਾਣੋ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦਾ ਜਾ ਉਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦੀ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ ਨਾਲ ਕਰ ਕੇ ਨਜ਼ਾਰਾ ਲੈਣਾ ਚਾਉਂਦਾ ਸੀ 5 ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਲੁੱਲ ਚੁੰਗਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਲਾਵਾ ਫੁੱਟਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਸੀ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸੀ ਰਾਜ਼ ਵੀ ਸਮਝ ਗਈ ਸੀ ਉਹ ਲੁੱਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੁੱਹ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਾ ਚਾਉਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਬਿੰਦਰ ਨੇ ਇਕ ਹੱਥ ਉਸਦੇ ਢਿੱਡ ਤੇ ਦੂਸਰਾ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਉੱਤੋਂ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਵਜ਼ਨ ਵੀ ਰਾਜ਼ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਸੀ ਆਖਿਰ ਬਿੰਦਰ ਦਾ ਸ਼ਰੀਰ ਅਕੜਿਆ ਤੇ ਗਰਮ ਗਾੜੇ ਲਾਵੇ ਦੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਦੋ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਰਾਜ਼ ਦੇ ਸੰਗ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੱਜੀਆਂ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾ ਕੇ ਲੁੱਲ ਮੁੱਹ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਪਿਛਲਿਆ ਕੁਝ ਹਲਕੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਤੇ ਨੁੱਚੜਦਾ ਲਾਵਾ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਤੇ ਜਾ ਪਿਆ ਜਿਵੇ ਹੀ ਬਿੰਦਰ ਥੋੜਾ ਢਿੱਲਾ ਹੋਇਆ ਰਾਜ਼ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਲਾ ਕੇ ਪਾਸੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੁੱਹ ਚ ਭਰੀ ਚੂਲੀ ਲੈ ਕੇ ਭੱਜ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੜ ਗਈ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਕਿੱਲ ਕਿੱਲ ਕੇ ਗਰਾਰੇ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਮੁੱਹ ਧੋ ਮਾਲ ਸਾਫ ਕਰ ਉਹ ਅੱਖਾਂ ਕੱਢਦੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਈ