Incest என் இனிய உடன்பிறப்பே

[Tamilking]

அங்க ஆத்தாக் கெழவியோட வயக்காட்டுல வரப்பு நெறைய பொம்பளைய கூட்டம். எப்புடியும் நடவுக்கு வந்த பொம்பளய மட்டும் பத்து பேரு இருப்பாளுக. ஆத்தாக் கெழவி மொதக்கொண்டு எல்லாருமே தாரணிக்காக காத்துட்டு நின்னாங்க.

தாரணி பட்டுப்பாவடை சட்டையோட அப்புடியே கொழந்த சாமி மாதிரி கொளத்தங்கரையில இருந்து விருவிருனு வயக்காட்டுப் பக்கம் எறங்கி நடந்து வந்துட்ருந்தா. பின்னாடியே தமுழும் இடுப்புல வெள்ளத்துண்டும் தலையில தலப்பாவுமா ஒரு தோலுல கழப்பையும் இன்னொரு கையில மாட்டுக் கயறுமா மாடு ஓட்டிட்டு வந்துட்ருந்தான். கொளத்தங்கரையில வரும்போதெல்லாம் தாரணிக்கி ஒன்னும் பன்னல. ஆனா வயக்காட்டு வரப்புல ஏறி வயவரப்பத் தாண்டும்போதுதான் சுரீர்னு அவளோட உறுப்புல வலிச்சுது.

"யம்மாமாமாமா" னு கத்திட்டே டக்குனு தன் பாவாடைமேல தொடையிடுக்குல கைய வச்சுட்டு டக்குனு ஒதட்டக் கடிச்சுக்கும் கண்ணுல தண்ணிக் கட்ட குறுகி உக்காந்துட்டா.

"ஏமுள குச்சி. என்னாசசுத்தா.? முள்ளுக் குத்திருச்சா.?" பதறியடிச்சுக்கும் தமுழு வேகமா மாட்ட ஓட்டிக்கிம் தங்கச்சி பக்கத்துல வந்துட்டான்.

"ஒன்னுல்லணே.... அங்கெ வலிக்கிது." வலியப் பொறுத்துக்கும் தாரணி சிரிச்ச மொகத்தோட பதில் சொன்னா. வாய்தான் சிரிச்சதே தவுற கண்ணு கலங்கிதான் இருந்துச்சு.

தாரணி சொன்னதுக்கான காரணம் தமுழக்கு நல்லாவே புரிஞ்சுது. நேத்து ராத்திரி மிருகத்தனமா தாரணிக்கிட்ட நடந்துக்கிட்ட நெனச்சு ரொம்ப வருத்தப்பட்டான். அப்புடியே தாரணி பக்கத்துல கழப்பையோட அவனும் உக்காந்தான்.

தாரணி கண்ணுல இருந்த கண்ணீர தன்னோட உள்ளங்கையால பாசத்தோட தொடச்சுவிட்டான். தாணரியும் பூனக்குட்டி மாதிரி கண்ண மூடி சிரிச்ச முகத்தோட தன் அண்ணனோட பாசத்த நல்லா அனுபவிச்சா.

"இங்கெரு குச்சி. நேத்து இந்த அண்ணெ ஒங்கிட்டெ.அப்புடி நடந்துப்புட்டென். ஏதோ ஒரு வேகத்துல என்ன ஏதுனு கூட யோசிக்காமெ பல்லு பதிச்சுப்புட்டேன். அதுதே ஒனக்கு இம்புட்டு வலியெக் குடுக்குது. கொஞ்ச நேரந்தென் வலிக்கிம். சரியா.? மன்னிச்சுரு குச்சி மக்கா."

"அய்யோ அண்ணெ அப்புடி ஒன்னும் இல்லெ ." னு சொல்லும்போதே தாரணிக்கி வெக்கம் புடிங்கிட்டு வந்துருச்சு. டக்குனு உக்காந்துட்ருந்தவ வேகமா எழுந்திரிச்சு ஆத்தாக் கெழவி வயலப்பாத்து நடக்க ஆரம்பிச்சா.

"வேமா வாண்ணே. அங்கெ எல்லாரும் நிக்கிராக."

ரெண்டுபேரும் வேகமா வயலுக்குப் போய்ட்டாங்க.

"அப்புடியே எஞ்சாமி வந்து எறங்கிருக்கு. எங்கண்ணே பட்ரும்போலெ. ஒன்னைய பருசம்போடுறவெனுக்கு பாலு ஊத்திதான்டி கழுவனும்"
ஆத்தாக்கெழவி வச்சக்கண்ணு வாங்காமெ தாரணியப் பாத்துடட்டு நின்னா.

"அச்சோ ஆத்தா. சும்மா நில்லு. நானே அம்மாக்கிட்ட லேட்டாச்சுனு திட்டு வாங்கிட்டு நிக்கிறேன்"

"அடியேய் எஞ்சாமி வயலுக்கு வந்துருச்சு. நாத்துக்கட்ட தட்டுல வச்சு மஞ்சக் குங்குமம்லாம் எடுத்துக்கும் வாங்கடி."

ஆத்தாக் கெழவி வரப்புல நிக்கிர பொண்டுகளெலாம் சத்தம்போட்டுக் கூப்புட்டா. எல்லாரும் தாரணி நிக்கிர எடத்துக்கு வந்தாளுக. தாரணியப் பாத்ததும் அப்புடியே அந்த மாரியாத்தாதான் கொழந்தெயா வந்து நிக்கிதுனு சொக்கிப்போய்ட்டாளுக. அப்புடி ஒரு அழகா நிண்ணுட்ருந்தா தாரணி.

"ஆத்தா. அப்புடியே கெழக்கெப்பாத்து நில்லு. இந்த நாத்துத் தட்டெ எடுத்துக்கும் நில்லு."

தாரணி பாட்டி சொன்னத அப்புடியே செஞ்சா. தமுழு ஓரமா நின்ன உதிய மரத்துல சாஞ்சக்கும் என்ன நடக்குதுனு வேடிக்கெ பாத்துட்ருந்தான்.

"எம்புள்ள கைபட்ட நாத்துலாம் அவ மனசு மாதிரி நெறஞ்சு செழிச்சு வரனும். மாரியாத்தா நீயா வந்து நின்னு எம்புள்ள மேல மனசெரங்கு." னு மஞ்சளும் குங்குமமும் தாரணி நெத்தில பூசுனா.

ஆத்தா பூச அவபின்னாடி வந்த மொண்டுகளும் தாரணிய மாரியாத்தாவாவே நெனசசுக்கும் கும்புட்டுட்டு மஞ்சக் குங்குமத்த தாரணிக்கிம் பூசிவிட்டுத் தானும் வச்சுக்கிட்டாளுக.

"ஏ அப்பேய் என்னயா மூனாம் மனுசெமாதிரி தள்ளி நிக்கிறெ..? நீ நெலத்துல கழப்பையெறக்குனாத்தேன் மொத நாத்து வக்கெ முடியும். வா சாமி"

" சரியாத்தோய்... மொத காசெ முடிஞ்சு வெய்யி. நாத்து மொய்யி எனக்கும் எந் தங்கச்சிக்கிம் எடுத்து வச்சுட்டு சோலியப்பாரு" தமுழு நக்கலாச் சொல்லவும் கூடியிருந்த பொண்டுகக் கூட்டமும் சேந்து சிரிச்சாலுக.

"எம்புட்டுனு இல்லாமெ எடுத்து வக்கிறேன். என் ராசாவுக்கும் சாமிக்கிம் குடுக்காமெ தகரக் கொட்டெயெழுக்கா அள்ளிக்கிம் போகப்போறேன்" னு சொல்லிக்கிம் கொத்தா 100 ரூவாத் தாள எடுத்து சலெத் தலெப்புலெ முடிஞ்சு வச்சா ஆத்தாக் கெழவி.

தமுழு விரு விரு னு மாட்டெ கழப்பையில பூட்டிட்டு வயவரப்புல நின்னு கெழெக்கெ பாத்து கும்புட்டுட்டு வய மண்ணெ எடுத்து நெத்தில பூசிக்கிட்டு வயலுக்குள்ள எறக்குனான்.

தமுழு வானத்தெப் பாத்து கும்புட்ட அடுத்த நொடி சுத்திருந்த பொம்புளெயெல்லாம் கொழவ போட அந்த எடமே திருவிழாக் கோலமாச்சு.

தமுழு தொழி ஓட்ட ஆரம்பிச்சதும் தாரணி பாவாடைய இழுத்து இடுப்புல சொருகிக்கிம் நாத்துக்கட்டோட வயலுக்குள்ள எறங்கி நின்னா. கெழெக்கெ பாத்து கும்புட்டுட்டு நாத்தெ எடுத்து நட ஆரம்பிச்சதும் மத்த ஆளுங்களும் வயலுக்குள்ள எறங்கி நாத்து நட ஆரம்பிச்சுட்டாங்க.

அப்பப்போ காரணமே இல்லாம தாரணி தன் அண்ணனப் பாத்து சிரிச்சுட்டு நாத்து நடுவா. தமுழும் மாட்ட ஓட்டிக்கிமே தன் தங்கச்சியப் பாத்து சிரிச்சுக்கும் தொழி ஓட்டுனான்.

சாயங்காலமா மாட்ட ஓட்டிட்டு தாரணியும் தமுழும் தென்னந்தோப்பத் தாண்டி குருவிக்காரப் பெரியப்பாவோட கரும்புக்காட்ட ஒட்டி நடந்துக்கும் வீட்டப்பாக்க போய்ட்ருந்தாங்க. தாரணி இன்னுமே தன் பாவாடைய ஒருபக்கமா தூக்கி இடுப்புல சொருகிருந்தா. காலு முழுக்க வயச் சகதிதான் அவளுக்கு.

தமுழுக்கு ஒடம்பு முழுதுமே வயச்சகதிதான் அப்பிருற்துச்சு.

"ஏன்ணே. உங்கிட்ட ஒன்னு கேப்பேன் அடிக்கெ மாட்டியே..?"

"தொழி உழுது தெம்பெல்லாம் செத்துப் போச்சத்தா. நா அடிக்கெமாட்டேன். பயந்துக்கும் கரும்புக்குள்ள குதிச்சுராத."

"இஇஇல்லெணே... நேத்து ராத்திரி பூச்சி கடிச்சு வீங்கிருச்சுனு தான சொன்ன. அப்பறம் இன்னக்கி காலைலேயும் வீக்கங் கொறயாம இருந்துச்சே. ஒனக்கு வலிக்கெலயா..?"

"அஅஅது பூச்சிகடிதாங் குச்சி. வீக்கங்கொறயல. வலி போச்சு. சரி அத விடு. ஆத்தாக் கெழவி பண முடிச்சு தந்துச்சே பிரிச்சுப் பாத்தியா..?"

"செல்விட்டெக் குடுத்து பிரிக்கெச் சொல்னும். செல்வி பாவம்தான. அதான் அதுக்கிட்டயே குடுக்கலாம்னு இருக்கேன்."

"நீ சொன்னாச் சரிதேன் குச்சி."

"அண்ணே இப்போ பாத்தா வீங்குண மாதிரியே தெரியலயேண்ணே. துண்டு கட்டிருக்கதால அப்புடியிருக்குமோ.?"
இன்னும் மஞ்சளும் குங்குமப்பொட்டும் தாரணி மூஞ்சிலதான் இருந்துச்சு. முகத்துல அங்கங்க சகதி ஒட்டிருந்துச்சு. இருந்தாலும் தாரணிக்கி ஆர்வம் அதிகமாதான் இரு்துச்சு.

நருக் குனு தாரணி தலைல ஒரு கொட்டு வச்சான் தமுழு.
"பேசாம வானு தான சொல்றேன். அதேஞ் சந்தேகம் போச்சுல்ல...? அப்பறம் என்ன அடுத்தக் கேள்வி. கப்புச் சிப்புனு வா."

தாரணிக்கி சரியான வலி. மண்டையத் தடவிட்டே மூஞ்சிய அழுகுற மாதிரி வச்சுக்கும் தமுழுக்குப் பத்தடி பின்னாடி தள்ளியே நடந்து வந்தா நம்ம தாரணி.

ரெண்டு பேரும் வீட்டுக்கு வந்துட்டாங்க. அம்மா செல்வி அப்போதான் அடுப்புல ஒல ஊத்தி கொதிக்கெ வச்சுட்டு தன் மகனுக்காக ஆசையா கச்சப்பொடி நறுக்கி ஊறப்போட்டு வச்சுட்டு காயறி நறுக்கிட்ருந்தா.

"அம்மோய்.... தொழி போட்டு வந்தாச்சு. மசண்டையாச்சு நா மாட்டெ ஓட்டிக்கிங் கௌத்துக்குப் போய்ட்டு வரேன்."

"வா ராசா. தொழி முடிச்சாச்சா. சீக்கிரங் குளிச்சுட்டு வா. கூழும் கச்சப்பொடி பெரட்டலும் வச்சுத் தாரேன்.எங்கெ அந்த கொரங்குச் சிரிக்கி..?"

"ம் சரியாயோ.அது பின்னாடித்தேன் வருது."

சொல்லிட்டு தமுழு மாட்டெ அவுத்துக்கும் ரெண்டு எட்டுதான் நடந்துருப்பான். பின்னாடியே தாரணியும் வீட்டுக்கு வந்து சேந்தா. இன்னமுமே தலையத் தடவிட்டுதான் வந்தா.

"இங்கெரு செல்வி. ஒம்மவென் மட்டுந்தேன் போனானா..? மவளுக்கு என்னாச்சுனு கேக்க மாட்டியா நீயி..? அம்புட்டு வெசம் ஒனக்கு...."

"எனக்கு ரெண்டுமே ஒன்னுதேன். கண்ணெ நோண்டச் சொன்னாலும் நோண்டித்தருவனே தவுர ஒங்களெ விட்டுக்குடுக்க மாட்டேன்."

"வசனமெல்லாம் நல்லாந்தேன் இருக்கு. இந்தா ஆத்தாக் கெழவி காசு முடிஞ்சுக் குடுத்துச்சு. நீ பிரிச்சுப் பாரு. காசெ அப்பெனுக்குத் தெரியிர மாதுரி தட்டில சொருகாத."

ரெண்டு கையாலயும் முடிச்ச வாங்கிட்டு தாரணிய உருவி முத்தங்கொஞ்சுனா செல்வி.

"ஏண்ணே கொளத்துக்குப் போறியா...? சத்தெ இரு நானும் வாரென்."

"இஞ்செருடீ.... பிச்சுப்புடுவேன். ஒழுங்கா வூட்டுல குளி மசண்டையாயிப் போச்சு."

"அதெல்லாம் எங்கண்ணெ இருக்கு அது பாத்துக்குரும். நீ கூழ அடிப்புடிக்காமெ எறக்கி வய்யி வாரென். சத்தெ நில்லுணே இந்தா வரேன்." னு குடுசெக்குள்ள போய்ட்டு அவசர அவசரமா பழைய பாவாடைய எடுத்துக்கட்டிக்கிம் மேல சட்ட போட்டுக்கும் துணியெடுத்துக்கும் போனா.

"ஏன்டி சட்டித்துணி எடுத்தியா..?" தமுழுக்குக் கேக்காத மாதிரி செல்வி தாரணியப்பாத்துக் கேட்டா.

ஓடிட்ருந்த தாரணி டக்குனு திரும்பி நின்னு "அய்யோ ஏஞ்செல்வி அசிங்கப் படுத்துர.? அதெல்லாம் எடுத்துட்டேன். வாய மூடு" னு சொல்லிட்டு ஓடுனா. அவ ஓடுன ஓட்டத்துல கக்கத்துல வச்சுருந்த ஜட்டி நைசா கீழ விழுந்துருச்சு. தாரணியும் அதக் கவனிக்கல.

தமுழும் தாரணிக்காக மெல்ல நடையக் கட்டிட்ருந்தான். ஒருவழியா தாரணியும் அண்ணனோட வந்து நடக்க ஆரம்பிச்சுட்டா.

ஆனா ரெண்டு பேருக்கும் குளத்தங் கரையில நடக்கப்போகும் விபரீதம் தெரியாம நல்லா சிரிச்சுப் பேசிட்டுப் போனாங்க.