மாலதி டீச்சர் by JNS

[johnypowas]

என் தோளில் சாய்ந்து அழுது கொண்டிருந் மாலதியை இழுத்து அணைக்க வேண்டும் போலிருந்தது. கட்டுப்படுத்திக் கொண்டேன். என் அருகில் இருந்த அவளின் நெற்றியைப் பார்த்தேன். கூந்தல் வகிடு தொடங்கும் இடத்தில் குங்குமம் வைத்திருந்தாள். லேசாகக் குனிந்து அதில் முத்தமிட்டேன். அவள் பார்வையை நிமிர்த்தி என்னைப் பார்த்தாள். இன்னும் கண்கள் ஈரமாகவே இருந்தன. நான் நெற்றியில் முத்தமிட்டேன். அவள் பதறினாள்.
'என்ன சிவா?'
'இல்ல.. ஒன்னுமில்ல..' (தயங்கினேன்)
(என் கையை தோளிலிருந்து விலக்க முயன்றபடி) 'சரி சிவா.. எனக்கு கிச்சன்ல வேலை கெடக்கு..'
நான் நன்கு இறுக்கிப் பிடித்திருந்தேன். அவள் திமிறியபடி முறைத்தாள். மெதுவான கண்டிப்பான குரலில் சொன்னாள்.
'சிவா விடு.. சொன்னா கேளு'
'மாலதி ப்ளீஸ் ஐ மிஸ்டு யூ பேட்லி'
'சோ வாட்? முதல்ல கைய எடு.. நான் போகனும்'
நான் அவளின் தோளை இறுக்கிப் பிடித்து மெதுவாகப் பிசைந்தேன். இன்னொரு கையால் அவளின் கையைப் பிடித்து விரல்களைக் கோர்த்தேன். அவள் விடுவிக்க முயன்று தோற்றாள். நான் கையை எடுத்து முத்தமிட்டேன். அவள் நடுங்கினாள்.
'ஐயோ விடு சிவாõ ப்ளீஸ்.. நான் போறேன்.'
'ப்ளீஸ் மாலு.. ஐ லவ் யூ டி'
'சொன்னா கேளு.. நான் கத்திருவேன் விடு..'
முழுபலத்துடன் திமிறிக் கொண்டு என்னை விட்டு விலகி எழுந்தாள். அவளுடைய திமிறலில் லேசாக விலகியிருந்த முந்தானை முழுதாக விலகி ஒரு பக்க வனப்பைக் காட்டியது. பிளவுசுக்குள் இருந்து கருப்பு நிற பிராவிட் பட்டை வெளியே தெரிந்தது. நான் அவளின் செழிப்பை விழுங்குவது போல் பார்த்தேன். அவள் வேகமாக சேலையை இழுத்து மூடிவிட்டு கண்களை துடைத்துக் கொண்டே கிச்சனுக்குள் சென்றாள். நான் சிறிது நேரம் அப்படியே உட்கார்ந்திருந்தேன். 'சே.. ரொம்ப சீப்பாக நடந்து கொண்டோமோ' என்று வெறுப்பாயிருந்தது. அவளிடம் சொல்லிவிட்டு கிளம்பலாம் என்று தோன்றியது.
எழுந்து கிச்சனுக்குச் சென்றேன். அவள் எனக்கு முதுகு காட்டியபடி நின்றிருந்தாள். நான் பின்னால் நின்றபடி, 'சாரி மாலதி.. நான் இப்படியெல்லாம் நடந்திருக்கக் கூடாது' என்றேன். அவள் பதில் சொல்லவில்லை. திரும்பவும் இல்லை.
'உங்க கஷ்டத்த புரிஞ்சுக்காம நடந்துகிட்டேன். வெரி சாரி..'
அவள் உடைந்து போய் அழத் தொடங்கினாள். கைகளால் முகத்தை மூடிக் கொண்டு குலுங்கி அழுதாள். இதை நான் எதிர்பார்க்கவில்லை. என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. பக்கத்தில் சென்று 'அழாத மாலதி.. சாரி' என்றேன். அப்போதும் அவள் திரும்பாமல் மேலும் அழுதாள். நான் பின்னாலிருந்து அவளின் இரு தோள்களையும் பற்றினேன். என் கைகள் நடுங்கின. இறுகப் பற்றினேன். அவள் திரும்பவில்லை. நான் என் பக்கம் திருப்ப முயற்சித்தேன். அவள் திரும்பாமல் கைகளை இறுக்கி முகத்தை மூடிக் கொண்டு அழுதபடி இருந்தாள். நான் அவள் காதருகே மெதுவாக, 'ப்ளீஸ் மாலதி. என்னை மன்னிக்க மாட்டியா? நான் செஞ்சது தப்புதான். சாரி..' என்றேன். அவளின் டியோடரன்ட் கலந்த வியர்வை வாசம் என்னை என்னவோ செய்தது. மெதுவாக என் பக்கம் திரும்பியவள் என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். கண்களில் கண்ணீர் வழிந்து கொண்டிருந்தது. முகம் சிவந்திருந்தது. உடல் வியர்த்திருந்தது. என்னைப் பார்த்த அவளுடைய கண்களைக் கூர்ந்து பார்த்தபடி 'சாரிடி' என்றேன். என் பார்வையை அவளால் சந்திக்க முடியவில்லை. சட்டென்று குனிந்து என் நெஞ்சில் தலையை வைத்து அழுதாள்.
எனக்கு என்ன செய்வதென்று புரியவில்லை. தோள்களில் இருந்த என் கைகளை இறக்கி அவளின் அவளின் கைகளைப் பற்றினேன். இறுக்கமான பிளவுஸ் அணிந்த கைகளைப் பற்றியதும் என் கட்டை விரல்களில் அவளுடைய மார்பின் திரட்சியான சதைப் பகுதிகள் பட்டன. கட்டை விரல்கள் தாமாகவே நீண்டு முலைகளை உரசின. அவள் இன்னும் அழுது கொண்டிருந்தாள். என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. அவளை என் பக்கமாக மேலும் நெருக்கினேன். அவள் ஆறுதலாக என்னை நெருங்கினாள். என் மூச்சுக்காற்று அவள் தலையில் பட்டது. நான் மேலும் அவளை நெருங்கினேன். அவள் லேசாக பின்னால் நகரந்தவள் கிச்சன் மேடை தடுத்து நின்றாள். நான் அவளுடன் நெருக்கமாக உரசியபடி நின்றேன். எங்களுக்கிடையில் இடைவெளியே இல்லை. எனக்கு பேண்டுக்குள் விறைக்கத் தொடங்கியிருந்தது. ஆனால் அவளோ என்னிடம் ஆறுதலுக்காக சாய்ந்து அழுது கொண்டிருந்தாள். அவளின் கைகளைப் பற்றியிருந்த என் கைகள் பின்னால் சென்று முதுகை வளைத்தன. அவளை அணைத்தேன்.