01-11-2020, 01:24 PM
(This post was last modified: 04-11-2020, 03:05 PM by Tamilking. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
" எப்போவ்... யாரய்யா அங்கெ நிக்கிரெது..? நம்ம செல்வி மவனா அது..?"
குளத்துக்கரையில ஒத்தக்கால நெம்பி நெம்பி வச்சுக்கும் ஆத்தாக் கெழவி வந்துட்ருந்தா. கெழவிக்கி வயசுதான் 82 ஆனா நல்ல உழைச்சு உழைச்சு முறுகுன ஒடம்பு. அதான் இந்த வயசுலயும் திடமா இருக்கா. ஒரு கையில மஞ்சக் கடுதாசியும் இன்னொரு கையில பையும் வச்சுக்குட்டு கொளத்தடி முனிக்கோயில்ல சாமி கும்புட்டு அந்த வழியா அவளோட வயக்காட்டுக்கு போய்ட்ருந்தா.
"ஆமத்தோய்... செல்வி மவந்தேன்.. சும்மா மாட்டுக்கு புள்ளு காட்ட ஓட்டியாந்தேன். எதுவும் சங்கதி இருக்கா.?"
"இன்னக்கி வெள்ளெனெ வயலுக்கு நாத்து வக்கெனுமப்பா. ஓந்தங்கச்சிய வெரசா வரச்சொல்லிருந்தேன். வந்துட்டாளா.?"
"தெரியலாத்தோய். அதெல்லாம் வெள்ளெனெ கௌம்பிருப்பா. நாம் போய்ட்டு வெரசா அனுப்பிவிட்றேன்."
"சாமி நீயும் வந்துரு. மொத ஒழவு நீ எறங்கி ஓட்டுனாத்தேன் எனக்கு வகுறு நெறையும்."
"அது நம்ம வய ஆத்தா. நா இல்லாமெ எப்புடி? இந்தாப் போய்ட்டு கௌம்பியாரென்."
" லேய்..... குச்சி...? ஆத்தாக் கெழவி வயக்காட்டுக்கு வந்துருச்சு. வெள்ளெனெ கெழம்பு."
விரு விருனு மாட்ட ஓட்டிக்கிம் தமிழு வீட்டுக்கு வந்து சேந்தான். கழப்பைல ரெண்டு மாட்டையும் பூட்டிட்டு ரெடியா வச்சுட்டு குடுசெக்குள்ள போய்ட்டு துண்ட எடுத்து தலைல கட்டிட்டு வேகமா கொடத்தடிப்பக்கம் குளிக்கெப் போனான்.
வெறும் கோவணத்தோட நின்னுட்டு விறுவிறுனு தலைல தண்ணிய மோந்து ஊத்திக்கிம் மூஞ்சில சோப்பப் போட்டுக்கும் குளிச்சிட்ருந்தான். அப்போ தாரணி பட்டுப்பாவாடையும் சட்டையும் போட்டுட்டு கை கழுவ கொடத்தடிப் பக்கம் வந்தா.
தலைல தண்ணி ஊத்திட்டு வெறும் கோவணத்தோட நின்னுட்டு தமிழு தல தொவட்டிட்ருந்தான். கை கழுவ வந்த தாரணியும் தமிழ பாத்துட்டு லேசா சிரிச்சுட்டு கை கழுவ குனிஞ்சா. அப்போ தமிழுக்கு தாரணியோட இளம் மார்பகங்கள் கழுத்து வழியா தெரிஞ்சது. வச்சகண்ணு வாங்காம தாரணியோட மார்பகத்தையே தமிழு பாத்துட்ருந்தான்.
அந்த சமயம் தமுழோட ஆணுறுப்பு மெல்ல மெல்ல விரைக்க ஆரம்பிச்சது. லேசா விரைச்சதும் அப்படியே கோமண இடுக்கு வழியா வெளிய சறுஞ்சு முழுசுமே விரைச்சு முறுக்கிட்டு வானத்தப் பாத்துட்டு இருந்துச்சு.
குனிஞ்சு நின்னு கை கழுவிட்ருந்த தாரணி எதேச்சையா தனக்கு முன்னாடி நின்னுட்ருந்த தமுழோட வயித்தப் பாத்தா. பாத்தவ அப்படியே அதிர்ச்சி ஆயிட்டா.
தன் வாழ்க்கைலயே முதல் முதலா ஒரு ஆணுறுப்ப பகல் நேரத்துல பாக்குறா. தன்னோட ஒர கை அளவு பருமன் இருக்கும். எப்படியும் 7 இஞ்சு நீளமிருக்கும். எரும மாட்டு வாலு மாதிரி அத்தத்தண்டிக்கி பெருத்து நின்னுட்ருந்துச்சு.
அவளும் பயந்துக்கிட்டே தன் அண்ணன் முகத்தையும் அவனோட ஆணுறுப்பையும் பாத்துட்டு நிமிந்து நின்னா. அண்ணன் பக்கத்துல வர வர இவளும் பயந்துட்டு பின்னாடி நகந்துட்டுப் போனா.
சட்டுனு சுதிரிச்சுட்டு அந்தப்பக்கமா திரும்பிநின்னு தன் ஆணுறுப்ப எடுத்து கோவணத்துக்குள்ள விட்டுட்டு திரும்ப தன் தங்கையைப் பாத்தான். அவனுக்குமே இதயத்துடிப்பு தாருமாறா இருந்துச்சு.
"இந்தாரு குச்சி. கெழம்பிட்டியா.?"
"ம்ணே. சீக்கிரம் வா. நா போறேன்."
சொல்லிட்டு வேகமா அங்கருந்து கெழம்பப் பாத்தா தாரணி. உடனே தமுழு தன் தங்கச்சி கையப் புடிச்சு நிறுத்துனான்.
"அண்ணே அம்மா உள்ளெ கெழம்பிட்ருக்கு" னு மெல்ல இவனுக்கு மட்டும் கேக்குற மாதிரி சொன்னா.
"ப்ச் கொஞ்சம் உள்ளாக்க வா. ஒன்னும் பண்ணமாட்டேன்."
"வேணாம் பயமாருக்கு. அம்மா பாத்துச்சுனா என்னக் கொன்னு போட்ரும்ணே."
"வெரசா வா." னு டக்குனு அவள உள்ள இழுத்து தட்டிமட்டக்கி பின்னால கொண்டு போய்ட்டான்.
"என்ன னு சீக்கிரம் சொல்லு"
தரைய பாத்துக்கும் தாரணி சொன்னா.
மெல்லா மேவாய் மேல கையவச்சு தாரணி மொகத்தத்தூக்குனான்.
"எம்மேல கோவமா ஒனக்கு. ஏன் எங்கிட்ட மொகங்குடுத்து பேச மாட்டேங்கிற.?"
இதக் கேக்கும்போது உண்மையாலுமே தமுழுக்கு கண்ணெல்லாம் கலங்கிருச்சு. இதுநாள் வரைக்கும் தாரணி தன் அண்ணன விட்டுப் பிரிஞ்சதேயில்ல. முதன் முதலா தாரணியும் தயக்கம் காட்டி தன் அண்ணன் காட்ட பேசிட்ருந்தா. அது ஒரு பயம்தானே தவிர தன் அண்ணன் மேல அவ எனனைக்குமே கோவப்பட்டதில்ல.
"அச்சோ அண்ணே அப்புடியில்ல. எனக்கு இன்னக்கி ஒடம்பு அடிச்சுப்போட்ட மாதிரி நோவுது. அதான் ஒழுங்கா நிக்கெக்கூட முடியல."
இதச் சொல்லும்போதும் தாரணிக்கித் தன் தொடைல வலி இருக்கத்தான் செஞ்சது. அது தமுழு ராத்திரில வெறில கடிச்சு உறிஞ்சுனதால வந்த வலி.
தமுழுக்கு டக்குனு காரணம் புரிஞ்சது. உடனே தன் தங்கையின் தலைய பாசமா தடவிக்குடுத்தான்.
"இனியே அண்ணெ அப்புடிப் பண்ண மாட்டேன். எங்கிட்ட பேசாம மட்டும் போய்ராத குச்சி. அண்ீணஞ் செத்துப் போய்ருவேன்"
"அட வளந்தமாடே... நா அப்புடிலாம் உங்கிட்டப் பேசாம போய்ருவனா..? சொல்லுணே..? நீதான எனக்கு எல்லாமே...? ம்ம்?"
"ம் ஆமாம்புள்ள"
"அப்பறம் என்ன.? சீக்கிரம் வா. நா இங்கெ ரொம்பநேரம் நிக்கிரதப்பாத்த செல்வி என்னையெ உரிச்சுப்போட்ரும்."
"ம். சரி போ. சாப்புட்டியா.?"
"ம் ணே. நீயும் சீக்கிரமா சாப்புடு. கெழம்பி வா. நாம போவோம்."
"சரி புள்ள அவ்வளவுதானா.?"
"நா போரேன் ணே. அம்மா சத்தம்போடும்." னு பதில் எதுவும் சொல்லாம வேகமா வாசப் பக்கம் ஓடிட்டா தாரணி.
தமுழு தன் கோவணத்த உறுவிப்போட்டுட்டு புதுத் துண்ட மடிச்சு கோவணமா கட்டிக்கிட்டு வேகமா கெழம்புனான்.
குளத்துக்கரையில ஒத்தக்கால நெம்பி நெம்பி வச்சுக்கும் ஆத்தாக் கெழவி வந்துட்ருந்தா. கெழவிக்கி வயசுதான் 82 ஆனா நல்ல உழைச்சு உழைச்சு முறுகுன ஒடம்பு. அதான் இந்த வயசுலயும் திடமா இருக்கா. ஒரு கையில மஞ்சக் கடுதாசியும் இன்னொரு கையில பையும் வச்சுக்குட்டு கொளத்தடி முனிக்கோயில்ல சாமி கும்புட்டு அந்த வழியா அவளோட வயக்காட்டுக்கு போய்ட்ருந்தா.
"ஆமத்தோய்... செல்வி மவந்தேன்.. சும்மா மாட்டுக்கு புள்ளு காட்ட ஓட்டியாந்தேன். எதுவும் சங்கதி இருக்கா.?"
"இன்னக்கி வெள்ளெனெ வயலுக்கு நாத்து வக்கெனுமப்பா. ஓந்தங்கச்சிய வெரசா வரச்சொல்லிருந்தேன். வந்துட்டாளா.?"
"தெரியலாத்தோய். அதெல்லாம் வெள்ளெனெ கௌம்பிருப்பா. நாம் போய்ட்டு வெரசா அனுப்பிவிட்றேன்."
"சாமி நீயும் வந்துரு. மொத ஒழவு நீ எறங்கி ஓட்டுனாத்தேன் எனக்கு வகுறு நெறையும்."
"அது நம்ம வய ஆத்தா. நா இல்லாமெ எப்புடி? இந்தாப் போய்ட்டு கௌம்பியாரென்."
" லேய்..... குச்சி...? ஆத்தாக் கெழவி வயக்காட்டுக்கு வந்துருச்சு. வெள்ளெனெ கெழம்பு."
விரு விருனு மாட்ட ஓட்டிக்கிம் தமிழு வீட்டுக்கு வந்து சேந்தான். கழப்பைல ரெண்டு மாட்டையும் பூட்டிட்டு ரெடியா வச்சுட்டு குடுசெக்குள்ள போய்ட்டு துண்ட எடுத்து தலைல கட்டிட்டு வேகமா கொடத்தடிப்பக்கம் குளிக்கெப் போனான்.
வெறும் கோவணத்தோட நின்னுட்டு விறுவிறுனு தலைல தண்ணிய மோந்து ஊத்திக்கிம் மூஞ்சில சோப்பப் போட்டுக்கும் குளிச்சிட்ருந்தான். அப்போ தாரணி பட்டுப்பாவாடையும் சட்டையும் போட்டுட்டு கை கழுவ கொடத்தடிப் பக்கம் வந்தா.
தலைல தண்ணி ஊத்திட்டு வெறும் கோவணத்தோட நின்னுட்டு தமிழு தல தொவட்டிட்ருந்தான். கை கழுவ வந்த தாரணியும் தமிழ பாத்துட்டு லேசா சிரிச்சுட்டு கை கழுவ குனிஞ்சா. அப்போ தமிழுக்கு தாரணியோட இளம் மார்பகங்கள் கழுத்து வழியா தெரிஞ்சது. வச்சகண்ணு வாங்காம தாரணியோட மார்பகத்தையே தமிழு பாத்துட்ருந்தான்.
அந்த சமயம் தமுழோட ஆணுறுப்பு மெல்ல மெல்ல விரைக்க ஆரம்பிச்சது. லேசா விரைச்சதும் அப்படியே கோமண இடுக்கு வழியா வெளிய சறுஞ்சு முழுசுமே விரைச்சு முறுக்கிட்டு வானத்தப் பாத்துட்டு இருந்துச்சு.
குனிஞ்சு நின்னு கை கழுவிட்ருந்த தாரணி எதேச்சையா தனக்கு முன்னாடி நின்னுட்ருந்த தமுழோட வயித்தப் பாத்தா. பாத்தவ அப்படியே அதிர்ச்சி ஆயிட்டா.
தன் வாழ்க்கைலயே முதல் முதலா ஒரு ஆணுறுப்ப பகல் நேரத்துல பாக்குறா. தன்னோட ஒர கை அளவு பருமன் இருக்கும். எப்படியும் 7 இஞ்சு நீளமிருக்கும். எரும மாட்டு வாலு மாதிரி அத்தத்தண்டிக்கி பெருத்து நின்னுட்ருந்துச்சு.
அவளும் பயந்துக்கிட்டே தன் அண்ணன் முகத்தையும் அவனோட ஆணுறுப்பையும் பாத்துட்டு நிமிந்து நின்னா. அண்ணன் பக்கத்துல வர வர இவளும் பயந்துட்டு பின்னாடி நகந்துட்டுப் போனா.
சட்டுனு சுதிரிச்சுட்டு அந்தப்பக்கமா திரும்பிநின்னு தன் ஆணுறுப்ப எடுத்து கோவணத்துக்குள்ள விட்டுட்டு திரும்ப தன் தங்கையைப் பாத்தான். அவனுக்குமே இதயத்துடிப்பு தாருமாறா இருந்துச்சு.
"இந்தாரு குச்சி. கெழம்பிட்டியா.?"
"ம்ணே. சீக்கிரம் வா. நா போறேன்."
சொல்லிட்டு வேகமா அங்கருந்து கெழம்பப் பாத்தா தாரணி. உடனே தமுழு தன் தங்கச்சி கையப் புடிச்சு நிறுத்துனான்.
"அண்ணே அம்மா உள்ளெ கெழம்பிட்ருக்கு" னு மெல்ல இவனுக்கு மட்டும் கேக்குற மாதிரி சொன்னா.
"ப்ச் கொஞ்சம் உள்ளாக்க வா. ஒன்னும் பண்ணமாட்டேன்."
"வேணாம் பயமாருக்கு. அம்மா பாத்துச்சுனா என்னக் கொன்னு போட்ரும்ணே."
"வெரசா வா." னு டக்குனு அவள உள்ள இழுத்து தட்டிமட்டக்கி பின்னால கொண்டு போய்ட்டான்.
"என்ன னு சீக்கிரம் சொல்லு"
தரைய பாத்துக்கும் தாரணி சொன்னா.
மெல்லா மேவாய் மேல கையவச்சு தாரணி மொகத்தத்தூக்குனான்.
"எம்மேல கோவமா ஒனக்கு. ஏன் எங்கிட்ட மொகங்குடுத்து பேச மாட்டேங்கிற.?"
இதக் கேக்கும்போது உண்மையாலுமே தமுழுக்கு கண்ணெல்லாம் கலங்கிருச்சு. இதுநாள் வரைக்கும் தாரணி தன் அண்ணன விட்டுப் பிரிஞ்சதேயில்ல. முதன் முதலா தாரணியும் தயக்கம் காட்டி தன் அண்ணன் காட்ட பேசிட்ருந்தா. அது ஒரு பயம்தானே தவிர தன் அண்ணன் மேல அவ எனனைக்குமே கோவப்பட்டதில்ல.
"அச்சோ அண்ணே அப்புடியில்ல. எனக்கு இன்னக்கி ஒடம்பு அடிச்சுப்போட்ட மாதிரி நோவுது. அதான் ஒழுங்கா நிக்கெக்கூட முடியல."
இதச் சொல்லும்போதும் தாரணிக்கித் தன் தொடைல வலி இருக்கத்தான் செஞ்சது. அது தமுழு ராத்திரில வெறில கடிச்சு உறிஞ்சுனதால வந்த வலி.
தமுழுக்கு டக்குனு காரணம் புரிஞ்சது. உடனே தன் தங்கையின் தலைய பாசமா தடவிக்குடுத்தான்.
"இனியே அண்ணெ அப்புடிப் பண்ண மாட்டேன். எங்கிட்ட பேசாம மட்டும் போய்ராத குச்சி. அண்ீணஞ் செத்துப் போய்ருவேன்"
"அட வளந்தமாடே... நா அப்புடிலாம் உங்கிட்டப் பேசாம போய்ருவனா..? சொல்லுணே..? நீதான எனக்கு எல்லாமே...? ம்ம்?"
"ம் ஆமாம்புள்ள"
"அப்பறம் என்ன.? சீக்கிரம் வா. நா இங்கெ ரொம்பநேரம் நிக்கிரதப்பாத்த செல்வி என்னையெ உரிச்சுப்போட்ரும்."
"ம். சரி போ. சாப்புட்டியா.?"
"ம் ணே. நீயும் சீக்கிரமா சாப்புடு. கெழம்பி வா. நாம போவோம்."
"சரி புள்ள அவ்வளவுதானா.?"
"நா போரேன் ணே. அம்மா சத்தம்போடும்." னு பதில் எதுவும் சொல்லாம வேகமா வாசப் பக்கம் ஓடிட்டா தாரணி.
தமுழு தன் கோவணத்த உறுவிப்போட்டுட்டு புதுத் துண்ட மடிச்சு கோவணமா கட்டிக்கிட்டு வேகமா கெழம்புனான்.