"ப்ளீஸ்... சொன்னா கேளுங்க,... இதையெல்லாம் படிக்காதீங்க"

[johnypowas]

“ விட்டா இப்படியே இங்கேயே ஆரம்பிச்சிடுவாங்க போல இருக்கே!!.” என்று தனக்குள் சொல்லிய அர்ச்சனா, அவள் கணவரின் தோள் தொட்டு,“ஏங்க இன்னும் அஞ்சு நாளைக்கு அவ உங்களுக்குதாங்க. இப்பவே கடிச்சு முழுங்கிற மாதிரி பாத்துகிட்டு! வாங்க ஹோட்டலுக்கு போலாம்.” என்று சொல்ல, அர்ச்சனா கணவ்ன் மார்பில் மயங்கிச் சாய்ந்திருந்த நான், வெக்கத்தில் விலகிப் புன்னகைக்க,.... நால்வரும் நடந்து சென்று காரில் ஏறி, மால் ரோடு வந்து,.... அர்ச்சனாவுக்கு ஐந்து முழம் மல்லிகைப் பூ வாங்கி, அர்ச்சனாவுக்கு நீங்க அங்கேயே வச்சு விட, மீண்டும் பயணப்பட்டு ஹோட்டலுக்கு சென்றோம்.

ஹோட்டலை அடைந்த போது இரவு மணி 8.

ரெஸ்டாரண்ட் கிட்சனில் டின்னர் ஆர்டர் சொல்லி, நாம தங்கி இருந்த ஹவுஸுக்கு வந்து, ஹாலில் உட்கார்ந்து, பார்த்த இயற்கை அழகையும், நைனா கோயிலைப் பற்றியும் அசை போட்டபடி பேசிக்கொண்டிருக்க, ..........அர்ச்சனா புருஷன் உங்க காதில் எதையோ கிசு கிசுத்தார்.

” ஓகே,... எஞ்சாய் பண்ணலாமே. தெனைக்குமா செய்றோம்? இருந்தாலும் நம்ம பார்ட்னருங்க கிட்டே அப்ரூவல் வாங்கினதுக்கப்புறம்தான் அதெல்லாம். நீங்க மீனாகிட்டே பர்மிஷன் வாங்கிடுங்க. நான் அர்ச்சனாகிட்டே பர்மிஷன் வாங்கிட்றேன்” என்று சொல்ல, நானும், அர்ச்சனாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து, முழித்தோம்.

.அர்ச்சனாவின் புருஷன் என்னிடம்,” மீனா,... எனக்கு இந்தப் பழக்கம் இல்லைதான். இருந்தாலும் நைனிடாலோட குளிரைத் தாக்குப் பிடிக்க நம்ம உடம்பை வார்ம் அப் பண்ணிக்கவும், அதோட என்ஜாய் பண்ணவும் ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிடலாமுன்னு, உன் ஹஸ்பன்ட் கிட்டே கேட்டேன். அவர் சொன்ன பதிலைதான் நீயும், அர்ச்சனாவும் கேட்டு இருப்பீங்க.” உங்களுக்கு விருப்பம் இருந்தாதான் இதை செய்வோம். என்ன சொல்றீங்க.?”

“மீனா, இப்ப எதையும் தடுத்துப் பேசுற சூழ் நிலையிலே இல்லே. ஜாலியா இருக்கலாம்னு முடிவு பண்ணிதான் எல்லோரும் இங்க வந்திருக்கோம். என்ன வேணா செஞ்சு ஜாலியா இருங்க. ஆனா அளவோட இருங்க. அதுக்கு நாங்க எந்தத் தடையும் சொல்ல மாட்டோம்.”என்று அர்ச்சனா புருஷன் கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொல்லிய அர்ச்சனா, மௌனமாக தலை குனிந்திருந்த என்னைப் பார்த்து,”என்னடி... நான் சொல்றது சரிதானே?” என்றாள்.

“..ம்..” என்றேன்.

“ சரி,.... நாங்க மட்டும் என்ஜாய் பண்ணா போதுமா, நீங்க,.........?” என்று அர்ச்சனாவின் புருஷன், அர்ச்சனாவைப் பார்த்து கேட்டு இழுக்க,...

” அய்யோ அதெல்லாம் வேணாம்ப்பா. உங்களுக்காவது அந்தப் பழக்கம் அப்பப்ப இருக்கு. எங்களுக்கு அது எப்படி இருக்கும்னே தெரியாது. இப்பவே ஆள மாத்திகிட்டு மயங்கிக் கிடக்கிறோம். அதையும் குடிச்சா, எங்களாலே தாங்க முடியாது. பரவாயில்லே நீங்க எஞ்சாய் பண்ணுங்க.”

“இல்லே அர்ச்சனா,.... இங்கே லேடீஸ் குடிக்கிறதுக்குன்னே ஸ்பெஷல் ஐட்டம்ஸ் இருக்கு. அதை குடிச்சா உங்களுக்கு ஒன்னும் பண்ணாது. எல்லா விஷயத்திலேயும் நாலு பேரும் கலந்துக்கிட்டாதான் நல்லா இருக்கும்.”

“சரிங்க,.... “என்று அவள் கனவனிடம் சொன்ன அர்ச்சனா, என்னைப் பார்த்து,” நீ என்ன சொல்ற மீனா?”

“இது வரைக்கும் அது எனக்கு பழக்கம் இல்லையேடி.”

“எல்லாம் பழகிட்டா பொறக்கறாங்க. போற போக்குலே பழகிக்க வேண்டியதுதான். ஆனா அதையே கன்டினியூ பண்றதுதான் தப்பு.”

“சரிடி.” என்று நான் சொல்ல, மூவரும், “வாவ்” என்று கோரஸாக குரல் கொடுத்த வேளையில், உங்கள் கை பிடித்து ” சரி....வாங்க பாருக்கு போகலாம்.” என்று சொல்லிக் கொண்டே சுறு சுறுப்பாக, உற்சாகமாக எழுந்த அர்ச்சனா புருஷனைப் பார்த்து, “அங்கே வேண்டாங்க, பாருக்குன்னு சில கட்டுப் பாடுகள் இருக்கு. நம்மோட ரெண்டு ஃபாமிலிக்குன்னுதான் இந்த ஹவுஸ் இருக்கே?. நம்ம பர்மிஷன் இல்லாம யாரும் வரப் போறதில்லை. அதனாலே வேணும்கிறதை இங்கேயே வாங்கிட்டு வந்துடலாம். நாமளும் இஷ்டப்படி இருக்கலாம். அவங்களும் கூச்சப்படாமே ஃப்ரீயா கம்பெனி கொடுப்பாங்க.”

“அட,.... ஆமாம். மறந்தே போய்ட்டேன். சரி,... நீங்க மெயின் டோரை தாள் போட்டுட்டு, இங்கேயே உக்காந்து TV பாத்துகிட்டு இருங்க, நாங்க பத்து நிமிஷத்துலே வந்துடுறோம்.” என்று எங்களிடம் சொன்ன அர்ச்சனா புருஷனும் நீங்களும் வெளியே போனீங்க.


தனியா உக்கார்ந்திருந்த என் கிட்டே, அர்ச்சனா அதையும் இதையும் சொல்லி சூடு ஏத்த,.... சூடு ஏறிப் போன ரெண்டு பேரும் கட்டிப் புடிச்சு காதலா முத்தம் கொடுத்துகிட்டோம்.

சவுன்ட் ப்ரூஃப், விசன் ப்ரூஃப், வெதர் ப்ரூஃப் என்று அல்ட்ரா மாடர்னாக இருந்த அந்த பொது ஹாலில் மாடர்ன் ப்ரொஜக்டர், டெக், ஹோம் தியேட்டர் என்று பணக்காரத் தனமான எல்லா வசதிகளுமே இருந்தது.

மனதில் ஏதேதோ திட்டங்களோடும், நினைவுகளோடும்,....அங்கிருந்த பெரிய LED TV- ஐ ஆன் செய்து, ஏதோ ஒரு தமிழ் புரொகிராமை நானும், அர்ச்சனாவும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம்.

கால் மணி நேரத்தில், ஹாலுக்கு திரும்ப வந்த நீங்க ரெண்டு பேரும், வாங்கி வந்ததை டீ பாயின் மேலே டம்ளர், ஸ்னேக்ஸ்ன்னு எடுத்து வச்சு, மது பானத்தை அளவாக ஊற்றி, அதில் கூல் ஸ்பிரிட்டை நிரப்பிக்கொண்டே அர்ச்சனா புருஷன், அர்ச்சனாவிடம், “இது லேடீஸ் ஸ்பெஷல் வோட்கா. கிக் இருக்குமே ஒளிய, கிறு கிறுப்போ, தலை சுத்தலோ இருக்காது. மீனாவும் நீயும் இதை ஷேர் பண்ணிக்கோங்க. எங்களுக்கு ப்ரான்டி வாங்கிட்டோம்.” என்று சொல்லி, நிரப்பிய டம்ளர்களை எங்கள் கைகளில் கொடுத்தீங்க.

உங்க ரெண்டு பேருக்கும் ஏற்கனவே அனுபவம் இருக்கிறதினாலே, அவ்வளவா ரியாக்சன் காமிக்காமே, டம்ளரில் இருந்ததை ஒரே கல்பா அடிச்சீங்க. ஆனா, அர்ச்சனாவும் நானும் வாங்கிய டம்ளரை கையிலே வச்சுகிட்டு முழிக்க,....” டேஸ்ட் பண்ணாம, கொஞ்சம் ‘தம்’ பிடிச்சுகிட்டு ஒரே மூச்சுல குடிச்சிடுங்க. முதல் பெக் ஒரு மாதிரியாதான் இருக்கும். அந்த நேரத்துல ஸ்னேக்ஸ் கொஞ்சம் சாப்பிடீங்கன்னா சரியாய்டும்.” என்று எங்களுக்கு அறிவுரை சொல்லிகிட்டே, நீங்க ரெண்டு பேரும் ரெண்டாவது ரவுண்டை முடிச்சீங்க.

உங்க ரெண்டு பேரையும் பார்த்த அர்ச்சனா, தயங்கியபடியே நீங்க சொன்ன மாதிரி குடித்து, ஸ்னேக்ஸ் எடுத்து வாயில் வைத்து மென்று கொண்டே,” அப்படி ஒன்னும் மோசமா இல்லைடி,....கஸாயம் மாதிரிதான் இருக்கு. குடிடீ” என்று சொல்லி, என் தலையை அவள் மார்பின் மேல் சாய்த்து, என் கையில் இருந்த டம்ளரை அவளும் என் கையோடு சேர்த்துப் பிடித்து என் வாய்க்கு கொண்டு வந்து, “மடக்குன்னு குடிச்சிடுடீ” என்று சொல்லி, வோட்கா கலவையை என் வாய்க்குள் சாய்த்தாள்.

குடித்த எனக்கு, குமட்டுவது போல இருக்க, கொஞ்சம் போல ஸ்னேக்ஸை எடுத்து என் வாய்க்குள் போட்டு, “மென்னு தின்னுடி!. ஸ்னேக்ஸ் ரொம்ப டேஸ்ட்டா இருக்கு இல்ல?. சரி.... உன்னை இந்த அளவுக்கு மாத்தி வச்சது எது?” என்று கேட்டு, என் குமட்டும் உணர்வுகளை திசை திருப்பினாள்.