16-10-2020, 08:39 PM
(This post was last modified: 16-10-2020, 08:41 PM by sanjaysara. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
பாகுபலி
பாகம் 2
குதிரை லாயத்தில் தேவசேனாவுக்கு விருந்து
அத்தியாயம் 1
பேரழகி தேவசேனா ஒரு அன்னப்பட்சியை போல படுக்கையில் துவண்டு கிடந்தாள். ஊரே வியக்கும் பேரழகிக்கு என்ன வருத்தம் என்பதை எவரும் அறிந்தாரில்லை. அவளுக்கு மட்டுமே தன்னை தடையறாது வாட்டி வரும் பசலையின் தாக்கம் தெரிந்திருந்தது. மெல்ல எழுந்து சென்று கண்ணாடியில் முகம் பார்த்தாள். பேரழகு மிளிரும் உருவம்.
"என்ன பயன்" என தனக்குள் சொல்லியவாறே முகத்தை திருப்பினாள். ஆண்மை கொஞ்சமேனும் மிச்சமிருக்கும் எவன் பார்த்தாலும் அடைய ஆசைப்படும் அழகு தேவதையாக இருந்தாலும் தன்னுடைய கணவன் அமரேந்த்ர பாகுபலியின் புறக்கணிப்பு அவளை கொன்று தீர்த்தது.
அமரேந்திர பாகுபலி நல்லவன்தான், மனைவியின் மீது தீரா காதல் கொண்டவன்தான். தன்னுடைய மனைவியை ஆலயத்தில் தீண்டியவனின் தலையை துண்டாக்கியவன். ஆனால் பிரச்சினை அவன் மிகவும் நல்லவன். படுக்கையிலும், பாசத்திலும் மனைவிக்கு குறை வைக்காத போதும், அவளை விட மகிழ்மதி நாட்டு மக்களின் நலனிலும் அவர்களை மேம்படுத்துதல் தொடர்பிலும் அதிகம் சிந்திப்பவன். அரண்மனையில் இருக்கும் போது பலவிதமாக அவளை மகிழ்வித்து விட்டு, திடீரென நீண்ட நாட்களுக்கு மாமன் கட்டப்பாவுடன் திக்விஜயம் சென்று விடுவான். அந்த நாட்களில் தீராத காமத்துடன் இவள் அவளுடைய பிரமாண்டமான படுக்கையறையில் தவியாய் தவித்துக்கொண்டிருப்பாள்.
இன்றும் அப்படித்தான், பாகுபலியின் ஆண்மை மிக்க உடல் தன்னை முழுதாய் தழுவி, இதழ்களை தின்று கொண்டே பஞ்சணையில் உருண்டு புரளும் அந்த கணங்களை நினைத்துக்கொண்டாள். அவளுடைய நீண்ட விரல்களிலொன்று மெல்ல அவளுடைய தொடைகளுக்கிடையில் தஞ்சம் புகுந்தது. அரையில் கட்டிய கச்சையை சிறிது விலக்கியவள், அக்கம் பக்கம் யாருமில்லை என்பதை உறுதிப்படுத்திக்கொண்டு தன்னுடைய யோனி மடல்களை தீண்டினாள். அவளுடைய கண்கள் அனிச்சையாக மூடிக்கொண்டன. லேசாக திறந்திருந்த இதழ்களில் இருந்து மெல்லிய முனகல்கள் வெளிவர யோனியை சூழவும் தடவி தீர்த்தாள். அதனால் சுகமான ஒரு கூச்சம் யோனி வழி உடலெங்கும் பரவ, தாங்க முடியாமல் மெல்ல இரு விரல்களை உள்ளே நுழைத்தாள். வெளியே எடுத்தாள். மீண்டும் உள்ளே.... வெளியே... உள்ளே என அவளது விரல்கள் யோனிக்குள் இயங்க, அது இயங்கும் வேகத்திற்கேற்ப அவளது முனகலின் சப்தமும் கூடிக்கொண்டே வந்தது. முனகல், கதறலாக மாறிய போது, இவளது விரல்களும் ஒரு புரவியின் வேகத்தில் முன்னும் பின்னும் இயங்கிக்கொண்டிருந்தன. கதறல் ஒரு காமக்கூவலாக உச்சம் தொட்டபோது இவளும் உச்சம் தொட்டிருந்தாள்.
தன்னை தின்று தீர்க்கும் காமத்திற்கு இது ஒரு வடிகாலாக இருக்கும் என நம்பினாள். துரதிஷ்டவசமாக அது அவ்வாறு அமையவில்லை. கலவியை போல அல்ல, தான் செய்தது காமத்தை தணிக்கவில்லை. தூண்டி விட்டிருக்கின்றது என்பதை உணர்ந்தாள். தவித்தாள். தன்னை எப்போது கண்களில் காமத்தின் ஏக்கம் தெறிக்க பார்த்து இளிக்கும் அரசன் பல்வாள்தேவனின் அறைக்கு சென்றுவிடலாமா? என்று கூட யோசித்தாள். குந்தல தேசத்தின் இளவரசி எதிரியின் படுக்கையை அலங்கரிக்கும் அநாகரிகத்தை செய்ய அவள் தயாரில்லை. ஏதும் செய்யும் வழியறியாமல் மனதை திசை திருப்பும் பொருட்டு அறையிலிருந்து வெளியே வந்து அரண்மனைக்கு வெளியே உலவினாள்.
குதிரை லாயம் பக்கமிருக்கும் பரந்த பசும் புல்வெளியில் தேவசேனா உலா வந்து கொண்டிருந்தாள். திடீரென குதிரை லாயம் பக்கம் சலசப்பு. இயல்பான ஆர்வம் தேவசேனாவுக்கு தொற்றிக்கொள்ள அந்த பக்கம் விரைந்தாள்.
தேவசேனா இதுவரை காலமும் அத்தனை வெண்மையான ஒரு புரவியையோ, அல்லது இத்தனை கருப்பான ஒரு மனிதனையே தனது வாழ்நாளிலேயே பார்த்திருக்கவில்லை. கொஞ்சம் உயரம் குறைவாக இருந்தாலும் இறுகிய தசைப்பிண்டங்கள் வெயிலில் மின்ன ஒருவன், உயர்ந்த, பிடரி மயிர் காற்றில் அலையாத ஒரு வெண்ணிற புரவியை நடத்திக்கூட்டி வந்து கொண்டிருந்தான். அவனோடு ஏனைய காவலர்கள் வந்து கொண்டிருந்தனர். குதிரையின் அழகை பார்ப்பதா? அல்லது வினோதமான அந்த கருப்பனை பார்ப்பதா? என தேவசேனாவுக்கு தடுமாற்றமாக இருந்தது. கண்கள் கருப்பம் பக்கமே சென்றன. ஒட்ட வெட்டியா சுருள் முடியும், தடித்த தொங்குவது போன்றதான உதடுகளும் அவனுக்கு இருந்தன. ஒட்டிய வயிற்றில் படிக்கட்டுக்கள் போன்ற கட்டுக்கள். அகன்ற நெஞ்சில் மார்புகள் முன்னோக்கி இருகியிருந்தன. அதில் மார்காம்புகள் துருத்தியிருந்ததும் இவளுக்கு ஆவலை தூண்டியது. இவளையும் மீறி கண்கள் அவனுடைய இடுப்புக்கு கீழே சென்றது. ஒரு சிறிய கச்சையால் மறைக்கப்பட்டிருந்த அந்த மர்மப்பிரதேசத்திற்கு உள்ளிருக்கக்கூடிய ரகசியத்தை அறிய அவளுக்கு ஆர்வமாய் இருந்தது.
"இங்கே என்ன நடக்கிறது?" அந்த பக்கமாய் வந்த காவலன் ஒருவனை விசாரித்தாள்.
தேவசேனா தன்னிடம் பேசுவதில் ஒரு கணம் நிலைகுலைந்த காவலன், கொஞ்சம் பின்வாங்கி தலைகுனிந்து மரியாதை செலுத்தினான்.
"உத்தரவு இளவரசியாரே, மகாராஜாவின் பாவனைக்காக அரசரின் தந்தை பிங்கலதேவனின் ஏற்பாடு, அரேபியாவிலிருந்து தருவிக்கப்பட்டிருக்கிறது இந்த வெண்ணிறப் புரவி"
"ஓ இந்த குதிரை கிட்டவில்லையென்றவுடன் இதை தருவித்திருக்கின்றானா?"
"இளவரசி...."
"ஒன்றுமில்லை, கூட வருபவனும் அரேபியனா?"
"இல்லை, இளவரசி அவன் ஆபிரிக்க தேசத்தவன், அரேபியாவில் அடிமையாக குதிரைகளை மேய்க்கும் பணி செய்பவன். அடங்காத அரபுக்குதிரைகளை அடக்குவதில் விண்ணனாம், அதுதான் அவனையும் சேர்த்தே வரவழைத்தருக்கிறார்கள்."
"ஓ அடங்காத குதிரையையும் அடக்குபவனோ? தமிழ் பேசுவானா?"
"பலதரப்பட்ட தேசத்தவரோடும் பழகியதால் கொச்சையாக பேசுகிறான் இளவரசி"
"ம்ம் சரி நீ போ" அவளது உத்தரவு கிடைத்ததில் மீண்டும் ஒரு முறை தலைகுனிந்து மரியாதை செலுத்தி விட்டு அவ்விடத்தை விட்டு நீங்கினான்.
தேவசேனா கொஞ்சம் தூரத்திலிருந்து மீண்டும் பார்த்தாள். அவள் குதிரையின் வனப்பை பார்ப்பதாக அனைவரும் எண்ணினர். ஆனால் அவளுடைய கண்கள் அந்த கருப்பன் மேலேயே நிலைத்திருந்தது. ஒரு பேரழகு பெண் தன்னை நோட்டமிடுவதை கருப்பனும் கவனித்தான். அவன் பக்கத்திலுள்ளவர்களிடம் விசாரிப்பது அவளுக்கு தெரிந்தது. அவன் அங்கிருந்தே குனிந்து, வலது கையை நெற்றியில் வைத்து வணக்கம் வைத்தான். அவனது மரியாதையை ஏற்றுக்கொண்ட பாவனையில் ஒரு புன்சிரிப்பை அதிகாரமாக உதிர்த்து விட்டு அவ்விடத்திலிருந்து தேவசேனா நகர்ந்தாள்.
தொடரும்....