Fantasy காலம் என் கையில்

[Loveyourself1990]

இந்த வார்த்தை பூஜாவை வெகுவாக காயப்படுத்தியது, கார்த்திக் சொன்னது உண்மை தான் இதுநாள் வரை பூஜா அப்பாவிடம், அண்ணனிடம், அண்ணியிடம், அம்மாவிடம் மட்டுமே உறவு வைத்துருந்தாள், தன் தம்பியை அவள் ஒரு ஆளாக மதித்ததே இல்லை, அனால் கார்த்திக் அவள் மீது அளவு கடத்த அன்பை பொலிவான, எப்பொழுதும் அம்மாவிடம் அக்கா என்ன பண்ற, சாப்பிடாலா, யாரையும் லவ் பண்ணலல என்று எல்லா விஷயமும் சேகரித்து வைப்பான், ஒரு நாள் அக்காவை ஒருவன் கிண்டல் செய்ததுக்கு அக்காக்கு தெரியாமல் அவனை அடித்து அனுப்பியவன், ஆனால் பூஜாக்கு தன் தம்பியை கண்டுகொள்ள நேரம் இல்லவே இல்ல, அப்பா, அண்ணா என்று அவர்கள் பின்னாடியே எப்பொழுதும் செல்வாள்

பார்வதி: டேய் செல்லம், விடு டா, அது அவ குணம் அதுக்காக அவளை இப்படி பேசாத டா, உனக்கு நானும் அண்ணியும் இருக்கோம், பூஜா இல்லனா என்ன விடு டா

கார்த்திக்: அம்மா புரியாம பேசாத, நான் ஒன்னும் அக்காவை ஓக்கணும்னு நாக்கை தொங்க போட்டு அலையால, அக்கா ஓட அன்புக்கு தான் ஏங்குறேன், ஆனா அவ என்ன போடா மயிறுனு சொல்லாம சொல்லுவா, அவ நடந்துக்குறது எப்பவும் அப்படி தான் இருக்கும், பரவாயில்ல அம்மா, எப்பயாச்சும் என்னோட அருமை அவளுக்கு தெரிய வரும், இப்ப வரைக்கும், நான் அவ கண்ணுக்கு பொறுப்பு இல்லாதவன், ஊதாரி, குடிகாரன், அப்பாக்கு பிடிக்காத பிள்ளை, அப்பாவை எதுத்து எரிச்சு பேசுற பையன், ஆனா ஒரு நாள் இல்லனா ஒரு நாள் என்னோட மனசு அவளுக்கு புரியும் அம்மா, சரி இங்க இருந்தா நான் அழுதாலும் அழுத்துருவேன், எனக்கு அவ முகத்தை பாக்க முடியல நான் வெளிய கெளம்புறன் அம்மா, நைட் சாப்பிட லேட்டா வருவேன், உன்னோட புருஷன் தூங்குன அப்பறம்

கட கட என்று பொரிந்து விட்டு அம்மாவின் பதிலை கூட கேக்காமல் வேகமாக ரூமை விட்டு வெளியேறினான் கார்த்திக்              

பூஜாவின் கண்ணில் நீர் துளிகள், தம்பியின் மனதை புரிந்துகொள்ளாமல் இவளோ நாட்களாக அவனை காயப்படுத்தி விட்டோமோ என்று மனதிற்குள் வெம்பினாள், அவளும் அம்மாவிடம் ஏதும் பேசாமல் அவளின் அறைக்கு ஒரு ஜடம் போல் சென்றாள்

பார்வதி தன் இரு பிள்ளைகள் தன் கண்மின்னே இவ்வாறு நடந்ததை ஒரு வித வேதனையுடன் பார்த்தாள், எப்ப தான் நம்ம குடும்பம் எந்த சண்டை சச்சரவும் இல்லாம சந்தோசமா இருக்க போறோம் தெரியலே என்று ஏக்கமாக பெருமூச்சு விட்டபடி கிச்சேனை நோக்கி சென்றாள்

கார்த்திக் தன் பைக்கில் "Phoenix Mall " க்கு சென்றான் அங்கே வண்டியை பார்க் செய்து விட்டு அங்கே என்ன படம் ஓடுகிறது என்று அந்த டிவி திரையில் பார்த்தான், பெரிதாக ஏதும் புதிய தமிழ், தெலுகு படம் வெளியாக வில்லை, இரண்டு வாரம் முன்பு ரிலீஸ் ஆன ஒரு தெலுகு படம் "Awe " க்கு டிக்கெட்டை வாங்கி கொண்டு, திரைஅரங்கிற்குள் சென்று படத்தை பார்க்க தொடங்கினான், ஏற்கனவே அவனின் மனதில் ஒரு வித குழப்பம், தன் கண்ணால அவனை அவனே பார்த்தது அதும் நேத்து நடந்த சம்பவம் மறுபடியும் அவன் கண்முன் நடந்ததை நினைத்து குழம்பினான், இதுபோல் நாம் படத்தில் பார்த்து இருக்கிறோம், படித்து இருக்கிறோம் இது எல்லாம் உண்மையா என்று நினைத்து கொண்டு இருந்தான், அதே நேரம் சற்று முன்பு அக்காவிடம் கடுமையாக பேசியதை எண்ணி தன்னை தானே கடித்து கொண்டான் "ச்ச அக்காவை ரொம்ப பேசிட்டோமே" என்று மனதுக்குள் வெதும்பினான்

ஏற்கனவே அவன் மனதில் பல குழப்பம், அவன் பார்க்க வந்த படமும் ஒரு வித multiple layers கதைகளை கொண்ட படம், படம் பார்க்க கவனம் இல்லாமல் அந்த AC திரையரங்கில் அமர்ந்த படி திரையை பார்த்த படி அக்காவை மனதில் நினைத்த வண்ணம் இருந்தான், அவனின் கை அவனையும் அறியாமல் அந்த வாட்சை தடவி கொடுத்து கொண்டுருந்தது

கால சக்கரம் சுழலும்.