నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

అత్తయ్య ముందు ఆలా ఉండడానికి లావణ్య కి చాల భయం గాను, బిడియం గాను ఉంది. కానీ ఎలా..ఎంజాయ్ చెయ్యాలి అని మనసులో ఉన్న..ఏదో అవుతున్న భావన. అత్తాకోడళ్లు చాల క్లోజ్ గ ఉన్న, తీరా ఇక్కడిదాకా వచ్చేసరికి మల్ల అదే భయం,బిడియం. అత్తయ్య తన గురించి చేదుగా అనుకుంటుందేమో అన్న భావన లావణ్య మనసులో బలం గ ఉంది. ఎందుకంటే , ఏ సంతోషం కొంచం సేపటి తరవాత అయిపోతుంది. కానీ, మిగతా జీవితం లో , తన కుటుంబ జీవితం లో , అత్తయ్య ముందు ఎలా ఉండాలి? ...ఇంతకూ ముందు ఉన్నంత విలువ ,గౌరవం తరవాత ఉంటాయా..అని మనసుని అడిగితే ,ఖచ్చితం గా ఉండవు అనే సమాధానం వస్తోంది. ఏమి తేల్చుకోలేని నిస్సహాయ స్థితి లో బిక్క చచ్చిపోయి ,మొహం పాళీ పోయి కూర్చున్న లావణ్య ని చూసి అత్తయ్య మనసు చివ్వుక్కుమంది.

ఎందుకంటే, మొదట్లో ,తాను కూడా ఇలాంటి ఆలోచనలతోనే చాల ఇబ్బడిని పడింది . అసలు మొదటిసారి ,రెడ్డి తో కాశీలి ఉన్నపుడు ,లావణ్య కంట పడగానే ప్రాణం పోయినట్టు అనిపించని తనకి. కానీ, ఆ తరవాత లావణ్య ఇచ్చిన ధైర్యం, సపోర్ట్ వల్లనే ఇలా సంతోషాన్ని అనుభవించగలుగుతోంది . అలాంటిది, ఇపుడు లావణ్య కి అలాంటి సమస్య వచ్చినపుడు ,తోడుగా ఉండటం కనీస న్యాయం అనిపించింది నిర్మలమ్మ కి. కానీ, కొడుకు జీవితం ఏమి అవుతుందో అని ఎక్కడో మూలాన ఒక ఆలోచన. తనకి అంటే ఎలాగూ వయసు అయిపొయింది. ఇపుడు కొత్తగా వచ్చే సమస్యలు అంతగా ఉండవు. కానీ, కోడలు అలాకాదు. ఇంకా చాల జీవితం చూడాలి. ఇంట్లో చిన్న బిడ్డ ఉంది . ఇన్ని ఆలోచనల మధ్య నిర్మలమ్మ కూడా సరియైన నిర్ణయం తీసుకోలేక సత మత మవుతూ ఉండిపోయింది. ఒక్కసారిగా అక్కడ ఉన్న వాతావరణం మారిపోయింది.


అత్తాకోడళ్లలో ఉన్న కామ ఆలోచనల స్థానం లో కుటుంబ విలువలు వచ్చి నిలుచున్నాయి. వాళ్ళ ఇద్దరి ముఖ భావాలూ చూడగానే, రామిరెడ్డి కూడా చల్ల బడిపోయాడు .అలాగే మంచం మీద వెనక్కి వాలిపోయి నిరాశగా పడుకున్నాడు. రత్నం కి కూడా ఏమి చేయాలో అర్ధం కానీ పరిస్థితి. ఎందుకంటే,వాళ్లిద్దరూ ఉత్సాహం గా ఉంటె, తాను ఏమి అయినా చెయ్యగలదు. కానీ అసలు వల్లే ఆలోచనలో పదిథెయ్, తాను ఏమి చేయలేని స్థితి కి వెళ్ళిపోయింది .



లావణ్య అలాగే రత్నం ని కరుచుకొని ఉండి పోయింది కదలకుండా. నిర్మలమ్మ జాకెట్టు హుక్స్ పెట్టుకుంటూ " లావణ్య..ఒకసారి బయటకి పద"అని చెప్పి చీర సరిచేసుకొని బయటకి వెళ్లి నిలబడింది. లావణ్య కి చాల భయం అనిపించింది. గబా గబా చీర చుట్టుకొని బయట గుడిసె పక్క గా నిలబడి ఉన్న అత్తయ్య దగ్గరకు వెళ్లి తలా దించుకొని నిలబడింది.

అపుడు నిర్మలమ్మ " లావణ్య..మనం చేస్తుంది..తప్ప ..కాదా..అని అడిగితే ...ఖచ్చితం గా తప్పే...కానీ...ఏదో తెలియని బలహీనత ...నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకోలేని దశ కి వచనేమో అనిపిస్తుంది అప్పుడప్పుడు ...కానీ...నే పరిస్థితి ఆలా కాదు...ఇంకా చిన్న వయసు..పెద్ద జీవితం...మరి ఇవన్నీ మైంటైన్ చేయగల సెల్ఫ్ కంట్రోల్ ఉండ నీకు " అని అడిగింది సూటి గా . అపుడు లావణ్య " అత్తయ్య..మీరు ఎలా చెప్తే ఆలా చేయడానికి నేను సిద్ధం...నాకు వీటన్నింటికన్నా మన కుటుంబం ముఖ్యం...ఇవి అన్ని తాత్కాలిక సంతోషాలు కానీ...అంతకన్నా ఏమి కాదు.." అని అనగానే , నిర్మలమ్మ ,లావణ్య ని దగ్గరకి తీసుకొని నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టుకొని " సరే లావణ్య...నీకు చాల మెటురిటి ఉండి అని నాకు తెలుసు..ఇంకా చెప్పాలంటే ..న కన్నా కూడా ఇంకా లోతుగా గొప్పగా ఆలోచిస్తావు నువ్వు...హాయిగా అనుభవించు...అదే సమయం లో సెక్స్ వద్దు...ఎందుకంటే..బాబు ఉన్న....." అని అంతుందా గానే లావణ్య అందుకొని "నాకు తెలుసు అత్తయ్య..హద్దులు దాటను" అని అనగానే , అపుడు నిర్మలమ్మ " సరే..పద..మన వాళ్ళ వాళ్ళందరూ బాధ పడటం నాకు ఇష్టం లేదు..నాసపోర్ట్ నీకు ఎపుడు ఉంటుంది..." అని వేపు మీద తట్టి లోపలి కి వెళ్ళింది .

లావణ్య కి మనసులో ఉన్న భారం అంట దిగి పోయినట్టు ఉండి. మబ్బు కరిగి వర్షం కురిసి,వెలసిపోయినట్టు నిర్మలంగా గా ఉండి . తాను కూడా అత్తయ్య ని అనుసరిస్తూ నెమ్మదిగా లోపలి వెళ్ళింది. వెళ్ళింది కానీ...బాగా చొరవ తీసుకోలేకపొతున్ది.. అది గమనించిన నిర్మలమ్మ ,ఎలా అయినా లావణ్య ని ఫ్రీ చేయాలి అనుకుంది.

వెంటనే రామిరెడ్డి దగ్గరకి వెళ్లి " ఏంటి లావణ్య...మీ మామ ఇలా డల్ అయిపోయాడు...దేనికి నువ్వేమి చేయలేవు" అంటూ అప్పటికే మంచం మీద డల్ గా పడుకొని ఉన్న రామిరెడ్డి మీదకి వంగి ,బుగ్గ మీద చిన్నగా కొరికింది నిర్మలమ్మ. రామిరెడ్డి కి మల్లి సంతోషం వేసింది . అపుడు నిర్మలమ్మ రామిరెడ్డి చొక్కా గుండీలు విప్పుతూ ,"లావణ్య..ఒకసారి ఇటు రామ్మా "అంటూ , రెడ్డి ఎడమ వైపు కంది గింజలుగా గట్టిగ ఉన్న బుడిపేని నాలుకతో మెల్లగా తడుముతూ , రెండవ బుడిపేని లావణ్య కి చూపించింది. విషయం అర్ధం అయినా లావణ్య , రెండో వైపుకి వెళ్లి ముందు కు వంగి " ఏంటి..మామ...ఇలా అయిపోతే ఎలా...మా అత్తచూడు..ఎంత బాధ పడుతుందో" అంటూ తన నాలుక కొన బయట పెట్టి , కంది గింజ మీద అటు ఇటు రెండు సార్లు రాపాడించింది . ఆ దృశ్యం చూస్తున్న రత్నం కి రెండు కళ్ళు చాలలేదు .మంచం మీద రెడ్డి మామ. అత్తాకోడళ్లు ఇద్దరు , చెరొక బుడిపేని చప్పరించే దృశ్యం.


అపుడు సరోజ లేచి వెళ్లి, " ఇలా అయితే..కథలో రసపట్టు ఉండదు..కానీ..మీ చీరలు ఇటు ఇయ్యందే పతివ్రత లారా " అంటూ ,ఇద్దరి కుచ్చిళ్ళు తపించి చీరలు విప్పేసింది. దానికి అత్త కోడళ్ళు సహకరించారు .