11-10-2020, 05:04 PM
வசந்த்: இப்ப தான் முழிச்சேன் பப்ளி, நீ என்ன சீக்கிரம் எந்திரிச்சுட்டா
பத்மா: ஆமா டா, ஆபீஸ் கெளம்பனும், 10 மணிக்கு அங்க இருக்கணும் அதான் எந்திரிச்சுட்டேன், உனக்கு காப்பி பிடிக்குமா
வசந்த்: ஹ்ம்ம்ம் பிடிக்கும் வசந்தி எனக்கும் சேர்த்து போடு (மெல்ல கைகளை மேல் ஏற்றி முலைகளை தடவினான்)
வசந்தி, இப்பவே போகணுமா கொஞ்சம் டைம் என்னோட இருக்கியா (ஏக்கமான குரலில்)
அந்த ஏக்கமான குரல் கேட்டவுடன் பத்மா திரும்பி வசந்தின் முகத்தை பார்த்தாள், அந்த கண்ணில் ஒரு துளி கண்ணீர் முட்டிக்கொண்டு வெளியே வர தயாராக இருந்தது
பத்மா: டேய், என்ன டா ஆச்சு ஏன் கண்ணு கலக்குது, நீ எப்ப வேணாலும் இங்க வரலாம் டா, உனக்கு இனி நான் இருக்கேன் (கண்ணீரை துடைத்து அவனின் நெத்தியில் ஒரு அன்பு முத்தம் கொடுத்தாள்)
வசந்த்: ஹ்ம்ம் சரி பப்ளி (பத்மாவின் சிவந்த உதட்டுகளை ஒரு முறை கவ்வி முத்தமிட்டான், அவளின் முதுகை தடவி கொன்டே, பத்மாவும் முத்தத்தை ரசித்து பெற்றுக்கொண்டாள்)
பத்மா: சரி டா, நீ டிரஸ் பண்ணு, இப்ப கெளம்புனா தானே நீயும் காலேஜ் போக முடியும் உன்னோட ரூம் போய்ட்டு புக்ஸ் எடுத்துட்டு (காப்பி குடுத்த படி)
வசந்த்: ஆமா பப்ளி (மெல்ல காப்பியை பருகிகொன்டே) ரொம்ப டேஸ்ட் ஆஹ் இருக்கு பப்ளி காப்பி
பத்மா: (சிரித்தாள்) ஹ்ம்ம் குடி டா (அன்பாக தலை முடியை தடவிய படி)
வசந்த் காப்பி குடித்துக்கொண்டு இருக்கும் போது, பத்மா அவளின் அறைக்கு சென்று 20,000 ரூபாய் எடுத்து வந்தாள், வசந்த் கையில் திணித்தாள், இந்த டா, இந்த வாரம் செலவுக்கும், படிக்க ஏதாச்சும் தேவை நா வாங்கிக்கோ (அன்பாக)
வசந்த்: ஹ்ம்ம்ம் தேங்க்ஸ் பப்ளி, இந்த காசு இந்த மாசத்துக்கயே போதும், நீ இத வார செலவுக்கு பண்ண சொல்ற, ஹ்ம்ம் நான் செலவு போக சேத்து வைக்கிறேன் மா
பத்மா: ஹ்ம்ம்ம் சரி டா, நீ அப்ப கெளம்பு எனக்கு டெய்லி போன் பண்ணு சரியா
வசந்த்: கண்டிப்பா பப்ளி, இனி எனக்கு சொந்தமே நீ மட்டும் தான்
பத்மா: நான் இருக்கேன் டா, உனக்கு, நான் போன் எடுக்கல நா பிஸி அர்த்தம் சரியா, மெசேஜ் பண்ணிவச்சுரு நான் உன்னோட மெசேஜ் பார்த்து ரெஸ்பாண்ட் பண்ணுவேன் சரியா டா
வசந்த்: சரி மா பப்ளி
பத்மா: (மெல்ல கன்னத்தில் முத்தமிட்டு) சரி போய்ட்டு எனக்கு மெசேஜ் பண்ணு சரியா
வசந்தும் சிரித்த வாறு கிளம்பி வீட்டுக்கு சென்றான், அது பிறகு வசந்தும் பத்மாவும் வாரத்தில் 2 முறை சந்தித்து பேசி பழகி வந்தனர், இருவரும் ஒருவர் மேல் ஒருவர் அன்பை பரிமாற்றி கொண்டு வாழ்ந்து வந்தனர், பத்மா உடலுறவில் மட்டும் வசந்தத்தை (ஆணுறை) அணிந்துகொள்ள சொன்னாள், கருத்தரித்து விட்டால் இருவருக்கும் பிரச்னை வரும் என்று மட்டுமே தவிர வேறு காரணம் ஏதும் இல்லை
பத்மா வசந்தின் மீது காதல் வயப்பட்டாள், அவள் ரசிக்கும் இரண்டாம் ஆண்மகன் வசந்த் தான், அசோக்கை சிறு வயதில் இருந்து ரொம்ப பிடிக்கும் அனாலும் அவனிடம் நெருங்கி பழக வாய்ப்பு அமையாமல் சந்துருவை திருமணம் செய்யும் படி சூழ்நிலையால் திருமணம் செய்து கொண்டாள், ஆனால் மணவாழ்க்கை அவளுக்கு இனிக்கவில்லை, வசந்த் தன் வாழ்க்கையில் வந்த பிறகு தான் அவள் வாழ்வில் வசந்தம் வீச தொடங்கியது
பலநாள் வசந்தின் உறவை எப்பொழுதும் தொடர வேண்டும் என்று நினைப்பாள், அதற்காக சந்துருவை விவாகரத்து செய்யலாம் என்று கூட எண்ணுவள், ஆனால் வசந்த் இன்னும் படிப்பை முடிக்காத காரணத்தினால் அவனிடம் இதை பற்றி ஏதும் சொல்லாமல் வழக்கம் போல் பழகி வந்தாள்
காலம் வேகமாக சுழல 2 வருடம் வேகமாக ஓடியது, இருவரின் உறவும் எந்த ஒரு விரிசலும் இல்லாமல் முதல் சந்திப்பு போல், அதே அன்பு இப்பவரை தொடர்கிறது
பத்மா: ஆமா டா, ஆபீஸ் கெளம்பனும், 10 மணிக்கு அங்க இருக்கணும் அதான் எந்திரிச்சுட்டேன், உனக்கு காப்பி பிடிக்குமா
வசந்த்: ஹ்ம்ம்ம் பிடிக்கும் வசந்தி எனக்கும் சேர்த்து போடு (மெல்ல கைகளை மேல் ஏற்றி முலைகளை தடவினான்)
வசந்தி, இப்பவே போகணுமா கொஞ்சம் டைம் என்னோட இருக்கியா (ஏக்கமான குரலில்)
அந்த ஏக்கமான குரல் கேட்டவுடன் பத்மா திரும்பி வசந்தின் முகத்தை பார்த்தாள், அந்த கண்ணில் ஒரு துளி கண்ணீர் முட்டிக்கொண்டு வெளியே வர தயாராக இருந்தது
பத்மா: டேய், என்ன டா ஆச்சு ஏன் கண்ணு கலக்குது, நீ எப்ப வேணாலும் இங்க வரலாம் டா, உனக்கு இனி நான் இருக்கேன் (கண்ணீரை துடைத்து அவனின் நெத்தியில் ஒரு அன்பு முத்தம் கொடுத்தாள்)
வசந்த்: ஹ்ம்ம் சரி பப்ளி (பத்மாவின் சிவந்த உதட்டுகளை ஒரு முறை கவ்வி முத்தமிட்டான், அவளின் முதுகை தடவி கொன்டே, பத்மாவும் முத்தத்தை ரசித்து பெற்றுக்கொண்டாள்)
பத்மா: சரி டா, நீ டிரஸ் பண்ணு, இப்ப கெளம்புனா தானே நீயும் காலேஜ் போக முடியும் உன்னோட ரூம் போய்ட்டு புக்ஸ் எடுத்துட்டு (காப்பி குடுத்த படி)
வசந்த்: ஆமா பப்ளி (மெல்ல காப்பியை பருகிகொன்டே) ரொம்ப டேஸ்ட் ஆஹ் இருக்கு பப்ளி காப்பி
பத்மா: (சிரித்தாள்) ஹ்ம்ம் குடி டா (அன்பாக தலை முடியை தடவிய படி)
வசந்த் காப்பி குடித்துக்கொண்டு இருக்கும் போது, பத்மா அவளின் அறைக்கு சென்று 20,000 ரூபாய் எடுத்து வந்தாள், வசந்த் கையில் திணித்தாள், இந்த டா, இந்த வாரம் செலவுக்கும், படிக்க ஏதாச்சும் தேவை நா வாங்கிக்கோ (அன்பாக)
வசந்த்: ஹ்ம்ம்ம் தேங்க்ஸ் பப்ளி, இந்த காசு இந்த மாசத்துக்கயே போதும், நீ இத வார செலவுக்கு பண்ண சொல்ற, ஹ்ம்ம் நான் செலவு போக சேத்து வைக்கிறேன் மா
பத்மா: ஹ்ம்ம்ம் சரி டா, நீ அப்ப கெளம்பு எனக்கு டெய்லி போன் பண்ணு சரியா
வசந்த்: கண்டிப்பா பப்ளி, இனி எனக்கு சொந்தமே நீ மட்டும் தான்
பத்மா: நான் இருக்கேன் டா, உனக்கு, நான் போன் எடுக்கல நா பிஸி அர்த்தம் சரியா, மெசேஜ் பண்ணிவச்சுரு நான் உன்னோட மெசேஜ் பார்த்து ரெஸ்பாண்ட் பண்ணுவேன் சரியா டா
வசந்த்: சரி மா பப்ளி
பத்மா: (மெல்ல கன்னத்தில் முத்தமிட்டு) சரி போய்ட்டு எனக்கு மெசேஜ் பண்ணு சரியா
வசந்தும் சிரித்த வாறு கிளம்பி வீட்டுக்கு சென்றான், அது பிறகு வசந்தும் பத்மாவும் வாரத்தில் 2 முறை சந்தித்து பேசி பழகி வந்தனர், இருவரும் ஒருவர் மேல் ஒருவர் அன்பை பரிமாற்றி கொண்டு வாழ்ந்து வந்தனர், பத்மா உடலுறவில் மட்டும் வசந்தத்தை (ஆணுறை) அணிந்துகொள்ள சொன்னாள், கருத்தரித்து விட்டால் இருவருக்கும் பிரச்னை வரும் என்று மட்டுமே தவிர வேறு காரணம் ஏதும் இல்லை
பத்மா வசந்தின் மீது காதல் வயப்பட்டாள், அவள் ரசிக்கும் இரண்டாம் ஆண்மகன் வசந்த் தான், அசோக்கை சிறு வயதில் இருந்து ரொம்ப பிடிக்கும் அனாலும் அவனிடம் நெருங்கி பழக வாய்ப்பு அமையாமல் சந்துருவை திருமணம் செய்யும் படி சூழ்நிலையால் திருமணம் செய்து கொண்டாள், ஆனால் மணவாழ்க்கை அவளுக்கு இனிக்கவில்லை, வசந்த் தன் வாழ்க்கையில் வந்த பிறகு தான் அவள் வாழ்வில் வசந்தம் வீச தொடங்கியது
பலநாள் வசந்தின் உறவை எப்பொழுதும் தொடர வேண்டும் என்று நினைப்பாள், அதற்காக சந்துருவை விவாகரத்து செய்யலாம் என்று கூட எண்ணுவள், ஆனால் வசந்த் இன்னும் படிப்பை முடிக்காத காரணத்தினால் அவனிடம் இதை பற்றி ஏதும் சொல்லாமல் வழக்கம் போல் பழகி வந்தாள்
காலம் வேகமாக சுழல 2 வருடம் வேகமாக ஓடியது, இருவரின் உறவும் எந்த ஒரு விரிசலும் இல்லாமல் முதல் சந்திப்பு போல், அதே அன்பு இப்பவரை தொடர்கிறது