10-10-2020, 09:42 PM
அத்தியாயம் - 13
ஆகஸ்ட் 27 2018 இரவு 11 : 30 மணி
பத்மா வீடு
வசந்த் பத்மா வீட்டிற்கு வந்து கதவை தட்டினான், பத்மா பச்சை நிற சேலையில் கதவை திறந்தாள், அங்கே வசந்த் நின்று கொண்டு இருந்தான் வசந்தத்தை பார்த்து பத்மா ஒரு வித ஆச்சரிய பட்டாள் ஆறடி உயரம், கோதுமை நிறம் தேகம், ஜிம் பாடி என்று அழகாக தெரிந்தான்
அதே போல் வசந்த்திற்கு பத்மா தேவதை போல் காட்சியளித்தாள், பச்சை நிற சாரியும் பச்சை நிற ப்ளவுஸும் பத்மா முகத்துக்கு எடுப்பா இருந்துச்சு, முலை பகுதி அளந்து வைத்தது போல் கட்சிதமாக இருந்தது, அவளின் முகம் பார்த்தால் கை எடுத்து கும்பிட தோணும் அப்படி பட்ட லட்சுமி காலச்சம் பொருத்திய முகம்
பத்மா சுதாரித்து கொண்டு "வசந்த் தானே பா நீங்க" என்று கேட்டாள்
வசந்த்: ஆமா மா நானே தான், உள்ள வரலாமா
பத்மா: ஹ்ம்ம் உள்ள வாங்க
சொல்லி முன் சென்றாள் பத்மா, அவளை பின்தொடர்ந்தான் வசந்த், பத்மா நடக்கும் போது அவளின் குண்டிகள் சும்மா தளதளன்னு அசைந்து, அதே பார்த்தவுடன் வசந்திருக்கு உடலில் ஒரு வித மாற்றம் அதனால் பத்மாவிடம் பேசுவதுற்கு முன்பே கொஞ்சம் தைரியத்தை வரவழித்துக்கொண்டு அவளது தோளில் கையை போட்டான்
வசந்த் தன் தோளின் மேல் கைவைத்ததும் மெதுவாக அவன் பக்கம் திரும்பினாள் ஆனால் முகத்தில் முழுக்க முழுக்க ஒரு அன்பு தெரிந்தது ஒரு ஆணின் ஸ்பரிசம் தன் மீது படாதா என்று ஏங்கிய அவளுக்கு வசந்தின் கை பட்ட உடன் ஒரு வித சந்தோசம் அன்பு மட்டுமே வந்தது
வசந்த் பத்மா முகத்தில் அந்த அன்பை உணர்ந்த உடன் மெதுவாக பத்மாவின் கன்னத்தை தடவினான். பத்மாவிற்கு அது பிடித்து இருந்தது, ஆனால் ஒரு வித வெக்கம் ஒரு ஆணின் கை படுவதை ரசித்த படி அவள் தலையை குனிந்துகொண்டாள்.
வசந்த் மெல்ல பத்மாவின் முகத்தை தூக்கி அவள் உதட்டில் முத்தம் பதித்தான், அந்த முத்தம் பத்மாவை ஒரு புது உலகிற்கு அழைத்து சென்றது, தன் உதட்தை குடுத்த படி அந்த முத்தத்தை முழுவதும் வாங்கி கொண்டிருந்தாள்
அந்த முத்தத்தை வாங்கிக்கொண்டு மெல்ல வசந்தத்தை பார்த்து சிரித்தாள் பத்மா
பத்மா: காலேஜெல்லாம் எப்படிப் போகுது பா
வசந்த்: நல்ல போகுது, உங்க லைப் எப்படி போகுது நீங்க என்ன பண்றீங்க (அணைத்த படி)
பத்மா: நான் ஒரு கம்பெனில சீனியர் அக்கௌன்டன்ட் ஆஹ் இருக்கேன் பா
வசந்த்: சூப்பர், ஆமா உங்கள நான் எப்படி கோப்பிடனும்
பத்மா: உன்னோட இஸ்தம் பா, என்னோட பேரு சொல்லி கூட கூப்பிடலாம்
வசந்த்: இல்லைங்க, எனக்கு உங்கள கூப்பிட எனக்கு மட்டும் பேரு வேணும், வேற யாரும் உங்கள அப்படி சொல்ல கூடாது, அது மாறி கூப்பிடவா
பத்மா: என்ன பா, நீ மட்டும் கூப்பிட தனி நேம் ஆஹ், என்ன அப்ப அப்ப ரெகுலர் ஆஹ் பார்பியா அப்ப
வசந்த்: ஆமா, என்னனு தெரியல உங்கள பார்த்ததும் ரொம்ப பிடிச்சு போச்சு, உங்க முகம், அந்த சிரிப்பு, பேசுற விதம் எல்லாம் பிடிச்சு போச்சு, உங்க கூட எப்பவும் டச்ல இருக்கணும் ஆசை படுறேன்
பத்மா: கண்டிப்பா இருக்கலாம் பா, நீ எப்ப வேணாலும் என்ன பாக்க வரலாம், உனக்கு என்ன பணஉதவி நாலும் என்ன கேளு சரியா
வசந்த்: தேங்க்ஸ் மா, உங்கள நான் பப்ளி னு சொல்லவா
பத்மா: பப்ளி ஆஹ், ஹ்ம்ம் நல்லா தான் இருக்கு கூப்பிடு பா
வசந்த்: தேங்க்ஸ் பப்ளி
பத்மா: நான் ஒன்னு சொன்ன கேப்பியா
வசந்த்: சொல்லு பப்ளி
பத்மா: நீ இனிமே காசுக்காக மத்தவங்க கூட பழக வேண்டாம், உனக்கு எல்லாத்துக்கும் நான் இருக்கேன், நீ நல்லா படிச்சு நல்லா நிலைமைக்கு வருணனும் சரியா
ஆகஸ்ட் 27 2018 இரவு 11 : 30 மணி
பத்மா வீடு
வசந்த் பத்மா வீட்டிற்கு வந்து கதவை தட்டினான், பத்மா பச்சை நிற சேலையில் கதவை திறந்தாள், அங்கே வசந்த் நின்று கொண்டு இருந்தான் வசந்தத்தை பார்த்து பத்மா ஒரு வித ஆச்சரிய பட்டாள் ஆறடி உயரம், கோதுமை நிறம் தேகம், ஜிம் பாடி என்று அழகாக தெரிந்தான்
அதே போல் வசந்த்திற்கு பத்மா தேவதை போல் காட்சியளித்தாள், பச்சை நிற சாரியும் பச்சை நிற ப்ளவுஸும் பத்மா முகத்துக்கு எடுப்பா இருந்துச்சு, முலை பகுதி அளந்து வைத்தது போல் கட்சிதமாக இருந்தது, அவளின் முகம் பார்த்தால் கை எடுத்து கும்பிட தோணும் அப்படி பட்ட லட்சுமி காலச்சம் பொருத்திய முகம்
பத்மா சுதாரித்து கொண்டு "வசந்த் தானே பா நீங்க" என்று கேட்டாள்
வசந்த்: ஆமா மா நானே தான், உள்ள வரலாமா
பத்மா: ஹ்ம்ம் உள்ள வாங்க
சொல்லி முன் சென்றாள் பத்மா, அவளை பின்தொடர்ந்தான் வசந்த், பத்மா நடக்கும் போது அவளின் குண்டிகள் சும்மா தளதளன்னு அசைந்து, அதே பார்த்தவுடன் வசந்திருக்கு உடலில் ஒரு வித மாற்றம் அதனால் பத்மாவிடம் பேசுவதுற்கு முன்பே கொஞ்சம் தைரியத்தை வரவழித்துக்கொண்டு அவளது தோளில் கையை போட்டான்
வசந்த் தன் தோளின் மேல் கைவைத்ததும் மெதுவாக அவன் பக்கம் திரும்பினாள் ஆனால் முகத்தில் முழுக்க முழுக்க ஒரு அன்பு தெரிந்தது ஒரு ஆணின் ஸ்பரிசம் தன் மீது படாதா என்று ஏங்கிய அவளுக்கு வசந்தின் கை பட்ட உடன் ஒரு வித சந்தோசம் அன்பு மட்டுமே வந்தது
வசந்த் பத்மா முகத்தில் அந்த அன்பை உணர்ந்த உடன் மெதுவாக பத்மாவின் கன்னத்தை தடவினான். பத்மாவிற்கு அது பிடித்து இருந்தது, ஆனால் ஒரு வித வெக்கம் ஒரு ஆணின் கை படுவதை ரசித்த படி அவள் தலையை குனிந்துகொண்டாள்.
வசந்த் மெல்ல பத்மாவின் முகத்தை தூக்கி அவள் உதட்டில் முத்தம் பதித்தான், அந்த முத்தம் பத்மாவை ஒரு புது உலகிற்கு அழைத்து சென்றது, தன் உதட்தை குடுத்த படி அந்த முத்தத்தை முழுவதும் வாங்கி கொண்டிருந்தாள்
அந்த முத்தத்தை வாங்கிக்கொண்டு மெல்ல வசந்தத்தை பார்த்து சிரித்தாள் பத்மா
பத்மா: காலேஜெல்லாம் எப்படிப் போகுது பா
வசந்த்: நல்ல போகுது, உங்க லைப் எப்படி போகுது நீங்க என்ன பண்றீங்க (அணைத்த படி)
பத்மா: நான் ஒரு கம்பெனில சீனியர் அக்கௌன்டன்ட் ஆஹ் இருக்கேன் பா
வசந்த்: சூப்பர், ஆமா உங்கள நான் எப்படி கோப்பிடனும்
பத்மா: உன்னோட இஸ்தம் பா, என்னோட பேரு சொல்லி கூட கூப்பிடலாம்
வசந்த்: இல்லைங்க, எனக்கு உங்கள கூப்பிட எனக்கு மட்டும் பேரு வேணும், வேற யாரும் உங்கள அப்படி சொல்ல கூடாது, அது மாறி கூப்பிடவா
பத்மா: என்ன பா, நீ மட்டும் கூப்பிட தனி நேம் ஆஹ், என்ன அப்ப அப்ப ரெகுலர் ஆஹ் பார்பியா அப்ப
வசந்த்: ஆமா, என்னனு தெரியல உங்கள பார்த்ததும் ரொம்ப பிடிச்சு போச்சு, உங்க முகம், அந்த சிரிப்பு, பேசுற விதம் எல்லாம் பிடிச்சு போச்சு, உங்க கூட எப்பவும் டச்ல இருக்கணும் ஆசை படுறேன்
பத்மா: கண்டிப்பா இருக்கலாம் பா, நீ எப்ப வேணாலும் என்ன பாக்க வரலாம், உனக்கு என்ன பணஉதவி நாலும் என்ன கேளு சரியா
வசந்த்: தேங்க்ஸ் மா, உங்கள நான் பப்ளி னு சொல்லவா
பத்மா: பப்ளி ஆஹ், ஹ்ம்ம் நல்லா தான் இருக்கு கூப்பிடு பா
வசந்த்: தேங்க்ஸ் பப்ளி
பத்மா: நான் ஒன்னு சொன்ன கேப்பியா
வசந்த்: சொல்லு பப்ளி
பத்மா: நீ இனிமே காசுக்காக மத்தவங்க கூட பழக வேண்டாம், உனக்கு எல்லாத்துக்கும் நான் இருக்கேன், நீ நல்லா படிச்சு நல்லா நிலைமைக்கு வருணனும் சரியா