09-10-2020, 11:41 AM
ఆ ఆటో లో డ్రైవర్ వెనక ప్రయాణికులకు బోర్ కొట్టకుండా ఉండేందుకు ఒక చిన్న స్క్రీన్ ఫిట్ చేసాడు. దాంట్లో అప్పుడపుడు సీరియల్స్ ,పాటలు పెడుతూ ఉంటాడు. ఇపుడు యుగంధర్ సినిమాలో "నా పరువం ..ని కోసం" అనే సాంగ్ పెట్టాడు .
ఇక్కడ ఆ వీడియో లింక్ ఇచ్చాను ...కథ లో ఫీల్ కోసం సాంగ్ చూడమని మనవి..
https://www.youtube.com/watch?v=_iueCtaN22o
ఆ సాంగ్ అయిపోగానే మల్లి ఈ సాంగ్ మొదలయింది ...
https://www.youtube.com/watch?v=FH3SFnfjvMw
ఈ పాటలో జయమాలిని తెల్ల చీర ,పల్చటి జాకెట్, ఆమె వేసే డాన్స్ చూడగానే ,నిర్మలమ్మ ,లావణ్య వంట్లో ర్యాంకటం సిగ్గుతో ఎగజిమ్మింది . ఆ పాట చూస్తున్నపుడు రామిరెడ్డి నిర్మలమ్మ భుజం మీద పైనుండి చెయ్యి వేసి ఆమె చంక డాగర ఉన్న జాకెట్ మడతలని పువ్వులాగా నిమురుతూ ,మధ్య మధ్యలో చూపుడు వేలు,బొటన వేళ్ళతో ఆ మడతలని పట్టుకొని మెల్లగా లాగుతూ ఉన్నాడు. దానికి కారణం ఉంది. నిర్మలమ్మ జాకెట్ చాల పల్చగా ఉంది. చంకలో చెమట పడితే , అపుడు వేళ్ళతో జాకెట్ ని లాగినపుడు, అది ఫ్రీ గ కదలదు చర్మానికి అంటుకొని. చెమట పట్టకపోతే ,ఫ్రీ గ కదులుతుంది . అది రూఢి చేసుకోవడానికి ఆలా మధ్య మధ్య లో మెల్లగా లాగుతూ, నిమురుతూ ఉన్నాడు. కాసేపటికి భాజాం మీద మెల్లగా వత్తాడు . ఏంటి అన్నట్టు చూసింది నిర్మలమ్మ. ఆ పాట లో జయమాలిని చేసినట్టు చెయ్యాలి అని చెవిలో మెల్లగా చెప్పాడు. ఛీ....అంటూ చిరుకోపం ప్రదర్శించింది నిర్మలమ్మ అప్పటికే సిగ్గు తో చితికిపోతూ .
ఆటో లో వెనక్కి అనుకోవడం వాళ్ళ నిర్మలమ్మ వేపు మధ్యలో , రెండు బ్రా స్ట్రాప్స్ మధ్య కనకాంబరం రంగు జాకెట్ కి
అరచేతి వెడల్పు న లేత చెమట మారక ఉండటం రామిరెడ్డి గమనించాడు. ఒక్క క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా నిర్మలమ్మని ,అప్పటికే ఆమె విభుజం మీద వేసిన చెయ్యితో ముందుకు ,అంటే తన వడిలోకి వంచాడు. ఆలా ఎందుకు చేసాడో నిర్మలమ్మ కి అర్ధం కాకపోయినా సహకరించింది. ఈ లోగ లావణ్య,సరోజ ,రత్నం ముగ్గురు పాట చూడటం ఆపేసి వీళ్ళ వైపు తిరిగారు . రామిరెడ్డి ముందుకు వంగి నిర్మలమ్మ వీపు మీద చెమట మరకని ,తన నాలుక మొత్తం బయటపెట్టి ఒక్కసారి గ పర్రున నాకాడు. దాదాపు ఆమె వీపుమీద చెమట మొత్తం ఒక్కసారిగా రెడ్డి నోటి లోకి వెళ్ళింది ఏమి మిగలకుండా. వాళ్ళు ముగ్గురు తన వైపు చుస్తూండటం తో నిర్మలమ్మ చటుక్కున లేచి కూర్చుంది తలా దించుకొని. రామిరెడ్డి మాత్రం చెమట అంటిన పెదాలను చప్పరించుకుంటూ రత్నం వైపు చూసాడు నవ్వుతు. అపుడు సరోజ " పంతులమ్మ చెమట కూడా వదలడం లేదు గ నువ్వు " అంది నవ్వుతు . ఆ సమయం లో లావణ్య అప్రయత్నం గ తన జాకెట్ ని గమనించుకుంది చెమట పట్టిందో లేదో అని. పెద్దగా పట్టకపోవడం తో ఊపిరి పీల్చుకుంది. లేకపోతె ఆ సమయం లో ఏమి అయినా జరగవచ్చు అని అనిపించింది తనకి.
ఈ లోగ వాళ్ళు గుడిసె దగ్గరకి చేరుకున్నారు . రామిరెడ్డి సంగతి అప్పటికే తెలిసిన నిర్మలమ్మ ,లావణ్య ఇద్దరు కిందకి దిగకుండా రామిరెడ్డి కి ముందు దిగమన్నారు. లేకపోతె, వీపు మీద చెమట కనిపిస్తే...వదలదు అని వాళ్ళకి అప్పటికే అర్ధం అయిపొయింది. ఆ ఆటో కి ప్లాస్టిక్ సీట్స్ అవడం వాళ్ళ అనుకుంటే కొచం అయినా చెమట పట్టడం సహజం. ఇద్దరి జాకెట్లు పల్చగా ఉంటడం వాళ్ళ ,అది ఇంకొచమ్ బాగా కనిపించే అవకాశం ఉంది.
గుడిసె ముందు ఒక ముసలాయన గడ్డి పీకుతూ కనిపించదు. అయన పశువులు అక్కడ గడ్డి మేస్తూ ఉన్నాయి. అయిదుగురు ఆటో వెళ్ళిపోయాక గుడిసె వైఫు గ వెళ్లారు. అక్కడికి వెళ్ళగానే ఆ ముసలాయన లేచి నిలబడి నిర్మలమ్మ వైపు ఆశ్చర్యం గ చూసి " నమస్తే ..పంతులమ్మగోరూ.." అన్నాడు వినయం గ చేతు కట్టుకొని. నిర్మలమ్మ గుండెలో గుభేలు మంది . ఇలా జరుగుతుంది అని ఉహించలేదు. ఆ ముసలాయన ఎవరో తనకి అర్ధం కాలేదు.. అపుడు రత్నం కలగజేసుకొని " పెద్దాయన...ఎవరు నువ్వు ..ఆమె పంతులమ్మ కాదు...ఎవరిని చూసి ఎవరు అనుకున్నావో...పక్క కి వేళ్ళు "అని కసిరింది . అపుడు ఆ ముసలాయన " అదేంటమ్మా..మా పంతులమ్మ గోరిని నేను గుర్తు పట్టలేనా...మా అబ్బాయి వాళ్ళ బడి లో పని సేతాడు కదా..." అని నిర్మలమ్మ తో " నేను రంగ వాళ్ళ అయ్యా ని అమ్మ..." అనడు. అపుడు అర్ధం అయింది నిర్మలమ్మ కి. ఆ పెద్దాయన తన బడిలో వాచ్మాన్ గ పని చేసే రంగ వాళ్ళ నాన్న అని. గుండె కొట్టుకోవడం దాదాపు ఆగిపోయిన ఫీలింగ్. ఆ పెద్దాయన కచ్చితం గ వాళ్ళ కొడుకుకి తనని ఇక్కడ చూసినట్టు చెప్తాడు. కానీ,తాను ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చిందో ఆయనకి తెలియదు కదా అనిపించగానే కొంచం రిలాక్స్ అనిపించింది. వెంటనే రామిరెడ్డి ఒక 100 రూపాయల నోటు తీసి "పెద్దాయన..ఇక్కడ బడి లో పంతులమ్మ కి డ్యూటీ ఉంది ..అందుకే ఇక్కడికి వచ్చారు..మేము ఆమెకి హెల్ప్ చేసే వాళ్ళము ..." అని చెప్పి అక్కడ నుండి పంపించి వేసాడు. నిర్మలమ్మ చాల వరకు రిలాక్స్ అయిపొయింది. ఆ గుడిసె చాల చిన్నదిగా ఉంది. తల దించుకొని లోపలి వెళ్ళాలి.లోపల ఒక పాత నులక మంచం,దాని పక్కన చిరుగులు పట్టిన ఒక చాప ఉన్నాయి. దండెం మీద సరోజ బట్టలు ఉన్నాయి. రంగు రంగుల చీరలు,లో నెక్ జాకెట్లు , ఒక మూడు బ్రాలు ఉన్నాయి. అన్ని తక్కువ రకమైనవి అయినా చూడగానే మూడ్ తెపించేలా ఉన్నాయి.
ఇక్కడ ఆ వీడియో లింక్ ఇచ్చాను ...కథ లో ఫీల్ కోసం సాంగ్ చూడమని మనవి..
https://www.youtube.com/watch?v=_iueCtaN22o
ఆ సాంగ్ అయిపోగానే మల్లి ఈ సాంగ్ మొదలయింది ...
https://www.youtube.com/watch?v=FH3SFnfjvMw
ఈ పాటలో జయమాలిని తెల్ల చీర ,పల్చటి జాకెట్, ఆమె వేసే డాన్స్ చూడగానే ,నిర్మలమ్మ ,లావణ్య వంట్లో ర్యాంకటం సిగ్గుతో ఎగజిమ్మింది . ఆ పాట చూస్తున్నపుడు రామిరెడ్డి నిర్మలమ్మ భుజం మీద పైనుండి చెయ్యి వేసి ఆమె చంక డాగర ఉన్న జాకెట్ మడతలని పువ్వులాగా నిమురుతూ ,మధ్య మధ్యలో చూపుడు వేలు,బొటన వేళ్ళతో ఆ మడతలని పట్టుకొని మెల్లగా లాగుతూ ఉన్నాడు. దానికి కారణం ఉంది. నిర్మలమ్మ జాకెట్ చాల పల్చగా ఉంది. చంకలో చెమట పడితే , అపుడు వేళ్ళతో జాకెట్ ని లాగినపుడు, అది ఫ్రీ గ కదలదు చర్మానికి అంటుకొని. చెమట పట్టకపోతే ,ఫ్రీ గ కదులుతుంది . అది రూఢి చేసుకోవడానికి ఆలా మధ్య మధ్య లో మెల్లగా లాగుతూ, నిమురుతూ ఉన్నాడు. కాసేపటికి భాజాం మీద మెల్లగా వత్తాడు . ఏంటి అన్నట్టు చూసింది నిర్మలమ్మ. ఆ పాట లో జయమాలిని చేసినట్టు చెయ్యాలి అని చెవిలో మెల్లగా చెప్పాడు. ఛీ....అంటూ చిరుకోపం ప్రదర్శించింది నిర్మలమ్మ అప్పటికే సిగ్గు తో చితికిపోతూ .
ఆటో లో వెనక్కి అనుకోవడం వాళ్ళ నిర్మలమ్మ వేపు మధ్యలో , రెండు బ్రా స్ట్రాప్స్ మధ్య కనకాంబరం రంగు జాకెట్ కి
అరచేతి వెడల్పు న లేత చెమట మారక ఉండటం రామిరెడ్డి గమనించాడు. ఒక్క క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా నిర్మలమ్మని ,అప్పటికే ఆమె విభుజం మీద వేసిన చెయ్యితో ముందుకు ,అంటే తన వడిలోకి వంచాడు. ఆలా ఎందుకు చేసాడో నిర్మలమ్మ కి అర్ధం కాకపోయినా సహకరించింది. ఈ లోగ లావణ్య,సరోజ ,రత్నం ముగ్గురు పాట చూడటం ఆపేసి వీళ్ళ వైపు తిరిగారు . రామిరెడ్డి ముందుకు వంగి నిర్మలమ్మ వీపు మీద చెమట మరకని ,తన నాలుక మొత్తం బయటపెట్టి ఒక్కసారి గ పర్రున నాకాడు. దాదాపు ఆమె వీపుమీద చెమట మొత్తం ఒక్కసారిగా రెడ్డి నోటి లోకి వెళ్ళింది ఏమి మిగలకుండా. వాళ్ళు ముగ్గురు తన వైపు చుస్తూండటం తో నిర్మలమ్మ చటుక్కున లేచి కూర్చుంది తలా దించుకొని. రామిరెడ్డి మాత్రం చెమట అంటిన పెదాలను చప్పరించుకుంటూ రత్నం వైపు చూసాడు నవ్వుతు. అపుడు సరోజ " పంతులమ్మ చెమట కూడా వదలడం లేదు గ నువ్వు " అంది నవ్వుతు . ఆ సమయం లో లావణ్య అప్రయత్నం గ తన జాకెట్ ని గమనించుకుంది చెమట పట్టిందో లేదో అని. పెద్దగా పట్టకపోవడం తో ఊపిరి పీల్చుకుంది. లేకపోతె ఆ సమయం లో ఏమి అయినా జరగవచ్చు అని అనిపించింది తనకి.
ఈ లోగ వాళ్ళు గుడిసె దగ్గరకి చేరుకున్నారు . రామిరెడ్డి సంగతి అప్పటికే తెలిసిన నిర్మలమ్మ ,లావణ్య ఇద్దరు కిందకి దిగకుండా రామిరెడ్డి కి ముందు దిగమన్నారు. లేకపోతె, వీపు మీద చెమట కనిపిస్తే...వదలదు అని వాళ్ళకి అప్పటికే అర్ధం అయిపొయింది. ఆ ఆటో కి ప్లాస్టిక్ సీట్స్ అవడం వాళ్ళ అనుకుంటే కొచం అయినా చెమట పట్టడం సహజం. ఇద్దరి జాకెట్లు పల్చగా ఉంటడం వాళ్ళ ,అది ఇంకొచమ్ బాగా కనిపించే అవకాశం ఉంది.
గుడిసె ముందు ఒక ముసలాయన గడ్డి పీకుతూ కనిపించదు. అయన పశువులు అక్కడ గడ్డి మేస్తూ ఉన్నాయి. అయిదుగురు ఆటో వెళ్ళిపోయాక గుడిసె వైఫు గ వెళ్లారు. అక్కడికి వెళ్ళగానే ఆ ముసలాయన లేచి నిలబడి నిర్మలమ్మ వైపు ఆశ్చర్యం గ చూసి " నమస్తే ..పంతులమ్మగోరూ.." అన్నాడు వినయం గ చేతు కట్టుకొని. నిర్మలమ్మ గుండెలో గుభేలు మంది . ఇలా జరుగుతుంది అని ఉహించలేదు. ఆ ముసలాయన ఎవరో తనకి అర్ధం కాలేదు.. అపుడు రత్నం కలగజేసుకొని " పెద్దాయన...ఎవరు నువ్వు ..ఆమె పంతులమ్మ కాదు...ఎవరిని చూసి ఎవరు అనుకున్నావో...పక్క కి వేళ్ళు "అని కసిరింది . అపుడు ఆ ముసలాయన " అదేంటమ్మా..మా పంతులమ్మ గోరిని నేను గుర్తు పట్టలేనా...మా అబ్బాయి వాళ్ళ బడి లో పని సేతాడు కదా..." అని నిర్మలమ్మ తో " నేను రంగ వాళ్ళ అయ్యా ని అమ్మ..." అనడు. అపుడు అర్ధం అయింది నిర్మలమ్మ కి. ఆ పెద్దాయన తన బడిలో వాచ్మాన్ గ పని చేసే రంగ వాళ్ళ నాన్న అని. గుండె కొట్టుకోవడం దాదాపు ఆగిపోయిన ఫీలింగ్. ఆ పెద్దాయన కచ్చితం గ వాళ్ళ కొడుకుకి తనని ఇక్కడ చూసినట్టు చెప్తాడు. కానీ,తాను ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చిందో ఆయనకి తెలియదు కదా అనిపించగానే కొంచం రిలాక్స్ అనిపించింది. వెంటనే రామిరెడ్డి ఒక 100 రూపాయల నోటు తీసి "పెద్దాయన..ఇక్కడ బడి లో పంతులమ్మ కి డ్యూటీ ఉంది ..అందుకే ఇక్కడికి వచ్చారు..మేము ఆమెకి హెల్ప్ చేసే వాళ్ళము ..." అని చెప్పి అక్కడ నుండి పంపించి వేసాడు. నిర్మలమ్మ చాల వరకు రిలాక్స్ అయిపొయింది. ఆ గుడిసె చాల చిన్నదిగా ఉంది. తల దించుకొని లోపలి వెళ్ళాలి.లోపల ఒక పాత నులక మంచం,దాని పక్కన చిరుగులు పట్టిన ఒక చాప ఉన్నాయి. దండెం మీద సరోజ బట్టలు ఉన్నాయి. రంగు రంగుల చీరలు,లో నెక్ జాకెట్లు , ఒక మూడు బ్రాలు ఉన్నాయి. అన్ని తక్కువ రకమైనవి అయినా చూడగానే మూడ్ తెపించేలా ఉన్నాయి.