Adultery ద్రోహం (నయ వంచన) & త్యాగం

[Uday]

కాలమే దీనికి బదులివ్వాలి.

నా ఇల్లు ఓ బొమ్మరిల్లు - అద్యాయం 1
 
రజియా, మురాద్ వాళ్ళ బెడ్రూంలో అర్జున్ గురించి మాట్లాడుకుంటూ
 
రజియా:"తన మనస్థితి, శారీరిక పరిస్థితి రెండూ బాలేవు. సరిగా నడవలేకపోతున్నాడు, మాట్లాడలేకపోతున్నాడు. అర్జున్ ప్రతిక్రియ ఈ పరిస్థితిలో ఏమైనా వింతగా,  కొత్తగా ఉంటే, బనిషా, సుప్రియా పిన్నికి ఏమైనా అనుమానమొస్తుందో ఏమో తనకు ఏదో తెలిసిందని." 
 
మురాద్: అతను తనను తాను సంభాళించుకోవాలి, లేకపోతే వాళ్ళకు తప్పనిసరిగా అనుమానమొస్తుంది. అయినా తనకు దెబ్బలు తగిలున్నాయి కదా, తన ప్రవర్తనకు అది కూడా ఓ కారణమనుకోవచ్చు.  
 
రజియా: అర్జున్ చిన్నప్పటి నుండీ చాలా నెమ్మదైన వాడు, గంభీరంగా ఉంటూ తన పనేదో తాను చేసుకుంటూ వెళ్ళేవాడు. తరగతిలో అతనే అందరికంటే పొడుగ్గా, బలంగా ఉండేవాడు. ఎప్పుడూ బలహీనులకు సహాయపడుతుండే వాడు. ఎప్పుడూ ఎవరో ఒకరికి సహాయ పడుతుండేవాడు. నీకు తెలుసా నా హెచ్.ఎస్.సి. పరీక్షలప్పుడు నాకో చిన్న ప్రమాదం జరిగితే, అర్జున్ వల్లనే నేనా పరీక్ష రాయగలిగాను. నా వల్ల అతను ఓ గంట ఆలస్యంగా తన పరీక్ష రాయడానికి వెళ్ళాల్సివచ్చింది.
 
మురాద్: ఓ, అదే పరీక్షనా అతను ఫెయిల్ అయ్యింది నీకు సహాయం
చేస్తూ?
 
రజియా: కాదు, దాంట్లొ అతనికి ఏప్లస్ వచ్చింది, అతను ఇంగ్లీషు చాలా బాగా చదివేవాడు. అవి అతని ఆఖరి రెండు పరీక్షలు, వాల్ల నాన్న చనిపోవడం వల్ల తను రాయలేకపోయాడు. అంతకుముందు అతనెప్పుడూ ఏ తరగతిలోనూ ఫెయిల్ అవ్వలేదు.
 
మురాద్: అంటే అతను కొబ్బరికాయ లాంటి వాడన్నమాట. బయటకి గట్టిగా, కఠినంగా కనిపించినా లోపల తియ్యగా, మెత్తగా ఉన్నట్లు.
 
రజియా: అర్జున్ బలంగా కనిపించడమేకాదు, చాలా బలవంతుడే. ఒకసారి ఏమైందంటే మా కాలేజి రోజుల్లో సోహెల్ని, వాడి గర్ల్ ఫ్రెండ్ని కాపాడటం
కోసం తనొక్కడే నలుగుర్ని కొట్టిపడేసాడు.
 
మురాద్: బేబీ నాకు అర్జున్ స్ట్రాంగని తెలుసు, నేనూ తనెళ్ళే వ్యాయామ
శాలకే వెళ్తాను, నేను కూడా స్ట్రాంగే నీకలా అనిపించడం లేదా?
 
కొంటెగా కవ్విస్తూ
రజియా: ఐతే నువ్వు స్ట్రాంగన్నమాట, మరెందుకు లైట్ ఆర్పేసి మంచం పై నువ్వెంతటి బలమైన పులివో నాకు చూపించకూడదు?
 
నవ్వుతూ
మురాద్: దానికి లైటెందుకు ఆర్పడం? లైటుండగానే చూపిస్తాను నేనెటువంటి రాయల్ బెంగాల్ పులినో.
 
అదే రోజు సాయంత్రం 6:30 కి అర్జున్ అపార్ట్మెంట్ ఇంట్లో....
 
అత్త (అర్జున్ అమ్మ), కోడలు ( అర్జున్ భార్య) ఇద్దరూ పూజగదిలో కూర్చుని పవిత్ర గ్రంధమైన భగవద్గీత నుంచి కొన్ని శ్లోకాలు చదువుతున్నారు. ఆ రోజు అధ్యాయం చదివి, పూజ పూర్తైనపిమ్మట కూడా తన అత్త దిగులుగా, ఏదో పోగొట్టుకున్నట్లు ఉండడం గమనించి తన అత్తతో
 
బనిషా: మీరేదొ దిగులుగా కనిపిస్తున్నారు, ఆరోగ్యం బాలేదా?

అత్త: అవును, బాలేదు.

బనిషా: దేనిగురించి అత్తా?

అత్త: ఇవాళ ఏదో మనసంతా బాధగా ఉంది. పొద్దున్నుంచి ఎందుకో తెలియదు ఒకటే అశాంతిగా ఉంది. ఎందుకో తెలియడం లేదు అర్జున్ ఇవాళ మాటిమాటికి గుర్తొస్తున్నాడు. పొద్దున అర్జున్ వెళ్ళిన అరగంటకే దేవ్ కు చెప్పి కాల్ చేయమన్నా. అర్జున్ బిజీగా ఉంటేకూడా పర్లేదు, ఓసారి కాల్ చేయవా ప్లీజ్...
 
బనిషా: పర్లేదు అత్తా, మీకు తెలుసుగా పనిలో ఉన్నప్పుడు సరైన కారణం లేకుండా ఫోన్ చేస్తే ఆయనకు నచ్చదని. ఎలాగూ ఇంకో 30-40 నిముషాల్లో ఆయన వచ్చేస్తారు కదా
 
అత్త: తెలుసు, ఐనా ఎందుకో నాకదోలా ఉంది మనసంతా...
 
బనిషా: (కొద్దిగా సంశయిస్తూ) అత్తా మనమీవిదంగా తనని మోసం చేయడం మీ అంతరాత్మకు తప్పనిపిస్తోందో ఏమో..
 
అత్త: ఏం మాట్లాడుతున్నావు నువ్వు? మనమేమీ అతనికి ద్రోహం లేక వేరే ఏమీ చేయడం లేదు. మనము అతనికి చెడు ఏమీ చేయడం లేదు, అతని మంచి కోసమే చేస్తున్నాము. నేను నా పిల్లలకు, నీతోపాటు ఏది మంచిదో అదే ఇస్తాను. మనమిదంతా అర్జున్ కోసమే చేస్తున్నాము.