Incest காதலுக்கு வயதில்லை

[Loveyourself1990]

அத்தியாயம் - 10 


கோயம்பேடு பேருந்து நிலையம் 

அசோக்கும், ராதாவும் பேசிக்கொண்டு இருக்க, பத்மா அவர்களை நோக்கி வந்தாள்  "டேய் அசோக் நீ என்ன டா இங்க, ராதாவை உனக்கு தெரியுமா?"

அசோக்: ஹேய் பத்மா அக்கா, ராதா என்னோட தங்கச்சி, நான் அவளை அடாப்ட் பண்ணிக்கிட்டேன்

பத்மா: சொல்லவே இல்ல என்கிட்ட, இப்ப எல்லாம் சார் ரொம்ப தான் பிஸி வேற, நம்ம வீடு பக்கமும் வராதே இல்ல

அசோக்: என்ன அக்கா, நான் தான் சிங்கப்பூர் போனேன்ல ஒர்க் விஷயமா

பத்மா: அது எல்லாம் சரி, நீ சென்னை வந்து 2 நாள் மேல ஆகுது அனாலும், என்ன பாக்க வரல தானே 

அசோக்: அப்படி எல்லாம் இல்லை பத்மா அக்கா, உங்கள ராஜேஷை நம்பி தானே கம்பெனி விட்டு போறேன், அப்பறம் எப்படி உங்க மேல மதிப்பு, மரியாதை இல்லாம போகும், வந்த களைப்பு அக்கா, அதும் இல்லாம அம்மா, தங்கச்சி தத்து எடுக்குற விஷயம் வேற உடனே செஞ்சானால நேரமே கிடைக்கல அக்கா, இன்னிக்கி உன்ன பாக்கணும் தான் நெனச்சன் வீட்டுக்கு வந்து அதும் அம்மா ராதாவோட ஆனா உன்ன இங்க பார்ப்பானு நெனச்சு கூட பாக்கல அக்கா

பத்மா: ஹம்ம்ம்ம்ம் எதை சொன்னா என்ன ஆப் பண்ணலாம் உனக்கு நல்லா தெரியும் டா, சரி வீடு பக்கம் வாங்க உங்களுக்கு நம்ம வீட்டுல தான் இன்னைக்கி மதியம் சாப்பாடு சரியா 

அசோக்: சரி அக்கா, அதே மாறி நானும் உன்னோட கொஞ்சம் தனியா பேசணும்  அக்கா

பத்மா: என்ன விஷயம் டா 

அசோக்: அது இன்னைக்கி மத்தியானம் வருவோம்ல அப்ப சொல்றேன்

பத்மா: சரி டா அசோக், ஹே ராதா குட்டி, நீயும் அக்கா வீட்டுக்கு மத்தியானம் வந்துரு சரியா

ராதா: சரி அக்கா பாத்து வீட்டுக்கு போங்க சரியா

பத்மா: சரி ராதா, பை மா

அசோக்கும் ராதாவும் பத்மாவை அனுப்பி வைத்தபடி இருவரும் காரில் ஏறி ராஜேஷின் வீட்டிற்கு செல்ல தொடங்கினர் (ராஜேஷ் குடும்பத்தை, பத்மாவை இனிமேல் ஒரே வீட்டில் எல்லாரும் ஒன்றாக இருக்கலாம் என்று கல்யாணி / ராஜேஷிடம் பேச அசோக் தன் தங்கையுடன் செல்கிறான்)   

ராஜேஷின் வீடு:

ராஜேஷ் காலை எந்திரித்து அம்மாவை தேடி கொண்டு கிட்சேன் சென்றான், கிச்சேனில் கல்யாணி மிக்சியில் ஏதோ மசாலா அரைத்துக் கொண்டுஇருந்தாள் .அம்மாவின் கையெல்லாம் மசாலாவாக இருந்தது. ராஜேஷ் மெதுவாக அம்மாவின் பின்னால் சென்று அம்மாவின் தோள் மீது கையை வைத்தான். அம்மாவை மிகநெருக்கமாக பின்புறமாக நெருக்கி…அணைத்தான் ….மத்தளம் போன்று இருந்த அம்மாவின் குண்டியை…அவனின் விரிந்த சுன்னி டிரில்லிங் செய்து கொண்டிருந்தது…