01-10-2020, 01:33 PM
மாடியில் ஏறிய பாஸ்கர் பவானி சென்று விட்டாளா என திரும்பிப் பார்க்க அவள் அந்த இடத்தில் இல்லை.பின் அப்படியே மாடியில் ஏறி இடது பக்கம் திரும்பி இரண்டாவது படிக்கட்டிலும் ஏறிச்சென்று மெதுவாக அங்கே நின்றான். வினோத் வசுந்தராவை பற்றியும் மாலுவிடம் பேசுகிறானா அல்லது மாலு தன்னைப்பற்றி வினோத்திடம் பேசுகிறாரா என்று கேட்பதற்கு பாஸ்கர் அங்கேயே நின்றான். எந்த சத்தமும் வரவில்லை ஒருவேளை தூங்கிட்டாங்களா என்று மெதுவாக தலையை நீட்டி பார்த்தான்.லைட் மட்டுமே எரிந்து கொண்டிருந்தது ஆனால் கட்டிலில் யாருமே இல்லை பாஸ்கருக்கு சற்று குழப்பமாக இருந்தது. ஒருவேளை அந்தப் பக்கம் பால்கனியில் நின்று பேசுகிறார்களோ என்று யூகித்துக்கொண்டு ரூமிற்குள் மெதுவாக நடந்து சென்றான். அந்த ரூம் வாசல் சுவர் பக்கத்தில் நின்று கொண்டு என்ன பேசுகிறார்கள் என்று கேட்க முடிவு செய்தான். அப்போது அவனுக்கு கேட்ட குரல் வினோதுடையது "ஆ...வந்துருச்சா வந்துருச்சா சொல்லுடி வந்துருச்சா" அதற்கு மாலு "ஆ...இல்லடா வரல" என்று சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள். பாஸ்கருக்கு அவர்கள் என்ன பேசுகிறார்கள் "இவன் எது வந்திருச்சானு கேட்கிறான், மாலு எது வரலனு" சொல்கிறாள் என்று தெரியவில்லை.ஆனால் அந்த ரூமில் லைட் எறிந்தது , ஃபேன் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. பாஸ்கர் "அவர்கள் என்ன பேசுகிறார்கள் என்பதை நாம் இங்கிருதே தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் " என்று முடிவு செய்து அங்கேயே நின்றான்.அவர்கள் பேசுவதில் கவனம் செலுத்தினான். சுவற்றோடு சுவராக பல்லியைப் போல ஒட்டி நின்று கொண்டு காதை சுவற்றில் வைத்துக் கொண்டு நின்றான்.
(மாலு) டேய்
(வினோத்) என்னடி வந்துருச்சா?
(மாலு) இல்... இல்லடா
(வினோத்) அப்ப வர்ற வரைக்கும் கொஞ்சம் பேசாத
(மாலு) ஸ்... சரிடா பார்த்துடா.. ஒரு மாதிரி இருக்கு
பாஸ்கர் : என்ன ஒரு மாதிரி இருக்கு?அப்படி என்ன பண்றான்? என்று தனக்குள் பேசிக் கொண்டு, மேற்கொண்டு பேசுவதைக் கேட்டான்
(வினோத்) கொஞ்சம் அமைதியா இருடி அப்பதான் ஒழுங்கா கான்சன்ட்ரேட் பண்ண முடியும்
பாஸ்கர் : கான்சன்ட்ரேட்டா. இவன் என்ன செஸ் கேமா விளையாடிகிட்டு இருக்கான்.
(மாலு) ஸ்... டேய் வர்ற மாதிரி இருக்குடா
(வினோத்) அப்படியா
(மாலு) டேய் வந்திரு........ச்சு.....டா
(வினோத்) அப்படிதான் வரட்டும் வரட்டும்
(மாலு) அம்மா அம்மா ஆ என்று மெதுவாக
முனங்கினாள்
(வினோத்) போதுமாடி.இப்ப திருப்தியா
(மாலு) போதும்டா சாமி முடியல
பாஸ்கர் : என்ன போதும்? என்ன முடியல கடவுளே? பேசாம அந்த ரூம் போய் பார்த்துரலாம் என்று சுவற்றில் இருந்து காதை எடுத்து அந்த ரூமுக்குள் நுழைய போக "இனிமேல் வசுந்தராவ மட்டும் கவனிச்ச என்னெல்லாம் கவனிக்கவே இல்லனு ஏதாவது கம்ப்ளைன்ட் பண்னுன அவ்வளவுதான்" என்று வினோத் சொல்லியதைக் கேட்டு முன் வைத்த காலை பின் வைத்து மீண்டும் சுவற்றை ஒட்டி நின்றான் .அவன் மனதுக்குள் என்னடா இது வசுந்தராவ கவனிச்சா அப்படி என்ன கவனிச்சானா அதுக்கு மாலு என்ன கம்ப்ளைன்ட் பண்ணி இருப்பா.இப்போ என்ன கவனிக்கிறான் ஐயோ கடவுளே சத்தியமா முடியல
(மாலு) இப்ப கவனிச்ச மாதிரி அப்பப்ப கவனிச்சா நான் ஏன் சொல்லப்போறேனா.
(வினோத்) நீ இன்னும் நாலு நாள்தான்.இங்க இருப்ப அதுக்கப்புறம் என்னைய கூப்பிட மாட்ட
(மாலு) அத அப்ப பாத்துக்கலாம். சரி உன்கிட்ட ஒன்னு கேக்கனும்னு நினைச்சேன்
(வினோத்) என்ன?
(மாலு) வசந்தரா அண்ணி கிளம்பும்போது அவங்க காதுல நீ என்ன சொன்ன?
பாஸ்கர் மனதுக்குள் இதே கேள்விதான் ஓடிக்கொண்டிருந்தது.அதே கேள்வியை இப்போது வினோத்திடம் மாலு கேட்டு விட்டாள். அவன் நான் கேட்டால் வேறு ஏதாவது சொல்லி மழுப்பி விடுவான்.ஆனால் இப்போது மாலு கேட்டிருக்கிறாள் நிச்சயமாக அவன் இதற்கு பதில் சொல்லி ஆக வேண்டும் என்று அவன் சொல்லப்போகும் பதிலை கூர்ந்து கேட்க காத்துகொண்டு இருந்தான்.
(வினோத்) அது ஒன்னும் இல்லடி போறதுக்கு முன்னாடி என் ரூம்க்கு வந்துட்டு போங்க ன்னு சொன்னேன்
பாஸ்கர் : இவன் எதுக்கு வசுவ அவன் ரூம்க்கு கூப்பிடனும்
(மாலு) எதுக்குடா ? அதான் மில்லுல வச்சே எல்லாம் முடிச்சிட்டீங்கல்ல
பாஸ்கர் : என்னது முடிச்சிட்டாங்களா? பாஸ்கருக்கு தலையில் இடி விழுந்தது போல் இருந்தது.
(வினோத்) அது முடிஞ்சிது.போகும்போது ஒரு பாய் சொல்லலாம்தான்
(மாலு) அதை எல்லாரும் முன்னாடியூம் சொன்னா பத்தாதா.தனியா கூப்பிட்டு தான் சொல்லனுமா
(வினோத்) எல்லார் முன்னாடியும் சொன்னா என்னடி கிக்கு இருக்கு. அதனாலதான் என் ரூமுக்கு வரச் சொல்லி பாய் சொன்னேன்
பாஸ்கர் : அப்போ பர்ஸ காணும்னு பொய் சொல்லிட்டுத்தான் வசுந்தரா இவன் ரூமுக்கு போய் இருக்கா
(மாலு) சரி போலாமா
(வினோத்) வந்த வேலை முடிஞ்சிதுல்ல போகவேண்டியதுதான்.
அந்த நேரம் பார்த்து பாஸ்கர் தான் இங்கு நின்று ஒட்டுக் கேட்பதை பார்த்தால் இவர்கள் இருவரும் தன்னை அசிங்கமாக நினைத்து விடுவார்களே என்று மீண்டும் மாடிப்படியின் வாசலுக்கு ஓடினான்.பின் புதிதாக மாடிப்படியில் ஏறி ரூமுக்குள் வருவது போல் உள்ளே வர அவர்கள் இருவரும் அதே நேரத்தில் அந்த ரூமில் இருந்து வர மூவரின் என்ட்ரியும் சரியாக இருந்தது.மாலு பாவாடையை இருபக்கமும் பிடித்துக் கொண்டு மெதுவாக நடந்து வர பின்னே வினோத் அவனது நடு விரலை வாயில் வைத்து சப்பிக் கொண்டே வந்தான்.
மாலு : என்ன சார் இந்த பக்கம் தூங்கலையா?
பாஸ்கர் : இல்ல தூக்கம் வரல. அதான் சும்மா பேசலாம்னு உன் ரூமுக்கு போனேன் நீ அங்க இல்ல அதான் மாடிக்கு வந்தேன்
வினோத் : எனக்கும் தூக்கமே வரல பாஸ் என்று சொல்லிக்கொண்டு பெட்டில் அமர்ந்தான்.பின் பாஸ்கரும் அவர்தான்.மாலு அமராமல் கீழே செல்ல முற்பட்டால் அப்போது பாஸ்கர் "ஏய் மாலு எங்க போற?" என்று கேட்க ,மாலு பாவாடை, தாவணியில் இருந்தமையால் பாவாடையை இருகைகளாலும் சைடில் சின்ன பிள்ளையை போல் தூக்கி பிடித்துக்கொண்டு "கீழ போயிட்டு வந்துடறேன்" என்றாள்.
பாஸ்கர் : அப்றோம் போய்க்கலாம்.இங்க வா வந்து உட்காரு என்று சொல்ல அவன் பேச்சுக்கு மறுபேச்சு பேசாமல் பாஸ்கர் பக்கத்தில் அமர்ந்தாள். அவள் பாஸ்கர் பக்கத்தில் அமர பாஸ்கருக்கு ஏதோ ஒருவித மணம் அடித்தது அதை மனம் என்று சொல்வதா அல்லது வீச்சம் என்று சொல்வதா என்று தெரிய வில்லை.பின் வினோத்தும் மாலுவை சிறிது நெருங்கி அமர்ந்தான்.இப்போது மாலு,பாஸ்கர் மற்றும் வினோத் இருவருக்குமிடையில் நசுங்கி கொண்டு இருந்தாள்.வினோத் ஒட்டி அமர்ந்து மாலு தொடையில் கை வைக்க, பாஸ்கரும் "நான் என்ன உனக்கு சளச்சவனா" என்று நினைத்துக்கொண்டு அவனும் மாலு தொடையில் கை வைத்தான். மாலுவுக்கு "என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை, ஒருவருக்கொருவர் போட்டியில் தான் இப்படி செய்கிறார்கள் என்று அவளுக்கு தெள்ளத் தெளிவாக தெரிந்தது.பின் பாஸ்கர் பேச்சை ஆரம்பித்தான்.
பாஸ்கர் : உனக்கு ஏன் வினோத் தூக்கம் வரல?
வினோத் : அதை எப்படி சொல்றது சொன்னா நீங்க தப்பா எடுத்துக்க கூடாது என்று சொல்லி மாலு தொடையில் இருந்து கையை எடுத்தான். பாஸ்கருக்கு அப்போது பெருமிதமாக இருந்தது."அவன் செய்ததை தான் பதிலுக்கு செய்தவுடன் தொடையில் இருந்து கையை எடுத்து விட்டான்,இவன இப்படித்தான் இனி செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டு சும்மா சொல்லுங்க நான் என்ன தப்பா எடுத்துக்க போறேன்" என்றான்.
மாலு லேசாக நெளிந்தாள்
வினோத் : அது ஒன்னுல்ல வசுந்தரா அக்கா போய்ட்டாங்கள்ள, அதனாலதான்
பாஸ்கர் வினோத்தை ஏறிட்டு பார்த்தான்
மாலு : டேய் ஓவரா பண்ணாத டா.அதான் ரெண்டு நாள்ல எல்லாம் முடிச்சிட்டீங்கல்ல அப்புறம் என்ன?
பாஸ்கருக்கு மீண்டும் பகீரென்று இருந்தது "என்னது முடிச்சிட்டீங்களா என்ன முடிச்சாங்க மாலு?
மாலு : அது ஒன்னும் இல்லங்க ரெண்டு நாள்ல எல்லாத்தையும் தான் பேசி முடிச்சுட்டாங்கல்ல அப்புறம் எதுக்கு இப்படி சீன் போட்டுட்டு இருக்கான்
வினோத் : உனக்கு என்ன தெரியும் அவங்கள பத்தி. அவங்க அளவுக்கு நீ வருவியா நானே அவங்க போனது நினைச்சு அப்செட்டா இருக்கேன்..சும்மா நொண்டிகிட்டு
பாஸ்கர் : என்ன வினோத் நீயும் வசுந்தராவும் ரொம்ப க்ளோஸ் ஆயிட்டீங்க போல.அவ என்னடான்னா போகும்போது ஒரு மாதிரி போறா, நீ என்னடான்னா அவ போனதுக்கப்புறம் ஒரு மாதிரியா இருக்க"...
மாலு : அத ஏன் கேக்குறீங்க... அப்படி ஒரு க்ளோஸ் ரெண்டு பேரும் இல்ல வினோத்
வினோத் : ஆமா அதுக்கு இப்ப என்ன?
மாலு : எப்படியோ வந்த இடத்துல அவங்கள நல்லா கவனிச்சுட்ட
வினோத் : நானே முதல்ல எதிர்பார்க்கல டி... ஆனா அதுக்கப்புறம் அவங்க கிட்ட பேச பேச தான் எல்லாம் தெரிஞ்சது. அப்புறம் தான் நான் முடிவு பண்ணினேன்
பாஸ்கர் : என்னனு?
வினோத் : அவங்க கூட நெருங்கி பழகலாம்னு
மாலு : நெருங்குனியா? (என்று நக்கலாக கேட்டாள்)
பாஸ்கருக்கு இப்போது ஷாக்காக இருந்தது "என்ன மாலு இப்படி பேசுறா" என்று
வினோத் : அதெல்லாம் வந்த அன்னைக்கே க்ளோஸ் ஆயிட்டோம்...இரண்டு நாள்ல இன்னும் கிளோஸ் ஆய்டோம்
பாஸ்கர் : அதனால தான் மில்லுக்கு கூட்டிட்டு போனியா வினோத்
வினோத் : ஆமா பாஸ்...போன இடத்துல நல்லா கோபரைட் பன்னுனாங்க
தெரியுமா
மாலு : பாருடா..
வினோத் : அவங்களை மாதிரி ஒரு பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிக்க சொன்னா கூட நான் கல்யாணம் பண்ணி இருப்பேன்.வாழ்க்கை ஃபுல்லா சந்தோஷமா இருந்துருக்கலாம்
மாலு : அடப்பாவி அப்போ லலிதா அவ்ளோதானா
பாஸ்கர் : யாரு மாலு லலிதா?
வினோத் : அவள விடுங்க பாஸ்...அவ கிடக்குறா.வசு மாதிரி ஒரு பொண்ணு கிடைக்க எல்லாம் கொடுத்து வைத்திருக்கும்.அந்த குடுப்பனை எனக்கில்ல. அவங்கள ரொம்ப மிஸ் பண்றேன் பாஸ்
பாஸ்கர் : இவன் வசுவ எந்தக் கோணத்துல சொல்றான்னு புரியலியே.அவளை கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியலியேனு வருத்தப்படுறானா இல்ல அவள அடைய முடியலியேனு வருத்தப் படுறானா, ஒன்னும் புரியலையே) ஓ.. அந்த அளவுக்கு புடிச்சுப்போச்சா
வினோத் : ஆமா பாஸ்..
மாலு : சரி ...ஆனா எனக்கு இப்படி ஒரு அண்ணி கிடச்சதுக்கு நான் ரொம்ப கொடுத்து வச்சிருக்கணும் என்று சொல்லி நெழிந்தாள்.
பாஸ்கர் : (இவ ஏன் நெழிறா)
வினோத் : ஆமாடி நான் கூட சொல்லனும்னு நினைச்சேன். உனக்கு ஏத்த அண்ணி தான்.
பாஸ்கர் : உங்க எல்லார் மனசுலயும் வசு இடம் புடிச்சத நினைச்சா பெருமையா இருக்கு
வினோத் : எங்க மனசுல இடம் புடிச்சத விட.அவங்க மனசுல எனக்கு இடம் குடுத்துருக்காங்கன்னா யோசிச்சுப் பாருங்களேன்..அவங்களுக்கு எவ்ளோ பெரிய மனசுனு...நான் உண்மையாவே ரொம்ப மிஸ் பன்றேன்
பாஸ்கர் : (இப்படி பேசிதான் வசுவ கவுத்துட்டான் போல,நல்ல வேல ஊருக்கு போய்ட்டா) அப்படி என்ன இடம் கொடுத்தா?
மாலு : அவசியம் தெரிஞ்சிக்கனுமா?
பாஸ்கர் : ஆமா..
மாலு : சொல்லிருடா
வினோத் : அது ஒன்னும் இல்ல பாஸ்...இந்த பொன்னுங்க வாயடிப்பாங்களே தவிர அவ்ளோ சீக்கிரத்துல மனச குடுக்க மாட்டாங்க..ஆனா வசுந்தரா அக்கா அப்படி இல்ல...வந்த அன்னைக்கே மனசுல இடம் குடுத்துட்டாங்க...எனக்கே ஆச்சர்யமா இருந்துச்சு உங்களுக்கு இப்படி ஒரு தங்கச்சியானு....
பாஸ்கர் : ஒஹோ....
மாலு : ஆஹான்...
வினோத் : இவ்ளோ ஏன் போகும் போது கூட ...என்கிட்ட போய்ட்டு வரேன்னு தனியா சொல்லிட்டுப் போனாங்க...
பாஸ்கர் : (அடப்பாவி கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி தான் மாலுகிட்ட வசுவ ரூம்க்கு வர சொன்னேன்னு சொன்னான்,இப்போ அவளே வந்தானு கத அடிக்குறான்) எப்போ வினோத் ?
வினோத் : மாலு ரூம்ல பர்ஸ எடுத்துட்டு ...என் ரூம்க்கு வந்து போய்டு வரேன்னு சொல்லி ஒன்னு கொடுத்தாங்க...
பாஸ்கர் : என்ன கொடுத்தா!!!!!
மாலு : ஏன் இவ்ளோ பதட்டமா கேக்குறீங்க?
பாஸ்கர் : சரி என்ன கொடுத்தா?
வினோத் : பெருசா ஒன்னும் இல்ல பாஸ் ..சின்னதா ஒரு "ஹக்"
பாஸ்கர் : "ஹக்" ஆ!!!!!
வினோத் : ஆமா பாஸ்....நானும் பதிலுக்கு சின்னதா ஒரு "ஹக்" கொடுத்தேன்...
பாஸ்கருக்கு இப்போது வசுந்தரா வினோத் ரூமில் இருந்து வெளியே வந்த கோலம் ஞாபகத்திற்கு வந்தது.வாயை துடைத்துக்கொண்டு , ஒரு பக்க மார்பு தெரிய,சேலை ஒதுங்கி நிற்க அதை சரி செய்து கொண்டு முகத்தில் புன்னகையோடு வந்தாள். அவனால் அதற்கு மேல் வினோத்திடம் எதுவும் பேச முடியவில்லை.பின் பேச்சை முடிப்பதற்கு "அப்படியா சரி சரி" என்று ஒப்பனைக்கு பதில் அளித்தான்
வினோத் : அவளோதான் பாஸ்...இப்போ தெரிதா எனக்கு அவங்க மனசுல இடம் கொடுத்துருக்காங்கனு...
பாஸ்கர் : ம்...ம்
வினோத் : அதுக்கப்புறம் நீங்க அக்காவ தேடி வந்தீங்க... உங்க கூட நாங்க வெளில வந்தோம். அவ்வளவுதான்...
மாலு : அவ்வளவுதானா...அப்பாடா பொழம்பாம போய் தூங்கு போ..
பாஸ்கருக்கு மாலு அவனை போக சொன்னது சரிதான் என்று பட்டது... அவள் தொடையில் இருந்து கையை எடுத்து இலேசாக பின்னே நகர்ந்து உட்கார்ந்தான்,அப்போது அவன் கண்ட காட்சி அவனது மனதை உறைய வைத்தது.அது என்னவென்றால் "தொடையில் இருந்து கையை எடுத்து வினோத் மாலுவின் ஜாக்கெட்டுக்கும் பாவாடைக்கும் இடையில் இருக்கும் பின் இடுப்பில் கையை வைத்துக் தடவி கொண்டு இருந்தான். இவ்வளவு நேரம் மாலு நெழிந்ததற்கு காரணம் இவன் முதுகில் தடவுனதுனால தானா...அடப்பாவி என் முன்னாடியே நான் கட்டிக்கப்போற பொண்ணு தயவுறானே... இதற்கு மாலுவும் பதில் பேசாமல் இருந்தது அவனுக்கே ஆச்சரியமாக இருந்தது.
வினோத் : சரி நான் போய் தூங்குகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு அவள் இடுப்பை மேலும் இரண்டு முறை தடவி விட்டு எழுந்து சென்றான்.
மாலு : தூங்கு தூங்கு இன்னைக்கு ரொம்ப வேல பாத்துட்டல்ல...
வினோத் : நீ சொன்னாலும் சொல்லாட்டியும்...இன்னைக்கு வேல தாண்டி...நட்டு கலண்டுருச்சு....குட் நைட் பாஸ்...
அவன் குரல் கேட்ட பிறகு தான் சுய நினைவுக்கு வந்தான்...
பாஸ்கர் : குட் நைட்..
வினோத் : நீங்க பேசுங்க என்று சொல்லி விட்டு ரூமை விட்டு படியில் இறங்கி சென்றான்.
மாலு : ம்..போய்ட்டான்.இப்போ சொல்லுங்க என்ன பேச வந்தீங்க?
பாஸ்கர் : ஏதோ பேசலாம்னு வந்தேன்.ஆனா இப்ப மறந்துட்டேன்
மாலு : மறந்துட்டீங்களா... எத பார்த்து மறந்தீங்க?
பாஸ்கர் : எதையும் பார்க்கல.... ஞாபகம் வந்தா நானே சொல்றேன்
மாலு : அப்புறம் இன்னைக்கு மேலெல்லாம் கை வைக்கிற மாதிரி இருக்கு
பாஸ்கர் : ஆமா...ஏன் வைக்க கூடாதா?
மாலு : அதெல்லாம் வைக்கலாம்.உங்களுக்கு இல்லாத உரிமையா , உங்களுக்கு போக தான் மத்தவங்களுக்கு
பாஸ்கர் : என்னது மத்தவங்களுக்கா?
மாலு : சும்மா
சாப்பாடுக்கு சொல்லுவாங்கல்ல... அதனால சொன்னேன்
பாஸ்கர் : அதெல்லாம் கிடையாது....நீ என் சாப்பாடு மொத்தமும் எனக்கு தான்
மாலு : சரி உங்களுக்கு தான் என்று சொல்லி பாஸ்கரின் கையை எடுத்து அவள் தோளை சுற்றி போட்டுக் கொண்டு, அவனை நெருங்கி அமர்ந்தாள்.
மாலு : போதுமா...இப்ப சொல்லுங்க..
பாஸ்கர் : வசுவ ஊருக்கு அனுப்புனதுல உனக்கு கோபமா?
மாலு : கோவம்லான் இல்ல அவங்கள அவசரமா ஏன் அனுப்புனீங்க?
பாஸ்கர் : லூசு அவசரம் எல்லாம் இல்ல.அவ ரெண்டு நாள் தங்கிட்டு போக வந்தா ரெண்டு நாள் முடிஞ்சிருச்சு. அதான் அனுப்பிட்டேன். கல்யாணத்துக்கு வருவால்ல
மாலு : அவங்க இல்லாதது.. கொஞ்சம் ஒரு மாதிரி தான் இருக்கு.சரி இன்னும் நாலு நாள் தான இருக்கு
பாஸ்கர் : அதான.. நால் நாள் தான இருக்கு .வினோத் என்னமோ ரொம்ப ஓவரா பண்ணிட்டு போறான்
மாலு : அவன் அப்படித்தான் ஒருத்தங்கள புடிச்சி போச்சுனா விடவே மாட்டான்.
பாஸ்கர் : அப்ப நாளைக்கு உன்னையும் விட மாட்டானா?
மாலு : அதுல என்ன சந்தேகம் விடவே மாட்டான்.எனக்கும் மனசே இல்ல... என்ன பண்றது பொண்ணா பொறந்தா இன்னொரு வீட்டுக்கு போய்த்தானே ஆகணும்..
பாஸ்கர் : உனக்கு என் கூட வர்றது கஷ்டமா இருந்தா... நீ வேனுன்னா இங்கேயே இருந்துக்கோ
மாலு : நெஜமாவா சொல்றீங்க?
பாஸ்கர் : ஆமா மாலு
மாலு : அப்ப ஓகே இங்கயே இருக்க வேண்டியதுதான்.நீங்க என்ன வாரத்துக்கு ஒரு தடவை வந்து என்னைய பாத்துக்கோங்க
பாஸ்கர் : ஏன் வாரத்துக்கு ஒரு தடவ... மாசத்துக்கு ஒரு தடவை வற்றேன்
மாலு : சும்மா சொன்னேங்க... இதுக்கெல்லாம் போய் கோச்சுகிறீங்க... நானே எப்படா இங்க இருந்து உங்க கூட வரலாம்னு இருக்கேன்.அவன் தொல்லை தாங்க முடியலங்க
பாஸ்கர் : (அவன் அவள் இடுப்பில் கை வைத்து தடவியது அவளுக்கும் பிடிக்கவில்லை என்று இவள் சொல்வதில் இருந்தே தெரிகிறது? அப்போ நாளைக்கே கல்யாணம் பண்ணிக்கலாமா
மாலு : எனக்கு ஓகே தான்.இப்ப வேணாலும் சொல்லுங்க கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்.
பாஸ்கர் : ஒரு முடிவோட தான் இருக்க போல...
மாலு : எப்படிப் பார்த்தாலும் நீங்கதான் என் கழுத்துல தாலி கட்ட போறீங்க.அத நாளைக்கு கட்டுனா என்ன.... நாலு நாள் கழிச்சு கட்டுனா என்ன....
பாஸ்கர் : அதுவும் சரிதான் என்று சொல்லி அவள் கன்னத்தை கிள்ளினாள்.
மாலு : ஆ....சரி கேக்கனும்னு நெனச்சேன்.... எங்க அண்ணன எப்படி சம்மதிக்க வச்சீங்க?
பாஸ்கர் : எதுக்கு?
மாலு : அதான் அண்ணியை எப்படி என் அண்ணன் கூட அனுப்பி வைச்சீங்க... அதுக்கு எப்படி அவன் ஒத்துக்கிட்டான்?
பாஸ்கர் : அவர் எங்க ஒத்துக்கிட்டாரு நான் ஒத்துக்கிட வச்சேன்...
மாலு : அதான் எப்படின்னு கேட்கிறேன்?
பாஸ்கர் : அவர்கிட்ட பேசும் போது திண்டிவனம் போறதா சொன்னாரு.சரி பக்கத்துல தான் நெய்வேலி வசுவ கொண்டுபோய் விட்டுருங்கனு கேட்டேன்.அவர் முதலில் தயங்குனாரு.அதுக்கப்புறம் கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சு சரி வர சொல்லுங்க.அப்படின்னு சொல்லி கூட்டிட்டு போயிட்டாரு
மாலு : ஏன் அவதான் தயங்குறான்ல.எதுக்கு அவன் கூட அனுப்புனீங்க?
பாஸ்கர் : உங்க சுந்தர் மாமா வீட்ல இல்ல மாமாவும் வீட்ல இல்ல சரி அவர்ட்ட கேக்கலாமேனு கேட்டேன்.அவரு ஒத்துக்கிட்டாரு
மாலு : வினோத் கிட்ட சொல்லி அனுப்பலான்ல
பாஸ்கர் : அவன் கூடயா?
மாலு : ஏன் அவன் கூட அனுப்புனா என்ன?
பாஸ்கர் : அவனே அப்பப்போ என் தங்கச்சிய தொட்டுத்தொட்டு பேசிட்டு இருக்கான்.இன்னைக்கு என்னடானா "ஹக்கு" அது இதுன்னு சொல்றான்.. இவன நம்பி நான் எப்படி என் தங்கச்சிய அனுப்புறது.
மாலு : இனி அனுப்புனா என்ன அனுப்பலனா என்ன? அதான் எல்லாத்தயும் முடிச்சுட்டாங்களே
பாஸ்கர் : என்ன முடிச்சிட்டாங்க?
மாலு : இல்ல அவங்களுக்குள்ள பேச வேண்டியது எல்லாத்தயும் பேசி முடிச்சிட்டாங்கனு சொன்னேன்
பாஸ்கர் : பேசுறதுல என்ன இருக்கு மாலு...பேசிட்டு போகட்டும்...அவனால பேச தான் முடியும்
மாலு : எங்க அண்ணன மட்டும் எப்படி நம்புனீங்க?
பாஸ்கர் : வினோத் மாதிரி உங்க அண்ணன் இல்ல.. முன்னாடி ஏறப் போன என் தங்கச்சிய பின்னாடி உட்காருங்க ன்னு சொல்லி நாகரீகமா கூட்டிட்டு போனாரு...
மாலு : கொல்லென்று சிரித்தாள்
பாஸ்கர் : எதுக்கு சிரிக்கற?
மாலு : ஏங்க வெள்ளையா இருந்தாலே பாலுனு நம்பீர்வீங்களா ?
பாஸ்கர் : (இப்போது கலவரமானான்) என்ன சொல்ற மாலு?
மாலு : எங்க அண்ணன பத்தி உங்களுக்கு முதல்ல முழுசா தெரியுமா?
பாஸ்கர் : தெரியாது நீ தான் சொல்லவே மாட்டேங்கிறியே..
மாலு : நீங்க எப்போ என்கிட்ட கேட்டீங்க ?
பாஸ்கர் : சரி சொல்லு உங்க அண்ணன பத்தி
மாலு : எங்க அண்ணே மதன் எட்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி மன்மதனா இருந்தான் தெரியுமா...
பாஸ்கர் : மன்மதனா இருந்தானா!!!!
மாலு : ஆமா... அப்போலாம் எங்க அண்ணே ரொம்ப பிசியா இருப்பான். எப்ப பாத்தாலும் பொண்ணுங்க கூட தான் பேசிகிட்டு இருப்பான். என் பிரெண்ட்ஸ் எல்லாம் கூட என் அண்ணனை பார்க்கறதுக்காகவே வீட்டுக்கு வருவாளுங்க... எந்த பொண்ணா இருந்தாலும் சரி அரை மணி நேரம்தான் பேசியே கவுத்துடுவான்...
பாஸ்கர் : கவுத்துடுவான்னா.. எந்த மாதிரி சொல்ற மாலு?
மாலு : எல்லா மாதிரியும் தான். ஒரே பொண்ணுங்க நம்பர் தான் வச்சிருப்பான்
பாஸ்கர் : நம்பவே முடியல மாலு
மாலு : நிஜமா தான்.சொல்றேன்.பட படனு பேசுவான்,துரு துருனு இருப்பான்.
பாஸ்கர் : அப்படி இருந்தவரு ஏன் இப்போ இப்படி ஆயிட்டாரு மாலு
மாலு : அது ஒன்னும் இல்ல 3 வருஷத்துக்கு ஒரு பொண்ண லவ் பண்னுனான்.. கிட்டத்தட்ட மூணு வருஷமா லவ் பண்னுனாங்க.ரொம்ப டீப்பா லவ் பன்னுனானங்க... மத்த பொண்ணுங்க கூட எங்க அண்ணன் சும்மா பேசிட்டு கழடிவிட்டுடுவான். ஆனால் இந்த பொண்ண ரொம்ப லவ் பண்ணான்... அவங்க பெயர் ராணி,அந்த பொண்ணு வீட்ல கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்க மாட்டேன்னு சொல்லிட்டாங்க... அதனால அந்த பொண்ணு அவங்க அம்மா,அப்பா பேச்ச கேட்டு எங்க அண்ணனை பிடிக்கலனு சொல்லிடுச்சு, அன்னையிலிருந்து எங்க அண்ணன் பொண்ணுங்கனாலே ஏமாத்திடுவாங்க,உண்மையா இருக்க மாட்டாங்கனு சொல்லி அப்படியே அமைதியாய்டான்
பாஸ்கர் : (ஒஹோ.. இதுக்கு தான் வசுந்தராவ கூட்டிட்டு போக அவளோ தயங்குனாரா)
மாலு : எந்த பொன்னுகூடவும் பேச மாட்டேன்னு சொல்லிட்டான்.இப்போ ஒரு மூணு வருஷமா தான் அப்பாவோடு பிசினஸ் எல்லாத்தையும் எடுத்து பாத்துட்டு இருக்கான்.இப்போ கூட என் பிரண்ட்ஸ் எல்லாம் கால் பண்ணி உங்க அண்ணா ஏன் பேச மாட்டேங்கறார்னு கேப்பாளுங்க...இத்தனைக்கும் அவங்க எல்லாம் கல்யாணம் முடிஞ்ச பொன்னுங்க.. இன்னும் அண்ணன் கூட பேச ஆசை படுறாங்க.ஆனா எங்க அண்ணன்தான் யார் கூடயும் பேச விருப்பம் இல்லனு மூஞ்சில அடிச்ச மாதிரி எல்லார்கிட்டயும் சொல்லிட்டான்.
பாஸ்கர் : ஒஹோ...இவருக்கு பின்னால் இப்படி ஒரு காவியாம் இருக்கா
மாலு : ஆமா... ஆனா எப்படி வசுந்தரா அண்ணிய கார்ல கூட்டிட்டு போனான்னு தான் தெரியல.என்னையவே எப்பவாவது யாருமே இல்லனா தான் பைக்ல கூட்டிட்டு போவான்
பாஸ்கர் : "அது மழை ஏறுனா கூட மச்சான் உதவி வேணும் இல்ல" அதனால தான் நான் சொன்னவுடனே கேட்டுகிட்டாரு
மாலு : அது சரி
பாஸ்கர் : சரி இப்படியே இருந்துட்டா எப்படி... நம்ம கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் அடுத்த மதன் கல்யாணம் தானே,அதுக்கப்புறம் சுந்தர் இருக்காரு,அப்றோம் வினோத் இப்படி அடுத்தடுத்து கல்யாணம் முடிஞ்சுரும்ல
மாலு : நானும் அப்படித்தான் நினைக்கிறேன்.ஆனா அண்ணன் கல்யாணத்துக்கு ஒத்துப்பானானு தான் தெரியல
பாஸ்கர் : "சரி நீ ஏன் சுந்தர" என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கையில் "மாலா" என்று கீழே இருந்து பவானி கூப்பிடுவது மேலே இருவருக்கும் கேட்டது.
மாலு : ஐயையோ.. அம்மா கூப்புடுறாங்க சரி நான் போய் தூங்குறேன்.நாளைக்கு பேசிக்கலாம் சரியா.
பாஸ்கர் : சரி குட்நைட் என்று சொல்ல மாளவிகா எழுந்து பாஸ்கர் கண்ணத்தில் அவன் எதிர்பாராத நேரத்தில் ஒரு முத்தத்தை பதித்துவிட்டு குட் நைட் என்று சொல்லிவிட்டு கீழே வேகமாக சென்றால். பாஸ்கருக்கு அந்த முத்தம் அப்போது தேவையாக இருந்ததுஆனால் அவன் கேட்காமலே அவள் கொடுத்தது இன்னும் வியப்பாக இருந்தது. "சரி" என்று அவள் கீழே சென்றவுடன் உடனே சென்றால் அத்தை சந்தேகப்படுவார்கள் என்று அவள் சென்ற பத்து நிமிடம் கழித்து லைட்டை ஆப் செய்து விட்டு நேரே ரூமுக்கு சென்றான் பின் ரூமுக்கு சென்று பார்க்க வினோத் அங்கே தூங்கிக் கொண்டிருந்தான்.அவன் பக்கத்தில் படுத்து விட்டத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் பாஸ்கர்.அவன் மனதில் மூன்று கேள்விகள் ஓடிக் கொண்டிருந்தது...
1) உண்மையிலேயே வசு வினோத்தை கட்டிப்பிடித்து இருப்பாளா அல்லது வினோத் ஒரு ஆசைக்காக பொய் சொல்கிறானா.ஆனால் அவன் சொல்வதில் உண்மை இருப்பது போல் தான் தோன்றுகிறது. நான் மாலு ரூமை விட்டு வெளியில் வரும்போது வசு வினோத் ரூம்ல இருந்து தான் வெளில வந்தாள்...ஒரு வேளை அவன் சொன்னது நடந்திருக்குமோ...மனசுல இடம் கொடுத்தாங்ககுறான்...அப்றோம் மனசயே கொடுத்தாங்ககுறான்.. வசு அவ்வளவு சீக்கிரத்தில் யார் கூடயும் ஒட்ட மாட்டாளே,ரெண்டே நாள்ல வினோத் கூட எப்படி..... இவன் கூப்டு தான் வசு அவன் ரூம்க்கு போயிருக்கா..இவன் என்னடானா வசுவா தான் வந்தானு சொல்றான்...மத்தவங்க அசிங்க பட்டாலும் இவன் நல்லா இருக்கனும்னு நினைக்கிறான்...என்று பக்கத்தில் படுத்திருக்கும் வினோத்தை கேவலமாக பார்த்தான்...
2)வினோத் மாலு இடுப்பை தடவிக் கொண்டிருந்தது .எப்படி அவனுக்கு அவ்வளவு தைரியம் வந்துச்சு.அதுவும் நான் பக்கத்துல இருக்கும் போதே.. மாலுவும் ஒன்னும் சொல்லாம நெழுஞ்சிகிட்டு இருந்தா, என் இடுப்புலயாடா கைவைக்குறனு பளார்னு அரைய வேண்டாமா... இந்த வினோத் ஏன் இப்படி பொம்பள பைத்தியம் பிடிச்சு சுத்துறான்.... ரெண்டு நால் வசு பின்னாடி சுத்துனான்.. இப்போ மாலு மேலேயே கை வைக்கிறான்...அதுவும் போகும் போது இடுப்ப வேற அமுக்கிட்டு போறான்....
3) ஒரு காலத்துல மன்மதனா இருந்த மதன்...ஒரு பொண்ணு ஏமாத்துனதுனால பொண்ணுங்களே இப்படித்தான் ஒரு முடிவுக்கு வந்திருக்காம்... யாரையுமே இதுவரைக்கும் வண்டில,கார்லனு கூட்டிட்டு போகாதவன் "வசுவ ஏன் கூட்டிட்டு போகணும்" அவன் நினைச்சிருந்தா மறுத்து இருக்கலாமே.நான் கூட சரி வேண்டாம்னு சொன்ன உடனே, அவன் உடனே ஓகே சொல்லி இருக்கணும்... அத விட்டுட்டு எதுக்கு யோசிச்சிட்டுட்டு கூட்டிட்டு போனான்.... அவன் யோக்கியனா இல்ல அயோக்கியனானு ஒன்னுமே புரியலையே...ஒரு வேல அவனும் சுந்தர்,வினோத் மாதிரி பொன்னுங்க பின்னாடி யாருக்கும் தெரியாம சுத்துறானோ,நாளைக்கு காலையில மதன பாத்து வசு எதாச்சும் பேசுனாலானு கேக்கனும்.."...என்று அவன் யோசித்துக்கொண்டு விட்டத்தை பார்த்து லேசாக கண்ணை மூட அவனது நினைவில் வசு வினோத்தை கட்டி பிடிப்பது போன்றும், வினோத் மாலு இடுப்பை தொடுவது போன்றும், வசுந்தராவும் மதனும் சிரித்து சிரித்து பேசிக் கொண்டிருப்பது போன்றும் தோன்றியது... உடனடியாக கண்ணை முழித்தான்."ச்சே என்ன இது இப்படி எல்லாம் சிந்தனை வருது" எனக்கு என்னாச்சு..என்று தூக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்து கொண்டிருந்தான். பின் ஒரு வழியாக பூஜையிலிருந்த அசதியும், அவன் மனதில் இருந்த குழப்பமும் சேர்ந்து அவன் உடலை களைப்படைய செய்தது... பின் அப்படியே கண் சொக்கி உறங்கிப் போனான்.
-தொடரும்...
(மாலு) டேய்
(வினோத்) என்னடி வந்துருச்சா?
(மாலு) இல்... இல்லடா
(வினோத்) அப்ப வர்ற வரைக்கும் கொஞ்சம் பேசாத
(மாலு) ஸ்... சரிடா பார்த்துடா.. ஒரு மாதிரி இருக்கு
பாஸ்கர் : என்ன ஒரு மாதிரி இருக்கு?அப்படி என்ன பண்றான்? என்று தனக்குள் பேசிக் கொண்டு, மேற்கொண்டு பேசுவதைக் கேட்டான்
(வினோத்) கொஞ்சம் அமைதியா இருடி அப்பதான் ஒழுங்கா கான்சன்ட்ரேட் பண்ண முடியும்
பாஸ்கர் : கான்சன்ட்ரேட்டா. இவன் என்ன செஸ் கேமா விளையாடிகிட்டு இருக்கான்.
(மாலு) ஸ்... டேய் வர்ற மாதிரி இருக்குடா
(வினோத்) அப்படியா
(மாலு) டேய் வந்திரு........ச்சு.....டா
(வினோத்) அப்படிதான் வரட்டும் வரட்டும்
(மாலு) அம்மா அம்மா ஆ என்று மெதுவாக
முனங்கினாள்
(வினோத்) போதுமாடி.இப்ப திருப்தியா
(மாலு) போதும்டா சாமி முடியல
பாஸ்கர் : என்ன போதும்? என்ன முடியல கடவுளே? பேசாம அந்த ரூம் போய் பார்த்துரலாம் என்று சுவற்றில் இருந்து காதை எடுத்து அந்த ரூமுக்குள் நுழைய போக "இனிமேல் வசுந்தராவ மட்டும் கவனிச்ச என்னெல்லாம் கவனிக்கவே இல்லனு ஏதாவது கம்ப்ளைன்ட் பண்னுன அவ்வளவுதான்" என்று வினோத் சொல்லியதைக் கேட்டு முன் வைத்த காலை பின் வைத்து மீண்டும் சுவற்றை ஒட்டி நின்றான் .அவன் மனதுக்குள் என்னடா இது வசுந்தராவ கவனிச்சா அப்படி என்ன கவனிச்சானா அதுக்கு மாலு என்ன கம்ப்ளைன்ட் பண்ணி இருப்பா.இப்போ என்ன கவனிக்கிறான் ஐயோ கடவுளே சத்தியமா முடியல
(மாலு) இப்ப கவனிச்ச மாதிரி அப்பப்ப கவனிச்சா நான் ஏன் சொல்லப்போறேனா.
(வினோத்) நீ இன்னும் நாலு நாள்தான்.இங்க இருப்ப அதுக்கப்புறம் என்னைய கூப்பிட மாட்ட
(மாலு) அத அப்ப பாத்துக்கலாம். சரி உன்கிட்ட ஒன்னு கேக்கனும்னு நினைச்சேன்
(வினோத்) என்ன?
(மாலு) வசந்தரா அண்ணி கிளம்பும்போது அவங்க காதுல நீ என்ன சொன்ன?
பாஸ்கர் மனதுக்குள் இதே கேள்விதான் ஓடிக்கொண்டிருந்தது.அதே கேள்வியை இப்போது வினோத்திடம் மாலு கேட்டு விட்டாள். அவன் நான் கேட்டால் வேறு ஏதாவது சொல்லி மழுப்பி விடுவான்.ஆனால் இப்போது மாலு கேட்டிருக்கிறாள் நிச்சயமாக அவன் இதற்கு பதில் சொல்லி ஆக வேண்டும் என்று அவன் சொல்லப்போகும் பதிலை கூர்ந்து கேட்க காத்துகொண்டு இருந்தான்.
(வினோத்) அது ஒன்னும் இல்லடி போறதுக்கு முன்னாடி என் ரூம்க்கு வந்துட்டு போங்க ன்னு சொன்னேன்
பாஸ்கர் : இவன் எதுக்கு வசுவ அவன் ரூம்க்கு கூப்பிடனும்
(மாலு) எதுக்குடா ? அதான் மில்லுல வச்சே எல்லாம் முடிச்சிட்டீங்கல்ல
பாஸ்கர் : என்னது முடிச்சிட்டாங்களா? பாஸ்கருக்கு தலையில் இடி விழுந்தது போல் இருந்தது.
(வினோத்) அது முடிஞ்சிது.போகும்போது ஒரு பாய் சொல்லலாம்தான்
(மாலு) அதை எல்லாரும் முன்னாடியூம் சொன்னா பத்தாதா.தனியா கூப்பிட்டு தான் சொல்லனுமா
(வினோத்) எல்லார் முன்னாடியும் சொன்னா என்னடி கிக்கு இருக்கு. அதனாலதான் என் ரூமுக்கு வரச் சொல்லி பாய் சொன்னேன்
பாஸ்கர் : அப்போ பர்ஸ காணும்னு பொய் சொல்லிட்டுத்தான் வசுந்தரா இவன் ரூமுக்கு போய் இருக்கா
(மாலு) சரி போலாமா
(வினோத்) வந்த வேலை முடிஞ்சிதுல்ல போகவேண்டியதுதான்.
அந்த நேரம் பார்த்து பாஸ்கர் தான் இங்கு நின்று ஒட்டுக் கேட்பதை பார்த்தால் இவர்கள் இருவரும் தன்னை அசிங்கமாக நினைத்து விடுவார்களே என்று மீண்டும் மாடிப்படியின் வாசலுக்கு ஓடினான்.பின் புதிதாக மாடிப்படியில் ஏறி ரூமுக்குள் வருவது போல் உள்ளே வர அவர்கள் இருவரும் அதே நேரத்தில் அந்த ரூமில் இருந்து வர மூவரின் என்ட்ரியும் சரியாக இருந்தது.மாலு பாவாடையை இருபக்கமும் பிடித்துக் கொண்டு மெதுவாக நடந்து வர பின்னே வினோத் அவனது நடு விரலை வாயில் வைத்து சப்பிக் கொண்டே வந்தான்.
மாலு : என்ன சார் இந்த பக்கம் தூங்கலையா?
பாஸ்கர் : இல்ல தூக்கம் வரல. அதான் சும்மா பேசலாம்னு உன் ரூமுக்கு போனேன் நீ அங்க இல்ல அதான் மாடிக்கு வந்தேன்
வினோத் : எனக்கும் தூக்கமே வரல பாஸ் என்று சொல்லிக்கொண்டு பெட்டில் அமர்ந்தான்.பின் பாஸ்கரும் அவர்தான்.மாலு அமராமல் கீழே செல்ல முற்பட்டால் அப்போது பாஸ்கர் "ஏய் மாலு எங்க போற?" என்று கேட்க ,மாலு பாவாடை, தாவணியில் இருந்தமையால் பாவாடையை இருகைகளாலும் சைடில் சின்ன பிள்ளையை போல் தூக்கி பிடித்துக்கொண்டு "கீழ போயிட்டு வந்துடறேன்" என்றாள்.
பாஸ்கர் : அப்றோம் போய்க்கலாம்.இங்க வா வந்து உட்காரு என்று சொல்ல அவன் பேச்சுக்கு மறுபேச்சு பேசாமல் பாஸ்கர் பக்கத்தில் அமர்ந்தாள். அவள் பாஸ்கர் பக்கத்தில் அமர பாஸ்கருக்கு ஏதோ ஒருவித மணம் அடித்தது அதை மனம் என்று சொல்வதா அல்லது வீச்சம் என்று சொல்வதா என்று தெரிய வில்லை.பின் வினோத்தும் மாலுவை சிறிது நெருங்கி அமர்ந்தான்.இப்போது மாலு,பாஸ்கர் மற்றும் வினோத் இருவருக்குமிடையில் நசுங்கி கொண்டு இருந்தாள்.வினோத் ஒட்டி அமர்ந்து மாலு தொடையில் கை வைக்க, பாஸ்கரும் "நான் என்ன உனக்கு சளச்சவனா" என்று நினைத்துக்கொண்டு அவனும் மாலு தொடையில் கை வைத்தான். மாலுவுக்கு "என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை, ஒருவருக்கொருவர் போட்டியில் தான் இப்படி செய்கிறார்கள் என்று அவளுக்கு தெள்ளத் தெளிவாக தெரிந்தது.பின் பாஸ்கர் பேச்சை ஆரம்பித்தான்.
பாஸ்கர் : உனக்கு ஏன் வினோத் தூக்கம் வரல?
வினோத் : அதை எப்படி சொல்றது சொன்னா நீங்க தப்பா எடுத்துக்க கூடாது என்று சொல்லி மாலு தொடையில் இருந்து கையை எடுத்தான். பாஸ்கருக்கு அப்போது பெருமிதமாக இருந்தது."அவன் செய்ததை தான் பதிலுக்கு செய்தவுடன் தொடையில் இருந்து கையை எடுத்து விட்டான்,இவன இப்படித்தான் இனி செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டு சும்மா சொல்லுங்க நான் என்ன தப்பா எடுத்துக்க போறேன்" என்றான்.
மாலு லேசாக நெளிந்தாள்
வினோத் : அது ஒன்னுல்ல வசுந்தரா அக்கா போய்ட்டாங்கள்ள, அதனாலதான்
பாஸ்கர் வினோத்தை ஏறிட்டு பார்த்தான்
மாலு : டேய் ஓவரா பண்ணாத டா.அதான் ரெண்டு நாள்ல எல்லாம் முடிச்சிட்டீங்கல்ல அப்புறம் என்ன?
பாஸ்கருக்கு மீண்டும் பகீரென்று இருந்தது "என்னது முடிச்சிட்டீங்களா என்ன முடிச்சாங்க மாலு?
மாலு : அது ஒன்னும் இல்லங்க ரெண்டு நாள்ல எல்லாத்தையும் தான் பேசி முடிச்சுட்டாங்கல்ல அப்புறம் எதுக்கு இப்படி சீன் போட்டுட்டு இருக்கான்
வினோத் : உனக்கு என்ன தெரியும் அவங்கள பத்தி. அவங்க அளவுக்கு நீ வருவியா நானே அவங்க போனது நினைச்சு அப்செட்டா இருக்கேன்..சும்மா நொண்டிகிட்டு
பாஸ்கர் : என்ன வினோத் நீயும் வசுந்தராவும் ரொம்ப க்ளோஸ் ஆயிட்டீங்க போல.அவ என்னடான்னா போகும்போது ஒரு மாதிரி போறா, நீ என்னடான்னா அவ போனதுக்கப்புறம் ஒரு மாதிரியா இருக்க"...
மாலு : அத ஏன் கேக்குறீங்க... அப்படி ஒரு க்ளோஸ் ரெண்டு பேரும் இல்ல வினோத்
வினோத் : ஆமா அதுக்கு இப்ப என்ன?
மாலு : எப்படியோ வந்த இடத்துல அவங்கள நல்லா கவனிச்சுட்ட
வினோத் : நானே முதல்ல எதிர்பார்க்கல டி... ஆனா அதுக்கப்புறம் அவங்க கிட்ட பேச பேச தான் எல்லாம் தெரிஞ்சது. அப்புறம் தான் நான் முடிவு பண்ணினேன்
பாஸ்கர் : என்னனு?
வினோத் : அவங்க கூட நெருங்கி பழகலாம்னு
மாலு : நெருங்குனியா? (என்று நக்கலாக கேட்டாள்)
பாஸ்கருக்கு இப்போது ஷாக்காக இருந்தது "என்ன மாலு இப்படி பேசுறா" என்று
வினோத் : அதெல்லாம் வந்த அன்னைக்கே க்ளோஸ் ஆயிட்டோம்...இரண்டு நாள்ல இன்னும் கிளோஸ் ஆய்டோம்
பாஸ்கர் : அதனால தான் மில்லுக்கு கூட்டிட்டு போனியா வினோத்
வினோத் : ஆமா பாஸ்...போன இடத்துல நல்லா கோபரைட் பன்னுனாங்க
தெரியுமா
மாலு : பாருடா..
வினோத் : அவங்களை மாதிரி ஒரு பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிக்க சொன்னா கூட நான் கல்யாணம் பண்ணி இருப்பேன்.வாழ்க்கை ஃபுல்லா சந்தோஷமா இருந்துருக்கலாம்
மாலு : அடப்பாவி அப்போ லலிதா அவ்ளோதானா
பாஸ்கர் : யாரு மாலு லலிதா?
வினோத் : அவள விடுங்க பாஸ்...அவ கிடக்குறா.வசு மாதிரி ஒரு பொண்ணு கிடைக்க எல்லாம் கொடுத்து வைத்திருக்கும்.அந்த குடுப்பனை எனக்கில்ல. அவங்கள ரொம்ப மிஸ் பண்றேன் பாஸ்
பாஸ்கர் : இவன் வசுவ எந்தக் கோணத்துல சொல்றான்னு புரியலியே.அவளை கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியலியேனு வருத்தப்படுறானா இல்ல அவள அடைய முடியலியேனு வருத்தப் படுறானா, ஒன்னும் புரியலையே) ஓ.. அந்த அளவுக்கு புடிச்சுப்போச்சா
வினோத் : ஆமா பாஸ்..
மாலு : சரி ...ஆனா எனக்கு இப்படி ஒரு அண்ணி கிடச்சதுக்கு நான் ரொம்ப கொடுத்து வச்சிருக்கணும் என்று சொல்லி நெழிந்தாள்.
பாஸ்கர் : (இவ ஏன் நெழிறா)
வினோத் : ஆமாடி நான் கூட சொல்லனும்னு நினைச்சேன். உனக்கு ஏத்த அண்ணி தான்.
பாஸ்கர் : உங்க எல்லார் மனசுலயும் வசு இடம் புடிச்சத நினைச்சா பெருமையா இருக்கு
வினோத் : எங்க மனசுல இடம் புடிச்சத விட.அவங்க மனசுல எனக்கு இடம் குடுத்துருக்காங்கன்னா யோசிச்சுப் பாருங்களேன்..அவங்களுக்கு எவ்ளோ பெரிய மனசுனு...நான் உண்மையாவே ரொம்ப மிஸ் பன்றேன்
பாஸ்கர் : (இப்படி பேசிதான் வசுவ கவுத்துட்டான் போல,நல்ல வேல ஊருக்கு போய்ட்டா) அப்படி என்ன இடம் கொடுத்தா?
மாலு : அவசியம் தெரிஞ்சிக்கனுமா?
பாஸ்கர் : ஆமா..
மாலு : சொல்லிருடா
வினோத் : அது ஒன்னும் இல்ல பாஸ்...இந்த பொன்னுங்க வாயடிப்பாங்களே தவிர அவ்ளோ சீக்கிரத்துல மனச குடுக்க மாட்டாங்க..ஆனா வசுந்தரா அக்கா அப்படி இல்ல...வந்த அன்னைக்கே மனசுல இடம் குடுத்துட்டாங்க...எனக்கே ஆச்சர்யமா இருந்துச்சு உங்களுக்கு இப்படி ஒரு தங்கச்சியானு....
பாஸ்கர் : ஒஹோ....
மாலு : ஆஹான்...
வினோத் : இவ்ளோ ஏன் போகும் போது கூட ...என்கிட்ட போய்ட்டு வரேன்னு தனியா சொல்லிட்டுப் போனாங்க...
பாஸ்கர் : (அடப்பாவி கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி தான் மாலுகிட்ட வசுவ ரூம்க்கு வர சொன்னேன்னு சொன்னான்,இப்போ அவளே வந்தானு கத அடிக்குறான்) எப்போ வினோத் ?
வினோத் : மாலு ரூம்ல பர்ஸ எடுத்துட்டு ...என் ரூம்க்கு வந்து போய்டு வரேன்னு சொல்லி ஒன்னு கொடுத்தாங்க...
பாஸ்கர் : என்ன கொடுத்தா!!!!!
மாலு : ஏன் இவ்ளோ பதட்டமா கேக்குறீங்க?
பாஸ்கர் : சரி என்ன கொடுத்தா?
வினோத் : பெருசா ஒன்னும் இல்ல பாஸ் ..சின்னதா ஒரு "ஹக்"
பாஸ்கர் : "ஹக்" ஆ!!!!!
வினோத் : ஆமா பாஸ்....நானும் பதிலுக்கு சின்னதா ஒரு "ஹக்" கொடுத்தேன்...
பாஸ்கருக்கு இப்போது வசுந்தரா வினோத் ரூமில் இருந்து வெளியே வந்த கோலம் ஞாபகத்திற்கு வந்தது.வாயை துடைத்துக்கொண்டு , ஒரு பக்க மார்பு தெரிய,சேலை ஒதுங்கி நிற்க அதை சரி செய்து கொண்டு முகத்தில் புன்னகையோடு வந்தாள். அவனால் அதற்கு மேல் வினோத்திடம் எதுவும் பேச முடியவில்லை.பின் பேச்சை முடிப்பதற்கு "அப்படியா சரி சரி" என்று ஒப்பனைக்கு பதில் அளித்தான்
வினோத் : அவளோதான் பாஸ்...இப்போ தெரிதா எனக்கு அவங்க மனசுல இடம் கொடுத்துருக்காங்கனு...
பாஸ்கர் : ம்...ம்
வினோத் : அதுக்கப்புறம் நீங்க அக்காவ தேடி வந்தீங்க... உங்க கூட நாங்க வெளில வந்தோம். அவ்வளவுதான்...
மாலு : அவ்வளவுதானா...அப்பாடா பொழம்பாம போய் தூங்கு போ..
பாஸ்கருக்கு மாலு அவனை போக சொன்னது சரிதான் என்று பட்டது... அவள் தொடையில் இருந்து கையை எடுத்து இலேசாக பின்னே நகர்ந்து உட்கார்ந்தான்,அப்போது அவன் கண்ட காட்சி அவனது மனதை உறைய வைத்தது.அது என்னவென்றால் "தொடையில் இருந்து கையை எடுத்து வினோத் மாலுவின் ஜாக்கெட்டுக்கும் பாவாடைக்கும் இடையில் இருக்கும் பின் இடுப்பில் கையை வைத்துக் தடவி கொண்டு இருந்தான். இவ்வளவு நேரம் மாலு நெழிந்ததற்கு காரணம் இவன் முதுகில் தடவுனதுனால தானா...அடப்பாவி என் முன்னாடியே நான் கட்டிக்கப்போற பொண்ணு தயவுறானே... இதற்கு மாலுவும் பதில் பேசாமல் இருந்தது அவனுக்கே ஆச்சரியமாக இருந்தது.
வினோத் : சரி நான் போய் தூங்குகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு அவள் இடுப்பை மேலும் இரண்டு முறை தடவி விட்டு எழுந்து சென்றான்.
மாலு : தூங்கு தூங்கு இன்னைக்கு ரொம்ப வேல பாத்துட்டல்ல...
வினோத் : நீ சொன்னாலும் சொல்லாட்டியும்...இன்னைக்கு வேல தாண்டி...நட்டு கலண்டுருச்சு....குட் நைட் பாஸ்...
அவன் குரல் கேட்ட பிறகு தான் சுய நினைவுக்கு வந்தான்...
பாஸ்கர் : குட் நைட்..
வினோத் : நீங்க பேசுங்க என்று சொல்லி விட்டு ரூமை விட்டு படியில் இறங்கி சென்றான்.
மாலு : ம்..போய்ட்டான்.இப்போ சொல்லுங்க என்ன பேச வந்தீங்க?
பாஸ்கர் : ஏதோ பேசலாம்னு வந்தேன்.ஆனா இப்ப மறந்துட்டேன்
மாலு : மறந்துட்டீங்களா... எத பார்த்து மறந்தீங்க?
பாஸ்கர் : எதையும் பார்க்கல.... ஞாபகம் வந்தா நானே சொல்றேன்
மாலு : அப்புறம் இன்னைக்கு மேலெல்லாம் கை வைக்கிற மாதிரி இருக்கு
பாஸ்கர் : ஆமா...ஏன் வைக்க கூடாதா?
மாலு : அதெல்லாம் வைக்கலாம்.உங்களுக்கு இல்லாத உரிமையா , உங்களுக்கு போக தான் மத்தவங்களுக்கு
பாஸ்கர் : என்னது மத்தவங்களுக்கா?
மாலு : சும்மா
சாப்பாடுக்கு சொல்லுவாங்கல்ல... அதனால சொன்னேன்
பாஸ்கர் : அதெல்லாம் கிடையாது....நீ என் சாப்பாடு மொத்தமும் எனக்கு தான்
மாலு : சரி உங்களுக்கு தான் என்று சொல்லி பாஸ்கரின் கையை எடுத்து அவள் தோளை சுற்றி போட்டுக் கொண்டு, அவனை நெருங்கி அமர்ந்தாள்.
மாலு : போதுமா...இப்ப சொல்லுங்க..
பாஸ்கர் : வசுவ ஊருக்கு அனுப்புனதுல உனக்கு கோபமா?
மாலு : கோவம்லான் இல்ல அவங்கள அவசரமா ஏன் அனுப்புனீங்க?
பாஸ்கர் : லூசு அவசரம் எல்லாம் இல்ல.அவ ரெண்டு நாள் தங்கிட்டு போக வந்தா ரெண்டு நாள் முடிஞ்சிருச்சு. அதான் அனுப்பிட்டேன். கல்யாணத்துக்கு வருவால்ல
மாலு : அவங்க இல்லாதது.. கொஞ்சம் ஒரு மாதிரி தான் இருக்கு.சரி இன்னும் நாலு நாள் தான இருக்கு
பாஸ்கர் : அதான.. நால் நாள் தான இருக்கு .வினோத் என்னமோ ரொம்ப ஓவரா பண்ணிட்டு போறான்
மாலு : அவன் அப்படித்தான் ஒருத்தங்கள புடிச்சி போச்சுனா விடவே மாட்டான்.
பாஸ்கர் : அப்ப நாளைக்கு உன்னையும் விட மாட்டானா?
மாலு : அதுல என்ன சந்தேகம் விடவே மாட்டான்.எனக்கும் மனசே இல்ல... என்ன பண்றது பொண்ணா பொறந்தா இன்னொரு வீட்டுக்கு போய்த்தானே ஆகணும்..
பாஸ்கர் : உனக்கு என் கூட வர்றது கஷ்டமா இருந்தா... நீ வேனுன்னா இங்கேயே இருந்துக்கோ
மாலு : நெஜமாவா சொல்றீங்க?
பாஸ்கர் : ஆமா மாலு
மாலு : அப்ப ஓகே இங்கயே இருக்க வேண்டியதுதான்.நீங்க என்ன வாரத்துக்கு ஒரு தடவை வந்து என்னைய பாத்துக்கோங்க
பாஸ்கர் : ஏன் வாரத்துக்கு ஒரு தடவ... மாசத்துக்கு ஒரு தடவை வற்றேன்
மாலு : சும்மா சொன்னேங்க... இதுக்கெல்லாம் போய் கோச்சுகிறீங்க... நானே எப்படா இங்க இருந்து உங்க கூட வரலாம்னு இருக்கேன்.அவன் தொல்லை தாங்க முடியலங்க
பாஸ்கர் : (அவன் அவள் இடுப்பில் கை வைத்து தடவியது அவளுக்கும் பிடிக்கவில்லை என்று இவள் சொல்வதில் இருந்தே தெரிகிறது? அப்போ நாளைக்கே கல்யாணம் பண்ணிக்கலாமா
மாலு : எனக்கு ஓகே தான்.இப்ப வேணாலும் சொல்லுங்க கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்.
பாஸ்கர் : ஒரு முடிவோட தான் இருக்க போல...
மாலு : எப்படிப் பார்த்தாலும் நீங்கதான் என் கழுத்துல தாலி கட்ட போறீங்க.அத நாளைக்கு கட்டுனா என்ன.... நாலு நாள் கழிச்சு கட்டுனா என்ன....
பாஸ்கர் : அதுவும் சரிதான் என்று சொல்லி அவள் கன்னத்தை கிள்ளினாள்.
மாலு : ஆ....சரி கேக்கனும்னு நெனச்சேன்.... எங்க அண்ணன எப்படி சம்மதிக்க வச்சீங்க?
பாஸ்கர் : எதுக்கு?
மாலு : அதான் அண்ணியை எப்படி என் அண்ணன் கூட அனுப்பி வைச்சீங்க... அதுக்கு எப்படி அவன் ஒத்துக்கிட்டான்?
பாஸ்கர் : அவர் எங்க ஒத்துக்கிட்டாரு நான் ஒத்துக்கிட வச்சேன்...
மாலு : அதான் எப்படின்னு கேட்கிறேன்?
பாஸ்கர் : அவர்கிட்ட பேசும் போது திண்டிவனம் போறதா சொன்னாரு.சரி பக்கத்துல தான் நெய்வேலி வசுவ கொண்டுபோய் விட்டுருங்கனு கேட்டேன்.அவர் முதலில் தயங்குனாரு.அதுக்கப்புறம் கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சு சரி வர சொல்லுங்க.அப்படின்னு சொல்லி கூட்டிட்டு போயிட்டாரு
மாலு : ஏன் அவதான் தயங்குறான்ல.எதுக்கு அவன் கூட அனுப்புனீங்க?
பாஸ்கர் : உங்க சுந்தர் மாமா வீட்ல இல்ல மாமாவும் வீட்ல இல்ல சரி அவர்ட்ட கேக்கலாமேனு கேட்டேன்.அவரு ஒத்துக்கிட்டாரு
மாலு : வினோத் கிட்ட சொல்லி அனுப்பலான்ல
பாஸ்கர் : அவன் கூடயா?
மாலு : ஏன் அவன் கூட அனுப்புனா என்ன?
பாஸ்கர் : அவனே அப்பப்போ என் தங்கச்சிய தொட்டுத்தொட்டு பேசிட்டு இருக்கான்.இன்னைக்கு என்னடானா "ஹக்கு" அது இதுன்னு சொல்றான்.. இவன நம்பி நான் எப்படி என் தங்கச்சிய அனுப்புறது.
மாலு : இனி அனுப்புனா என்ன அனுப்பலனா என்ன? அதான் எல்லாத்தயும் முடிச்சுட்டாங்களே
பாஸ்கர் : என்ன முடிச்சிட்டாங்க?
மாலு : இல்ல அவங்களுக்குள்ள பேச வேண்டியது எல்லாத்தயும் பேசி முடிச்சிட்டாங்கனு சொன்னேன்
பாஸ்கர் : பேசுறதுல என்ன இருக்கு மாலு...பேசிட்டு போகட்டும்...அவனால பேச தான் முடியும்
மாலு : எங்க அண்ணன மட்டும் எப்படி நம்புனீங்க?
பாஸ்கர் : வினோத் மாதிரி உங்க அண்ணன் இல்ல.. முன்னாடி ஏறப் போன என் தங்கச்சிய பின்னாடி உட்காருங்க ன்னு சொல்லி நாகரீகமா கூட்டிட்டு போனாரு...
மாலு : கொல்லென்று சிரித்தாள்
பாஸ்கர் : எதுக்கு சிரிக்கற?
மாலு : ஏங்க வெள்ளையா இருந்தாலே பாலுனு நம்பீர்வீங்களா ?
பாஸ்கர் : (இப்போது கலவரமானான்) என்ன சொல்ற மாலு?
மாலு : எங்க அண்ணன பத்தி உங்களுக்கு முதல்ல முழுசா தெரியுமா?
பாஸ்கர் : தெரியாது நீ தான் சொல்லவே மாட்டேங்கிறியே..
மாலு : நீங்க எப்போ என்கிட்ட கேட்டீங்க ?
பாஸ்கர் : சரி சொல்லு உங்க அண்ணன பத்தி
மாலு : எங்க அண்ணே மதன் எட்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி மன்மதனா இருந்தான் தெரியுமா...
பாஸ்கர் : மன்மதனா இருந்தானா!!!!
மாலு : ஆமா... அப்போலாம் எங்க அண்ணே ரொம்ப பிசியா இருப்பான். எப்ப பாத்தாலும் பொண்ணுங்க கூட தான் பேசிகிட்டு இருப்பான். என் பிரெண்ட்ஸ் எல்லாம் கூட என் அண்ணனை பார்க்கறதுக்காகவே வீட்டுக்கு வருவாளுங்க... எந்த பொண்ணா இருந்தாலும் சரி அரை மணி நேரம்தான் பேசியே கவுத்துடுவான்...
பாஸ்கர் : கவுத்துடுவான்னா.. எந்த மாதிரி சொல்ற மாலு?
மாலு : எல்லா மாதிரியும் தான். ஒரே பொண்ணுங்க நம்பர் தான் வச்சிருப்பான்
பாஸ்கர் : நம்பவே முடியல மாலு
மாலு : நிஜமா தான்.சொல்றேன்.பட படனு பேசுவான்,துரு துருனு இருப்பான்.
பாஸ்கர் : அப்படி இருந்தவரு ஏன் இப்போ இப்படி ஆயிட்டாரு மாலு
மாலு : அது ஒன்னும் இல்ல 3 வருஷத்துக்கு ஒரு பொண்ண லவ் பண்னுனான்.. கிட்டத்தட்ட மூணு வருஷமா லவ் பண்னுனாங்க.ரொம்ப டீப்பா லவ் பன்னுனானங்க... மத்த பொண்ணுங்க கூட எங்க அண்ணன் சும்மா பேசிட்டு கழடிவிட்டுடுவான். ஆனால் இந்த பொண்ண ரொம்ப லவ் பண்ணான்... அவங்க பெயர் ராணி,அந்த பொண்ணு வீட்ல கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்க மாட்டேன்னு சொல்லிட்டாங்க... அதனால அந்த பொண்ணு அவங்க அம்மா,அப்பா பேச்ச கேட்டு எங்க அண்ணனை பிடிக்கலனு சொல்லிடுச்சு, அன்னையிலிருந்து எங்க அண்ணன் பொண்ணுங்கனாலே ஏமாத்திடுவாங்க,உண்மையா இருக்க மாட்டாங்கனு சொல்லி அப்படியே அமைதியாய்டான்
பாஸ்கர் : (ஒஹோ.. இதுக்கு தான் வசுந்தராவ கூட்டிட்டு போக அவளோ தயங்குனாரா)
மாலு : எந்த பொன்னுகூடவும் பேச மாட்டேன்னு சொல்லிட்டான்.இப்போ ஒரு மூணு வருஷமா தான் அப்பாவோடு பிசினஸ் எல்லாத்தையும் எடுத்து பாத்துட்டு இருக்கான்.இப்போ கூட என் பிரண்ட்ஸ் எல்லாம் கால் பண்ணி உங்க அண்ணா ஏன் பேச மாட்டேங்கறார்னு கேப்பாளுங்க...இத்தனைக்கும் அவங்க எல்லாம் கல்யாணம் முடிஞ்ச பொன்னுங்க.. இன்னும் அண்ணன் கூட பேச ஆசை படுறாங்க.ஆனா எங்க அண்ணன்தான் யார் கூடயும் பேச விருப்பம் இல்லனு மூஞ்சில அடிச்ச மாதிரி எல்லார்கிட்டயும் சொல்லிட்டான்.
பாஸ்கர் : ஒஹோ...இவருக்கு பின்னால் இப்படி ஒரு காவியாம் இருக்கா
மாலு : ஆமா... ஆனா எப்படி வசுந்தரா அண்ணிய கார்ல கூட்டிட்டு போனான்னு தான் தெரியல.என்னையவே எப்பவாவது யாருமே இல்லனா தான் பைக்ல கூட்டிட்டு போவான்
பாஸ்கர் : "அது மழை ஏறுனா கூட மச்சான் உதவி வேணும் இல்ல" அதனால தான் நான் சொன்னவுடனே கேட்டுகிட்டாரு
மாலு : அது சரி
பாஸ்கர் : சரி இப்படியே இருந்துட்டா எப்படி... நம்ம கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் அடுத்த மதன் கல்யாணம் தானே,அதுக்கப்புறம் சுந்தர் இருக்காரு,அப்றோம் வினோத் இப்படி அடுத்தடுத்து கல்யாணம் முடிஞ்சுரும்ல
மாலு : நானும் அப்படித்தான் நினைக்கிறேன்.ஆனா அண்ணன் கல்யாணத்துக்கு ஒத்துப்பானானு தான் தெரியல
பாஸ்கர் : "சரி நீ ஏன் சுந்தர" என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கையில் "மாலா" என்று கீழே இருந்து பவானி கூப்பிடுவது மேலே இருவருக்கும் கேட்டது.
மாலு : ஐயையோ.. அம்மா கூப்புடுறாங்க சரி நான் போய் தூங்குறேன்.நாளைக்கு பேசிக்கலாம் சரியா.
பாஸ்கர் : சரி குட்நைட் என்று சொல்ல மாளவிகா எழுந்து பாஸ்கர் கண்ணத்தில் அவன் எதிர்பாராத நேரத்தில் ஒரு முத்தத்தை பதித்துவிட்டு குட் நைட் என்று சொல்லிவிட்டு கீழே வேகமாக சென்றால். பாஸ்கருக்கு அந்த முத்தம் அப்போது தேவையாக இருந்ததுஆனால் அவன் கேட்காமலே அவள் கொடுத்தது இன்னும் வியப்பாக இருந்தது. "சரி" என்று அவள் கீழே சென்றவுடன் உடனே சென்றால் அத்தை சந்தேகப்படுவார்கள் என்று அவள் சென்ற பத்து நிமிடம் கழித்து லைட்டை ஆப் செய்து விட்டு நேரே ரூமுக்கு சென்றான் பின் ரூமுக்கு சென்று பார்க்க வினோத் அங்கே தூங்கிக் கொண்டிருந்தான்.அவன் பக்கத்தில் படுத்து விட்டத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் பாஸ்கர்.அவன் மனதில் மூன்று கேள்விகள் ஓடிக் கொண்டிருந்தது...
1) உண்மையிலேயே வசு வினோத்தை கட்டிப்பிடித்து இருப்பாளா அல்லது வினோத் ஒரு ஆசைக்காக பொய் சொல்கிறானா.ஆனால் அவன் சொல்வதில் உண்மை இருப்பது போல் தான் தோன்றுகிறது. நான் மாலு ரூமை விட்டு வெளியில் வரும்போது வசு வினோத் ரூம்ல இருந்து தான் வெளில வந்தாள்...ஒரு வேளை அவன் சொன்னது நடந்திருக்குமோ...மனசுல இடம் கொடுத்தாங்ககுறான்...அப்றோம் மனசயே கொடுத்தாங்ககுறான்.. வசு அவ்வளவு சீக்கிரத்தில் யார் கூடயும் ஒட்ட மாட்டாளே,ரெண்டே நாள்ல வினோத் கூட எப்படி..... இவன் கூப்டு தான் வசு அவன் ரூம்க்கு போயிருக்கா..இவன் என்னடானா வசுவா தான் வந்தானு சொல்றான்...மத்தவங்க அசிங்க பட்டாலும் இவன் நல்லா இருக்கனும்னு நினைக்கிறான்...என்று பக்கத்தில் படுத்திருக்கும் வினோத்தை கேவலமாக பார்த்தான்...
2)வினோத் மாலு இடுப்பை தடவிக் கொண்டிருந்தது .எப்படி அவனுக்கு அவ்வளவு தைரியம் வந்துச்சு.அதுவும் நான் பக்கத்துல இருக்கும் போதே.. மாலுவும் ஒன்னும் சொல்லாம நெழுஞ்சிகிட்டு இருந்தா, என் இடுப்புலயாடா கைவைக்குறனு பளார்னு அரைய வேண்டாமா... இந்த வினோத் ஏன் இப்படி பொம்பள பைத்தியம் பிடிச்சு சுத்துறான்.... ரெண்டு நால் வசு பின்னாடி சுத்துனான்.. இப்போ மாலு மேலேயே கை வைக்கிறான்...அதுவும் போகும் போது இடுப்ப வேற அமுக்கிட்டு போறான்....
3) ஒரு காலத்துல மன்மதனா இருந்த மதன்...ஒரு பொண்ணு ஏமாத்துனதுனால பொண்ணுங்களே இப்படித்தான் ஒரு முடிவுக்கு வந்திருக்காம்... யாரையுமே இதுவரைக்கும் வண்டில,கார்லனு கூட்டிட்டு போகாதவன் "வசுவ ஏன் கூட்டிட்டு போகணும்" அவன் நினைச்சிருந்தா மறுத்து இருக்கலாமே.நான் கூட சரி வேண்டாம்னு சொன்ன உடனே, அவன் உடனே ஓகே சொல்லி இருக்கணும்... அத விட்டுட்டு எதுக்கு யோசிச்சிட்டுட்டு கூட்டிட்டு போனான்.... அவன் யோக்கியனா இல்ல அயோக்கியனானு ஒன்னுமே புரியலையே...ஒரு வேல அவனும் சுந்தர்,வினோத் மாதிரி பொன்னுங்க பின்னாடி யாருக்கும் தெரியாம சுத்துறானோ,நாளைக்கு காலையில மதன பாத்து வசு எதாச்சும் பேசுனாலானு கேக்கனும்.."...என்று அவன் யோசித்துக்கொண்டு விட்டத்தை பார்த்து லேசாக கண்ணை மூட அவனது நினைவில் வசு வினோத்தை கட்டி பிடிப்பது போன்றும், வினோத் மாலு இடுப்பை தொடுவது போன்றும், வசுந்தராவும் மதனும் சிரித்து சிரித்து பேசிக் கொண்டிருப்பது போன்றும் தோன்றியது... உடனடியாக கண்ணை முழித்தான்."ச்சே என்ன இது இப்படி எல்லாம் சிந்தனை வருது" எனக்கு என்னாச்சு..என்று தூக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்து கொண்டிருந்தான். பின் ஒரு வழியாக பூஜையிலிருந்த அசதியும், அவன் மனதில் இருந்த குழப்பமும் சேர்ந்து அவன் உடலை களைப்படைய செய்தது... பின் அப்படியே கண் சொக்கி உறங்கிப் போனான்.
-தொடரும்...