01-10-2020, 12:15 PM
-தொடர்ச்சி
பூஜையை முடித்துவிட்டு வெளியே வந்த பாஸ்கர் நேரே ரூமிற்கு சென்று முகத்தில் வழிந்த வேர்வையை துடைத்து விட்டு பின் பாத்ரூமுக்குள் சென்றான்.அவனது மனதில் ஒரே ஒரு கேள்வி மட்டும் ஓடிக்கொண்டே இருந்தது. வசுந்தரா வினோத் உடன் போவதற்குதான் காத்துக் கொண்டிருந்தாளா இல்லை வினோத் வசுந்தராவை கூட்டிக்கொண்டு செல்வதற்காக காத்துக் கொண்டிருந்தானா. "எப்போதும் எதையும் என்னிடம் சொல்லிவிட்டு செய்யும் எனது தங்கை இன்று ஏன் என்னிடம் சொல்லாமல் சென்றாள்.நான் பூஜை ரூமுக்குள் சென்றவுடன் அவள் அவனுடன் சென்றிருக்கிறாள்.இது வசுந்தரா மீதும் வினோத்தின் மீதும் சந்தேகத்தை ஏற்படுத்தியது.நேத்து நைட் என்னடான்னா வாயில தண்ணீர் தெளிச்சேன்னு சொல்றான், இன்னைக்கு காலைல வசு அவனுக்கு ஊட்டி விடுறா,அவன் என்னடான்னா விரலை பிடிச்சு சப்புறான்.ஒரு வேள என் தங்கச்சி அவன்கிட்ட சோரம் போய்ட்டாலோ...ச்சே அப்படியெல்லாம் இருக்காது...என் மனசு ஏன் இப்படி யோசிக்குது. அவன் சரியான பொம்பள பொறுக்கினு நான் எத்தனையோ தடவை என் தங்கச்சி கிட்ட சொல்லிட்டேன். ஆனா அவ என்னடான்னா அவன் கிட்டே போய் நெருக்கமா பழகுறா.. இந்த பொண்ணுங்க எதை செய்யாதேன்னு சொல்றோமோ அத தான் செய்வாங்க போல.நான் பூஜைக்கு உள்ள போகும்போது அவ வெளியில போனா ஒன்றரை மணி நேரம் ஆச்சு இன்னும் அவ வரல.மில்லு என்ன அவ்வளவு பெருசா, வயலுக்கு போனா சரி ,அங்க சுத்தி பார்க்க நிறைய இடம் இருக்கும் பம்புசெட்டில் குளிச்சுட்டு வந்தா ஓகே,ஆனா மில்லுல என்ன இருக்க போகுது நாலு மிஷின் இருக்கும்.அதை சுத்தி பாக்குறதுக்கு மெனகிட்டு போனாளா' என்று மனதில் யோசித்தபடியே யூரின் பாஸ் செய்து விட்டு முகத்தை கழுவி விட்டு வெளியே வந்தான். பின் ஒரு துண்டால் முகத்தை துடைத்து விட்டு ரூமை விட்டு வெளியே வர மாலு வந்தாள்.
பாஸ்கர் அவளை பார்த்தும் பார்க்காதது போல் நடந்து வந்தான்.பின் மாலு பாஸ்கரை கவனிக்க அவன் மூட் அவுட்டில் இருப்பது அவளுக்கு தெரிந்தது, அதற்கான காரணமும் அவன் முகத்தில் தெரிந்தது. பின் பாஸ்கரை வழி மறித்தாள்
பாஸ்கர் : என்ன?
மாலு : இப்போ எதுக்கு மூஞ்சி காட்டுறீங்க?
பாஸ்கர் : அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் இல்லையே?
மாலு : உங்க மூஞ்சிலேயே தெரியுது?
பாஸ்கர் : தெரியுதுல்ல அப்புறம் ஏன் கேக்குற?
மாலு : அவங்க மில்லுக்கு போனது என்ன அவ்வளவு பெரிய குத்தமா? இப்படி மூஞ்சிய காட்டுறீங்க?
பாஸ்கர் : அவ என்கிட்ட சொல்லாம போனா?
மாலு : சொல்லிட்டு போனா நீங்க விடுவீங்களா?
பாஸ்கர் : விடமாட்டேன்னு அவளுக்கே தெரியும்ல.அப்போ என்ன பண்ணனும் வீட்ல தான் இருக்கணும்
மாலு : எதுக்கு அவங்கள விட மாட்றீங்க?
பாஸ்கர் : அவ எனக்கு உதவியா இருக்கத்தான் வந்தா இப்படி உபத்திரவம் பண்றதுக்கு இல்லை?
மாலு : இப்ப என்ன உபத்திரம் பண்ணிட்டாங்க?
பாஸ்கர் : அதெல்லாம் உனக்கு சொன்னா புரியாது. நீ போ.. போய் சாப்பாடு எடுத்து வை
மாலு : இங்க வாங்க என்று சொல்லி அவன் கையை பிடித்துக்கொண்டு மாலு ரூமுக்குள் கூட்டி சென்றாள். அங்கே இருக்கும் கட்டிலில் இருவரும் அமர்ந்தனர் .
மாலு : உங்களுக்கு ஏன் வினோத்தை பிடிக்க மாட்டேங்குது?
பாஸ்கர் : பிடிக்கலைன்னு யார் சொன்னா?
மாலு : யார் சொல்லணும் அதான் உங்க பேச்சு நடவடிக்கை எல்லாத்துலயும் தெரியுதே?
பாஸ்கர் : அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்யே நீ பாட்டுக்கு எதையாவது சொல்லி மாட்டி விட்டுடாத?
மாலு : யாரு நா மாட்டிவிடுறனா? நீங்க தான் வினோத்த அத்தை கிட்ட மாட்டிவிட முயற்சி பண்றீங்க?
பாஸ்கர் சற்று அதிர்ச்சியானான்." ஆஹா நம்ம போட்ட பிளான் இவளுக்கு எப்படி தெரிஞ்சுது" என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு அவள் பேசியது தெரியாததுபோல் "நான் ஏண்டி அம்மாகிட்ட அவன மாட்டிவிட போறேன்.. லூசா நீ?
மாலு : சும்மா நடிக்காதீங்க.. அத்த ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட் டைப்னு எனக்கும் தெரியும் உங்களுக்கும் தெரியும். அப்புறம் எதுக்கு ஜாலி டைப்னு சொல்லி வினோத்தை அத்தை கிட்ட பேச சொன்னீங்க?
பாஸ்கர் : அது... அது வந்து?
மாலு : நான் சொல்லட்டுமா... வினோத் அண்ணி கூடயும் உங்க கூடயும் ஜாலியா பேசுற மாதிரி அத்தை கிட்டயும் போய் பேசணும், அத்தைக்கு அது பிடிக்காம போய் வினோத்த அறையனும் அதுதான உங்களுக்கு வேனும் .
பாஸ்கர் : அப்படி எல்லாம் இல்ல மாலு
மாலு : பின்ன எப்படி...? ஆனா நீங்க இப்படி நினைப்பீங்கனு நான் கொஞ்சம் கூட எதிர்ப்பாக்கல.
பாஸ்கர் : என்ன எதிர்பார்க்கல?
மாலு : அவன் அப்படி உங்கள என்னங்க பண்ணுனான்?
பாஸ்கர் : என்ன பண்ணல வீட்டுக்கு ஒரு பொண்ணு வந்தா அந்த பொண்ணுகிட்ட எவ்வளவு மரியாதையா நடந்துக்கணும், அத விட்டுட்டு நேத்து என்னடான்னா அவகிட்ட போய் பால் கேட்டுருக்கான், இன்னைக்கு என்னடானா அவர் விரல பிடிச்சு சப்பிக்கிட்டு இருக்கான்.இதெல்லாம் பார்த்தா எந்த அண்ணனுக்கு தான் கோபம் வராது அதனாலதான் அவன அப்படியே எங்க அம்மாகிட்ட மாட்டி விடலாம்னு நினைச்சேன்
மாலு : நான்தான் காலையிலேயே சொன்னேன்ல அவங்க ஏதோ சும்மா ஜாலியா பழகுறாங்கனு
பாஸ்கர் : எனக்கு இந்த மாதிரி ஜாலி எல்லாம் பிடிக்காது
மாலு : சரி இப்போ வினோத்தும் அண்ணியும் வருவாங்க.நான் வினோத்த தனியா கூப்பிட்டு இந்த மாதிரி நீ அண்ணி கூட பேசறது அவங்களுக்கு பிடிக்கல. அதனால நீ இனிமேல் அவங்க கூட பேசாதனு சொல்லிடுறேன்.
பாஸ்கர் : அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம்
மாலு : இல்ல நான் சொல்லிடறேன்.அப்பதான நீங்க நிம்மதியா இருப்பிங்க
பாஸ்கர் : இங்க பாரு இன்னைக்கு என் தங்கச்சி ஊருக்கு போயிட்டுவா அதுக்கப்புறம் நான் கல்யாணத்துக்கு அன்னைக்கு காலையில வர சொல்லிக்கிறேன். கல்யாணம் முடிஞ்ச மறுநாள் நம்ம எல்லாருமே கிளம்புறோம். இதுதான் என் முடிவு. நீ யார்கிட்டயும் எதுவும் சொல்ல வேண்டாம்.
மாலு : சரிப்பா நான் சொல்லல ஆனா நீங்க இவ்வளவு கோவக்காரர்னு நான் எதிர்பார்க்கல
பாஸ்கர் : பின்ன சும்மா என் தங்கச்சி கிட்ட வம்பு இழுத்துக்கிட்டு இருந்தா பார்த்து இருப்பார்களா
மாலு : சரி சரி...மறுபடியும் ஆரம்பிக்காதீங்க.. இனிமேல் அண்ணிகிட்ட இருந்து நானும் கொஞ்சம் விலகியே இருக்கேன் இல்லன்னா நீங்க எனக்கும் வேற ஏதாவது பிளான் போடுவீங்க
பாஸ்கர் : (தீடீரென சிரித்தான்) ஏய் லூசு... நீயும் வசுவும் பழகுறது வேற, வினோத்தும் வசுவும் பழகுறது வேற இரண்டுக்கும் வித்தியாசம் இருக்கு (என்று சொல்லி அவள் தலையில் குட்டினாள்)
மாலு : ஆ...வலிக்குது.. இப்போ ஹேப்பி ஆயிட்டீங்களா
பாஸ்கர் : ஏதோ ....ஆனால் வினோத் இப்படி பண்றது எனக்கு பிடிக்கல..இது இப்படியே போச்சுனா வேற மாதிரி ஆயிடும்
மாலு :சரி...விடுங்க... அதான் இன்னைக்கு அண்ணி ஊருக்கு போறாங்கல்ல .அப்புறம் எப்படி அவன் பேசுவான் வம்பு இழூப்பான் விடுங்க
பாஸ்கர் : அதனாலதான் நானும் அமைதியா இருக்கேன்.
மாலு : சரி நீங்க சாப்பிடாம தான் உங்களுக்கு கோபம் இன்னும் போகலனு நினைக்கிறேன்.. வாங்க
பாஸ்கர் : சரி போலாம் .ஆனால் நமக்குள்ள பேசினது நமக்குள்ள மட்டும் தான் இருக்கணும்
மாலு : சரிங்க... இதைப்போய் நான் யார் கிட்ட சொல்ல போறேன் ..வாங்க என்று கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு அவன் ஹாலுக்கு கூட்டி சென்று சாப்பாடு போட்டாள். பின் அவனுக்கு பரிமாற பாஸ்கர் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு ஹாலில் இருக்கும் சேரில் அமர்ந்து டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தான்.
பின் நேரம் ஓடிக்கொண்டிருக்க மாலு மனோவுக்கு சாப்பாடு ஊட்டி முடித்தாள். பின் மாலு பவானி இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்தனர். பின் மணி 3:30ஆக வினோத்தும் வசுந்தராவும் பைக்கில் வந்தனர்.அவர்கள் வீட்டுக்குள் வர டிவி பார்த்துக் பாஸ்கர் அப்படியே எழுந்து வசுந்தராவயும் வினோத்தையும் கவனித்தான்.இருவரும் தூங்கி எழுந்து முகம் கழுவி விட்டு வந்தது போன்று இருந்தது. மாலு டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.அவர்கள் இருவரை பார்த்ததும் அவர்களை நோக்கி நடந்து வந்தாள்.வசுந்தரா முன்னே நடந்து வர பின்னே வினோத் நடந்து வந்தான்.ஆனால் பாஸ்கர் ஒரு விஷயத்தை வசுந்தராவிடம் கவனித்தான். அது என்னவென்றால் வசுந்தராவின் உடம்பில் சிறிது அசதியும் அவள் நடையில் சிறு மாற்றத்தையும் கவனித்தான். அவள் ஒரு மாதிரி தாங்கி தாங்கி நடந்து வந்தாள்.ஆனால் அவள் நடப்பதற்கான சலணம் அவள் முகத்தில் தெரிய வில்லை .பின் அப்படியே மெது மெதுவாக நடந்து வந்தாள். பாஸ்கர் அவளை நிறுத்தி "ஏன் சொல்லாம போன" என்று கேட்க மனம் வரவில்லை.அவள் சாப்பிட்டு முடித்தபின் பொறுமையாக கேட்டுக் கொள்ளலாம் என்று அமைதியாக நின்றான்.
மாலு : என்ன அண்ணி சுத்தி பார்த்தீர்களா ?
வசு : பார்த்தாச்சு டி நல்லா தான் இருந்துச்சு ?
மாலு : என்னடா ஒழுங்கா சுத்தி காட்டுனியா
வினோத் : காட்டியாச்சு காட்டியாச்சு அதெல்லாம் போதும்ங்ற அளவுக்கு காட்டியாச்சு
மாலு : என்ன அண்ணி இப்படி சொல்றான்
வசு : அதான் காட்டு காட்டுன்னு காட்டிடானே. அப்புறம் என்ன?
மாலு : சரி நான் அப்புறம் பேசிக்கிறேன் முதல் வந்து சாப்பிடுங்க வாங்க
வசு : சரி வா என்று அப்படியே திரும்பி டைனிங் டேபிளை நோக்கி சென்றனர்.பின் இருவரும் சாப்பிட மாலு அவர்களுக்கு பரிமாறினாள். பின் பாஸ்கர் "என்ன அத்தைய காணோம்.எங்க போனாங்க" என்று யோசித்தபடியே அவன் வீட்டிற்குள் சென்றான்.அங்கே நேரே பவானியின் ரூமை நோக்கி சென்றான்.ரூமுக்கு வெளியே நிற்க அங்க ரூம் உள்ளே மூடப்பட்டிருந்தது. பாஸ்கர் கதவை பார்த்துக்கொண்டிருக்க, கதவில் ஒரு பூமர் ஒட்டி இருந்தது."என்ன இது இங்க யார் சாப்பிட்டு பூமர் ஒட்டிவச்சா" என்று யோசித்தபடி அந்த பூமரை எடுக்க அங்கே ஒரு சிறிய ஓட்டை இருந்தது. அது ஒரு கரப்பான் பூச்சி செல்லும் அளவுக்கு ஒரு ஓட்டை. "என்னடா இது ஓட்ட இருக்கு... பூமர் போட்டு அடைச்சு வெச்சிருக்காங்க" என்று யோசித்தான். பின் பாஸ்கர் அந்த ஓட்டை வழியாக உள்ளே பார்த்தான் உள்ளே பவானி மெத்தையில் படுத்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.பின் பாஸ்கர் யாராவது தன்னை பார்த்துவிட்டால் அசிங்கமாகிவிடும் என்று நினைத்துவிட்டு பூமரை எடுத்து மீண்டும் அந்த ஓட்டையை அடைத்து விட்டு வினோத் ரூமிற்குள் சென்று அமர்ந்தான். அவன் மனதில் "எப்போதுமே மதியம் துருதுருவென வேலை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் அத்தை ,இப்போது இப்படி தூங்குகிறார்களே இதற்கு என்ன அர்த்தம் ..ஒருவேளை சுந்தர் கூட காலையில மேட்டர் பண்ணதுனால தான் இப்போ களைப்புல தூங்குறாங்களோ அப்படியேதான் இருக்கும்" இல்லனா திடீர்னு ஒருத்தங்க இப்படி அசதியில் தூங்க மாட்டாங்கல்ல அதுவுமில்லாம காலையில அவங்களோட நடவடிக்கையும் சரி இப்போ நடந்திருக்கிற விஷயத்திலும் சரி ஒன்னே ஒண்ணு மட்டும் புரியுது "அத்தை சுந்தர்கிட்ட சோரம் போய்ட்டாங்க.. இதைப்பத்தி அத்தைகிட்ட நாளைக்கு காலையில பேசனும்...கல்யாண வயசுல ஒரு பொண்ண வச்சுகிட்டு இப்படி கூத்தடிக்கிறேங்களேனு கேக்கனும்... ஆனா நம்ம கிட்ட எந்த ஒரு ஆதாரமும் இல்லையே.. இத்தனைக்கும் நம்ம கண்ணால கூட பார்க்கல..அப்றோம் எப்படி அவங்க கிட்ட போய் கேட்கிறது" என்று யோசித்தபடி அப்படியே கட்டிலில் படுத்து சிந்திக்க ஆரம்பித்தான்.
பின் சிரிப்பு சத்தம் கேட்க அவனது கவனம் திசை திரும்பியது.பின் அப்படியே கட்டிலில் இருந்து எழுந்து அவனது ஃபோனில் மணியை பார்க்க மணி 4 என இருந்தது. வசுந்தராவை ஊருக்கு கிளம்பி விட வேண்டும் என்று அப்படியே எழுந்து நேரே மாலு ரூமிற்கு சென்றான்.அங்கே கட்டிலில் வசுந்தராவும் மாலுவும் பேசிக்கொண்டும் சிரித்துக்கொண்டும் இருந்தனர். அவர்களை பார்த்தால் அப்போதுதான் சாப்பிட்டு முடித்து வந்து உட்கார்ந்தது போலிருந்தது.வசு கையில் கை கழுவிய ஈரம் கூட காயவில்லை. ரூமுக்குள் செல்ல வசுந்தரா பாஸ்கரை பார்த்துக்கொண்டாள்.
வசு : வா னா
பாஸ்கர் : சாப்டியா?
வசு : சாப்டேனே. நீ சாப்டியா?
மாலு : அதெல்லாம் அப்பவே பரிமாறியாச்சு
வசு : அப்ப நல்லா சாப்பிட்டுருப்பான்
மாலு : அவங்க நல்லா தான் சாப்பிட்டாங்க.நீங்கதான் ரொம்ப கம்மியா சாப்பிட்டீங்க
பாஸ்கர் : கம்மியா சாப்பிட்டாளா?.. ஏண்டி ஒழுங்கா சாப்பிட வேண்டியதுதானே
வசு : ஏய்..சும்மா மாட்டி விடாத.. நல்லாதான் சாப்பிட்டேன்
மாலு : எனக்கு தெரியாதா நீங்க எப்படி சாப்பிடுவீங்கனு.. ஒருவேளை வினோத் ஏதாவது வாங்கி கொடுத்தானோ
வசு : வினோத் தானே கொடுத்தான் கொடுத்தான்.. நல்லா கொடுத்தான் ..அவன் கொடுத்ததுல என் வயிறு மட்டும் இல்ல அடி வயிறும் நிறைஞ்சிருச்சி போதுமா
பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற?அடி வயிறு நிறைஞ்சிருச்சா?
மாலு : அட அவன் ஏதாச்சும் கொடுத்துருப்பான் அத சாப்பிட்ருப்பாங்க...வயிறு நிறைச்சிருக்கும்.. அத தான் இப்படி சொல்றாங்க.. இல்ல அண்ணி.
வசு : ஆமா ஆமா
பின் பாஸ்கர் அங்கிருக்கும் சேரில் அப்படியே அமர்ந்தான்..மாலு பேச்சை வளர்த்தால்
மாலு : சரி சொல்லுங்க அண்ணி மில்லுல என்ன பண்ணிங்க?
வசு : மில்லுல என்னடி பண்ணுவோம். சும்மா சுத்தி காட்டுனான். நானும் பார்த்தேன். அப்புறம் கொஞ்ச நேரம் உக்காந்து பேசிகிட்டு இருந்தோம்.அப்புறம் அப்படியே கிளம்பி வந்துட்டோம். அவ்வளவுதான்
மாலு : நிஜமாவே அவ்வளவு தானா?
வசு : வேற என்ன எதிர்பார்க்குற?
மாலு : எங்க உட்கார்ந்து பேசுனீங்க?
வசு : அங்க மில்லுக்கு உள்ள ஒரு ரூம் இருந்துச்சு. அது மட்டும் நல்லா கிளினா இருந்துச்சு.. அங்கதான் பேசுனோம்
மாலு : நீங்களுமா?
வசு : ஏன் நீயும் அங்க தான் உக்காந்து பேசுவியா?
மாலு : ஆமா அண்ணி அங்க போனாலே அந்த ரூம் போயிடுவோம். அங்க தான் நல்லா இருக்கும்
பாஸ்கர் : எந்த ரூம் டி?
வசு : அது உனக்கு தெரியாதுனா.அந்த மில்லுல ஒரு ரூம் இருக்கு.அது ரெஸ்ட் எடுக்கிறதுக்காக வச்சிருக்கான்னு நினைக்கிறேன்
பாஸ்கர் : சரி சுத்தி பார்த்துட்டு வர வேண்டியதுதானே எதுக்கு அங்க போய் உக்காந்து பேசிட்டு இருக்கீங்க.
வசு : நான் எங்க பேசுனேன். அவன்தான் புடிச்சு வச்ச பேச ஆரம்பிச்சிட்டான்
பாஸ்கர் : புடிச்சு வச்சா
வசு : ஆமா... வீட்ல தான் ப்ரீயா பேச முடியல.அதனால இங்க கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு போகலாம் அப்படின்னு சொல்லி பேசிட்டு இருந்தோம்
பாஸ்கர் : அவன் கூட உனக்கு என்ன பேச்சு வேண்டி கிடக்கு? நீ முதல்ல யார்கிட்ட கேட்டு போன ?
மாலு : ஆரம்பிச்சிட்டீங்களா விடுங்களேன்.அவங்க தான் போயிட்டு வந்துட்டாங்கல்ல
பாஸ்கர் : நீ சும்மா இரு மாலு.. ஏய் சொல்லுடி யார் கிட்ட கேட்டு போன?
வசு : நான் ஒன்னும் போகல அவன் தான் நான் மில்லுக்கு போறேன் நீங்க சுத்தி பாக்க வறீங்களானு கேட்டான்
பாஸ்கர் : நீ சொல்ல வேண்டியது தானே.அண்ணே பூஜையில் இருக்காரு.. வந்த உடனே எல்லாரும் போலாம்னு
வசு : அவன் தான் சொன்னான்.. நீ பூஜையில் இருந்து வந்த உடனே சாப்பிட்டுட்டு கண்ணு எரிதுன்னு சொல்லி தூங்கிடுவனு
பாஸ்கர் : (சற்று தலைகுனிந்து) சரி
வசு : அதனால தான் நம்ம இப்பவே போயிட்டு வந்துரலாம்னு அப்படின்னு சொல்லி கூப்பிட்டான்.நானும் சரி பூஜைதான் ஆரம்பிச்சிருச்சில்ல. இனிமேல் எனக்கு இங்க என்ன வேளனு போயிட்டேன்
பாஸ்கர் : வர வர உன் போக்கு சரியில்ல வசு
வசு : நா என்ன பண்ணுனேன்.. அவன்தான் என்னை கூட்டிட்டு போனான்
மாலு : நீங்க கொஞ்சம் அமைதியா இருக்கீங்களா.. அவங்க போயிட்டு எல்லாத்தையும் முடிச்சிட்டு வந்துட்டாங்க...இதுக்கப்புறம் பேசி என்ன ஆகப் போகுது
பாஸ்கர் : நீ அவளுக்கு இப்படி சப்போர்ட் பண்ணிக்கிட்டே இரு
மாலு : நீங்க சொல்லுங்க அண்ணி அப்புறம் என்ன ஆச்சு?
வசு : அப்புறமென்ன இந்த மாதிரி இது படிச்சிருக்கேன் அது படிச்சிருக்கேன்.நீங்க என்ன படிச்சு இருக்கீங்க அதெல்லாம் கேட்டுட்டு இருந்தான்
பாஸ்கர் : இத தானடி அன்னைக்கும் கேட்டான்னு சொன்ன
மாலு : அட மறந்திருக்கும் மறுபடியும் கேட்டிருப்பான்...நீங்க சொன்னீங்களா அண்ணி??
வசு : மறுபடியும் முதல்ல இருந்து ஒன்னூவிடாம சொல்லி கடைசியா...
பாஸ்கர் : கடைசியா???
வசு : கடைசியா எல்லாம் முடிஞ்சது
பாஸ்கர் : என்ன முடிஞ்சுது???
மாலு : பேச்சு வார்த்த முடிஞ்சுது..நீங்க ஏதும் கேட்கலையா அண்ணி?
வசு : கேட்டேன்?
மாலு : என்ன கேட்டீங்க?
வசு : நீ ஏன் இன்னும் கல்யாணம் பண்ணிக்கலனு கேட்டேன்
பாஸ்கர் : அதுக்கு என்ன சொன்னான்?
வசு : இந்த மாதிரி வீட்ல கல்யாண வயசுல ஒரு பொண்ணு வச்சுக்கிட்டு நான் எப்படி கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியும்.அதுவும் இல்லாம அண்ணனுக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆக அப்படின்னு சொன்னான்
பாஸ்கர் : (அண்ணனும் தம்பியும் கல்யாணம் ஆன ஒரு பொன்ன விட மாட்ரீங்க அப்றோம் எப்படி கல்யாணம் ஆகும்) ஒஹோ...
வசு : ஆனா ஒன்னு மாலு.. அவன கல்யாணம் பண்ணிக்க போற பொண்ணு ரொம்ப பாவம் டி
மாலு : ஏன் அண்ணி?
வசு : ஒரு பொண்ணு கிடைச்சா போதும் ரத்த வந்தா கூட விடமாட்டான் போல
பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற?
வசு : அது அவன் ரொம்ப ஓவரா பேசுறான் னா .தாங்க முடியல
பாஸ்கர் : (அப்படி என்ன பேசி இருப்பான்)
மாலு : இப்போ புரியுதா அண்ணி..நான் எவ்வளவு பாவம்னு
வசு : புரியுதுடி..எப்படித்தான் சமாளிக்கிறியோ தெரியல டி.. என்னால சத்தியமா முடியல கண்ணீரே வந்துவிடுச்சு..போதும்னு போதும்னு சொல்றேன் விடவே மாட்டேங்குறான்... முன்னாடி பேசுறான்னு விட்டா ... பின்னாடியும் போய் பேசுறான்
மாலு : பின்னாடியுமா?
வசு : ஆமாடி பின்னாடிதான்.. தாங்கவே முடியல
பாஸ்கர் : அவன் எப்படி பேசுனா என்ன பிடிக்கலனா நீ எந்திரிச்சு வரவேண்டிய தானடி
மாலு : ஹலோ சார் அப்படி எல்லாம் ஒருத்தங்க பேசிட்டு இருக்கும்போது எந்திரிச்சு போக முடியாது.போகவும் மனசு வராது... இல்ல அண்ணி
வசு தலையை குனிந்து கொண்டு) ஆமா
மாலு : அப்றோம் அண்ணி?
வசு : முதல் தடவல்ல அதான் ஒரு மாதிரி ஆயிடுச்சு
மாலு : என்ன அண்ணி சொல்றீங்க முதல் தடவையா?
வசு : ஆமாடி.
மாலு : அட போங்க அண்ணி நான் உங்கள எவ்வளவு எக்ஸ்பீரியன்ஸானா ஆளுனு நினைச்சிட்டு இருக்கேன்.
வசு : எக்ஸ்பீரியன்ஸான ஆளு தாண்டி ஆனா பின்னாடி இது தான் முதல் தடவ
பாஸ்கருக்கு அவர்கள் எதைப் பற்றி பேசுகிறார்கள் என்று சற்று குழப்பமாக இருந்தது...என்ன பேசுறீங்க என்றும் கேக்க முடியாமல்..அவர்கள் பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டிருந்தான்
மாலு : ஐயோ அப்போ ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு இருப்பேங்களே
வசு : ஆமாடி சத்தியமா தாங்க முடியல
மாலு : அப்போ இன்னைக்கு டபுள் டமாக்கா வா
வசு : ஆமாடி..உனக்கு எப்படி டி இருந்துச்சு முதல் வாட்டி?
மாலு : அது முதல் வாட்டினு நான் எதிர்பாக்கவே இல்ல...நல்லா பேசிட்டு இருந்தான்..திடீர்னு பின்னாடி விட்டுட்டான்
வசு : ஐயையோ...
பாஸ்கர் : என்னது பின்னாடி விட்டானா?
மாலு : ஆமா பின்னாடி தள்ளி விட்டுட்டான்.
பாஸ்கர் : தள்ளி விட்டுட்டானா!!!!
வசு : (அதை கேட்டு சிரித்தாள்)
அதான் சொல்றேன்ல.. அவனுக்கு வர போற பொண்ணு ரொம்ப பாவம்..சுத்தமா முடில மாலு..
மாலு : போகப் போக பழகிடும் அண்ணி... அதுக்கப்புறம் நீங்களே அவனைக் கூப்பிட ஆரம்பிச்சுடுவீங்க
பாஸ்கர் : இரு இரு எதுக்கு வசு அவன கூப்பிடனும் ??
மாலு : அது ஆரம்பத்தில் அவன் கொஞ்சம் ஓவரா பன்னுவான்..ஆனா போகப்போக அவன எல்லாருக்கும் பிடிச்சு போய் கூப்பிடுவாங்க.என்ன அண்ணி உங்களுக்கு பிடிச்சிருக்குல்ல...கூப்பிடுவீங்கல்ல?
வசு : ம்..ம்..புடிச்சிருக்கு ...
"அடிப்பாவி உன்னையும் அவன் பேசி மயகிட்டானா. இதுக்குதான் ஆரம்பத்திலேயே அவன்கிட்ட உஷாரா இருனு சொன்னேன்.சரி இப்பவும் ஒண்ணும் கெட்டு போகல மில்லுக்கு தானே போயிட்டு வந்திருக்கா...கல்யாணம் முடியுற வரைக்கும் கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா தான் வசுவ பாத்துக்கணும் போல.. கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் வசு கண்டிப்பா இந்த பக்கமே வரமாட்டா" என்று மனதில் முடிவு செய்து கொண்டான் பாஸ்கர்.
பின் அவன் அப்படியே யோசனையில் இருந்து சுயநினைவுக்கு வர மாலு ரூமை கடந்து மதன் சென்றுகொண்டிருந்தான். வசுவை சுந்தர் கூடவோ அல்லது வினோத் கூடவோ அனுப்புவதற்கு பாஸ்கருக்கு மனம் வரவில்லை.ஆகையால் மதனிடம் கேட்டு வசுவை ஊருக்கு அனுப்பிவிட வேண்டும் என்று முடிவு செய்து அங்கிருந்து எழுந்தான்.
பாஸ்கர் : சரி நீங்க பேசிட்டு இருங்க நான் வரேன் என்று சொல்லி ரூமை விட்டு வெளியே சென்று மதன் ரூமுக்கு சென்றான். அங்கே மதன் சட்டையை கழட்டி வேறு சட்டையை எடுத்து போட்டுக் கொண்டிருந்தான்.அப்போது பாஸ்கர் வாசலில் நின்றுகொண்டு "மச்சான் உள்ள வரலாமா?" என்று கேட்க,
மதன் : அட என்ன மச்சான் நீங்க இதெல்லாம் போய் கேட்டுக்கிட்டு உள்ள வாங்க இது உங்க வீடு ...
பாஸ்கர் : வரேன் வரேன்... என்ன மச்சான் சாப்டீங்களா?
மதன் : சாப்பிட்டேன்.நீங்க சாப்டீங்களா?
பாஸ்கர் : சாப்டாச்சு சாப்டாச்சு... என்ன சட்டை எல்லாம் மாத்தி போடுறீங்க வெளில போறீங்களா
மதன் : திண்டிவனம் வரைக்கும் ஒரு வேலையா போறேன் அதான் சட்டை மாத்திகிட்டு இருக்கேன்.
பூஜையை முடித்துவிட்டு வெளியே வந்த பாஸ்கர் நேரே ரூமிற்கு சென்று முகத்தில் வழிந்த வேர்வையை துடைத்து விட்டு பின் பாத்ரூமுக்குள் சென்றான்.அவனது மனதில் ஒரே ஒரு கேள்வி மட்டும் ஓடிக்கொண்டே இருந்தது. வசுந்தரா வினோத் உடன் போவதற்குதான் காத்துக் கொண்டிருந்தாளா இல்லை வினோத் வசுந்தராவை கூட்டிக்கொண்டு செல்வதற்காக காத்துக் கொண்டிருந்தானா. "எப்போதும் எதையும் என்னிடம் சொல்லிவிட்டு செய்யும் எனது தங்கை இன்று ஏன் என்னிடம் சொல்லாமல் சென்றாள்.நான் பூஜை ரூமுக்குள் சென்றவுடன் அவள் அவனுடன் சென்றிருக்கிறாள்.இது வசுந்தரா மீதும் வினோத்தின் மீதும் சந்தேகத்தை ஏற்படுத்தியது.நேத்து நைட் என்னடான்னா வாயில தண்ணீர் தெளிச்சேன்னு சொல்றான், இன்னைக்கு காலைல வசு அவனுக்கு ஊட்டி விடுறா,அவன் என்னடான்னா விரலை பிடிச்சு சப்புறான்.ஒரு வேள என் தங்கச்சி அவன்கிட்ட சோரம் போய்ட்டாலோ...ச்சே அப்படியெல்லாம் இருக்காது...என் மனசு ஏன் இப்படி யோசிக்குது. அவன் சரியான பொம்பள பொறுக்கினு நான் எத்தனையோ தடவை என் தங்கச்சி கிட்ட சொல்லிட்டேன். ஆனா அவ என்னடான்னா அவன் கிட்டே போய் நெருக்கமா பழகுறா.. இந்த பொண்ணுங்க எதை செய்யாதேன்னு சொல்றோமோ அத தான் செய்வாங்க போல.நான் பூஜைக்கு உள்ள போகும்போது அவ வெளியில போனா ஒன்றரை மணி நேரம் ஆச்சு இன்னும் அவ வரல.மில்லு என்ன அவ்வளவு பெருசா, வயலுக்கு போனா சரி ,அங்க சுத்தி பார்க்க நிறைய இடம் இருக்கும் பம்புசெட்டில் குளிச்சுட்டு வந்தா ஓகே,ஆனா மில்லுல என்ன இருக்க போகுது நாலு மிஷின் இருக்கும்.அதை சுத்தி பாக்குறதுக்கு மெனகிட்டு போனாளா' என்று மனதில் யோசித்தபடியே யூரின் பாஸ் செய்து விட்டு முகத்தை கழுவி விட்டு வெளியே வந்தான். பின் ஒரு துண்டால் முகத்தை துடைத்து விட்டு ரூமை விட்டு வெளியே வர மாலு வந்தாள்.
பாஸ்கர் அவளை பார்த்தும் பார்க்காதது போல் நடந்து வந்தான்.பின் மாலு பாஸ்கரை கவனிக்க அவன் மூட் அவுட்டில் இருப்பது அவளுக்கு தெரிந்தது, அதற்கான காரணமும் அவன் முகத்தில் தெரிந்தது. பின் பாஸ்கரை வழி மறித்தாள்
பாஸ்கர் : என்ன?
மாலு : இப்போ எதுக்கு மூஞ்சி காட்டுறீங்க?
பாஸ்கர் : அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் இல்லையே?
மாலு : உங்க மூஞ்சிலேயே தெரியுது?
பாஸ்கர் : தெரியுதுல்ல அப்புறம் ஏன் கேக்குற?
மாலு : அவங்க மில்லுக்கு போனது என்ன அவ்வளவு பெரிய குத்தமா? இப்படி மூஞ்சிய காட்டுறீங்க?
பாஸ்கர் : அவ என்கிட்ட சொல்லாம போனா?
மாலு : சொல்லிட்டு போனா நீங்க விடுவீங்களா?
பாஸ்கர் : விடமாட்டேன்னு அவளுக்கே தெரியும்ல.அப்போ என்ன பண்ணனும் வீட்ல தான் இருக்கணும்
மாலு : எதுக்கு அவங்கள விட மாட்றீங்க?
பாஸ்கர் : அவ எனக்கு உதவியா இருக்கத்தான் வந்தா இப்படி உபத்திரவம் பண்றதுக்கு இல்லை?
மாலு : இப்ப என்ன உபத்திரம் பண்ணிட்டாங்க?
பாஸ்கர் : அதெல்லாம் உனக்கு சொன்னா புரியாது. நீ போ.. போய் சாப்பாடு எடுத்து வை
மாலு : இங்க வாங்க என்று சொல்லி அவன் கையை பிடித்துக்கொண்டு மாலு ரூமுக்குள் கூட்டி சென்றாள். அங்கே இருக்கும் கட்டிலில் இருவரும் அமர்ந்தனர் .
மாலு : உங்களுக்கு ஏன் வினோத்தை பிடிக்க மாட்டேங்குது?
பாஸ்கர் : பிடிக்கலைன்னு யார் சொன்னா?
மாலு : யார் சொல்லணும் அதான் உங்க பேச்சு நடவடிக்கை எல்லாத்துலயும் தெரியுதே?
பாஸ்கர் : அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்யே நீ பாட்டுக்கு எதையாவது சொல்லி மாட்டி விட்டுடாத?
மாலு : யாரு நா மாட்டிவிடுறனா? நீங்க தான் வினோத்த அத்தை கிட்ட மாட்டிவிட முயற்சி பண்றீங்க?
பாஸ்கர் சற்று அதிர்ச்சியானான்." ஆஹா நம்ம போட்ட பிளான் இவளுக்கு எப்படி தெரிஞ்சுது" என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு அவள் பேசியது தெரியாததுபோல் "நான் ஏண்டி அம்மாகிட்ட அவன மாட்டிவிட போறேன்.. லூசா நீ?
மாலு : சும்மா நடிக்காதீங்க.. அத்த ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட் டைப்னு எனக்கும் தெரியும் உங்களுக்கும் தெரியும். அப்புறம் எதுக்கு ஜாலி டைப்னு சொல்லி வினோத்தை அத்தை கிட்ட பேச சொன்னீங்க?
பாஸ்கர் : அது... அது வந்து?
மாலு : நான் சொல்லட்டுமா... வினோத் அண்ணி கூடயும் உங்க கூடயும் ஜாலியா பேசுற மாதிரி அத்தை கிட்டயும் போய் பேசணும், அத்தைக்கு அது பிடிக்காம போய் வினோத்த அறையனும் அதுதான உங்களுக்கு வேனும் .
பாஸ்கர் : அப்படி எல்லாம் இல்ல மாலு
மாலு : பின்ன எப்படி...? ஆனா நீங்க இப்படி நினைப்பீங்கனு நான் கொஞ்சம் கூட எதிர்ப்பாக்கல.
பாஸ்கர் : என்ன எதிர்பார்க்கல?
மாலு : அவன் அப்படி உங்கள என்னங்க பண்ணுனான்?
பாஸ்கர் : என்ன பண்ணல வீட்டுக்கு ஒரு பொண்ணு வந்தா அந்த பொண்ணுகிட்ட எவ்வளவு மரியாதையா நடந்துக்கணும், அத விட்டுட்டு நேத்து என்னடான்னா அவகிட்ட போய் பால் கேட்டுருக்கான், இன்னைக்கு என்னடானா அவர் விரல பிடிச்சு சப்பிக்கிட்டு இருக்கான்.இதெல்லாம் பார்த்தா எந்த அண்ணனுக்கு தான் கோபம் வராது அதனாலதான் அவன அப்படியே எங்க அம்மாகிட்ட மாட்டி விடலாம்னு நினைச்சேன்
மாலு : நான்தான் காலையிலேயே சொன்னேன்ல அவங்க ஏதோ சும்மா ஜாலியா பழகுறாங்கனு
பாஸ்கர் : எனக்கு இந்த மாதிரி ஜாலி எல்லாம் பிடிக்காது
மாலு : சரி இப்போ வினோத்தும் அண்ணியும் வருவாங்க.நான் வினோத்த தனியா கூப்பிட்டு இந்த மாதிரி நீ அண்ணி கூட பேசறது அவங்களுக்கு பிடிக்கல. அதனால நீ இனிமேல் அவங்க கூட பேசாதனு சொல்லிடுறேன்.
பாஸ்கர் : அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம்
மாலு : இல்ல நான் சொல்லிடறேன்.அப்பதான நீங்க நிம்மதியா இருப்பிங்க
பாஸ்கர் : இங்க பாரு இன்னைக்கு என் தங்கச்சி ஊருக்கு போயிட்டுவா அதுக்கப்புறம் நான் கல்யாணத்துக்கு அன்னைக்கு காலையில வர சொல்லிக்கிறேன். கல்யாணம் முடிஞ்ச மறுநாள் நம்ம எல்லாருமே கிளம்புறோம். இதுதான் என் முடிவு. நீ யார்கிட்டயும் எதுவும் சொல்ல வேண்டாம்.
மாலு : சரிப்பா நான் சொல்லல ஆனா நீங்க இவ்வளவு கோவக்காரர்னு நான் எதிர்பார்க்கல
பாஸ்கர் : பின்ன சும்மா என் தங்கச்சி கிட்ட வம்பு இழுத்துக்கிட்டு இருந்தா பார்த்து இருப்பார்களா
மாலு : சரி சரி...மறுபடியும் ஆரம்பிக்காதீங்க.. இனிமேல் அண்ணிகிட்ட இருந்து நானும் கொஞ்சம் விலகியே இருக்கேன் இல்லன்னா நீங்க எனக்கும் வேற ஏதாவது பிளான் போடுவீங்க
பாஸ்கர் : (தீடீரென சிரித்தான்) ஏய் லூசு... நீயும் வசுவும் பழகுறது வேற, வினோத்தும் வசுவும் பழகுறது வேற இரண்டுக்கும் வித்தியாசம் இருக்கு (என்று சொல்லி அவள் தலையில் குட்டினாள்)
மாலு : ஆ...வலிக்குது.. இப்போ ஹேப்பி ஆயிட்டீங்களா
பாஸ்கர் : ஏதோ ....ஆனால் வினோத் இப்படி பண்றது எனக்கு பிடிக்கல..இது இப்படியே போச்சுனா வேற மாதிரி ஆயிடும்
மாலு :சரி...விடுங்க... அதான் இன்னைக்கு அண்ணி ஊருக்கு போறாங்கல்ல .அப்புறம் எப்படி அவன் பேசுவான் வம்பு இழூப்பான் விடுங்க
பாஸ்கர் : அதனாலதான் நானும் அமைதியா இருக்கேன்.
மாலு : சரி நீங்க சாப்பிடாம தான் உங்களுக்கு கோபம் இன்னும் போகலனு நினைக்கிறேன்.. வாங்க
பாஸ்கர் : சரி போலாம் .ஆனால் நமக்குள்ள பேசினது நமக்குள்ள மட்டும் தான் இருக்கணும்
மாலு : சரிங்க... இதைப்போய் நான் யார் கிட்ட சொல்ல போறேன் ..வாங்க என்று கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு அவன் ஹாலுக்கு கூட்டி சென்று சாப்பாடு போட்டாள். பின் அவனுக்கு பரிமாற பாஸ்கர் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு ஹாலில் இருக்கும் சேரில் அமர்ந்து டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தான்.
பின் நேரம் ஓடிக்கொண்டிருக்க மாலு மனோவுக்கு சாப்பாடு ஊட்டி முடித்தாள். பின் மாலு பவானி இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்தனர். பின் மணி 3:30ஆக வினோத்தும் வசுந்தராவும் பைக்கில் வந்தனர்.அவர்கள் வீட்டுக்குள் வர டிவி பார்த்துக் பாஸ்கர் அப்படியே எழுந்து வசுந்தராவயும் வினோத்தையும் கவனித்தான்.இருவரும் தூங்கி எழுந்து முகம் கழுவி விட்டு வந்தது போன்று இருந்தது. மாலு டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.அவர்கள் இருவரை பார்த்ததும் அவர்களை நோக்கி நடந்து வந்தாள்.வசுந்தரா முன்னே நடந்து வர பின்னே வினோத் நடந்து வந்தான்.ஆனால் பாஸ்கர் ஒரு விஷயத்தை வசுந்தராவிடம் கவனித்தான். அது என்னவென்றால் வசுந்தராவின் உடம்பில் சிறிது அசதியும் அவள் நடையில் சிறு மாற்றத்தையும் கவனித்தான். அவள் ஒரு மாதிரி தாங்கி தாங்கி நடந்து வந்தாள்.ஆனால் அவள் நடப்பதற்கான சலணம் அவள் முகத்தில் தெரிய வில்லை .பின் அப்படியே மெது மெதுவாக நடந்து வந்தாள். பாஸ்கர் அவளை நிறுத்தி "ஏன் சொல்லாம போன" என்று கேட்க மனம் வரவில்லை.அவள் சாப்பிட்டு முடித்தபின் பொறுமையாக கேட்டுக் கொள்ளலாம் என்று அமைதியாக நின்றான்.
மாலு : என்ன அண்ணி சுத்தி பார்த்தீர்களா ?
வசு : பார்த்தாச்சு டி நல்லா தான் இருந்துச்சு ?
மாலு : என்னடா ஒழுங்கா சுத்தி காட்டுனியா
வினோத் : காட்டியாச்சு காட்டியாச்சு அதெல்லாம் போதும்ங்ற அளவுக்கு காட்டியாச்சு
மாலு : என்ன அண்ணி இப்படி சொல்றான்
வசு : அதான் காட்டு காட்டுன்னு காட்டிடானே. அப்புறம் என்ன?
மாலு : சரி நான் அப்புறம் பேசிக்கிறேன் முதல் வந்து சாப்பிடுங்க வாங்க
வசு : சரி வா என்று அப்படியே திரும்பி டைனிங் டேபிளை நோக்கி சென்றனர்.பின் இருவரும் சாப்பிட மாலு அவர்களுக்கு பரிமாறினாள். பின் பாஸ்கர் "என்ன அத்தைய காணோம்.எங்க போனாங்க" என்று யோசித்தபடியே அவன் வீட்டிற்குள் சென்றான்.அங்கே நேரே பவானியின் ரூமை நோக்கி சென்றான்.ரூமுக்கு வெளியே நிற்க அங்க ரூம் உள்ளே மூடப்பட்டிருந்தது. பாஸ்கர் கதவை பார்த்துக்கொண்டிருக்க, கதவில் ஒரு பூமர் ஒட்டி இருந்தது."என்ன இது இங்க யார் சாப்பிட்டு பூமர் ஒட்டிவச்சா" என்று யோசித்தபடி அந்த பூமரை எடுக்க அங்கே ஒரு சிறிய ஓட்டை இருந்தது. அது ஒரு கரப்பான் பூச்சி செல்லும் அளவுக்கு ஒரு ஓட்டை. "என்னடா இது ஓட்ட இருக்கு... பூமர் போட்டு அடைச்சு வெச்சிருக்காங்க" என்று யோசித்தான். பின் பாஸ்கர் அந்த ஓட்டை வழியாக உள்ளே பார்த்தான் உள்ளே பவானி மெத்தையில் படுத்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.பின் பாஸ்கர் யாராவது தன்னை பார்த்துவிட்டால் அசிங்கமாகிவிடும் என்று நினைத்துவிட்டு பூமரை எடுத்து மீண்டும் அந்த ஓட்டையை அடைத்து விட்டு வினோத் ரூமிற்குள் சென்று அமர்ந்தான். அவன் மனதில் "எப்போதுமே மதியம் துருதுருவென வேலை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் அத்தை ,இப்போது இப்படி தூங்குகிறார்களே இதற்கு என்ன அர்த்தம் ..ஒருவேளை சுந்தர் கூட காலையில மேட்டர் பண்ணதுனால தான் இப்போ களைப்புல தூங்குறாங்களோ அப்படியேதான் இருக்கும்" இல்லனா திடீர்னு ஒருத்தங்க இப்படி அசதியில் தூங்க மாட்டாங்கல்ல அதுவுமில்லாம காலையில அவங்களோட நடவடிக்கையும் சரி இப்போ நடந்திருக்கிற விஷயத்திலும் சரி ஒன்னே ஒண்ணு மட்டும் புரியுது "அத்தை சுந்தர்கிட்ட சோரம் போய்ட்டாங்க.. இதைப்பத்தி அத்தைகிட்ட நாளைக்கு காலையில பேசனும்...கல்யாண வயசுல ஒரு பொண்ண வச்சுகிட்டு இப்படி கூத்தடிக்கிறேங்களேனு கேக்கனும்... ஆனா நம்ம கிட்ட எந்த ஒரு ஆதாரமும் இல்லையே.. இத்தனைக்கும் நம்ம கண்ணால கூட பார்க்கல..அப்றோம் எப்படி அவங்க கிட்ட போய் கேட்கிறது" என்று யோசித்தபடி அப்படியே கட்டிலில் படுத்து சிந்திக்க ஆரம்பித்தான்.
பின் சிரிப்பு சத்தம் கேட்க அவனது கவனம் திசை திரும்பியது.பின் அப்படியே கட்டிலில் இருந்து எழுந்து அவனது ஃபோனில் மணியை பார்க்க மணி 4 என இருந்தது. வசுந்தராவை ஊருக்கு கிளம்பி விட வேண்டும் என்று அப்படியே எழுந்து நேரே மாலு ரூமிற்கு சென்றான்.அங்கே கட்டிலில் வசுந்தராவும் மாலுவும் பேசிக்கொண்டும் சிரித்துக்கொண்டும் இருந்தனர். அவர்களை பார்த்தால் அப்போதுதான் சாப்பிட்டு முடித்து வந்து உட்கார்ந்தது போலிருந்தது.வசு கையில் கை கழுவிய ஈரம் கூட காயவில்லை. ரூமுக்குள் செல்ல வசுந்தரா பாஸ்கரை பார்த்துக்கொண்டாள்.
வசு : வா னா
பாஸ்கர் : சாப்டியா?
வசு : சாப்டேனே. நீ சாப்டியா?
மாலு : அதெல்லாம் அப்பவே பரிமாறியாச்சு
வசு : அப்ப நல்லா சாப்பிட்டுருப்பான்
மாலு : அவங்க நல்லா தான் சாப்பிட்டாங்க.நீங்கதான் ரொம்ப கம்மியா சாப்பிட்டீங்க
பாஸ்கர் : கம்மியா சாப்பிட்டாளா?.. ஏண்டி ஒழுங்கா சாப்பிட வேண்டியதுதானே
வசு : ஏய்..சும்மா மாட்டி விடாத.. நல்லாதான் சாப்பிட்டேன்
மாலு : எனக்கு தெரியாதா நீங்க எப்படி சாப்பிடுவீங்கனு.. ஒருவேளை வினோத் ஏதாவது வாங்கி கொடுத்தானோ
வசு : வினோத் தானே கொடுத்தான் கொடுத்தான்.. நல்லா கொடுத்தான் ..அவன் கொடுத்ததுல என் வயிறு மட்டும் இல்ல அடி வயிறும் நிறைஞ்சிருச்சி போதுமா
பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற?அடி வயிறு நிறைஞ்சிருச்சா?
மாலு : அட அவன் ஏதாச்சும் கொடுத்துருப்பான் அத சாப்பிட்ருப்பாங்க...வயிறு நிறைச்சிருக்கும்.. அத தான் இப்படி சொல்றாங்க.. இல்ல அண்ணி.
வசு : ஆமா ஆமா
பின் பாஸ்கர் அங்கிருக்கும் சேரில் அப்படியே அமர்ந்தான்..மாலு பேச்சை வளர்த்தால்
மாலு : சரி சொல்லுங்க அண்ணி மில்லுல என்ன பண்ணிங்க?
வசு : மில்லுல என்னடி பண்ணுவோம். சும்மா சுத்தி காட்டுனான். நானும் பார்த்தேன். அப்புறம் கொஞ்ச நேரம் உக்காந்து பேசிகிட்டு இருந்தோம்.அப்புறம் அப்படியே கிளம்பி வந்துட்டோம். அவ்வளவுதான்
மாலு : நிஜமாவே அவ்வளவு தானா?
வசு : வேற என்ன எதிர்பார்க்குற?
மாலு : எங்க உட்கார்ந்து பேசுனீங்க?
வசு : அங்க மில்லுக்கு உள்ள ஒரு ரூம் இருந்துச்சு. அது மட்டும் நல்லா கிளினா இருந்துச்சு.. அங்கதான் பேசுனோம்
மாலு : நீங்களுமா?
வசு : ஏன் நீயும் அங்க தான் உக்காந்து பேசுவியா?
மாலு : ஆமா அண்ணி அங்க போனாலே அந்த ரூம் போயிடுவோம். அங்க தான் நல்லா இருக்கும்
பாஸ்கர் : எந்த ரூம் டி?
வசு : அது உனக்கு தெரியாதுனா.அந்த மில்லுல ஒரு ரூம் இருக்கு.அது ரெஸ்ட் எடுக்கிறதுக்காக வச்சிருக்கான்னு நினைக்கிறேன்
பாஸ்கர் : சரி சுத்தி பார்த்துட்டு வர வேண்டியதுதானே எதுக்கு அங்க போய் உக்காந்து பேசிட்டு இருக்கீங்க.
வசு : நான் எங்க பேசுனேன். அவன்தான் புடிச்சு வச்ச பேச ஆரம்பிச்சிட்டான்
பாஸ்கர் : புடிச்சு வச்சா
வசு : ஆமா... வீட்ல தான் ப்ரீயா பேச முடியல.அதனால இங்க கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு போகலாம் அப்படின்னு சொல்லி பேசிட்டு இருந்தோம்
பாஸ்கர் : அவன் கூட உனக்கு என்ன பேச்சு வேண்டி கிடக்கு? நீ முதல்ல யார்கிட்ட கேட்டு போன ?
மாலு : ஆரம்பிச்சிட்டீங்களா விடுங்களேன்.அவங்க தான் போயிட்டு வந்துட்டாங்கல்ல
பாஸ்கர் : நீ சும்மா இரு மாலு.. ஏய் சொல்லுடி யார் கிட்ட கேட்டு போன?
வசு : நான் ஒன்னும் போகல அவன் தான் நான் மில்லுக்கு போறேன் நீங்க சுத்தி பாக்க வறீங்களானு கேட்டான்
பாஸ்கர் : நீ சொல்ல வேண்டியது தானே.அண்ணே பூஜையில் இருக்காரு.. வந்த உடனே எல்லாரும் போலாம்னு
வசு : அவன் தான் சொன்னான்.. நீ பூஜையில் இருந்து வந்த உடனே சாப்பிட்டுட்டு கண்ணு எரிதுன்னு சொல்லி தூங்கிடுவனு
பாஸ்கர் : (சற்று தலைகுனிந்து) சரி
வசு : அதனால தான் நம்ம இப்பவே போயிட்டு வந்துரலாம்னு அப்படின்னு சொல்லி கூப்பிட்டான்.நானும் சரி பூஜைதான் ஆரம்பிச்சிருச்சில்ல. இனிமேல் எனக்கு இங்க என்ன வேளனு போயிட்டேன்
பாஸ்கர் : வர வர உன் போக்கு சரியில்ல வசு
வசு : நா என்ன பண்ணுனேன்.. அவன்தான் என்னை கூட்டிட்டு போனான்
மாலு : நீங்க கொஞ்சம் அமைதியா இருக்கீங்களா.. அவங்க போயிட்டு எல்லாத்தையும் முடிச்சிட்டு வந்துட்டாங்க...இதுக்கப்புறம் பேசி என்ன ஆகப் போகுது
பாஸ்கர் : நீ அவளுக்கு இப்படி சப்போர்ட் பண்ணிக்கிட்டே இரு
மாலு : நீங்க சொல்லுங்க அண்ணி அப்புறம் என்ன ஆச்சு?
வசு : அப்புறமென்ன இந்த மாதிரி இது படிச்சிருக்கேன் அது படிச்சிருக்கேன்.நீங்க என்ன படிச்சு இருக்கீங்க அதெல்லாம் கேட்டுட்டு இருந்தான்
பாஸ்கர் : இத தானடி அன்னைக்கும் கேட்டான்னு சொன்ன
மாலு : அட மறந்திருக்கும் மறுபடியும் கேட்டிருப்பான்...நீங்க சொன்னீங்களா அண்ணி??
வசு : மறுபடியும் முதல்ல இருந்து ஒன்னூவிடாம சொல்லி கடைசியா...
பாஸ்கர் : கடைசியா???
வசு : கடைசியா எல்லாம் முடிஞ்சது
பாஸ்கர் : என்ன முடிஞ்சுது???
மாலு : பேச்சு வார்த்த முடிஞ்சுது..நீங்க ஏதும் கேட்கலையா அண்ணி?
வசு : கேட்டேன்?
மாலு : என்ன கேட்டீங்க?
வசு : நீ ஏன் இன்னும் கல்யாணம் பண்ணிக்கலனு கேட்டேன்
பாஸ்கர் : அதுக்கு என்ன சொன்னான்?
வசு : இந்த மாதிரி வீட்ல கல்யாண வயசுல ஒரு பொண்ணு வச்சுக்கிட்டு நான் எப்படி கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியும்.அதுவும் இல்லாம அண்ணனுக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆக அப்படின்னு சொன்னான்
பாஸ்கர் : (அண்ணனும் தம்பியும் கல்யாணம் ஆன ஒரு பொன்ன விட மாட்ரீங்க அப்றோம் எப்படி கல்யாணம் ஆகும்) ஒஹோ...
வசு : ஆனா ஒன்னு மாலு.. அவன கல்யாணம் பண்ணிக்க போற பொண்ணு ரொம்ப பாவம் டி
மாலு : ஏன் அண்ணி?
வசு : ஒரு பொண்ணு கிடைச்சா போதும் ரத்த வந்தா கூட விடமாட்டான் போல
பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற?
வசு : அது அவன் ரொம்ப ஓவரா பேசுறான் னா .தாங்க முடியல
பாஸ்கர் : (அப்படி என்ன பேசி இருப்பான்)
மாலு : இப்போ புரியுதா அண்ணி..நான் எவ்வளவு பாவம்னு
வசு : புரியுதுடி..எப்படித்தான் சமாளிக்கிறியோ தெரியல டி.. என்னால சத்தியமா முடியல கண்ணீரே வந்துவிடுச்சு..போதும்னு போதும்னு சொல்றேன் விடவே மாட்டேங்குறான்... முன்னாடி பேசுறான்னு விட்டா ... பின்னாடியும் போய் பேசுறான்
மாலு : பின்னாடியுமா?
வசு : ஆமாடி பின்னாடிதான்.. தாங்கவே முடியல
பாஸ்கர் : அவன் எப்படி பேசுனா என்ன பிடிக்கலனா நீ எந்திரிச்சு வரவேண்டிய தானடி
மாலு : ஹலோ சார் அப்படி எல்லாம் ஒருத்தங்க பேசிட்டு இருக்கும்போது எந்திரிச்சு போக முடியாது.போகவும் மனசு வராது... இல்ல அண்ணி
வசு தலையை குனிந்து கொண்டு) ஆமா
மாலு : அப்றோம் அண்ணி?
வசு : முதல் தடவல்ல அதான் ஒரு மாதிரி ஆயிடுச்சு
மாலு : என்ன அண்ணி சொல்றீங்க முதல் தடவையா?
வசு : ஆமாடி.
மாலு : அட போங்க அண்ணி நான் உங்கள எவ்வளவு எக்ஸ்பீரியன்ஸானா ஆளுனு நினைச்சிட்டு இருக்கேன்.
வசு : எக்ஸ்பீரியன்ஸான ஆளு தாண்டி ஆனா பின்னாடி இது தான் முதல் தடவ
பாஸ்கருக்கு அவர்கள் எதைப் பற்றி பேசுகிறார்கள் என்று சற்று குழப்பமாக இருந்தது...என்ன பேசுறீங்க என்றும் கேக்க முடியாமல்..அவர்கள் பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டிருந்தான்
மாலு : ஐயோ அப்போ ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு இருப்பேங்களே
வசு : ஆமாடி சத்தியமா தாங்க முடியல
மாலு : அப்போ இன்னைக்கு டபுள் டமாக்கா வா
வசு : ஆமாடி..உனக்கு எப்படி டி இருந்துச்சு முதல் வாட்டி?
மாலு : அது முதல் வாட்டினு நான் எதிர்பாக்கவே இல்ல...நல்லா பேசிட்டு இருந்தான்..திடீர்னு பின்னாடி விட்டுட்டான்
வசு : ஐயையோ...
பாஸ்கர் : என்னது பின்னாடி விட்டானா?
மாலு : ஆமா பின்னாடி தள்ளி விட்டுட்டான்.
பாஸ்கர் : தள்ளி விட்டுட்டானா!!!!
வசு : (அதை கேட்டு சிரித்தாள்)
அதான் சொல்றேன்ல.. அவனுக்கு வர போற பொண்ணு ரொம்ப பாவம்..சுத்தமா முடில மாலு..
மாலு : போகப் போக பழகிடும் அண்ணி... அதுக்கப்புறம் நீங்களே அவனைக் கூப்பிட ஆரம்பிச்சுடுவீங்க
பாஸ்கர் : இரு இரு எதுக்கு வசு அவன கூப்பிடனும் ??
மாலு : அது ஆரம்பத்தில் அவன் கொஞ்சம் ஓவரா பன்னுவான்..ஆனா போகப்போக அவன எல்லாருக்கும் பிடிச்சு போய் கூப்பிடுவாங்க.என்ன அண்ணி உங்களுக்கு பிடிச்சிருக்குல்ல...கூப்பிடுவீங்கல்ல?
வசு : ம்..ம்..புடிச்சிருக்கு ...
"அடிப்பாவி உன்னையும் அவன் பேசி மயகிட்டானா. இதுக்குதான் ஆரம்பத்திலேயே அவன்கிட்ட உஷாரா இருனு சொன்னேன்.சரி இப்பவும் ஒண்ணும் கெட்டு போகல மில்லுக்கு தானே போயிட்டு வந்திருக்கா...கல்யாணம் முடியுற வரைக்கும் கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா தான் வசுவ பாத்துக்கணும் போல.. கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் வசு கண்டிப்பா இந்த பக்கமே வரமாட்டா" என்று மனதில் முடிவு செய்து கொண்டான் பாஸ்கர்.
பின் அவன் அப்படியே யோசனையில் இருந்து சுயநினைவுக்கு வர மாலு ரூமை கடந்து மதன் சென்றுகொண்டிருந்தான். வசுவை சுந்தர் கூடவோ அல்லது வினோத் கூடவோ அனுப்புவதற்கு பாஸ்கருக்கு மனம் வரவில்லை.ஆகையால் மதனிடம் கேட்டு வசுவை ஊருக்கு அனுப்பிவிட வேண்டும் என்று முடிவு செய்து அங்கிருந்து எழுந்தான்.
பாஸ்கர் : சரி நீங்க பேசிட்டு இருங்க நான் வரேன் என்று சொல்லி ரூமை விட்டு வெளியே சென்று மதன் ரூமுக்கு சென்றான். அங்கே மதன் சட்டையை கழட்டி வேறு சட்டையை எடுத்து போட்டுக் கொண்டிருந்தான்.அப்போது பாஸ்கர் வாசலில் நின்றுகொண்டு "மச்சான் உள்ள வரலாமா?" என்று கேட்க,
மதன் : அட என்ன மச்சான் நீங்க இதெல்லாம் போய் கேட்டுக்கிட்டு உள்ள வாங்க இது உங்க வீடு ...
பாஸ்கர் : வரேன் வரேன்... என்ன மச்சான் சாப்டீங்களா?
மதன் : சாப்பிட்டேன்.நீங்க சாப்டீங்களா?
பாஸ்கர் : சாப்டாச்சு சாப்டாச்சு... என்ன சட்டை எல்லாம் மாத்தி போடுறீங்க வெளில போறீங்களா
மதன் : திண்டிவனம் வரைக்கும் ஒரு வேலையா போறேன் அதான் சட்டை மாத்திகிட்டு இருக்கேன்.