Fantasy என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!!

[manaividhasan]

என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!! - Ep20

கொல்லைப்புற பாத்ரூம் கதவு மூடியிருக்க, உள்ளே இருந்து வினோதமான சளக் சளக் சத்தம் 10 நிமிடமாக இடைவிடாமல் வந்து கொண்டிருந்தது..

கதவை திறந்து கிஷோர் முகத்தில் களைப்புடனும், மெல்லிய திருப்தியுடனும் வெளியே வந்து வாளியில் இருந்த தண்ணீரை குனிந்து கைகளால் அல்லி முகத்தில் தெளித்து விட்டு நிமிர, முகத்தில் கோபத்துடன் சௌமியா நின்றாள்..

கிஷோர்: (சட்டென பதட்டத்துடன்) அண்.. அண்ணி... எ.. எப்போ வந்தீங்க??

சௌமியா: ம்ம்.. (அவன் சுன்னியை பார்த்தபடி) வந்தாச்சு அப்போவே.. ச்சீய்ய்ய்... ரொம்ப மோசமா மாறிட்ட டா.. நீ இப்படிலாம் மாறுவ நான் கனவுல கூட நினைச்சு பாத்தது இல்ல..

கிஷோர்: (முகத்தில் இருந்த தண்ணீரை துடைத்தபடி சௌமியாவின் முகத்தை நேரடியாக பார்ப்பதை தவிர்த்தான்) அது அது வந்து அண்ணி!! அது!! (அதற்கு மேல் பேச அவனுக்கு வார்த்தையில்லை)..

சௌமியா: காலைல தான் எனக்குள்ள இறக்கி விட்ட, அதுக்குள்ள இப்போ மறுபடியும் இறக்கி விட்டுருக்க, உள்ள நிறைய ஸ்டாக் இருக்கோ?

கிஷோர்: வந்து.. அண்ணி அது காலைல வந்து..... தெரியாம......

சௌமியா: என்ன தெரியாம!! ஓவரா நடிக்காத டா.. செய்யும் போது அவ்ளோ வெறியா இருந்த.. செஞ்சதுக்கப்புறம் என்னை பாத்தாலே ஓடி ஒளிஞ்சுக்குற..

கிஷோர்: அண்ணி.. இல்ல உங்கள இவ்ளோ அப்படி பாத்தது இல்ல.. இன்னைக்கு அப்படி நடந்தததுக்கு அப்புறம் உங்களை நேரா பாக்கவே கூச்சமா இருக்கு..

சௌமியா: ஹ்ம்ம்ம்!! உனக்கு மட்டும் இல்ல, எனக்கும் கொஞ்சம் அப்படித்தான் இருக்கு.. ஆனா கூச்சத்தை பாத்தா வேலை ஆகாது.. ஆனா ஒன்னுடா உங்கண்ணன் எட்டடி பாஞ்சதுக்கு நீ பதினாறடி பாஞ்சுட்ட.. இதெல்லாம் நடக்கும் எதிர்பார்த்து தான் இருந்தேன், ஆனா இன்னைக்கே நடக்கும் நினச்சு கூட பாக்கல டா..

(அவன் நெஞ்சை தடவியபடி) சரி விடு.. முத தடவை ல அதான் அப்படி இருக்கு, போக போக சரி ஆகிடும், நீயே என்னை விரட்டி விரட்டி வருவ பாரு..

கிஷோர்: அது அது அண்ணி.. இனிமே எதுக்கு அண்ணி? அம்மாவுக்கும் அப்பாவுக்கும் தெரிஞ்சா??

சௌமியா: ஹய்யோ பொல்லாத அம்மா அப்பா, நான் உங்கப்பா லைன் ல குறுக்க வராத வரைக்கும் அவர் நமக்கு குறுக்க வர மாட்டாரு.. அவருக்கு மலர் பக்கத்துல இருந்தா போதும், இடியே விழுந்தா கூட அசைய மாட்டாரு.. உங்கம்மா இருக்காங்களே!! நாம முன்னாடியே பண்ணா கூட "என்னப்பா ட்ரெஸ் போடாம விளையாடிட்டு இருக்கீங்க கேப்பாங்க" போல.. உங்கம்மா வ புரிஞ்சுக்கவே முடியல டா..

கிஷோர்: அண்ணி அப்போ அண்ணன்?

சௌமியா: ஆமா உங்கண்ணன் மட்டும் பெரிய ஒழுங்கு, நம்மள இப்படி பண்ண வச்சதே அந்தாளு தான்.. நமக்குள்ள நடந்துருச்சு ன்னு அவருக்கு இன்னும் தெரியல ன்னு நினைக்குறேன்.. எதோ அரசல் புரசல் ஆ இருந்துட்டு விலகிட்டோம் ன்னு நினைச்சிட்டு இருக்காரு.. இப்போதைக்கு அப்படியே இருக்கட்டும். ஒரேடியா ஷாக் கொடுக்க வேண்டாம்.. ஆனா அந்தாளு முன்னாடியே ஒரு நாள் செய்ய வேண்டி இருக்கும், நீ ரெடியா இரு சரியா?

கிஷோர்: ம்ம்ம்.. சரி அண்ணி..

மூர்த்தி வெளியே நண்பரை பார்க்க சென்றிருக்க, கதிர் அவன் அறையில் குழந்தையுடனும், வள்ளி அடுப்பறையில் பாத்திரங்களுடனும் கொஞ்சிக் கொண்டிருக்க, வீட்டின் கூடத்தில் மலர் மட்டும் தனியாக உட்கார்ந்து இருந்தாள்.. தொலைக்காட்சியில் பாடல்கள் ஓடிக்கொண்டிருக்க அவள் மனம் அதில் லயிக்காமல் எங்கோ அலை பாய்ந்து கொண்டிருந்தது.. கண்கள் தொலைகாட்சி பெட்டியை பார்த்தாலும், அவள் மனம் அவளுக்கு கிடைக்காத ஒன்றை நாடி ஏங்கியது..

வீட்டில் இருந்த அனைவரின் பாசமும் தாராளமாக கிடைத்த பின்பும் மலருக்கு ஏதோ ஒன்று குறைவது போல் அவள் மனதை நெருடிக் கொண்டே இருந்தது.. அது சௌமியா தான்.. மலரை ஒரு புழுவை போல பார்ப்பதும், அவள் அருகில் வந்தாலே விலகி ஓடுவதுமாக, சௌமியாவின் தீண்டாமை மலரை மெதுவாக வதைத்து கொண்டிருந்தது.. சௌமியா விடம் நட்பு பாராட்ட விரும்பி அவளை தேடி கண்கள் வீட்டை அலச, சௌமியா கிஷோரின் பேச்சு சத்தம் மெல்லியதாக கொல்லைப்புறத்திலிருந்து அவள் காதை வந்தடைய முகத்தில் சிரிப்புடன் எழுந்தாள்..

"என்னது கொழுந்தனும் அண்ணியும் கொல்லைப்புறத்துக்கு வந்து குசுகுசு ன்னு பேசிட்டு இருக்கீங்க" என்று அங்கு வந்த மலர் சிரித்து நக்கலாக சொன்னாள்..

சௌமியா: (சிறிது சிறிதாக மலரின் மேல் தேங்கி இருந்த கோவம் கொஞ்சமாக வெடித்தது போல்) என் கொழுந்தன் கூட நான் என்ன வேணா பேசுவேன் உனக்கென்னடி? நான் என்ன உன்னை மாதிரி அடுத்தவ புருஷனை திருடுறவ ன்னு நினைச்சியா??

கலையான வட்ட முகத்தில் விரிந்த கண்களுடன் புன்னகை பொங்க மகிழ்ச்சியுடன் அங்கு வந்தவளுக்கு சௌமியா கடுஞ்சொற்களை வீச, மலருக்கு உடல் முழுவதும் கூசிப்போனது.. வாழ்க்கை முழுவதும் செல்லத்தை மட்டுமே பிரதானமாக கொண்டு வளர்ந்து வந்த மலரை சௌமியா வின் சொற்கள் கடுமையாக தாக்கியது. அவள் விரல்கள் மெல்லியதாக நடுங்க, இரு கைகளையும் பின்னால் வைத்து மறைத்து கொண்டாள்.. இருந்தாலும் பொங்கி வந்த அழுகையை அடக்க அவள் முகம் மிகவும் போராடியது.. அதில் அவள் உதடுகளும் கொஞ்சம் நடுங்க கண்களில் நீர்த்துளி தேங்கி இருந்த கோலத்தை காண முடியாமல் சௌமியா தன் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்..

மலரின் கோலம் கிஷோரின் மனதை பிசைய, "என்ன அண்ணி??" என்று மெல்லியதாக வருத்தத்துடன் சௌமியாவிடம் சொன்னான்.. சௌமியா பதில் எதுவும் எதுவும் சொல்லாமல் வேறு பக்கம் பார்த்தபடி அப்படியே நின்றாள்.. மலரை திட்டுவதற்கு அவளிடம் வார்த்தைகளும் காரணங்களும் எக்கச்சக்கமாக இருந்தாலும் அதற்கு மேல் மலரை காய படுத்த விரும்பாமல் அமைதியாக இருந்தாள்.. இதற்கு மேலும் தான் திட்டுவதற்குள் மலர் இங்கிருந்து சென்றுவிட வேண்டும் என்று விரும்பினாள்.. 

ஆனால் மலரோ ஒரு இன்ச் அசையாமல் அப்படியே நின்று கலங்கிய குரலுடன் "கிஷோர் நீ உள்ள போயேன் நான் அவங்க கூட பேசணும்" என்றாள்..

சௌமியா இருந்த கோவத்தில் அவளிடம் இவளை விட்டால் அடித்தாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை என்ற உண்மை அறிந்த கிஷோர் அங்கிருந்து செல்ல விரும்பாமல் "மலர் நான் இருக்கேன்.. நீ சும்மா பேசு" என்றான்..

மேலும் கலங்கிய தழுதழுத்த குரலுடன் "ப்ளீஸ் போயேன் கிஷோர்" என்று கண்களில் வழிந்த துளிகளை கையால் துடைத்தாள்.. செல்ல மனமில்லாமல் மலரின் சொல்லை மறுக்கவும் முடியாமல் மனதில் ஒரு தவிப்புடன் கிஷோர் அங்கிருந்து சென்றான்..

அக்கா

மலரின் அந்த குரல் சௌமியாவின் கோவத்தை கொஞ்சம் கரைத்தாலும் திரும்பாமல் அப்படியே நின்றாள்..

கண்களில் வழிந்த கண்ணீர் துளியை துடைத்த கையால் சௌமியாவின் கையை பிடித்து "அக்கா" என்றாள்..

மலரின் கைகளில் இருந்த கண்ணீர் துளி சௌமியாவின் கையையும் நனைத்து அவள் மனதையும் நனைக்க, அவள் மனதில் இருந்த கோபம் தற்காலிகமாக விலகிச் சென்றது.. சௌமியா திரும்பி மலரை பார்த்து "இப்போ நான் என்ன சொல்லிட்டேன் இப்படி அழுற".

கண்களை துடைத்துக் கொண்டே "இல்ல க்கா நான் அழல.. காத்துல தூசி வந்து கண்ணுல பட்ருச்சு.. அதான் உறுத்துது"

சௌமியா: நீ பண்ற விஷயத்துக்கும் எனக்கிருக்கிற கோவத்துக்கும் இப்போ நான் சொன்னதெல்லாம் ஒண்ணுமே இல்ல.. ஆனா நீ இதுக்கே இப்படி அழகுற.. 

மலர்: நான் என்னக்கா பண்ணேன் உங்களுக்கு கோவம் வர்ற மாதிரி.. மாமா அத்தை அத்தான் எல்லாரும் என்மேல பாசமா இருக்காங்க.. நீங்க மட்டும் தான் என்கூட முகம் கொடுத்து பேச மாட்ரீங்க.. அதான் உங்க கூட பேசலாம் ன்னு வந்தேன்.. ஆனா அதுக்கும் என்னை திட்றீங்க.. நான் என்ன பண்ணா உங்களுக்கு பிடிக்கும் ன்னு சொல்லுங்க க்கா.. நான் அதையே பண்றேன்..

"நீ எங்க குடும்பத்தை விட்டு வெளியே போனாலே போதும்" என்று தன் மனதில் எழுந்த வார்த்தைகளை அடக்கி விட்டு "எனக்கு பிடிச்ச மாதிரி பண்ணனும் ன்னு நீ எதுக்கு மா நினைக்கிற.. உனக்கு பிடிச்ச மாதிரியே இருந்துக்கோ.. அதான் எல்லாரும் பாசம் காட்டுறாங்கல்ல.. அப்புறம் நான் பாசம் காட்டுனா என்ன? காட்டலைனா என்ன? நீ உன் இஷ்ட படியே இரு" என்றாள் சௌமியா..

மலர்: அப்படி இல்லக்கா!! எனக்கு சின்ன வயசுல இருந்தே எல்லாம் கிடைச்சிருக்கு க்கா.. எனக்கு ஏதாச்சும் கிடைக்கல ன்னா என்னால தாங்க முடியாது க்கா.. அதுனால எனக்கு எல்லாரோட பாசமும் வேணும் க்கா.. உங்களோட பாசமும் வேணும்.. நீங்க இப்படி என்கூட இருந்தா.. என்னால சத்தியமா நிம்மதியா இருக்க முடியாது க்கா.. 

சௌமியா பேசாமல் அமைதியாக இருக்க.. மலர் தொடர்ந்தாள்.. "நான் அன்னைக்கு போட்ருந்த உங்க ப்ளவுஸ் இன்னைக்கு குப்பை தொட்டில பாத்தேன் க்கா.. அது நான் போட்ருந்தேன் ன்னு தான ப்ளவுஸ் அழகா இருந்தும் குப்பை தொட்டில போட்ருக்கீங்க.. என்மேல அவ்ளோ வெறுப்பா க்கா"

சௌமியா: அது அது.. இல்ல அது கிழிஞ்சுருச்சு அதான் போட்டேன்..

மலர்: பொய் சொல்லாதீங்க க்கா.. எனக்கு தெரியும்.. நான் ஒன்னும் அந்த அளவு ஏமாளி இல்ல க்கா.. என்மேல ஏன் கோவமா இருக்கீங்க ன்னு சொல்லுங்க க்கா..

சௌமியா வெடுக்கென சிரித்தாள்.. "யாரு நீயா ஏமாளி.. நான் இந்த வீட்டுலயே பெரிய ஏமாளி.. நான் எதுக்கு கோவமா இருக்கேன் ன்னு உனக்கே தெரியும்"

மலர்: உங்க மனசுல என்ன இருக்குன்னு நானே அஸ்ஸம்ப்சன் பண்ண விரும்பல க்கா.. நீங்களே மனச தொறந்து சொல்லிடுங்க.. அது மனசுக்குள்ள இருக்குற வரைக்கும் உங்களுக்கு என்மேல கோவம் போகாது..

சௌமியா: (நக்கலாக சிரித்து விட்டு) உன் புருஷனை உன் முன்னாலேயே ஒருத்தி வந்து திருடுவா.. அதை கண்ணால பாத்தும் உன்னால ஒன்னும் பண்ண முடியாம இருப்ப.. அப்போ புரியும் உனக்கு நான் எதுக்கு கோவப்படுறேன் ன்னு..

கண்களை சுருக்கி சௌமியாவை பார்த்த மலர் "அப்போ அக்கா நான் ஒன்னும் உங்க மேல கோவப்படலையே க்கா.. உங்களை ஒரு வார்த்தை கூட எதுவும் கேக்கல.. ஆனா நீங்க மட்டும் ஏன் கோவப்படறீங்க" என்றாள்..

சௌமியாவுக்கு பக்கென்றது..