22-09-2020, 07:20 PM
(This post was last modified: 22-09-2020, 07:22 PM by Black Mask VILLIAN. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
ஜீப்பின் சத்தம் கேட்டு அறையினுள் புகுந்து கொண்டாள் கார்த்திகா….. அடுத்த சில நிமிடங்களில் வீட்டினுள் வந்தவரின் முகத்தில் சற்று இறுக்கம் தெரிந்தது…. நேரே ஷோஃபாவில் போய் அமர்ந்தவர் தலையை குனிந்தபடியே இருந்தார்…. அவரின் மனநிலை ஏற்கனவே எனக்கு புரிந்திருந்தாலும், அவர் இப்படி என் முன் தலை குனிந்து இருப்பது என் மனதுக்கு ஏதோ சங்கடமா இருந்தது… ஊரே மதிக்கு ஓர் உத்தியோகத்தில் இருப்பவர், கூச்சத்தில் கூனி குறுகி சொந்த மச்சானாகிய என்னை பார்க்க முடியாமல் இருந்ததை என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை….
அவர் மீது எனக்கு கோவம் ஒன்றும் பெரிதாய் இல்லையென்றாலும் அவரது இந்த செய்கைகள் தான் என்னை மிகவும் பாதித்திருந்தது…. உடனே அவரது பக்கத்தில் நெருங்கி அமர்ந்தேன்… அவரோ தனது கைகளை பிசந்தவாறு தலை குநிந்தவாறு இருக்க, அவர் தலையை உயர்த்தினேன்…..
‘ஏன் அத்தான் எங்கிட்ட பேசமாட்ரீங்க???’
‘………….’
‘என்னதான் இருந்தாலும் நீங்க என் கிட்ட பேசாம இருக்கலாமா அத்தான்…..’
‘…………….’
‘என் கிட்ட இந்த விஷயத்தை அன்னைக்கே சொல்லிருந்தா, அக்காவ நான் சாமாதானப்படுத்திருப்பேனே… ஏன் எங்கிட்ட சொல்லல….’
‘………………’
‘இவன்லாம் பெரிய ஆளு, இவங்கிட்டலாம் சொல்லனும்னா…. இல்ல இவங்கிட்ட சொன்னா உங்கள தப்பா எடுத்துபான்னா….’ என்க
‘என்ன மன்னிச்சிருடா மாப்ள…’ என கதறினார்
‘ஏன் அத்தான்???’
‘என்னால உங்கிட்ட இத சொல்ல முடில டா…… சரண்யா தான் என்னவிட்டு போயிட்டா, இது தெரிஞ்சி நீயும் என்ன விட்டு போயிட்டேனா என் தங்கச்சி லைஃப் என்னாகுமோனு தாண்டா சொல்லல மாப்ள….’
‘……………’
‘நான் தாண்டா ஏதோ அவசரத்துலயும் சலனத்துலயும் தப்பு பண்ணிட்டேன்…. அதுக்காக என் தங்கச்சியையும் அப்டி நெனைச்சிடாதடா….’ என்க, அவர் மனதினுள் இருந்த எண்ணம் இப்போது தான் எனக்கு புரிந்தது
‘ஐயோ அத்தான்…… எதுக்கு இப்டி பேசுரீங்க….’
‘இல்லடா…. எனக்குள்ள அதாண்டா பயமே….’
‘ஐயோ அத்தான்… இப்டி பேசுரத நிறுத்திட்டு நான் சொல்லுரத கேளுங்க….’
‘ம்ம்….’ என் தன் கண்களில் முட்டி நின்ற கண்ணீரை துடைத்து கொண்டார்
‘நான் அப்டி ஒன்னும் ப்ரீத்திய தப்பா நெனைச்சிக்கமாட்டேன்…. அத புரிஞ்சிக்கோங்க…. அவ எப்டினு எனக்கு தெரியும்…..’
‘…………..’
‘அப்றம் நீங்க ஒன்னும் தப்பு பண்ணல சரியா????..... உங்களால ஒருத்தங்களுக்கு நல்லது தான் நடந்திருக்கு….’ என்க, அதிர்ச்சியாய் பார்த்தார்
‘ஆனா உன் அக்காலுக்கு நான் துரோகம் பண்ணிட்டேண்டா….’ என்றார்
‘துரோகம்லாம் இல்ல,….. அவ கிட்ட இத மறைச்சிட்டீங்க….. அவ்ளோ தான்….’
‘……………..’
‘நான் அக்காவ பாக்க போறேன்….. அவள எப்டியாச்சும் சமாதானப்படுத்திடுவேன்…..’
‘……………….’
‘நீங்க அக்காவ எவ்ளோ லவ் பண்ணுரீங்கனு எனக்கு தெரியும் அத்தான்….. அக்காவும் அப்டி தான்….. உங்கள சேத்து வைக்குரது தான் என்னோட வேலை…’
‘………………..’
‘ஊருக்கு போனதுமே சப்பையா உங்க ப்ராப்ளம சால்வ் பண்ணுரேன் பாருங்க….’
‘ம்ம்….’ என்றவர் கண்களில் லேசான நிம்மதி தெரிந்தது
‘நீங்க ஒன்னும் கவலைப்படாதீங்க….’ என்க,
அப்போது உடை அணிந்து கொண்டு வெளியில் வந்தாள் கார்த்திகா….. அவள் இப்போது மங்கலகரமாக புடவை உடுத்தி வர, இருவருமே வாய் பிளந்து நின்றோம்…. இதனை கண்ட கார்த்திகா சிரித்தாள், முதலில் சுதாரித்த அத்தான் நான் சுதாரிப்பதற்குள் அடுத்த கேள்வியை கேட்டார்..
‘இவங்கள எதுக்கு கூட்டி போற க்ரிஷ்…’
‘ம்ம்ம்… அவங்க வந்தா தான் ஈசியா அக்காவ சமாதானப்படுத்திடுவேன் அத்தான்,….’ என்க
‘நீங்க போறீங்களா மேடம்….’
‘அமா அர்ஜூன்…..’
‘டிப்பார்ட்மெண்ட்ல என்ன சொன்னீங்க,….’
‘மெடிக்கல் லீவ்னு சொல்லிட்டேன்….. IG-கூட ஒன்னும் abjection சொல்லல….. சீக்கிரம் வந்திடுமா ரொம்ப நாள் லீவ் எடுத்துக்காதனு சொல்லிருக்காங்க….’
‘ம்ம்ம்…’ என சொன்னவர் முகத்தில் ஒரு வாட்டம் தெரிந்தது
‘என்ன அத்தான் அடுத்த ஆட்டம் ஆட ஆள் இல்லையேங்குர வருத்தமா….’ என கலாய்க்க
‘அப்டி இல்ல மாப்ள…’ என வளிந்தார்
‘டேய்… என்ன ஓவரா அவன கலாஅய்க்குர…’ என சப்போர்ட்டுக்கு வந்தாள் கார்த்திகா
‘உடனே சப்போர்ட்டுக்கு வந்திடுவீங்களே….’ என அவளையும் வம்புக்கு இழுக்க
‘போதும்டா மாப்ள்… நான் பட்டதெல்லாம் போதும், இனிமே ஏதும் வேணாம்…’ என கும்பிடு போட
‘ஐயோ அத்தான்… உங்கள யார் இப்போ என்ன சொன்னா, சும்மா கலாய்ச்சேன்…. நான் அக்காவ பாக்க போரதே உங்களுக்கும் இனி எல்லாம் கிடிக்கனும்னு தான்….’
‘,…………..’
‘நாம எல்லாரும் ஒன்னா இருக்க தான்… சரியா??? அதனால இனி நீங்க எந்த கவலையும் இல்லாம அவங்க கூடயும் Enjoy பண்ணலாம், அதுக்கு நான் வழி பண்ணுரேன்…. அதே நேரத்துல என் அக்காவையும் மறந்திடாதீங்க அத்தான்…. பாவம் அவ ஏங்கி போயிருவா….’ என்றேன், உடனே என்னை கட்டி கொண்டு அழுதார்
‘நான் பண்ண தப்பையும் மன்னிச்சி, நன் சந்தோஷமா இருக்கவும் வழிபண்ணுரேங்குரியே மாப்ள உனக்கு என்ன கைமாறு நான் பண்ண போறேனோ….’ என்றார்
‘நீங்க இதுநாள் வரைக்கும் செஞ்சதே அதிகம் அத்தான்… இனி நான் தான் உங்களுக்கு கைமாறு செய்யனும்… முதல்ல கூடிய சீக்கிரமே உங்க ஆசைப்படி அக்காக்கு ஒரு கொழந்தைக்கு ஏற்பாடு பண்ணுரேன்…’ என்க, இருவரும் சிரித்து கொண்டனர்
‘ம்ம்ம்…. அதே நேரம் மேடத்துக்கும் உதவியா இருடா,,…’ என்றார் வழிந்தபடியே
‘என்ன உதவி???’
‘அவங்களும் இனி உங்கூட இருக்கனுமாம்…. என்னால முடியாத நேரதுல உன் அக்கா மாதிரியே அவங்களையும் நீ சந்தோஷமா வச்சிக்கடா…’ என்றார்
‘ம்ம்….. அது என் அக்கா கைல தான் இருக்கு….. அவ என்ன சொல்றாளோ அதுபடி தான் நடப்பேன்… ஆனா உங்களுக்கும் கார்த்திகா மேடத்துக்கும் இடைஞ்சல் வராது…. அதுக்கு நான் கியாரண்டி…’ என்றேன்
‘ம்ம்…’ என்றவரின் முகம் உம்மென்றானது
அடுத்த 1 மணிநேரத்தில் நானும் கிளம்பி வர, அப்போது தான் நான் ஊருக்கு போவது ப்ரீத்திக்கு தெரியும்…. முதலில் கோவமுற்றவளை கார்த்திகா-வின் மூலம் சமாதானம் செய்தேன்… கடைசியில் முத்தம் தந்து என்னை வழியனுப்பினாள்…. என்னுடன் கார்த்திகா வருவதை தெரிந்து கொண்ட அத்தையையும் மாமாவையும், அத்தான் தான் சமாளித்தார்… அவளுக்கு கொஞ்சநாள் சிட்டி லைஃப் வேண்டாமெனவும், அதனால் தான் என்னுடன் அனுப்புவதாகவும் அவரிகளிடம் கூறினார்…. இப்படியாக ஒருவழியாய் ஊர் நோக்கி கிளம்பினோம்….
தொடரும்….
அவர் மீது எனக்கு கோவம் ஒன்றும் பெரிதாய் இல்லையென்றாலும் அவரது இந்த செய்கைகள் தான் என்னை மிகவும் பாதித்திருந்தது…. உடனே அவரது பக்கத்தில் நெருங்கி அமர்ந்தேன்… அவரோ தனது கைகளை பிசந்தவாறு தலை குநிந்தவாறு இருக்க, அவர் தலையை உயர்த்தினேன்…..
‘ஏன் அத்தான் எங்கிட்ட பேசமாட்ரீங்க???’
‘………….’
‘என்னதான் இருந்தாலும் நீங்க என் கிட்ட பேசாம இருக்கலாமா அத்தான்…..’
‘…………….’
‘என் கிட்ட இந்த விஷயத்தை அன்னைக்கே சொல்லிருந்தா, அக்காவ நான் சாமாதானப்படுத்திருப்பேனே… ஏன் எங்கிட்ட சொல்லல….’
‘………………’
‘இவன்லாம் பெரிய ஆளு, இவங்கிட்டலாம் சொல்லனும்னா…. இல்ல இவங்கிட்ட சொன்னா உங்கள தப்பா எடுத்துபான்னா….’ என்க
‘என்ன மன்னிச்சிருடா மாப்ள…’ என கதறினார்
‘ஏன் அத்தான்???’
‘என்னால உங்கிட்ட இத சொல்ல முடில டா…… சரண்யா தான் என்னவிட்டு போயிட்டா, இது தெரிஞ்சி நீயும் என்ன விட்டு போயிட்டேனா என் தங்கச்சி லைஃப் என்னாகுமோனு தாண்டா சொல்லல மாப்ள….’
‘……………’
‘நான் தாண்டா ஏதோ அவசரத்துலயும் சலனத்துலயும் தப்பு பண்ணிட்டேன்…. அதுக்காக என் தங்கச்சியையும் அப்டி நெனைச்சிடாதடா….’ என்க, அவர் மனதினுள் இருந்த எண்ணம் இப்போது தான் எனக்கு புரிந்தது
‘ஐயோ அத்தான்…… எதுக்கு இப்டி பேசுரீங்க….’
‘இல்லடா…. எனக்குள்ள அதாண்டா பயமே….’
‘ஐயோ அத்தான்… இப்டி பேசுரத நிறுத்திட்டு நான் சொல்லுரத கேளுங்க….’
‘ம்ம்….’ என் தன் கண்களில் முட்டி நின்ற கண்ணீரை துடைத்து கொண்டார்
‘நான் அப்டி ஒன்னும் ப்ரீத்திய தப்பா நெனைச்சிக்கமாட்டேன்…. அத புரிஞ்சிக்கோங்க…. அவ எப்டினு எனக்கு தெரியும்…..’
‘…………..’
‘அப்றம் நீங்க ஒன்னும் தப்பு பண்ணல சரியா????..... உங்களால ஒருத்தங்களுக்கு நல்லது தான் நடந்திருக்கு….’ என்க, அதிர்ச்சியாய் பார்த்தார்
‘ஆனா உன் அக்காலுக்கு நான் துரோகம் பண்ணிட்டேண்டா….’ என்றார்
‘துரோகம்லாம் இல்ல,….. அவ கிட்ட இத மறைச்சிட்டீங்க….. அவ்ளோ தான்….’
‘……………..’
‘நான் அக்காவ பாக்க போறேன்….. அவள எப்டியாச்சும் சமாதானப்படுத்திடுவேன்…..’
‘……………….’
‘நீங்க அக்காவ எவ்ளோ லவ் பண்ணுரீங்கனு எனக்கு தெரியும் அத்தான்….. அக்காவும் அப்டி தான்….. உங்கள சேத்து வைக்குரது தான் என்னோட வேலை…’
‘………………..’
‘ஊருக்கு போனதுமே சப்பையா உங்க ப்ராப்ளம சால்வ் பண்ணுரேன் பாருங்க….’
‘ம்ம்….’ என்றவர் கண்களில் லேசான நிம்மதி தெரிந்தது
‘நீங்க ஒன்னும் கவலைப்படாதீங்க….’ என்க,
அப்போது உடை அணிந்து கொண்டு வெளியில் வந்தாள் கார்த்திகா….. அவள் இப்போது மங்கலகரமாக புடவை உடுத்தி வர, இருவருமே வாய் பிளந்து நின்றோம்…. இதனை கண்ட கார்த்திகா சிரித்தாள், முதலில் சுதாரித்த அத்தான் நான் சுதாரிப்பதற்குள் அடுத்த கேள்வியை கேட்டார்..
‘இவங்கள எதுக்கு கூட்டி போற க்ரிஷ்…’
‘ம்ம்ம்… அவங்க வந்தா தான் ஈசியா அக்காவ சமாதானப்படுத்திடுவேன் அத்தான்,….’ என்க
‘நீங்க போறீங்களா மேடம்….’
‘அமா அர்ஜூன்…..’
‘டிப்பார்ட்மெண்ட்ல என்ன சொன்னீங்க,….’
‘மெடிக்கல் லீவ்னு சொல்லிட்டேன்….. IG-கூட ஒன்னும் abjection சொல்லல….. சீக்கிரம் வந்திடுமா ரொம்ப நாள் லீவ் எடுத்துக்காதனு சொல்லிருக்காங்க….’
‘ம்ம்ம்…’ என சொன்னவர் முகத்தில் ஒரு வாட்டம் தெரிந்தது
‘என்ன அத்தான் அடுத்த ஆட்டம் ஆட ஆள் இல்லையேங்குர வருத்தமா….’ என கலாய்க்க
‘அப்டி இல்ல மாப்ள…’ என வளிந்தார்
‘டேய்… என்ன ஓவரா அவன கலாஅய்க்குர…’ என சப்போர்ட்டுக்கு வந்தாள் கார்த்திகா
‘உடனே சப்போர்ட்டுக்கு வந்திடுவீங்களே….’ என அவளையும் வம்புக்கு இழுக்க
‘போதும்டா மாப்ள்… நான் பட்டதெல்லாம் போதும், இனிமே ஏதும் வேணாம்…’ என கும்பிடு போட
‘ஐயோ அத்தான்… உங்கள யார் இப்போ என்ன சொன்னா, சும்மா கலாய்ச்சேன்…. நான் அக்காவ பாக்க போரதே உங்களுக்கும் இனி எல்லாம் கிடிக்கனும்னு தான்….’
‘,…………..’
‘நாம எல்லாரும் ஒன்னா இருக்க தான்… சரியா??? அதனால இனி நீங்க எந்த கவலையும் இல்லாம அவங்க கூடயும் Enjoy பண்ணலாம், அதுக்கு நான் வழி பண்ணுரேன்…. அதே நேரத்துல என் அக்காவையும் மறந்திடாதீங்க அத்தான்…. பாவம் அவ ஏங்கி போயிருவா….’ என்றேன், உடனே என்னை கட்டி கொண்டு அழுதார்
‘நான் பண்ண தப்பையும் மன்னிச்சி, நன் சந்தோஷமா இருக்கவும் வழிபண்ணுரேங்குரியே மாப்ள உனக்கு என்ன கைமாறு நான் பண்ண போறேனோ….’ என்றார்
‘நீங்க இதுநாள் வரைக்கும் செஞ்சதே அதிகம் அத்தான்… இனி நான் தான் உங்களுக்கு கைமாறு செய்யனும்… முதல்ல கூடிய சீக்கிரமே உங்க ஆசைப்படி அக்காக்கு ஒரு கொழந்தைக்கு ஏற்பாடு பண்ணுரேன்…’ என்க, இருவரும் சிரித்து கொண்டனர்
‘ம்ம்ம்…. அதே நேரம் மேடத்துக்கும் உதவியா இருடா,,…’ என்றார் வழிந்தபடியே
‘என்ன உதவி???’
‘அவங்களும் இனி உங்கூட இருக்கனுமாம்…. என்னால முடியாத நேரதுல உன் அக்கா மாதிரியே அவங்களையும் நீ சந்தோஷமா வச்சிக்கடா…’ என்றார்
‘ம்ம்….. அது என் அக்கா கைல தான் இருக்கு….. அவ என்ன சொல்றாளோ அதுபடி தான் நடப்பேன்… ஆனா உங்களுக்கும் கார்த்திகா மேடத்துக்கும் இடைஞ்சல் வராது…. அதுக்கு நான் கியாரண்டி…’ என்றேன்
‘ம்ம்…’ என்றவரின் முகம் உம்மென்றானது
அடுத்த 1 மணிநேரத்தில் நானும் கிளம்பி வர, அப்போது தான் நான் ஊருக்கு போவது ப்ரீத்திக்கு தெரியும்…. முதலில் கோவமுற்றவளை கார்த்திகா-வின் மூலம் சமாதானம் செய்தேன்… கடைசியில் முத்தம் தந்து என்னை வழியனுப்பினாள்…. என்னுடன் கார்த்திகா வருவதை தெரிந்து கொண்ட அத்தையையும் மாமாவையும், அத்தான் தான் சமாளித்தார்… அவளுக்கு கொஞ்சநாள் சிட்டி லைஃப் வேண்டாமெனவும், அதனால் தான் என்னுடன் அனுப்புவதாகவும் அவரிகளிடம் கூறினார்…. இப்படியாக ஒருவழியாய் ஊர் நோக்கி கிளம்பினோம்….
தொடரும்….