Adultery అమలాపాల్ (Writer ఏ టు జెడ్)

[az496511]

తర్వాతి రోజు షూటింగ్ కి వెళ్ళాను. మధ్యలో అనన్య వచ్చి నా పక్కన కుర్చీలో కూర్చుంది.

 

ఆనన్య: ఆమల ఏంటి అలా ఉన్నావ్?

 

అమల: ఏం లేదు. బాగానే ఉన్నాను.

 

ఆనన్య: సరే. టిఫిన్ తిన్నావా?

 

అమల: తిన్నాను. 

 

ఆనన్య: అయితే “క్యారెట్ తిను” అంటూ బాక్స్ ఓపెన్ చేసి అమల ముందు పెట్టింది.

 

అమల: వద్దు.

ఆనన్య: తిను. మొహమాటం పడద్దు.

 

అమల: నేను రెండు క్యారెట్ ముక్కలు తీసుకుని ఒక మొక్క తినగానే దవడలు మొత్తం నొప్ప ఎక్కువయ్యింది.

 

ఆనన్య: నీ షూటింగ్ ఎలా జరుగుతోంది?

 

అమల: “బాగానే ఉంది” నొప్పితో నేను సరిగ్గా సమాధానం చెప్పలేకపోయాను.

 

ఆనన్య: ఒక విషయం అడుగుతాను, ఏమనుకోవుగా?

 

అమల: అడుగక్కా.

 

ఆనన్య: నిన్న, మొన్న రెండు రోజులూ ప్రొడ్యూసర్ కార్లో నువ్వు వెళ్లడం కూడా చూశాను. ఏంటి సంగతి?

 

అమల: మా ఇంటికి డ్రాప్ చేశాడు.

 

ఆనన్య: అంతేనా? ఇంకేదైనా....?

 

అమల: “అంతే... అంతే...” అంటూ కాస్త కంగారు పడింది.

 

ఆనన్య: “నిన్నటి నుంచి గమనిస్తున్నాను, నీ మొహం ఒకలా ఉంటోంది? ఏం జరిగింది.

 

అమల: “ఏదో కొంచెం దవడ నొప్పి” ..

 
ఆనన్య: అవునా. నేను ఇంకా ఏదైనా చేశావేమో అని....
 
అమల: అంటే....
 

ఆనన్య: అదే బ్లోజాబ్ చేశావేమోననుకున్నాను.

 
అమల: ఒక్కసారిగా ఉలిక్కి పడుతూ “ఛీ... అలాంటి చండాలపు పని నేను ఎలా చేస్తాను.”
 
ఆనన్య: ఇప్పుడు దొరికిపోయావు. అది చండాలం పనికి అని నీకు ఎలా తెలుసు.
 
అమల: “అది.... అది....” మనసులో నేను బ్లోజాబ్ చేశానని ఎలా తెలిసిపోయింది.
 
ఆనన్య: అసలు నీకు బాయ్ ఫ్రెండ్ లేడు. పెళ్లి కాలేదు. అలాంటప్పుడు బ్లో జాబ్ గురించి ఎలా తెలిసింది? తెలియకుండానే చండాలం పని అని ఎందుకన్నావు. కొత్తగా తప్పు చేసే వాళ్ళు చాలా తొందరగా దొరికిపోతారు. నిజం చెప్పు. ఎన్నిసార్లు చేసావ్.
 

అమల: దొరికిపోయిన దొంగ మాదిరి జరిగిన కథ “క్యాషియర్ ఎలా తనను మోసం చేయడం చివరికి ఏం చేయాలో తెలియక, ఇంటిలో చెప్పలేక ఆదుకుంటానని చెప్పిన ప్రొడ్యూసర్ కోసం ఈ పనికి తను ఒప్పుకుని ఇప్పటికి రెండు సార్లు చీకడం,  ఇంకా రెండు సార్లు చేయాలి అని” అనన్యతో చెప్పింది.

 
ఆనన్య: అమల చెప్పింది విన్న తర్వాత “అసలు నీకు బుర్ర ఉందా? ఉంటే పని చేస్తోందా?”
 
అమల: ఆశ్చర్యంతో చూస్తోంది......
 
ఆనన్య: క్యాషియర్ కాదు నిన్ను మోసం చేసింది. ప్రొడ్యూసర్.
అమల: ఆశ్చర్యంతో “ఎందుకు. ఆ క్యాషియర్ నన్ను మోసంచేస్తే పాపం ప్రొడ్యూసర్ ఏం చేస్తాడు.”
 

ఆనన్య: నువ్వు మొదట్లో కమిట్‌మెంటు అంటే ఒప్పుకోలేదు. అందుకే నిన్ను తెలివిగా మోసం చేశారు. నువ్వు పడిపోయావు. ఇది అంతా ఆ ప్రొడ్యూసర్ ప్లాన్. క్యాషియర్ మోసం చేశాడని నువ్వు ఎన్నిసార్లు చెప్పినా కూడా అతన్ని నమ్మి పనిలో ఎందుకు ఉంచుకుంటాడు. ఇదంతా ప్రొడ్యూసర్ చేసిన ప్లాన్. దానిలో క్యాషియర్ ఒక పావు. తనని వాడి నిన్ను తనదారిలోకి తెచ్చుకున్నాడు. ఇప్పటికన్నా బుర్ర పెట్టి ఆలోచించు. నా మాట  అర్ధంచేసుకో.  

 
అమల: అది విన్న వెంటనే అమలకు ఏడుపు తన్నుకు వచ్చింది.
 

ఆనన్య: అమల ఏడవద్దు. జరిగింది ఏదో జరిగిపోయింది. ఇప్పుడు దాని గురించి ఏడిస్తే ఏం ప్రయోజనం లేదు. జరగాల్సింది చూడు. నీకు ఇప్పిస్తానన్న సినిమా గురించి తొందరగా అడుగు.

 
అమల: సరే...
 

ఆనన్య: నేను నీకు ఒక టెక్నిక్ చెప్తాను. నీకు ఉపయోగపడుతుంది. ఇంతకన్నా ఏమి చేయలేను. అది చెప్పే ముందు ఒక ప్రశ్న అడగాలి.

 

అమల: కళ్ళు తుడుచుకుని “సరే... ఏంటి?” అని అడిగింది.
 

ఆనన్య: అదే నువ్వు బ్లోజాబ్ చేసేటప్పుడు వట్టకాయలు క్రింది వేలాడుతున్నాయా? లేక పైకి ఉన్నాయా?

 

అమల: అదేదో కొత్తగా వింటున్నట్టు మెహంపెట్టి “అసలు వట్లకాయలు అంటే ఏంటి?”

 

ఆనన్య: కోపంతో “అసలు ఎక్కడినుంచి వచ్చావే? వట్లకాయలు అంటే తెలియకుండానే మడ్డ చీకడానికి ఎగేసుకుని వెళ్ళిపోయావా? ఒసేయ్ మొద్దు, వట్లకాయలు అంటే మడ్డ క్రింద సంచిలో ఉండే రెండు చిన్నకాయలు.

 

అమల: ఛీ..... వాటిని ఏమి చూస్తాం.

 

ఆనన్య: ఒసేయ్ పిచ్చి మొఖమా, వాటిని ఏమి చూస్తాం అని నీలాంటి వారు అనుకుంటారు. రెండు నిమషాలలో కారుస్తాడా లేక ఇరవై నిమషాలలో కారుస్తాడా అనేది వాటిని చూసి తెలుసుకోవాలి. లేదంటే ఐదు నిమషాలలో దెంగి కార్చేవాడు, అరగంట దెంగుతాడు. కాబట్టే ఏమీ తెలియకుండా ఉంటే చాలాసేపు చీకేసి నొప్పులు తెచ్చుకుంటారు.

 

అమల: అది ఎలా తెలుస్తుంది.
 

ఆనన్య: అదే వట్టకాయలు క్రింది వేలాడుతుంటే వాడు తొందరగా కార్చడు. అదే పైకి అతుక్కుని ఉన్నట్టుగా ఉంటే తొందరగా కారుస్తాడు.

 

అమల: అది తెలిసినా ఏమి ప్రయోజనం? ఎప్పుడైనా కారుస్తాడుగా.
 

ఆనన్య: మొద్దు అన్నది ఇందుకే. అదే వట్టకాయలు క్రింది వేలాడుతుంటే వాటిని తొందరగా పైకి అతుక్కునేలా చేస్తే తొందరగా కారుస్తాడు కదా.

 

అమల: అసలు ఇలా కూడా జరుగుతుందా?

 

ఆనన్య: ఇప్పుడు కాస్త బుర్ర నీకు పనిచేస్తోంది. మగాళ్లు తొందరగా కారిస్తే వాళ్ళకు నష్టం. అందుకే నిదానంగా కార్చాలనే కొన్ని రకాల మాత్రలు, మందులు వాడుతారు. ఇంకా చాలా సులభంగా వారి వట్లకాయలను అప్పుడప్పుడు క్రిందికి లాక్కుంటారు. కొద్దిసేపు ఆపి తరువాత మళ్ళీ మొదలు పెడతారు. దీనిని “స్టప్ అండ్ స్టార్ట్” టెక్నిక్ అంటారు. దీనిలో వాడికి కారుతుంది అనేదానికి ముందుగానే ఆపి మళ్ళీ కొద్దిసేపు తరువాత పని మొదలుపెడతారు. ఇలా చాలా తెలివిగా నమయాన్ని పెంచుతూ ఎంజాయ్ చేస్తారు. ఇక్కడ మనకు ఒళ్ళు వాచిపోతుంది.

 
అమల: ఏదో కొత్తగా వింటున్నట్టు జాగ్రత్తగా వింటోంది. అసలు ఇలా చేస్తే ఎంతసేపు చీకాలి? దీన్ని మనం ఎలా మార్చవచ్చు. వాళ్ళకి తొందరగా ఎలా కార్పించాలి.
 

ఆనన్య: నాకి తెలిసిన కొన్ని చిట్కాలు (టెక్నిక్స్) నీకు చెబుతాను. వట్టకాయలు క్రింది వేలాడుతుంటే వాటిని తొందరగా పైకి అతుక్కునేలా చేయడానికి సున్నితంగా వాటిని నొక్కడం లేదా గిచ్చడం చేయాలి. ఇది చాలా జాగ్రత్తగా చేయాలి లేదంటే వాడు చస్తాడు.

 
అమల: వాటిని నొక్కితేనే చస్తారా?
 

ఆనన్య: వాటికి కొంచెందెబ్బ తగిలినా తట్టుకోలేడు. కనుక మనం వాటిని అలా పైకి వెళ్ళేలా చాలా తక్కువ ఒత్తిడితో నొక్కిపట్టుకున్నట్టుగా అప్పుడప్పుడూ ఒత్తుతూ ఉండాలి. వాళ్ళు కిందికి లాక్కోవడానికి ఇది వ్యతిరేకం. ఇలా చేస్తూ అవి పైకి వచ్చినప్పుడు మనం కాస్త వేగం పెంచాలి.

 
అమల: అబ్బ ఎంత బాగుంది.
 

ఆనన్య: ఇంకో చిట్కా అది బాగా గట్టి పడిన తరువాత నోటిలో గొంతువరకూ పెట్టుకోకుండా చేతితో పట్టుకుని దాని తోలు వెనక్కి లాగి ఎర్రని బుడిపె (టోపీ లాగా ఉన్నది లేదా శిన్నం) చుట్టూ నాలుకతో అలా సుతారంగా దాని చుట్టూ నాకుతుంటే వాళ్ళు మైమచిపోతుంటారు. దాన్ని కొద్దిసేపు ఎక్కువ చేసినా చాలు. తట్టుకోలేక కార్చేస్తారు. ఇది కాకుండా దానిమీద కొబ్బరినూనె లేదా వేరే ఏదైనా జెల్ వేసి మన కాలి వేళ్ళతో కూడా చేసి కార్పిస్తాము. కాళ్ళతో చేస్తే మనకు కూడా పెద్దగా నొప్పి తెలియదు. వాళ్ళతో తొందరగా కార్పించేస్తే మన పని తొందరగా అవుతుంది. ప్రొడ్యూసర్ ఉన్నప్పుడు నాతో ఎక్కువగా మాట్లాడవద్దు. కాస్త దూరంగా ఉండు. ఇక నీ తెలివితో అన్ని పనులూ జాగ్రత్తగా చేసుకో.

 

అమల: నీకు ఎలా కృతజ్ఞతలు (ధ్యాంక్స్) చెప్పాలో తెలియటం లేదు. 
.

ఆనన్య: నేను చిన్నప్పుడు చూసిన సినిమా ప్రపంచం వేరు, పెద్ద అయ్యాక ఉన్నది వేరు. సినిమాలో నటి అంటే వారికి ఏదో సొంత పెళ్ళాంగానో, వేశ్యగానో అనుకుంటారు.

 

తర్వాత నేను ప్రొడ్యూసర్ దగ్గరకు వెళ్ళాను. తను ఏదో పని మీద ఉన్నాడు.

 

అమల: సార్...

 

ప్రొడ్యూసర్: ఆమల ఏంటి చెప్పు.

 

అమల: అదే సినిమా ఆఫర్ అన్నారు కదా. దాని గురించి అడుగుదామని......

 

ప్రొడ్యూసర్: గుడ్ సరిగ్గా గుర్తు చేశావు. నేను పనిమీద మరచిపోయాను. ఇప్పుడే ఫోన్ చేస్తాను అంటూ వెంటనే ఫోన్ చేసి “హలో బాగున్నారా?”

 

శరవణ: నేను బాగానే ఉన్నాను. మీరు?

 

ప్రొడ్యూసర్: అంతా దేవుడి దయ. అదే అమ్మయి గురించి మాట్లాడుకున్నాము కదా. ఇక్కడ షూటింగ్ జరుగుతోంది. ఒకసారి వస్తే అమ్మాయిని చూసి వెళ్ళవచ్చు. తర్వాత డబ్బుల గురించి కొద్దిగా ఎక్కువ తక్కువ ఏదైనా ఉన్నా మీకు ఇబ్బంది లేకుండా నేను మాట్లాడతాను.

 

శరవణ: సరే ఇవాళ ఊర్లోనే ఉన్నాను. షూటింగ్ ఎంత వరకు ఉంటుంది?

 

ప్రొడ్యూసర్: సాయంత్రం 5 గంటల వరకు ఉంటుంది.

 

శరవణ: నేను మధ్యాహ్నం భోజనం చేసుకుని వస్తాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: ఇక్కడికి రండి. మనం కలిసి భోజనానికి వెళ్దాం. అన్నీ తీరికగా మాట్లాడుకోవచ్చు.

 

శరవణ: అయితే నేను మధ్యాన్నం ఒంటి గంటలకు వస్తాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: “సరే, తొందరగా రండి.” అని ఫోన్ పెట్టేశాడు. తను మధ్యాహ్నం వస్త్తాడు. అప్పుడు నేను పిలుస్తాను. ఈ విషయాలు మాట్లాడుదాం

 

అమల: “సరే సార్” అని నేను వెనక్కివచ్చాను.

 

మధ్యాహ్నం దాదాపు 1:00 “అమల మేడం మిమ్మల్ని ప్రొడ్యూసర్ గారు పిలుస్తున్నారు” అని బాయ్ వచ్చి చెబితే నేను తన రూముకు వెళ్ళాను. నేను కనపడగానే...

 

ప్రొడ్యూసర్: లోపలికి రా.. నీగురించే మాట్లాడూకుంటున్నాము. శరవణ అని నిన్ను చూడడానికి వచ్చాడు. కూర్చో...

శరవణ: నమస్తే. (వణక్కం)

 

అమల: నమస్తే. (వణక్కం)

 

ప్రొడ్యూసర్: అమ్మాయికి కొంచెం డల్ మేకప్ వేశారు. అందుకే అలా ఉంది.

 

శరవణ: నేను ఓక సినిమా తీయదానికి హీరోయిన్ రోల్ కోసం అమ్మాయిలను చూస్తున్నాము. నీ గురించి తను చెబితే చూద్దామని వచ్చాను.

 

అమల: సార్ నా పేరు అమల. అంటూ తను నటించిన సినిమాల గురించి అవార్డుల గురించి చెప్పింది.

 

శరవణ: సరే అమల సినిమాకు ఎంత అనుకుంటున్నావు?

 

ప్రొడ్యూసర్: వెంటనే ఆడ్డం పడుతూ “అదేమీ ఇబ్బంది పడకండి” మీకు అమ్మాయి నచ్చిందంటే మీరు ఎంత ఇవ్వాలనుకుంటున్నారో చెప్పండి. ఏదో ఒకటి నేను మాట్లాడి మెసేజ్ చేస్తాను, అంతే.

 

శరవణ: సరే అయితే ఐదు లక్షలు అని అనుకున్నాం. అంతకన్నా మా వల్ల కాదు.

 

ప్రొడ్యూసర్: అంటే షూటింగుకు వచ్చిపోవడానికి కారు, మేకప్ అసిస్తెంటు, భోజనం .....

 

శరవణ: సరే అవన్నీ ఉంటాయి.... ఏమీ ఇబ్బంది లేదు.

 

ప్రొడ్యూసర్: అమల ఇంకేమైనా అడగాలా?

 

అమల: సార్, ఈ సినిమాకు కూడా ఐదు లక్షలు అంటే తక్కువ. ఇంకాస్త ఎక్కువ..

 

శరవణ: మాది చిన్న సినిమా.. ఎక్కువ ఇవ్వలేము. అందుకే .....

 

ప్రొడ్యూసర్: అమల ఏదో నేను పిలిచానని వచ్చాడు. అంత ఎక్కువగా ఇచ్చుకోలేరు.

 

అమల: సార్, నేను ఏమీ ఎక్కువ అడగడంలేదు. మీరే చూసి చెప్పండి ....

 

శరవణ: ఎక్కువ అంటే మా పార్టనర్ వద్దంటాడు.

 

ప్రొడ్యూసర్: మీకు ఇద్దరికి ఇబ్బంది లేకుండా నేను ఒక మాట చెబుతాను. ఇంకొక లక్ష కలిపి మొత్తం ఆరు లక్షలు ఇవ్వండి. మీ పార్టనరుతో కావాలంటే అమ్మాయి ఫోటో చూపించి మాట్లాడు. 

 

శరవణ:  మరి కాంట్రాక్ట్?...

 

ప్రొడ్యూసర్: ఏం పర్వాలేదు. మీరు డాక్యుమెంటు తీసి పంపించండి. మిగిలింది అంతా నేను చూసుకుంటాను.

 

శరవణ: సరే...

 

ప్రొడ్యూసర్: ఇక మనం భోజనానికి బయలుదేరుదాము. అమల నువ్వు కూడా మాతో పాటు వస్తే బాగుంటుంది.

 

అమల: సార్ షూటింగ్ ఉంది.

ప్రొడ్యూసర్: “అవునా సరే నువ్వు షూటింగ్ చేసుకో. శరవణ మనం బయల్దేరుదాం” అని ఇద్దరూ వెళ్లిపోయారు.

 

నేను ఆ రోజు షూటింగ్ ముగించుకుని మామూలుగా ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను. తర్వాత రోజు సాయంత్రం నన్ను ప్రొడ్యూసర్ పిలిచి “ఇవాళ నాతో వస్తావా?” అని అడిగారు. “ఇవాళ వద్దు, రేపు షూటింగ్ తొందరగా అవ్వగానే వస్తానని” చెప్పాను. “సరే రేపు వచ్చేటప్పుడు బాగా రెడీ అయ్యి రా” అని వెళ్ళిపోయాడు. ఆ తరువాత నేను ఇంటికి బయలుదేరాను. తరువాతి రోజు నోరు నెప్పి తగ్గి కాస్త బాగానే ఉంది. ఇవాళ జీన్స్ టీషర్ట్ వెసుకున్నాను. నాకే సెక్సీ అనిపించేలా ఉన్నాను. “వాడితో ఇవాళ ఎలాగైనా తొందరగా కార్పించాలి లేదంటే నోరు వాచిపోతుంది. అనన్యతో ఎలాగైనా ఇంకాస్త తెలుసుకోవాలి” అని మనసులో అనుకుంటూ షూటింగుకు వెళ్ళాను. అప్పటికే అనన్య అక్కడ ఉంది.

 
అమల: హాయ్ అక్కా... ఎంతసేపయ్యింది వచ్చి?
 
ఆనన్య: “హాయ్... ఇప్పుడే ఐదు నిమిషాలు... ఏంటి... చాలా హుషారుగా ఉన్నావు. ఇవాళ ఏమైనా.... ఆ?” అంటూ తల పక్కకు ఊపింది.
 
అమల: అమల్ కాస్త సిగ్గుపడుతూ “ఊ.....”
 
ఆనన్య: కాస్త దారిలో పడినట్టున్నావు... జాగ్రత్త...
 
అమల: అదే...నీతో మాట్లాడదామని..
 
ఆనన్య: చెప్పు... నా దగ్గర దాపరికం ఏంటి? నీకు ఏంకావాలన్నా అడుగు. నాకు తెలిసింది చెబుతాను.
 
అమల: మొన్న చెప్పావు కదా.... దాని గురించి....
 
ఆనన్య: నాకు తెసింది చెప్పాను.
 
అమల: ఇంకొక్కసారి చెబితే......
 
ఆనన్య: అదేమైనా “భారతమా” మళ్ళీ మళ్ళీ చెప్పుకోవడానికి “బూతు పురాణం”. అయినా దాంట్లో మళ్ళీ ఏం తెలుసుకోవాలి నువ్వు?
 

అమల: అదే తొందరగా కార్పించడానికి వాటిని నొక్కాలన్నావు. అప్పుడు దాన్ని వాడు ఆపి క్రిందికి లాక్కుంటే?

 

ఆనన్య: “మన తెలివి వాడి ముందు పని చేయలేదని తెలుస్తుంది. మనం వెంటనే వాడిని ఇంకోదారిలో బోల్తా కొట్టించాలి లేదా వాడు బాగా...... నాకిస్తాడు. ” అంటూ చేతిని ఊపి మాట్లాడుతోంది.

 
అమల: అదేనాకు అర్ధం కావడంలేదు.
 
ఆనన్య: ఇవాళ నువ్వు వాడితో వెళుతున్నావా?
 
అమల: అవును...
 

ఆనన్య: అందుకేనా... ఈ ప్రశ్నలు.. ఆ పని చేసేటప్పుడు దాన్ని మధ్యలో మెత్తబడనీయకుండా చూసుకోవాలి. మధ్యలో వదిలితే చాలా ఆలస్యం అవుతుంది. అలా చేయాలంటే ఎక్కువ సేపు నోటిలో కాకుండా అప్పుడప్పుడూ చేతులు మారుస్తూ, నాలుకతో బుడిపెను నాకుతూ ఉంటే మనకు పెద్దగా నొప్పి తెలియకుండా దానిని గట్టిగా ఉంచితే చాలు. మధ్యలో అప్పుడప్పుడు కాయల్ని గమనిస్తూ వాటిని ఒకటి లేదా రెండు సార్లు తాకితే చాలు. మన చేతిలో వాడి రిమోట్ ఉన్నప్పుడు మనకు కావలకిన పనులు చేయించుకోవాలి. మన పని పూర్తి కాకుండా రిమోట్లో సెల్ అయిపోకుండా చూసుకోవాలి.

 
ఆనన్య: మధ్యలో రిమోట్లో సెల్ ఏంటి?
 
అమల: అవును... నీలాంటి బుర్రతక్కువ దానికి చెబుతున్నాను కదూ. “రిమోట్ అంటే.... వాడి మడ్డ, సెల్ అయిపోవడం అంటే కారడం”. బయట ఉన్నాం, మన చుట్టూ అందరూ ఉన్నారు అని నేను కాస్త తెలివిగా చెబితే అది కూడా తెలుకోకపోతే?
 
అంతలో డైరెక్టర్ వచ్చాడు. అందరూ తమ పనులలో తొందరపడుతున్నారు.
 
ఆనన్య: వెళదాం పద.. ఇవాళ నా షూంటింగ్ మొదట ఉంది.
 
అమల: తరువాత... ఎప్పుడు ఖాళీగా ఉంటావు?
 
ఆనన్య: నా షూటింగ్ మొత్తం అయిపోతుంది. తరువాత డబ్బింగ్ స్టుడియోకు వెళతాను. 
 
అమల: మరి ఏదైనా అడగాలంటే?
 

ఆనన్య: మనసులో “అనవసరముగా దీనికి చెప్పి తలనొప్పి తెచ్చుకున్నానే” అని అనుకుంటూ నవ్వుతూ చూసి “నాకు తెసింది అంతా చెప్పాను. నీకు ఇంకేదైనా తెలుసుకోవాలంటే ఏ సీడీలో చూడాలి లేదా కామశాస్త్రం పుస్తకమైనా చదవాలి.  సరే నేను వెళతాను, లేటవుతుంది.” అని వెళ్ళిపోయింది.

 

అమల: బాయ్... మళ్ళీ కలుస్తాను.. అంటూ “అనవసరంగా ఎక్కువ అడిగానా? ఆ... పర్వాలేదు... లేకపోతే ఇవన్నీ ఎలా తెలుస్తాయి.” అని మనసులో అనుకుంటూ ప్రొడ్యూసరును కలుద్దామని వెళ్ళింది.