Incest மகனுக்கு முலைப்பால்

[sangavisri]

ஏழாம் பாகம் தொடர்ச்சி:

 

மறுநாள் காலை சங்கர் மெதுவாக கண்விழித்தான். இரவு நடந்த சம்பவத்தால் அன்றிரவு நல்ல தூக்கம் அவனுக்கு.

 

ஆனால் அவன் பக்கத்தில் படுத்திருந்த அம்மா புவனாவைக் காணவில்லை. மணியைப் பார்த்தான். மணி 7 ஆகியிருந்தது. அதனால் எழுந்து தன் ஆடைகளைப் போட்டுக்கொண்டு அம்மாவைத் தேடினான் சங்கர்.

 

புவனா நைட்டி போட்டுக்கொண்டு, கிச்சனில் சமைத்துக்கொண்டிருந்தாள். காலையிலேயே குளித்து முடித்து, ஈரக் கூந்தலை கொண்டைபோட்டு, அதில் டவலைச் சுற்றியிருந்தாள்.

 

சங்கருக்கு, நைட்டிக்குள்ளாக முட்டிக்கொண்டிருக்கும் அம்மாவின் முலைகளைப் பார்த்தவுடனேயே அதைப் பிசைய வேண்டும் என்ற ஆவல் வந்தது. உடனே “அம்மா..” என்றபடி உள்ளே சென்ற சங்கர், புவனாவை பின்பக்கமிருந்து கட்டியணைத்தான்.

 

அப்போது புவனா “என்ன செல்லம் எழுந்திருச்சிட்டியா?” என்க, “ஆமாம்மா. நேத்து நைட் நல்ல தூக்கம்..” என்றவன், அம்மாவின் முலைகளை உருட்டிப் பிசைய, புவனா “ஆஆஆஆஆஆ..” என அலற ஆரம்பித்தாள்.

 

அம்மாவின் கூச்சல் கேட்டு பயந்த சங்கர், “என்னம்மா? என்னாச்சு?” என்றான் பதட்டத்துடன். அவன் அமுக்கியதில் அவள் முலையிலிருந்து பால் கசிந்து, நைட்டி நனைந்திருந்தது.

 

ஆனாலும் முலையை அமுக்கினால் அவன் அம்மா இப்படி அலறியதே இல்லை என்பதால் அவனுக்கு பயம் வந்தது.

 

அதனால் “என்னாச்சும்மா, சொல்லும்மா..” என்றான் சங்கர்.

 

“தெரியலடா செல்லம். காலையில இருந்து முலையில ஒரே வலி..” என்றாள்.

 

“சரி வா.. முதல்ல டாக்டர்கிட்ட போவோம்..” என்றான் சங்கர்.

 

“இருடா சமையல் வேலையை முடிச்சிட்டு, உனக்கு பால் குடுத்திட்டு வரேன்..” என்று சொல்லவும், சங்கர் அதற்குள் குளித்து முடித்து புறப்படத் தயாரானான்.

 

பின்னர் புவனா சங்கருக்கு பால் கொடுக்க, சங்கர் எந்தவித சேட்டையும் செய்யாமல் சமத்தாக பால் குடித்தான். அவன் பால் குடித்ததும் வலி கொஞ்சம் குறைவது போல இருந்தது.

 

இருந்தாலும் மகனின் வற்புறுத்தால் ஹாஸ்பிட்டலுக்கு செல்ல சம்மதித்தாள் புவனா.

 

அந்த ஹாஸ்பிட்டலில் மகப்பேரு மருத்துவர் Dr.ஹேமமாலினி அவர்களை பார்க்க வேண்டும் என்று டோக்கன் வாங்கிக்கொண்டு வெளியே அமர்ந்தார்கள். அதுவரை வலி குறைந்ததைப்போல தோன்றிய புவனாவுக்கு மீண்டும் வலி எடுக்க ஆரம்பித்தது.

 

வலி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிகமாகிக்கொண்டே செல்ல, அதற்குள் “நம்பர் 27 வாங்க..” என்று நர்ஸ் அழைக்க, இருவரும் டாக்டரின் அறைக்குள் சென்றார்கள்.

 

புவனாவைப் பார்த்தமே அந்த டாக்டர் “வாங்க புவனா.. உட்காருங்க..” என்று புவனாவுக்கு ரொம்பவும் அறிமுகம் ஆனவள் போல வரவேற்றாள்.

 

இருவரும் டாக்டரின் முன்னால் இருந்த சேரில் உட்கார அப்போது ஹேமமாலினி டாக்டர் சங்கரை பார்த்துவிட்டு “இதுதான் உங்க பையனா?” என்றாள்.

 

அப்போது, தன்னைப் பற்றி விசாரித்த ஹேமமாலினி டாக்டரை கண்களால் அளவெடுத்தான் சங்கர். அவளுக்கு தன் அம்மாவின் வயது இருக்கலாம். ஆனால் வெள்ளை நிறத்தில் தன் அம்மாவை விட கூடுதல் கலரில் இருந்தாள். நெற்றியில் குங்குமம் வைத்து, டிசைனர் புடவை கட்டி, புடவைக்கு வெளியே தனது தாலியை தொங்கவிட்டிருந்தாள்.

 

“ஆமா டாக்டர்.. நான் இவனுக்காகத்தான் உங்ககிட்ட ஹெல்ப் கேட்டு வந்தேன்..” என்று சொன்னாள் புவனா.

 

“ம்ம்.. புரியுது புவனா.. சரி.. உங்ககிட்ட கொஞ்சம் பேசனும். பையனை வெளிய இருக்க சொல்லவா?” என்றாள் ஹேமா டாக்டர்.

 

“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம் டாக்டர். என் பையன் இருக்கட்டும்..” என்று சொல்ல, ஹேமா டாக்டரும் அதைப் புரிந்துகொண்டாள்.

 

“சரி புவனா, உங்களுக்கு பால் சுரப்பெல்லாம் எப்படி இருக்கு? ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லையே?” என்றாள் ஹேமா டாக்டர்.

 

“ம்ம்ம்.. தினமும் மாத்திரை எடுத்துக்கிறேன்.. பாலும் நல்லா சுரக்குது. என் பையனுக்கு தினமும் ரெண்டு வேளை பால் தரேன். இதுக்கெல்லாம் உங்களுக்குத்தான் தேங்க்ஸ் சொல்லனும்..” என்றாள் புவனா, முலை வலியில் லேசாக முகம் சுளித்தாள்.

 

அதைக் கவனித்த டாக்டர் ஹேமா “என்ன புவனா? ஏதும் பிரச்சனையா?” என்க, “ஆமா டாக்டர். இன்னைக்கு காலையில தூங்கி எழுந்ததில இருந்து முலையில வலியா இருக்கு டாக்டர்..” என்றாள்.

 

“அப்படியா?” என்ற ஹேமா “சரி, புவனா அந்த கட்டில்ல உட்காருங்க..” என்று சொல்ல, புவனாவும் எழுந்துசென்று கட்டிலில் உட்கார்ந்தாள். உடனே ஸ்டெதஸ்கோப்பை கழுத்தில் போட்டுக்கொண்ட டாக்டர் ஹேமா, புவனாவின் அருகில் சென்றதும், ஸ்கிரீனை இழுத்து மூடிக்கொண்டாள்.

 

சங்கரால் உள்ளே என்ன நடக்கிறதென்று பார்க்க முடியவில்லை. ஆனால் அவர்கள் பேசும் சத்தம் மட்டும் லேசாக கேட்டது.

 

டாக்டர் ஹேமா, புவனாவின் முந்தானையை விலக்கச் சொல்லி அவள் முலைகளைப் பார்த்தாள். முதல்கட்டமாக அவள் ஜாக்கெட் ரொம்பவும் இறுக்கமாக இருப்பதை கண்டுபிடித்தாள்.

 

“என்ன புவனா, இவ்வளவு டைட்டா ஜாக்கெட் போட்டுருக்கீங்க?” என்றாள் ஹேமா.

 

“நான் ஆரம்பத்துல போடுற ஜாக்கெட்டை இப்போ போட முடியல. இது புதுசா தெச்சதுதான்.. நான் காலையில போடும்போது கூட நல்லாத்தான் இருந்துச்சு?” என்றாள் புவனா.

 

உடனே டாக்டர் ஹேமா எதையோ புரிந்துகொண்டவள்போல “சரி புவனா.. உங்க ஜாக்கெட்ட கழட்டுங்க..” என்றாள்.

 

புவனாவும் தன் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை அவிழ்த்தாள். அவள் பிரா போடாததால் கொக்கிகளை அவிழ்த்ததுமே, அவள் முலைகள் விடுதலையடைந்து வெளியே வந்தன.

 

அவள் முலையின் அளவைப் பார்த்து ஹேமாவுக்கே ஆச்சர்யமாக இருந்தது. உடனே “நான் உன் முலைய செக்கப் பண்றேன். வலிச்சா உடனே சொல்லனும்..” என்றவள், மெதுவாக புவனாவின் முலையை தொட்டு அமுக்கினாள். அவள் அமுக்கியதும், புவனா “ஆஆஆஆ.. வலிக்குது டாக்டர்..” என்று சொன்னாள்.

 

உடனே டாக்டர் ஹேமா “பையன் தினமும் உன் முலையில பால் குடிக்கிறானா?” என்று கேட்டாள்.

 

“ஆமா டாக்டர்.. காலை மாலை ரெண்டு வேளையும் குடிக்கிறான்.. ஏன் டாக்டர்?” என்றாள் புவனா.

 

“உனக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்ல புவனா. உன் முலையில அளவுக்கு அதிகமா பால் சுரக்குது. அது முழுசா வெளியேறாம, புதுசா சுரக்க சுரக்க பால் உன் முலையில தேங்கி, உனக்கு வலி எடுக்க ஆரம்பிக்குது. இதுவும் பால் கட்டிக்கிறதால வர வலி மாதிரிதான். டோன்ட் வர்ரி..” என்றாள் டாக்டர் ஹேமா.

 

“இதுக்கு என்ன டாக்டர் பண்றது? மாத்திரை போடுறத நிறுத்திடவா?” என்றாள்.

 

“ஐயோ.. அப்படி மட்டும் பண்ணக்கூடாது. அப்படி திடீர்ன்னு நிறுத்திட்டா அது வேற சைட் எபக்ஸ்ட்ஸ் உண்டு பண்ணிடும். அதுமட்டுமில்லாம, உனக்கு பால் சுரப்பும் நின்னுடும். அப்புறம் மறுபடியும் உனக்கு பால் சுரக்க வைக்கிறது ரொம்ப கஷ்டமா போய்டும்..” என்றாள் டாக்டர் ஹேமா.

 

“அப்பறம் இதுக்கு என்னதான் டாக்டர் வழி?” என்றாள் புவனா.

 

“வழி இருக்கு..” என்றவள் புவனாவைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள்.

 

- ஏழாம் பாகம் தொடரும்..