04-09-2020, 02:50 PM
"కానీ నిర్మల నువ్వు ఇంత తొందరగా లొంగుతావని అనుకోలేదు " అనగానే నిర్మలమ్మ ముసి ముసి గా నవ్వుకుంటూ పక్కనే ఉన్న బాగ్ అందుకొని బయటకి నడిచింది. "ఏంటి నిర్మలమ్మ ...పరిగెత్తుతున్నావు .." అంది కోటిరత్నం నిర్మలమ్మ తో బయటకి వస్తూ. "కాదు రత్నం ...ఈ బస్సు పోయిందంటే మల్లి లేటు అవుతుంది ...రేపు మాట్లాడటాలే " అని చెప్పి కాలేజ్ వైపు వెళ్ళింది . కోటిరత్నం లోపలికి వెళ్ళింది. అక్కడ రెడ్డి అలసిపోయి నిద్ర లో ఉన్నాడు. టీ పెట్టుకొని తీసుకొచ్చి లేపింది. " ఏంటి మావా...బాగా అలసిపోయావా..." అంది రెడ్డి తొడ మీద చెయ్యి వేసి నిమురుతుతూ. "రత్నం. ..నీ వాళ్ళ ఏ రోజు స్వర్గం చూసా ...అసలు అది నా పక్కలోకి వస్తాదని కలలో కూడా ఊహించలేదు ...." అన్నాడు మెచ్చుకోలుగా. మొగుడు మెచ్చుకునే సరికి రత్నం కి గర్వం గా అనిపించింది. " మావ ...అది నీకన్నా 20 ఏళ్ళు పెద్దది...అయినా నీకు స్వర్గం చూపించింది..."అంది గోముగా. "వాళ్ళ కి మంచి గట్టి బలం ఉంటది ...వయసు తో సంబంధం లేదు...దాని సళ్ళు చూసావా...నిగడ దాన్ని ఉన్నాయి...మల్లి దానికి పెళ్లి అయినా కొడుకు కూడా ఉన్నాడు అంట ...దానెమ్మ ...." అని లేచి " పొలం దాక పోయొస్తా... కలుపు తీపించాలి..ఈ లంజ మత్తులో పడితే టైం తెలియలేదు..." అని బయటకి వెళ్ళాడు.
కాసేపటికి రెడ్డి కోసం వాళ్ళ అన్న రామిరెడ్డి వచ్చాడు. కానీ అప్పటికే రెడ్డి పొలం వెళ్ళిపోయాడు . "రా బావ..."అంటూ రత్నం కుర్చీ వేసింది. "మావ ఇపుడే వెళ్ళాడు..టీ తాగుతావా.." అంది. " టీ వద్దు..ఎం వద్దు కానీ ...ఏ రోజు ఆ నిర్మల మీ ఇంటికి వచ్చిందంటగా...మన ఇంటికి ఎం పని దానికి.." అన్నాడు అనుమానంగా. ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాక " ఎం లేదు బావ..ఆమె జాకెట్ ఇక్కడ ఉంది...తీసుకోవానికి వచ్చింది" అంది . " దాని జాకెట్ ఇక్కడ ఎందుకు ఉంది" అనడు కొంచం కోపం గా. " అబ్బా..నీకు అన్ని అనుమానాలే ...ఆ టైలర్ బాషా నాకు ఇచ్చాడు...అది తీసుకోవడానికి వచ్చింది లే..." అని లేచి టీ పెట్టడానికి వంట గాడి లోకి వెళ్ళింది. అపుడు అక్కడ టేబుల్ మీద ఒక ప్యాకెట్ కనిపించింది రామిరెడ్డి కి. పేపర్ లో చుట్టి ఉంది. అది తీసుకొని తెరిచి చూసాడు. అందులో మొన్న నిర్మలమ్మ కి బాషా కుట్టి ఇచ్చిన కొత్త జాకెట్ ,దాని ఆది జాకెట్ ఉన్నాయి. " ఏ రత్నం..ఇటురా.." అని అరవగానే రత్నం బయటకి వచ్చింది. రామిరెడ్డి చేతిలో ఉన్న జాకెట్లు చూసి "అబ్బా...లంజ మర్చిపోయింది..ఇపుడు ఎం చెప్పాలి.." అనుకుంటూ వచ్చి..." మల్లి మర్చిపోయింది...ఎన్ని సార్లు చెప్పాలి దీనికి " అని వెంటనే లోపలి వెళ్ళింది. ఎందుకంటే అక్కడే ఉంటె రామిరెడ్డి ని తప్పించుకోవడం చాల కష్టం.
కాసేపటికి టీ పెట్టుకొని వచ్చింది. ఇంకా నిర్మలమ్మ జాకెట్ బావ చేతి లోనే ఉంది. ఒక జాకెట్ ని తొడ మీద వేసుకొని ఇంకోటి పట్టుకొని ఉన్నాడు. "ఏందీ బావ...ఆ చండాలం చేతి లో పెట్టుకొని...తీసేయ్.." అని వచ్చి అవి తీసేసి పాకాన టేబిల్ మీద విసిరేసింది. రామిరెడ్డి టీ తాగుతూ " మొన్న టౌన్ కి పోయినపుడు బజార్ లో నిర్మల,ఆమె కోడలు కనిపించరు..ఎదో కొనడానికి వచ్చినట్టున్నారు..." ఆనాడు . " కోడలా...ఎలా ఉంది ఆ పిల్ల " అంది రత్నం ఆసక్తి గా. " ఆ పిల్ల వాళ్ళ కులం లాగా లేదు...బలే చక్కగా ఉంది ...ఎక్కడ పట్టిందో కోడలిని ...కానీ ఈమాట కి ఆ మాట ...ఈ నిర్మలమ్మ కి వయసు ఏంటో తెలియదు కానీ..మాంచి బిరుసు ఉంటది.." అనడు కసి గా. బావ కి కూడా నిర్మలమ్మ మీద కోరిక ఉంది అని అర్ధం అయింది రత్నం కి. కానీ అర్ధం కానట్టు ."చి ...ఆ ముసలి దాని డాగర ఏముంది బావా..." అంది. "ఓసి నీ...ముసలి ఎవరి..అది ఆ రకం గా బిర్ర బిగిసి గుర్రం ల ఉంటె..అది ఇపుడు తలుచుకున్న ..పది మందిని కనగలదు అవలీలగా..." అనడు చెయ్యి నలుపుకుంటూ.
ఆ మాట లు వినగానే రత్నం కి కసి గా అనిపించింది. " ఎం బావ..అంట మనసు ఉంటె ..ఒకసారి పక్కలో వేసుకోలేకపోయావా.."అంది నవ్వుతు. " ఆబ్బె...అది అంట సులభం గా దొరికేది కాదు...చాలాసార్లు ట్రై చేసాకని...లాభం లేదు.." అనడు నిరాశగా. బావ మొహం లో నిరాశ చూసి రత్నం కి పాపం అనిపించింది. "సరే బావ...ఒక సరి ప్రయత్నిద్దాం...రేపు మధ్యాన్నం ఆమె జాకెట్ తీసుకోవడానికి పిలుస్తా..నువ్వు కూడా ర..చూద్దాం..." అని చెప్పడం తో రామిరెడ్డి మొడ్డ నిగడ తన్నింది. " అబ్బా...పిలిచి పుణ్యం కట్టుకోవే రత్నం ...నీకు దండం పెడతా" అని టీ అక్కడ పెట్టి సంతోషం గా బయటకి వెళ్ళిపోయాడు.
మరుసటి రోజు మధ్యాన్నం నిర్మలని పిలిచింది రత్నం. " నిర్మల..నీ జాకెట్ ఇక్కడే పెట్టి పోయావ్ కదా...నిన్న మా బావ వచ్చాడు..వాటిని చూసి ఎవరివి అని అడిగాడు...వేరే వాళ్ళవి అని అబద్దం చెప్పాల్సి వచ్చింది" అంది రత్నం. దానికి నిర్మలమ్మ " అబద్దం ఎందుకు..నావి అని చేపిచ్చుకదా..తప్పు ఏముంది..." అంది. "తప్పా...బావ సంగతి నీకు తెలియదు...ఆడది నచ్చింది అంటే ఎక్కడ వదలదు...ఆ రైక నేది అని చెప్తే ..ఇంకా బడి లోనే శోభనం పెడతాడు"అంది నవ్వుతు. " ఏంటి రత్నం..మీ మావ..బావ లకి ఆడ పిచ్చి బాగానే ఉందే" అనేసరికి రత్నం కి సర్రున కోపం వచ్చింది. "నిర్మల..పద్ధతిగా మాట్లాడు...ఆడ పిచ్చి ఏంటి...ఆలా అని అందరితో ఎం తిరగరులే...నిను పాకలోకి పిలిచారు అని చులకన చెయ్యమక" అంది ఉక్రోషం గా. ఊహించని ఈ కోపానికి నిర్మలకి కొంచం ఇబ్బంది అనిపించింది. "రత్నం..నా ఉద్దేశం అది కాదు...సరదాగా అన్నాను" అని అంటుండగా రామిరెడ్డి వచ్చాడు.
రత్నం కోపం తగ్గించుకొని " ర బావ.."అని లోపలి పిలిచింది....నిర్మలమ్మ లేచి కుర్చీ ఇచ్చింది. "నమస్తే సార్ " అంది. " ఆ నమస్తే.. మొన్న టౌన్ లో నిన్ను, నీ కోడలిని చూసా బజార్ లో .." అనడు కలుపుగోలుగా. "అవునా సార్...సరుకులు తెచ్చుకోవడానికి వచ్చాము. అయినా నన్ను పిలవాల్సింది కదా సార్..మా ఇంటికి వచ్చి తగి వెళ్లొచ్చుకదా " అంది గౌరవంగా.
" మా బావ..టీ తాగదులే..పాలు మాత్రమే తాగుతాడు..." అంది రత్నం కొంటెగా నవ్వుతు. నిర్మలమ్మకి అసలు విషయం అర్ధం అయి కొంచం సిగ్గు అనిపించింది.
తన ముందే ఇలా మాట్లాడుకోవడం నిర్మలకి కొంచం ఎబ్బెట్టుగా అనిపించినా..తన ప్రమేయం లేకుండా తన జాకెట్ లో చప్పగా ఉన్న చను మొనలు చింత పిక్కల్లా నిక్క పొడుచుకోవడం తనకి అర్ధం అయి ...కొంచం ఇబ్బందిగా ఫీల్ అయింది. అవి బయటకి కనిపిస్తే పరువు పోతుందేమో అని భయం వేసి పవిట సర్దుకుంది. రెండు రోజుకా క్రితం వరకు నిర్మలమ్మ వేరు. తన ఇల్లు,తన ఫామిలీ తప్ప వేరే ప్రపంచం ఎరుగదు. కానీ ఆ సంఘటన జరిగిన తరవాత ఆమె మనసు ఆమె కంట్రోల్ చేసుకోలేకపోతుంది. ఈ లేటు వయసులో ఊహించని విధం గ జరిగిన ఆ సంఘటన తనకి ఎదో తెలియని సుఖాన్ని ,అనుభూతిని ఇచ్చింది. అది వదులుకోవడానికి ఆమె మనసు సిద్ధం గ లేదు. తప్పు అని ఒక వైపు అనిపించినా ...ఎవరికీ తెలియదు కదా ....రెడ్డి మీద,రత్నం మీద ఉన్న నమ్మకం ఆమెకి ధైర్యాన్ని యిస్తుంది. వాళ్ళు తన కోసమే పుట్టారు...తనకి తెలియని ప్రపంచాన్ని చూపించడానికి పుట్టారు అని బలం గ నమ్మింది నిర్మల. అందువల్ల వాళ్ళకోసం ఏమి అయినా చేయడానికి సిద్ధం గ ఉంది. ఇలా ఆలోచిస్తూ ఉండగా...సడన్ గ రత్నం తనకి వంట గాడి లోకి పిలిచింది. ఎందుకో అర్ధం కాక లోపలి వెళ్ళింది. వెళ్ళగానే రత్నం ఆమెతో " నిర్మల..నే వయసు ఎంత.." అంది ప్రశ్నర్ధకం గ. " యాభయ్ ఏడూ ..."ఆ అనగానే ..రత్నం నిర్మల గుండెల వైపు వేలు పెట్టి చూపిస్తూ.." ఈ వయసు లో మొగాళ్ళని చుస్తే...ఈ చింత పిక్కలు నిక్కుతున్నాయే..." అని నిర్మలమ్మ కుడి చన్ను బుడిపేని చూపుడు వేలితో పొడిచింది. నిర్మలమ్మ వాళ్ళు జళ్ళుమంది. ఆమె ఇలా చేస్తుంది అని ఊహించలేదు. పల్చటి జాకెట్,వంటిపొర చీర అవడం వాళ్ళ బ్ర కూడా వాటిని సరిగా కవర్ చేయలేకపోవడం వాళ్ళ ఆమె మొన ఎత్తుగా కనిపించడం తనకి అర్ధం అయి సిగ్గు తో చితికిపోయింది. ఎం సమాధానం చెప్పాలో అరదః కాక మౌనంగా తలా దించుకోండి పవిట సర్దుకొని.
ఈ లోపు బయట సైకిల్ శబ్దం రావడం తో "మా మావ వచ్చినట్టున్నాడు" అంతో రత్నం బయటకి వెళ్ళింది. నిర్మలకి ఎం చేయాలో అర్ధం కాలేదు. బయటకి వెళ్తే నిక్కిన మొనలు వాళ్ళకి కనిపిస్తాయని భయం గ ఉంది. పల్చటి జాకెట్ వేసుకున్నందుకు మొదటి సరి తన మీద తనకి కోపం వచ్చింది. వెంటనే జాకెట్ లోకి చెయ్యి పెట్టుకొని ఆ మొనలని వంచి బ్రా కిందకి నెట్టింది. కొంతవరకు కవర్ అయింది. రెండు పొరల పవిట వేసి బయటకి వచ్చింది.
రెడ్డి లోపలి రాగానే భుజం మీద ఉన్న కండువా ని దండెం మీద వేసి వాళ్ళ అన్న ని పలకరించి పక్కనే ఉన్న కుర్చీ లో కూర్చున్నాడు. వంట గది ముందు ఉన్న నిర్మలని చూసి కసిగా నవ్వాడు. ఆ నవ్వులో భావం నిర్మలకి బాగా అర్ధం అయింది. వెంటనే జేబు లో ఉన్న రెండు చుట్టాలు తీసి ఒకటి వాళ్ళ అన్నకి ఇచ్చాడు. "ఏందీ అన్న...పంట ఎలా ఉంది...వర్షాలు లేకపోయే .." అంటూ అగ్గిపెట్టె కోసం జేబులు తడుముకోగా అది కనిపించలేదు. చుట్ట నోట్లోనే ఉంచుకొని " నిర్మలమ్మ..ఏమి అనుకోకుండా కొంచం అగ్గిపెట్టె తెచ్చిపెట్టు" అన్నాడు. ఆలా అడగగానే నిర్మలమ్మ పరుగు పరుగున లోపలి వెళ్లి అగ్గి పెట్టె తెచ్చి ఇచ్చింది. అది చూడగానే రామిరెడ్డి కి కొంచం ఆశ్చర్యం వేసింది. ఆమెకి పని చెప్తాడని అనుకోలేదు. ఎందుకంటే ఆమె టీచర్ . అందునా బాగా స్ట్రిక్ట్ అని పేరు. రామిరెడ్డి చాల సార్లు ట్రై చేసిన ఆమె కన్ను ఎత్తి చూడలేదు. కానీ ఈ రోజు వాళ్ళ ఇంట్లో అంట చనువుగా ఉండడం చూసి కొంచం సంతోషం,కొంచం ఆశ్చర్యం కలిగాయి.
కాసేపటికి రెడ్డి కోసం వాళ్ళ అన్న రామిరెడ్డి వచ్చాడు. కానీ అప్పటికే రెడ్డి పొలం వెళ్ళిపోయాడు . "రా బావ..."అంటూ రత్నం కుర్చీ వేసింది. "మావ ఇపుడే వెళ్ళాడు..టీ తాగుతావా.." అంది. " టీ వద్దు..ఎం వద్దు కానీ ...ఏ రోజు ఆ నిర్మల మీ ఇంటికి వచ్చిందంటగా...మన ఇంటికి ఎం పని దానికి.." అన్నాడు అనుమానంగా. ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాక " ఎం లేదు బావ..ఆమె జాకెట్ ఇక్కడ ఉంది...తీసుకోవానికి వచ్చింది" అంది . " దాని జాకెట్ ఇక్కడ ఎందుకు ఉంది" అనడు కొంచం కోపం గా. " అబ్బా..నీకు అన్ని అనుమానాలే ...ఆ టైలర్ బాషా నాకు ఇచ్చాడు...అది తీసుకోవడానికి వచ్చింది లే..." అని లేచి టీ పెట్టడానికి వంట గాడి లోకి వెళ్ళింది. అపుడు అక్కడ టేబుల్ మీద ఒక ప్యాకెట్ కనిపించింది రామిరెడ్డి కి. పేపర్ లో చుట్టి ఉంది. అది తీసుకొని తెరిచి చూసాడు. అందులో మొన్న నిర్మలమ్మ కి బాషా కుట్టి ఇచ్చిన కొత్త జాకెట్ ,దాని ఆది జాకెట్ ఉన్నాయి. " ఏ రత్నం..ఇటురా.." అని అరవగానే రత్నం బయటకి వచ్చింది. రామిరెడ్డి చేతిలో ఉన్న జాకెట్లు చూసి "అబ్బా...లంజ మర్చిపోయింది..ఇపుడు ఎం చెప్పాలి.." అనుకుంటూ వచ్చి..." మల్లి మర్చిపోయింది...ఎన్ని సార్లు చెప్పాలి దీనికి " అని వెంటనే లోపలి వెళ్ళింది. ఎందుకంటే అక్కడే ఉంటె రామిరెడ్డి ని తప్పించుకోవడం చాల కష్టం.
కాసేపటికి టీ పెట్టుకొని వచ్చింది. ఇంకా నిర్మలమ్మ జాకెట్ బావ చేతి లోనే ఉంది. ఒక జాకెట్ ని తొడ మీద వేసుకొని ఇంకోటి పట్టుకొని ఉన్నాడు. "ఏందీ బావ...ఆ చండాలం చేతి లో పెట్టుకొని...తీసేయ్.." అని వచ్చి అవి తీసేసి పాకాన టేబిల్ మీద విసిరేసింది. రామిరెడ్డి టీ తాగుతూ " మొన్న టౌన్ కి పోయినపుడు బజార్ లో నిర్మల,ఆమె కోడలు కనిపించరు..ఎదో కొనడానికి వచ్చినట్టున్నారు..." ఆనాడు . " కోడలా...ఎలా ఉంది ఆ పిల్ల " అంది రత్నం ఆసక్తి గా. " ఆ పిల్ల వాళ్ళ కులం లాగా లేదు...బలే చక్కగా ఉంది ...ఎక్కడ పట్టిందో కోడలిని ...కానీ ఈమాట కి ఆ మాట ...ఈ నిర్మలమ్మ కి వయసు ఏంటో తెలియదు కానీ..మాంచి బిరుసు ఉంటది.." అనడు కసి గా. బావ కి కూడా నిర్మలమ్మ మీద కోరిక ఉంది అని అర్ధం అయింది రత్నం కి. కానీ అర్ధం కానట్టు ."చి ...ఆ ముసలి దాని డాగర ఏముంది బావా..." అంది. "ఓసి నీ...ముసలి ఎవరి..అది ఆ రకం గా బిర్ర బిగిసి గుర్రం ల ఉంటె..అది ఇపుడు తలుచుకున్న ..పది మందిని కనగలదు అవలీలగా..." అనడు చెయ్యి నలుపుకుంటూ.
ఆ మాట లు వినగానే రత్నం కి కసి గా అనిపించింది. " ఎం బావ..అంట మనసు ఉంటె ..ఒకసారి పక్కలో వేసుకోలేకపోయావా.."అంది నవ్వుతు. " ఆబ్బె...అది అంట సులభం గా దొరికేది కాదు...చాలాసార్లు ట్రై చేసాకని...లాభం లేదు.." అనడు నిరాశగా. బావ మొహం లో నిరాశ చూసి రత్నం కి పాపం అనిపించింది. "సరే బావ...ఒక సరి ప్రయత్నిద్దాం...రేపు మధ్యాన్నం ఆమె జాకెట్ తీసుకోవడానికి పిలుస్తా..నువ్వు కూడా ర..చూద్దాం..." అని చెప్పడం తో రామిరెడ్డి మొడ్డ నిగడ తన్నింది. " అబ్బా...పిలిచి పుణ్యం కట్టుకోవే రత్నం ...నీకు దండం పెడతా" అని టీ అక్కడ పెట్టి సంతోషం గా బయటకి వెళ్ళిపోయాడు.
మరుసటి రోజు మధ్యాన్నం నిర్మలని పిలిచింది రత్నం. " నిర్మల..నీ జాకెట్ ఇక్కడే పెట్టి పోయావ్ కదా...నిన్న మా బావ వచ్చాడు..వాటిని చూసి ఎవరివి అని అడిగాడు...వేరే వాళ్ళవి అని అబద్దం చెప్పాల్సి వచ్చింది" అంది రత్నం. దానికి నిర్మలమ్మ " అబద్దం ఎందుకు..నావి అని చేపిచ్చుకదా..తప్పు ఏముంది..." అంది. "తప్పా...బావ సంగతి నీకు తెలియదు...ఆడది నచ్చింది అంటే ఎక్కడ వదలదు...ఆ రైక నేది అని చెప్తే ..ఇంకా బడి లోనే శోభనం పెడతాడు"అంది నవ్వుతు. " ఏంటి రత్నం..మీ మావ..బావ లకి ఆడ పిచ్చి బాగానే ఉందే" అనేసరికి రత్నం కి సర్రున కోపం వచ్చింది. "నిర్మల..పద్ధతిగా మాట్లాడు...ఆడ పిచ్చి ఏంటి...ఆలా అని అందరితో ఎం తిరగరులే...నిను పాకలోకి పిలిచారు అని చులకన చెయ్యమక" అంది ఉక్రోషం గా. ఊహించని ఈ కోపానికి నిర్మలకి కొంచం ఇబ్బంది అనిపించింది. "రత్నం..నా ఉద్దేశం అది కాదు...సరదాగా అన్నాను" అని అంటుండగా రామిరెడ్డి వచ్చాడు.
రత్నం కోపం తగ్గించుకొని " ర బావ.."అని లోపలి పిలిచింది....నిర్మలమ్మ లేచి కుర్చీ ఇచ్చింది. "నమస్తే సార్ " అంది. " ఆ నమస్తే.. మొన్న టౌన్ లో నిన్ను, నీ కోడలిని చూసా బజార్ లో .." అనడు కలుపుగోలుగా. "అవునా సార్...సరుకులు తెచ్చుకోవడానికి వచ్చాము. అయినా నన్ను పిలవాల్సింది కదా సార్..మా ఇంటికి వచ్చి తగి వెళ్లొచ్చుకదా " అంది గౌరవంగా.
" మా బావ..టీ తాగదులే..పాలు మాత్రమే తాగుతాడు..." అంది రత్నం కొంటెగా నవ్వుతు. నిర్మలమ్మకి అసలు విషయం అర్ధం అయి కొంచం సిగ్గు అనిపించింది.
తన ముందే ఇలా మాట్లాడుకోవడం నిర్మలకి కొంచం ఎబ్బెట్టుగా అనిపించినా..తన ప్రమేయం లేకుండా తన జాకెట్ లో చప్పగా ఉన్న చను మొనలు చింత పిక్కల్లా నిక్క పొడుచుకోవడం తనకి అర్ధం అయి ...కొంచం ఇబ్బందిగా ఫీల్ అయింది. అవి బయటకి కనిపిస్తే పరువు పోతుందేమో అని భయం వేసి పవిట సర్దుకుంది. రెండు రోజుకా క్రితం వరకు నిర్మలమ్మ వేరు. తన ఇల్లు,తన ఫామిలీ తప్ప వేరే ప్రపంచం ఎరుగదు. కానీ ఆ సంఘటన జరిగిన తరవాత ఆమె మనసు ఆమె కంట్రోల్ చేసుకోలేకపోతుంది. ఈ లేటు వయసులో ఊహించని విధం గ జరిగిన ఆ సంఘటన తనకి ఎదో తెలియని సుఖాన్ని ,అనుభూతిని ఇచ్చింది. అది వదులుకోవడానికి ఆమె మనసు సిద్ధం గ లేదు. తప్పు అని ఒక వైపు అనిపించినా ...ఎవరికీ తెలియదు కదా ....రెడ్డి మీద,రత్నం మీద ఉన్న నమ్మకం ఆమెకి ధైర్యాన్ని యిస్తుంది. వాళ్ళు తన కోసమే పుట్టారు...తనకి తెలియని ప్రపంచాన్ని చూపించడానికి పుట్టారు అని బలం గ నమ్మింది నిర్మల. అందువల్ల వాళ్ళకోసం ఏమి అయినా చేయడానికి సిద్ధం గ ఉంది. ఇలా ఆలోచిస్తూ ఉండగా...సడన్ గ రత్నం తనకి వంట గాడి లోకి పిలిచింది. ఎందుకో అర్ధం కాక లోపలి వెళ్ళింది. వెళ్ళగానే రత్నం ఆమెతో " నిర్మల..నే వయసు ఎంత.." అంది ప్రశ్నర్ధకం గ. " యాభయ్ ఏడూ ..."ఆ అనగానే ..రత్నం నిర్మల గుండెల వైపు వేలు పెట్టి చూపిస్తూ.." ఈ వయసు లో మొగాళ్ళని చుస్తే...ఈ చింత పిక్కలు నిక్కుతున్నాయే..." అని నిర్మలమ్మ కుడి చన్ను బుడిపేని చూపుడు వేలితో పొడిచింది. నిర్మలమ్మ వాళ్ళు జళ్ళుమంది. ఆమె ఇలా చేస్తుంది అని ఊహించలేదు. పల్చటి జాకెట్,వంటిపొర చీర అవడం వాళ్ళ బ్ర కూడా వాటిని సరిగా కవర్ చేయలేకపోవడం వాళ్ళ ఆమె మొన ఎత్తుగా కనిపించడం తనకి అర్ధం అయి సిగ్గు తో చితికిపోయింది. ఎం సమాధానం చెప్పాలో అరదః కాక మౌనంగా తలా దించుకోండి పవిట సర్దుకొని.
ఈ లోపు బయట సైకిల్ శబ్దం రావడం తో "మా మావ వచ్చినట్టున్నాడు" అంతో రత్నం బయటకి వెళ్ళింది. నిర్మలకి ఎం చేయాలో అర్ధం కాలేదు. బయటకి వెళ్తే నిక్కిన మొనలు వాళ్ళకి కనిపిస్తాయని భయం గ ఉంది. పల్చటి జాకెట్ వేసుకున్నందుకు మొదటి సరి తన మీద తనకి కోపం వచ్చింది. వెంటనే జాకెట్ లోకి చెయ్యి పెట్టుకొని ఆ మొనలని వంచి బ్రా కిందకి నెట్టింది. కొంతవరకు కవర్ అయింది. రెండు పొరల పవిట వేసి బయటకి వచ్చింది.
రెడ్డి లోపలి రాగానే భుజం మీద ఉన్న కండువా ని దండెం మీద వేసి వాళ్ళ అన్న ని పలకరించి పక్కనే ఉన్న కుర్చీ లో కూర్చున్నాడు. వంట గది ముందు ఉన్న నిర్మలని చూసి కసిగా నవ్వాడు. ఆ నవ్వులో భావం నిర్మలకి బాగా అర్ధం అయింది. వెంటనే జేబు లో ఉన్న రెండు చుట్టాలు తీసి ఒకటి వాళ్ళ అన్నకి ఇచ్చాడు. "ఏందీ అన్న...పంట ఎలా ఉంది...వర్షాలు లేకపోయే .." అంటూ అగ్గిపెట్టె కోసం జేబులు తడుముకోగా అది కనిపించలేదు. చుట్ట నోట్లోనే ఉంచుకొని " నిర్మలమ్మ..ఏమి అనుకోకుండా కొంచం అగ్గిపెట్టె తెచ్చిపెట్టు" అన్నాడు. ఆలా అడగగానే నిర్మలమ్మ పరుగు పరుగున లోపలి వెళ్లి అగ్గి పెట్టె తెచ్చి ఇచ్చింది. అది చూడగానే రామిరెడ్డి కి కొంచం ఆశ్చర్యం వేసింది. ఆమెకి పని చెప్తాడని అనుకోలేదు. ఎందుకంటే ఆమె టీచర్ . అందునా బాగా స్ట్రిక్ట్ అని పేరు. రామిరెడ్డి చాల సార్లు ట్రై చేసిన ఆమె కన్ను ఎత్తి చూడలేదు. కానీ ఈ రోజు వాళ్ళ ఇంట్లో అంట చనువుగా ఉండడం చూసి కొంచం సంతోషం,కొంచం ఆశ్చర్యం కలిగాయి.