04-09-2020, 02:48 PM
ఆమె కళ్ళు ఆనంద భాష్పాలతో నిండిపోయాయి. దానికి కారణం బంగారం కాదు.ఎందుకంటే తనకి బంగారం కొత్త కాదు. అమెకి ఆస్టిపాస్తులు బాగానే ఉన్నాయి. వాళ్ల్లు అమె మీద చుపిస్తున్న ప్రేమ తాలూకు భావం అది . వెంటనే తమాఇంచుకొని ఆ బాక్సు బెడ్ మేద పెట్టి బయటకి రాబోయింది. కాని అప్పటికే ఆలస్యం అయిపోయింది. బయటకి రావడానికి ఇటు తిరిగి ఉండగా వెనకనుండి రెడ్డి పట్టేసుకున్నాడు. ఒక చెయ్యి మెడ చుట్టూ,ఇంకొక చెయ్యి పొట్ట మీద గట్టిగ చుట్టేశాయి కరెంట్ షాక్ కొట్టీన భావన.
పరాయి మగాడి తొలి స్పర్శ.
అందులొనూ తనకన్నా దాదాపు 15 ఏళ్ల చిన్నవాడు...
ఆ ఊరికి తను నీతులు నేర్పించడానికి వచిన టీచర్...
ఇలా చెస్తే తన మీద తనకే నమ్మకం పొతుంది..
రేపటి నుండి తన పరిస్తితి ఎమిటి.....
అని మనసులొ అనేక ప్రశ్నలు.
కాని ఆ ఆలొచనలను దాటుకుంటూ ముందుకు దూకుతున్న తెలియని బలహీనత. జీవితం లొ మొదటిసారి తప్పు అని తెలిసి కుడా వద్దు అనుకోలెని వింత అనుభూతి. మనసులో ఇంత అంతర్మధనం అల్లకల్లోలం శ్రుష్తిస్తుండగా మెడ మీద్ వీపు పై భాగాన ఒక మొరటు నాలుక పచి మొరటు గ నకుతోది. అప్పటికే చెమట కి మగ్గి ఉన్న ఆ భాగం ఉప్పదనం తనకి అర్దం అవుతూనె ఉంది. కాని ఆ చెమట ని కూడా అంత ప్రేమ గా ,ఘాడం గా నాకుతూ.... మద్య మద్యలో కండ చుబుకుతూ ఉంటె ఆ ప్రేమ ని... ఆ రసానుభూతిని వదులుకోవాలి అనిపించడం లేదు నిర్మలకి. ఎందుకంటె ఎంతో ఇష్తం ఉంటే కాని అలా చెయ్యరు అని అమెకి తెలుసు. ఇలా జరగడం మొదలు అయి ఇప్పటికి 8 సెకన్లు మాత్రమే గడిచినా అది ఆమెకి కొన్ని గంటలకి సంభందించిన ఆనంద వెదన లా అనిపించింది. ఇంతలో రెండో చెయ్యి పొట్టా మీద ఉన్న కండ ని గట్టిగ నలపడంతో ఈ లోకం లొకి వచి....విదిలించుకొని బయటకి పరిగెతింది . సరిగ్గ అదె సమయం లో రత్నం స్నానం ముగించి బయటకి రాబోతుంది. గబ గబా మెడ మీద ఉన్న తడి మరకలని చీర చెంగుతో తుడుచుకుంటూ ఉంటే మల్లి ఆ అనుభూతి కావాలి అని మనసు ఆరాటాన్ని అదుపు చెయ్యలెకపొయింది. ఆ ఎంగిలి లో కొంత చుట్టా వాసన ఉన్న ఇపుడు అది కూడా బాగనె ఉంది. కుచిళ్లు సరిచెసుకొని ఉండగా రత్నం లొపలికి వచింది. "ఎమి అనుకోబాకు నిర్మలా...కొంచం లేటు అయింది" అని నేరుగా బెడ్రూం లోకి వెళ్లి కళ్ళతో సైగ చెసింది రెడ్ది కి ఎమన్నా జరిగిందా అని. రెడ్డి దానికి సమధానం గా కింద పెదవి కసి గా కొరికాడు కళ్ళు మత్తుగా మూసి. ఎంజరిగిందో పూర్తిగా అర్దం కాకపోయినా ఎదొ కొంత జరిగింది అని అర్ధం అయింది. ఈ లొపు నిర్మల పరిస్తితి చూద్దామని బయటకి రాగా ఆమె కిటికి లొ నుండి బయటకి చూస్తూ ఎదొ అలోచిస్తూ కనిపించింది. దగ్గరకి వెళ్ళగానే అమె మెడ దగ్గర వచిన చుట్ట వాసన తొ ఎదొ జరిగింది అన్న ఆలొచనకి బలం చేకూరింది. రత్నం రాకను గమనించి" సరె..ఇంక నెను బయలుదెరుతా" అని బయతకి వెళ్లి ఆరేసి ఉన్న జాకెట్,బ్రా తీసుకొని రాగా రత్నం చూసి
ఇపుడూ అ జాకెట్ ఎందుకూ...ఉతికేస్తా.. రెపు తీసుకెళ్లు" అంటు జాకెట్ లాక్కుంది రత్నం. అలా చెయ్యడానికి కూడా కారణం ఉంది. కారణం లేకుండా రత్నం ఏ పని చెయ్యదు. నిర్మల గట్టిగ కాదు అనలెకపొయింది. సరె అని లొపలికి వెల్లి బ్రా వెసుకొని వచింది. బయలుదేరబోతూ "వెల్లొస్తా రత్నం" అని రెండు అడుగులు వేసి మళ్ల్లి వెనక్కి వచి "మీ సార్ కి కూడా చెప్పు" అంది నెమ్మదిగా నిర్మల. నిర్మల ముభావంగా ఉండడం రత్నం గమనించి నువ్వే చెప్పు నిర్మలా అంది. సరే అని బెడ్రూం లొకి తొంగి చూసి" సార్ వెల్తున్నా" అనగానె రెడ్డి సమాధానం చెప్పకుండా ముద్దు ఇస్తున్నట్టూ పెదాలు సున్నలా చుట్టీ సైగ చెసాడు. అది చూసాకా మళ్లి నిర్మలమ్మ వొళ్లు వేడెక్కింది. గబ గబా పరుగు లాంటి నడకతో కాలేజ్ చెరింది.
వెళ్లెటపుడు ఒక చీర ,జాకెట్ మళ్లి వచెటపుడు ఇంకొ చీరా జాకెట్ గమనించిన సీను ఎమీ అర్ధం కాక తల గొక్కున్నాడు. నిర్మల అటు వెల్లిందో లెదో...వెంటనే రత్నం మొగుడి పక్కలో చెరింది. "ఏంది... మావా..ఎం జరిగింది... ఆ లంజ ఏంటి అలా ఉంది"అని అడిగింది ఆరాటంగా రెడ్డి మొడ్డ ను సవరదీస్తూ. "అబ్బా...దానెమ్మని దెంగా...ఏం లంజే అది... ఈ వయసు లోనె ఇంత కసిగా ఉంటే వయసులో ఎలా ఉండేదో...దాని దెబ్బకి మన కులపోళ్లు సరిపోరే..."అంటు రత్నం తలని తన మొడ్డ వైపు నెట్టాడు. మొగుడి వళ్లు వేడిగా ఉండడం అర్ధం చెసుకున్న రత్నం, బెట్టు చెయ్యకుండా రెడ్డి కాళ్ల సందులో పండుకొని నోట్లో కి తీసుకుంది. "దాని సల్లు,గుద్ద కుద ఇంక తాకలెదే... మెడ దగ్గర ముద్దు పెట్టా.. ఆ ఘాటు వాసనా.. ఆ రుచి... వంటి లో ఆ మదం... అబ్బా.. ఆ.. ఆ" ఒక్క నిమిషం లోనే కార్చేసాడు. "ఏంటి రెడ్డి....నీకు ఇంకా ఆ లంజ మీద కొరిక తగ్గినట్టు లెదు...నీ కొసమే దాని చెమట పట్టిన రైక ఇక్కడె ఉంచా" అంది ఆ రసం తుడుస్తూ. జాకెట్ మాట వినగానె మళ్లి నిలబడింది రెడ్ది కి. "ఏదీ...తీసుకురా" అని ఆమెని నెట్టాడు. రెడ్డి మొద్దు తనం రత్నం కి బాగా తెలుసు. ఒక్క నిమిషం లేటు అయిన కొడతాడు అని తెలుసు. పరిగెత్తు కుంటూ వెళ్లి ఆ పింక్ జాకెట్ తెచి ఇచింది. దాన్ని మొహం మీద పెట్టుకొని గట్టిగ దాని వాసన పీలుస్తూ... మద్య మద్యలో చంక దగ్గర చప్పరిస్తూ మళ్లీ కార్చాడు.
రెడ్డి ఎపుడు ఇంత ఆరాటపడడం రత్నం చుడలెదు. దెంగామా..వచమా అన్నట్టు ఉండె రెడ్డి ఈ రోజు పూనకం వచిన వాడిలా ఊగిపొతున్నాడు. దీన్ని బట్టి నిర్మల లో ఎంత విషయం ఉందో రత్నం కి అర్ధం అయింది. నిర్మలమ్మ ని తగులుకుంటే ఇంక ఇప్పుడల్లా వేరే ఆడదాని పేరు ఎత్తడని రత్నం కి అర్ధం అయి సంతోష పడింది. ఎలా అయిన మొగుడిని కొరిక తీర్చాలని ప్లాను అలొచించడం మొదలుపెట్టింది.
________________________________________
మరుసటి రోజు ఉదయాన్నే కాలేజ్ దగరకి వెల్లింది. ఆమె రావడాన్ని ముందే చుసిన నిర్మల బయటకి వచి పలకరించి చెయ్యి పట్టుకుని లోనికి తీసుకెల్లింది. ఎ రోజు నిర్మల మొహం చాలా ప్రశాంతం గా ఉంది. కొత్త హావభావాలు అమెకి తెలీకుండానే కనిపిస్తున్నయి. ఈ రొజు వెసుకున్న బ్లూ జాకెట్ చెతులు చిన్నగా ఉండి జబ్బలు పుష్తి గా ఉన్నాయి.తల స్నానం చెయడం వల్ల జుట్టూ కొంచం లూజు గ ఉంది. మొహం చాలా ప్రకాశవంతంగా ఉంది. కాని రత్నం మొహం లో విచారాన్ని గమనించి" ఏంటి రత్నం.. అలా ఉన్నావు...ఏమి జరిగింది" అంది కొంచం బాధ గా. ఆ మాట అడగగానే రత్నం కళ్ల్లలో నుండి నీళ్ల్లు బొట బొటా రాలాయి. అది చూసి నిర్మలమ్మ చాల కంగారు పడింది. బాధ కూడా అనిపించింది. వెంటనే రత్నం పక్కన కూర్చుని ఆమె భుజం చుట్టు చెయ్యి వేసి నువ్వు బాధ పడితే నెను చూడలేను... అయిన పులి పిల్ల లా ఉండె నీకు ఎడుపు ఏంటి... నాకు చెప్పు..అది ఎంత పెద్దది అయిన నేను తీరుస్తా" అంది అనునయంగా. కొంచం సేపు దాకా రత్నం కళ్ళు వత్తుకుంటూనే ఉంది. కాసేపటికి సర్దుకోని "ఏం చెప్పమంటావు నిర్మలా...చెప్పుకుంటే తీరేది కాదు..."అంది బాధ నిండిన గొంతుతో. దానికి నిర్మల" అబ్బా...ఎంటి చిన్న పిల్ల లాగా..."అంది గోముగా. "నేను మావ కి సరిపొయెదాన్ని కాదు నిర్మలా"అంది. "అదెంటి.ంఎ ఇద్దరు చిలకాగోరింకల్లాగ ఉంటారు కదా" అంది నిర్మల అస్చ్ర్యంగా. "మావ మంచోదు నిర్మలా...కాని నేను ఆయనకి తగ్గ జోడి కాదు... ఆయనకి సరిపొయె సుఖం న దగ్గర లేదు...ఎదో పిల్ల లు పుట్టించుకున్నాము..ఽంతే”…అంది తల దించుకొని. "మావ కి లావుగా ఉండె గుండెలు ఇష్తం...నావి చూడు..ఎలా ఉంటయో అని తన పవిట తప్పించింది. నిజంగానె రత్నం వి చాలా చిన్నవి. రత్నం అంత మనిషి తన దగ్గర తన బాధ చెపుకుంటే నిజంగానే నిర్మల కి బాధ వెసింది. అందువల్లే నేమొ నిన్న రెడ్ది అలా తొందర పడ్డాడు అనిపిమ్ఛింది నిర్మలకి. రత్నం పవిట ని సరి చెసి" ఎవరి అందం వాళ్లదే ...పెళ్లి అయిన కొత్తలో నావి కూడా నీ లాగే ఉండేవి...కాని పిల్లలు పుట్టాక కొంచం పెరిగాయి" అంది.
"లేదు నిర్మలా..నీవాటి అందమే వేరు..ఈ వయసులో కూడా ఇలా ఉన్నాయంటే నా వయసు అప్పుడు ఎంత బాగుండి ఉంతాయో" అనగానె నిర్మల్లమ కి కొంచం గర్వం అనిపించింది. అంతలో రత్నం" నిర్మలా...నిన్ను ఒకటి అడుగుతా..ఎమి అనుకోవు కదా" అంది. "చెప్పు రత్నం..బలే దానివే" అంది నిర్మల నవ్వుతూ. నా మావ ని పెళ్ల్లి చెసుకుంటావా" అంది రత్నం. నిర్మల ఉలిక్కిపడి లేచి నిలబడి" ఎం మాట్లాడుతున్నావ్ రత్నం...పిచి పట్టిందా నీకు" కోపం గా. వెంటనే రత్నం నిర్మల చేతులు పట్టుకొని" తప్పుగా అనుకో వద్దు నిర్మలా... ఎదో నీకు నా బాధ చెప్పుకోవాలనిపించింది. కొంచం నోరు జారాను..."అంది ఏడుస్తూ. వెంటనే నిర్మల కి పాపం అనిపించి" పర్వలెదులే రత్నం...కాని నీ మాట వినడానికే ఇబ్బంది అనిపించింది... అయిన నాకు పెళ్లి ఎంటి.. ఈ వయసులో
" అనగానే రత్నం" నువ్వు వప్పుకుంటే ఈ విషయం మన ముగ్గురి మద్యే ఉంటుంది. నీకు రెండు యెకరాల పొలం కూడా ఇస్తాడు మా వ. నీకు యెప్పుడు ఎలంటి ఇబ్బంది వచినా మేము ఉన్నమని మర్చిపోకు" అని ఎడుస్తూ వెల్లిపొయింది రత్నం. నిర్మలమ్మ లో అంతర్మధనం మొదలయింది. ఆ రొజు రెడ్డి చెతిలొ నలిగినపుదే పవిత్రత పొయింది. అది కాక ఆ అనుభవం కావాలి అనిపిస్తుంది. నిర్మలమ్మ పిల్లలు కూడా బాగ స్తిరపడ్డారు. జీవితం లొ బద్యతలు ఎమీ లెవు. రత్న్ం అడిగిన దానికి వప్పుకుంటే కొత్త సుఖం రుచి చుడవచు. పొయెది ఎమీ లెదు. వాళ్ల్లు కూడా గుట్టూగా ఉండె మనుషులె. అని అలొచించి ఒక నిర్ణయానికి వచింది.
పరాయి మగాడి తొలి స్పర్శ.
అందులొనూ తనకన్నా దాదాపు 15 ఏళ్ల చిన్నవాడు...
ఆ ఊరికి తను నీతులు నేర్పించడానికి వచిన టీచర్...
ఇలా చెస్తే తన మీద తనకే నమ్మకం పొతుంది..
రేపటి నుండి తన పరిస్తితి ఎమిటి.....
అని మనసులొ అనేక ప్రశ్నలు.
కాని ఆ ఆలొచనలను దాటుకుంటూ ముందుకు దూకుతున్న తెలియని బలహీనత. జీవితం లొ మొదటిసారి తప్పు అని తెలిసి కుడా వద్దు అనుకోలెని వింత అనుభూతి. మనసులో ఇంత అంతర్మధనం అల్లకల్లోలం శ్రుష్తిస్తుండగా మెడ మీద్ వీపు పై భాగాన ఒక మొరటు నాలుక పచి మొరటు గ నకుతోది. అప్పటికే చెమట కి మగ్గి ఉన్న ఆ భాగం ఉప్పదనం తనకి అర్దం అవుతూనె ఉంది. కాని ఆ చెమట ని కూడా అంత ప్రేమ గా ,ఘాడం గా నాకుతూ.... మద్య మద్యలో కండ చుబుకుతూ ఉంటె ఆ ప్రేమ ని... ఆ రసానుభూతిని వదులుకోవాలి అనిపించడం లేదు నిర్మలకి. ఎందుకంటె ఎంతో ఇష్తం ఉంటే కాని అలా చెయ్యరు అని అమెకి తెలుసు. ఇలా జరగడం మొదలు అయి ఇప్పటికి 8 సెకన్లు మాత్రమే గడిచినా అది ఆమెకి కొన్ని గంటలకి సంభందించిన ఆనంద వెదన లా అనిపించింది. ఇంతలో రెండో చెయ్యి పొట్టా మీద ఉన్న కండ ని గట్టిగ నలపడంతో ఈ లోకం లొకి వచి....విదిలించుకొని బయటకి పరిగెతింది . సరిగ్గ అదె సమయం లో రత్నం స్నానం ముగించి బయటకి రాబోతుంది. గబ గబా మెడ మీద ఉన్న తడి మరకలని చీర చెంగుతో తుడుచుకుంటూ ఉంటే మల్లి ఆ అనుభూతి కావాలి అని మనసు ఆరాటాన్ని అదుపు చెయ్యలెకపొయింది. ఆ ఎంగిలి లో కొంత చుట్టా వాసన ఉన్న ఇపుడు అది కూడా బాగనె ఉంది. కుచిళ్లు సరిచెసుకొని ఉండగా రత్నం లొపలికి వచింది. "ఎమి అనుకోబాకు నిర్మలా...కొంచం లేటు అయింది" అని నేరుగా బెడ్రూం లోకి వెళ్లి కళ్ళతో సైగ చెసింది రెడ్ది కి ఎమన్నా జరిగిందా అని. రెడ్డి దానికి సమధానం గా కింద పెదవి కసి గా కొరికాడు కళ్ళు మత్తుగా మూసి. ఎంజరిగిందో పూర్తిగా అర్దం కాకపోయినా ఎదొ కొంత జరిగింది అని అర్ధం అయింది. ఈ లొపు నిర్మల పరిస్తితి చూద్దామని బయటకి రాగా ఆమె కిటికి లొ నుండి బయటకి చూస్తూ ఎదొ అలోచిస్తూ కనిపించింది. దగ్గరకి వెళ్ళగానే అమె మెడ దగ్గర వచిన చుట్ట వాసన తొ ఎదొ జరిగింది అన్న ఆలొచనకి బలం చేకూరింది. రత్నం రాకను గమనించి" సరె..ఇంక నెను బయలుదెరుతా" అని బయతకి వెళ్లి ఆరేసి ఉన్న జాకెట్,బ్రా తీసుకొని రాగా రత్నం చూసి
ఇపుడూ అ జాకెట్ ఎందుకూ...ఉతికేస్తా.. రెపు తీసుకెళ్లు" అంటు జాకెట్ లాక్కుంది రత్నం. అలా చెయ్యడానికి కూడా కారణం ఉంది. కారణం లేకుండా రత్నం ఏ పని చెయ్యదు. నిర్మల గట్టిగ కాదు అనలెకపొయింది. సరె అని లొపలికి వెల్లి బ్రా వెసుకొని వచింది. బయలుదేరబోతూ "వెల్లొస్తా రత్నం" అని రెండు అడుగులు వేసి మళ్ల్లి వెనక్కి వచి "మీ సార్ కి కూడా చెప్పు" అంది నెమ్మదిగా నిర్మల. నిర్మల ముభావంగా ఉండడం రత్నం గమనించి నువ్వే చెప్పు నిర్మలా అంది. సరే అని బెడ్రూం లొకి తొంగి చూసి" సార్ వెల్తున్నా" అనగానె రెడ్డి సమాధానం చెప్పకుండా ముద్దు ఇస్తున్నట్టూ పెదాలు సున్నలా చుట్టీ సైగ చెసాడు. అది చూసాకా మళ్లి నిర్మలమ్మ వొళ్లు వేడెక్కింది. గబ గబా పరుగు లాంటి నడకతో కాలేజ్ చెరింది.
వెళ్లెటపుడు ఒక చీర ,జాకెట్ మళ్లి వచెటపుడు ఇంకొ చీరా జాకెట్ గమనించిన సీను ఎమీ అర్ధం కాక తల గొక్కున్నాడు. నిర్మల అటు వెల్లిందో లెదో...వెంటనే రత్నం మొగుడి పక్కలో చెరింది. "ఏంది... మావా..ఎం జరిగింది... ఆ లంజ ఏంటి అలా ఉంది"అని అడిగింది ఆరాటంగా రెడ్డి మొడ్డ ను సవరదీస్తూ. "అబ్బా...దానెమ్మని దెంగా...ఏం లంజే అది... ఈ వయసు లోనె ఇంత కసిగా ఉంటే వయసులో ఎలా ఉండేదో...దాని దెబ్బకి మన కులపోళ్లు సరిపోరే..."అంటు రత్నం తలని తన మొడ్డ వైపు నెట్టాడు. మొగుడి వళ్లు వేడిగా ఉండడం అర్ధం చెసుకున్న రత్నం, బెట్టు చెయ్యకుండా రెడ్డి కాళ్ల సందులో పండుకొని నోట్లో కి తీసుకుంది. "దాని సల్లు,గుద్ద కుద ఇంక తాకలెదే... మెడ దగ్గర ముద్దు పెట్టా.. ఆ ఘాటు వాసనా.. ఆ రుచి... వంటి లో ఆ మదం... అబ్బా.. ఆ.. ఆ" ఒక్క నిమిషం లోనే కార్చేసాడు. "ఏంటి రెడ్డి....నీకు ఇంకా ఆ లంజ మీద కొరిక తగ్గినట్టు లెదు...నీ కొసమే దాని చెమట పట్టిన రైక ఇక్కడె ఉంచా" అంది ఆ రసం తుడుస్తూ. జాకెట్ మాట వినగానె మళ్లి నిలబడింది రెడ్ది కి. "ఏదీ...తీసుకురా" అని ఆమెని నెట్టాడు. రెడ్డి మొద్దు తనం రత్నం కి బాగా తెలుసు. ఒక్క నిమిషం లేటు అయిన కొడతాడు అని తెలుసు. పరిగెత్తు కుంటూ వెళ్లి ఆ పింక్ జాకెట్ తెచి ఇచింది. దాన్ని మొహం మీద పెట్టుకొని గట్టిగ దాని వాసన పీలుస్తూ... మద్య మద్యలో చంక దగ్గర చప్పరిస్తూ మళ్లీ కార్చాడు.
రెడ్డి ఎపుడు ఇంత ఆరాటపడడం రత్నం చుడలెదు. దెంగామా..వచమా అన్నట్టు ఉండె రెడ్డి ఈ రోజు పూనకం వచిన వాడిలా ఊగిపొతున్నాడు. దీన్ని బట్టి నిర్మల లో ఎంత విషయం ఉందో రత్నం కి అర్ధం అయింది. నిర్మలమ్మ ని తగులుకుంటే ఇంక ఇప్పుడల్లా వేరే ఆడదాని పేరు ఎత్తడని రత్నం కి అర్ధం అయి సంతోష పడింది. ఎలా అయిన మొగుడిని కొరిక తీర్చాలని ప్లాను అలొచించడం మొదలుపెట్టింది.
________________________________________
మరుసటి రోజు ఉదయాన్నే కాలేజ్ దగరకి వెల్లింది. ఆమె రావడాన్ని ముందే చుసిన నిర్మల బయటకి వచి పలకరించి చెయ్యి పట్టుకుని లోనికి తీసుకెల్లింది. ఎ రోజు నిర్మల మొహం చాలా ప్రశాంతం గా ఉంది. కొత్త హావభావాలు అమెకి తెలీకుండానే కనిపిస్తున్నయి. ఈ రొజు వెసుకున్న బ్లూ జాకెట్ చెతులు చిన్నగా ఉండి జబ్బలు పుష్తి గా ఉన్నాయి.తల స్నానం చెయడం వల్ల జుట్టూ కొంచం లూజు గ ఉంది. మొహం చాలా ప్రకాశవంతంగా ఉంది. కాని రత్నం మొహం లో విచారాన్ని గమనించి" ఏంటి రత్నం.. అలా ఉన్నావు...ఏమి జరిగింది" అంది కొంచం బాధ గా. ఆ మాట అడగగానే రత్నం కళ్ల్లలో నుండి నీళ్ల్లు బొట బొటా రాలాయి. అది చూసి నిర్మలమ్మ చాల కంగారు పడింది. బాధ కూడా అనిపించింది. వెంటనే రత్నం పక్కన కూర్చుని ఆమె భుజం చుట్టు చెయ్యి వేసి నువ్వు బాధ పడితే నెను చూడలేను... అయిన పులి పిల్ల లా ఉండె నీకు ఎడుపు ఏంటి... నాకు చెప్పు..అది ఎంత పెద్దది అయిన నేను తీరుస్తా" అంది అనునయంగా. కొంచం సేపు దాకా రత్నం కళ్ళు వత్తుకుంటూనే ఉంది. కాసేపటికి సర్దుకోని "ఏం చెప్పమంటావు నిర్మలా...చెప్పుకుంటే తీరేది కాదు..."అంది బాధ నిండిన గొంతుతో. దానికి నిర్మల" అబ్బా...ఎంటి చిన్న పిల్ల లాగా..."అంది గోముగా. "నేను మావ కి సరిపొయెదాన్ని కాదు నిర్మలా"అంది. "అదెంటి.ంఎ ఇద్దరు చిలకాగోరింకల్లాగ ఉంటారు కదా" అంది నిర్మల అస్చ్ర్యంగా. "మావ మంచోదు నిర్మలా...కాని నేను ఆయనకి తగ్గ జోడి కాదు... ఆయనకి సరిపొయె సుఖం న దగ్గర లేదు...ఎదో పిల్ల లు పుట్టించుకున్నాము..ఽంతే”…అంది తల దించుకొని. "మావ కి లావుగా ఉండె గుండెలు ఇష్తం...నావి చూడు..ఎలా ఉంటయో అని తన పవిట తప్పించింది. నిజంగానె రత్నం వి చాలా చిన్నవి. రత్నం అంత మనిషి తన దగ్గర తన బాధ చెపుకుంటే నిజంగానే నిర్మల కి బాధ వెసింది. అందువల్లే నేమొ నిన్న రెడ్ది అలా తొందర పడ్డాడు అనిపిమ్ఛింది నిర్మలకి. రత్నం పవిట ని సరి చెసి" ఎవరి అందం వాళ్లదే ...పెళ్లి అయిన కొత్తలో నావి కూడా నీ లాగే ఉండేవి...కాని పిల్లలు పుట్టాక కొంచం పెరిగాయి" అంది.
"లేదు నిర్మలా..నీవాటి అందమే వేరు..ఈ వయసులో కూడా ఇలా ఉన్నాయంటే నా వయసు అప్పుడు ఎంత బాగుండి ఉంతాయో" అనగానె నిర్మల్లమ కి కొంచం గర్వం అనిపించింది. అంతలో రత్నం" నిర్మలా...నిన్ను ఒకటి అడుగుతా..ఎమి అనుకోవు కదా" అంది. "చెప్పు రత్నం..బలే దానివే" అంది నిర్మల నవ్వుతూ. నా మావ ని పెళ్ల్లి చెసుకుంటావా" అంది రత్నం. నిర్మల ఉలిక్కిపడి లేచి నిలబడి" ఎం మాట్లాడుతున్నావ్ రత్నం...పిచి పట్టిందా నీకు" కోపం గా. వెంటనే రత్నం నిర్మల చేతులు పట్టుకొని" తప్పుగా అనుకో వద్దు నిర్మలా... ఎదో నీకు నా బాధ చెప్పుకోవాలనిపించింది. కొంచం నోరు జారాను..."అంది ఏడుస్తూ. వెంటనే నిర్మల కి పాపం అనిపించి" పర్వలెదులే రత్నం...కాని నీ మాట వినడానికే ఇబ్బంది అనిపించింది... అయిన నాకు పెళ్లి ఎంటి.. ఈ వయసులో
" అనగానే రత్నం" నువ్వు వప్పుకుంటే ఈ విషయం మన ముగ్గురి మద్యే ఉంటుంది. నీకు రెండు యెకరాల పొలం కూడా ఇస్తాడు మా వ. నీకు యెప్పుడు ఎలంటి ఇబ్బంది వచినా మేము ఉన్నమని మర్చిపోకు" అని ఎడుస్తూ వెల్లిపొయింది రత్నం. నిర్మలమ్మ లో అంతర్మధనం మొదలయింది. ఆ రొజు రెడ్డి చెతిలొ నలిగినపుదే పవిత్రత పొయింది. అది కాక ఆ అనుభవం కావాలి అనిపిస్తుంది. నిర్మలమ్మ పిల్లలు కూడా బాగ స్తిరపడ్డారు. జీవితం లొ బద్యతలు ఎమీ లెవు. రత్న్ం అడిగిన దానికి వప్పుకుంటే కొత్త సుఖం రుచి చుడవచు. పొయెది ఎమీ లెదు. వాళ్ల్లు కూడా గుట్టూగా ఉండె మనుషులె. అని అలొచించి ఒక నిర్ణయానికి వచింది.