03-12-2018, 02:22 PM
"సరే బాషా..ఏ సరి కొలతలు తీస్కో...బాగా కుట్టాలి మరి " అని లేచి నిలబడింది. బాషా కొంచం ఇబంది గ ఫీల్ అయ్యాడు. దానికి తోడు వెనకనుండి లావణ్య నవ్వుతు మెల్లగా కళ్ళు ఎగరేసే సరికి బాషా కి ఎలా రెస్పాండ్ అవలో అర్ధం కాలేదు. సరే అని అనుకోని టేప్ తీసుకొని చేతులు కొలతలు తీసాడు. వెనక్కి వెళ్లి వీపు కొలతలు తీసాడు. వీపు అంత గట్టిగ పలకలు తేలి ...జాకెట్ బిర్రుగా ఉంది . కొలతలు తీసుకునే టపుడు వీపు మీద కండ బాషా వేళ్ళకి తగిలింది. బాగా మెత్తగా అనిపించి జళ్ళుమంది బాషా కి. ఇక ముందు భాగం తీయాలి. కానీ పైట తీయమని అడిగే ధైర్యం లేదు బాషా కి. గమ్మున నిలబడ్డాడు. అది గమనించిన లావణ్య.." ఏంటి..బాషా..అయిపోయిందా.."అంది ఏమి ఎరగనట్టు. "అమ్మా..అది...అది.." అని నీళ్లు నములుతుండగా " బాబు..నువ్వు చేస్త లేకుండా జాకెట్ కుడతావా...ఇప్పటి దాక చెడగొట్టిన జాకెట్లు చాలు..ఇది అయినా బాగా కుట్టు నాయన" అంది రెచ్చగొడుతూ. బాషా కి కొంచం అవమానం గ అనిపించింది. ఇంకా మొహమాటం ఉండకుడు వేళ్ళ దగ్గర అనుకోని ముందుకు వచ్చి "మదం..పైట తీయండి"అనడు కొంచం కోపం గ. " ఆబో..కోపం వచ్చినట్టుంది సార్ కి.." అని లావణ్య నావింది కిసుక్కున. నిర్మలమ్మ కూడా చిన్నగా నవ్వుకొని కొంచం ఇబ్బందిగానే పైట తీసింది. బాషా ముందు ఆలా చేయడం ఆమెకి చిన్న తనం గ అనిపించింది. కానీ తప్పదు కదా అనుకుంది. బాషా టేప్ తీసుకొని చంకల కిందుగా పోనిచ్చి గుండెలమీద పెట్టి చూసాడు. 37 ఉంది. కానీ జాకెట్ పల్చగా ఉండడం తో బుడిపెలు రెండు ఎత్తుకొని ఉన్నాయి. గోడకి కొట్టిన గుబ్బ మేకులు లాగ పైకి తేలి కనిపిస్తున్నాయి. మొహమాటం టోన్ టేప్ ని గట్టిగ బిగించాడు సరైన కొలత కోసం. అపుడు నిర్మలమ్మ బుడిపెలు వెతుకున్నాయి లోపలి.