08-03-2019, 11:03 AM
“சரி. ஜட்டி போட்டுட்டு இருக்கேல்ல. ஆம்பளைக்கு என்ன வெக்கம். போடா நான் குளிக்கனும்" என்றாள்.
“ஜட்டியும் இல்லேம்மா?" என்றேன் வெட்கத்துடன்.
கொல்லென்று சிரித்தாள்.
“சரி. நான் வறேன்" என்று அவள் தோய்த்துக் கொண்டு இருந்த என் ஈர லுங்கியை எடுத்துக் கொண்டு என்னருகில் வந்தாள். என்னருகில் வந்தவள் சுற்றி முற்றும் பார்த்து தண்ணீர் கீழே என் கழியை சட்டென்று பிடித்தாள். அவள் கை என் கழியை பிடித்தது. திடீரென்று என் கழியை அவள் பிடித்ததும் நிலை குலைந்து போனேன். அவள் கைகள் என் கழியின் ஸைஸை பார்த்தது.
“பெருசாதாண்டா இருக்கு. ஆனா இந்த வளர்ச்சி மூளையில் இல்லே" என்று கொல்லென்று சிரித்தாள். மெல்ல அவளை இழுத்து இறுக்க கட்டிக் கொண்டேன். பஞ்சு மூட்டையை கட்டிக் கொண்டால் போல இருந்தது.
“சரி சரி. விடுடா என்னை. யாராவது பாக்க போறாங்க” என்று விலகினான்.
“அம்மா" என்று போதையாக பார்த்தேன்.
“அடுத்த வாரம் சங்கரன் இருக்க மாட்டான். அப்போ பார்த்துக்கலாம்" என்று சொல்லிவிட்டு சிட்டு போல பறந்தாள். நான் அவள் கொடுத்த ஈர லுங்கியை கட்டிக் கொண்டு வீட்டுக்கு வந்தேன். அன்று முழுதும் அந்த மல்லிகை கைகள் என் தடியை இறுக்கியதுதான் மனதில் இருந்தது. அம்மா வழிக்கு வந்து விட்டது போல தோன்றியது. அன்று முதல் மாலை நேரத்தில் அவளுடன் கோவிலுக்கு போக ஆரம்பித்தேன். தழைய தழைய பின்னல் போட்டு, பட்டு புடவை கட்டி, நெற்றியில் பெரியதாக குங்குமம் வைத்து மங்களகரமாக அம்மாவை பார்க்க எனக்கு அங்கேயே ஓக்கவேண்டும் போல இருக்கும். இருந்தாலும் எல்லாவற்றையும் அடக்கிக் கொண்டு அவள் பின்னாலேயே சுற்றுவேன். அவள் சாமி கும்பிடும்போது நான் அவள் பின்னால் நின்றுக் கொண்டு இருப்பேன். என் கண்கள் எக்ஸ்-ரே போல அவளை துளைத்துக் கொண்டு இருக்கும். அவள் கொழுத்த பிட்டங்கள், அவள் புடவை, ஜாக்கெட் எல்லாவற்றையும் பார்த்து ரசித்துக் கொண்டு இருப்பேன். அந்த மாதிரி சமயத்தில் என் கழி புடைத்துக் கொண்டு இருக்கும். என் போவவே அந்த கோயில் குருக்கள் கூட சைட் அடிப்பதை பார்த்தால் வெறுப்பு வரும். அன்று கோவிலில் கூட்டமேயில்லை. நான் என் அம்மா பின்னாலேயே நடந்துக் கொண்டு இருந்தேன். சற்று வேகமாக நடக்க முயற்சிக்க நான் அம்மாவின் மீது மோதினேன். என் கழி அவள் பிட்டத்தின் மீது பட்டது. அதே சமயம் கோவிலிலா? என்று நினைத்ததில் சற்று வருத்தப்பட்டேன்.
“ஜட்டியும் இல்லேம்மா?" என்றேன் வெட்கத்துடன்.
கொல்லென்று சிரித்தாள்.
“சரி. நான் வறேன்" என்று அவள் தோய்த்துக் கொண்டு இருந்த என் ஈர லுங்கியை எடுத்துக் கொண்டு என்னருகில் வந்தாள். என்னருகில் வந்தவள் சுற்றி முற்றும் பார்த்து தண்ணீர் கீழே என் கழியை சட்டென்று பிடித்தாள். அவள் கை என் கழியை பிடித்தது. திடீரென்று என் கழியை அவள் பிடித்ததும் நிலை குலைந்து போனேன். அவள் கைகள் என் கழியின் ஸைஸை பார்த்தது.
“பெருசாதாண்டா இருக்கு. ஆனா இந்த வளர்ச்சி மூளையில் இல்லே" என்று கொல்லென்று சிரித்தாள். மெல்ல அவளை இழுத்து இறுக்க கட்டிக் கொண்டேன். பஞ்சு மூட்டையை கட்டிக் கொண்டால் போல இருந்தது.
“சரி சரி. விடுடா என்னை. யாராவது பாக்க போறாங்க” என்று விலகினான்.
“அம்மா" என்று போதையாக பார்த்தேன்.
“அடுத்த வாரம் சங்கரன் இருக்க மாட்டான். அப்போ பார்த்துக்கலாம்" என்று சொல்லிவிட்டு சிட்டு போல பறந்தாள். நான் அவள் கொடுத்த ஈர லுங்கியை கட்டிக் கொண்டு வீட்டுக்கு வந்தேன். அன்று முழுதும் அந்த மல்லிகை கைகள் என் தடியை இறுக்கியதுதான் மனதில் இருந்தது. அம்மா வழிக்கு வந்து விட்டது போல தோன்றியது. அன்று முதல் மாலை நேரத்தில் அவளுடன் கோவிலுக்கு போக ஆரம்பித்தேன். தழைய தழைய பின்னல் போட்டு, பட்டு புடவை கட்டி, நெற்றியில் பெரியதாக குங்குமம் வைத்து மங்களகரமாக அம்மாவை பார்க்க எனக்கு அங்கேயே ஓக்கவேண்டும் போல இருக்கும். இருந்தாலும் எல்லாவற்றையும் அடக்கிக் கொண்டு அவள் பின்னாலேயே சுற்றுவேன். அவள் சாமி கும்பிடும்போது நான் அவள் பின்னால் நின்றுக் கொண்டு இருப்பேன். என் கண்கள் எக்ஸ்-ரே போல அவளை துளைத்துக் கொண்டு இருக்கும். அவள் கொழுத்த பிட்டங்கள், அவள் புடவை, ஜாக்கெட் எல்லாவற்றையும் பார்த்து ரசித்துக் கொண்டு இருப்பேன். அந்த மாதிரி சமயத்தில் என் கழி புடைத்துக் கொண்டு இருக்கும். என் போவவே அந்த கோயில் குருக்கள் கூட சைட் அடிப்பதை பார்த்தால் வெறுப்பு வரும். அன்று கோவிலில் கூட்டமேயில்லை. நான் என் அம்மா பின்னாலேயே நடந்துக் கொண்டு இருந்தேன். சற்று வேகமாக நடக்க முயற்சிக்க நான் அம்மாவின் மீது மோதினேன். என் கழி அவள் பிட்டத்தின் மீது பட்டது. அதே சமயம் கோவிலிலா? என்று நினைத்ததில் சற்று வருத்தப்பட்டேன்.