07-03-2019, 08:54 PM
(ராஜன் தன் வேலைகளை முடித்து விட்டு விஜயவாடா ஹெஸ்ட்ஹௌஸ்க்கு கார் சென்றது, கார் வருவதை தெரிந்து கொண்ட பிரகதி வேகமா கதவை சார்த்தி கொண்டு ஒளிந்து கொண்டாள்)
ராஜன் : ஹேய் பிரகதி செல்லம் எங்க இருக்க நீ ஒளிஞ்சி இருக்கது எனக்கு தெரியும் வெளிய வா
(ராஜன் பிரகதியை தேட பிரகதி ஒளிந்து கொண்டு ராஜன் தேடுவதை ரசித்தாள், இதுக்கு மேல் பொறுமை இல்லாமல் ராஜன் பின் சென்று கட்டியானதாள்)
பிரகதி : என்னங்க நான் இங்க இருக்கேன்!!
ராஜன் : என்னடி கண்டாங்கி சேலையில கலக்குற
பிரகதி : எல்லாம் உங்களுக்காகதான்,
ராஜன் : அப்படியா என் செல்லம் என்னடி ஜாக்கெட் போடாமா கட்டியிருக்க
பிரகதி : இந்த சேலைய இப்படிதான் கட்டணும்
ராஜன் : ஜாக்கெட் இல்லாம இந்த கண்டாங்கி சேலையில உன் மேனி தங்கம் மாதிரி மின்னுதுடி
பிரகதி : ஐஸ் வச்சது போதும், ஆமா கேட்க மறந்துட்டேன் வீட்டுக்கு பின்னாடி அந்த மண்குடிசை எப்ப கட்டுனீங்க சூப்பரா இருக்கு
ராஜன் : உனக்காகதான் கட்டுனேன், நாமா அங்கதான் இருக்க போறோம்
(பிரகதி வெட்கத்தில் தலையை குனிந்து கொண்டாள்)
பிரகதி : சரி போய் குளிச்சிட்டு வாங்க
(பிரகதி சமைத்த சாப்பாட்டை எல்லாம் எடுத்துக்கொண்டு குடிசைக்கு சென்றாள், ராஜன் குளித்து விட்டு குடிசைக்கு வந்தான் )
பிரகதி : வாங்க வந்து சாப்பிடுங்க
(ராஜன் பிரகதியை வச்ச கண்ணு வாங்கமா பார்க்க அதை பிரகதி கண்டுகொண்டாள்)
பிரகதி : சாப்பாடு சாப்பிடுறீங்களா இல்லை என்ன சாப்பிடுறீங்களா
ராஜன் : சிரித்து கொண்டு சாப்பாடடை போடு
(ராஜன் தரையில் அமர்ந்தான் பிரகதி இலை போட்டு சாப்பாடு பரிமாற ஆரம்பித்தாள் ராஜன் சாப்பிட ஆரம்பிக்க பிரகதி குனிந்து பரிமாறும் போது அவளின் ரவிக்கை இல்லா மார்பு ராஜனை சாப்பிட விடாமல் செய்தது, வேறு வழியில்லாமல் பிரகதியை பிடித்து இழுத்து கட்டி அனைக்க பிரகதி இலையின் மேல் விழுந்தாள் ராஜன் அவள் மேல் கட்டியனைத்து ஊருல ஆரம்பித்தான் அணைத்து சாப்பாடும் இருவரின் மேல் கொட்டி அதடோடு ஊருல)
பிரகதி : என்னங்க பண்றீங்க விடுங்க
ராஜன் : நான் எவ்ளோ கட்டுப்படுத்தி இருந்தேன் ஆனா முடியலடி
பிரகதி : இதுக்குத்தான் முன்னாடியே கேட்டேன்
ராஜன் : (தலை குனிந்து) சாரி டி
பிரகதி : (சிரித்தபடி) சரி வாங்க
(என்று கட்டியணைக்க சாப்பாட்டின் மேல் கட்டி புரள ஆரம்பித்தனர்)
ராஜன் : என் தங்கம்.. இப்படி மின்னுரியேடி
பிரகதி : அப்படியா.. இந்த தங்கம் எப்படி. உங்கள மூச்சு முட்ட வைக்க போறேன்னு பாருங்க
(பிரகதி ராஜனின் உதட்டோடு உதடு அணைத்து கொண்டாள் விடாமல் ராஜனின் உதட்டை சப்பினாள்)
ராஜன் : என்னடி இப்படி. மூச்சு முட்ட வச்சிட்ட
(பிரகதி சிரிக்க ராஜன் பிரகதியின் சேலையை உருவ தரையில் சுருண்ட கொண்டு சென்றாள் சேலை உருவப்பட்டு ஒட்டு துணி இல்லாமல் கிடந்தாள். மீண்டும் உருண்டு கொண்டு வந்து ராஜன் அருகில் படுத்தாள்)
ராஜன் : ஹேய் பிரகதி செல்லம் எங்க இருக்க நீ ஒளிஞ்சி இருக்கது எனக்கு தெரியும் வெளிய வா
(ராஜன் பிரகதியை தேட பிரகதி ஒளிந்து கொண்டு ராஜன் தேடுவதை ரசித்தாள், இதுக்கு மேல் பொறுமை இல்லாமல் ராஜன் பின் சென்று கட்டியானதாள்)
பிரகதி : என்னங்க நான் இங்க இருக்கேன்!!
ராஜன் : என்னடி கண்டாங்கி சேலையில கலக்குற
பிரகதி : எல்லாம் உங்களுக்காகதான்,
ராஜன் : அப்படியா என் செல்லம் என்னடி ஜாக்கெட் போடாமா கட்டியிருக்க
பிரகதி : இந்த சேலைய இப்படிதான் கட்டணும்
ராஜன் : ஜாக்கெட் இல்லாம இந்த கண்டாங்கி சேலையில உன் மேனி தங்கம் மாதிரி மின்னுதுடி
பிரகதி : ஐஸ் வச்சது போதும், ஆமா கேட்க மறந்துட்டேன் வீட்டுக்கு பின்னாடி அந்த மண்குடிசை எப்ப கட்டுனீங்க சூப்பரா இருக்கு
ராஜன் : உனக்காகதான் கட்டுனேன், நாமா அங்கதான் இருக்க போறோம்
(பிரகதி வெட்கத்தில் தலையை குனிந்து கொண்டாள்)
பிரகதி : சரி போய் குளிச்சிட்டு வாங்க
(பிரகதி சமைத்த சாப்பாட்டை எல்லாம் எடுத்துக்கொண்டு குடிசைக்கு சென்றாள், ராஜன் குளித்து விட்டு குடிசைக்கு வந்தான் )
பிரகதி : வாங்க வந்து சாப்பிடுங்க
(ராஜன் பிரகதியை வச்ச கண்ணு வாங்கமா பார்க்க அதை பிரகதி கண்டுகொண்டாள்)
பிரகதி : சாப்பாடு சாப்பிடுறீங்களா இல்லை என்ன சாப்பிடுறீங்களா
ராஜன் : சிரித்து கொண்டு சாப்பாடடை போடு
(ராஜன் தரையில் அமர்ந்தான் பிரகதி இலை போட்டு சாப்பாடு பரிமாற ஆரம்பித்தாள் ராஜன் சாப்பிட ஆரம்பிக்க பிரகதி குனிந்து பரிமாறும் போது அவளின் ரவிக்கை இல்லா மார்பு ராஜனை சாப்பிட விடாமல் செய்தது, வேறு வழியில்லாமல் பிரகதியை பிடித்து இழுத்து கட்டி அனைக்க பிரகதி இலையின் மேல் விழுந்தாள் ராஜன் அவள் மேல் கட்டியனைத்து ஊருல ஆரம்பித்தான் அணைத்து சாப்பாடும் இருவரின் மேல் கொட்டி அதடோடு ஊருல)
பிரகதி : என்னங்க பண்றீங்க விடுங்க
ராஜன் : நான் எவ்ளோ கட்டுப்படுத்தி இருந்தேன் ஆனா முடியலடி
பிரகதி : இதுக்குத்தான் முன்னாடியே கேட்டேன்
ராஜன் : (தலை குனிந்து) சாரி டி
பிரகதி : (சிரித்தபடி) சரி வாங்க
(என்று கட்டியணைக்க சாப்பாட்டின் மேல் கட்டி புரள ஆரம்பித்தனர்)
ராஜன் : என் தங்கம்.. இப்படி மின்னுரியேடி
பிரகதி : அப்படியா.. இந்த தங்கம் எப்படி. உங்கள மூச்சு முட்ட வைக்க போறேன்னு பாருங்க
(பிரகதி ராஜனின் உதட்டோடு உதடு அணைத்து கொண்டாள் விடாமல் ராஜனின் உதட்டை சப்பினாள்)
ராஜன் : என்னடி இப்படி. மூச்சு முட்ட வச்சிட்ட
(பிரகதி சிரிக்க ராஜன் பிரகதியின் சேலையை உருவ தரையில் சுருண்ட கொண்டு சென்றாள் சேலை உருவப்பட்டு ஒட்டு துணி இல்லாமல் கிடந்தாள். மீண்டும் உருண்டு கொண்டு வந்து ராஜன் அருகில் படுத்தாள்)