02-12-2018, 10:40 PM
సునీత- నా కలల రాణి
పక్షుల కిలకిలా రావాలతో ఆరోజు తెల్లారింది, లోపాలనుండి అమ్మ కూనిరాగం తీస్తూ వంట చేస్తుంది. నాన్నేమో పొలంనుండి అప్పుడే తిరిగొచ్చి నన్ను ‘ ఒరేయ్ లెవరా ఏ రోజు కాలేజీ కి ఫస్ట్ రోజు’ అని అరుస్తున్నాడు. ఆ మత్తు లో కాలేజీ కి వెళ్ళటం అనే ఫీలింగ్ నను ఉత్సాహపర్చింది.లేచి రెడీ అవుతూ ఉండగా అమ్మ కారియర్ సర్ది పెట్టి, టిఫిన్ తిని బయలుదేరు నాన్న అని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది. అన్ని సర్దుకుని ఊరి బస్టాండ్ కు వచ్చాను.
మా కాలేజీ మా ఊరి నుండి దాదాపు 10 కిలోమీటర్లు.
కాస్త ఆలస్యం చేస్తూ వచ్చిన బస్సు ఎక్కి టికెట్ తీస్కొని నించుని ఉన్నా. పక్క ఊరు పూతవరం వచ్చేదాకా ఖాళీగానే ఉంటుంది అక్కడ కాలేజీ కి వెళ్లే వాళ్ళు చాల ఎక్కువ. కానీ నేను ఎందుకో నిలబడే ఉన్నాను. సడన్ గ నాకు కాలేజీ లో రాగ్గింగ్ గుర్తుకు వచింది. ఇంజినీరింగ్ కాలేజీ లో రాగింగ్ ఉంటుంది
అని చెప్పిన మాటలు నాలో అదుర్ద ని కలిగించాయి. అలా నా ఆలోచనల్లో నేను ఉండగా పూతవారం స్టాప్ వచ్చింది. కిటకిట్లాడుతూ జనాలు లోపలి ఎక్కసాగారు. అలా చూస్తుండగా జనాల్లోనుండి ఒక అందమైన మహిళ బస్సు ఎక్కింది. గులాబీ రంగు చీర , మాచింగ్ జాకెట్, పెద్ద కళ్ళు, చక్కగా దువ్వి వెస్కొన్న జడ, మత్తెక్కించే పెదవులు, సన్నని మెడ, కాస్త కిందకి వచ్చేసరికి నల్ల పూసలు కనిపించాయి. అంతే నాలో పెరిగిన ఉత్సాహం నీరుగారింది. తనతో పాటు ఒక నల్లని వ్యక్తి ఉన్నాడు. బహుశా భర్త కావొచ్చు. బస్సు మెల్లగా జన్నాన్ని నింపుకొంటు
రాజమండ్రి పోతుంది. రాజమండ్రి బస్టాప్ వచ్చేసింది. దిగి మరో బస్సు మారాలి అనుకోని వెయిట్ చేస్తూ ఉన్నాను, ఆ గులాబీ రంగు చీర ఆవిడా కాస్త దూరంలో కనిపించింది. పక్కన ఆ నల్లని వ్యక్తి లేడు. ఎందుకో మల్లి ఆమెను చూడాలి అనిపించింది మంచి రంగు, పొంగి ఉన్న బింకాలు, సన్నగా ఓకె ఒక ముడత ఉన్న నడుం, మత్తెక్కించే పిరుదులు. మా ఊర్లో అస్సలు ఇలాంటి ఆడదాన్ని చూడనే లేదు. అలా మైమరచిపోయి చూస్తున్నా ఆమె వైపు, తాను కూడా చూస్తున్న సంగతి గమనించలేదు. ఏ లోపు బస్సు హార్న్ సౌండ్ తో ఏ లోకం లోకి వచ్చాను, అపుడే చూసాను ఆమె నా వైపు చూస్తున్న తీరు.