24-08-2020, 03:59 AM
நாட்கள் இனிமையாய் கழிந்தன.
லக்ஷ்மிக்கு, இப்போது ரெஸ்ட் கிடைத்தது. சாப்பாடு பரிமாறுவதெல்லாம்.. நிஷாதான் பார்த்துக்கொண்டாள். அத்தை கஷ்டப்படுறாங்களே என்று மற்ற சிறு சிறு வேலைகளிலும் அவளுக்கு ஒத்தாசையாக இருந்தாள்.
அன்று இரவு -
அவன் வர லேட்டாகுதே.... என்னம்மா நீ சாப்பிட்டுட்டு படுக்குறியா?
அப்புறம் சாப்பிட்டுக்கறேன் அத்தை... அவர் வரட்டும்
லக்ஷ்மி லக்ஷ்மியாக இல்லை. ச்சே.. இந்தப் புள்ளையை பேசி முடிக்காம விட்டுட்டோமே
அத்தை படுக்கப்போய்விட... நிஷா காத்துக்கொண்டிருந்தாள். இன்று கதிர் வரும்போது அவனுக்கு சர்ப்ரைஸ் கொடுத்தால் என்ன? என்று விரலைக் கடித்துக்கொண்டு... நாணத்தோடு யோசித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
நிலவு வெளிச்சம் வீட்டு முற்றத்தை பகல்போல் காட்டிக்கொண்டிருந்தது.
கதிர், வாழைத்தாரோடு வீட்டுக்குள் வந்தான். அதை பக்குவமாக ஒரு ரூமில் நிமிர்ந்த நிலையில் வைத்துவிட்டு வெளியே வந்தபோது, நிஷா... பாவாடை சட்டையில் இறங்கி வந்துகொண்டிருந்தாள்.
கதிர், இன்ப அதிர்ச்சியில்... திக்குமுக்காடிப்போய் நின்றான். அவளையே... தன் அழகியையே... வைத்த கண் எடுக்காமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். நிஷாவோ, சாப்பிடுறீங்களா? என்று கேட்டுவிட்டு அவள்பாட்டுக்கு கிச்சனுக்குள் போனாள்.
கதிருக்கு, அளவில்லாத சந்தோஷமாக இருந்தது. டவலை காயப்போட்டுவிட்டு, வந்து உட்கார்ந்தான். எப்போதும் கனவில் வரும் நிஷா... அன்று நேரில் வர... கையும் ஓடாமல் காலும் ஓடாமல்... அவளை பித்துப்பிடித்தவன்போல் பார்த்து ரசித்துக்கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தான்.
ட்ரெஸ் நல்லாயிருக்கா? என்று அவளும் கேட்கவில்லை. நல்லாயிருக்கு என்று இவனும் சொல்லவில்லை.
நிஷா - அந்தப் பட்டுப் பாவாடை சட்டையில்.. உதட்டுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே அவனுக்குப் பரிமாறிக்கொண்டிருந்தாள். முலைகளின் வடிவமும் வனப்பும் தெரியாதவாறு முடியை இருபக்கமும் முன்னால் போட்டிருந்தாள். மிகவும் சின்னப் பெண்ணாக இருந்தாள். பளிச்சென்று... க்யூட்டாக இருந்தாள். இடுப்புவரை இருந்த அந்த டைட்டான பட்டு சட்டையில் அவளது மாங்கனிகள் இரண்டும் தூக்கிக்கொண்டு... அம்சமாகத் தெரிந்தன. அவளுக்கு தூக்கலான முலைகள் என்பதால் அவை சட்டையை இழுத்துக்கொண்டு... கவர்ச்சியாகத் தெரிந்தன. அவளது மெல்லிய செயின் அவளது க்ளீவேஜுக்குள் பதுங்கிக் கிடப்பது வேறு கூடுதல் அழகாக இருந்தது.
அவன் அவளை ஆஆவென்று தன்னை மறந்து ரசிப்பது அவளுக்கு உடலெங்கும் மயிலிறகால் வருடப்பட்டதுபோல் இருந்தது.
ப்ச். தட்டை பார்த்து சாப்பிடுங்க.
நீ சாப்டியா?
ம்..
அவன் திரும்பி அம்மாவின் அறையை நோக்கிப் பார்த்தான். கதவு சாத்தியிருந்தது.
ஆ காட்டு
எதுக்கு?
ம்... உனக்கு எத்தனை பல்லு இருக்குன்னு பார்க்க. நீ எவ்ளோ சாப்பிட்டிருப்பேன்னு தெரியாதா.
ம்ஹூம். அத்தை வந்தாலும் வருவாங்க
வந்தா நான் சமாளிச்சுக்கறேன். நீ ஆ காட்டு... - ஆசையாகக் கேட்டான். அவளைக் கைபிடித்து இழுத்து தன் மடியில் உட்காரவைத்தான்.
ஐயோ அத்தை பார்க்கப்போறாங்க....
அவங்க தூங்கட்டும்னுதானே லேட்டா வந்தேன்
அவளை நன்றாக இழுத்து மடியில் உட்காரவைத்துக்கொண்டான். நிஷாவுக்கு... அப்படி ஒரு அணைப்பு... இதம்.. தேவையாயிருந்தது. அவனது முரட்டுக்கை... அவளது முலைகளுக்கு கீழே... அவளை நன்றாகப் பற்றிப் பிடித்திருந்தது. அவனது கண்ணம்.. அவளது காது மடல்களை உரசிக்கொண்டிருந்தது. கோழிக்குஞ்சுபோல் அவளைப் பிடித்து வைத்திருந்தான்.
நிஷாவின் உடம்பெங்கும்... சுகமான இன்ப அலைகள் பரவி ஓடின. ஒவ்வொரு செல்களும் மலர்ந்தன.
சாப்பிட்டியா.... என்றான்.
ம்ஹூம்...
ஆ காட்டு
நிஷா நாணத்தோடு வாயைத் திறந்து காட்ட, அவன் அவளுக்கு ஊட்டிவிட்டான். மடியில் உட்காரவைத்துக்கொண்டு, திருட்டுத்தனமாக அவன் இப்படி ஊட்டிவிடுவது, அவளுக்கு சுகமாக இருந்தது.
காட்சி எப்படியெல்லாம் மாறிவிட்டது!
என்ன யோசிக்குற? - அவளது கீழுதட்டில் இருந்த ஒரு பருக்கையை விரல்களால் எடுத்து தன் வாயில் வைத்துக்கொண்டே கேட்டான்.
இல்ல.... உன்னை கன்வின்ஸ் பண்ணி சிட்டிக்கு கூட்டிட்டு வரணுன்னு எனக்கு டாஸ்க் கொடுத்திருந்தாங்க. நீ என்னடான்னா....
கதிருக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது. அடக்கமுடியாமல் சிரித்தான்.
நான் எவ்ளோ சீரியஸா சொல்றேன். இப்படி சிரிக்குறீங்களே
அவள் சிணுங்கிக்கொண்டே ஒழுங்கு காட்ட.... அவன் இடதுகையால் அவள் கண்ணத்தைப் பிடித்து இழுத்தான்.
ஸ்ஸ்ஸ்...ஆஆ....
சரியான திருட்டுக் கழுதைடி நீ. பெரிய ப்ளானோடதான் உள்ள வந்திருக்க
பிளானோடு வந்து என்ன செய்ய? உன்கிட்ட நல்லா மாட்டிக்கிட்டேன்.
எங்க? என்ன கன்வின்ஸ் பண்ணு! பார்ப்போம்
அவளது கீழுதட்டைப் பிடித்து அசைத்துக்கொண்டே குறும்பாக சொன்னான்.
உனக்கு விளையாட்டா இருக்கா? போ கதிர்
அவன் சிரித்தான். அவள் உதட்டோரம் ஒட்டியிருந்த பருக்கையைப் பார்த்தான். ஆசையோடு அவள் உதட்டோரம் தன் உதடுகளைப் பொருத்தி.... அந்தப் பருக்கையை தன் வாய்க்குள் எடுத்துக்கொண்டான்.
நிஷாவுக்கு வெட்கம் வந்தது. அவனை முறைத்தாள்.
வேஸ்ட் பண்ணக்கூடாதுல்ல
ம்க்கும்
லக்ஷ்மிக்கு, இப்போது ரெஸ்ட் கிடைத்தது. சாப்பாடு பரிமாறுவதெல்லாம்.. நிஷாதான் பார்த்துக்கொண்டாள். அத்தை கஷ்டப்படுறாங்களே என்று மற்ற சிறு சிறு வேலைகளிலும் அவளுக்கு ஒத்தாசையாக இருந்தாள்.
அன்று இரவு -
அவன் வர லேட்டாகுதே.... என்னம்மா நீ சாப்பிட்டுட்டு படுக்குறியா?
அப்புறம் சாப்பிட்டுக்கறேன் அத்தை... அவர் வரட்டும்
லக்ஷ்மி லக்ஷ்மியாக இல்லை. ச்சே.. இந்தப் புள்ளையை பேசி முடிக்காம விட்டுட்டோமே
அத்தை படுக்கப்போய்விட... நிஷா காத்துக்கொண்டிருந்தாள். இன்று கதிர் வரும்போது அவனுக்கு சர்ப்ரைஸ் கொடுத்தால் என்ன? என்று விரலைக் கடித்துக்கொண்டு... நாணத்தோடு யோசித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
நிலவு வெளிச்சம் வீட்டு முற்றத்தை பகல்போல் காட்டிக்கொண்டிருந்தது.
கதிர், வாழைத்தாரோடு வீட்டுக்குள் வந்தான். அதை பக்குவமாக ஒரு ரூமில் நிமிர்ந்த நிலையில் வைத்துவிட்டு வெளியே வந்தபோது, நிஷா... பாவாடை சட்டையில் இறங்கி வந்துகொண்டிருந்தாள்.
கதிர், இன்ப அதிர்ச்சியில்... திக்குமுக்காடிப்போய் நின்றான். அவளையே... தன் அழகியையே... வைத்த கண் எடுக்காமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். நிஷாவோ, சாப்பிடுறீங்களா? என்று கேட்டுவிட்டு அவள்பாட்டுக்கு கிச்சனுக்குள் போனாள்.
கதிருக்கு, அளவில்லாத சந்தோஷமாக இருந்தது. டவலை காயப்போட்டுவிட்டு, வந்து உட்கார்ந்தான். எப்போதும் கனவில் வரும் நிஷா... அன்று நேரில் வர... கையும் ஓடாமல் காலும் ஓடாமல்... அவளை பித்துப்பிடித்தவன்போல் பார்த்து ரசித்துக்கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தான்.
ட்ரெஸ் நல்லாயிருக்கா? என்று அவளும் கேட்கவில்லை. நல்லாயிருக்கு என்று இவனும் சொல்லவில்லை.
நிஷா - அந்தப் பட்டுப் பாவாடை சட்டையில்.. உதட்டுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே அவனுக்குப் பரிமாறிக்கொண்டிருந்தாள். முலைகளின் வடிவமும் வனப்பும் தெரியாதவாறு முடியை இருபக்கமும் முன்னால் போட்டிருந்தாள். மிகவும் சின்னப் பெண்ணாக இருந்தாள். பளிச்சென்று... க்யூட்டாக இருந்தாள். இடுப்புவரை இருந்த அந்த டைட்டான பட்டு சட்டையில் அவளது மாங்கனிகள் இரண்டும் தூக்கிக்கொண்டு... அம்சமாகத் தெரிந்தன. அவளுக்கு தூக்கலான முலைகள் என்பதால் அவை சட்டையை இழுத்துக்கொண்டு... கவர்ச்சியாகத் தெரிந்தன. அவளது மெல்லிய செயின் அவளது க்ளீவேஜுக்குள் பதுங்கிக் கிடப்பது வேறு கூடுதல் அழகாக இருந்தது.
அவன் அவளை ஆஆவென்று தன்னை மறந்து ரசிப்பது அவளுக்கு உடலெங்கும் மயிலிறகால் வருடப்பட்டதுபோல் இருந்தது.
ப்ச். தட்டை பார்த்து சாப்பிடுங்க.
நீ சாப்டியா?
ம்..
அவன் திரும்பி அம்மாவின் அறையை நோக்கிப் பார்த்தான். கதவு சாத்தியிருந்தது.
ஆ காட்டு
எதுக்கு?
ம்... உனக்கு எத்தனை பல்லு இருக்குன்னு பார்க்க. நீ எவ்ளோ சாப்பிட்டிருப்பேன்னு தெரியாதா.
ம்ஹூம். அத்தை வந்தாலும் வருவாங்க
வந்தா நான் சமாளிச்சுக்கறேன். நீ ஆ காட்டு... - ஆசையாகக் கேட்டான். அவளைக் கைபிடித்து இழுத்து தன் மடியில் உட்காரவைத்தான்.
ஐயோ அத்தை பார்க்கப்போறாங்க....
அவங்க தூங்கட்டும்னுதானே லேட்டா வந்தேன்
அவளை நன்றாக இழுத்து மடியில் உட்காரவைத்துக்கொண்டான். நிஷாவுக்கு... அப்படி ஒரு அணைப்பு... இதம்.. தேவையாயிருந்தது. அவனது முரட்டுக்கை... அவளது முலைகளுக்கு கீழே... அவளை நன்றாகப் பற்றிப் பிடித்திருந்தது. அவனது கண்ணம்.. அவளது காது மடல்களை உரசிக்கொண்டிருந்தது. கோழிக்குஞ்சுபோல் அவளைப் பிடித்து வைத்திருந்தான்.
நிஷாவின் உடம்பெங்கும்... சுகமான இன்ப அலைகள் பரவி ஓடின. ஒவ்வொரு செல்களும் மலர்ந்தன.
சாப்பிட்டியா.... என்றான்.
ம்ஹூம்...
ஆ காட்டு
நிஷா நாணத்தோடு வாயைத் திறந்து காட்ட, அவன் அவளுக்கு ஊட்டிவிட்டான். மடியில் உட்காரவைத்துக்கொண்டு, திருட்டுத்தனமாக அவன் இப்படி ஊட்டிவிடுவது, அவளுக்கு சுகமாக இருந்தது.
காட்சி எப்படியெல்லாம் மாறிவிட்டது!
என்ன யோசிக்குற? - அவளது கீழுதட்டில் இருந்த ஒரு பருக்கையை விரல்களால் எடுத்து தன் வாயில் வைத்துக்கொண்டே கேட்டான்.
இல்ல.... உன்னை கன்வின்ஸ் பண்ணி சிட்டிக்கு கூட்டிட்டு வரணுன்னு எனக்கு டாஸ்க் கொடுத்திருந்தாங்க. நீ என்னடான்னா....
கதிருக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது. அடக்கமுடியாமல் சிரித்தான்.
நான் எவ்ளோ சீரியஸா சொல்றேன். இப்படி சிரிக்குறீங்களே
அவள் சிணுங்கிக்கொண்டே ஒழுங்கு காட்ட.... அவன் இடதுகையால் அவள் கண்ணத்தைப் பிடித்து இழுத்தான்.
ஸ்ஸ்ஸ்...ஆஆ....
சரியான திருட்டுக் கழுதைடி நீ. பெரிய ப்ளானோடதான் உள்ள வந்திருக்க
பிளானோடு வந்து என்ன செய்ய? உன்கிட்ட நல்லா மாட்டிக்கிட்டேன்.
எங்க? என்ன கன்வின்ஸ் பண்ணு! பார்ப்போம்
அவளது கீழுதட்டைப் பிடித்து அசைத்துக்கொண்டே குறும்பாக சொன்னான்.
உனக்கு விளையாட்டா இருக்கா? போ கதிர்
அவன் சிரித்தான். அவள் உதட்டோரம் ஒட்டியிருந்த பருக்கையைப் பார்த்தான். ஆசையோடு அவள் உதட்டோரம் தன் உதடுகளைப் பொருத்தி.... அந்தப் பருக்கையை தன் வாய்க்குள் எடுத்துக்கொண்டான்.
நிஷாவுக்கு வெட்கம் வந்தது. அவனை முறைத்தாள்.
வேஸ்ட் பண்ணக்கூடாதுல்ல
ம்க்கும்