23-08-2020, 09:18 PM
பாஸ்கர் : எதுக்கு சிரிக்கிற மாலு?
மாலு : ஒன்னுமில்ல அக்காகிட்ட வினோத் ஏதோ கெஞ்சினானாம். அதை சொன்னாங்க. அதான் சிரிச்சிட்டு இருந்தோம்
வசு : ஏய் மாலு பேசாம இரு?
பாஸ்கர் : தெரியும் தெரியும் வசு சொன்னா .வினோத்துக்கு இவள பத்தி இன்னும் சரியா தெரியல.
மாலு : வினோத்துக்கு நல்லா தெரிஞ்சிடுச்சு .உங்களுக்கு தான் தெரியல
வசு : நீ சும்மா இருடி
மாலு : சரி நான் ஒன்னும் சொல்லல பா என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் சிரித்தாள் .
பாஸ்கர் ஒன்றும் புரியாமல் அங்கேயே நின்று கொண்டிருந்தான் .
மாலு : என்ன அண்ணி நெஞ்சை ரொம்ப நக்கிடானா
வசு : ஆமா கொஞ்சம் ஓவரா நக்கிட்டான்.
மாலு : ஆனா அவன் உங்ககிட்ட இப்படி பண்ணுவான்னு நான் எதிர்பார்க்கவே இல்ல.நீங்க எப்படி விட்டீங்க?
பாஸ்கருக்கு இப்போது புரிந்தது வசு நம்பர் கொடுத்ததைப் பற்றிதான் இவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று.
வசு : நான் எங்க கொடுத்தேன். முதல்ல கொடுக்க வேண்டாம் பழகிப்பாத்து அப்றமா கொடுக்கலாம்னு நினைச்சேன்.அவன் கைய புடிச்சிட்டு விட மாட்டேன்னு சொல்லிட்டான்
பாஸ்கர் : என்னது கையை புடிச்சானா?
மாலு : கைய புடிச்சதுக்கே இந்த ஷாக்கா
வசு : அது ஒன்னும் இல்ல னா சும்மா கைய புடிச்சிட்டு கெஞ்சினான்.
பாஸ்கர் : ஒஹோ...ம்
மாலு : நீங்களும் பாவம்னு கொடுத்திட்டிங்களா
வசு : வேற என்ன பண்றது. சொந்தக்காரன வேற ஆகப்போறான். கொடுக்கலைன்னா தப்பாயிடும்ல
மாலு : ஒருவாட்டி கொடுத்திட்டீங்கல்ல.இனிமேல் அடிக்கடி கூப்பிடுவான் பாருங்க
வசு : எனக்கு எந்த பிரச்சினையும் வராத வரைக்கும் எனக்கு ஓகே தான்.
மாலு : அதெல்லாம் எந்த பிரச்சனை வர விடமாட்டான் அண்ணி நீங்க பண்ணுங்க
"இவங்க பேசறதுல ஏதோ உள்குத்து இருக்கிற மாதிரி இருக்கே" என்று பாஸ்கர் மண்டையில் தோன்றியது
மாலு : சரி வினோத்துக்கு கொடுத்திட்டீங்க. எங்க பெரிய மாமாவுக்கு?
வசு : அவர் கேட்கட்டும் அவருக்கும் கொடுக்கிறேன்.
மாலு : ஒரு முடிவோட தான் இருக்கீங்க
பாஸ்கர் : என்னடி நீ இப்படி எல்லாருக்கும் கொடுத்துட்டு இருந்தா மச்சான் என்னடி நினைப்பாரு ?
வசு : அவர் என்ன நினைக்க போறாரு.அவருக்கு ஒழுங்கா இருந்து அனுபவிக்க தெரியல.
பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற அனுபவிக்க தெரியலையா?
மாலு : அது வந்து.. அண்ணே வந்து அண்ணி கூட ஒழுங்கா டைம் ஸ்பேண்ட் பன்னுனா அண்ணி எதுக்கு மத்தவங்க கிட்ட போகப் போறாங்க. அததான் அப்படி சொல்றாங்க
பாஸ்கர் : அவர் போலீஸ்காரர் டி .வேல பார்க்க தேவையில்லையா
மாலு : வேலை மட்டும் பாத்தா போதுமா வீட்டையும் பாக்கணும்ல்ல
பாஸ்கர் :நீ என்ன உங்க அண்ணிக்கு சப்போட்டா?
வசு : அவ சொல்றதுல என்ன தப்பு இருக்கு. வீட்லயும் ஒருத்தி இருக்கா அவளையும் கவனிக்கணும் ஒரு அக்கறை இருக்கா .எப்பவுமே வேலையே கெதினு இருக்காரு.
பாஸ்கர் : சரிடி விடு .உன்ன கண்கலங்காம பார்த்துக்கிறாருல்ல.அதுவே போதும்
மாலு : நீங்க எப்படி நாளைக்கு கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்?
பாஸ்கர் : வேலை பாதி,வீடு பாதி போதுமா
வசு : பார்க்க தானே போறேன். இப்படித்தான் என் புருஷனும் சொன்னாரு.
மாலு :அண்ணி அதெல்லாம் அவங்க என் கூடயும் கொஞ்சம் டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணுவாங்க. இல்லங்க
பாஸ்கர் : கண்டிப்பா
வசு : ம்க்கும்
மாலு : சரி அண்ணி நீங்க சொல்லுங்க வெறும் நெஞ்ச மட்டும் தான் நக்குனானா
வசு : நாலு, அஞ்சு கடி கடிச்சான்.அதான் தாங்க முடியல
பாஸ்கர் மனதில் : என்னது கடிச்சானா. ஒருவேளை கடிஜோக் எதுவும் அடிச்சு இருப்பானோ
மாலு : நினைச்சேன்.சரி எங்க வச்சு இதெல்லாம் நடந்துச்சு
வசு : முதல்ல அவன் ரூம்ல வச்சு வாய் அடிச்சான்.
மாலு : ஓ..அவன் ரூம்ல வச்சே
ஆரம்பிச்சுட்டானா.அங்க எப்படி?
வசு : உங்க லக்கேஜ் தூக்கிட்டு வந்ததுக்கு எதாச்சும் குடுங்கனு கேட்டான்
மாலு : நீங்க என்ன குடுத்தீங்க?
வசு : பர்ஸ் மாளவிகா ரூம்ல இருக்கு வாங்க காசு தரேன்னு சென்னேன்.
மாலு : ஹா..ஹா..அதுக்கு என்ன சொன்னான்?
வசு : காசா .காசேல்லாம் வேண்டாம் எதாச்சும் மறக்க முடியாத அளவுக்கு குடுங்கனு கேட்டான்.என்ன வேனும்னு கேட்டேன்.நீங்களா பாத்து எதாச்சும் குடுங்கனு சொன்னான்.நீயே கேளுனு சொன்னேன்.
மாலு : அப்றோம்?
வசு : நீங்க குடுக்க வேண்டாம் நானே குடுக்குறேன்னு சொன்னான்.நானும் சரி னு
சொன்னேன்.அப்பறமா தான் குடுத்தான்.
பாஸ்கர் : என்ன குடுத்தான்?
வசு : சும்மா கம்பெனி குடுத்தான்.
மாலு : சரி நீங்க பதிலுக்கு குடுத்தேன்களா?
வசு : அதெப்படி குடுக்காம இருப்பேன்.
மாலு : சூப்பர் எவ்ளோ நேரம் குடுத்தீங்க?
வசு : ஒரு இரண்டு நிமிஷம் குடுத்தேன்.
மாலு : சூப்பர்.அப்றோம்?
வசு : அப்புறம் அங்க இருந்து கிளம்பி இந்த யூஸ் பன்னாம ஒரு ரூம் இருக்குல்ல
மாலு : ஆமா ,வேஸ்ட் ரூம்
வசு : ஆன்.அங்க வச்சி நெஞ்ச நக்க ஆரம்பிச்சிட்டான். நானும் போதும் போதும்னு சொல்றேன் விடவே மாட்டேங்கறான்.
மாலு : ஆமா அவன் விடவே மாட்டான்.எப்படி உங்கள அதுகுள்ள விட்டான் ?
வசு : எல்லாரும் தேடுவாங்க, போலாம்னு சொன்னதுக்கு அப்புறம்தான் விட்டான்
மாலு : சரி சரி அப்போ ரெண்டு பேரும் ரொம்ப க்ளோஸ் ஆயிட்டீங்க
வசு : அப்படித்தான்னு வச்சிக்கோயேன்.
பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற க்ளோஸ் ஆயிட்டியா ?
மாலு : ஆமா வினோத்தும் அண்ணியும் கிளோஸ் ஆயிட்டாங்க
பாஸ்கர் : அப்படியா டி?
வசு : அந்த அளவுக்கு எல்லாம் ஒன்னும் இல்ல னா. நல்லா பழகுனா ஒகே இல்லனா அப்படியே கட் பன்னிட்டு போயிட்டே இருப்பேன்
மாலு : அதெல்லாம் அவன் கரெக்டா பழகுவான் என்று சொல்லிக்கொண்டு இருக்க
"என்ன வயலுக்கு வரீங்களா? இல்லையா? ன்று வாசலில் நின்று வசுவை பார்த்துக் கொண்டே கேட்டான் சுந்தர். வசு அவரை திரும்பிப் பார்தது "இதோ கிளம்பிட்டோம் போலாம்" என்றாள்
மனோ : நானும் வர்றேன். என்னையும் கூட்டிட்டு போங்க
மாலு : குட்டி நீ இங்கேயே இரு டா அத்தை உன்ன பாத்துக்கிறேன். அம்மாவும் மாமாவும் போயிட்டு வரட்டும் சரியா
மனோ : இல்ல நானும் வருவேன் .
சுந்தர் : சரி ஆசைப்படுறாருல்ல வரட்டும் .
பாஸ்கர் : சகல கிளம்பலாமா
சுந்தர் : நான் வெளியில நிக்கிறேன் வாங்க என்று சொல்லிவிட்டு வசு வை ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு கிளம்பினான்.
பாஸ்கர் அவன் கையில் வைத்திருக்கும் கட்டை பையை எடுத்துக்கொண்டு வெளியே சென்றான்.ஆனால் வாசலை தாண்டியவுடன் இவர்கள் என்ன பேசுகிறார்கள் என தெரிந்து கொள்ள ரூம் பக்கத்திலேயே நின்று கொண்டான்.அப்போது மாலு வசுவை பார்த்து "அண்ணி போங்க போய் என்ஜாய் பண்ணிட்டு வாங்க"
பாஸ்கர் : என்ன என்ஜாய் பன்ன சொல்றா?
வசு : எங்க அண்ணன் வரான். எப்படி டி என்ஜாய் பண்ண முடியும்
மாலு : அவரை ஏதாச்சும் சொல்லி வேற பக்கம் அனுப்பிவிட்டுட்டு நீங்க என்ஜாய் பண்ணுங்க
பாஸ்கர் : என்னது என்னைய வேற பக்கம் அனுபனுமா?
வசு : நீ சொல்றத பார்த்தா நிறைய என்ஜாய் பண்ணிருப்ப போலயே
மாலு : பின்ன பண்ணாம யா
வசு : சரியான ஆள் தாண்டி நீ. கம்பெனிக்கு ஆள் சேக்குறியா
மாலு : நீங்க ஆசைப்படறீங்க ன்னு சொன்னேன். வேண்டான்னா விடுங்க அண்ணி
வசு : கோவத்த பாரு...
மாலு : கோபம்லான் இல்ல அண்ணி நீங்க போயிட்டு வாங்க
வசு : சரி பாய்
மாலு :அண்ணி பாத்து பத்திரம் என்று சொல்ல வசு மனோவை தூக்கிக்கொண்டு மாலுவைப்பார்த்து சிரித்து விட்டு கிளம்பினாள்."அவள் கிளம்புகிறாள்" என்று பாஸ்கர் தெரிந்து கொண்டு உடனடியாக வரண்டாவிற்கு வேக வேகமாக நடந்து ஓடினான்.
வசு இப்பொழுது மனோவை கையில் பிடித்தபடி வராண்டாவிற்கு வந்தாள்.அவள் வர மங்கலம் அங்கே உட்கார்ந்து இருந்தாள் "என்னமா கிளம்பிட்டீங்களா" என்றாள்
வசு : கிளம்பிட்டோங்க
பவானி : சரிமா பார்த்து போயிட்டு வாங்க.
வசு : பூஜை வேலையெல்லாம் நான் வந்து
பார்க்குறேன் அத்த
பவானி : அதெல்லாம் நாங்க பாத்துக்குறோம்மா நீ பத்திரமா போயிட்டு வா
வசு : சரிங்க அத்தை என்று சொல்லி பாஸ்கரும் வசுந்தரா மனோ மூவரும் வீட்டு வாசலுக்கு செல்ல எதிரில் ஐயர் வந்து கொண்டிருந்தார்.பாஸ்கர் அவரை பார்த்து வணக்கம் வைக்க
ஐயர் : வணக்கம்.என்ன தம்பி இன்னும் குளிக்காம இருக்கீங்க?
பாஸ்கர் : சாமி குளிக்கிறதுக்கு தான் வயலுக்கு போறோம் என்று அவன் சொல்லிக் கொண்டிருக்கையில் சுந்தர் வீட்டிற்கு வெளியே இருந்து வாசற்படிக்கு வந்தான்.
பவானி, மங்கலம் ஆகியோரும் வாசற்படிக்கு வந்தனர்.
ஐயர் : என்ன வயலுக்கு போறீங்களா? மணி இப்பவே பத்தரை ஆயிடுது. 11 மணிக்கு குளிகை நேரம் வந்துரும். இப்போ எடுத்து வைக்க ஆரம்பிச்ச தான் பூஜையை சரியான நேரத்திற்கு ஆரம்பிக்க முடியும்.நீங்க இப்ப போயிட்டு எப்ப வர்ரது.
பாஸ்கர் : என்ன சாமி சொல்றீங்க 11 மணிக்கு பூஜையா.நேத்து 3 மணிக்கு மேல தானே பூஜை பண்ணுணீங்க
ஐயர் : நான் நேத்து என்ன சொன்னேன்.குளிகை நேரத்தில் தான் பூஜை பண்ணி தோஷம் கழிக்கனும்னு சொன்னேன். குளிகை நேரம் ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு நேரத்துல வரும்.நானே அதான் நேரம் பாத்து வந்தேன்.
பாஸ்கர் : சரி சாமி.
ஐயர் : சரி சட்டுபுட்டுன்னு போய் ஜலத்தை தலையில ஊத்தின்டு வாங்கோ. 11 மணிக்கு பூஜை ஆரம்பிக்கனும் பன்னிரண்டரை மணிக்கெல்லாம் முடிச்சிடலாம்.
பவானி : மாப்பிள்ளை அப்ப நீங்க வினோத் ரூம்ல போய் குளிச்சிட்டு வந்துருங்க. நாங்க எல்லாத்தையும் எடுத்து வைக்கிறோம்.நீங்க உள்ள வாங்க சாமி
ஐயர் : தம்பி வரும்போது வேஷ்டி கட்டிண்டு வாங்கோ என்று சொல்லிவிட்டு பூஜை ரூமை நோக்கி சென்றார்
பாஸ்கர் : சரி சாமி என்று சொல்ல மீண்டும் சுந்தர், பவானி ,மங்களம் ,வசு, மனோ ஆகியோர் வீட்டிற்குள் நடையை கட்டினர். அப்போது
மனோ : அம்மா இன்னைக்கு போகலயா
வசு : நாளைக்கு போகலாம் டா
மங்கலம் : ஏம்மா மாப்பிள்ளைக்கு தானே பூஜை நீயும் சுந்தரம் போயிட்டு வாங்களேன். பாஸ்கருக்கு இப்போது தலையில் இடி விழுந்தது போல் இருந்தது.
பவானி : ஆமாமா நீயும் மனோவும் சுந்தர கூட போயிட்டு வாங்க .
வசு : இல்ல அத்த பரவால்ல
சுந்தர் : அட அவங்கதான் அவ்ளோ தூரம் சொல்றாங்களே வாங்க.நாளைக்கு எனக்கு வேலை இருக்கும். இன்னைக்கு தான் நான் பிரீயா இருப்பேன் உங்களுக்கு முழுசா எல்லாத்தையும் காட்டுகிறேன் வாங்க என்று சொல்ல வசு இப்பொழுது சுந்தரை திரும்பி பார்த்து லேசாக புன்னகைத்தாள்.சுந்தரும் பதிலுக்கு சிரித்தான்.பாஸ்கர் எதுவும் சொல்ல முடியாத நிலைமையில் அமைதியாக நின்றான் ஏனென்றால் மொத்த குடும்பமும் முடிவெடுத்து விட்டது.
மனோ : அம்மா போலாம்மா மாமா இங்க இருக்கட்டும் நம்ம இந்த மாமா கூட போகலாம்.
சுந்தர் : போலான்டா குட்டி பைக்ல போலாமா என்று சொல்ல பாஸ்கருக்கு இப்போது மீண்டும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது "என்னது என் தங்கச்சிய பைக்ல கூட்டிட்டு போக போறான்னா" அதே நேரம் மாலுவும் வராண்டா விற்கு வர எல்லோரும் கூடி நிற்பதை பார்த்து "என்னாச்சும்மா எல்லாரும் கூடி நிக்கிறீங்க" என்று கேட்டாள்.
பவானி : அது ஒன்னும் இல்லடி மனோ வயலுக்கு போகணும்னு ஆசைப்படுறான்.வசுவும் ஆசைப் படுறா,ஆனா மாப்பிள்ளைக்கு இப்போ பூஜை அதான் எப்படி போறதுன்னு யோசிக்கிறா
மாலு : (சற்று வாயுக்குள் சிரித்துவிட்டு) "இதுல யோசிக்க என்ன இருக்கு .நீங்க போயிட்டு சுத்தி பார்த்துட்டு வாங்க
அண்ணி.நாங்க பூஜை வேலையெல்லாம் பாத்துக்குறோம்" என்று சொல்லி அவளை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தாள்
வசுந்தரா : சரி அப்ப நாங்க போயிட்டு வந்துறோம் அண்ணா என்று பாஸ்கரை பார்த்து சொல்ல பாஸ்கர் வேறுவழியில்லாமல் "சரி பார்த்து போயிட்டு வா,மனோவ பத்திரமா பாத்துக்கோ" என்று சொன்னான்.ஆனால் நிஜமாகவே அவனுக்கு அவளை தனியாக அனுப்ப மனமில்லை. பின் சுந்தர் நேரே அவனது புல்லட்டில் அமர்ந்து ஸ்டார்ட் செய்ய வசுந்தரா பின் பக்கமாக அமர்ந்து மடியில் மனோவை வைத்துக் கொண்டாள்.பவானி பூஜைக்கு தேவையான சாமான்களை எடுத்து வைப்பதற்காக பூஜை ரூமை நோக்கி சென்று விட்டாள். மங்கலம் "கல்யாணி டிபன் எடுத்துவை மாப்பிள்ளை சாப்பிட போறாரு" என்று சத்தமிட்டு கொண்டே கிச்சனுக்குள் சென்றாள். வா
சல் படிக்கட்டில் ளாலுவும்,பாஸ்கரும் மட்டும் நின்று அவர்களை வழியனுப்புவதற்காக நின்றார்கள்.அப்போது சுந்தர் "நீங்க மனோவ குடுங்க நா முன்னாடி வச்சுகிறேன்,நீங்க பிடிச்சு உட்காந்துக்கங்க"என்று சொல்ல மனோவை அப்படியே கொடுக்க சுந்தர் அவனை வாங்கி முன்னாடி உட்கார வைத்துக்கொண்டான். இப்போது வசுந்தரா பின்பக்கமாக சேர்த்து அட்ஜஸ்ட் செய்து அமர்ந்து சுந்தரின் தோளில் கை வைத்து பிடித்துக்கொண்டாள்.சுந்தர் "போலாமா" என்று கேட்க வசு "போலாம்" என்றாள்.வண்டி காம்பவுண்ட் தாண்டி செல்ல வசுந்தரா சிரித்துக்கொண்டே திரும்பி பார்க்க, பாஸ்கருக்கு பின்னே நின்ற மாலு வசுந்தராவுக்கு "தம்ஸ் அப்" காட்டினாள்.பாஸ்கரின் மனது ஏனோ கனமாக இருந்தது.இவனை நம்பலாமா? நம்பகூடாதா? என்ற சிந்தனையில் வாசலிலேயே நின்றான்.
-தொடரும்...
மாலு : ஒன்னுமில்ல அக்காகிட்ட வினோத் ஏதோ கெஞ்சினானாம். அதை சொன்னாங்க. அதான் சிரிச்சிட்டு இருந்தோம்
வசு : ஏய் மாலு பேசாம இரு?
பாஸ்கர் : தெரியும் தெரியும் வசு சொன்னா .வினோத்துக்கு இவள பத்தி இன்னும் சரியா தெரியல.
மாலு : வினோத்துக்கு நல்லா தெரிஞ்சிடுச்சு .உங்களுக்கு தான் தெரியல
வசு : நீ சும்மா இருடி
மாலு : சரி நான் ஒன்னும் சொல்லல பா என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் சிரித்தாள் .
பாஸ்கர் ஒன்றும் புரியாமல் அங்கேயே நின்று கொண்டிருந்தான் .
மாலு : என்ன அண்ணி நெஞ்சை ரொம்ப நக்கிடானா
வசு : ஆமா கொஞ்சம் ஓவரா நக்கிட்டான்.
மாலு : ஆனா அவன் உங்ககிட்ட இப்படி பண்ணுவான்னு நான் எதிர்பார்க்கவே இல்ல.நீங்க எப்படி விட்டீங்க?
பாஸ்கருக்கு இப்போது புரிந்தது வசு நம்பர் கொடுத்ததைப் பற்றிதான் இவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று.
வசு : நான் எங்க கொடுத்தேன். முதல்ல கொடுக்க வேண்டாம் பழகிப்பாத்து அப்றமா கொடுக்கலாம்னு நினைச்சேன்.அவன் கைய புடிச்சிட்டு விட மாட்டேன்னு சொல்லிட்டான்
பாஸ்கர் : என்னது கையை புடிச்சானா?
மாலு : கைய புடிச்சதுக்கே இந்த ஷாக்கா
வசு : அது ஒன்னும் இல்ல னா சும்மா கைய புடிச்சிட்டு கெஞ்சினான்.
பாஸ்கர் : ஒஹோ...ம்
மாலு : நீங்களும் பாவம்னு கொடுத்திட்டிங்களா
வசு : வேற என்ன பண்றது. சொந்தக்காரன வேற ஆகப்போறான். கொடுக்கலைன்னா தப்பாயிடும்ல
மாலு : ஒருவாட்டி கொடுத்திட்டீங்கல்ல.இனிமேல் அடிக்கடி கூப்பிடுவான் பாருங்க
வசு : எனக்கு எந்த பிரச்சினையும் வராத வரைக்கும் எனக்கு ஓகே தான்.
மாலு : அதெல்லாம் எந்த பிரச்சனை வர விடமாட்டான் அண்ணி நீங்க பண்ணுங்க
"இவங்க பேசறதுல ஏதோ உள்குத்து இருக்கிற மாதிரி இருக்கே" என்று பாஸ்கர் மண்டையில் தோன்றியது
மாலு : சரி வினோத்துக்கு கொடுத்திட்டீங்க. எங்க பெரிய மாமாவுக்கு?
வசு : அவர் கேட்கட்டும் அவருக்கும் கொடுக்கிறேன்.
மாலு : ஒரு முடிவோட தான் இருக்கீங்க
பாஸ்கர் : என்னடி நீ இப்படி எல்லாருக்கும் கொடுத்துட்டு இருந்தா மச்சான் என்னடி நினைப்பாரு ?
வசு : அவர் என்ன நினைக்க போறாரு.அவருக்கு ஒழுங்கா இருந்து அனுபவிக்க தெரியல.
பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற அனுபவிக்க தெரியலையா?
மாலு : அது வந்து.. அண்ணே வந்து அண்ணி கூட ஒழுங்கா டைம் ஸ்பேண்ட் பன்னுனா அண்ணி எதுக்கு மத்தவங்க கிட்ட போகப் போறாங்க. அததான் அப்படி சொல்றாங்க
பாஸ்கர் : அவர் போலீஸ்காரர் டி .வேல பார்க்க தேவையில்லையா
மாலு : வேலை மட்டும் பாத்தா போதுமா வீட்டையும் பாக்கணும்ல்ல
பாஸ்கர் :நீ என்ன உங்க அண்ணிக்கு சப்போட்டா?
வசு : அவ சொல்றதுல என்ன தப்பு இருக்கு. வீட்லயும் ஒருத்தி இருக்கா அவளையும் கவனிக்கணும் ஒரு அக்கறை இருக்கா .எப்பவுமே வேலையே கெதினு இருக்காரு.
பாஸ்கர் : சரிடி விடு .உன்ன கண்கலங்காம பார்த்துக்கிறாருல்ல.அதுவே போதும்
மாலு : நீங்க எப்படி நாளைக்கு கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்?
பாஸ்கர் : வேலை பாதி,வீடு பாதி போதுமா
வசு : பார்க்க தானே போறேன். இப்படித்தான் என் புருஷனும் சொன்னாரு.
மாலு :அண்ணி அதெல்லாம் அவங்க என் கூடயும் கொஞ்சம் டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணுவாங்க. இல்லங்க
பாஸ்கர் : கண்டிப்பா
வசு : ம்க்கும்
மாலு : சரி அண்ணி நீங்க சொல்லுங்க வெறும் நெஞ்ச மட்டும் தான் நக்குனானா
வசு : நாலு, அஞ்சு கடி கடிச்சான்.அதான் தாங்க முடியல
பாஸ்கர் மனதில் : என்னது கடிச்சானா. ஒருவேளை கடிஜோக் எதுவும் அடிச்சு இருப்பானோ
மாலு : நினைச்சேன்.சரி எங்க வச்சு இதெல்லாம் நடந்துச்சு
வசு : முதல்ல அவன் ரூம்ல வச்சு வாய் அடிச்சான்.
மாலு : ஓ..அவன் ரூம்ல வச்சே
ஆரம்பிச்சுட்டானா.அங்க எப்படி?
வசு : உங்க லக்கேஜ் தூக்கிட்டு வந்ததுக்கு எதாச்சும் குடுங்கனு கேட்டான்
மாலு : நீங்க என்ன குடுத்தீங்க?
வசு : பர்ஸ் மாளவிகா ரூம்ல இருக்கு வாங்க காசு தரேன்னு சென்னேன்.
மாலு : ஹா..ஹா..அதுக்கு என்ன சொன்னான்?
வசு : காசா .காசேல்லாம் வேண்டாம் எதாச்சும் மறக்க முடியாத அளவுக்கு குடுங்கனு கேட்டான்.என்ன வேனும்னு கேட்டேன்.நீங்களா பாத்து எதாச்சும் குடுங்கனு சொன்னான்.நீயே கேளுனு சொன்னேன்.
மாலு : அப்றோம்?
வசு : நீங்க குடுக்க வேண்டாம் நானே குடுக்குறேன்னு சொன்னான்.நானும் சரி னு
சொன்னேன்.அப்பறமா தான் குடுத்தான்.
பாஸ்கர் : என்ன குடுத்தான்?
வசு : சும்மா கம்பெனி குடுத்தான்.
மாலு : சரி நீங்க பதிலுக்கு குடுத்தேன்களா?
வசு : அதெப்படி குடுக்காம இருப்பேன்.
மாலு : சூப்பர் எவ்ளோ நேரம் குடுத்தீங்க?
வசு : ஒரு இரண்டு நிமிஷம் குடுத்தேன்.
மாலு : சூப்பர்.அப்றோம்?
வசு : அப்புறம் அங்க இருந்து கிளம்பி இந்த யூஸ் பன்னாம ஒரு ரூம் இருக்குல்ல
மாலு : ஆமா ,வேஸ்ட் ரூம்
வசு : ஆன்.அங்க வச்சி நெஞ்ச நக்க ஆரம்பிச்சிட்டான். நானும் போதும் போதும்னு சொல்றேன் விடவே மாட்டேங்கறான்.
மாலு : ஆமா அவன் விடவே மாட்டான்.எப்படி உங்கள அதுகுள்ள விட்டான் ?
வசு : எல்லாரும் தேடுவாங்க, போலாம்னு சொன்னதுக்கு அப்புறம்தான் விட்டான்
மாலு : சரி சரி அப்போ ரெண்டு பேரும் ரொம்ப க்ளோஸ் ஆயிட்டீங்க
வசு : அப்படித்தான்னு வச்சிக்கோயேன்.
பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற க்ளோஸ் ஆயிட்டியா ?
மாலு : ஆமா வினோத்தும் அண்ணியும் கிளோஸ் ஆயிட்டாங்க
பாஸ்கர் : அப்படியா டி?
வசு : அந்த அளவுக்கு எல்லாம் ஒன்னும் இல்ல னா. நல்லா பழகுனா ஒகே இல்லனா அப்படியே கட் பன்னிட்டு போயிட்டே இருப்பேன்
மாலு : அதெல்லாம் அவன் கரெக்டா பழகுவான் என்று சொல்லிக்கொண்டு இருக்க
"என்ன வயலுக்கு வரீங்களா? இல்லையா? ன்று வாசலில் நின்று வசுவை பார்த்துக் கொண்டே கேட்டான் சுந்தர். வசு அவரை திரும்பிப் பார்தது "இதோ கிளம்பிட்டோம் போலாம்" என்றாள்
மனோ : நானும் வர்றேன். என்னையும் கூட்டிட்டு போங்க
மாலு : குட்டி நீ இங்கேயே இரு டா அத்தை உன்ன பாத்துக்கிறேன். அம்மாவும் மாமாவும் போயிட்டு வரட்டும் சரியா
மனோ : இல்ல நானும் வருவேன் .
சுந்தர் : சரி ஆசைப்படுறாருல்ல வரட்டும் .
பாஸ்கர் : சகல கிளம்பலாமா
சுந்தர் : நான் வெளியில நிக்கிறேன் வாங்க என்று சொல்லிவிட்டு வசு வை ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு கிளம்பினான்.
பாஸ்கர் அவன் கையில் வைத்திருக்கும் கட்டை பையை எடுத்துக்கொண்டு வெளியே சென்றான்.ஆனால் வாசலை தாண்டியவுடன் இவர்கள் என்ன பேசுகிறார்கள் என தெரிந்து கொள்ள ரூம் பக்கத்திலேயே நின்று கொண்டான்.அப்போது மாலு வசுவை பார்த்து "அண்ணி போங்க போய் என்ஜாய் பண்ணிட்டு வாங்க"
பாஸ்கர் : என்ன என்ஜாய் பன்ன சொல்றா?
வசு : எங்க அண்ணன் வரான். எப்படி டி என்ஜாய் பண்ண முடியும்
மாலு : அவரை ஏதாச்சும் சொல்லி வேற பக்கம் அனுப்பிவிட்டுட்டு நீங்க என்ஜாய் பண்ணுங்க
பாஸ்கர் : என்னது என்னைய வேற பக்கம் அனுபனுமா?
வசு : நீ சொல்றத பார்த்தா நிறைய என்ஜாய் பண்ணிருப்ப போலயே
மாலு : பின்ன பண்ணாம யா
வசு : சரியான ஆள் தாண்டி நீ. கம்பெனிக்கு ஆள் சேக்குறியா
மாலு : நீங்க ஆசைப்படறீங்க ன்னு சொன்னேன். வேண்டான்னா விடுங்க அண்ணி
வசு : கோவத்த பாரு...
மாலு : கோபம்லான் இல்ல அண்ணி நீங்க போயிட்டு வாங்க
வசு : சரி பாய்
மாலு :அண்ணி பாத்து பத்திரம் என்று சொல்ல வசு மனோவை தூக்கிக்கொண்டு மாலுவைப்பார்த்து சிரித்து விட்டு கிளம்பினாள்."அவள் கிளம்புகிறாள்" என்று பாஸ்கர் தெரிந்து கொண்டு உடனடியாக வரண்டாவிற்கு வேக வேகமாக நடந்து ஓடினான்.
வசு இப்பொழுது மனோவை கையில் பிடித்தபடி வராண்டாவிற்கு வந்தாள்.அவள் வர மங்கலம் அங்கே உட்கார்ந்து இருந்தாள் "என்னமா கிளம்பிட்டீங்களா" என்றாள்
வசு : கிளம்பிட்டோங்க
பவானி : சரிமா பார்த்து போயிட்டு வாங்க.
வசு : பூஜை வேலையெல்லாம் நான் வந்து
பார்க்குறேன் அத்த
பவானி : அதெல்லாம் நாங்க பாத்துக்குறோம்மா நீ பத்திரமா போயிட்டு வா
வசு : சரிங்க அத்தை என்று சொல்லி பாஸ்கரும் வசுந்தரா மனோ மூவரும் வீட்டு வாசலுக்கு செல்ல எதிரில் ஐயர் வந்து கொண்டிருந்தார்.பாஸ்கர் அவரை பார்த்து வணக்கம் வைக்க
ஐயர் : வணக்கம்.என்ன தம்பி இன்னும் குளிக்காம இருக்கீங்க?
பாஸ்கர் : சாமி குளிக்கிறதுக்கு தான் வயலுக்கு போறோம் என்று அவன் சொல்லிக் கொண்டிருக்கையில் சுந்தர் வீட்டிற்கு வெளியே இருந்து வாசற்படிக்கு வந்தான்.
பவானி, மங்கலம் ஆகியோரும் வாசற்படிக்கு வந்தனர்.
ஐயர் : என்ன வயலுக்கு போறீங்களா? மணி இப்பவே பத்தரை ஆயிடுது. 11 மணிக்கு குளிகை நேரம் வந்துரும். இப்போ எடுத்து வைக்க ஆரம்பிச்ச தான் பூஜையை சரியான நேரத்திற்கு ஆரம்பிக்க முடியும்.நீங்க இப்ப போயிட்டு எப்ப வர்ரது.
பாஸ்கர் : என்ன சாமி சொல்றீங்க 11 மணிக்கு பூஜையா.நேத்து 3 மணிக்கு மேல தானே பூஜை பண்ணுணீங்க
ஐயர் : நான் நேத்து என்ன சொன்னேன்.குளிகை நேரத்தில் தான் பூஜை பண்ணி தோஷம் கழிக்கனும்னு சொன்னேன். குளிகை நேரம் ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு நேரத்துல வரும்.நானே அதான் நேரம் பாத்து வந்தேன்.
பாஸ்கர் : சரி சாமி.
ஐயர் : சரி சட்டுபுட்டுன்னு போய் ஜலத்தை தலையில ஊத்தின்டு வாங்கோ. 11 மணிக்கு பூஜை ஆரம்பிக்கனும் பன்னிரண்டரை மணிக்கெல்லாம் முடிச்சிடலாம்.
பவானி : மாப்பிள்ளை அப்ப நீங்க வினோத் ரூம்ல போய் குளிச்சிட்டு வந்துருங்க. நாங்க எல்லாத்தையும் எடுத்து வைக்கிறோம்.நீங்க உள்ள வாங்க சாமி
ஐயர் : தம்பி வரும்போது வேஷ்டி கட்டிண்டு வாங்கோ என்று சொல்லிவிட்டு பூஜை ரூமை நோக்கி சென்றார்
பாஸ்கர் : சரி சாமி என்று சொல்ல மீண்டும் சுந்தர், பவானி ,மங்களம் ,வசு, மனோ ஆகியோர் வீட்டிற்குள் நடையை கட்டினர். அப்போது
மனோ : அம்மா இன்னைக்கு போகலயா
வசு : நாளைக்கு போகலாம் டா
மங்கலம் : ஏம்மா மாப்பிள்ளைக்கு தானே பூஜை நீயும் சுந்தரம் போயிட்டு வாங்களேன். பாஸ்கருக்கு இப்போது தலையில் இடி விழுந்தது போல் இருந்தது.
பவானி : ஆமாமா நீயும் மனோவும் சுந்தர கூட போயிட்டு வாங்க .
வசு : இல்ல அத்த பரவால்ல
சுந்தர் : அட அவங்கதான் அவ்ளோ தூரம் சொல்றாங்களே வாங்க.நாளைக்கு எனக்கு வேலை இருக்கும். இன்னைக்கு தான் நான் பிரீயா இருப்பேன் உங்களுக்கு முழுசா எல்லாத்தையும் காட்டுகிறேன் வாங்க என்று சொல்ல வசு இப்பொழுது சுந்தரை திரும்பி பார்த்து லேசாக புன்னகைத்தாள்.சுந்தரும் பதிலுக்கு சிரித்தான்.பாஸ்கர் எதுவும் சொல்ல முடியாத நிலைமையில் அமைதியாக நின்றான் ஏனென்றால் மொத்த குடும்பமும் முடிவெடுத்து விட்டது.
மனோ : அம்மா போலாம்மா மாமா இங்க இருக்கட்டும் நம்ம இந்த மாமா கூட போகலாம்.
சுந்தர் : போலான்டா குட்டி பைக்ல போலாமா என்று சொல்ல பாஸ்கருக்கு இப்போது மீண்டும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது "என்னது என் தங்கச்சிய பைக்ல கூட்டிட்டு போக போறான்னா" அதே நேரம் மாலுவும் வராண்டா விற்கு வர எல்லோரும் கூடி நிற்பதை பார்த்து "என்னாச்சும்மா எல்லாரும் கூடி நிக்கிறீங்க" என்று கேட்டாள்.
பவானி : அது ஒன்னும் இல்லடி மனோ வயலுக்கு போகணும்னு ஆசைப்படுறான்.வசுவும் ஆசைப் படுறா,ஆனா மாப்பிள்ளைக்கு இப்போ பூஜை அதான் எப்படி போறதுன்னு யோசிக்கிறா
மாலு : (சற்று வாயுக்குள் சிரித்துவிட்டு) "இதுல யோசிக்க என்ன இருக்கு .நீங்க போயிட்டு சுத்தி பார்த்துட்டு வாங்க
அண்ணி.நாங்க பூஜை வேலையெல்லாம் பாத்துக்குறோம்" என்று சொல்லி அவளை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தாள்
வசுந்தரா : சரி அப்ப நாங்க போயிட்டு வந்துறோம் அண்ணா என்று பாஸ்கரை பார்த்து சொல்ல பாஸ்கர் வேறுவழியில்லாமல் "சரி பார்த்து போயிட்டு வா,மனோவ பத்திரமா பாத்துக்கோ" என்று சொன்னான்.ஆனால் நிஜமாகவே அவனுக்கு அவளை தனியாக அனுப்ப மனமில்லை. பின் சுந்தர் நேரே அவனது புல்லட்டில் அமர்ந்து ஸ்டார்ட் செய்ய வசுந்தரா பின் பக்கமாக அமர்ந்து மடியில் மனோவை வைத்துக் கொண்டாள்.பவானி பூஜைக்கு தேவையான சாமான்களை எடுத்து வைப்பதற்காக பூஜை ரூமை நோக்கி சென்று விட்டாள். மங்கலம் "கல்யாணி டிபன் எடுத்துவை மாப்பிள்ளை சாப்பிட போறாரு" என்று சத்தமிட்டு கொண்டே கிச்சனுக்குள் சென்றாள். வா
சல் படிக்கட்டில் ளாலுவும்,பாஸ்கரும் மட்டும் நின்று அவர்களை வழியனுப்புவதற்காக நின்றார்கள்.அப்போது சுந்தர் "நீங்க மனோவ குடுங்க நா முன்னாடி வச்சுகிறேன்,நீங்க பிடிச்சு உட்காந்துக்கங்க"என்று சொல்ல மனோவை அப்படியே கொடுக்க சுந்தர் அவனை வாங்கி முன்னாடி உட்கார வைத்துக்கொண்டான். இப்போது வசுந்தரா பின்பக்கமாக சேர்த்து அட்ஜஸ்ட் செய்து அமர்ந்து சுந்தரின் தோளில் கை வைத்து பிடித்துக்கொண்டாள்.சுந்தர் "போலாமா" என்று கேட்க வசு "போலாம்" என்றாள்.வண்டி காம்பவுண்ட் தாண்டி செல்ல வசுந்தரா சிரித்துக்கொண்டே திரும்பி பார்க்க, பாஸ்கருக்கு பின்னே நின்ற மாலு வசுந்தராவுக்கு "தம்ஸ் அப்" காட்டினாள்.பாஸ்கரின் மனது ஏனோ கனமாக இருந்தது.இவனை நம்பலாமா? நம்பகூடாதா? என்ற சிந்தனையில் வாசலிலேயே நின்றான்.
-தொடரும்...