Adultery பூஜை (A Sneaky wife)

[Karthik_writes]

பாஸ்கருக்கு எப்போடா இந்த ஏழு நாள் முடியும், அவளை சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ண வேண்டும் என்று ஒரு வேகம் அவனுக்குள் எழுந்தது. பின் அப்படியே சிறிது நேரம் துணிமணிகளை எல்லாம் எடுத்து ஒரு இடத்தில் வைத்து விட்டு பேக்கை மீண்டும் கட்டிலுக்கு அடியில் தள்ளி வைத்தான். பின் அப்படியே எழுந்து வராண்டா விற்கு செல்ல அங்கே மங்கலம் உட்காந்து இருந்தாள். 

மங்களம் : மாப்பிள என்ன துருதுருன்னு ஓடிக்கிட்டே இருக்கீங்க. ஒரு இடத்தில் உட்காருங்க. அந்தா டிவி இருக்கு உக்காந்து பாத்துக்கிட்டு இருங்க. இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல  என் ரெண்டு பசங்களும் வந்துருவாங்க. அப்புறம் உங்களுக்கு நல்லா நேரம் போகும்.

பாஸ்கர் :  சரிங்க அத்தை

மங்கலம் : அய்யோ தம்பி நான் மாளவிகாக்கு தான் அத்தை உங்களுக்கு நான் சித்தி.

பாஸ்கர் : சரிங்க சித்தி டிவி பார்க்கிறேன் என்று அங்கிருந்த சுவிட்சை போட்டு பிலிப்ஸ் டிவி யை ஓடவிட்டான். அதில் ஏதோ சன் டிவியில் படம் ஓடிக்கொண்டிருக்க அந்த படத்தை பார்க்க முடியாமல் சன் மியூசிகிற்து மாத்தினான். இவன் டிவி பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் அதே நேரத்தில் மங்கலம் அப்படியே எழுந்து அவளது அறைக்குச் சென்றாள். அப்போது பாஸ்கர் சன் மியூசிக் வைத்து பாட்டு கேட்டுக் கொண்டே அப்படியே சேரில் சாய்ந்து விட்டத்தைப் பார்த்துக்கொண்டு சிந்தனையில் ஆழ்ந்தான். அவனது மனக்கண்முன் மாலுவின் தாவணிக்கு பின்னே இருக்கும் அவளது இடுப்பும் அவள் ஓடும் பொழுது அவன் பார்த்த முதுகும் கண்முன்னே ஓடிக்கொண்டே இருந்தது. அதற்கு ஏற்றார்போல் டிவியிலும் காக்க காக்க படத்தில் வரும் "ஒன்றா ரெண்டா ஆசைகள்" என்ற பாட்டு ஓடிக் கொண்டிருந்தது. சூழ்நிலைக்கு ஏற்றார் போன்ற பாடலோட தன்னையறியாமலேயே வால்யூம் பட்டனை அழுத்தி சத்ததை அதிகப்படுத்தி வைத்து கேட்டுக் கொண்டிருந்தான்.
இவன் இப்படியே பார்த்து கேட்டுக்கொண்டிருக்க வீட்டு வாசலின் முன் அம்பாசடர் கார் வந்து நின்றது. காரிலிருந்து இறங்கி வீட்டிற்குள் வேகமாக நடந்து வந்து கொண்டிருந்தான் ஒருவன். அப்போது அவனது செவிக்கு அந்தப்பாடல் எட்டியது "யாருடா அது? நம்ம வீட்ல அதுவும் இவ்வளவு சவுண்டா இந்த பாட்ட வச்சி கேட்டு இருக்கிறது" என்று வீட்டிற்குள் வேகமாக வந்தான். அவன் வந்தவுடன் இடது பக்கம் திரும்பி பார்க்க அங்கே டிவியின் முன் பாஸ்கர் விட்டத்தைப் பார்த்துக் கொண்டே பாட்டைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான் . "மச்சான்.. மச்சான்.." என்று சத்தமிட பாஸ்கர் எந்த ஒரு அசைவும் இன்றி கண்ணை மூடி பாட்டை ரசித்துக் கொண்டு இருந்தான். அப்போது அவனது தோளை பிடித்து உலுக்கி "மச்சான் என்ன பகல்லயே  தூக்கமா" என்று கேட்டான். பாஸ்கர் சுய நினைவிற்கு வந்து வேகமாக எழுந்து நின்றான்.அவன் கண்ணை சற்று தெளிவுபடுத்தி பார்த்து "மச்சான் நீங்களா நல்லா இருக்கீங்களா?"என்று கேட்டான்‌.




 "நான் நல்லா இருக்கேன், நீங்க என்ன இந்த பாட்டு கேட்டுட்டு இருக்கீங்க?அதுவும் இவ்ளோ சத்தமா என்று வாய்க்குள் சிரித்துக்கொண்டே கேட்டான் மாளவிகாவின்  அண்ணன், மதன். பாஸ்கர் டிவியை பார்க்க அதில் அந்தப் பாட்டின் முடிவில் பெட்டில் சூர்யாவும் ஜோதிகாவும் கட்டி அணைப்பது போல் அந்த பாடல் காட்சி முடிந்து மீண்டும் அந்த அங்கர் வந்து பேச ஆரம்பித்தார். பாஸ்கர் தலையை சொறிந்து கொண்டு " டிவி பார்த்துட்டு இருந்தேன் அப்படியே கொஞ்சம் அசதியில தூங்கிடேன்"என்றான்.

மதன் :  டிவி பாருங்க பாட்டு கேளுங்க ஆனா இவ்வளவு சத்தமா கேட்காதீங்க. வெளியிலிருந்து வரும் போது வேற மாதிரி இருக்கு.

பாஸ்கர் சற்று தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தான்.

மதன் :சரி சாப்டேங்களா?

பாஸ்கர் : சாப்டேன் மச்சான்.நீங்க சாப்டேங்களா?

மதன் : இதோ சாப்பிட போறேன்‌ என்று சொல்ல "நீ எப்போடா வந்த, அப்பா எங்கடா?" என்று பின்னாடி நின்று கேட்டாள்,பவானி.

மதன் : அப்பா ரைஸ்மில்ல இறங்கிட்டாரு மா. வினோத் கூட வரேன் ன்னு சொல்லிட்டாரு. அதனால் நா வந்துட்டேன்‌.சீக்கிரம் சாப்பாடு வை  திண்டிவனம் வரைக்கும் போகணும்‌

பவானி : இப்பதாணடா வந்த அதுக்குள்ள எங்க போற?

மதன் : ஒரு ரியல் எஸ்டேட் பார்ட்டி போய் பார்க்கணும். கொஞ்சம் பணம் வர வேண்டியிருக்கு.

பவானி : சரி வா என்று சொல்லி மதனை  அழைத்துச் சென்றாள்.

பின் மீண்டும் பாஸ்கர் வீட்டை சுற்றிப் பார்க்க தொடங்கினான். ஜமீன் வீடு என்பதால் வீட்டில் பழைய காலத்து பொருட்கள்  ஆங்காங்கே இருப்பதை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.






சில பொருட்களை பார்த்து அப்படியே பிரமித்துப் போய் நின்று கொண்டிருந்தான். ஏனென்றால், மாளவிகாவின் அப்பா காத்தமுத்து ஒரு ஜமீனிடம் இருந்து தான் அந்த வீட்டையே வாங்கினார்.எந்த அறைக்குள் சென்றாலும் ஒரே போல் இருக்கும் தன்மையில் அந்த வீடு அவனை மிகவும் மெய்சிலிர்க்க வைத்தது. அப்படியும் இப்படியுமாக நேரம் கடந்து கொண்டிருக்க மணி 3 ஆகியது.

ஐயர் : அம்மா குளிகை  நேரம் வந்திடுச்சி பையன கூட்டிட்டு வாங்க. பூஜையை ஆரம்பித்து விடலாம் .

பவானி : ஏய்..மாலா மாப்பிள்ளைய போய் கூட்டிட்டு வாடி பூஜைக்கு நேரம் ஆயிடுச்சு.

மாலு : சரி மா என்று சொல்லிவிட்டு பாஸ்கரை தேடி சென்றாள். சென்ற இடத்தில் பாஸ்கரையும் கண்டுபிடித்து பூஜைக்கு நேரம் ஆகிவிட்டது என விஷயத்தையும் சொல்லி அவனை கூப்பிட்டு வந்தாள்‌. பாஸ்கர் பூஜையறைக்குள் சென்று அமர்ந்தான்.

ஐயர் :  சட்டைய கழட்டிட்டு உக்காருங்கோ..

பாஸ்கர் : சரிங்க என்று சொல்லி சிறிது கூச்சத்துடன் சட்டையை கழட்டி வெறும் பேண்ட் மட்டும் போட்டு அமர்ந்து இருந்தான் .

ஐயர் : நாளையிலிருந்து வேஷ்டி கட்டி கொங்கோ. அதுதான் சரியா இருக்கும்.

பாஸ்கர் : சரிங்க என்று தயக்கத்துடன் பதில் சொன்னான். பூஜை ரூம் வாசலில் பவானி,மாளவிகா,மங்கலம் கல்யாணி நால்வரும் நின்று எட்டிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர்.பாஸ்கருக்கு சிறிது கூச்சமாகவும் இருந்தது.

ஐயர் : பையனைத் தவிர வேறு யாரும் இருக்க வேண்டாம்.நீங்க எல்லாரும் போங்கோ என்று சொல்ல நால்வரும் கிளம்பி சென்றனர் .செல்லும்போது மாலு பாஸ்கரைப் பார்த்து கண்ணடித்து விட்டு சென்றாள். பாஸ்கர் ஏதும் செய்ய முடியாத நிலையனமையில் பூஜையில் அமர்ந்து இருந்தான் .அவர்கள் வாங்கி வந்த தாலியை ஒரு அரிசி உலக்கின் மீது வைத்து அதை ஓமகுண்டம் பக்கத்தில் வைத்து அதன் மேல் பூ  போட்டுக் கொண்டும், மந்திரத்தை ஜெபித்துக் கொண்டும், மேற்கொண்டு ஓமம் வளர அதில் சிறிது எண்ணெய் ஊற்றி கொண்டும். ஐயர் பூஜையை நடத்திக்கொண்டு இருந்தார்.  பாஸ்கர் எப்போடா பூஜை முடியும் என்ற ஒரு எண்ணத்தில் அவர் முன் அமர்ந்திருந்தான்.
இறுதியாக ஒரு மணி நேரம் கழித்து ஐயர் பாஸ்கர் கையில் ஒரு சொம்பும் அதன்மேல் மா இலையையும் வைத்து கொடுத்தார். பாஸ்கர் அதை வாங்கிக்கொண்டான் .

ஐயர் : இதுக்குள்ள  பால், இளநீர், பன்னீர், சந்தனம் ,துளசி சாறு இந்த அஞ்சயும்  கலந்து இருக்கேன். இது மேல இருக்கிற மாயலைய வச்சி இந்த வீட்ல இருக்கிற எல்லா அரையிலயும் போய் தொளிச்சிட்டு வரணும் .அப்படி வந்ததுக்கு அப்புறம் ஒரு சின்ன சடங்கு செஞ்சுட்டு இன்னைக்குள்ள பூஜையை முடிச்சிரலாம்.

பாஸ்கர் :  (அப்பாடா இப்பவாவது ஒரு முடிவுக்கு வந்தீங்களே என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு) சரிங்க சாமி என்று சொல்லி எழுந்தான்.கையில் இருக்கும் மாவிலையால் உள்ளே இருக்கும் தண்ணீரை வீட்டில் இருக்கும் ஒவ்வொரு அறையிலும் தொளித்துக் கொண்டு சென்றான். அப்படி அவன் சென்று கொண்டிருக்க மாலு அறைக்குள் சென்று அவள் முகத்தில் தண்ணீர் தெளிக்கலாம் என்ற ஒரு எண்ணத்தில் அவள் அறைக்குள் சென்றான்.ஆனால் அவள் அங்கே இல்லை. "மாலு மாலு" என்று சத்தம் கொடுத்தான்.ஆனால் அவளை அங்கே காணவில்லை ."எங்க  போனா இவ?" என்று வாய்க்குள் முழங்கிவிட்டு வெளியே வந்தான். மீண்டும் அனைத்து ரூமுக்கும் தெளிக்க, இறுதியாக அவனது ரூம் இல்லை இல்லை வினோத் ரூமிற்து  தெளிப்பதற்காக அந்த அறையை நோக்கிச் சென்று கொண்டிருந்தான்.அப்போது தான் அவனுக்கு ஒரு அதிர்ச்சி காத்துக்கொண்டிருந்தது. அவன் அந்த அறையை நெருங்க உள்ளேயிருந்து மாலு வெளியே ஓடிவந்தாள், அவள் பாஸ்கரை பார்க்காமல் அவனை கடந்து ஓடினாள். ஆனால் பாஸ்கர் அவளை பார்க்க தவறவில்லை அவன் மாலுவை பார்க்கையில் அவளது சேலை ஒரு பக்கமாக ஒதுங்கி மேலே அவளது முலை இரண்டும் ஜாக்கெட்டுக்குள் புடைத்துக்கொண்டு குதிக்க,கீழே அவளது பதமான வயிற்றில் இருக்கும் அழகான தொப்புள் குழி தெரிய ஓடினாள்.




பாஸ்கருக்கு தடி லேசாக விரைக்க தொடங்கியது. ஆனால் மனதிற்குள் இவள் ஏன் இப்படி ஓடுகிறாள் என்று யோசித்துக்கொண்டு  ரூமிற்குள் செல்ல வினோத் அதேநேரத்தில் ரூமை விட்டு வெளியே வர இருவரும் மோதிக் கொண்டனர்.ஆனால் கையில் இருக்கும் சொம்பை பாஸ்கர் கீழே விடவில்லை.  

வினோத் : என்ன பாஸ் நீங்க பூஜையில் இருக்கிறதா மாலு சொன்னா. நீங்க இங்க இருக்கிறீங்க. பூஜை முடிஞ்சிருச்சா ? என்று கேட்டான்.பாஸ்கர் அப்போதுதான் வினோத்தின் கோலத்தைக் கண்டான். அவனது சட்டை பட்டன் அவுந்து இருக்க வேஷ்டி சரியாக கட்டாமல் கசங்கி இருந்தது.பாஸ்கருக்கு அவனது கோலமும் ,மாலு ஓடிய விதமும் அவன் மனதில் ஏதேதோ கற்பனை கொண்டுவந்தது. அதனால் வினோத்தின் மீதும்,மாலுவின் மீதும் சிறிது எரிச்சல் வந்தது.  ஒரு ஒப்புக்கு பதில் சொல்வதுபோல் "இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல முடியும் " என்று எரிச்சலுடன் சொல்லி ரூமுக்குள் நுழைந்து தண்ணீரை தெளித்து விட்டு வெளியே சென்றான்.நேரே பூஜை அறையை நோக்கி சென்றான். பூஜையறைக்குள் சென்று அந்த சொம்பினை கொடுத்து மீதி உள்ள சடங்குகளையும் முடித்துவிட்டு சட்டையை மாட்டிக்கொண்டு வெளியே வந்தான், பாஸ்கர். அவனுக்குள் கோபமும் சந்தேகமும் கொழுந்து விட்டு எரிந்து கொண்டிருந்தது. மாலுவிடம் இதைப்பற்றி பேசியே ஆகவேண்டும் என்று அவளை தேடினான். அப்போது பவானி "மாப்பிள இந்தாங்க காபி குடிங்க ரொம்ப நேரம் உட்கார்ந்து இருப்பீங்க களைப்பா இருக்கும்" என்று சொல்லி காபி டம்ளரை நீட்டினாள். பாஸ்கர் அதை வாங்கி சூடு பறக்க நின்ற இடத்திலிருந்தே குடித்துவிட்டு பவானியிடம் டம்ளரை கொடுத்துவிட்டு "காப்பி ரொம்ப நல்லா இருக்கு" என்று சொல்லிவிட்டு மாலுவை தேட முற்பட்டான்.அப்போது

பவானி : மாப்பிள நைட்டுக்கு உங்களுக்கு என்ன வேணும்?

பாஸ்கர் அவளைத் தேடும் அவசரத்தில் "உங்களுக்கு என்ன தோணுதோ அதையே செய்யுங்க அத்தை" என்றான்

பவானி : சப்பாத்தி செய்யட்டுமா
"அய்யோ அவன் மாலுவ  என்ன செஞ்சான்னே எனக்கு தெரியல? ,இவங்க வேற அது செய்யட்டுமா இது செய்யட்டுமானு உயிர எடுக்குறாங்களே" என்று நொந்துகொண்டு "சரி செய்யுங்க அத்த" என்று சொல்லிவிட்டு அங்கே இருந்து நகர்ந்தான்.

நேரே வேகமாக மாலு ரூமிற்கு சென்றான் .ஆனால் அவளை அங்கே காணவில்லை. "எங்க போயிருப்பா.ஒரே வேளை  வினோத் ரூம்ல இருப்பாலோ" என்று வினோத் ரூமை நோக்கி சென்றான் .அங்கேயும்  காணவில்லை,சொல்ல போனால் அங்கே வினோத்தும் இல்லை. பின் ரூமை விட்டு வெளியே வர தூரத்தில் கல்யாணி சென்று கொண்டிருந்தாள். பாஸ்கர் அவளிடம் சென்று "வினோத் எங்க?" என்று கேட்க. கல்யாணி "ரூம்ல இல்லையாங்கய்யா" என்று  கேட்க "ரூம்ல இல்லாமல்தானே உன் கிட்ட வந்து கேட்கிறேன்" என்று பாஸ்கர் பதில் சொல்ல "அப்போ மாடியில்தான் இருப்பாரு" என்று பதிலளித்தாள். அதற்கு பாஸ்கர் "மாடிலயா, சரி நான் பாத்துக்குறேன்" என்று சொல்லிவிட்டு ,மாடியில் வேக வேகமாக ஏறினான் .அவன் கடைசி இரண்டு படி ஏற அங்கே வினோத்தின் சிரிப்பு சத்தமும் மாலுவின் சிரிப்பு சத்தமும் கேட்டது .பாஸ்கருக்கு மாலுவும் மேலே தான் இருக்கிறாள் நிறுபனம் ஆனது. அந்த இரண்டு படிகளையும் ஏறி மாடி ரூமிற்கு செல்ல அங்கேயும் அவனுக்கு ஒரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. அங்கேயிருந்த கட்டிலில் இருவரும்  உட்கார்ந்திருக்க, வினோத் மாலுவின் கழுத்தில் கை போட்டு இருக்க, மாலு அவன் தொடையில்  கை  வைத்திருந்தாள்.

பாஸ்கர் மேலே சென்று நிற்க அவர்கள் இருவரும் அவனை பார்த்தனர்.

வினோத் : பூஜை முடிஞ்சிருச்சா பாஸ்?

மாலு :  காப்பி குடிச்சிங்களா? என்று இருவரும் மாறி மாறி கேள்விகள் கேட்க பாஸ்கர் அவர்கள் இருவரின் கேள்விகளையும் தாண்டி அவர்களின் கை என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறது என்பதை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். தான் வந்து நின்றவுடன் அவர்கள் இருவரும் விலகவும் இல்லை, கையை எடுக்கவும் இல்லை, இந்த செயல் அவனைப் பெரிதும் புண்படுத்தியது .இருந்தாலும் தன் வருத்தத்தை வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாமல் "இப்பதான் முடிஞ்சது, காபி குடிச்சிட்டேன் அத்த குடுத்தாங்க' என்று சிறு சிரிப்புடன் சொன்னான்.

வினோத் : ஏன் நிக்கிறீங்க, வாங்க பாஸ் உக்காருங்க. என்று சொல்லி அவன் பக்கத்தில் கை காட்டினான். பாஸ்கர் அங்கு சென்று ஒரு பாரமான மனநிலையுடன் அமர்ந்தான். இப்போது பாஸ்கர்,மாலு இருவருக்கும் நடுவில் வினோத் உட்காந்து இருந்தான்.தான் கல்யாணம் பண்ணிக்க போகும் பெண்ணின் தோளில் வேறொருவன் கைபோட்டு இருப்பதையும் அதை ஒன்றும் சொல்ல முடியாத நிலையில் தான் இருப்பதையும் நினைத்து அவனுக்குள்ளே நொந்து கொண்டான்.அவன் உட்கார்ந்த பிறகு மாலுவை வினோத்திற்கு பின்புறமாக பார்க்க,அதே நேரத்தில் தலையை பின்னால் சாய்த்து பாஸ்கரை பார்த்து கண்ணடித்தாள் மாலு.அது பாஸ்கருக்கு ஒரு ஆறுதலாக இருந்தது .அப்போது வினோத் பேச்சை ஆரம்பித்தான் ."அப்புறம் பாஸ் எங்க வீடு எல்லாம் புடிச்சிருக்கா?" என்று கேட்க மாலு "ஆ" என்று லேசாக கந்தினாள்.உடனே பாஸ்கர்  "என்னாச்சு?" என்று பதட்டத்துடன் கேட்க,வினோத்  "என்னாச்சு மாலு?" என்று குறும்பாக கேட்டான்‌.அதற்கு மாலு "ஒன்னுமில்ல" என்றாள்.

வினோத் : நீங்க சொல்லுங்க பாஸ்?

பாஸ்கர்  : புடிச்சிருக்கு. நல்ல பெரிய வீடா தான் இருக்கு.

வினோத் : வீடு மட்டுமல்ல இங்க இருக்கிற எல்லாரோட மனசும் பெருசுதான் என்று சொல்லி கண்ணை இரண்டு வினாடி  மூடி திறந்தான்.

பாஸ்கர் : இன்னும் யார் கிட்டயும் நெருங்கி பலகல

வினோத் :  பழகிப் பாருங்கள் சும்மா அப்படி பழகுவாங்க.

பாஸ்கர் : சரி வினோத்

வினோத் : ம்.நீங்க மாலுவ பத்தி என்ன நினைக்கிறீங்க?

மாலு : என்னை ஏன்டா வம்புக்கு இழுக்கிற?

வினோத் : நீ சும்மா இருடி பேசிட்டு இருக்கோம்ல

மாலு : ஆஹ்..

பாஸ்கர் அவள் ஏன் கத்துகிறாள் என்று மீண்டும் அவளை பார்க்க அவள் அமைதியாக உட்கார்ந்து இருந்தாள்.

வினோத் : அவள என்ன பாஸ் பாக்குறீங்க? என்னைய பார்த்து பதில் சொல்லுங்க?

பாஸ்கர் : நல்ல பொண்ணுதான்

வினோத் : நீ நல்ல பொண்ணா டி

மாலு : ஆஹ்..அவர் தானடா சொன்னாரு
பாஸ்கருக்கு அதற்கு மேல் அங்கே இருக்க முடியவில்லை, "சரி வினோத் ஓமகுண்டத்தில் உட்கார்ந்தது கொஞ்சம் கண்ணெல்லாம் எரியுது ,நான் கொஞ்ச நேரம் காத்தாட போய் நிற்கிறேன்"என்று சொல்லி கட்டிலை விட்டு எழுந்தான்.

வினோத் : சரி பாஸ் நீங்க போங்க
பாஸ்கர் அப்படியே அவர்கள் இருவரையும் பார்த்துவிட்டு அந்த இரண்டாவது ரூம் வழியாக அப்படியே அந்த பால்கனிக்கு சென்று நின்று மனதுக்குள் புலம்பிக் கொண்டிருந்தான். பின் 10 நிமிடம் கழித்து அப்படியே அந்த பால்கனியில் சாய்ந்து வாசலைப் பார்த்து நிற்க, வாசலிலிருந்து மாலு வாயைத் துடைத்துக் கொண்டு, சேலையை அட்ஜஸ்ட் செய்து கொண்டு வந்தாள். வந்தவள் நேரே பாஸ்கரிடம் வந்து "சாரி" கேட்டாள்.

பாஸ்கருக்கு அவள் ஏன்  சாரி கேட்கிறாள் என்று புரியவில்லை, அதனால் "என்கிட்டே எதுக்கு சாரி கேக்குற" என்று கேட்க,

மாலு : இல்ல அவன் என் தோள்ல கை போட்டு இருந்தான்ல, அது உங்களுக்கு புடிக்கலைன்னு எனக்கு தெரியும் ,அவன் சொன்னாலும் கேட்க மாட்டான் சரி இன்னும் ஏழு நாளைக்கு தான இவன் தொந்தரவுனு  நானும் அமைதியா இருந்திட்டேன். நீங்க ஏதும் தப்பா எடுத்துக்காதீங்க.
பாஸ்கருக்கு இப்போது மனதில் ஏதோ பாரம் குறைந்தது போலிருந்தது.அவன் தோளில் கை வைத்தது அவளுக்கும் பிடிக்கவில்லை என முடிவு செய்தான்.பின் அவளை பார்த்து "இல்ல இல்ல அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல, நீங்க சின்ன வயசிலிருந்து ஒண்ணா வளர்ந்தவங்க,கொஞ்சம் நெருக்கமா இருந்தீங்க, எனக்கு ஒன்னும் தப்பா தெரியல" என்று தாராள மனதோடு பதில் சொன்னான்.

மாலு : ரொம்ப தேங்க்ஸ்,நீங்க தப்பா எடுத்திருப்பேங்களோனு நினைச்சிட்டேன்.
பாஸ்கர் இப்போது தான் ஒரு விஷயத்தை கவனித்தான் மாலுவின் தாவனி கசங்கி இருந்தது அதுவும் அவளது இடது மார்பகத்துக்கு நேரே கசங்கி இருந்தது."எப்படி அங்க மட்டும் கசங்கி இருக்கு" என்று  யோசித்துக்கொண்டே அங்க பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.



அதை மாலு கவனித்துவிட்டாள்.உடனே பாஸ்கர் கன்னத்தில் தட்டி "சீ..உங்க கண்ணு போற இடமே சரி இல்லயே,எல்லா ஆம்பளைங்களும் இப்படி தான் பா"என்று சொல்லிவிட்டு ஓடினாள்.
சுய நினைவுக்கு வந்த பாஸ்கர் "ஏன் ஓடினாள்" என்று கேட்க வேண்டும் என்பதற்காக "ஏய் மாலு நில்லு?"என்று சொல்ல "பரவாயில்ல வேண்டாம்.உங்க பார்வையே சரி இல்ல" என்று சொல்லி ஓடினாள்."எல்லா ஆம்பளைங்களும் இப்படி தான் பா னு சொல்லிட்டு போறா, வேற எந்த ஆம்பள இவள அந்த இடத்துல பாத்தானு தெரியலியே" என்று தனக்குள் கேள்விக கேட்டுக்கொண்டான்‌.

பின் அப்படியே அவனை அவனே ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டு கீழே சென்றான்‌.மணி எத்தனை என்று பார்க்க 6 ஆகி இருந்தது.கீழே அவன் வராண்டா விற்கு வர வாசலில் புல்லட்டு சத்தம் கேட்டது யார்? என்று எட்டிப் பார்க்க வண்டியை விட்டு இறங்கி குளித்து முடித்துவிட்டு சட்டை அணியாமல் தோளில் துண்டு சட்டை போட்டுக்கொண்டு, வேஷ்டி தூக்கி கட்டிக்கொண்டு வந்தான் சுந்தர். 



வந்தவன் நேரே வீட்டிற்குள் வர பாஸ்கரை பார்த்துக்கொண்டான். "வாங்க சகல எப்ப வந்தீங்க?" என்று அவனை கட்டி அணைக்க பாஸ்கரும்  நட்போடு கட்டியணைத்து "காலையிலே வந்துட்டேன்" என்று விலகினான்.

பாஸ்கர் : நீங்க மதிய சாப்பாடு கூட வரலையே? ஏன்?

சுந்தர் : நான் மதிய சாப்பாட்டுக்கு  எப்பவுமே வீட்டுக்கு வரமாட்டேன் .சாப்பாடு வயலுக்கு வந்துரும்.

பாஸ்கர் : வயலுக்கு வருமா..யார் கொண்டு வருவா?

சுந்தர் : கல்யாணி கொண்டுட்டு வருவா சகல

"கல்யாணியா?" என்று சுந்தரை மேலும் கீழும் பார்த்தான் பாஸ்கர்.
"சரி சகல நான் போய் ட்ரஸ் மாத்திட்டு வந்திடறேன்" என்று சொல்லிவிட்டு உள்ளே சென்றான் சுந்தர். "கல்யாணி இவனுக்கு சாப்பாடு கொண்டு போராலா,காலையில சுந்தர் ரூம் எங்க இருக்குனு கேட்டதுக்கு அவ என்னடானா வெக்கப்படுறா,அவல இன்னைக்கு பார்த்த எனக்கே அவள ஓக்கனும் போல இருக்கு,இந்த வீட்ல கல்யாணமாகாத ஆம்பளைங்க 3 பேரு இருக்கானுக அவள விட்டு வச்சிருப்பாங்கனு எனக்கு தோனல,சீக்கிரமே கண்டு புடிக்கிறேன்" என்று முடிவு செய்தான்.

பின் வராண்டாவில் டிவி பார்க்க, நேரம் ஓடியது சரியாக 8:30 மணிக்கு "சாப்பிட வாங்க மாப்ள" என்று பவானி அழைத்தாள். பாஸ்கரும் எழுந்து கை கழுவி விட்டு டைனிங் டேபிலுக்கு செல்ல அங்கே  காத்தமுத்து, மங்கலம் ,சுந்தர் மற்றும் மதன் ஆகியோர் அமர்ந்திருந்தனர் .அவர்களுடன் பாஸ்கரும் சென்று அமர்ந்தான். அனைவருக்கும் பவானியும் மாலுவும் சாப்பாட்டை பரிமாறினார்கள். அப்போது காத்தமுத்து பேச்சை ஆரம்பித்தான்

காத்தமுத்து : மாப்பிள இன்னைக்கு பூஜை நல்லபடியா முடிஞ்சுதா ?

பாஸ்கர் : நல்லபடியா முடிஞ்சது மாமா

காத்தமுத்து : உங்களுக்கு இந்த வீட்ல ஏதாவது அசௌகர்யம் இருக்கா? 

பாஸ்கர் :  அதெல்லாம் இல்ல மாமா.நல்லா தான் இருக்கு.

காத்தமுத்து : அப்படி ஏதாவது இருந்தா, உடனே என் கிட்ட வந்து சொல்லுங்க. நான் உங்களுக்கு சரி பண்ணி தரேன்

பாஸ்கர் : சரிங்க மாமா

காத்தமுத்து : டேய் மதன், சுந்தர் மாப்பிள்ளை இங்க இருக்கிற வரைக்கும் அவருக்கு எந்த பிரச்சனை வரக்கூடாது, எந்தக் குறையும் இருக்கக் கூடாது, நம்ம வீட்டு பொண்ணு அவருக்கு கொடுக்க போறோம். அவர் இந்த வீட்டோட மாப்பிள்ளை. அவர் என்ன கேட்டாலும் நீங்க செஞ்சுக் கொடுக்கணும் .இத வினோத் கிட்டயும் சொல்லிடு .

மதன் : சரிப்பா

சுந்தர் : சரிங்க மாமா

"இப்படி ஒரு மாமனார் யாருக்கு கிடைப்பாங்க" என்று பெருமைப்பட்டுக் கொண்டு மாலுவை பார்த்தான் பாஸ்கர்.

மாலு "நீங்க பெரிய ஆளு தான்" என்பதுபோல் சமிக்ஞை செய்தாள்‌ .பின் அனைவரும் சாப்பிட்டு எழுந்தனர். பாஸ்கர் கை கழுவிவிட்டு நேரே  ரூமிற்கு சென்றான்.

அங்கே வினோத் படுத்துக்கொண்டு  "எத்தன வாட்டி சொல்லிருக்கேன் கிளீனா வச்சுருனு,அப்போ தான் நல்லா செய்ய"  என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்க பாஸ்கர் உள்ளே வந்தான்‌. வினோத் அப்படியே எழுந்து "சரி நான் உனக்கு நான் அப்புறம் கூப்பிடுறேன்,நான் சொன்னத மறந்துடாத" என்று சொல்லி போனை கட் செய்தான் .

பாஸ்கர் : என்ன வினோத் லவ்வரா பேசு பேசு,ஏன் கட் பன்னுன?

வினோத் : லவ்வா? எனக்கா? அதுக்கெல்லாம் வாய்ப்பே கிடையாது.

பாஸ்கர் : அப்ப போன்ல யாரு?

வினோத் : இது என் பிரண்டோட அம்மா சும்மா பேசிட்டு இருந்தாங்க

பாஸ்கர் :  (ஃப்ரெண்டோட அம்மாகிட்ட இந்த நேரத்துல இவனுக்கு என்ன பேச்சு என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு) பிரண்டோட அம்மாவா?

வினோத் : ஆமா பாஸ் நீங்க சாப்டீங்களா?

பாஸ்கர் : இப்பதான் சாப்பிட்டு வரேன். நீ போய் சாப்பிடு.

வினோத் : இதோ கிளம்பிட்டேன் பசி உயிர் போகுது என்று சொல்லி போனை கட்டிலில் போட்டுவிட்டு அப்படியே சாப்பிடுவதற்கு ஓடினான். அவன் சென்றவுடன் பாஸ்கர் அவனது போனை எடுத்து "பார்க்கலாமா? வேண்டாமா?" என யோசித்து விட்டு "சரி இவன் எப்படிப் பட்டவன் தான்னு தெரிந்து கொள்வோமே" என்று நினைத்து அவனது போனை எடுத்துப் பார்த்தான். அதில் அவன் கடைசியாக யாரிடம் பேசி இருக்கிறான் என்று பார்க்க அதில் "Aunty 3" என்று போட்டிருந்தது. "என்னடா இது பிரண்டோட அம்மா கிட்ட பேசிட்டு இருந்தேன்னு சொன்னான் இங்க என்னடான்னா ஆன்ட்டி 3னு இருக்கு, ஃப்ரெண்டோட அம்மானா பேரு போட்டு சேவ் பன்ன வேண்டியது தான, இல்லனா ப்ரெண்டு பேரு போட்டு பக்கத்துல அம்மானு சேவ் பன்ன வேண்டியது தான, இது என்னமோ புதுசா இருக்கு. ஒருவேளை இவன் ஆன்ட்டி பைத்தியமோ என்று சிறிது நேரம் யோசித்து மீண்டும் அவனது காண்டாக்ட் செட் பண்ணினான்‌.அதில் Aunty 1,Aunty 2 என்று aunty 5 வரை இருந்தது.அது போக Collage Lecturer,dindivanam driver wife,Kumar wife,Milk agency lalitha,Saran wife மற்றும் பல பெண்களின் பெயர் இருந்தது.பின் போனை அப்படியே எடுத்த இடத்தில் வைத்து விட்டான். பாஸ்கருக்கு ஒரு நிமிடம் தலை சுற்றுவதுபோல் இருந்தது. "என்னடா இவன் ஒரே கல்யாணமான பொண்ணுங்களோட நம்பர் தான் வச்சிருக்கான், இவன் எப்பேர்பட்டவனு  இவன் போன பார்த்தாலே தெரியுது" என்று தனக்குத்தானே பேசிக்கொண்டான். இப்போது பாஸ்கருக்கு இன்னும் பயமாக இருந்தது .ஏனென்றால் இத்தனை பெண்களை கையில் வைத்து  கொண்டிருக்கும் இவன் எப்படி மாலுவையும் கல்யாணியையும் விட்டு வைத்திருப்பான் என்ற ஒரு சந்தேகம் அவனுக்குள் எழுந்தது. ஆனால் "அப்படியெல்லாம் ஒன்றும் இருக்காது" என அவனுக்கு அவனே சமாதானம் சொல்லிக் கொண்டான்.பின் வண்டியில் வந்த களைப்பும், ஹோமத்தில் இருந்த களைப்பும், உண்ட மயக்கமும் பாஸ்கரை அப்படியே கட்டிலில் சாய்த்தது.அப்படியே தூங்கிப்போனான்.

காதுக்கு அருகில் கொசுக்கள் ரீங்காரமிட்டுக் கொண்டிருக்க, முகத்தில் வேர்வை வழிந்து கொண்டிருக்க கண்ணை விழித்து பார்த்தான் பாஸ்கர். ஒரே இருட்டாக இருந்தது .பின் அப்படியே எழுந்து பக்கத்தில் தடவி பார்க்க பக்கத்தில் வினோத் இல்லை அவனுக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது. அவனை சுற்றி அனைத்துமே இருட்டாக இருந்தது.முகத்தில் இருக்கும் வேர்வையை துடைத்து பிறகுதான் அவனுக்கு தெரிந்தது கரண்ட் இல்லை ஃபேன் ஓடவில்லை என்று. பின் அப்படியே தூங்குவதற்கு முன் செல்லை டேபிளில் வைத்தை ஞாபகத்தில் வைத்துகொண்டு  அப்படியே எழுந்து தட்டி தட்டி இரண்டு, மூன்று பொருட்களை கீழே தள்ளி விட்டு  ஒரு வழியாக அவனது நோக்கியா போனை கைப்பற்றினான். பின் அந்த போனை எடுத்து நேரம் பார்க்க மணி 11: 30 என இருந்தது. பின் அந்த போனில் டார்ச் லைட்டை ஆன் செய்து அப்படியே பாத்ரூம் போய்விட்டு வந்தான். வினோத் இந்த நேரத்துல எங்க போயிருப்பான் என்று யோசித்துக் கொண்டே கதவைத் திறந்து டார்ச் அடித்துக் கொண்டு வெளியே  நடந்து சென்றான்‌. அப்போது  "வினோத் ரூம்ல இல்லனா ,மாடியில் தான் இருப்பான்" என்று கல்யாணி சொன்னது ஞாபகத்திற்கு வந்தது .உடனே மாடிப்படியை நோக்கி டார்ச் அடித்துக் கொண்டு சென்றான்.தூரத்தில் ஒரு உருவம் முக்காடு போட்டுக் கொண்டு செல்வதை கவனித்தான்.இந்த நேரத்துல யார் அது? என்று  அப்படியே டார்ச் அடித்துக் கொண்டு பின்தொடர்ந்தான் பாஸ்கர். அந்த உருவம் பார்க்க பெண் போல் இருந்தது.அந்த உருவம் நேரே  வீட்டிற்கு பின்னாடி இருக்கும் மாட்டு தொழுவத்தை தாண்டி சென்றது. பாஸ்கர் அந்த பின்புற வாசலில் நின்று அந்த உருவம் எங்கே செல்கிறது என பார்த்தான். அது நேரே மாட்டுக்கொட்டைக்கு கடைசியில் இருந்த  கல்யாணியின் வீட்டிற்குள் நுழைந்தது. பாஸ்கர் அப்போதுதான் புரிந்து கொண்டான் அங்கே சென்றது கல்யாணி என்று. ஆனா இந்த நேரத்திலே இவ வீட்டுக்குள்ள ஏன் வந்தா?  இந்த நேரத்துல இங்க  என்ன வேலை  ? என்று மனதில் சில கேள்விகளுடன் மாடிப்படியை நோக்கி திரும்பினான். நேரே சுந்தர் ரூமை கடந்து பக்கத்தில் இருக்கும் மாடிப்படியில் ஏறினான். மேலே ஏறி  இடது பக்கம் திரும்பி மீண்டும் மேலே ஏற போகையில் அவன் காதுக்கு ஒருவித சத்தம் கேட்டது. அந்த சத்தம் கேட்டவுடன் பாஸ்கர் அப்படியே நின்றான்.மேலே வினோத் இருப்பான்னு நினைச்சா இப்போ ஒரு பொன்னு சத்தம் கேக்குது. "டேய் சீக்கிரம் பண்ணுடா, கரண்ட் வந்திருறபோகுது" என்று இப்போது அவனுக்கு கேட்டது. பாஸ்கருக்கு இப்போது உறுதியானது மேலே இருந்து வந்த குரல் மாலுவுடையது தான் என்று.இவ இந்த நேரத்துல மேல என்ன பன்றா?

"அதெல்லாம் வராது டி.மெதுவா பன்னுனா தான் டி நல்லா இருக்கும்" என்று அடுத்த குரல்
"இது வினோத் குரல்" என்று அதையும் கனித்தான் பாஸ்கர்.

இரண்டு பேரும் மேல என்ன பன்றாங்க, வேறு வேறு கற்பனை   அவன் மனதில் ஓட ஆரம்பித்தது .மேலே செல்லலாமா? வேண்டாமா? தான் நினைத்தது போல மேலே எதுவும் தப்பு நடக்குதோ?  என்று நிற்கதியாய் நின்றான் பாஸ்கர்...

-தொடரும்...