07-03-2019, 09:51 AM
விஜிய மடில வச்சிக்கிட்டு புடவைகளை பாக்க சிரமமா இருக்க... அத பாத்தா அந்த சேல்ஸ்மேன்... அங்க வேலை செஞ்சுட்டு இருந்த ஒரு வயசான பாட்டிய கூப்பிட்டு.... ...
மேடம் குழந்தைய பாட்டிகிட்ட கொடுங்க... நீங்க செலக்ட் பண்ணி முடிக்ற வரைக்கும் குழந்தைய அவங்க பதுகுவாங்கன்னு சொல்ல.........
இல்ல பரவா இல்ல சார்.......
பயப்படதீங்க மேடம்.. அவங்க எங்கேயும் போக மாட்டாங்க... உங்க குழந்தையோட இங்கேயே அந்த ஓரமா உக்காந்து இருப்பாங்க... நீங்க தயங்க வேணாம்.........
ஷர்மாவும்... தட்ஸ் குட் ஐடியா புவனா.... leave the child with her..........
ம்ம்ம்.. ஓகே ன்னு சொல்லி பாட்டிகிட்ட குழந்தைய கொடுத்துட்டு.. ரிலாக்ஸ்டா புடவைகளை பாக்க ஆரம்பித்தேன்..........
வித விதமான புடவைகள்... எனக்கும் ஒரு புடவை எடுத்துக்க மனசு துடிச்சுது... பட் என்ன பண்றது......... அவரும் புடவைகளை பாக்கற மாதிரி என்னோட நெருங்கி உக்காந்து... சான்ஸ் கிடைகறப்ப எல்லாம் மெல்ல என்னோட உரசியபடி புடவைகளை பாத்துக்கொண்டிருந்தார்..............
சில புடவைகளை அவரிடம் காட்டி.. எப்படி இருக்கு... உங்களுக்கு
புடிச்சிருக்கான்னு கேக்க.. அவரோ எனகென்ன தெரியும்...... எல்லாம் உங்க சாய்ஸ்தான்... பில் செட்டில்மென்ட் மட்டும்தான் என் வேலைன்னு சொல்ல.........
அந்த சேல்ஸ்மேன் எங்களை பாத்து சிரித்தபடி... சில புடவைகளை காட்டி... மேடம் இந்த கலர்ஸ் உங்களுக்கு சூப்பரா எடுப்பா இருக்கும் மேடம்....... உங்க ஹஸ்பண்டுதான் ஓகே சொல்லிட்டாரே.. அப்புறம் என்ன மேடம்... எல்லாத்தையும் எடுத்துக்க வேண்டியதுதானே..........
அவர் சொன்ன வார்த்தை எனக்கு சிலிர்பை ஏற்ப்படுத்த... முகத்தில் சின்ன அதிர்ச்சியோட ஷர்மாவை பார்த்து.... தென் மெல்ல அந்த சேல்ஸ்மேன்
பக்கம் திரும்பி...........
அது வந்து... இந்த புடவை..... நான்.... மெல்ல நான் தடுமாறி ஆரம்பிக்க......
அந்த சேல்ஸ்மேன் கவனிக்காதமாதிரி ஷர்மா என் தொடைல மெல்ல தட்டி... no need to explain him everything bhuwana...... யு பெட்டெர் இக்னோர் ஹிம்....
இவர் தைரியமா என் தொடைல அழுத்தியது ஒரு பக்கம் சந்தோஷமா இருந்தாலும்... அத வெளிக்காட்டிக்காம முகத்தில் சின்ன அதிர்ச்சியை காட்டியபடி.. மெல்ல தொடைய அசைத்து... ஷர்மாவ பாக்க.......
its ok... dont get upset... better concentrate on your selection... ன்னு தொடைல தட்டின கைய எடுக்காம...... மேலும் தொடையை அழுத்தியபடியே சொல்ல...........
மேடம் குழந்தைய பாட்டிகிட்ட கொடுங்க... நீங்க செலக்ட் பண்ணி முடிக்ற வரைக்கும் குழந்தைய அவங்க பதுகுவாங்கன்னு சொல்ல.........
இல்ல பரவா இல்ல சார்.......
பயப்படதீங்க மேடம்.. அவங்க எங்கேயும் போக மாட்டாங்க... உங்க குழந்தையோட இங்கேயே அந்த ஓரமா உக்காந்து இருப்பாங்க... நீங்க தயங்க வேணாம்.........
ஷர்மாவும்... தட்ஸ் குட் ஐடியா புவனா.... leave the child with her..........
ம்ம்ம்.. ஓகே ன்னு சொல்லி பாட்டிகிட்ட குழந்தைய கொடுத்துட்டு.. ரிலாக்ஸ்டா புடவைகளை பாக்க ஆரம்பித்தேன்..........
வித விதமான புடவைகள்... எனக்கும் ஒரு புடவை எடுத்துக்க மனசு துடிச்சுது... பட் என்ன பண்றது......... அவரும் புடவைகளை பாக்கற மாதிரி என்னோட நெருங்கி உக்காந்து... சான்ஸ் கிடைகறப்ப எல்லாம் மெல்ல என்னோட உரசியபடி புடவைகளை பாத்துக்கொண்டிருந்தார்..............
சில புடவைகளை அவரிடம் காட்டி.. எப்படி இருக்கு... உங்களுக்கு
புடிச்சிருக்கான்னு கேக்க.. அவரோ எனகென்ன தெரியும்...... எல்லாம் உங்க சாய்ஸ்தான்... பில் செட்டில்மென்ட் மட்டும்தான் என் வேலைன்னு சொல்ல.........
அந்த சேல்ஸ்மேன் எங்களை பாத்து சிரித்தபடி... சில புடவைகளை காட்டி... மேடம் இந்த கலர்ஸ் உங்களுக்கு சூப்பரா எடுப்பா இருக்கும் மேடம்....... உங்க ஹஸ்பண்டுதான் ஓகே சொல்லிட்டாரே.. அப்புறம் என்ன மேடம்... எல்லாத்தையும் எடுத்துக்க வேண்டியதுதானே..........
அவர் சொன்ன வார்த்தை எனக்கு சிலிர்பை ஏற்ப்படுத்த... முகத்தில் சின்ன அதிர்ச்சியோட ஷர்மாவை பார்த்து.... தென் மெல்ல அந்த சேல்ஸ்மேன்
பக்கம் திரும்பி...........
அது வந்து... இந்த புடவை..... நான்.... மெல்ல நான் தடுமாறி ஆரம்பிக்க......
அந்த சேல்ஸ்மேன் கவனிக்காதமாதிரி ஷர்மா என் தொடைல மெல்ல தட்டி... no need to explain him everything bhuwana...... யு பெட்டெர் இக்னோர் ஹிம்....
இவர் தைரியமா என் தொடைல அழுத்தியது ஒரு பக்கம் சந்தோஷமா இருந்தாலும்... அத வெளிக்காட்டிக்காம முகத்தில் சின்ன அதிர்ச்சியை காட்டியபடி.. மெல்ல தொடைய அசைத்து... ஷர்மாவ பாக்க.......
its ok... dont get upset... better concentrate on your selection... ன்னு தொடைல தட்டின கைய எடுக்காம...... மேலும் தொடையை அழுத்தியபடியே சொல்ல...........
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)