Misc. Erotica மீண்டும் சிறு கதைகள் - முதல் கதை - என்னங்க, அது பரவாயில்லையா? 2 .) மறைவில் இருந்து
கோபால்

 
மதியத்தில் இருந்து பவித்ரா எந்த காலும் செய்யில அனால் இப்போது போனில் அழைக்கிறாள். நீ வினோத்துக்கு ஒத்துழை, அதற்கும் மேலே, நம்ம நோக்கம் வெற்றி பெற என்ன செய்ய வேண்டுமமோ உனக்கு தெரியும் என்று மறைமுகமாக, வினோத் ஆசை படும் இன்பங்களை கொடு என்ற பச்சை கோடி காட்டிய பின் பவித்ரா இப்போது தான் கூப்பிடுறாள். அவள் கடைசியாக அழைத்துக்கும் இப்போதைக்கு ஆறு மணி நேரத்துக்கு மேல் ஆகிவிட்டது. அவள் நான் சொல்வதுக்கு ஒப்புக்கொண்டு வினோத் திருப்தி படும் அளவுக்கு அவனுக்கு ஒத்துழைதாள? அவன் விரும்பியதை எல்லாம் செய்தாளா? அல்லது அவளால் அப்படி செய்ய முடியாமல் வினோத் முன்பு சொன்னது போல அறையை காலி செய்துவிட்டு மீண்டும் வீட்டுக்கு புறப்பட்டுட்டார்கள் என்று சொல்ல தான் அழைக்கிறாளோ.
 
பிரச்சனை என்னவென்றால் இரண்டு முடிவிலேயும் சங்கடம் இருக்கு. பவித்ராவால் வினோத்துக்கு கட்டில் சுகம் கொடுக்க மனமில்லாமல்  அவன் சலித்துக்கொண்டு உடனே வீடு திரும்பினால் பவித்ரா கர்பம் ஆகி இருப்பது நிச்சயம் இல்லை. ஒரே முறை தான் அவர்கள் உடலுறவில் ஈடுபட்டிருப்பார்கள். அதிலும் அப்போது பவித்ரா சொன்னது போல அவள் ஜடம் போல படுத்திருந்ததால் சரியாக கூட அவன் விந்து பாய்ச்சி இருக்காது. அவன் அவமானம் நீங்க போவதில்லை. பவித்ரா என்னை தவிர வேற யாருடனும் முழு மனதோடு செக்சில் ஈடுபட முடியவில்லை என்று ஆறுதலை தவிர எங்கள் பிரச்சனைகள் ஒரு முடிவுக்கு வராது. இதுக்கு பதிலாக பவித்ரா நான் சொன்னதை ஏற்றுக்கொண்டு அவன் ஆசைகளை தீர்த்து வைக்க அவன் செக்ஸ் செயல்களுக்கு சமாக ஈடு கொடுத்து அவனுக்கு இன்பங்கள் வழங்கினால்  எனுக்கு அது வேதனையாக தான் இருக்கும். என்ன நான் எண்ணுக்கு சொல்லிக்கொண்டு என்னை சமாதானம் படுத்த நினைத்தாலும் அந்த வலி ஓர் அளவாவது இருக்கும். அது மட்டும் இல்லாமல் பொறாமை என்ற தீயும் என்னை வாட்டாமல் விடாது. ஒரே ஆறுதல் இதில் என்னவென்றால் என் திட்டப்படி பவித்ரா அநேகமாக கர்பம் ஆகிவிடுவாள். உள்ளுக்குள் எந்த கவலை இருந்தாலும், வெளி உலகத்துக்கு நான் தலை நிமிர்த்து நடக்கலாம். (அனால் இனிமேல் என்னால் வினோத் முன்னே அப்படி தலை நிமிர்ந்து நடக்க முடியும்மா?)
 
என் உல் மனதில் பவித்ரா வினோத்துக்கு முழு ஒத்துழைப்பு கொடுத்திருப்பாள் என்று தான் தோன்றியது. அவள் வினோத்துக்கு ஒத்துழைக்கவில்லை என்றால் அவன் வெறுப்பாகி ஏற்கனவே  என்னிடம் அவர்கள் வீடு திரும்பி வருவதை சொல்லி இருப்பாள். அனால் ஆறு மணி நேரமாக எந்த போன் அழைப்பும் வரவில்லை. ஆறு மணி நேரம்  ... ஆறு மணி நேரம் அவர்கள் கணவன் மனைவி ஒன்றாக அனுபவிக்கும் கட்டில் இன்பத்தை அனுபவித்திருப்பார்கள். நானும் பவித்ராவை வினோத் விருப்பப்படி நடந்து கொள்ள சொல்லிவிட்டேன். அவன் எதை எதை எல்லாம் விரும்பி என் அன்பு மனைவியிடம் கேட்டிருப்பான். அதில் ஒன்றை தான் பவித்ராவே ஏற்கனவே என்னிடம் சொல்லிவிட்டாள்.  பவித்ரா அவனுக்கு அவள் வாய் வேலை செய்ய கேட்டிருக்கான் ... என்ன வாய் வேலை... இந்த வேதனையான உண்மையை ஒப்புக்கொள்ள மறுப்பதில் அர்த்தமில்லை ... பவித்ராவை தன் சுன்னியை ஊம்ப கேட்டிருப்பான் வினோத்.
 
அவளது ஈரமான உதடுகள் அவன் ஆண்மையை கவ்வி இருப்பதை  பற்றி நினைக்கும் போதே எனக்கு வேதனையாக இருந்தது. அதுவும் என்ன சொன்னாள் ... அவன் தண்டு என்னோடதைவிட ரொம்ப மொத்தம் என்றாலே. அவள் ஊம்பும் போது எவ்வளவு இன்பமாக இருக்கும் என்று எனக்கு தெரியும். பவித்ரா எப்போதும் எனக்கு அந்த இன்பத்தை மறுத்ததில்லை. சொல்லப்போனால் அவள் அப்படி செய்யும் போது நான் இன்பம் அனுபவிப்பதை மகிழ்ச்சியுடன் ரசிப்பாள். என்னை இன்பத்தில் திக்குமுக்கு செய்ய அவளுக்கு ரொம்ப பிடிக்கும் அதனால் அவள் மிகவும் ஆர்வமாக ஊம்புவாள். இப்போது வினோத்தும் அதே போல் இன்பத்தில் மூழ்க வேண்டும் என்று அவனுக்கும் ஆர்வமாக ஊம்பி இருப்பாள்ளா? ச்சே இப்போது ஏன் அதை எல்லாம் நினைத்து வேதனை போட்டுக்கிட்டு... முதலில் பவித்ரா என்ன சொல்கிறாள் என்று கேட்போம்.    
 
"ஹலோ, பவித்ரா சொல்லு," என்றேன்.
 
அவள் விசும்பி அழுவது மட்டும் என் காதில் விழுந்தது. நான் பதறி போய்விட்டேன். "என்ன ஆச்சி பவித்ரா..  "ஏன் நீ அழுகிறா? எனக்கு பயமா இருக்கு... சொல்லு பவித்த்ர."
 
மீண்டும் அவள் விசும்பல் பிறகு ஒரு மெல்லிய குரலில்," என்னை மன்னிச்சிடுங்க ஐயோ நான் என்ன செய்வேன்... எனக்கு மன்னிப்பே கிடையாது."
 
அவளுக்கு ஒன்னும் ஆகல என்று கொஞ்சம் நிம்மதி ஆனது. இருந்தாலும் ஏன் அழுகிற. என்ன நடந்தது?? வினோத் அவளிடம் ரொம்ப மோசமாக நடந்துகொண்டானா? அவன் அப்படி  பட்டவன் இல்லையே. 
 
"பவித்ரா உன்னை கண்ட்ரோல் படுத்திக்கோ," அவள் அழுவது கொஞ்சம் குறைந்தது..," அப்படி தான், கொஞ்சம் அமைதியாக இரு ... இப்போ சொல்லு, என்ன நடந்தது."
 
"எப்படி சொல்வேன் .. எனக்கே அவமானமாக இருக்கு."
 
அவள் அவமானம் படும் அளவுக்கு அங்கே என்ன நடந்தது... அப்போது எனக்கு ஒரு பொறி தட்டியது. அவமானம் என்றால் அவள் விரும்பாத செயல் ஒன்று செய்துவிட்டாள் அல்லது அவள் செயல் அவளுக்கு அவமானத்தை கொடுத்தது. அப்படி என்றால் அவள் வினோத்துடன்.... ஹ்ம், இருக்கட்டும், அவளே என்னவென்று சொல்லட்டும்."
 
"சொல்லு பவித்ரா, என்ன விஷயம் என்று சொல்லு," இப்போது என் குரல் சலனமற்றபடி இருந்தது.
 
அவள் அழுவதை சிரமப்பட்டு அடுக்குகிறாள் என்று தோன்றியது. "நீங்க சொன்ன மாதிரி அவருக்கு கொஞ்சம் ஒத்துழைத்தேன். அவரும் சந்தோஷ பட்டார்."
 
அவள் சொல்வதை அமைதியாக கேட்டுக்கொண்டு இருந்தேன் அனால்  என் இதய துடிப்பு ஏகுறிக்கொண்டு போனது. நான் ஒன்னும் சொல்லாமல் அமைதியாக இருக்கு அவளுக்கு சந்தேகம் வந்தது.
 
"என்னங்க ?? அங்கே இருக்கீங்களா?"
 
"ஹ்ம்ம்.. சொல்லு, கேட்டுகிட்டு தான் இருக்கேன்."
 
"ஓகே, ஹ்ம்ம்.  நான் அவருக்கு கோஒப்பெரேட் பண்ணினேன் அனால் அவரு ...," கொஞ்சம் அமைதியாக இருந்த பின்பு," உங்க பிரென்ட் ரொம்ப மோசம்."
 
பவித்ரா வினோத் மேல் புகார் செய்கிறாளா அல்லது அவன் காதல் சேட்டைகளை பற்றி சொல்லி என்னிடம் சினுங்குகிறாளா?" வினோத் என்ன மோசமாக செய்தான். காதலர்கள் மோசம் என்று குறிப்பிடும் செயல் உண்மையில் இருவருக்கும் பிடித்த ஒரு செயலாக தானே இருக்கும் .. இங்கே அப்படி இல்லையா??
 
"என்ன நடந்தது சொல்லு." 
 
"நீங்க சொன்னீங்களா ஒன்னு செய்ய ..... அதனாலே அதை கூட அவருக்கு செய்தேன்."
 
'அவருக்கு' ..  இது என் நண்பன் என்ற முறையில் வினோத்துக்கு கொடுக்கும் மரியாதையா இல்லை அவளை மகிழ்ச்சிப்படுத்திய காதலனுக்கு கொடுக்கும் மரியாதையா?
 
ஆனாலும் நான் இருத்த கலங்கம் கொண்ட நிலையில்எனக்கு உடனே விளங்கவில்லை, யோசிக்காமல்," என்ன?" என்று கேட்டுவிட்டேன்.
 
"அதாங்க.. அவரது என் வாயில் ... ஐயோ நான் சொல்லுறத புரிஞ்சிக்கோங்க."
 
"ஹ்ம்ம்," என் இரத்தம் சுர்ரென்று என் தலைக்கு ஏறியது. என் கால்கள், திடீரென்று ரொம்ப பசி வந்தது போல நடுங்கியது. இப்போது தான் நான் என்ன நினைத்தேனோ அதை உறுதி படுத்திட்டாள் என் காதல் மனைவி. இதுவரை என் சுன்னியை மட்டும் சுவைத்த என் மனைவியின் வாய் இப்போது என் நண்பன் சுன்னியையும் சுவைத்துவிட்டது. அது மட்டும் இல்லாமல் அப்படி அவள் செய்ததை என்னிடமே என் மனைவி சொல்கிறாள்
 
"எதோ அதை கொஞ்ச நேரம் செய்து முடிக்கலாம் என்று நினைத்தால் அவரு என் தலையை பிடித்துக்கொண்டு கூட நேரம் செய்ய வச்சிட்டாரு."
 
எல்லாம் என் விதி , இதை எல்லாம் என் மனைவி சொல்ல நான் கேட்க வேண்டியதாக இருந்தது.
 
"என்னால் அவர் லிங்கத்தை என் வாயில் இருந்து எடுக்க முடிவில்லா, அவ்வளோ கெட்டியாக என் தலையை பிடித்திருந்தார் ... ரொம்ப மொரடன்ங்க உங்க பிரின்ட்."
 
வினோத் அப்படி முரட்டு தனமாக நடந்தது அவளுக்கு கோபம் உண்டாக்கியது போல அவள் அதை சொல்லும் போது அவள் குரலில் தெரியல. 
 
"எனக்கு வேற வழி தெரியல, அவர் என்னை விடவேண்டும் என்றால் அவர் முதலில் திருப்தி அடையானும் அதனாலே.. அதனாலே.."
 
"அதனாலே?" என் குரல் எங்கோ ஒலிப்பது போல என் காதில் கேட்டது. அங்கே அவர்களுக்கு இடையே நடந்த எதையும் பற்றி கேட்கும் எண்ணம் எனக்கு இல்லை. ஆனால் நான் ஒரு மெஸ்மெரிக் டிரான்ஸில் இருப்பதைப் போல இதைக் கேட்டுவிட்டேன்.
 
"அவர் இன்பம் அடைந்து திருப்தி அடையும் வகையில் அவருக்கு நான்," அவள் தயங்கினாள், ...."சாப்பிட்டேன்."
 
"ஓ," என்று மட்டும் தான் நான் சொன்னேன்.
 
"என்னை மன்னிச்சிடுங்க ... பிலீஸ் .. என் மேல் கோபம் இல்லையே?"
 
நானே அவளை அனுப்பிவிட்டு நான் எப்படி கோப படுவது.
 
"இல்ல மா, பரவாயில்லை."
 
"நான் நினைதுபோல அவர் கொஞ்ச நேரத்தில் என் தலையை விட்டார். நான் பயந்தது போல அவர் என் வாயில் முடிக்கவில்லை. அவர் விந்து என் வும்ப் உள்ளே வேண்டும்."
 
பவித்ரா நம்ம நோக்கத்தில் தான் கவனமாக இருக்கிறாள் என்பது சற்று நிம்மதி அளித்தது. இதை சொல்ல தான் அவள் இப்படி அழுதாள?அனால் அதோடு முடியவில்லை, பவித்ரா மேலும் தொடர்ந்தாள்.
 
"அப்புறம் அவர் உள்ளே விட்டு செய்யும் போது எனக்கும் மூட் வந்தது போல நடித்தேன். அவருக்கு உச்சம் வந்தபோது எனக்கும் வந்துருச்சி என்று அவரை நம்ப வைத்தேன், அனால் அப்படி எதுவும் எனக்கு வரல."
 
இவள் சொல்லுவது ஒன்னும் அவ்வளவு மோசமாக இல்லையா. பவித்ரா அவனுக்கு ஊம்பி விட்டாள் என்பதை தவிர, இப்படி எல்லாம் நடக்கும் என்று தானே எதிர் பார்த்து அவளை அனுப்பினேன்.
 
"ச்சே, இதற்காகவா நீ இப்படி அழுத?"
 
"இல்லங்க, இதுக்கு இல்ல."
 
இது இல்லையா? அப்படினா இன்னும் இருக்கா?" இதய துடிப்பு சற்று அமைதியாகும் நேரம் அது மீண்டும் ஏற துவங்கியது. 
 
"வேற என்ன?"
 
"மத்தியானம் அது முடிந்த பிறகு கொஞ்சம் உறங்கினோம்.  இரண்டு பெரும் அறையிலையே அடங்கி கிடைப்பத்துக்கு பதிலாக ஈவினிங் வெளியே போய்விட்டு வரலாம் என்று முடிவு பண்ணினோம்."
 
அவர்கள் சும்மா அறையிலேயே இருப்பார்கள், பவித்ரா கர்பம் ஆகா வேண்டும் என்ற நோக்கம் மட்டுமே இருக்கும் என்று நினைத்துவிட்டேன்.  ஹனிமூன் கொண்டாடும் புருஷன் பொண்டாட்டி போல வெளியே ஒன்னாக சுற்றி இருக்காங்களா. ச்சே இப்படியெல்லாம் நடக்கும் என்று எதிர்பார்த்து இருக்கணும்.
 
"வெளியிலேயே நாங்க டின்னெர் சாப்பிட்டோம். அந்த நேரத்தில் தான் எனக்கு கொஞ்சம் நிம்மதியாக இருந்தது. வெளியே இருக்கும் வரைக்கும் அவர் என்னை தொட முடியாது, நான் எதுவும் செய்ய வேண்டியதில்லை என்று நிம்மதியாக இருந்தது. அப்போது நான் உங்களை பற்றி தான் நினைத்துக்கொண்டு இருந்தேன்.
 
நான் என்னை திட்டிகொண்டேன். நான் எவ்வளவு கேவலமாக நினைத்துவிட்டேன். பவித்ரா வெளியே போகும் நோக்கும் அவள் சொல்லும் போது எனக்கே என் மேல் கோபம் வந்தது. அவள் நினைவெல்லாம் என்னை பற்றி தான் இருந்திருக்கு.
 
“நீங்க எப்படி இருக்கீங்க.. சாப்பிட்டீங்களா?" அவள் குரலில் கனிவு, பாசம் எல்லாம் தெரிந்தது.
 
"ஆமாம் பவித்ரா, சாப்புட்டுட்டேன்," அவளை அங்கே தனியாக என் நண்பனுடன் அனுப்பிவிட்டு இங்கே என்னால் எப்படி சாப்பிட முடியும் அனால் அவளையும் கவலை படுத்துவதில் என் பயன் இருக்கு.
 
 
இப்போது அவளை அமைதி படுத்தவேண்டியது என் கடமை. நான் இப்போது அவளிடம் சொன்னேன்.  "புரியாது பவித்ரா, நீ படும் கஷ்டங்கள் புரியாது. இன்னும் இரண்டு நாள் தானே. பொறுத்துக்கோ. சரி, நீ ஏன் அழுத?"
 
பவித்ரா மீண்டும் தேம்பி அழ துவங்கினாள். "நான் உங்களுக்கு துரோகம் செஞ்சிட்டேன் .. எனக்கு மன்னிப்பே கிடையாது," என்று புலம்பி அழுதாள்.
 
அவள் என்ன துரோகம் செய்தாள்? நான் தானே அவளை வினோத்துடன் அனுப்பினேன்.
 
"என்ன ஆச்சி, பவித்ரா கான்றோள் யூர்ஸெல்ப்."
 
"நான் பாவிங்க, நாங்க அறைக்கு வந்தவுடன் அவருக்கு மூட் வந்துவிட்டது. மீண்டும் உடலுறவில் ஈடுபட துவங்கினோம்.  அப்போது தான் நான் தப்பு செய்துவிட்டேன்."
 
என்னது இந்த முறை அவள் முழு மனதோடு வினோத்துக்கு ஒத்துழைத்தாளா? நான் ஒன்னும் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்தேன்.
 
"நான் வினோத்துடன் உடலுறவு ஈடுபடுவது இன்னும் மனதுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது. இந்த முறை என் மனக்கஷ்டத்தை போக்க நான் அவருக்கு என்ன செய்தாலும் என் கண்களை மூடி கொண்டு உங்களுக்கு நான் செய்கிறேன் என்று கற்பனை செய்துகொண்டேன். அதுதாங்க நான் செய்த பெரிய தப்பு."
 
இதற்க்கு ஏன் வறுத்தபடுகிறாள். இதில் என்ன தப்பு இருக்கு?  அதையும் நான் கேட்டுவிட்டேன்," இதில் என்ன தப்பு பவித்ரா?"
 
"இல்லைங்க, உங்கள நினைத்துக்கொண்டு இருந்ததால் எண்ணுக்கும் மூட் வந்துவிட்டது. அவர் என்னை செய்யும் போது, நீங்க என்ற கற்பனை செய்துகொண்டு, அவரை இருக்க தழுவி கொண்டு ஆசையாக முத்தம் எல்லாம் கொடுத்தேன் அப்புறம்.. அப்புறம்...," அவள் அடுத்ததை சொல்ல தயங்கினாள்.
 
அது என்னவென்று எனக்கும் பயமாக இருந்தது.
 
"நான் உணர்ச்சிவசப்பட்டு, உண்மையில் உச்சம் அடைந்துவிட்டேன். நான் உடல் ரீதியாக என்னை வினோத்துக்கு கொடுத்தாலும் நான் மனா ரீதியாக உங்களுக்கு துரோகம் செய்யில …  அனால் இப்போது...,"
 
அவள் மீண்டும் தேம்பி தேம்பி அழுதாள். "நான் இங்கே வினோத்துடன் என்ன செய்தாலும் நான் அதை என்ஜாய் பண்ண கூடாது என்று உறுதியாக இருந்தேன் அனால் இப்போது எல்லாம் வீணாகிவிட்டது."
 
அவளும் என்ன செய்வாள். என்னை தானே நினைத்துக்கொண்டு இருந்தாள், அதனால் தானே அவள் உணர்ச்சிகளை அவளால் கட்டு படுத்த முடியவில்லை. இதற்க்கு நான் எப்படி அவளை குற்றம் சொல்ல முடியும்.
 
"பரவாயில்லை பவித்ரா, சில சமயத்தில் ஒன்னும் செய்ய முடியாது. நீ ஒரு பெண், உணர்ச்சிகள் நிறைந் பெண், ரோபோட் இல்லை. நீ ரொம்ப கவலை படாதே, அதை விட்டு தள்ளு."
 
"என்னங்க, அது பரவாயில்லையா?"
 
"பவித்ரா எனக்கு உன் மேல் முழு நம்பிக்கை உண்டு. அங்கே என்ன நடந்தாலும் உன்னை தப்பாக நினைக்க மாட்டேன். ஒரு ஆணுடன் நெருங்கிய உறவுடைய நிலை இருக்கும் போது எப்போதும் உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்துவது அவ்வளவு சுலபம் இல்லை."
 
இந்த வார்த்தைகளை சொல்ல எவ்வளவு கடினமாக இருந்தாலும். அவள் மனசு உடைந்திட கூடாது என்று நான் என்னை போர்ஸ் பண்ணி அந்த வார்த்தைகளை சொல்ல வைத்தேன்.
 
"அது சரி, வினோத் எங்கே? நீ எப்படி இதை எல்லாம் அவன் முன்னே பேசுற?"
 
"நான் பாத்ரூமில் இருக்கேன். அவர் உடலுறவு முடிந்த களைப்பில் தூங்குகிறார்."
 
"சரி, நீ கவலை படமால், நீயும் போய் தூங்க முயற்சி செய்."
 
"எங்க தூங்குறது .. உங்க பிரென்ட் விடுற மாதிரி இல்லை. கொஞ்ச நேரத்தில் முழுச்சிடுவேன் என்று சொல்லி தான் தூங்க போனாரு."
 
அவள் போனை வைக்க நான் இங்கே ஒரு கொந்தளித்த மனநிலையில் தான் இருந்தேன். பவித்ரா ஒரு முறை அவனிடம் இன்பம் கண்டுவிட்டாள். இனிமேல் அவளால் அவளை கட்டுப்படுத்த கொள்ள சுலபம் இல்லை. அவள் மனதளவில் இனி வேண்டாம் என்று சொன்னாலும் அவள் உடல் வினோத் கொடுக்கும் இன்பத்தை அனுபவச்சிருச்சி. ஒரு பெண்ணுக்கு மனதளவில் ஈடுபாடு இல்லாவிட்டால் அவள் இன்பம் அனுபவிப்பது சுலபம் இல்லை. என்னை கற்பனை செய்துகொண்டதால் மனத்தளவும் இணங்கினதாலே அவள் உச்சம் அடைந்துவிட்டாள். என்னை கற்பனை செய்திருந்தாலும், அவளுக்கு இன்பம் கொடுத்தத்தகு, வினோத்தின் சுன்னி, அவன் முத்தங்கள், அவன் தழுவல்கள், அவன் உடல் செய்த காமலீலைகள். இப்போது அவன் உடல் கொடுத்த சுகம் அதன் நினைவில் பதிந்திருக்கும். அவர்கள் மறுபடியும் உடலுறவில் ஈடுபடும் போது அந்த இன்பத்தை மீண்டும் நாடும். அதுவும் அவன் ஆண்மை என்னைவிட அதிகம் இன்பம் கொடுத்திருந்தால், அந்த பேரின்பத்துக்கு ஏங்கும்.
 
என் மனைவி இனி வரும் இரண்டு நாட்களுக்கு என் நண்பனுடன் காம சுகம் அனுபவிக்க போகிறாள். இப்போது கண்களை மூடிக்கொண்டு என்னை கற்பனை செய்யாமல் வினோத் முகத்தை பார்த்துக்கொண்டே அவள் காம ஆசைகளை அவன் மூலம் தணிக்க கூட வாய்ப்பும் உள்ளது. அப்போது அவள் தனக்கு போட்டிருந்த தடைகள் எல்லாம் உடைந்துவிடும். மீதி இருக்கும் நாட்களில் அவர்கள் உண்மையிலே காதலர்களாக மாறிவிடலாம். நான் அதை தடுக்க ஒன்னும் செய்ய முடியாது. நான் ஒண்ணே ஒன்றைத்தான் வேண்டிக்கொள்ள முடியும். இது அவர்கள் அங்கே இருக்கும் வரைக்கும் தான் அப்படி, இங்கே வந்தபின் தொடரக்கூடாது.  எனக்கு இருந்த ஒரே ஆறுதல், அவளுக்கு என் மேல் உள்ள காதல் குறையவில்லை மற்றும் அதே நேரத்தில் அவளுக்கு வினோத் மேல் எந்த காதலும் இல்லை .. கொஞ்சம் காமம் மட்டும் இருக்கலாம்.
 
"சரிங்க, நான் மீட்டும் ரூம் உள்ளே போகுறேன்."
 
அவளுக்காக கட்டிலில் படுத்து காத்திருக்கும் வினோத்துடன் மீண்டும் படுக்க போகிறாள் என் வாழ்கை துணைவி.
[+] 9 users Like game40it's post
Like Reply


Messages In This Thread
RE: மீண்டும் சிறு கதைகள் - முதல் கதை - என்னங்க, அது பரவாயில்லையா? - by game40it - 16-08-2020, 08:54 PM



Users browsing this thread: 93 Guest(s)