06-03-2019, 08:22 PM
பாவாடை தாவணியில் சஜினியை பார்த்தவுடன் என் ஆண்மை விரைப்பெடுத்தது. த்தா... என்ன செழுமை, என்ன அழகு. சொக்க வைத்தாள்.
"வாங்க மேடம். உங்களுக்காகத்தான் வெய்டிங்"
"சாரி... அம்மா கூட பேங்க் போயிருந்தேன். லேட் ஆயிடுச்சி" நான் இருப்பதால் ஒரு கூச்சத்தோடு சொன்னாள்.
"பரவாயில்ல. உட்காரு" என்றேன்.
மனு எப்போதும் போல என் பக்கத்தில் (கொஞ்சம் நெருக்கமாகவே) உட்கார்ந்தாள். என் வலதுபுறம் இருந்த ஒற்றை சோபாவில் சஜினி.
"டென்சன் ஆகாதீங்கண்ணா" என்று கிசுகிசுத்தாள் மனு.
லேசாக அவள் பக்கம் திரும்பி முறைத்தேன்.
"கேர்ள்ஸ்... வெக்டர் அல்ஜீப்ரா நேத்தோட முடிச்சாச்சு. எனி டவுட்ஸ்"
"ம்ஹும்" என்றாள் மனு
"இல்லண்ணா" என்றாள் சஜினி. எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது.
"அண்ணாவா" ஒரே நேரத்தில் நானும் மனுவும் கோரஸாக கேட்டோம். எனக்கு சிரிப்பு வந்தது. ஆனால் மனு ரொம்பவே சீரியஸாக இருந்தாள்.
"என்னடி.... அண்ணான்னு சொல்லறே" விடாப்பிடியாக கேட்டாள் மனு
தலை குனிந்தாள் சஜினி. "எப்படி கூப்பிடுறதுன்னு தெரியலை"
"அதுக்கு அண்ணான்னு கூப்பிடுவியா?" சீறினாள்
"மனு.... ஏன் இப்படி நடந்துக்குறே. அவ சொல்றது கரெக்ட் தானே.. "
"அப்போ.... நீங்க லவ் பண்ணுற பொண்ணும் உங்களை அண்ணான்னு கூப்பிடுவா. உங்க தங்கச்சி நானும் அப்படியே கூப்பிடணுமா"
"அவ எப்படி கூப்பிடணும்னு சொல்றே"
"புருஷனை நம்ம இதுல அத்தான்னு கூப்பிடுவோம். அவங்க இதுல எப்படி கூப்பிடுவாங்களோ.."
"ஏய்..."
சஜினி வெட்கம் மேலிட கூனினாள்.
"மனு...நீ பேசாம இரு. அவ அண்ணானே கூப்பிடட்டும்"
"என்னது அண்ணாவா"
"ஆமாம். பிராமின்ஸ் புருஷனை அண்ணா-னு தானே கூப்பிடுவாங்க. மலையாளத்துல புருஷனை சேட்டான்னு தான் கூப்பிடுவாங்க. சேட்டா அண்ணா எல்லாம் ஒண்ணுதான்"
"அப்படியாண்ணா. சரிங்கோண்ணா. நீங்க கிளாஸ் எடுங்கோண்ணா. அண்ணா அண்ணா. என் செல்ல அண்ணா"
"உதை படுவே" என்று அவள் காதை திருகினேன்.
"கேர்ள்ஸ், இப்போ பாடத்தை பார்ப்போம். பாடத்துல மட்டும் கவனம் செலுத்துங்க. ஓகே"
அடுத்த ஒரு மணிநேரம் என் பேவரிட் மேத்ஸ்ல் மூழ்கினேன். அதிசயமாக அன்று சித்தி 6 மணிக்கே வந்துவிட்டார்.
"ஹாய் தேங்கா பன். எப்படி படிக்கிறே" சஜினியை பார்த்து கேட்டார் சித்தி. மனு சிரித்தாள்.
"நல்லா படிக்கிறேன் ஆண்ட்டி."
"என்ன தினா... நல்லா படிக்கிறாளா"
"படிக்கிறா சித்தி. இன்னும் கொஞ்சம் இம்ப்ரூ பண்ணனும்."
"மனு?"
"அவளும் தான் சித்தி."
"+2ல மார்க் குறைஞ்சா மாடு மேய்க்கத்தான் அனுப்பனும். சஜினிக்காவது பரவாயில்லை அவ அம்மா லட்சுமி குட்டி நடத்துற பேக்கரியில வேலை செய்ய போயிடுவா. நீ கன்பார்ம் மாடு தான் மேய்க்கணும்"
"பயமுறுத்தாதீங்க சித்தி. நான் பார்த்துக்கிறேன்"
"சஜினி... பாவம் டி உன் அம்மா. அவ படுற பாட்டுக்காவது நல்லா படி"
"சரிங்க ஆண்ட்டி."
"மது எங்கடி ஆளையே காணோம். ஒரு நாள் வீட்டுக்கு வரச்சொல்லு"
"சரிங்க ஆண்ட்டி."
"சரி மாடிக்கு வா. நான் கொடுக்குற பார்சலை உன் அம்மா கிட்ட கொடுத்துட்டு".
சஜினி சித்தியை பின்தொடர்ந்து போனாள்.
சித்தி எப்பவுமே கொஞ்சம் திமிராகத்தான் பேசுவார். நல்ல கவர்மெண்ட் வேலையில் இருக்கிறார். செல்வாக்கான பதவி. கேட்க வேண்டுமா.
"மது... உங்க கொழுந்தியா" என்றாள் மனு.
"அக்காவா தங்கச்சியா"
"அக்கா"
"அவ எப்படி இருப்பா"
"அண்ணா.." முறைத்தாள் மனு. "மது அக்கா மம்மியோட பெட்"
"ஓ"
"அண்ணா.... மம்மிக்கு காபி கலக்க போறேன். உங்களுக்கு?"
"எனக்கும் கொண்டுவா"
டியூஷனை அத்தோடு முடித்துக்கொண்டோம். சித்தி சோபாவில் உட்கார, சஜினி கிளம்பிவிட்டாள்.
"நம்ம வீட்டு மாடியில தான் இதுங்க குடி இருந்துதுங்க. பாவம் லட்சுமி குட்டி. புருஷன் சரி கிடையாது. விட்டுத்தள்ளுடி அவனைனு சொல்லிப் பார்த்துட்டேன்."
"ரொம்ப நாளா இவங்க பேமிலியை தெரியுமா சித்தி"
"18 வருஷமா தெரியும் டா. நல்ல பொண்ணுங்க."
"என்ன பண்ணறார் இவங்க அப்பா"
"அவன் சும்மா சுத்திக்கிட்டு இருக்கான்.முதல்ல வீட்டுலே க்ரீம் பன், தேங்காய் பன் செஞ்சி கடைகளுக்கு போட்டுக்கிட்டு இருந்தா. அப்புறம் நான் கொஞ்சம் பணம் கொடுத்து இப்போ இருக்குற பேக்கரி தொடங்க வெச்சேன்."
"அதான் சஜினியை தேங்காய் பன்னுன்னு கூப்புடுறீங்களா"
சிரித்தார் சித்தி. "இவளை தேங்காய் பன்னு கூப்பிடுவேன், இவ அக்கா க்ரீம் பன்"
மனு காபி கொண்டுவந்தாள்.
"இன்னும் பணக்கஷ்டத்துல இருந்து வெளிய வரலை. பாவம்."
"ரெண்டு பொண்ணுங்களை வேற கட்டிக்கொடுக்கணும்"
"எங்க காட்டிக்கொடுக்க போறா. இதுங்களா ஓடிடுங்க. இல்ல.... இதுங்களை வெச்சி அவ புருஷன் தொழில் பண்ணிடுவான்"
எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. மனுவை பார்த்தேன். அவள் முகம் சுருங்கி விட்டது.
"அவங்க அம்மா நல்ல மாதிரின்னு சொன்னீங்க"
"லட்சுமி குட்டி நல்லவ தான். இவனை விட்டா, இன்னும் நல்லா இருப்பா. கேட்டாத்தானே. அவ சம்பாதிக்கிறதை இவன் பிடுங்கி சூதாடுறதும் குடிக்கிறதுமா விட்டுடுறான். ஒரு கட்டத்துல எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு நின்னா என்ன பண்ண முடியும்? மாவு வாங்க முடியுறவரைக்கும் பன்னு போட்டு விப்பா. அதுக்கும் காசில்லைனா இந்த ரெண்டு பன்னையும் தான் வைக்கணும்"
சித்து எழுந்து தான் ரூமிற்குள் போய் விட்டார்.
"அண்ணா.... சஜினி அப்படிப்பட்ட பொண்ணு இல்லைணா"
"பார்த்தாலே தெரியுதே"
"பாவம்ணா லட்சுமி ஆண்ட்டி."
" ம்... மனு"
"என்னண்ணா"
"நான் அவங்க அம்மாவை மீட் பண்ண முடியுமா"
"ஏன்ணா"
"அவங்க சிச்சுவேஷன் என்னன்னு சரியா தெரிஞ்சா ஹெல்ப் பண்ணலாமே"
"நாளைக்கு கூட போய் பார்க்கலாம்ணா. நீங்க ஹெல்ப் பண்ணா சஜினியும் சந்தோஷப்படுவா"
நேற்று முதன் முறையாக அவளை நெருஞ்சிச்சென்று காதலை சொல்லி, அவள் ஏற்றிக்கொண்டதும், அவளை இடுப்போடு அணைத்தபோது அவள் அதிர்ந்தது, ஒரு செகண்ட் கேப்பில் அவள் கன்னத்தில் முத்தம் இட்டது, அவள் உடல் பதறியது, பின்பு வெட்கத்தோடு ஓட்டமும் நடையுமாக அவள் கிளம்பிச்சென்றது.... எல்லாம் நினைவிற்கு வந்தது. அவள் ஸ்பரிசத்தை மீண்டும் உணர்ந்தேன்.
என் ரூமிற்கு சென்று தாழிட்டேன். பாத்ரூம் சென்று கையடித்தேன்.
கட்டிலில் விழுந்தபோது தோன்றியது.... இவளே இவ்ளோ அழகா இருக்காளே.... இவ அம்மாவும் அக்காவும் எப்படி இருப்பாளுங்களோ!
"வாங்க மேடம். உங்களுக்காகத்தான் வெய்டிங்"
"சாரி... அம்மா கூட பேங்க் போயிருந்தேன். லேட் ஆயிடுச்சி" நான் இருப்பதால் ஒரு கூச்சத்தோடு சொன்னாள்.
"பரவாயில்ல. உட்காரு" என்றேன்.
மனு எப்போதும் போல என் பக்கத்தில் (கொஞ்சம் நெருக்கமாகவே) உட்கார்ந்தாள். என் வலதுபுறம் இருந்த ஒற்றை சோபாவில் சஜினி.
"டென்சன் ஆகாதீங்கண்ணா" என்று கிசுகிசுத்தாள் மனு.
லேசாக அவள் பக்கம் திரும்பி முறைத்தேன்.
"கேர்ள்ஸ்... வெக்டர் அல்ஜீப்ரா நேத்தோட முடிச்சாச்சு. எனி டவுட்ஸ்"
"ம்ஹும்" என்றாள் மனு
"இல்லண்ணா" என்றாள் சஜினி. எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது.
"அண்ணாவா" ஒரே நேரத்தில் நானும் மனுவும் கோரஸாக கேட்டோம். எனக்கு சிரிப்பு வந்தது. ஆனால் மனு ரொம்பவே சீரியஸாக இருந்தாள்.
"என்னடி.... அண்ணான்னு சொல்லறே" விடாப்பிடியாக கேட்டாள் மனு
தலை குனிந்தாள் சஜினி. "எப்படி கூப்பிடுறதுன்னு தெரியலை"
"அதுக்கு அண்ணான்னு கூப்பிடுவியா?" சீறினாள்
"மனு.... ஏன் இப்படி நடந்துக்குறே. அவ சொல்றது கரெக்ட் தானே.. "
"அப்போ.... நீங்க லவ் பண்ணுற பொண்ணும் உங்களை அண்ணான்னு கூப்பிடுவா. உங்க தங்கச்சி நானும் அப்படியே கூப்பிடணுமா"
"அவ எப்படி கூப்பிடணும்னு சொல்றே"
"புருஷனை நம்ம இதுல அத்தான்னு கூப்பிடுவோம். அவங்க இதுல எப்படி கூப்பிடுவாங்களோ.."
"ஏய்..."
சஜினி வெட்கம் மேலிட கூனினாள்.
"மனு...நீ பேசாம இரு. அவ அண்ணானே கூப்பிடட்டும்"
"என்னது அண்ணாவா"
"ஆமாம். பிராமின்ஸ் புருஷனை அண்ணா-னு தானே கூப்பிடுவாங்க. மலையாளத்துல புருஷனை சேட்டான்னு தான் கூப்பிடுவாங்க. சேட்டா அண்ணா எல்லாம் ஒண்ணுதான்"
"அப்படியாண்ணா. சரிங்கோண்ணா. நீங்க கிளாஸ் எடுங்கோண்ணா. அண்ணா அண்ணா. என் செல்ல அண்ணா"
"உதை படுவே" என்று அவள் காதை திருகினேன்.
"கேர்ள்ஸ், இப்போ பாடத்தை பார்ப்போம். பாடத்துல மட்டும் கவனம் செலுத்துங்க. ஓகே"
அடுத்த ஒரு மணிநேரம் என் பேவரிட் மேத்ஸ்ல் மூழ்கினேன். அதிசயமாக அன்று சித்தி 6 மணிக்கே வந்துவிட்டார்.
"ஹாய் தேங்கா பன். எப்படி படிக்கிறே" சஜினியை பார்த்து கேட்டார் சித்தி. மனு சிரித்தாள்.
"நல்லா படிக்கிறேன் ஆண்ட்டி."
"என்ன தினா... நல்லா படிக்கிறாளா"
"படிக்கிறா சித்தி. இன்னும் கொஞ்சம் இம்ப்ரூ பண்ணனும்."
"மனு?"
"அவளும் தான் சித்தி."
"+2ல மார்க் குறைஞ்சா மாடு மேய்க்கத்தான் அனுப்பனும். சஜினிக்காவது பரவாயில்லை அவ அம்மா லட்சுமி குட்டி நடத்துற பேக்கரியில வேலை செய்ய போயிடுவா. நீ கன்பார்ம் மாடு தான் மேய்க்கணும்"
"பயமுறுத்தாதீங்க சித்தி. நான் பார்த்துக்கிறேன்"
"சஜினி... பாவம் டி உன் அம்மா. அவ படுற பாட்டுக்காவது நல்லா படி"
"சரிங்க ஆண்ட்டி."
"மது எங்கடி ஆளையே காணோம். ஒரு நாள் வீட்டுக்கு வரச்சொல்லு"
"சரிங்க ஆண்ட்டி."
"சரி மாடிக்கு வா. நான் கொடுக்குற பார்சலை உன் அம்மா கிட்ட கொடுத்துட்டு".
சஜினி சித்தியை பின்தொடர்ந்து போனாள்.
சித்தி எப்பவுமே கொஞ்சம் திமிராகத்தான் பேசுவார். நல்ல கவர்மெண்ட் வேலையில் இருக்கிறார். செல்வாக்கான பதவி. கேட்க வேண்டுமா.
"மது... உங்க கொழுந்தியா" என்றாள் மனு.
"அக்காவா தங்கச்சியா"
"அக்கா"
"அவ எப்படி இருப்பா"
"அண்ணா.." முறைத்தாள் மனு. "மது அக்கா மம்மியோட பெட்"
"ஓ"
"அண்ணா.... மம்மிக்கு காபி கலக்க போறேன். உங்களுக்கு?"
"எனக்கும் கொண்டுவா"
டியூஷனை அத்தோடு முடித்துக்கொண்டோம். சித்தி சோபாவில் உட்கார, சஜினி கிளம்பிவிட்டாள்.
"நம்ம வீட்டு மாடியில தான் இதுங்க குடி இருந்துதுங்க. பாவம் லட்சுமி குட்டி. புருஷன் சரி கிடையாது. விட்டுத்தள்ளுடி அவனைனு சொல்லிப் பார்த்துட்டேன்."
"ரொம்ப நாளா இவங்க பேமிலியை தெரியுமா சித்தி"
"18 வருஷமா தெரியும் டா. நல்ல பொண்ணுங்க."
"என்ன பண்ணறார் இவங்க அப்பா"
"அவன் சும்மா சுத்திக்கிட்டு இருக்கான்.முதல்ல வீட்டுலே க்ரீம் பன், தேங்காய் பன் செஞ்சி கடைகளுக்கு போட்டுக்கிட்டு இருந்தா. அப்புறம் நான் கொஞ்சம் பணம் கொடுத்து இப்போ இருக்குற பேக்கரி தொடங்க வெச்சேன்."
"அதான் சஜினியை தேங்காய் பன்னுன்னு கூப்புடுறீங்களா"
சிரித்தார் சித்தி. "இவளை தேங்காய் பன்னு கூப்பிடுவேன், இவ அக்கா க்ரீம் பன்"
மனு காபி கொண்டுவந்தாள்.
"இன்னும் பணக்கஷ்டத்துல இருந்து வெளிய வரலை. பாவம்."
"ரெண்டு பொண்ணுங்களை வேற கட்டிக்கொடுக்கணும்"
"எங்க காட்டிக்கொடுக்க போறா. இதுங்களா ஓடிடுங்க. இல்ல.... இதுங்களை வெச்சி அவ புருஷன் தொழில் பண்ணிடுவான்"
எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. மனுவை பார்த்தேன். அவள் முகம் சுருங்கி விட்டது.
"அவங்க அம்மா நல்ல மாதிரின்னு சொன்னீங்க"
"லட்சுமி குட்டி நல்லவ தான். இவனை விட்டா, இன்னும் நல்லா இருப்பா. கேட்டாத்தானே. அவ சம்பாதிக்கிறதை இவன் பிடுங்கி சூதாடுறதும் குடிக்கிறதுமா விட்டுடுறான். ஒரு கட்டத்துல எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு நின்னா என்ன பண்ண முடியும்? மாவு வாங்க முடியுறவரைக்கும் பன்னு போட்டு விப்பா. அதுக்கும் காசில்லைனா இந்த ரெண்டு பன்னையும் தான் வைக்கணும்"
சித்து எழுந்து தான் ரூமிற்குள் போய் விட்டார்.
"அண்ணா.... சஜினி அப்படிப்பட்ட பொண்ணு இல்லைணா"
"பார்த்தாலே தெரியுதே"
"பாவம்ணா லட்சுமி ஆண்ட்டி."
" ம்... மனு"
"என்னண்ணா"
"நான் அவங்க அம்மாவை மீட் பண்ண முடியுமா"
"ஏன்ணா"
"அவங்க சிச்சுவேஷன் என்னன்னு சரியா தெரிஞ்சா ஹெல்ப் பண்ணலாமே"
"நாளைக்கு கூட போய் பார்க்கலாம்ணா. நீங்க ஹெல்ப் பண்ணா சஜினியும் சந்தோஷப்படுவா"
நேற்று முதன் முறையாக அவளை நெருஞ்சிச்சென்று காதலை சொல்லி, அவள் ஏற்றிக்கொண்டதும், அவளை இடுப்போடு அணைத்தபோது அவள் அதிர்ந்தது, ஒரு செகண்ட் கேப்பில் அவள் கன்னத்தில் முத்தம் இட்டது, அவள் உடல் பதறியது, பின்பு வெட்கத்தோடு ஓட்டமும் நடையுமாக அவள் கிளம்பிச்சென்றது.... எல்லாம் நினைவிற்கு வந்தது. அவள் ஸ்பரிசத்தை மீண்டும் உணர்ந்தேன்.
என் ரூமிற்கு சென்று தாழிட்டேன். பாத்ரூம் சென்று கையடித்தேன்.
கட்டிலில் விழுந்தபோது தோன்றியது.... இவளே இவ்ளோ அழகா இருக்காளே.... இவ அம்மாவும் அக்காவும் எப்படி இருப்பாளுங்களோ!