06-03-2019, 06:24 PM
“நான் ஏன் குட்டைக்கு போறேன். இன்னிக்கு காலேஜ் இருக்கு" என்றேன்.
“இன்னிக்காவது காலேஜுன்னு ஒன்னு இருக்குன்னு தெரியுதே?" என்று மீண்டும் அம்மா சொல்ல இருவரும் கொல்லென்று சிரித்தார்கள். சட்.
“சரிம்மா. சரி விலூ" என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினேன். பாதி தூரம் வந்திருப்பேன். அப்போதுதான் நேற்று செய்த ஹோம் வொர்க் வீட்டிலேயே வைத்து விட்டு வந்தது தெரிந்தது. சட். காலேஜ் போனால் அந்த கிழவன் தாளித்து விடுவான். எனவே அந்த நோட்டை எடுக்க வீட்டை நோக்கி வந்தேன். வந்ததும் வீடு சார்த்தப்பட்டு இருந்தது. உள்ளேயிருந்து இருவரும் சிரித்துக் கொண்டு இருப்பது கேட்டது. சரிதான் என்னை கிண்டலடித்துக் கொண்டு இருக்கிறார்கள் போல. என்ன செய்கிறார்கள் என்று பக்கத்து ஜன்னலில் இருந்து பார்த்தேன். ஜன்னலை சுற்றி ஏகப்பட்ட தென்னை, பனை மரம் இருந்ததால் அங்கே இருந்து பார்த்தால் எளிதில் கண்டுபிடிக்க முடியாது. எனவே சற்று தைரியமாகவே பார்த்தேன். கட்டிலின் மீது விலாஸினி உட்கார்ந்துக் கொண்டு இருக்க அம்மா கீழே உட்கார்ந்துக் கொண்டு இருந்தாள். அம்மா தலைமுடியை விலாஸினி நன்றாக சீப்பால் வாரிக் கொண்டு இருந்தாள். இது வழக்கமாக நடக்கும். இருவரும் தலை வாரிக் கொண்டே ஊர் கதை பேசிக் கொண்டு இருப்பார்க்கள். அம்மா புட்வையை தன் முட்டி வரை தூக்கிக் கொண்டு இருந்ததால் அவள் வழ வழ கால்கள் நன்றாக தெரிந்தது. அவள் காலை மடித்து உட்கார்ந்துக் கொண்டு இருந்தாள். அந்த கெண்டை கால் சதை மடிப்பே எனக்கு புண்டை போலதான் இருந்தது. அந்த பிளவிலேயே என் தடியை விடலாம் போலிருந்தது. சரி. நாம் கதவை தட்டினால் எல்லாம் கலைந்து விடும். காலேஜ் கிடக்குது கழுதை. நான் தொடர்ந்து மெய்மறந்து பார்த்தேன். அம்மாவின் ஜாக்கெட்டில் முதல் மூன்று ஹூக் இல்லாமல் இருந்தது தெரிந்தது. அந்த சதைக்கோளம் வெளியே வர துடிப்பது போல பட்டது. அருகே டேபுள் பேஃன் வேறு இருந்ததால் காற்றில் அம்மா கூந்தல் சினிமாவில் வரும் நாயகிகளை போல காற்றில் பறந்துக் கொண்டு இருந்தது. இந்த கோலத்தில் பார்க்க ரதி மாதிரி இருந்தாள்.
“என்ன புழுக்கம்" என்று அம்மா மாரை டேபுள் பேஃன் அருகில் கொண்டு சென்றாள்.
“மறைக்காதேக்கா. எனக்கு காத்தே வரல" என்று அம்மாவை தள்ளிவிட்டு அவளும் டெபுள் பேஃனில் தன்னையும் காட்டிக் கொண்டாள் விலாஸினி.
அவளும் புடவையை தன் முழங்கால் வறைக்கும் தூக்கி இருந்தாள்.
“திரும்புக்கா. முன்னாடி வாரி விடறேன்" என்று விலாஸினி சொல்ல அம்மா அவளை நோக்கி திரும்பினாள்.
“என்னமோ இன்னிக்கு ஒரே புழுக்கமா இருக்கு விலூ" என்றாள் அம்மா.
“கலா அக்கா அப்போ ஜாக்கெட்டை கழட்டு. எனக்கும் புழுக்கமாத்தான் இருக்கு" என்று விலாஸினி சொல்ல நான் கற்பனையிலும் எண்ணாதது நடந்தது. அம்மா மெதுவாக தன் ஜாக்கெட்டை கழட்டினாள். அவள் ஜாக்கெட்டை கழட்டியது அவள் புட்பால் ஸைஸுக்கு இருந்த மார்பகம் வெளியே துள்ளி குதித்தது.
“இன்னிக்காவது காலேஜுன்னு ஒன்னு இருக்குன்னு தெரியுதே?" என்று மீண்டும் அம்மா சொல்ல இருவரும் கொல்லென்று சிரித்தார்கள். சட்.
“சரிம்மா. சரி விலூ" என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினேன். பாதி தூரம் வந்திருப்பேன். அப்போதுதான் நேற்று செய்த ஹோம் வொர்க் வீட்டிலேயே வைத்து விட்டு வந்தது தெரிந்தது. சட். காலேஜ் போனால் அந்த கிழவன் தாளித்து விடுவான். எனவே அந்த நோட்டை எடுக்க வீட்டை நோக்கி வந்தேன். வந்ததும் வீடு சார்த்தப்பட்டு இருந்தது. உள்ளேயிருந்து இருவரும் சிரித்துக் கொண்டு இருப்பது கேட்டது. சரிதான் என்னை கிண்டலடித்துக் கொண்டு இருக்கிறார்கள் போல. என்ன செய்கிறார்கள் என்று பக்கத்து ஜன்னலில் இருந்து பார்த்தேன். ஜன்னலை சுற்றி ஏகப்பட்ட தென்னை, பனை மரம் இருந்ததால் அங்கே இருந்து பார்த்தால் எளிதில் கண்டுபிடிக்க முடியாது. எனவே சற்று தைரியமாகவே பார்த்தேன். கட்டிலின் மீது விலாஸினி உட்கார்ந்துக் கொண்டு இருக்க அம்மா கீழே உட்கார்ந்துக் கொண்டு இருந்தாள். அம்மா தலைமுடியை விலாஸினி நன்றாக சீப்பால் வாரிக் கொண்டு இருந்தாள். இது வழக்கமாக நடக்கும். இருவரும் தலை வாரிக் கொண்டே ஊர் கதை பேசிக் கொண்டு இருப்பார்க்கள். அம்மா புட்வையை தன் முட்டி வரை தூக்கிக் கொண்டு இருந்ததால் அவள் வழ வழ கால்கள் நன்றாக தெரிந்தது. அவள் காலை மடித்து உட்கார்ந்துக் கொண்டு இருந்தாள். அந்த கெண்டை கால் சதை மடிப்பே எனக்கு புண்டை போலதான் இருந்தது. அந்த பிளவிலேயே என் தடியை விடலாம் போலிருந்தது. சரி. நாம் கதவை தட்டினால் எல்லாம் கலைந்து விடும். காலேஜ் கிடக்குது கழுதை. நான் தொடர்ந்து மெய்மறந்து பார்த்தேன். அம்மாவின் ஜாக்கெட்டில் முதல் மூன்று ஹூக் இல்லாமல் இருந்தது தெரிந்தது. அந்த சதைக்கோளம் வெளியே வர துடிப்பது போல பட்டது. அருகே டேபுள் பேஃன் வேறு இருந்ததால் காற்றில் அம்மா கூந்தல் சினிமாவில் வரும் நாயகிகளை போல காற்றில் பறந்துக் கொண்டு இருந்தது. இந்த கோலத்தில் பார்க்க ரதி மாதிரி இருந்தாள்.
“என்ன புழுக்கம்" என்று அம்மா மாரை டேபுள் பேஃன் அருகில் கொண்டு சென்றாள்.
“மறைக்காதேக்கா. எனக்கு காத்தே வரல" என்று அம்மாவை தள்ளிவிட்டு அவளும் டெபுள் பேஃனில் தன்னையும் காட்டிக் கொண்டாள் விலாஸினி.
அவளும் புடவையை தன் முழங்கால் வறைக்கும் தூக்கி இருந்தாள்.
“திரும்புக்கா. முன்னாடி வாரி விடறேன்" என்று விலாஸினி சொல்ல அம்மா அவளை நோக்கி திரும்பினாள்.
“என்னமோ இன்னிக்கு ஒரே புழுக்கமா இருக்கு விலூ" என்றாள் அம்மா.
“கலா அக்கா அப்போ ஜாக்கெட்டை கழட்டு. எனக்கும் புழுக்கமாத்தான் இருக்கு" என்று விலாஸினி சொல்ல நான் கற்பனையிலும் எண்ணாதது நடந்தது. அம்மா மெதுவாக தன் ஜாக்கெட்டை கழட்டினாள். அவள் ஜாக்கெட்டை கழட்டியது அவள் புட்பால் ஸைஸுக்கு இருந்த மார்பகம் வெளியே துள்ளி குதித்தது.