Fantasy வசந்த ப்ரேமா [All in One thread]

[Black Mask VILLIAN]

             அவளிடம் பேசி கொண்டிருக்கும் போது மேலும் மேலும் அவள் கர்பமாய் இருக்கும் விஷயத்தையே பெசி கோண்டிருன்ட்தாள்… அவள் அப்படி பேசும் போது அவள் முகத்தில் தோன்றிய அத்தனை சந்தோஷத்தையும் கண்டு வியந்தான்…. ஒரு பெண்ணுக்கு தாய்மை எவ்வளவு சந்தோஷம் தரும் என்பதை உணர்ந்தான்… அவள் முகத்தில் தோன்றிய அந்த சந்தோஷத்தை தானும் ஹாசினி-க்கு தர வேண்டும் என்பதை எண்ணி கொண்டான்…

              பின் மீண்டும் ப்ரேமா வீட்டிற்கு போக எத்தணிக்க அவனை வழியனுப்பிவிட்டு, ஜெயாவும் எழுந்து ஹாலில் கிடக்கும் தன் புருஷனுக்கும் Bed-ல் கிடக்கும் தன் குழந்தையின் அப்பாவிற்கும் சமைக்க கிச்சன் நோக்கி சென்றாள்…. அருண் வெளி கேட்டை பூட்டி வீட்டுனுள் செல்ல அங்கே இருவரையும் காணவில்லை… வாசற்கதவை தாளிட்டு பின் பக்கம் போனான்….. அங்கே தனது காதலியும் ஆசைநாயகியும் சேர்ந்து வீட்டு தோட்டத்தை அழகுபடுத்த செடிகளை நட்டு கோண்டிருந்தனர்….

              ப்ரேமாவின் சொல்படி ஹாசினி அவைகளை நட உதவி செய்திருந்தாள்….. இப்போது ஹாசினி காலையில் அணிந்திருந்த உடைகளில் இல்லாமல் சுகந்தாவின் உடையை அணிந்து கோண்டிருந்தாள்…. அவர்கள் இருவரும் சகஜமாக இருப்பதி கண்டு இருவரும் நன்கு புரிந்து கொண்டனர் என்பதை உணர்ந்தான் அருண் காரணம் காலையில் தன் காதலியின் முகத்தில் இருந்த பயம், பதட்டம் ஏது இப்போது இல்லை…. அங்கே நின்று கோண்டு இருவர் செயகைகளையும் பார்த்து ரசித்து கொண்டிருந்த அருண் தான் வந்ததை உணர்த்தும் விதமாக தன் தொண்டையை செருமினான்….

‘ஹ்ஹூக்ம்…..’ அவன் சத்தம் கேட்டு திரும்பி பார்த்து புன்னகைத்தனர் இருவரும்
‘ரெண்டு பெரும் ரொம்ப ராசியாயிட்டீங்க போலிருக்கு….’ என்றான், அவன் கேள்விக்கு ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து புன்னகைத்தனர்
‘ம்ம்ம்…..’
‘சாப்டீங்களா????’
‘உனக்காக தான் வெயிட்டிங்க்…’ என்றாள் ஹாசினி
‘அப்போ சீக்கிரம் வாங்க எனக்கு பசி உயிர் போகுது….’ என தன் வயிற்றை பிடிக்க, பெண்களிருவரும் அவனிடம் ஓடினர்
‘ஐயோ…. ரொம்ப பசிக்குதா டா…..’ என்றாள் ப்ரேமா
‘ம்ம்….’
‘போய் டைனிங்க் டேபிள்ள உக்காருங்க இதோ வந்துடுரேன்….’ என கிச்சன் நோக்கி ப்ரேமா சொல்ல, ஹாசினியும் அருணும் போய் அமர்ந்தனர்

               ப்ரேமா தான் சமைத்தவற்றை பரிமாரி விட்டு அவளும் அவர்களுடன் அமர்ந்து கொள்ள, அனைவரும் ஒன்றாகவே லஞ்ச் முடித்தனர்… அடுத்து போய் ஹாலில் அமர்ந்து டீ.வி பார்த்து கோண்டே பொழுதை போக்கினர்… இரவு தொடங்கும் வேளையில் ஷாப்பிங்க் போயிருந்த அனைவரும் வீடு வர ஹாசினியை அவள் வீட்டில் கொண்டு விட்டு தனது வீட்டுக்கு போய் அம்மா அப்பாவை பார்த்தான்….  அப்போது தான் அவனை தனியாய் கூட்டி போய் பேச ஆரம்பித்தார் வாசு

‘சொல்லுங்கப்பா… ஏதோ பேசனும்னு சொன்னீங்க…..’ என்றான்
‘ஆமாப்பா….. பேசனும்…. ஆனா எப்படி ஆரம்பிக்குரதுனு தான்ப்பா தெரியல….’ என தயங்கினார்
‘எதுவா இருந்தாலும் சொல்லுங்கப்பா…..’
‘ம்ம்ம்… சரி,…. நீ கொஞ்சம் பொறுப்பா இனி நடக்கனும்ப்பா….’ என்றார்
‘சரிப்பா….’
‘நான் பொறுப்புனு சொல்லுரது இனி என் இடத்துல இருந்து நீ தான் எல்லாத்தையும் பாத்துக்கனும்னு…..’
‘அதுக்கு இப்போ என்ன அவசியம்ப்பா…..??’ என்றான்
‘இப்போ அவசியம் இல்ல தான் ஆனா காலம் எப்பயும் ஒரே மாதிரியே இருக்காதே அருண்….’ என்றார்
‘ம்ம்….’
‘அதுக்கு முதல்ல நீ உன்ன சுத்தி, உன்ன நம்பி இருக்கவங்கள நல்லா பாத்துக்கோ….’
‘ம்ம்ம் சரிப்பா…..’
‘அவங்களோட சேர்த்து அவங்களோட ரகசியங்களை பாத்துக்குரதும் உன் பொறுப்பு தான்….’
‘ஓகேப்பா…..’
‘அப்றம் அவங்களுக்கு ஏதாச்சும் ப்ராப்ளம்னா கூட நீ யோசிக்குர விதம் எப்டி இருக்கனும்னா, அவங்கள எந்த ப்ரச்சனையும் இல்லாம வெளில கொண்டு வர மாதிரி இருக்கனும்….’
‘ம்ம்….. இதெல்லாம் ஏன்ப்பா இப்போ பேசி மொக்க போடுறீங்க????’ என மென் சிரிப்புடன் கேட்க்க
‘நாளைக்கே உனக்கு சில பொறுப்புகளை கொடுக்கலாம்னு இருக்கேன்….’
‘ஏன்ப்பா இப்போ???, ’
‘ஏன்னா உனக்கு வயசாயிட்டே போகுதுடா…. உன்ன நம்பி அங்க ஒருத்தி காத்திட்டு இருக்கா…. நீ என்னடானா இன்னும் ப்ரேமா பின்னாடியே சுத்திட்டிருக்க….’ என்றார்
‘………………………….’ இதை தன் தகப்பன் வாயிலிருந்து கேட்டப்பின் கலவரமானான் அருண், அவன் முகம் வாடியதை கண்ட வாசு அவன் அருகில் வந்தார், அரூண் தலை குனிந்தான்
‘நான் இப்போ உன்னயோ இல்ல ப்ரேமாவையோ தப்பா சொல்லலடா…. நீ அவளுக்கு எவ்ளோ உதவியா இருக்கனு எனக்கும் உன் அம்மாவுக்கும் நல்லாவே தெரியும்…. இருந்தாலும் நீ எந்த வேலையும் இல்லாம இன்னும் வெளையாட்டு பிள்ளையாவே இருக்கடா மவனே…’ என அவன் தலையை சிலுப்பினார்
‘இப்போ அதுக்கு நான் வேலைக்கு போனும் அவ்ளோ தான???’ என்றான் மெலிதாய்
‘நீ வேலைக்கு போய் தான் சம்பாதிக்கனும்னு இல்ல….. உனக்கும் உன் புள்ளைங்களுக்கும் அவங்க புள்ளைங்களுக்கும் கூட நான் சம்பாதிச்சிட்டேன்…..’
‘………………..’ நிமிர்ந்து அதிர்ச்சியாய் பார்த்தான்
‘அப்டி என்ன பிஸ்னஸ்ப்பா…..’
‘எத பண்ணலனு கேளு…’ என சிரித்தார்
‘சொல்லுங்கப்பா… எனக்கு மண்டைய பொளக்குது….’
‘நான் ஒரு சாதாரண பினாமி டா….’என்றார் வாசு
‘அப்டினா… தேங்காய் வியாபார்னு சொன்னதெல்லாம்….’
‘அது ஊரு நம்பனும்னு தான் டா….. எல்லாம் உன் அம்மாக்கு தெரியும்…. ’
‘நான் கேக்குரதுக்கு உண்மைய சொல்லுவீங்களாப்பா….?’ என பாவமாய் கேட்டான்
‘கேளுடா… இனி உன் கிட்ட எதையும் மறைக்க போறதில்ல….’
‘இவ்ளோ நாள் எங்க இருந்தீங்க???… ஏன் என்ன பாக்க வரல???, அம்மா ஏன் அக்காக்கு கல்யாணம் ஆனது சென்னை போய்ட்டாங்க???? ஏன்???’ என கேட்க்க கேட்ட்வன் கண்களில் கண்ணீர்
‘உண்மைய சொன்னா நீ படிச்ச காலேஜ்க்கு உன்ன நான் அடிக்கடி பாக்க வந்திருக்கேண்டா…. உன்னோட எல்லா ப்ரோக்ராமும் நான் கூட்டத்தோட கூட்டமா பாத்து ரசிச்சிருக்கேன்….’
‘சும்மா சொல்லாதீங்க…..’
‘ப்ராமிஸ் டா…. மெயினா 2nd year-ல நீ பண்ண பேப்பர் ப்ரஸெண்டேசன்…. 3rd year-ல நீ பண்ண மைக்கிள் ஜாக்சன் டான்ஸ்….. அப்றம் Final year Culturals cup வாங்கிட்டு நீ போட்டியே ஒரு ஆட்டம்…. அது எல்லாத்தையும் பாத்து ரசிச்சேன்….’
‘அப்போ ஏன்ப்பா என் முன்ன வரல….’ என அவன் கண் கலங்க
‘அப்போ உன் முன்ன வந்தா உனக்கு தாண்டா ஆபத்து, அதான் உன்ன தள்ளியே வச்சேன்… உன்ன மட்டும் இல்ல உன் அம்மாவ, உன் அக்காவ எல்லாரையும் விட்டு ஓத்தயா இருந்தேன்….’
‘அப்டி இருக்க காரணம் என்னப்பா..??’
‘எல்லாம் என் நேரம்டா…. என்ன நம்பி இருந்தவங்களுக்காக டா….. அவங்களுக்கு நான் செய்ய வேண்டிய கட்டாயம்….’
‘அப்டினா…. நீங்க..???’ என வாயில் வந்த வார்த்தையை அடக்கி கொண்டான்
‘ஜெயில் போயிருந்தனானு கேக்குரியா???’ என கேட்டார்
‘………………….’ மௌனமாய் தலை குனிந்தான்
‘ஆமா டா… சில பேருக்காக….. யாரும் இல்லாத அனாதைக்கு எல்லாமாவும் இருந்த அந்த சிலபேருக்காக 2-வாட்டி ஜெயிலும் ஏறுனேன்….’
‘……………………’
‘வாழ்க்கையில சிலத இழந்தேன்….. சில பேரோட விசுவாத்துக்கு ஆளானேன்…..’
‘…………………’
‘நான் இழந்ததுக்கெல்லாம் ஈடா உன் அம்மா கெடைச்சா…’
‘…………….’
‘எல்லாம் கொஞ்சநாள் தான்…. அப்றம் மறுபடியும் அந்த சில பேருக்காக வேலை செய்ய வேண்டியதாயிட்டு……’
‘அப்டினா…???’ என மீண்டும் தன் வாயை அடக்கி கொண்டான்
‘கொலை செஞ்சிங்களானா கேக்குர,…’ என சிரித்தார்
‘,………….’ எப்படி என்பதாய் பார்த்தான்
‘உன்ன எனக்கு நல்லா தெரியும் டா…. ஆனா நான் இதுவரை யாரையும் கொலை பண்ணல… அந்த தப்ப செய்யவும் மாட்டேன்….’ என சிரித்தார்
‘அப்போ என்ன தான் செஞ்சீங்க, செய்ரீங்க????’
‘Illegal Transactin….’
‘அதெல்லாம் எதுக்குப்பா???’
‘அதான் சொன்னனே எல்லாம் என் விசுவாசத்த காமிக்க தான்….’
‘அதுக்கு ஏன் என்ன விட்டு போனீங்க???’
‘என் மூலமா உனக்கு ஆபத்து வந்திட கூடாதுனு…… அதுக்காக என் பொண்டாட்டிய கூட எப்பயாச்சும் வந்து பாக்குர மாதிரி ஆகிடுஹ்சி…….’
‘இனி அந்த தொழில் வேணாம்ப்பா…. அந்த காசு நமக்கு வேணாம்….’
‘அந்த காச பாதுகாக்குரது தான் என் வேலை…. நான் உன் சித்தப்பா மூலமா நல்ல வழில சம்பாதிச்சத மட்டும் உனக்காக சேத்து வச்சிருக்கேன்….’
‘……………………’
‘ஆமா டா மவனே…. எல்லாமே உன் பேருல Inverst பண்ணி வச்சிருக்கேன்…. நேரம் வரும் போது எல்லாம் உன்னையும் உன் அக்காவையும் வந்து சேரும் டா….’
‘…………….இப்போ என்ன சொல்லவரீங்க….. எனக்கு சுத்தமா புரியல…’
‘நேரம் வரும் போது தானா புரியும்…’ என்றார்
‘என்னமோ போங்கப்பா…. ஆமா நீங்க வந்ததுல இருந்தே கேக்கனும்னு நெனைச்சேன்……’
‘என்னது???’
‘இல்ல அக்கா வந்திருக்கா….. அத்தான் ஏன் வரல???’
‘அவரு தான் துபய் போயிருக்காரே….’
‘அப்போ???, என் கிட்ட சொல்லவே இல்ல????’
‘6 மாசம் ஆச்சே…. நீ கடைசிய எப்போ மருமகன் கிட்ட பேசுன????’
‘இருக்கும்…. எப்டியும் 4-6 Months….’என்றான்  
‘அப்றம் அவரும் பிஸி ஆயிட்டாரு டா…..’
‘அப்டி என்ன??? சொந்த மச்சான கவனிக்காம???’
‘டே…. ஷ்ரதா தான் டா ஏதோ Important Assignment-னு அவர அனுப்பினா….’
‘அதெப்டி உங்களுக்கு தெரியும்….’
‘என் கிட்ட தான் டா Permission கேட்டா….’
‘ஆமா யாரு அந்த ஷ்ரதா…. அன்னக்கு வந்தாங்களே அந்த அசோக் சக்கரவர்த்தி….’
‘ஆமா டா….. அவரோட பொண்ணு தான்…. ’
‘ஆமா அத்தானுக்கு அவங்கள் எப்டி தெரியும்???’ என கேள்வி எழுப்ப
‘அந்த கம்பனில தானடா நம்ம ஜனனியும் அவ புருஷனும் வேலை பாக்குராங்க…’ என்றார்
‘எது அக்கா வேலைக்கு போறாலா???’
‘ஆமா டா….’
‘இது எப்போல இருந்து???’
‘அது அவ கல்யாணம் பண்ணி சென்னை போனதுல இருந்து டா….’
‘ஐயோ எனக்கு கிறுகுறுங்குது-ப்பா…. எத்தனை விஷயம் தான் இன்னும் எனக்கு தெரியம இருக்கு….’
‘நெறைய இருக்கு டா….. சொல்லவா…??’ என புன்னகையுடனே வாசு கேக்க
‘போதும்…. இன்னைக்கு இது போதும்….. ஒரே நாள்ள எத்தனை அதிர்ச்சிய தான் தாங்க்ரது ….’ என் புலம்பியபடியே நகர
‘டேய்… டேய்…’ என அவன் பின்னால் வந்தார்…

(ஜனனி)

            அருண் ஹாலுக்கு வர, அங்கே ஜனனியோ Skype-ல் பேசி கொண்டிருந்தாள்,… அவளது மடியில் குழந்தை தூங்கியபைட் கிடக்க, அவளை தட்டி கொடுத்தபடி Conference attend செய்திருந்தாள்…. அவளுடன் ஏதோ ஒரு வெள்ளைக்கார பெண்மணி பேசி கொண்டிருந்தாள்…. அவன் அப்படியே நின்று அவளை பார்க்க, அவனை திரும்பி பார்த்துவிட்டு மீண்டும் Continue செய்தாள்,… அவள் அடுத்த 5 நிமிடத்தில் கான்ஃப்ரன்ஸ் முடித்து, குழந்தையை தன் தோளில் போட்டவாறு எழுந்து கொள்ள அவள் முன் போய் நின்றான் அருண்…

‘அக்கா….. நீ ஜாப் போரீயா???’
‘ஆமாடா…..’
‘ஏன் எங்கிட்ட சொல்லல???’ என்றான்
‘ஏன்னா நான் ஜாப்ல ஜாயின் பண்ணல…’ என சிரித்தாள்
‘ஐயோ என்னக்கா கொளப்புர???’
‘Actual-லா….. கொஞ்சம் இருடா…. பாப்பாவ கிடத்திட்டு வரேன்…’ என ரூம் போய் கட்டிலில் ப்டுக்க போட்டு தட்டி கொடுத்து வந்தாள்
‘சொல்லு….’
‘அதாண்டா அன்னைக்கு பாத்தியே அந்த பொண்ணு ஷ்ரதா…’
‘ஆமா…’
‘நான் கல்யாணம் அன புதுசுல தான் கம்பனி ஸ்டார்ட் பண்ணிச்சி…. அப்போ ரொம்ப ஒன்னும் வொர்க்ஸ் வரல… எந்த ஒரு கான்ட்ராக்டும் கெடைக்கல…’
‘ம்ம்ம்…. அதுக்கு….’
‘அப்போ என் கிட்ட அப்பா மூலமா வந்து HR-ah advice -ah advice கேட்டாங்க…’
‘நானும் M.B.A முடிச்சதுனால சில ஐடியா கொடுத்தேன்…. அப்றம் சில கான்ட்ராக்ட் கெடைச்சிது…’
‘ம்ம்ம்…. அப்றம்…’
‘அப்றம் மறுபடியும் வந்தாங்க…. ஆனா OFFER Letter-ரோட…..’
‘………’
‘ஆனா நான் ஏத்துக்கல…. இருந்தாலும் நான் அவங்களுக்காக ஒரு HR பண்ர வேளைய பண்ணுரேன்…‘ என்றாள்
‘அப்போ அத்தான்???’
‘அவங்க இப்போ தான் 6 மாசம் முன்ன ஜாயின் பண்ணி இப்போ On-Site போயிருக்காங்க டா…’ என்றாள்
‘இவ்ளோ நடந்திருக்கு ஆனா எனக்கு தான் ஒன்னும் தெரியாம இருந்திருக்கு,…’
‘நீ தான் அம்மாவையும் பொண்ணையும் ரூட் விட்டுட்டு இருந்தியே அப்றம் எப்டி தெரிஞ்சிருக்கும்??’ என்றாள் கிண்டலாய்
‘ஏய்….’ என சுத்தி சுத்தி துறத்த, அவனை தடுத்தார் வாசு
‘டேய்… டைம் ஆகுது பொ…. அங்க ப்ரேமா தனியா இருப்பா பாவம்…’ என்க
‘நீங்களே இப்டி அவன கெடுங்க… நல்ல அப்பா….’ என சலித்து கோண்டாள் அக்கா
‘அவ ரொம்ப பவம்மா..’ என்றார் வாசு
‘அது உண்மை தான்… ஆனா இவன் மோசமானவனாச்சே….!!’ என்றாள்
‘ஏய்…..’ என்றான் அருண்
‘விடுமா… வயசு பையன் வெளில போய் குடும்பத்த அசிங்கபடுத்தாம இருக்கான்ல….’ என மகனுக்கு ஆதரவானார்
‘ம்ம்ம்….. எல்லாம் கொஞ்சம் நாளுக்கு தான் டா உன் ஆட்டம்….’ என்றாள்
‘ஏண்டி இப்டி சபிக்குர..??’ என கிஹ்சனிலிருந்து வந்தாள் அருண் அம்மா
‘யாரு சபிக்குரா???? உண்மைய தான் சொன்னேன்….’
‘அப்டி என்ன ஜனனி???’ என்றார் வாசு
‘ஷ்ரதா இவன் கான்டாக்ட் நம்பர இன்னைக்கு வாங்கிருக்கா???’
‘எதுக்காம்?? கேட்டியா நீ???’ என்றாண் அவள் அம்மா
‘நான் எதுக்கு கேக்கனும்… அதும் இல்லாம அவ வாங்கிருக்கான கண்டிப்பா எதாச்சும் முக்கியமான விசயமா தான் இருக்கனும்….’ என்றாள் ஜனனி
‘அது உண்மை தான்…. ம்ம்ம்….. பாத்துடா… அவ Call பண்ண Casual-லா பேசு… சரியா???’என்றார் வாசு
‘ம்ம்ம்….’
‘சரி போ…..’
‘ம்ம்ம்……’

             அருண் அடுத்து ப்ரேமா வீடு நோக்கி சென்றான்…. அவ்ன் மனதில் ஷ்ரதா எதுக்கு என் நம்பர் வாங்கிருப்பா….” எங்கிற என்னமே விடையில்லா கேள்வியாய் நிலைத்து  நின்றது….

தொடரும்…