Adultery மனைவியுடன் படுத்தவர்கள்

[manickam]

ஷோபனா அன்று மஞ்சள் நிற சுடிதாரில் பளிச்சென்று இருந்தாள். ஜீவாவிடம் சொல்லிவிட்டு கதவை சாத்திவிட்டு வெளியே வந்தாள். அவளுக்கு அலுப்பு இருந்தாலும் வேலை இருந்ததால் ஆபிஸுக்கு கிளம்பிவிட்டாள்.
வெளியே வந்தவள் படிகளில் இறங்கி நடக்க தொடங்கினாள். எத்தேச்சையாக பால்கனி வந்த சந்துரு கீழே நடந்து செல்லும் ஷோபனாவைக் கண்டான். அவள் நடந்து செல்லும் அழகை ரசித்துவிட்டு வீட்டுக்குள் சென்றான்.
ஷோபனா அலுவலகம் வந்து சேர்ந்தாள். அலுவலகம் வந்து சேர்வதற்குள் அவளுகு போதும் போதும் என்றாகிவிட்டது. அவள் வழித்தடத்தில் அதிக பஸ் வசதியிருந்தாலும் என்ராவது ஒரு நாள் பஸ் சதி செய்துவிடும். அப்படி தான் நடந்தது அன்றும். அரைமணிக்கு மேலாகியும் எந்த பஸ்ஸும் வரவில்லை. வீட்டுக்கே போய்விடலாமா என்று யோசித்த வேளையில் அவளின் பஸ் வந்தது. பஸ்ஸின் உள்ளேயும் வெளியேயும் கூட்டம் நிரம்பி வழிந்தது. ஏறலாம வேண்டாமா என்ற குழப்பத்தோடேயே ஷோபனா பஸ்ஸின் வாயிலறுகே சென்றாள். ஆனால் அவளை சுற்றியிருந்த கூட்டம் நெருக்கியதில் அவள் உள்ளே தள்ளப்பட்டாள். அவள் படியில் நின்று கொண்டிருக்கும் பொழுதே பஸ் நகர ஆரம்பித்தது. அவளுக்கு பிடிப்பதற்கும் வாகாக எதுவும் அமையாமல் கஷ்டப்பட்டாள். இன்னொரு பக்கம் அவளின் தோளில் இருந்த பையும் கூட்டத்தில் சிக்கி இழுபட்டது.
“உள்ளே போங்க உள்ளே போங்க” என்று கண்டக்டர் சத்தம் போட்டார் ஆனாலும் கூட்டம் முன்னே செல்வது போலில்லை.
ஒரு வழியாக கிடைத்த கேப்பில் கைவிட்டு ஒரு கம்பியை பிடித்து தன்னை ஆசுவாசபடுத்திக் கொண்டாள் ஷோபனா. அவளின் நாங்கு பக்கமும் அவளை மக்கள் நெருக்கி கொண்டிருந்தனர். அவள் பயன்படுத்தியிருந்த செண்டின் வாசனை அவளை சுற்றியிருந்த மக்களுக்கும் அவளுக்கும் வியர்வை நாற்றத்தில் இருந்து விடுதலை கொடுத்தது. அவளின் பின்னே நின்றிருந்த அந்த நடுத்தர வயது மனிதருக்கும் அந்த வாசனை கிறக்கத்தை ஏற்படுத்தியிருந்தது. அவரும் படியில் பயணம் செய்து பழக்கம் இல்லாதவாராகையால் கஷ்டப்பட்டு நின்று கொண்டிருந்தார். முன்னே செல்லலாம் என்றால் அவரின் முன்னே ஷோபனா நின்று கொண்டிருந்தாள். எங்கே அவள் மீது தன் கையோ உடம்போ பட்டு அவள் தப்பாக நினைப்பாளோ என்ற பயம் வேறு அவருக்கு. ஆனாலும் அவளின் செண்ட் மயக்கத்தில் அவளின் மீது லேசாக தன்னை அறியாமால் சாய்ந்து கொண்டார்.
ஷோபனாவிற்கு பின்னாலிருக்கு மனிதர் தன் மேல் விழுவதை உணர்ந்தாள் ஆனால் அவளால் முன்னால் செல்ல முடியவில்லை. பின்னால் இருந்த மனிதர் அவள் உடம்பில் இருந்து வந்த அந்த கத கதப்பான உணர்வில் தன்னை மறந்து அவளின் மேல் இன்னும் நெருக்கினார். அவரையும் அறியாமல் அவரின் தடி வீங்க ஆரம்பித்தது. அப்பொழுது அவர் எங்கே ஷோபனா அதை உணர்ந்து திட்டி விடுவாளோ என்று பயந்து நகர ஆரம்பித்தார் ஆனால் இருந்த நெருக்கடியில் அவரின் தடி பஸ்ஸின் அசைவுக்கேற்ப ஷோபனாவின் குண்டியில் இடிக்க ஆரம்பித்தது.
ஷோபனா முதலில் தன்னுடைய குண்டியில் இடித்து மெதுவாக வீங்கிக் கொண்டிருக்கும் தடியை உணரவில்லை ஆனால் நேரம் செல்ல செல்ல அவளுக்கு ஏதோ நடக்கிறது என்று தெரிந்துவிட்டது. ஆனால் அவளால் நகர முடியவில்லை. பஸ் இரண்டு நிறுத்தங்களில் நின்றும் கூட கூட்டம் குறையவில்லை. பின்னால் இருந்தவரும் ஷோபனா ஏது கூறாததால் பயம் நீங்கி நன்றாக இடித்துக் கொண்டே வந்தார். ஷோபனாவிற்கு கோபம் வந்தாலும் அவளுக்கு அவளையும் அறியாமல் ஹாஸ்பிட்டலில் தன் கண்ணில் பட்ட ராமின் அப்பாவின் தடியே மனதில் வந்தது. அதுவும் காலையில் எழுந்த பொழுது தன்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த ராமின் அப்பாவின் பார்வை மனதில் வந்து வந்து போனது. அதற்குள் அவளின் நிறுத்தம் வரவே ஷோபனா வேகமாக கிழே இறங்கி ஆபிஸுக்குள் நுழைந்தாள். அவளை அது வரை இடித்துக் கொண்டிருந்த ஆள் இறங்கி போகும் அவளை பார்த்து பெருமூச்சு விட்டான்.
ராமின் அப்பா டிஸ்சார்ஜ் ஆகி வீட்டுக்கு சென்றார். அவருக்கு ஷோபனாவின் அழகு மனதில் வந்து படுத்தியது. டிவியில் எந்த பாட்டில் ஹீரோயின் ஆடினாலும் ஷோபனாவின் வனப்பான உடம்பே மனதில் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. ஒரு நல்ல வாய்ப்பை விட்டு விட்டோமொ என்று வருத்தப்பட்டார். அவரும் அவர் மனைவியும் தனியே வசித்தனர் ராமும் அவன் மனைவியும் நான்கு வீடு தள்ளி வசித்தனர். ஷோபனாவை மறுபடி சந்திக்க வேண்டும் என்ற ஆர்வத்தில் அவர் ராமை அழைத்தார்.
ராம் ஷோபனாவோடு தனியே பழகி சில நாளாகியிருந்தது. அவனுக்கு முதலில் ஜீவாவின் உதவியோடு அவளை அநுபவிக்க வேண்டும் என்ற ஆசை இருந்தது. அதனால் தான் முதலில் அவளுக்கு மயக்க மருந்து கொடுத்து முயற்சி செய்தான். ஆனால் அவளோடு பழக பழக அவளாகவே அவனிடம் வந்து என்னை ஓத்துக்கோ என்று சொன்ன பிறகு ஓக்க வேண்டும் என்று இருந்தது. அவளை எப்படி அடுத்து தனியாக சந்திப்பது என்று யோசித்துக் கொண்டிருக்கு பொழுது ராமின் அப்பா அவனை கூப்பிட்டார்.
“ராம்” என்றார் ராமின் அப்பா.
“என்னப்பா?”
“அந்த உன் நண்பண் அன்னிக்கு ரொம்ப உதவி செய்தானே டா அவங்களுக்கு ஒரு நாள் வீட்டுக்கு கூப்பிட்டு சாப்பாடு போடலாமா?”
ராமிற்கு ஷோபனாவை வீட்டுக்கு கூப்பிட வேண்டும் என்றதும் குஷியாக இருந்தது. ஜீவாவும் கூட வருவான் என்றாலும் ஷோபனாவை சந்திப்பதே குஷிதானே என்று நினைத்துக் கொண்டான்.
“நிச்சயமாப்பா நாளைக்கே கூப்பிடறேன்” என்று சந்தோஷமாக ஓடினான் ராம்.
ஷோபனாவிடம் ராமின் அப்பா மதிய உணவுக்கு அழைத்திருக்கிறார் என்று நான் கூறியதும் ஒருவித பதட்டத்தை உணர்ந்தேன். முதல் முறையாக அப்படி ஒரு உணர்ச்சியை காட்டினாள் ஷோபனா. ஒரு வேளை ராம் மடக்கி விட்டான என்று தோன்றியது ஆனால் எனக்கு தெரிந்து அவர்கள் தனியே சந்திக்கவில்லை. ராமின் அப்பா என் மனதில் வரவே இல்லை.
சனிக்கிழமை வருவதாக கூறினோம். சனிக்கைழமையும் வந்தது. ஷோபனா எப்பொழுது சுடிதாரில் தான் வருவாள் அன்றைக்கு புடவை கட்டத் தொடங்கினாள்.
“என்ன திடீர்னு புடவை” என்றேன்
“ராம் வீட்டுக்குன்னா சுடிதாரில் போலாம் பெரியவங்க வீட்டுக்கு போறோம் அதான்” என்றாள்.
இருவரும் பைக்கில் கிழம்பினோம். போகும் வழியில் பூ வேண்டும் என்றாள் ஒரு பூக்காரியிடம் வாங்கி வைத்துக் கொண்டாள். போய்க் கொண்டே இருக்கும் பொழுது இருட்ட தொடங்கியது. லேசாக தூற ஆரம்பித்தது.
என்னடா வம்பு என்று வேகமாக சென்றேன் மழை வலு பெறுவதற்குள் ராமின் வீட்டை அடைந்தோம். ஆனால் வண்டியை நிறுத்தி உள்ளே செல்வதற்குள் அதிகமாக நனைந்து விட்டோம்.
ராமின் அப்பாவும் அவனின் அம்மாவும் வரவேற்றார்கள். ராமின் அப்பாவின் முகத்தில் ஒரு மகிழ்ச்சி அவர் நல்ல தெம்பாகவும் இருந்தார். டவல் கொடுத்து துடைத்துக் கொள்ள சொன்னார்கள்.
ஷோபனாவின் முகத்தில் இருந்த சிறு சிறு நீர்துளிகள் அவளுக்கு இன்னும் அழகேற்றியிருந்தது. இருவரும் சோபாவில் அமர்ந்தோம். அப்பொழுது தான் ராமின் அப்பா ஷோபனாவையே வைத்த கண் வாங்காமல் பார்ப்பது தெரிந்தது. ஷோபனா அவரின் பார்வையில் இருந்து தனது கண்ணை தவிர்த்துக் கொண்டாள்.
நான் ராமுக்கு போன் பண்ணி வந்துவிட்டதாக சொன்னதும் அவனும் அவன் மனைவியும் குழந்தையுடன் வந்தார்கள்.
“நீ அசைவம் சாப்பிடுவியாம்மா” என்று ராமின் அம்மா கேட்டார்கள்
“இல்லை ஆண்டி”
“அதான் நாங்களும் நினைச்சோம் அதுனாலே தான் சைவமே பண்ணிட்டோம்”
ஷோபனா குழந்தையை கொஞ்சிக் கொண்டே பேசிக் கொண்டிருந்தாள். வெளியே மழை வலுத்திருந்தது.
சிறிது நேரத்தில் சாப்பிட சொன்னார்கள். சாப்பிட்டு முடித்தோம். சாப்பிட்டவுடன் ராமின் அப்பா தூங்க சென்றார். ராமின் அம்மாவும் ஷோபனாவும் ராமின் மனைவியும் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
ராமும் நானும் ஹாலில் டீவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம்.
“ஷோபனாக்கு புடவை சும்மா கும்முன்னு இருக்குடா” என்றான் ராம்.
“இன்னும் ஷோபனா மேலே ஆசை வெச்சிருக்கியா” என்றேன் நான்.
“நாள் ஆக ஆக அவ உடம்பு நச்சுன்னு இருக்குடா இன்னொரு முறை மருந்தே கொடுக்கலாமா” என்றான்
ராம் எனக்கு தெரியாமல் அவளிடம் பழக முயற்சித்தது எனக்கு வருத்தமாயிருந்ததால் “பாக்கலாம் டா” என்றேன். ஆனாலும் அந்த நினைப்பே எனக்கு என் தடியை தூக்கி நிறுத்தியது.