30-07-2020, 02:48 AM
வீணா, ராஜ்ஜோடு படுக்கும் ஆசையில் வாசலுக்கு ஓடினாள். மலர்... மலர்... என்று குரல் கொடுத்தாள்.
ஆனந்த் போகும்போது வேலுவும் அவர்கூடவே போய்விட்டான் என்றுதான் அவள் நினைத்திருந்தாள்.
இங்கே, வேலு மலரை அம்மணமாக்கிவிட்டிருந்தான். மலர், துணிகளால் தன் பெண்மையை மறைத்துக்கொண்டு திரும்பி நின்றுகொண்டிருந்தாள். அவனது தொடுதலால் மோசமாகத் தூண்டப்பட்டிருந்தாள். ஒரு சாதாரண முரடன் கண்டபடி தன் மதிப்பு மிக்க அந்தரங்கங்களை பிடித்து கசக்கிவிட்டானே..... தன் அந்தஸ்த்தைப் பற்றிக் கொஞ்சமும் கவலைப்படாமல் தன்னை அம்மணமாக்கிவிட்டானே.... இந்த தொடுதல்... இந்த கசக்கல்.... இந்த சுகம்.... பிடித்திருக்கிறதுதான். ஆனால் இந்த காமவெறி பிடித்த எவனோ ஒருவனுக்கு நான் ஒத்துழைப்பது ராஜ்க்கு செய்யும் துரோகம் அல்லவா? என்னை ஆசை ஆசையாய் மணந்து கொண்ட ராஜ்க்கு நான் செய்யும் பாவம் அல்லவா?
நான் ஏன் ஓடவில்லை? ஏன் கத்திக் கூப்பாடு போடவில்லை? எது என்னைத் தடுக்கிறது? தினமும் கிடைத்துக்கொண்டிருந்த உடல் சுகம்... அரவணைப்பு.... கிடைக்காமல் காய்ந்துபோய் ஏக்கத்தோடு இருந்ததாலா?
எது அவன் தன் புண்டையை பிடித்து கசக்கும்போது தன்னை சுகத்தில் முனக வைத்தது..... எது அவனைத் தள்ளிவிட்டுவிட்டு அவனிடமிருந்து தப்பி ஓடவிடாமல் இப்படி அவனுக்கு தன்னை அடங்கி நிற்க வைத்திருப்பது? இப்படி ஹார்டாக கையாளப்படுவது மனத்துக்குப் பிடித்திருந்தாலும் இது தவறல்லவா?
எதிர்பாராமல் கிடைத்த ஒரு முரடனின் தொடுதலில்.... ஒரு mixed feeling-ல்... அவனைத் தள்ளிவிட்டுவிட்டு ஓடவும் மனதில்லாமல்... அவனுக்கு அடங்கிப் படுக்கவும் மனதில்லாமல்.... அவள் தன் மனதோடு போராடிக்கொண்டிருக்க, அவள் யோசனையைத் தடுப்பதுபோல்.... வேலு அவள் மென்மையான குண்டிகளில் ஒரு அடி கொடுத்தான்.
அவளைப் போகச்சொல்லு... என்றான்.
பிடிச்சி கசக்கிவிட்டாச்சு. துணிகளையும் அவுத்தாச்சு. இனிமே என்ன... இவளை ஆசைதீர வச்சி வச்சி ஓக்க வேண்டியதுதான்
அவளை அந்தக் கோலத்தில் பார்த்ததும், அவன் முழு மிருகமாக மாறியிருந்தான். தயங்கித் தயங்கி வீணாவை பார்த்து ரசிப்பவன்... இப்போது காம வெறியில் நின்றான்.
மலர், அவனது அடியை வாங்கிக்கொண்டு, உதடுகளை வாய்க்குள் வைத்துக்கொண்டு, கண்ணீர் மல்க நின்றாள்.
இந்த சுகம் பிடித்திருக்கிறது. ஆனால் இது தப்பு. என் கணவன் வேறு எந்தப் பெண்ணுடனும் படுக்கக்கூடாது என்று நினைக்கும் நான்... இவனது ஆசைக்கு இணங்கிப் படுத்தால் அது மிகப்பெரிய தப்பு.
களங்கப்பட்டுவிடக்கூடாது.... ராஜ்க்கு துரோகம் செய்யக்கூடாது என்று உறுதியாக நினைத்துக்கொண்டு... மனதை அடக்கிக்கொண்டு... ஆசைகளை கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு....
அக்கா நான் வேலுகிட்ட மாட்டிட்டு இருக்கேன் என்று கத்துவதற்கு வாயை திறப்பதற்குள், வேலு அவள் குண்டிகளில் இன்னொரு அடி கொடுத்தான்.
ஹான்........
மலர்... மலர்... எங்கடீ இருக்கே.... நான் கிளம்புறேன். வீட்டை பார்த்துக்கோ. Bye
அவள் கதவை சாத்திவிட்டுப் ஓடும் சத்தம் கேட்க.... வேலு சந்தோஷத்தில்... வானத்தில் மிதந்தான். அவனுக்கு... இன்று மலரை போடுவது கன்பார்ம் ஆனது. மலரின் பின்புற அழகை அணு அணுவாக ரசித்துப் பார்த்தான். ஆஹா இன்னைக்கு என்ன அதிர்ஷ்டம் செயதேன்?
ஐயோ அக்கா என்ன இப்படி ஒரு சூழ்நிலைல விட்டுட்டுப் போறியே....
என்ன விட்டுடுங்க வேலு.... ப்ளீஸ்..... என்று கெஞ்சினாள்.
அப்புறம் ஏண்டி நான் அங்க பிடிச்சி கசக்கும்போது சுகத்துல முனகுன? அப்போ ஆசை இருக்குதான? என்று சொல்லிக்கொண்டே அவன் அவளை பின்னாலிருந்து கட்டிப் பிடிக்க... மலர், தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு, அவன் கையைக் கடித்தாள். முலைகள் குலுங்க அவனிடமிருந்து விலகி ஓடினாள்.
வீணாவின் ரூமுக்குள் நுழைந்து கதவை அடைக்கப்போக.... அவனோ கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தான்.
ரொம்ப வசதியாப் போச்சு...
வேலு உங்கள கெஞ்சிக் கேட்டுக்கறேன் ப்ளீஸ் என்ன விட்டுடுங்க
ஒருதடவை படு. நான் யார்கிட்டயும் சொல்லமாட்டேன்
சொல்லிக்கொண்டே வேலு அவளைத் தூக்கிக் கட்டிலில் போட.... அவள் பெட்ஷீட்டை இழுத்து தன்னை மூடிக்கொண்டாள்.
கடவுளே... என்ன காப்பாத்துங்க... ராஜ்... எங்கடா இருக்க..... - அவளுக்கு அழுகை வந்தது. அப்போது காலிங்க் பெல் அடித்தது.
வேலு, பதட்டத்தோடு வாசலை நோக்கிப் பார்த்தான். ஆனந்த் இவ்ளோ சீக்கிரம் வரமாட்டாரே....
மலர், திரும்பி நின்றுகொண்டு, வேகம் வேகமாக வீணாவின் நைட்டி ஒன்றை எடுத்து போட்டாள். வாசலில் நிற்பது யாராக இருந்தாலும் உதவி கேட்கவேண்டும் என்று, வேலுவை தள்ளிவிட்டுவிட்டு வாசலுக்கு ஓடினாள். வேலு அவளை ஓடவிடாமல் பிடித்துக்கொண்டான். பிடிச்சி கசக்கும்போது ஐயோ அம்மான்னு முனகிட்டு, இப்போ எங்கடீ ஓடுற? ... என்று சொல்லிக்கொண்டே அவளை அலேக்காகத் தூக்கினான்.
விடு... விடு.... விடு...
மலர் கால்களை உதறினாள்.
பூட்டப்படாத கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு... உள்ளே நுழைந்த ராஜ், வேலு மலரைத் தூக்கி வைத்திருப்பதையும், அவள் திமிறிக்கொண்டிருப்பதையும் பார்க்க.... அதிர்ந்தான்.
நிஷா சொன்னதுபோல்... தனது பாசத்தையும்...அன்பையும்.. கவனத்தையும்... மலருக்கே கொடுக்கவேண்டும், வீணாவும் வேண்டாம் இனி காமினியும் வேண்டாம் வந்தனாவும் வேண்டாம் என்று... மனம் மாறி, காரைத் திருப்பிக்கொண்டு வந்த அவன்.. வேலுவின் கையில், மலர் சிக்கிக்கொண்டிருப்பதை சிறிதும் எதிர்பார்க்கவில்லை.
வேலுவுக்கு... கால்கள் ஆட்டம் கொடுத்தன. மலர் அவன் கையிலிருந்து குதித்து ராஜ்ஜிடம் ஓடினாள். அவனைக் கட்டிக்கொண்டாள். தேங்க்ஸ் ராஜ்.. தேங்க்ஸ்.. தேங்க்ஸ்.... என்று அவனை இறுக்கமாகக் கட்டிக்கொண்டாள். அழுதாள். ஒருசில நிமிடங்கள்... அவன் ஆசைக்கு இனங்கத் தூண்டி தனக்குள் எழுந்த ஆசையை... தன் வீக்னெஸை நினைத்து அழுதாள்.
எவ்வளவு தைரியம் இருந்தா என் மலர் மேல கை வைப்ப?
கத்திக்கொண்டே ராஜ் மலரை விலக்கிவிட்டு, வேலுவை ஓங்கி ஒரு மிதி மிதித்தான். மலரின் கலங்கிய கண்களைப் பார்த்தான்.
இதுவரை மற்றவர்களை அடித்து மட்டுமே பழக்கப்பட்டிருந்த வேலு, கீழே விழுந்த அதே வேகத்தில் எழுந்து, நீ என்ன பெரிய புடுங்கியா? என்று ஆத்திரத்தோடு ராஜ்ஜை அடிக்கக் கையை ஓங்க, பயங்கர கோபத்தில் இருந்த ராஜ் அவன் கண்ணத்தில் ஓங்கி ஒரு குத்து விட்டான்.
ராஜ் விட்ட அந்த குத்தில், வேலு, ஷர்மாவிடம் போய் விழுந்தான்.
ஆனந்த் போகும்போது வேலுவும் அவர்கூடவே போய்விட்டான் என்றுதான் அவள் நினைத்திருந்தாள்.
இங்கே, வேலு மலரை அம்மணமாக்கிவிட்டிருந்தான். மலர், துணிகளால் தன் பெண்மையை மறைத்துக்கொண்டு திரும்பி நின்றுகொண்டிருந்தாள். அவனது தொடுதலால் மோசமாகத் தூண்டப்பட்டிருந்தாள். ஒரு சாதாரண முரடன் கண்டபடி தன் மதிப்பு மிக்க அந்தரங்கங்களை பிடித்து கசக்கிவிட்டானே..... தன் அந்தஸ்த்தைப் பற்றிக் கொஞ்சமும் கவலைப்படாமல் தன்னை அம்மணமாக்கிவிட்டானே.... இந்த தொடுதல்... இந்த கசக்கல்.... இந்த சுகம்.... பிடித்திருக்கிறதுதான். ஆனால் இந்த காமவெறி பிடித்த எவனோ ஒருவனுக்கு நான் ஒத்துழைப்பது ராஜ்க்கு செய்யும் துரோகம் அல்லவா? என்னை ஆசை ஆசையாய் மணந்து கொண்ட ராஜ்க்கு நான் செய்யும் பாவம் அல்லவா?
நான் ஏன் ஓடவில்லை? ஏன் கத்திக் கூப்பாடு போடவில்லை? எது என்னைத் தடுக்கிறது? தினமும் கிடைத்துக்கொண்டிருந்த உடல் சுகம்... அரவணைப்பு.... கிடைக்காமல் காய்ந்துபோய் ஏக்கத்தோடு இருந்ததாலா?
எது அவன் தன் புண்டையை பிடித்து கசக்கும்போது தன்னை சுகத்தில் முனக வைத்தது..... எது அவனைத் தள்ளிவிட்டுவிட்டு அவனிடமிருந்து தப்பி ஓடவிடாமல் இப்படி அவனுக்கு தன்னை அடங்கி நிற்க வைத்திருப்பது? இப்படி ஹார்டாக கையாளப்படுவது மனத்துக்குப் பிடித்திருந்தாலும் இது தவறல்லவா?
எதிர்பாராமல் கிடைத்த ஒரு முரடனின் தொடுதலில்.... ஒரு mixed feeling-ல்... அவனைத் தள்ளிவிட்டுவிட்டு ஓடவும் மனதில்லாமல்... அவனுக்கு அடங்கிப் படுக்கவும் மனதில்லாமல்.... அவள் தன் மனதோடு போராடிக்கொண்டிருக்க, அவள் யோசனையைத் தடுப்பதுபோல்.... வேலு அவள் மென்மையான குண்டிகளில் ஒரு அடி கொடுத்தான்.
அவளைப் போகச்சொல்லு... என்றான்.
பிடிச்சி கசக்கிவிட்டாச்சு. துணிகளையும் அவுத்தாச்சு. இனிமே என்ன... இவளை ஆசைதீர வச்சி வச்சி ஓக்க வேண்டியதுதான்
அவளை அந்தக் கோலத்தில் பார்த்ததும், அவன் முழு மிருகமாக மாறியிருந்தான். தயங்கித் தயங்கி வீணாவை பார்த்து ரசிப்பவன்... இப்போது காம வெறியில் நின்றான்.
மலர், அவனது அடியை வாங்கிக்கொண்டு, உதடுகளை வாய்க்குள் வைத்துக்கொண்டு, கண்ணீர் மல்க நின்றாள்.
இந்த சுகம் பிடித்திருக்கிறது. ஆனால் இது தப்பு. என் கணவன் வேறு எந்தப் பெண்ணுடனும் படுக்கக்கூடாது என்று நினைக்கும் நான்... இவனது ஆசைக்கு இணங்கிப் படுத்தால் அது மிகப்பெரிய தப்பு.
களங்கப்பட்டுவிடக்கூடாது.... ராஜ்க்கு துரோகம் செய்யக்கூடாது என்று உறுதியாக நினைத்துக்கொண்டு... மனதை அடக்கிக்கொண்டு... ஆசைகளை கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு....
அக்கா நான் வேலுகிட்ட மாட்டிட்டு இருக்கேன் என்று கத்துவதற்கு வாயை திறப்பதற்குள், வேலு அவள் குண்டிகளில் இன்னொரு அடி கொடுத்தான்.
ஹான்........
மலர்... மலர்... எங்கடீ இருக்கே.... நான் கிளம்புறேன். வீட்டை பார்த்துக்கோ. Bye
அவள் கதவை சாத்திவிட்டுப் ஓடும் சத்தம் கேட்க.... வேலு சந்தோஷத்தில்... வானத்தில் மிதந்தான். அவனுக்கு... இன்று மலரை போடுவது கன்பார்ம் ஆனது. மலரின் பின்புற அழகை அணு அணுவாக ரசித்துப் பார்த்தான். ஆஹா இன்னைக்கு என்ன அதிர்ஷ்டம் செயதேன்?
ஐயோ அக்கா என்ன இப்படி ஒரு சூழ்நிலைல விட்டுட்டுப் போறியே....
என்ன விட்டுடுங்க வேலு.... ப்ளீஸ்..... என்று கெஞ்சினாள்.
அப்புறம் ஏண்டி நான் அங்க பிடிச்சி கசக்கும்போது சுகத்துல முனகுன? அப்போ ஆசை இருக்குதான? என்று சொல்லிக்கொண்டே அவன் அவளை பின்னாலிருந்து கட்டிப் பிடிக்க... மலர், தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு, அவன் கையைக் கடித்தாள். முலைகள் குலுங்க அவனிடமிருந்து விலகி ஓடினாள்.
வீணாவின் ரூமுக்குள் நுழைந்து கதவை அடைக்கப்போக.... அவனோ கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தான்.
ரொம்ப வசதியாப் போச்சு...
வேலு உங்கள கெஞ்சிக் கேட்டுக்கறேன் ப்ளீஸ் என்ன விட்டுடுங்க
ஒருதடவை படு. நான் யார்கிட்டயும் சொல்லமாட்டேன்
சொல்லிக்கொண்டே வேலு அவளைத் தூக்கிக் கட்டிலில் போட.... அவள் பெட்ஷீட்டை இழுத்து தன்னை மூடிக்கொண்டாள்.
கடவுளே... என்ன காப்பாத்துங்க... ராஜ்... எங்கடா இருக்க..... - அவளுக்கு அழுகை வந்தது. அப்போது காலிங்க் பெல் அடித்தது.
வேலு, பதட்டத்தோடு வாசலை நோக்கிப் பார்த்தான். ஆனந்த் இவ்ளோ சீக்கிரம் வரமாட்டாரே....
மலர், திரும்பி நின்றுகொண்டு, வேகம் வேகமாக வீணாவின் நைட்டி ஒன்றை எடுத்து போட்டாள். வாசலில் நிற்பது யாராக இருந்தாலும் உதவி கேட்கவேண்டும் என்று, வேலுவை தள்ளிவிட்டுவிட்டு வாசலுக்கு ஓடினாள். வேலு அவளை ஓடவிடாமல் பிடித்துக்கொண்டான். பிடிச்சி கசக்கும்போது ஐயோ அம்மான்னு முனகிட்டு, இப்போ எங்கடீ ஓடுற? ... என்று சொல்லிக்கொண்டே அவளை அலேக்காகத் தூக்கினான்.
விடு... விடு.... விடு...
மலர் கால்களை உதறினாள்.
பூட்டப்படாத கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு... உள்ளே நுழைந்த ராஜ், வேலு மலரைத் தூக்கி வைத்திருப்பதையும், அவள் திமிறிக்கொண்டிருப்பதையும் பார்க்க.... அதிர்ந்தான்.
நிஷா சொன்னதுபோல்... தனது பாசத்தையும்...அன்பையும்.. கவனத்தையும்... மலருக்கே கொடுக்கவேண்டும், வீணாவும் வேண்டாம் இனி காமினியும் வேண்டாம் வந்தனாவும் வேண்டாம் என்று... மனம் மாறி, காரைத் திருப்பிக்கொண்டு வந்த அவன்.. வேலுவின் கையில், மலர் சிக்கிக்கொண்டிருப்பதை சிறிதும் எதிர்பார்க்கவில்லை.
வேலுவுக்கு... கால்கள் ஆட்டம் கொடுத்தன. மலர் அவன் கையிலிருந்து குதித்து ராஜ்ஜிடம் ஓடினாள். அவனைக் கட்டிக்கொண்டாள். தேங்க்ஸ் ராஜ்.. தேங்க்ஸ்.. தேங்க்ஸ்.... என்று அவனை இறுக்கமாகக் கட்டிக்கொண்டாள். அழுதாள். ஒருசில நிமிடங்கள்... அவன் ஆசைக்கு இனங்கத் தூண்டி தனக்குள் எழுந்த ஆசையை... தன் வீக்னெஸை நினைத்து அழுதாள்.
எவ்வளவு தைரியம் இருந்தா என் மலர் மேல கை வைப்ப?
கத்திக்கொண்டே ராஜ் மலரை விலக்கிவிட்டு, வேலுவை ஓங்கி ஒரு மிதி மிதித்தான். மலரின் கலங்கிய கண்களைப் பார்த்தான்.
இதுவரை மற்றவர்களை அடித்து மட்டுமே பழக்கப்பட்டிருந்த வேலு, கீழே விழுந்த அதே வேகத்தில் எழுந்து, நீ என்ன பெரிய புடுங்கியா? என்று ஆத்திரத்தோடு ராஜ்ஜை அடிக்கக் கையை ஓங்க, பயங்கர கோபத்தில் இருந்த ராஜ் அவன் கண்ணத்தில் ஓங்கி ஒரு குத்து விட்டான்.
ராஜ் விட்ட அந்த குத்தில், வேலு, ஷர்மாவிடம் போய் விழுந்தான்.