29-07-2020, 10:57 PM
மறுநாள் -
ராஜ், டிப் டாப்பாக கிளம்பி, ஸ்டைலாக காரை நோக்கி வந்துகொண்டிருந்தான்.
கம்பெனிக்கு போய்விட்டு, தலையை காட்டிவிட்டு, அங்கிருந்து போய், தன் நண்பன் ஒருவனின் கெஸ்ட் ஹவுஸில் வைத்து வீணாவை ஓத்து... ஒழுகவிட்டு... அவளை அம்மணமாக செடிகளுக்கிடையே ஓடவிட்டு ரசிப்பதாக திட்டம். அவளை அங்கே வரச்சொல்லிவிட்டான்
கார் கதவை திறந்தபோது, சாமிக்கு போட பூப்பறித்துவிட்டு வந்துகொண்டிருந்த நிஷாவின் கண்ணில் பட்டுவிட்டான்.
என்னண்ணா... நான் சொன்னதை யோசிச்சுப் பார்த்தியா...
அது சரிவராது நிஷா. அவ இன்னும் கொஞ்ச நாள் அங்க கிடந்து காயட்டும்
நிஷா, பார்க்கிங்க் அருகில் சிறு சிறு வேலைகள் செய்துகொண்டிருந்த காவலாளியைப் பார்த்தாள்.
உள்ள வா... உன்கிட்ட பேசணும் என்று சொல்லிவிட்டு நடந்தாள். ராஜ் அவள் பின்னால் வந்தான்.
உங்களை சண்டை போடவேணாம்னு சொல்லல. நீங்களே பேசி தீர்த்துக்கோங்கன்னு சொன்னேன். உங்களுக்கு நடுவுல வீணா எதுக்கு? நான் எதுக்கு?
அவளோட திமிர்தான் நிஷா எனக்கு பிடிக்கல
அவளுக்காக நீ விட்டுக்கொடுத்தா அவ உனக்காக பலமடங்கு விட்டுக்கொடுத்து நடந்துப்பா. இதையெல்லாம் நான் சொல்லி உனக்கு தெரியணுமா?
அவன், கார் சாவியால் மீசையை வருடிக்கொண்டு, பேசாமல் நின்றுகொண்டிருந்தான்.
என்னடா... இவ எல்லாம் அட்வைஸ் பன்றாளேன்னு நினைக்குறியா.....
சேச்சே... அப்டிலாம் இல்ல நிஷா. ப்ளீஸ் இனிமே இப்படி பேசாதே
அவள் அவனை நெருங்கி வந்தாள். அவன் தலையை கோதிவிட்டாள்.
குடும்ப வாழ்க்கைல நான் தோத்துப் போயிருக்கலாம். ஆனா என் அண்ணன் எப்பவும் சந்தோஷமா இருக்கணும்.
அவளது அன்பு, ராஜ்ஜை நெகிழச் செய்தது.
நான் சொல்றதை கேளுணா.. உன் கவனத்தை... உன் பாசத்தை... மத்த பொண்ணுங்கக்கிட்ட சிதறவிடாத. முழுசா அண்ணிக்கு கொடு. அப்புறம் பாரு... அவ நீ என்ன சொன்னாலும் கேட்பா.
அவன் பெருமூச்சு விட்டான். சரி நிஷா... என்றான்.
கம்பெனிக்குப் போகும் வழியில்... காரை நிறுத்திவிட்டு, கோபத்தோடு கீழே இறங்கினான். கார் கதவை அறைந்து சாத்தினான். அவனுக்கு.. கடைசியாக நிஷா சொன்னது மனதில் ஓடிக்கொண்டே இருந்தது. நான் என் வாழ்க்கையை தொலைச்ச மாதிரி நீயும் தொலைச்சிடாதே அண்ணா......
இந்த சின்ன விஷயத்துக்கு எதுக்கு நிஷா நீ இவ்வளவு கவலைப்படுற? இன்னும் குழந்தையாவே இருக்கியே....நிஷா....நிஷா.... !!! என்று சொல்லிக்கொண்டே தம்மை எடுத்து பற்றவைத்தான்.
அப்போது அவனுக்கு வீணாவிடமிருந்து போன் வந்தது. அவன் முகம் மலர்ந்தது. உண்மையை சொல்லப்போனால், மலர் போனதிலிருந்து அவன் காய்ந்து போயிருந்தான்.
ராஜ்... கிளம்பிட்டீங்களா?
ம்.... அங்கதான் வந்துட்டிருக்கேன். நீ?
இன்னும் 10 மினிட்ஸ்ல வீட்டிலிருந்து கிளம்பிடுவேன். இன்னைக்கு புல் டே என்கூட இருப்பீங்கள்ல? என் மகளை அவரோட சிஸ்டர் வீட்டுல விட்டிருக்கேன்
சரியான கள்ளிடி நீ
நீங்க சொன்ன புடவைதான் கட்டியிருக்கேன். அப்புறம்... சென்ட் எதுவும் அடிக்கல. நீங்க என்ன அம்மணமா நிக்கவச்சி... நான் எவ்ளோ மனமா இருக்கேன்னு பார்க்கப்போறதா சொன்னீங்கல்ல.... அதான்...
அவனுக்கு ஜிவ்வென்று இருந்தது.
ராஜ், டிப் டாப்பாக கிளம்பி, ஸ்டைலாக காரை நோக்கி வந்துகொண்டிருந்தான்.
கம்பெனிக்கு போய்விட்டு, தலையை காட்டிவிட்டு, அங்கிருந்து போய், தன் நண்பன் ஒருவனின் கெஸ்ட் ஹவுஸில் வைத்து வீணாவை ஓத்து... ஒழுகவிட்டு... அவளை அம்மணமாக செடிகளுக்கிடையே ஓடவிட்டு ரசிப்பதாக திட்டம். அவளை அங்கே வரச்சொல்லிவிட்டான்
கார் கதவை திறந்தபோது, சாமிக்கு போட பூப்பறித்துவிட்டு வந்துகொண்டிருந்த நிஷாவின் கண்ணில் பட்டுவிட்டான்.
என்னண்ணா... நான் சொன்னதை யோசிச்சுப் பார்த்தியா...
அது சரிவராது நிஷா. அவ இன்னும் கொஞ்ச நாள் அங்க கிடந்து காயட்டும்
நிஷா, பார்க்கிங்க் அருகில் சிறு சிறு வேலைகள் செய்துகொண்டிருந்த காவலாளியைப் பார்த்தாள்.
உள்ள வா... உன்கிட்ட பேசணும் என்று சொல்லிவிட்டு நடந்தாள். ராஜ் அவள் பின்னால் வந்தான்.
உங்களை சண்டை போடவேணாம்னு சொல்லல. நீங்களே பேசி தீர்த்துக்கோங்கன்னு சொன்னேன். உங்களுக்கு நடுவுல வீணா எதுக்கு? நான் எதுக்கு?
அவளோட திமிர்தான் நிஷா எனக்கு பிடிக்கல
அவளுக்காக நீ விட்டுக்கொடுத்தா அவ உனக்காக பலமடங்கு விட்டுக்கொடுத்து நடந்துப்பா. இதையெல்லாம் நான் சொல்லி உனக்கு தெரியணுமா?
அவன், கார் சாவியால் மீசையை வருடிக்கொண்டு, பேசாமல் நின்றுகொண்டிருந்தான்.
என்னடா... இவ எல்லாம் அட்வைஸ் பன்றாளேன்னு நினைக்குறியா.....
சேச்சே... அப்டிலாம் இல்ல நிஷா. ப்ளீஸ் இனிமே இப்படி பேசாதே
அவள் அவனை நெருங்கி வந்தாள். அவன் தலையை கோதிவிட்டாள்.
குடும்ப வாழ்க்கைல நான் தோத்துப் போயிருக்கலாம். ஆனா என் அண்ணன் எப்பவும் சந்தோஷமா இருக்கணும்.
அவளது அன்பு, ராஜ்ஜை நெகிழச் செய்தது.
நான் சொல்றதை கேளுணா.. உன் கவனத்தை... உன் பாசத்தை... மத்த பொண்ணுங்கக்கிட்ட சிதறவிடாத. முழுசா அண்ணிக்கு கொடு. அப்புறம் பாரு... அவ நீ என்ன சொன்னாலும் கேட்பா.
அவன் பெருமூச்சு விட்டான். சரி நிஷா... என்றான்.
கம்பெனிக்குப் போகும் வழியில்... காரை நிறுத்திவிட்டு, கோபத்தோடு கீழே இறங்கினான். கார் கதவை அறைந்து சாத்தினான். அவனுக்கு.. கடைசியாக நிஷா சொன்னது மனதில் ஓடிக்கொண்டே இருந்தது. நான் என் வாழ்க்கையை தொலைச்ச மாதிரி நீயும் தொலைச்சிடாதே அண்ணா......
இந்த சின்ன விஷயத்துக்கு எதுக்கு நிஷா நீ இவ்வளவு கவலைப்படுற? இன்னும் குழந்தையாவே இருக்கியே....நிஷா....நிஷா.... !!! என்று சொல்லிக்கொண்டே தம்மை எடுத்து பற்றவைத்தான்.
அப்போது அவனுக்கு வீணாவிடமிருந்து போன் வந்தது. அவன் முகம் மலர்ந்தது. உண்மையை சொல்லப்போனால், மலர் போனதிலிருந்து அவன் காய்ந்து போயிருந்தான்.
ராஜ்... கிளம்பிட்டீங்களா?
ம்.... அங்கதான் வந்துட்டிருக்கேன். நீ?
இன்னும் 10 மினிட்ஸ்ல வீட்டிலிருந்து கிளம்பிடுவேன். இன்னைக்கு புல் டே என்கூட இருப்பீங்கள்ல? என் மகளை அவரோட சிஸ்டர் வீட்டுல விட்டிருக்கேன்
சரியான கள்ளிடி நீ
நீங்க சொன்ன புடவைதான் கட்டியிருக்கேன். அப்புறம்... சென்ட் எதுவும் அடிக்கல. நீங்க என்ன அம்மணமா நிக்கவச்சி... நான் எவ்ளோ மனமா இருக்கேன்னு பார்க்கப்போறதா சொன்னீங்கல்ல.... அதான்...
அவனுக்கு ஜிவ்வென்று இருந்தது.