28-07-2020, 10:45 PM
(This post was last modified: 28-07-2020, 11:07 PM by Dubai Seenu. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
பாடம் சொல்லிக்கொடுத்துவிட்டு வீட்டுக்குள் வந்த நிஷா, களைப்போடு போனை எடுத்துப் பார்க்க... சீனுவிடமிருந்து 8 மிஸ்டு கால் என்று காட்டியது. அவளுக்கு உடனே சீனுவோடு கிடந்த காட்சிகள் சரசரவென்று நினைவுக்கு வந்து போக... நெற்றியில் கைவைத்துக்கொண்டு உட்கார்ந்தாள். அழுகை முட்டிக்கொண்டு வந்தது. என்னதான் முயற்சி செய்தாலும் ஞாபகத்துக்கு வந்துவிடுகிறது.
சோகமாக உட்கார்ந்திருந்தாள். சுவரையே வெறித்துப் பார்த்தாள்.
என்னென்னவோ சொல்லிவிட்டு, திட்டிவிட்டு, தூக்கி எறிந்துவிட்டு வந்தாயிற்று. சீனுவை மறப்பது அவ்வளவு சுலபமில்லைதான். ஆனால் மறந்துதான் ஆகவேண்டும். படுக்கையில் சுகம் கொடுப்பதில் வேண்டுமானால் அவன் மன்மதனாக இருக்கலாம். ஆனால் வாழ்க்கைக்கு? குடும்ப வாழ்க்கைக்கு அவன் ஏற்றவனே கிடையாது. அதுக்கு ஒருவனுக்கு ஓக்கத் தெரிந்தால் மட்டும் போதாது. நிறைய குவாலிட்டீஸ் வேணும். அவன் நல்லவனா இருக்கணும். மறந்துடு நிஷா அவனை மொத்தமா... முழுசா... அடியோடு மறந்துடு!.... - மனதுக்குள் மருகினாள்.
அவள் கண்களில் அவளையுமறியாமல் கண்ணீர் வந்தது. உடலளவிலும்... மனசளவிலும்... தான் குணப்படுத்த முடியாத அளவுக்கு கெட்டுப்போய்விட்டதை உணர்ந்தாள். அவன் கொடுத்திருந்த 8 மிஸ்டு கால்கள் அவளை வாட்டின.
ஒருவேளை.... இனிமேல் இப்படி நடந்துக்கவே மாட்டேன்... என்னை ஏத்துக்கோ நிஷா.. என்று கதறப்போகிறானோ? அவன் சப்போஸ் அழுதுகொண்டே கெஞ்சினால்...... ? அவனை நம்பலாமா?
அவளுக்கு தலையே வெடித்துவிடுவதுபோல இருந்தது. கடைசியில் சீனுவே வென்றான். போனை எடுத்து அழுதுகொண்டே அவனுக்கு கால் பண்ணினாள்.
மனது வலிக்க... காத்திருந்தாள்.
ஹலோ.... என்று ஒரு இளம் பெண்ணின் குரல் கேட்டது.
நிஷா கண்களை துடைத்துக்கொண்டு, தான் சீனுவுக்குத்தான் போன் பண்ணியிருக்கிறோமா என்று பார்த்தாள். நன்றாக உற்றுப் பார்த்தாள். அவள் சீனுவுக்குத்தான் போன் போட்டிருந்தாள்.
ஹலோ... ஹலோ.... பேசுங்க மேடம்... என்று சொல்லிக்கொண்டே இருந்தது அந்தப் பெண் குரல்.
சி...சீனு........
அவர் குளிச்சிட்டு இருக்காருங்க.....
அவள் பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போதே டிங்க் டிங்க்... என்று டோர் பெல் சத்தம் கேட்டது. ரூம் சர்வீஸ் மேடம்... என்ற குரல் கேட்டது. நிஷாவுக்கு அது ஒரு ஹோட்டல் என்பது புரிந்தது. கண்களில் கண்ணீர் பெருகி ஓடியது.
உன்ன நான் இனி நினைக்கவே மாட்டேன் சீனு.... என்று.... போனை.... ஓங்கி தரையில் எறிந்தாள்.
ஹைதராபாத்தில் இருக்கும்போது, சீனு, காமினிக்காக... N என்று நிஷாவின் நம்பரை save செய்து வைத்திருந்தான்.
யார் இந்த N? என்று நினைத்துக்கொண்டே அகல்யா, பாண்டிச்சேரி ஹோட்டலில்....சாந்தியிடம் பேசுவதற்காக, அவன் போனிலிருந்து, பரத்தின் நம்பரை எடுத்துக்கொண்டிருந்தாள்.
சோகமாக உட்கார்ந்திருந்தாள். சுவரையே வெறித்துப் பார்த்தாள்.
என்னென்னவோ சொல்லிவிட்டு, திட்டிவிட்டு, தூக்கி எறிந்துவிட்டு வந்தாயிற்று. சீனுவை மறப்பது அவ்வளவு சுலபமில்லைதான். ஆனால் மறந்துதான் ஆகவேண்டும். படுக்கையில் சுகம் கொடுப்பதில் வேண்டுமானால் அவன் மன்மதனாக இருக்கலாம். ஆனால் வாழ்க்கைக்கு? குடும்ப வாழ்க்கைக்கு அவன் ஏற்றவனே கிடையாது. அதுக்கு ஒருவனுக்கு ஓக்கத் தெரிந்தால் மட்டும் போதாது. நிறைய குவாலிட்டீஸ் வேணும். அவன் நல்லவனா இருக்கணும். மறந்துடு நிஷா அவனை மொத்தமா... முழுசா... அடியோடு மறந்துடு!.... - மனதுக்குள் மருகினாள்.
அவள் கண்களில் அவளையுமறியாமல் கண்ணீர் வந்தது. உடலளவிலும்... மனசளவிலும்... தான் குணப்படுத்த முடியாத அளவுக்கு கெட்டுப்போய்விட்டதை உணர்ந்தாள். அவன் கொடுத்திருந்த 8 மிஸ்டு கால்கள் அவளை வாட்டின.
ஒருவேளை.... இனிமேல் இப்படி நடந்துக்கவே மாட்டேன்... என்னை ஏத்துக்கோ நிஷா.. என்று கதறப்போகிறானோ? அவன் சப்போஸ் அழுதுகொண்டே கெஞ்சினால்...... ? அவனை நம்பலாமா?
அவளுக்கு தலையே வெடித்துவிடுவதுபோல இருந்தது. கடைசியில் சீனுவே வென்றான். போனை எடுத்து அழுதுகொண்டே அவனுக்கு கால் பண்ணினாள்.
மனது வலிக்க... காத்திருந்தாள்.
ஹலோ.... என்று ஒரு இளம் பெண்ணின் குரல் கேட்டது.
நிஷா கண்களை துடைத்துக்கொண்டு, தான் சீனுவுக்குத்தான் போன் பண்ணியிருக்கிறோமா என்று பார்த்தாள். நன்றாக உற்றுப் பார்த்தாள். அவள் சீனுவுக்குத்தான் போன் போட்டிருந்தாள்.
ஹலோ... ஹலோ.... பேசுங்க மேடம்... என்று சொல்லிக்கொண்டே இருந்தது அந்தப் பெண் குரல்.
சி...சீனு........
அவர் குளிச்சிட்டு இருக்காருங்க.....
அவள் பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போதே டிங்க் டிங்க்... என்று டோர் பெல் சத்தம் கேட்டது. ரூம் சர்வீஸ் மேடம்... என்ற குரல் கேட்டது. நிஷாவுக்கு அது ஒரு ஹோட்டல் என்பது புரிந்தது. கண்களில் கண்ணீர் பெருகி ஓடியது.
உன்ன நான் இனி நினைக்கவே மாட்டேன் சீனு.... என்று.... போனை.... ஓங்கி தரையில் எறிந்தாள்.
ஹைதராபாத்தில் இருக்கும்போது, சீனு, காமினிக்காக... N என்று நிஷாவின் நம்பரை save செய்து வைத்திருந்தான்.
யார் இந்த N? என்று நினைத்துக்கொண்டே அகல்யா, பாண்டிச்சேரி ஹோட்டலில்....சாந்தியிடம் பேசுவதற்காக, அவன் போனிலிருந்து, பரத்தின் நம்பரை எடுத்துக்கொண்டிருந்தாள்.