27-07-2020, 10:22 PM
நேரம் ஒன்றை நெருங்க நெருங்க ராமின் அப்பாவிற்கு டென்ஷன் அதிகமானது. கை கடிகரத்தையும் தூங்கிக் கொண்டிருக்கும் ஷோபனாவையும் பார்த்துக் கொண்டே இருந்தார். ஒரு கையால் தன்னுடைய தடியையும் அழுத்திக் கொண்டே இருந்தார். இப்படியே பண்ணிக் கொண்டிருந்தவர் எப்பொழுது தூங்கினார் என்றே தெரியாமல் தூங்கிப்போனார்.
செல் போனின் அலார்ம் சத்தத்தில் முழித்தாள் ஷோபனா. மெதுவாக எழுந்து அமர்ந்தாள். திரும்பி கட்டிலில் படுத்திருந்த ராமின் அப்பாவை பார்த்தாள். அவர் சீராக மூச்சு விட்டு தூங்கிக்கொண்டிருந்தார். எழுந்த ஷோபனா அந்த மெல்லிய வெளிச்சத்தில் ஜாக்கிரதையாக மருந்தை ஒரு டம்ப்ளரில் ஊற்றினாள்.
ராமின் அப்பாவின் அருகே வந்த ஷோபனாவின் கண் ஒரு நொடி அவரின் விலகியிருந்த போர்வையில் நின்றது. ராமின் அப்பா தன் தடியோடு விளையாடியதில் அவரின் போர்வையும் வேட்டியும் விலகி அவரின் தடி ஜட்டியையும் மீறி வெளியே துருத்திக் கொண்டு இருந்தது. அதைப் பார்த்த ஷோபனாவிற்கு யாரும் அங்கே இல்லாத போதும் வெட்கம் வந்தது. அதைப் பார்ப்பது தவறு என்று அவளின் மனது கூறினாலும் அவளின் கண்கள் அவரின் தடியை நோக்கியே சென்றன. அவரின் தடி முழுவதுமாக தெரியாமல் அதன் நுனி மாத்திரம் ஜட்டிக்கு வெளியே தெரிந்தது.
தூரத்தில் யாரோ நர்ஸ் நடந்து செல்லும் சத்தம் மெல்லியதாக கேட்டது. ஷோபனா சுய நினைவுக்கு வந்தாள். இப்படி ஒரு எண்ணம் வந்ததற்காக அவளையே கடிந்து கொண்டாள் மனதில். பிறகு மெதுவாக போர்வையால் அவரின் இடுப்பை மூட முயற்சி செய்தாள் ஆனால் போர்வை அவரின் காலுக்கடியில் சிக்கியிருந்தது. அவள் அவரை எழுப்பாமல் இருக்க மெதுவாக இழுத்தாள். டக் கென்று ராமின் அப்பா முழித்து விட்டார். அவரின் பார்வையில் தன் இடுப்பருகே நின்று கொண்டு போர்வையை இழுக்கும் ஷோமனா பட்டாள்.
“என்னம்மா என்னாச்சு” என்றார்.
சுதாரித்துக் கொண்ட ஷோபனா “இல்லை அங்கிள் மருந்து சாப்பிட நேரம் ஆச்சு” என்றாள்.
மெதுவாக எழுந்து உட்கார்ந்த ராமின் அப்பா அப்பொழுது தான் தன்னுடைய தொடையும் தடியும் வெளியே தெரிவதை கவனித்தார். அவருக்கு சங்கோஜமாக போனது மெதுவாக போர்வையால் மூடிக்கொண்டார்.
ஷோபனா எதுவும் நடவாதது போல “இந்தாங்க அங்கிள் மருந்து சாப்பிடுங்க” என்றாள்.
மருந்தை அவள் கையில் இருந்து வாங்கி அதை கஷ்டப்பட்டு குடித்தார்.
“தண்ணி வேணுமா அங்கிள்” என்றாள்.
ராமின் அப்பாவிற்கு அப்பொழுது தான் சிறு நீர் கழிக்க வேண்டும் என்ற உணர்வு அதிகம் வந்தது. கட்டிலில் இருந்து எழுந்து உட்கார்ந்தார்.
“இதோ வந்துடறேன் மா” என்று செருப்பை மாட்டினார்.
எங்கே போகிறார் என்று தெரியாமல் குழம்பினாள் ஷோபனா.
“என்னாச்சு அங்கிள் டாக்டர கூப்பிடனுமா” என்றாள்.
“இல்லைமா டாய்லெட் வரை போய்டு வந்துடறேன்” என்று லேசாக சிரித்துக் கொண்டே சொன்னார்.
ஷோபனாவிற்கு வெட்கமாக இருந்தது. அவர் போன பின் அவளுக்கு அவள் பார்த்த காட்சியே மனதில் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. அவர் எப்படி தடியை பிடித்து சிறுநீர் கழிப்பார் என்று வேறு அவளின் மனதில் காட்சி ஓடியது. அவள் எவ்வளவு அதை மறக்க முயன்றாளோ அவ்வளவு அதிகமாக அந்த காட்சி வந்தது. சிறிது நேரத்தில் ராமின் அப்பா வரும் சத்தம் கேட்டது. தான் சிந்தித்து அவருக்கு தெரிந்திருக்குமோ என்று ஷோபனாவிற்கு அளவுக்கு மீறி வெட்கம் வந்தது.
உள்ளே நுழைந்த ராமின் அப்பா நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்த ஷோபனாவைப் பார்த்து “என்னம்மா தூக்கம் வரலியா” என்றார். சிறுநீர் கழித்த பொழுது ராமின் அப்பாவிற்கு ஷோபனாவின் நினைப்பே ஓடிக் கொண்டிருந்தது. “ஒரு வேளை பார்த்திருப்பாளோ. தொட்டுப் பார்த்தால் தான் என்ன?” என்ற எண்ணாமே அவருக்குள் ஒடிக்கொண்டிருந்தது. இத்தனை வயது வரை அவர் தன் மனைவியை தவிர வேறு பெண்ணோடு படுத்ததில்லை. பலரைப் பார்த்து ஆசை பட்டிருந்தாலும் அவருக்கு தைரியம் வந்ததில்லை. முதல் முறையாக ஒரு பெண்ணோடு இப்படி நெருக்கமான இருக்கு தருணம் அவருக்கு இப்பொழுது தான் வந்துள்ளது. ஆனால் அவள் அவர் மகனின் நண்பணின் மனைவி. இவர் உணர்ச்சிவசப்பட்டு அவளை தொட்டு அவள் வெளியே சொல்லிவிட்டால் இது வரை எடுத்திருந்த நல்ல பெயர் போய்விடும் என்ற பயமும் கூடவே இருந்தது.
“படுக்கனும் அங்கிள்” என்றாள் ஷோபனா. அவள் லேசாக காலை விரித்து நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தாள். ராமின் அப்பாவிற்கு நேரே விரிந்திருக்கு அவளின் காலின் நடுவிலே கையை வைத்து அழுத்த வேண்டும் போல இருந்தது. அவளின் நிறமும் அழகும் உடல் வனப்பும் அவரைப் படுத்திக் கொண்டிருந்தது.
அவர் படும் அவஸ்தை புரியாமல் ஷோபனா எழுந்து அவரின் படுக்கையை சரி செய்தாள். அவள் குனிந்து சரி செய்த பொழுது பின்னால் இருந்து பார்த்த ராமின் அப்பாவிற்கு அவளின் அளவான திரண்ட குண்டி தெரிந்தது. அதை பிடித்து பிசைய வேண்டும் என்று அவரின் கரம் துடித்தது ஆனாலும் அவருக்கு தைரியம் வரவில்லை.
செல் போனின் அலார்ம் சத்தத்தில் முழித்தாள் ஷோபனா. மெதுவாக எழுந்து அமர்ந்தாள். திரும்பி கட்டிலில் படுத்திருந்த ராமின் அப்பாவை பார்த்தாள். அவர் சீராக மூச்சு விட்டு தூங்கிக்கொண்டிருந்தார். எழுந்த ஷோபனா அந்த மெல்லிய வெளிச்சத்தில் ஜாக்கிரதையாக மருந்தை ஒரு டம்ப்ளரில் ஊற்றினாள்.
ராமின் அப்பாவின் அருகே வந்த ஷோபனாவின் கண் ஒரு நொடி அவரின் விலகியிருந்த போர்வையில் நின்றது. ராமின் அப்பா தன் தடியோடு விளையாடியதில் அவரின் போர்வையும் வேட்டியும் விலகி அவரின் தடி ஜட்டியையும் மீறி வெளியே துருத்திக் கொண்டு இருந்தது. அதைப் பார்த்த ஷோபனாவிற்கு யாரும் அங்கே இல்லாத போதும் வெட்கம் வந்தது. அதைப் பார்ப்பது தவறு என்று அவளின் மனது கூறினாலும் அவளின் கண்கள் அவரின் தடியை நோக்கியே சென்றன. அவரின் தடி முழுவதுமாக தெரியாமல் அதன் நுனி மாத்திரம் ஜட்டிக்கு வெளியே தெரிந்தது.
தூரத்தில் யாரோ நர்ஸ் நடந்து செல்லும் சத்தம் மெல்லியதாக கேட்டது. ஷோபனா சுய நினைவுக்கு வந்தாள். இப்படி ஒரு எண்ணம் வந்ததற்காக அவளையே கடிந்து கொண்டாள் மனதில். பிறகு மெதுவாக போர்வையால் அவரின் இடுப்பை மூட முயற்சி செய்தாள் ஆனால் போர்வை அவரின் காலுக்கடியில் சிக்கியிருந்தது. அவள் அவரை எழுப்பாமல் இருக்க மெதுவாக இழுத்தாள். டக் கென்று ராமின் அப்பா முழித்து விட்டார். அவரின் பார்வையில் தன் இடுப்பருகே நின்று கொண்டு போர்வையை இழுக்கும் ஷோமனா பட்டாள்.
“என்னம்மா என்னாச்சு” என்றார்.
சுதாரித்துக் கொண்ட ஷோபனா “இல்லை அங்கிள் மருந்து சாப்பிட நேரம் ஆச்சு” என்றாள்.
மெதுவாக எழுந்து உட்கார்ந்த ராமின் அப்பா அப்பொழுது தான் தன்னுடைய தொடையும் தடியும் வெளியே தெரிவதை கவனித்தார். அவருக்கு சங்கோஜமாக போனது மெதுவாக போர்வையால் மூடிக்கொண்டார்.
ஷோபனா எதுவும் நடவாதது போல “இந்தாங்க அங்கிள் மருந்து சாப்பிடுங்க” என்றாள்.
மருந்தை அவள் கையில் இருந்து வாங்கி அதை கஷ்டப்பட்டு குடித்தார்.
“தண்ணி வேணுமா அங்கிள்” என்றாள்.
ராமின் அப்பாவிற்கு அப்பொழுது தான் சிறு நீர் கழிக்க வேண்டும் என்ற உணர்வு அதிகம் வந்தது. கட்டிலில் இருந்து எழுந்து உட்கார்ந்தார்.
“இதோ வந்துடறேன் மா” என்று செருப்பை மாட்டினார்.
எங்கே போகிறார் என்று தெரியாமல் குழம்பினாள் ஷோபனா.
“என்னாச்சு அங்கிள் டாக்டர கூப்பிடனுமா” என்றாள்.
“இல்லைமா டாய்லெட் வரை போய்டு வந்துடறேன்” என்று லேசாக சிரித்துக் கொண்டே சொன்னார்.
ஷோபனாவிற்கு வெட்கமாக இருந்தது. அவர் போன பின் அவளுக்கு அவள் பார்த்த காட்சியே மனதில் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. அவர் எப்படி தடியை பிடித்து சிறுநீர் கழிப்பார் என்று வேறு அவளின் மனதில் காட்சி ஓடியது. அவள் எவ்வளவு அதை மறக்க முயன்றாளோ அவ்வளவு அதிகமாக அந்த காட்சி வந்தது. சிறிது நேரத்தில் ராமின் அப்பா வரும் சத்தம் கேட்டது. தான் சிந்தித்து அவருக்கு தெரிந்திருக்குமோ என்று ஷோபனாவிற்கு அளவுக்கு மீறி வெட்கம் வந்தது.
உள்ளே நுழைந்த ராமின் அப்பா நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்த ஷோபனாவைப் பார்த்து “என்னம்மா தூக்கம் வரலியா” என்றார். சிறுநீர் கழித்த பொழுது ராமின் அப்பாவிற்கு ஷோபனாவின் நினைப்பே ஓடிக் கொண்டிருந்தது. “ஒரு வேளை பார்த்திருப்பாளோ. தொட்டுப் பார்த்தால் தான் என்ன?” என்ற எண்ணாமே அவருக்குள் ஒடிக்கொண்டிருந்தது. இத்தனை வயது வரை அவர் தன் மனைவியை தவிர வேறு பெண்ணோடு படுத்ததில்லை. பலரைப் பார்த்து ஆசை பட்டிருந்தாலும் அவருக்கு தைரியம் வந்ததில்லை. முதல் முறையாக ஒரு பெண்ணோடு இப்படி நெருக்கமான இருக்கு தருணம் அவருக்கு இப்பொழுது தான் வந்துள்ளது. ஆனால் அவள் அவர் மகனின் நண்பணின் மனைவி. இவர் உணர்ச்சிவசப்பட்டு அவளை தொட்டு அவள் வெளியே சொல்லிவிட்டால் இது வரை எடுத்திருந்த நல்ல பெயர் போய்விடும் என்ற பயமும் கூடவே இருந்தது.
“படுக்கனும் அங்கிள்” என்றாள் ஷோபனா. அவள் லேசாக காலை விரித்து நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தாள். ராமின் அப்பாவிற்கு நேரே விரிந்திருக்கு அவளின் காலின் நடுவிலே கையை வைத்து அழுத்த வேண்டும் போல இருந்தது. அவளின் நிறமும் அழகும் உடல் வனப்பும் அவரைப் படுத்திக் கொண்டிருந்தது.
அவர் படும் அவஸ்தை புரியாமல் ஷோபனா எழுந்து அவரின் படுக்கையை சரி செய்தாள். அவள் குனிந்து சரி செய்த பொழுது பின்னால் இருந்து பார்த்த ராமின் அப்பாவிற்கு அவளின் அளவான திரண்ட குண்டி தெரிந்தது. அதை பிடித்து பிசைய வேண்டும் என்று அவரின் கரம் துடித்தது ஆனாலும் அவருக்கு தைரியம் வரவில்லை.