04-03-2019, 12:11 PM
அம்மாவும் சளைத்தவளில்லை - 4
ஒரு வாரம் அப்படியே ஓடி விட்டது. ஒன்றும் புதியதாக நடக்கவில்லை. நான் வயற்வெளியில் எப்போதும் போல சுற்றிக் கொண்டு இருந்தேன். வழக்கம்போல குட்டைக்கு பக்கத்தில் அமர்ந்து பெண்கள் குளிப்பதை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டு காலம் ஓட்டினேன். சங்கரன் விலாஸினி வீட்டில் அதிகம் இருந்ததால் நான் அடிக்கடி விலாஸினியை சந்திப்பதை தவிர்த்தேன். ஒரு சில நாட்கள் அம்மாவும் விலாஸினியும் சேர்ந்து குட்டையில் குளிக்க ஆரம்பித்தார்கள். வீட்டு பாத்ரூமை விட்டு அம்மா பழையபடியே குட்டையில் குளிப்பது எனக்கு ஆச்சரியமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால் நான் விலாஸினி குளிப்பதை பார்க்க முயற்சி செய்த போதெல்லாம் அம்மா அதை பார்த்து தடுத்து விட்டாள். அப்போது அவள் என்னை பார்த்து மிரட்டவே நான் வீட்டுக்கு வந்து விட்டேன். எங்கம்மாவும், விலாஸினியும்தான் இந்த ஏரியாவிலேயே அழகானவர்கள். சில பசங்கள் வந்து நோட்டம் விடுவது எனக்கு தெரியும், அப்படியிருக்க நான் மட்டும் இவர்கள் குளிப்பதை பார்க்க முடியாதது என் கண்ணை உறுத்தியது. இருந்தாலும் சில சமயம் எங்க ஊரில் இருக்கும் மற்ற சில பெண்கள் வெளிப்படையாகவே எனக்கு தங்கள் சாமானை காட்டிக் கொண்டு குளித்தார்கள். நான் திரும்பி நின்று கையடிப்பது கண்டு அவர்கள் கொல்லென்றும் சிரித்தார்கள். ஆகா. தண்ணீரிலேயே கையடிப்பது சுகமான அனுபவம். இருந்தலும் இருவர் குளிப்பதை பார்க்க ஏங்கினேன்.
கொஞ்ச கொஞ்சமாக என் அம்மாவை நிர்வாணமாக பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆசை என்னுள் கொழுந்து விட்டு எறிந்தது. அம்மா கொழுத்த பிட்டத்தை நினைத்துக் கொண்டும், அவள் கொப்பறை தேங்காய் முலைகளை நினைத்துக் கொண்டும் நிறைய தடவை கையடித்து விட்டேன். சில சமயம் விலாஸினியும் அம்மாவும் சேர்ந்து எங்கள் வீட்டுக்கு பின்னால் மூத்திரம் போவார்கள். அந்த சமயத்தில் அம்மாவை எப்படியும் பார்த்து விட வேண்டும் என்று முயற்சி செய்தேன். ஒரு தடவை அவள் கொழுத்த பிட்டத்தைதான் பார்க்க முடிந்தது, பாவாடையை தன் இடுப்பு வரை தூக்கிக் கொண்டு மூத்திரம் போகும்போது அவள் பிட்டத்தை கண்டு கலங்கி நின்றேன். அருமையான குண்டி. தங்க தாம்பாளம் போல பள பளவென்று மின்னியது. அப்படியே என் தடியை வைத்து தேய்க்க வேண்டும் போலிருந்தது. என்ன வழக்கம்போல அவள் எழுந்தவுடன் அவள் கண்ணில் பட்டுவிட்டேன்.
“வெக்கமாயில்ல உனக்கு. நான் மூத்திரம் போறதை கூட பாக்கறையே. நான் நிம்மதியா மூத்திரம் கூட போகமுடியல" என்று சத்தம் போட்டாள். அப்புறம் விலாஸினி சமாதானம் செய்ய நான் ஸாரி என்றேன்.
“ஏண்டா. யாராவது அம்மா மூத்திரம் போவதை பார்ப்பாங்களா? நான் என்ன செய்தாலும் ஏன் வெறிச்சி பார்க்கறே? மறுபடியும் இப்படி வந்தே நான் உன் வாயில்தான் மூத்திரம் போவேன்" என்றாள் கோபத்துடன்.
“ஜாலியாக இருக்கும்" என்று நான் அடிக்குரலில் சொன்னேன். விலாஸினி கல கலவென்று சிரித்து விட்டாள். மறுநாளே அந்த இடத்தை சுற்றி அம்மாவே ஒரு மறைப்பும் போட்டு விட்டாள். மறுநாள் விலாஸினி வந்தாள்
“கலாக்கா நீ குளிக்க வரலயா?" என்றாள்.
“நான் இங்கேயே குளிக்கறேன். நீ போ. இல்லேன்னா எதாவது வந்து என் பின்னாலே வந்து வெறிச்சு பார்க்கும்" என்றபோது நான் பின்னால் நின்றுக் கொண்டு இருந்தேன்.
ஒரு வாரம் அப்படியே ஓடி விட்டது. ஒன்றும் புதியதாக நடக்கவில்லை. நான் வயற்வெளியில் எப்போதும் போல சுற்றிக் கொண்டு இருந்தேன். வழக்கம்போல குட்டைக்கு பக்கத்தில் அமர்ந்து பெண்கள் குளிப்பதை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டு காலம் ஓட்டினேன். சங்கரன் விலாஸினி வீட்டில் அதிகம் இருந்ததால் நான் அடிக்கடி விலாஸினியை சந்திப்பதை தவிர்த்தேன். ஒரு சில நாட்கள் அம்மாவும் விலாஸினியும் சேர்ந்து குட்டையில் குளிக்க ஆரம்பித்தார்கள். வீட்டு பாத்ரூமை விட்டு அம்மா பழையபடியே குட்டையில் குளிப்பது எனக்கு ஆச்சரியமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால் நான் விலாஸினி குளிப்பதை பார்க்க முயற்சி செய்த போதெல்லாம் அம்மா அதை பார்த்து தடுத்து விட்டாள். அப்போது அவள் என்னை பார்த்து மிரட்டவே நான் வீட்டுக்கு வந்து விட்டேன். எங்கம்மாவும், விலாஸினியும்தான் இந்த ஏரியாவிலேயே அழகானவர்கள். சில பசங்கள் வந்து நோட்டம் விடுவது எனக்கு தெரியும், அப்படியிருக்க நான் மட்டும் இவர்கள் குளிப்பதை பார்க்க முடியாதது என் கண்ணை உறுத்தியது. இருந்தாலும் சில சமயம் எங்க ஊரில் இருக்கும் மற்ற சில பெண்கள் வெளிப்படையாகவே எனக்கு தங்கள் சாமானை காட்டிக் கொண்டு குளித்தார்கள். நான் திரும்பி நின்று கையடிப்பது கண்டு அவர்கள் கொல்லென்றும் சிரித்தார்கள். ஆகா. தண்ணீரிலேயே கையடிப்பது சுகமான அனுபவம். இருந்தலும் இருவர் குளிப்பதை பார்க்க ஏங்கினேன்.
கொஞ்ச கொஞ்சமாக என் அம்மாவை நிர்வாணமாக பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆசை என்னுள் கொழுந்து விட்டு எறிந்தது. அம்மா கொழுத்த பிட்டத்தை நினைத்துக் கொண்டும், அவள் கொப்பறை தேங்காய் முலைகளை நினைத்துக் கொண்டும் நிறைய தடவை கையடித்து விட்டேன். சில சமயம் விலாஸினியும் அம்மாவும் சேர்ந்து எங்கள் வீட்டுக்கு பின்னால் மூத்திரம் போவார்கள். அந்த சமயத்தில் அம்மாவை எப்படியும் பார்த்து விட வேண்டும் என்று முயற்சி செய்தேன். ஒரு தடவை அவள் கொழுத்த பிட்டத்தைதான் பார்க்க முடிந்தது, பாவாடையை தன் இடுப்பு வரை தூக்கிக் கொண்டு மூத்திரம் போகும்போது அவள் பிட்டத்தை கண்டு கலங்கி நின்றேன். அருமையான குண்டி. தங்க தாம்பாளம் போல பள பளவென்று மின்னியது. அப்படியே என் தடியை வைத்து தேய்க்க வேண்டும் போலிருந்தது. என்ன வழக்கம்போல அவள் எழுந்தவுடன் அவள் கண்ணில் பட்டுவிட்டேன்.
“வெக்கமாயில்ல உனக்கு. நான் மூத்திரம் போறதை கூட பாக்கறையே. நான் நிம்மதியா மூத்திரம் கூட போகமுடியல" என்று சத்தம் போட்டாள். அப்புறம் விலாஸினி சமாதானம் செய்ய நான் ஸாரி என்றேன்.
“ஏண்டா. யாராவது அம்மா மூத்திரம் போவதை பார்ப்பாங்களா? நான் என்ன செய்தாலும் ஏன் வெறிச்சி பார்க்கறே? மறுபடியும் இப்படி வந்தே நான் உன் வாயில்தான் மூத்திரம் போவேன்" என்றாள் கோபத்துடன்.
“ஜாலியாக இருக்கும்" என்று நான் அடிக்குரலில் சொன்னேன். விலாஸினி கல கலவென்று சிரித்து விட்டாள். மறுநாளே அந்த இடத்தை சுற்றி அம்மாவே ஒரு மறைப்பும் போட்டு விட்டாள். மறுநாள் விலாஸினி வந்தாள்
“கலாக்கா நீ குளிக்க வரலயா?" என்றாள்.
“நான் இங்கேயே குளிக்கறேன். நீ போ. இல்லேன்னா எதாவது வந்து என் பின்னாலே வந்து வெறிச்சு பார்க்கும்" என்றபோது நான் பின்னால் நின்றுக் கொண்டு இருந்தேன்.