Adultery అమలాపాల్ (Writer ఏ టు జెడ్)

[az496511]

భాగం -2

 

ఆరోజు రాత్రి భోజనం తరువాత మా అమ్మ నా రూమ్ లోనికి వచ్చి

 

అమ్మ: మధ్యాహ్నం వెళ్లి వచ్చారు కదా. ఇంతకీ ఏం జరిగింది? ఏదైనా సినిమా ఛాన్స్ వచ్చేఅవకాశం ఉందా?

 

అమల: ప్రస్తుతానికైతే ఏదీ లేదు కానీ కొద్ది రోజుల్లో ఏదైనా వస్తుందేమో చెప్పలేను.

 

అమ్మ: అదేంటే?

 

అమల: అదేనమ్మా ఇప్పుడు నేను అప్లై చేసిన ప్రొడ్యూసరుకు కాస్త అమ్మాయిల పిచ్చి ఉంది అని అతను అన్నాడు. కాబట్టి నాకు అనుమానంగా ఉంది.

 

అమ్మ: అయ్యో రామ ఇది కూడా పోయినట్టేనా! మీ నాన్న డబ్బులు పోయాయి అని చిటపట లాడుతున్నాడు.

 

అమల: కొద్ది రోజులు చూస్తాను.

 

అమ్మ: ఏదో ఒక సినిమా మొదట చేసి డబ్బులు తీసుకుంటే ఇబ్బంది లేకుండా హాయిగా ఉంటుంది.

 

అమల: ఏదైనా ఉంటే వెంటనే నీకు చెప్పాను.

 

అమ్మ: “సర్లే నువ్వు పడుకో. నాకు ఎలాగూ మీ నాన్న గోల తప్పేది కాదు. ఏదో ఒక సినిమా తొందరగా చూద్దాంలే.” అని లేచి వెళ్ళి పోయింది.

 

ఎంత ఆలోచించినా ఏమీ తోచక సరే అప్పటికప్పుడు చేసి ఏమీలేదు అని దుప్పటి కప్పుకుని పడుకున్నాను. అలా ఒక రెండు రోజులు గడిచింది. తర్వాత నాకు ఒక ఫోన్ కాల్ వచ్చింది ఆసిఫ్ నుండి.

 

ఆసిఫ్: హలో

 

అమల: హలో, చెప్పండి సార్

 

ఆసిఫ్: అమల ఇప్పుడు ఏదైనా సినిమా దొరికిందా?

 

అమల: ఇంకా ఏమీ లేదు, మీతో మాట్లాడిన తర్వాత ఆ సినిమా ఆశ వదులుకున్నాను. అప్పటినుండి ప్రొడ్యూసరుకు నేను ఫోన్ చేయలేదు.

 

ఆసిఫ్: సరే నాకు ఒక విషయం తెలిసింది. ఒక డైరెక్టర్ కొత్త అమ్మాయి కోసం వెతుకుతున్నాడు. పెద్ద వాళ్ళు ఇద్దరు అందులో నటిస్తున్నారు అని తెలిసింది. ఒకవేళ నీకు ఇష్టమైతే అప్లై చెయ్యి. నీ అదృష్టం ఎలా ఉందో.

 

అమల: సార్ అక్కడ ఏమి ఇబ్బంది లేదుగా?

 

ఆసిఫ్: నేను ఆ డైరెక్టర్ గురించి విచారించాను. చాలా మంచివాడు అని తెలిసింది. ఒకసారి నీ ప్రయత్నం చెయ్యి. మిగిలిన విషయాలు తరువాత చూసుకో.

 

అమల: అలాగే సార్ వారి డీటెయిల్స్ నాకు పంపించండి. అసలు నన్ను గుర్తు పెట్టుకొని ఫోన్ చేసినందుకు చాలా థ్యాంక్స్.

 

ఆసిఫ్: అలా ఏం లేదు. మా ఇంటి దగ్గరకు వచ్చి సహాయం అడిగినవారికి నేను లేదు అని చెప్పను. ఎంత ఇబ్బంది ఉంటే తప్ప అలా వచ్చి అడగరు.

 

అమల: అవునా సార్

 

ఆసిఫ్: మొదట నన్ను సార్ అనడం ఆపు.

 

అమల: సరే అలా అయితే ఆసిఫ్ గారు అని పిలుస్తాను, కాదనకండి.

 

ఆసిఫ్: సరే. నేను డీటెల్స్ పంపిస్తాను. ఒకవేళ అక్కడ అవకాశం దొరుకుతుందో లేదో, కానీ ప్రయత్నం కూడా చేయకుండా వదిలేయడం మంచిది కాదు. తర్వాత నీ ఇష్టం.

 

అమల: నేను ఖచ్చితంగా ప్రయత్నిస్తాను. మరి ఇంకేదైనా మీకు తెలిస్తే నాకు చెప్పండి సార్.. కాదు... కాదు... ఆసిఫ్ గారు...

 

ఆసిఫ్: నవ్వుతూ “తప్పకుండా”. నువ్వు ఏమీ అనుకోను అంటే ఒక్క మాట చెప్పాలనుకుంటున్నాను.

 

అమల: చెప్పండి

 

ఆసిఫ్: నీకు అంత ఇబ్బందిగా ఉంటే నువ్వు అప్లై చేసిన ఆ ప్రొడ్యూసరుతో మాట్లాడి చూడు. ఒకవేళ మీ పరిస్థితిని బట్టి నీ నిర్ణయం ఏదైనా చేసుకో. పెద్ద సినిమాలకు చాలా పోటీ ఉంటుంది. అందుకని చేతిలోకి వచ్చే అవకాశాన్ని పోగొట్టుకోవద్దు.

 

అమల: సరే ఆలోచించి చూస్తాను.

 

తర్వాత ఫోన్ కట్ చేశాను. ఈ విషయాల్ని అమ్మకు చెప్పాను. తర్వాత బాగా ఆలోచించి అమ్మతో “నేను ఇక్కడ కూడా ప్రయత్నం చేస్తాను. ఒకవేళ ప్రొడ్యూసరుతో మాట్లాడవలసి వస్తే నువ్వు కూడా నాతో పాటు వచ్చి అతనితో మాట్లాడు అని చెప్పాను”. మా అమ్మ కూడా సరే అని చెప్పింది. తర్వాత ఒక ప్రతిరోజు నేను ఆఫీసుకు ఫోన్ చేయడం ఆ రిసెప్షనిస్టు “ప్రొడ్యూసరు గారు ఊర్లో లేరు” అని “ఇవాళ ఆఫీసుకు రాలేదు” అని “ఈ రోజు అపాయింట్మెంట్లు చాలా ఉన్నాయి, కలవడం కుదరదు” అని ఇలా ప్రతి రోజూ ఏదో ఒక కారణం చెప్పి వాయిదాలు వేస్తోంది. అలా ఒక వారం రోజులు గడిచిన తరువాత చివరికి కోపం వచ్చి అడిగాను “అసలు నాకు ఎప్పటికీ అపాయింట్మెంట్ దొరుకుతుంది?”.  మేడం రోజు మీ ఈ సమాధానాలు చెప్పి నాకు కూడా బేజారుగా అనిపిస్తోంది. మీ పరిస్థితి చూస్తే నాకు జాలేస్తోంది. మీరు రేపు ఆఫీసుకు రండి. ఏదో ఒకటి చేసి మిమ్మల్ని అపాయింట్మెంట్ లిస్టులో పెడతాను. “నేను వచ్చే ముందు ఏమన్నా ఫోన్ చేయాలా?” అని అడిగాను. “ఏమి అవసరం లేదు, నాకు వారం రోజుల నుంచి మీ ఫోన్ కాల్ విని బాగా గుర్తుంది. మీరు రేపు తొందరగా రండి. మీ పేరు ముందుగా వచ్చేటట్టుగా ప్రయత్నిస్తాను” అని చెప్పింది. “థాంక్యూ మేడం” అని ఫోన్ పెట్టేసాను.

 

“హమ్మయ్య, రేపు వెళ్లి ఏదో ఒక విషయం తేల్చుకుని వస్తాను” అని ఆ రాత్రికి ప్రశాంతంగా పడుకొని నిద్రపోయాను.

 

తర్వాతి రోజు ఉదయం నిద్ర లేచి పనులన్నీ చూసుకుని రెడీ అయ్యి చక్కగా అల్పాహారం (టిఫిన్) చేసి ఆఫీసుకు చేరుకుని రిసెప్షనిస్టు దగ్గరికి వెళ్లి అపాయింట్మెంట్ గురించి అడిగాను.

 

రెసెప్షనిష్టు: మేడం సార్ ఇప్పుడే వచ్చారు. నేను అడిగి మిమ్మల్ని పంపిస్తాను.

 

అమల: సరే అని నేను అక్కడ కుర్చీలో కూర్చొన్నాను.

 

రెసెప్షనిష్టు: వెంటనే ఫోన్ చేసి మాట్లాడి నన్ను రెండు నిమిషాల తరువాత లోపలికి పంపించింది.

 

నేను లోపలికి వెళ్లాను. గదిలో ప్రొడ్యూసర్ ఒక్కరే కూర్చుని ఉన్నాడు.

 

అమల: గుడ్ మార్నింగ్ సార్

 

ప్రొడ్యూసర్: గుడ్ మార్నింగ్, కూర్చోండి.

 

అమల: నేను కూర్చొన్నాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: ఏం కావాలి, విషయం చెప్పు.

 

అమల: నా పేరు మీద అమల. ఇక్కడ సినిమాలో ఛాన్స్ దొరుకుతుందేమో అని ఫోటోలు డీటెయిల్స్ పంపించాను. దాని విషయం కనుక్కుందామని మీతో మాట్లాడటానికి చాలా రోజులనుంచి ప్రయత్నించాను. ఒక పదిహేను రోజుల కిందట కూడా వచ్చాను. అప్పుడు కూడా మీరు బయటకు వెళ్ళిపోతూ నన్ను మళ్లీ పిలుస్తాను అని అన్నారు.

 

ప్రొడ్యూసర్: ఆ.... గుర్తొచ్చింది.... గుర్తొచ్చింది... అమల, నీ గురించి ఇంకా ఏమైనా నా చెబితే వింటాను.

 

అమల: నేను ఇంతవరకూ నీలతామర, వీరశేఖరన్, సింధుసంవేలి, మైనా సినిమాలు చేశాను. చివరి సినిమాకు తమిళనాడు ఉత్తమనటి అవార్డు వచ్చింది. ఇప్పుడు ఏవైనా సినిమాలు కోసం చూస్తున్నాను. ఏదో వింటున్నట్టుగా విన్నాడు.

 
ప్రొడ్యూసర్: సరే ఇంకా ఏదైనా చెప్పాల్సింది ఉందా?

 

అమల: అంతే సార్. మీరు నాకు ఏదైనా అవకాశం ఇస్తారా? లేదా? అనే విషయం చెబితే నేను మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెట్టకుండా నా దారి చూసుకుందామని అనుకుంటున్నాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: నవ్వుతూ “అరే ఇవాళ వచ్చి ఒకసారి కలిసి ఇప్పుడే నిర్ణయం చెప్పండి అని అంటే ఎలా కుదురుతుంది? నేను కూడా నీ యాక్టింగ్ ఆడిషన్ చూడాలి కదా? నీ మట్టుకు సినిమాలు చేశాను అని అంటే మా సినిమాకు నువ్వు సరిపోతావా లేదా అని చూసుకోవాలి కదా?”

 

అమల: సార్ మీరన్నది నిజం. కానీ నేను ఇవాళ వచ్చి ఇలా మిమ్మల్ని అడగడం లేదు. నా ఫోటోలు డీటెయిల్స్ మీకు చాలా ముందుగా పంపించాను. తర్వాత మిమ్మల్ని కలవడానికి ప్రయత్నించాను. చివరికి చాలా కష్టపడితే ఇవాళ మీతో మాట్లాడటానికి కుదిరింది. దీని గురించి మళ్లీ నాతో మాట్లాడి మీ సమయం వృధా చేసుకోవడం బాగోదు అనిపించింది. అందుకే అలా అడిగాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: సరే అని అక్కడే ఉన్న ఫోన్ తీసుకుని “ఫోన్ చేసి అమల ఫోటోలు, డీటెయిల్స్ తీసుకుని లోపలికి రా” అని అన్నాడు. వెంటనే రిసెప్షనిస్ట్ వాటిని లోపలికి తెచ్చి ఇచ్చి బయటకు వెళ్ళిపోయింది. వాటిని చూసి కొద్దిసేపటి తర్వాత “అమల ఫొటోస్ బాగానే ఉన్నాయి, కానీ నీకు రెండు సీన్లు చెప్తాను యాక్ట్ చేసి చూపించు”

 

అమల: సరే సార్. చెప్పండి

 

ప్రొడ్యూసర్: మొదటిది నీవు హీరోయిన్ అని అనుకుని హీరో దగ్గరకు వెళ్ళి “నువ్వు నన్ను వదిలి వెళ్ళిపోతే తట్టుకోలేను, నువ్వు లేకపోతే నేను బ్రతకలేను” అని తన ప్రేమను అతనికి తెలియజేస్తుంది. దీన్ని నాకు నాలుగు రకాలుగా యాక్టింగ్ చేసి చూపించు. కావాలంటే నన్ను కాసేపు హీరోగా ఊహించుకో.

 

అమల: సరే సార్. అని వెంటనే నాలుగు రకాలుగా యాక్టింగ్ చేసి చూపించాను. తరువాత నా యాక్టింగ్ ఎలా ఉంది అని అడిగినట్టుగా చూశాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: బాగానే ఉంది అన్నట్టుగా తల ఊపుతూ “సరే ఇంకొక సీన్ చెప్తాను”.

 

అమల: చెప్పండి సార్.

 

ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు నీవు ఒక పేద ఇంటి అమ్మాయి. బాగా డబ్బున్న అబ్బాయి నిన్ను ప్రేమించి మోసం చేశాడు. తన మీద నీవు కోపంతో ఎలా మాట్లాడుతావో చూపించు. ఇక్కడ కూడా నన్ను కావాలంటే ఉపయోగించుకోవచ్చు. దీన్ని నాకు మూడు రకాలుగా చేసి చూపించు.

 

అమల: నరే అని వెంటనే మూడు రకాలుగా కూడా చేసి చూపించాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: ఇదే సీన్ రివర్స్ చేసి నువ్వు డబ్బు ఉన్న అమ్మాయిలా,  అతన్ని నీవు మోసం చేసినట్టు అనుకుని ఒక్కసారి చేసి చూపించు.

 

అమల: అది కూడా చేసి చూపించి “ఇంకా ఏదైనా చేయాలా సార్” అని అడిగాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: డైలాగ్ డెలివరీ బాగుంది. కానీ డ్యాన్స్ కూడా చూస్తే .....

 

అమల: మ్యూజిక్ ఏదైనా పెడతారా. నేను డ్యాన్స్ చేస్తాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: సరే. బయట డ్రెస్సింగ్ రూం లోకి వెళ్లి అక్కడే ఉన్న బట్టలు వేసుకుని వచ్చి డ్యాన్స్ చేయ్యి.

 

అమల: సరే అని బ్యాగ్ తీసుకోబోతుంటే

 

ప్రొడ్యూసర్: నీ బ్యాగ్ రెసెప్షనులో ఉంచు పర్వాలేదు. వెళ్ళేటప్పుడు తీసుకుని వెళ్ళవచ్చు.

 

అమల: సరే అని నా బ్యాగ్ బయట రిసెప్షనిస్ట్ దగ్గర ఉంచి డ్రెస్సింగ్ రూముకు వెళ్లి నాకు సరిపోయే బట్టలు వేసుకుని వచ్చి “సార్ మ్యూజిక్ పెడతారా” అని అడిగాను

 

ప్రొడ్యూసర్: ఇది ఒక మలయాళం పాట మొదట నాలుగు లైన్లు వినిపిస్తాను తర్వాత డాన్స్ చెయ్యి. అని పాట పెట్టాడు.

 

అమల: నేను దానికి డాన్స్ చేశాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు ఈ మ్యూజిక్ అనుగుణంగా డాన్స్ చెయ్యి.

 

అమల: అది వెస్ట్రన్ మ్యూజిక్... నేను దానికి డాన్స్ చేసి “సార్ ఇంకా ఏదైనా?....”

 

ప్రొడ్యూసర్: ఇక చివరిగా రూమ్ లోకి వెళ్లి అక్కడ బికినీ ఉంటుంది, వేసుకుని రా...

 

అమల: సార్, ఈ సినిమాలో అలాంటి సీన్ ఉందా?

 

ప్రొడ్యూసర్:  ఏంటా ప్రశ్న

 

అమల: నేను ఇంతవరకు అలాంటి సీన్లు చేయలేదు. అందుకే అడిగాను

 

ప్రొడ్యూసర్: ఒకసారి బికినీ వేసుకుని నాకు కనబడు

 

అమల: సార్ .......

 

ప్రొడ్యూసర్: నీకు సినిమా చాన్స్ కావాలా? వద్దా?

 

అమల:  చాన్స్ కావాలి.. కానీ ..........

 

ప్రొడ్యూసర్: అయితే ఒకసారి బికినీ వేసుకుని రా

 

అమల: బయట అందరూ ఉంటారు.

 

ప్రొడ్యూసర్: “ఓ ... అలాగా!” అని కొద్ది క్షణాలు ఆలోచించి ఫోన్ చేసి “డ్రెస్సింగ్ రూములో ఉన్న బికినీలు మొత్తం ఇక్కడికి తీసుకురా” అని అన్నాడు.

 

రెండు నిమిషాల తరువాత రిసెప్షనిస్ట్ మొత్తం తీసుకుని లోపలికి వచ్చి వాటిని అక్కడ టేబుల్ మీద పెట్టి బయటకు వెళ్లిపోయింది.

 

ప్రొడ్యూసర్: ఇక్కడ ఉన్నవాటిలో నీ సైజు ఏదో తీసుకుని అక్కడ పక్కన బాత్రూంలోకి వెళ్లి మార్చుకుని రా.

 

అమల: నా పని అడకత్తెరలో చిక్కిన పోక చెక్కలా తయారయ్యింది. ఇంక లాభం లేదనుకుని ఒక దానిని తీసుకుని బాత్రూంలోకి వెళ్లి వేసుకున్నాను. వేసుకుని చూస్తే చాలా చిన్నదిగా అనిపించింది. అది వేసుకుని వాడి ముందుకు వెళ్ళడానికి చాలా సిగ్గుగా ఉంది. అయినా తప్పదు, చివరికి ఆ బికినీ వేసుకుని వాడి ముందుకు వెళ్లారు. వాడు చూపులతోనే నన్ను  ఓళ్ళంతా తడిమినట్టు అనిపిస్తోంది. నేను వెంటనే వెనక్కి వెళ్లబోతుంటే ....





ప్రొడ్యూసర్: ఏమిటా తొందర. ఒకసారి క్యాట్ వాక్ చేసినట్టుగా నడుచుకుంటూ వెళ్లి తిరిగి రా

మనసులో “అబ్బా బలే ఉన్నాయి దీని తొడలు. సినిమా అయ్యే లోపల ఎలాగైనా దీన్ని ఎక్కి నా గునపం దించాలి.”

 

అమల: క్యాట్ వాక్ చేస్తుంటే చూపులతోనే నన్ను రేప్ చేస్తున్నట్టుగా అనిపిస్తోంది. అది కూడా అవగానే .......

 

ప్రొడ్యూసర్: ఇప్పుడు అక్కడ కుర్చీలో కూర్చో.

 

అమల: నాకు వాడి ముందు అలా కూర్చోడానికి చాలా ఇబ్బందిగా ఉంది. నోరు తెరిచి “నేను వేరే బట్టలు వేసుకుని వస్తాను”. నేను వెంటనే బాత్రూంలోకి వెళ్లి అంతకుముందు వేసుకున్న బట్టలు వేసుకుని మళ్ళీ వాడి ముందుకు వెళ్లాను. “సార్ ఇప్పుడు చెప్పండి” అంటూ కుర్చీలో కూర్చొన్నాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: అమల బాగుంది. పాత సినిమాలో డబ్బులు ఎంత ఇచ్చారు? ఈ సినిమాకు నీవు ఎంత అడగాలి అనుకుంటున్నావ్?

 

అమల: సార్ చివరి మూవీకి నాలుగు లక్షలు ఇచ్చారు. అది లోబడ్జెట్ సినిమా. పైగా షూటింగుకు వెళ్ళి రావడానికి కారు పంపించేవారు. ఇక ఆవుట్ డోర్ షూటింగ్ విషయాలన్నీ వారే చేసుకున్నారు. ఈ సినిమాకు ఒక పది లక్షలు అడగాలనుకున్నాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: మనం ఎల్లుండి మాట్లాడుకుందాం.

 

అమల: ఎందుకు సార్, ఇవాళ ఏదో ఒకటి చెప్పండి, ఇవ్వడం కుదురుతుందా? లేదా?

 

ప్రొడ్యూసర్: అమల ఇక్కడ నువ్వు అడిగే అమౌంట్ చాలా ఎక్కువ. అందుకని నేను రేపటి వరకు టైం అడిగాను. ఆ లోపల నాకు ఎవరైనా తక్కువకు దొరికితే నేను వారిని తీసుకుంటాను.

 

అమల: సరే సార్. మీరు ఎంత ఇవ్వాలనుకుంటున్నారు.

 

ప్రొడ్యూసర్: ముందు నీకు ఒక విషయం చెప్పాలి. ఈ సినిమాలో ఇద్దరు హీరోలు, ఇద్దరు హీరోయిన్లు ఉంటారు, కాబట్టి నేను మీకు డబ్బులు ఎక్కువ ఇవ్వలేను.

 

అమల: సార్, నేను మిగతా వారితో పోల్చితే చాలా తక్కువ అడిగాను. కాబట్టి ఏదో మీ వైపు నుంచి ఎంత అని చెప్పండి.

 

ప్రొడ్యూసర్: అమల డొంక తిరుగుడు లేకుండా డైరెక్ట్ గా విషయానికి వస్తాను. నువ్వు అడిగినంతా ఇస్తాను, కమిట్మెంట్ కు ఒప్పుకుంటావా?

 

అమల: నేను అర్థం కానట్టు ముఖం పెట్టి “అంటే” అని అడిగాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: నీకు ఎలా చెప్పాలి.....  సరే ఒకసారి రాత్రి గెస్టుహౌసుకు వస్తావా?

 

అమల: సార్ ఏం మాట్లాడుతున్నారు మీరు? నేను అలాంటి పనులు చేయను.

 

ప్రొడ్యూసర్: అమల, నువ్వు మిగతా వారితో పోల్చితే చాలా తక్కువ అడిగాను అని అన్నావు. ఆ అమ్మాయికి ఎక్కువ ఇస్తున్నానంటే అది సినిమాకు మాత్రమే కాదు, కమిట్‌మెంటుకు కూడా కలిపి. 

 

అమల: కానీ నేను అలాంటి అమ్మాయిని కాదు సార్. కాబట్టి ఏదో మీ వైపు నుంచి కొంచెం తగ్గించి చెప్పండి.

 

ప్రొడ్యూసర్: కొత్తలో అందరూ అలాగే అంటారు. నీకు అర్థం అయింది అనుకుంటాను. బాగా ఆలోచించుకుని నాకు సమాధానం చెప్పు.

 

అమల: సరే సార్. “నేను అలాంటి అమ్మాయిని కాదు. మీకు నా యాక్టింగ్ నచ్చితే సినిమాలో అవకాశం ఇవ్వండి లేదా ఇవ్వను అని చెప్పండి.” అని లేచి నిలబడ్డాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: ఎందుకు అంత ఆవేశం. కూర్చో.

 

అమల: నేను కూర్చొన్నాను.

 

ప్రొడ్యూసర్: నేను ఎవరిని బలవంతం చెయ్యను. నీకు అలా ఇష్టం లేకపోతే నేను ఎక్కువ డబ్బులు ఇవ్వలేను. ఏదో నువ్వు అడిగావు కాబట్టి నువ్వు ముందు సినిమాకు తీసుకున్న దానికి ఇంకొక లక్ష కలిపి మొత్తం ఐదు లక్షలు ఇస్తాను. వారు ఇచ్చినట్టు నీకు మిగిలిన సదుపాయాలు కూడా ఉంటాయి.

 

అమల: చాలా తక్కువ సార్. ఏదో రెండు లక్షలు తగ్గించుకుని ఎనిమిది అయినా ఇవ్వండి.

 

ప్రొడ్యూసర్: నీ కన్నా చాలా అందమైన అమ్మాయిలు వచ్చారు. కానీ వాళ్ళు ఈ సినిమాకు సరిపోరు. వారి కోసం వేరే సినిమా చేస్తాను. ఆ బడ్జెట్ చాలా ఎక్కువ. పైగా వారందరూ కమిట్మెంట్ ఇవ్వడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. నీకు వారి ఫోటోలు ఒకసారి చూపిస్తాను చూడు. అని కొన్ని ఫోటోలు అక్కడ ఉన్న ఫైల్ లో నుంచి కంప్యూటర్ లో నుంచి చూపించాడు.