26-07-2020, 01:14 PM
இங்க யாரு தேவிகா என்று ஒரு குட்டையா பெண் வந்தாள். அழகென்றால் அப்படியொரு அழகு. அவளுடைய கருமையான கூந்தல் பின்பக்கமாக இறங்கி சூத்துவரை நீளமாக இருந்தது. அவள் உருண்டை முகமும், கண்ணக்குழியும் கொண்டவளாக இருந்தாள். சிக்கென்ற நர்ஸ் உடையில் அவளுடைய 32 சைஸ் முலைகள் அளவெடுத்தது போல முட்டிக் கொண்டு நின்றன. அப்படியே அவளுடைய இடுப்பு பெப்சி பாட்டில் போல சரிந்து பின் விரிந்திருந்தன.
நான் தான் தேவிகா எழுந்து நின்றாள்.
வாங்க மேடம். உங்க சன் உங்களைப் பார்க்கனுமுனு சொல்லறார். என்று அழைத்தாள். நர்ஸ் டிக்கியை ஆட்டிக் கொண்டு முன்னால் செல்ல.. தேவிகா பின் தொடர்ந்தாள்.
அப்பலோவின் ஸ்பெசல் வார்ட் அது. அங்கு தனித்தனி அறைகள் இருந்தன. சென்டலைசுடு ஏசி நிரம்பி குளிராக இருந்த தளத்திற்குள் நர்சும், தேவிகாவும் வந்தனர். அங்கு ஒரு கண்ணாடி கதவை திறந்து நர்ஸ் செல்ல தேவிகாவும் சென்றாள். ஒரு பரந்த கட்டிலில் ஜேக்கப் படுத்திருந்தான். ஜேக்கப் நிர்வாணமாக இருந்தான். அவனுடைய ஆண்குறி தளர்ந்திருந்தது. அதில் விந்துபைகளில் சிறு ஆப்ரேசன் நடந்திருந்தால், அங்கு பேண்டேஜ் போட்டு விட்டிருந்தார்கள். அவன் படுத்திருந்த கட்டிலின் தலைப்பகுதியில் எண்ணற்ற மானிட்டர்கள் இருந்தன. அதில் ஒன்று மட்டும் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. அதிலிருந்து ஒரு வொயர் ஜேக்கப்பின் மார்பில் சொறுகப்பட்டிருந்தது. ஒரு குளுக்கோஸ் பாட்டிலிருந்து அவனுடைய கையில் இணைப்பு கொடுத்து ஏற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள். தேவிகாவிற்கு பதற்றமாக இருந்தது.
ஜேக்கப்பிற்கு அருகே வந்த நர்ஸ். அதிகம் பேசாதீர்கள் என்று சொல்லிவிட்டு தேவிகாவையும், ஜேக்கப்பையும் தனியே விட்டுவிட்டு போனாள். ஜேக்கப் தேவிகாவைப் பார்த்து மெல்ல புன்னகை செய்தான். தேவிகா அவனருகே வந்து “ஒன்னுமில்லை ஜேக்கப். நீ நார்மலாத்தான் இருக்கே,..” என்று தெம்பு சொன்னாள். “அம்மா.. சாரி” என்றான். “எதுக்குடா”
இப்படி டிரஸே போடம உன் முன்னாடி படுத்திருக்கேன்ல. அதுக்குதான். சாரி. நான் தப்பு ஏதேம் பண்ணல.. என்றான். அவனுடைய மனதிற்குள் இருந்த போராட்டங்கள் வெளிவந்தன.
தேவிகாவிற்கு மகனுடைய கவலை புரிந்தது. “இதெல்லாம் என்னடா. உன்னை நான்தானே பெத்து வளர்த்தேன். நான் பார்க்காததா” என்று சிரித்தாள். ஆனால் அவள் குரலில் உற்சாகம் இல்லை. வலியும் வேதனையுமே வெளியே வந்தது. சிரித்தாலும் செல்ல மகனை நினைத்து வருந்தினாள்.
அதற்குள் அந்த குட்டை நர்ஸ் வந்தாள். “மேடம் போதும். பேசன்ஸ்ட் இன்னும் ரெக்கவரி ஆகனும். அதனால நீங்க கொஞ்சம் காத்திருங்க.” என்று வெளியே அனுப்பிவிட்டாள்.
நான் தான் தேவிகா எழுந்து நின்றாள்.
வாங்க மேடம். உங்க சன் உங்களைப் பார்க்கனுமுனு சொல்லறார். என்று அழைத்தாள். நர்ஸ் டிக்கியை ஆட்டிக் கொண்டு முன்னால் செல்ல.. தேவிகா பின் தொடர்ந்தாள்.
அப்பலோவின் ஸ்பெசல் வார்ட் அது. அங்கு தனித்தனி அறைகள் இருந்தன. சென்டலைசுடு ஏசி நிரம்பி குளிராக இருந்த தளத்திற்குள் நர்சும், தேவிகாவும் வந்தனர். அங்கு ஒரு கண்ணாடி கதவை திறந்து நர்ஸ் செல்ல தேவிகாவும் சென்றாள். ஒரு பரந்த கட்டிலில் ஜேக்கப் படுத்திருந்தான். ஜேக்கப் நிர்வாணமாக இருந்தான். அவனுடைய ஆண்குறி தளர்ந்திருந்தது. அதில் விந்துபைகளில் சிறு ஆப்ரேசன் நடந்திருந்தால், அங்கு பேண்டேஜ் போட்டு விட்டிருந்தார்கள். அவன் படுத்திருந்த கட்டிலின் தலைப்பகுதியில் எண்ணற்ற மானிட்டர்கள் இருந்தன. அதில் ஒன்று மட்டும் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. அதிலிருந்து ஒரு வொயர் ஜேக்கப்பின் மார்பில் சொறுகப்பட்டிருந்தது. ஒரு குளுக்கோஸ் பாட்டிலிருந்து அவனுடைய கையில் இணைப்பு கொடுத்து ஏற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள். தேவிகாவிற்கு பதற்றமாக இருந்தது.
ஜேக்கப்பிற்கு அருகே வந்த நர்ஸ். அதிகம் பேசாதீர்கள் என்று சொல்லிவிட்டு தேவிகாவையும், ஜேக்கப்பையும் தனியே விட்டுவிட்டு போனாள். ஜேக்கப் தேவிகாவைப் பார்த்து மெல்ல புன்னகை செய்தான். தேவிகா அவனருகே வந்து “ஒன்னுமில்லை ஜேக்கப். நீ நார்மலாத்தான் இருக்கே,..” என்று தெம்பு சொன்னாள். “அம்மா.. சாரி” என்றான். “எதுக்குடா”
இப்படி டிரஸே போடம உன் முன்னாடி படுத்திருக்கேன்ல. அதுக்குதான். சாரி. நான் தப்பு ஏதேம் பண்ணல.. என்றான். அவனுடைய மனதிற்குள் இருந்த போராட்டங்கள் வெளிவந்தன.
தேவிகாவிற்கு மகனுடைய கவலை புரிந்தது. “இதெல்லாம் என்னடா. உன்னை நான்தானே பெத்து வளர்த்தேன். நான் பார்க்காததா” என்று சிரித்தாள். ஆனால் அவள் குரலில் உற்சாகம் இல்லை. வலியும் வேதனையுமே வெளியே வந்தது. சிரித்தாலும் செல்ல மகனை நினைத்து வருந்தினாள்.
அதற்குள் அந்த குட்டை நர்ஸ் வந்தாள். “மேடம் போதும். பேசன்ஸ்ட் இன்னும் ரெக்கவரி ஆகனும். அதனால நீங்க கொஞ்சம் காத்திருங்க.” என்று வெளியே அனுப்பிவிட்டாள்.
sagotharan