03-03-2019, 11:33 AM
(This post was last modified: 03-03-2019, 11:34 AM by johnypowas. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
“அப்படித்தான் வாசு. நல்லா நக்குடா" என்று கத்த ஆரம்பித்தாள். அப்போது வீட்டின் நுழைவாயிலில் யாரோ நடக்கும் சத்தம் கேட்டது.
“அவரு வந்துட்டார் போலிருக்கு" என்று தன் பாவடையை இழுத்து கீழே விட்டாள்.
“சரியான நேரத்தில்தான் வந்திருக்காரு. சிவ பூஜையில் கரடி மாதிரி" என்று சொல்லிக் கொண்டே நான் எழுந்துக்க முயற்சி செய்தேன். விலாஸினியும் அரக்க பரக்க தன் சேலையை சரி செய்துக் கொண்டு இருக்கும்போது கதை தடாரென்று திறந்துக் கொண்டு அம்மா உள்ளே நுழைந்தாள். இரண்டு நிமிடம் முன்னாடி வந்திருந்தால் என் முகத்தை விலாஸினி புண்டை அருகில்தான் பார்த்திருக்க முடியும்.
“வாசு" என்று உள்ளே நுழைந்தவள் அதிர்ச்சி அடைந்து நின்றாள். அப்போதுதான் விலாஸினி தன் கனத்தை மார்பை ஜாக்கெட் உள்ளெ திணித்துக் கொண்டு இருந்தாள். ஏறக்குறைய முழுதும் திணிக்கப்பட்ட நிலையில் இருந்த அவளை பார்த்து அம்மா
“என்ன விலூ ரொம்ப புழுக்கமா? ஜாக்கெட் திறந்து இருக்குது" என்றாள் அம்மா. அவள் குரலில் ஏகப்பட்ட கிண்டல். பிட்ச். கிராமத்து துப்பறியும் சாம்பு. எங்கள் இருவரையும் கையும் களவுமாக பிடிக்க முயற்சிக்கிறாள்.
“ஒண்ணுமில்லே. ஹூக்கு கழண்டுடிச்சி" என்றாள்.
“பரவாயில்லை, பரவாயில்லை. அதான் துரை ஏதோ வைத்தியம் பண்றார் போலிருக்கே" என்றாள்.
“இல்லேக்கா. அது நேற்றே நல்லாயிடுச்சி. வாசு இங்கே சும்மா வந்தான். அவ்வளவுதான்" என்று மழுப்பினாள். அம்மா தரையில் பார்த்தாள். அங்கே விந்து சிந்தியிருந்தது.
“கீழே அரிசி கஞ்சி எல்லாம் கொட்டியிருக்கு" என்று காட்டினாள். எங்கள் இருவருக்கும் தர்ம சங்கடமானது.
“அரிசி கஞ்சியெல்லாம் இல்லேக்கா” என்று விலாஸினி மழுப்பினாள். அம்மா குனிந்து அதை எடுத்து மூக்கினருகில் தேய்த்தாள்.
“ஏதோ பிசின் போலே இருக்கு. சரி உப்பு இருக்கா உன்கிட்டே? அது கெட்கத்தான் வந்தேன்" என்று சமயலறை சென்றாள். எங்கள் இருக்கும் என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. நானும் விலாஸினியும் அவள் பின்னாலேயே சமையலறைக்கு சென்றோம். அம்மா அங்கே சென்று உப்பு பாட்டில் அருகே சென்றாள். உப்பு பாட்டில் திறந்தே இருந்தது.
“எப்பவுமே திறந்து வைத்துக் கொண்டு இருக்க கூடாது. எக்குதப்பா ஏதாவது ஆயிடும்" என்று என்னை பார்த்து அம்மா சொன்னதில் ஏதோ இரட்டை அர்த்தம் இருப்பது போல பட்டது. உப்பை எடுத்துக் கொண்டவுடன்
“என்ன வாசு வீட்டுக்கு வறேயா? இல்லே இங்கே இன்னும் ஏதாவது வேலை இருக்கா?" என்றாள்.
“நானும் வர்றேம்மா” என்று அவளுடன் கிளம்பினேன். போகும்போது இரண்டு யானை சேர்ந்து ஏறி இறங்குவதை போல அம்மாவின் பிட்டத்தை பார்த்துக் கொண்டே வீட்டுக்கு போனேன். அவள் பின்னாலாயே சமயலறைக்கு சென்றேன். அங்கே முழு ஜார் அளவுக்கு உப்பு இருந்தது. அப்போ உப்பு என்பதெல்லாம் ஒரு சாக்கு. என்ன அம்மா இவள். எப்ப பார்த்தாலும் என் பின்னாலே சுற்றிக் கொண்டு உளவு பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிறாள். ஏதாவது ஸம்திங்க். ஸம்திங்க். அப்படியே நாற்காலியில் அமர்ந்தேன்.
தொடரும் மௌனி
“அவரு வந்துட்டார் போலிருக்கு" என்று தன் பாவடையை இழுத்து கீழே விட்டாள்.
“சரியான நேரத்தில்தான் வந்திருக்காரு. சிவ பூஜையில் கரடி மாதிரி" என்று சொல்லிக் கொண்டே நான் எழுந்துக்க முயற்சி செய்தேன். விலாஸினியும் அரக்க பரக்க தன் சேலையை சரி செய்துக் கொண்டு இருக்கும்போது கதை தடாரென்று திறந்துக் கொண்டு அம்மா உள்ளே நுழைந்தாள். இரண்டு நிமிடம் முன்னாடி வந்திருந்தால் என் முகத்தை விலாஸினி புண்டை அருகில்தான் பார்த்திருக்க முடியும்.
“வாசு" என்று உள்ளே நுழைந்தவள் அதிர்ச்சி அடைந்து நின்றாள். அப்போதுதான் விலாஸினி தன் கனத்தை மார்பை ஜாக்கெட் உள்ளெ திணித்துக் கொண்டு இருந்தாள். ஏறக்குறைய முழுதும் திணிக்கப்பட்ட நிலையில் இருந்த அவளை பார்த்து அம்மா
“என்ன விலூ ரொம்ப புழுக்கமா? ஜாக்கெட் திறந்து இருக்குது" என்றாள் அம்மா. அவள் குரலில் ஏகப்பட்ட கிண்டல். பிட்ச். கிராமத்து துப்பறியும் சாம்பு. எங்கள் இருவரையும் கையும் களவுமாக பிடிக்க முயற்சிக்கிறாள்.
“ஒண்ணுமில்லே. ஹூக்கு கழண்டுடிச்சி" என்றாள்.
“பரவாயில்லை, பரவாயில்லை. அதான் துரை ஏதோ வைத்தியம் பண்றார் போலிருக்கே" என்றாள்.
“இல்லேக்கா. அது நேற்றே நல்லாயிடுச்சி. வாசு இங்கே சும்மா வந்தான். அவ்வளவுதான்" என்று மழுப்பினாள். அம்மா தரையில் பார்த்தாள். அங்கே விந்து சிந்தியிருந்தது.
“கீழே அரிசி கஞ்சி எல்லாம் கொட்டியிருக்கு" என்று காட்டினாள். எங்கள் இருவருக்கும் தர்ம சங்கடமானது.
“அரிசி கஞ்சியெல்லாம் இல்லேக்கா” என்று விலாஸினி மழுப்பினாள். அம்மா குனிந்து அதை எடுத்து மூக்கினருகில் தேய்த்தாள்.
“ஏதோ பிசின் போலே இருக்கு. சரி உப்பு இருக்கா உன்கிட்டே? அது கெட்கத்தான் வந்தேன்" என்று சமயலறை சென்றாள். எங்கள் இருக்கும் என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. நானும் விலாஸினியும் அவள் பின்னாலேயே சமையலறைக்கு சென்றோம். அம்மா அங்கே சென்று உப்பு பாட்டில் அருகே சென்றாள். உப்பு பாட்டில் திறந்தே இருந்தது.
“எப்பவுமே திறந்து வைத்துக் கொண்டு இருக்க கூடாது. எக்குதப்பா ஏதாவது ஆயிடும்" என்று என்னை பார்த்து அம்மா சொன்னதில் ஏதோ இரட்டை அர்த்தம் இருப்பது போல பட்டது. உப்பை எடுத்துக் கொண்டவுடன்
“என்ன வாசு வீட்டுக்கு வறேயா? இல்லே இங்கே இன்னும் ஏதாவது வேலை இருக்கா?" என்றாள்.
“நானும் வர்றேம்மா” என்று அவளுடன் கிளம்பினேன். போகும்போது இரண்டு யானை சேர்ந்து ஏறி இறங்குவதை போல அம்மாவின் பிட்டத்தை பார்த்துக் கொண்டே வீட்டுக்கு போனேன். அவள் பின்னாலாயே சமயலறைக்கு சென்றேன். அங்கே முழு ஜார் அளவுக்கு உப்பு இருந்தது. அப்போ உப்பு என்பதெல்லாம் ஒரு சாக்கு. என்ன அம்மா இவள். எப்ப பார்த்தாலும் என் பின்னாலே சுற்றிக் கொண்டு உளவு பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிறாள். ஏதாவது ஸம்திங்க். ஸம்திங்க். அப்படியே நாற்காலியில் அமர்ந்தேன்.
தொடரும் மௌனி