Romance அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்கும் தாழ்

[nathan19]

11

"எனக்கு இன்னும் அழனும் போல இருக்கு, மதம் அப்படிங்கிறது அவ்ளோ மோசமான வெறி தர விசயமா??"

"உண்மையா சொல்லனும்னா ஆமா, மதம் மட்டுமல்ல, சாதி, மொழி, தேசம் எல்லாமே வெறி தர கூடிய விசயம் ஒரு அளவுக்கு மேல் போனால், உனக்கு உன் மதம் பெருசுனா அவனுக்கு அவன் மதம், அவன் ஜாதி பெருசு, இங்க ஒரு சினிமாவை கூட சினிமாவா பார்க்க மக்கள் தயாரா இல்லை, இப்போ ஒரு படத்துல ஒரு ஜாதி ஆளை ஹீரோவா காட்டினா வில்லனா அதே ஜாதி ஆளைத் தான் காட்டணும், இல்லாட்டி பிரச்சினை வரும்"

"இப்ப உன் கல்யாணத்துல அவன் உன் ஜாதியா இருந்தா உன் அப்பா அம்மா ஒத்துகிட்டு இருப்பாங்க"

"உம்"

"அழுதது போதும், தூங்கு, நாளைக்கு பேசலாம்"

"எனக்கு தூக்கம் வரலே, மனசு பாரமா இருக்கு, இன்னும் கொஞ்சம் அழுதா தேவலாம்"

"சரி, நான் கிளம்புறேன், ரொம்ப நேரம் எடுக்காதே"

"பிளீஸ், கொஞ்ச நேரம் இருங்க, எனக்கு உங்களை கட்டிட்டு அழணும், கொஞ்ச நேரம், அப்புறம் சரியாயிடும்" கெஞ்சும் குரலில் கேட்டாள்.

சற்றே அவளை விட்டு விலகி நின்று இருந்தவன் சட்டென அவளை என்னோடு இறுக்கிக் கொண்டேன். அவள் அமர்ந்தும் நான் நின்றும் இருந்தபடியே மிக இறுக்கமாக தழுவி இருந்தோம். சட்டென அவளை அணைத்தபடியே மேலே தூக்கினேன், இடது புறமாக என் இடுப்பில் கிடத்தினேன். குழந்தையை தூக்கும் பொசிஷனில் தூக்க அவள் இரு கைகளால் என் கழுத்தைக் கட்டியபடி லேசாக அழுதாள். என் காதில் அவளின் மூச்சு உணர்ந்தேன். என்னையும் மீறி அவளின் கன்னத்தில் முத்தம் இட்டேன். உதட்டை கன்னம் விட்டு எடுக்கவே இல்லை, அவளும் என் காதில் முத்தம் வைத்தபடி இருந்தாள். அப்படியே அவளின் முதுகில் தட்டிக் கொடுத்தபடி மெதுவாக நடந்து கொண்டு இருந்தேன். 

எனக்கு அவளை சிறு குழந்தையில் தோளில் தூக்கி சுமந்த நினைவுகள் வந்த அதே சமயம் அவளின் மார்புகள், உள்ளாடை இல்லாத மார்புகள் விலாவில் மோதுவதையும் உணர முடிந்தது. 

அவளை சிறு பெண்ணாகவும் எண்ண முடியாத, வளர்ந்த பெண்ணாக, வெறும் உடலாக சதையாகவும் எண்ண முடியாத ஒரு சலனத்தில் இருந்தேன்.

திடீரென நினைவு தோன்ற சொன்னேன்.

"ஒரு மூணு நாலு வருஷம் இருக்கும்" என ஆரம்பித்தேன்.

"என்னது"

"நான் கடைசி யா என் தோளில் யாரையும் தூக்கி"

"உம்"

"ஒரு நாள் நைட்டு நானும் என் பையனும் மூன்றாம் பிறை பார்த்தோம், படம் முடிஞ்சதும் அவனும் உன்னை மாதிரி அழுகை, அந்த கிளைமாக்ஸ், அவங்க பிரிவு, சீனுவோட வலி தாங்க முடியாமல் அழுதுக் கிட்டு இருந்தான், கிட்டத்தட்ட ஒரு மணி நேரம் அவனை இதே மாதிரி தூக்கி வச்சு தட்டிக் கொடுத்து தூங்க வச்சேன்" 

"உம்"

"என் வாழ்க்கைல முதல் தரம் என் பையனோட அழுகைக்காக சந்தோஷப் பட்டேன், வாடிய பயிர் கண்டு வாடின வள்ளலார் மாதிரி, அடுத்தவன் துக்கத்தில் பங்கு எடுக்கிற, அடுத்தவன் இழப்புக்கு, வலிக்கு உருகுற, கவலைப் படற மனசை கொண்டவன்  எல்லாரும் நல்ல மனுஷன் தான்."

"கொஞ்ச நேரம் முன்ன கடவுள் சொன்னீங்க, இப்போ மாத்தி நல்ல மனுஷன் சொல்றீங்க?"

"அப்படியா, ரெண்டும் ஒண்ணு தான், நல்ல மனுஷன் தான் கடவுள், அவ்ளோ தான்"

"நீங்க கடவுளா?"

"கண்டிப்பா இல்ல, என் மனசுல இன்னும் உக்கிரமா மிருகம் இருக்கு, அது சான்ஸ் கிடைச்சா..."

"கிடைச்சா?" என் கண்ணைப் பார்த்து கேட்டாள். எதையும் மறைக்க, மழுப்ப தோண வில்லை.

"கிடைச்சா உன்னை அப்படியே கடிச்சு குதறிடும்" பயமுறுத்தும் குரலில் சொன்னேன் அவள் கண்ணை பார்த்த படியே.

"அப்போ கடிங்க"

"என்ன?"

"கடிங்க, என்னை கடிச்சு குதறுங்க, என்ன வேணும்னாலும் செய்ங்க" என் உதடு அருகே அவள் கன்னம் கொண்டு வந்தாள். நான் பார்த்தபடி அமைதியாக இருக்க என் உதட்டில் கன்னத்தை அழுத்தி சொன்னாள்.

"கடிங்க என்னை" குரலில் ஒரு வித நடுக்கம் அல்லது தாபம் உணர்ந்தேன்.

"நல்லா யோசிச்சு சொல்லு, கடிக்க ஆரம்பிச்சா கன்னம் மட்டும் இல்ல, எதையும் விட மாட்டேன்" சிரித்தபடி பயமுறுத்தும் குரலில் சொன்னேன். 

என் உதட்டில் இருந்து கன்னத்தை விலக்கி என்னை பார்த்தாள், பின் அவளின் உதட்டை என் அருகே கொண்டு வர நான் உணர்ச்சி மயக்கத்தில் இருந்தேன். ஒரு அங்குல இடைவெளியில் என் உதடு அருகே உதடு கொண்டு வந்து சொன்னாள்

"எனக்கு உங்க மிருகத்தை பார்க்கணும், கடிங்க எங்க வேணாலும், கடிங்க என்னை"

உடலெங்கும் சூடு உணர்ந்தேன், அவள் உதட்டை கவ்வி சுவைக்க என் உதடுகளும், கொஞ்ச நேரமாக குலுங்கி குலுங்கி என்னை உணர்ச்சி ஏற்றிய மார்புகளை பற்றிப் பிசைந்து கசக்க கைகளும் துடித்தாலும் கஷ்டப் பட்டு கட்டுப்படுத்தி சொன்னேன்.

" வேணாம் டி, நான் உன் கிட்ட மனுசனா நடக்க நினைக்கிறேன், மிருகமா மாற விரும்பல"

"பொய், உங்க கண்ல அந்த மிருகம் இருக்கு" சொல்கையில் அவள் உதடு இயல்பாக என் உதட்டில் மோதியது.