Misc. Erotica சுட்ட கதை -

[johnypowas]

இது நடந்து ஓரிரு வாரங்களுக்கு ஷ்ரேயாவிடம் பேசுவதற்கே சங்கடமாக இருந்தது. இவ்வளவு அவமானத்திற்கு பிறகு எப்படி அவள் முகத்தில் முழிப்பது என்று குழப்பமாக இருந்தது. நாள் ஆக ஆக ஷ்ரேயாவிடமிருந்து கிடைத்த இன்ப சுகம் எல்லா அவமானத்தையும் மறக்கடிக்க வைத்தது. ஷ்ரேயாவுக்கு போன் செய்தேன். என் குரல் கேட்டதும், ஷ்ரேயாவின் குரலிலும் தடுமாற்றம். ‘ஷ்ரேயா…ஹோட்டலில் meet பண்ணலாமா?’ என்று கேட்டேன். ‘சரவணன் எனக்கும் உன்னை மறக்க முடியல…ஆனா அன்னைக்கி தியேட்டர்ல நடந்தது ஒரு wake up call மாதிரி தெரியுது சரவணன்..எசகு பிசகா மாட்டிக்கிட்டா இரண்டு பேரோட life-ம் கெட்டுப்போகும்..’ என்று தயங்கினாள். ‘ நான் வேணும்னா ashwin இல்லாதப்ப ஒன் வீட்டுக்கு வரட்டா?’ என்று கேட்டேன். ‘அய்யய்யோ…அந்த வேலையே வேணாம்…அக்கம் பக்கத்துல இருக்கிற யாராவது ashwin கிட்ட போட்டு கொடுத்திட்டா வம்பாயிடும்….’ என்று பதறினாள். ‘எனக்கு நீ வேணும் ஷ்ரேயா..’ என்று சோகத்துடன் சொன்னேன். அடுத்த முனையில் ஓரிரு வினாடிகளுக்கு கனத்த மௌனம். ‘சரி.. இந்த sunday வழக்கமா சந்திக்கிற hotel-ல சந்திக்கலாம்’ என்று அவள் சொன்னதும்தான் எனக்கு நிம்மதி பெருமூச்சு வந்தது.

அதன் பிறகு நானும் ஷ்ரேயாவும் hotel-இல் மட்டும் சந்தித்து இன்பம் அனுபவித்து வந்தோம். தியேட்டர் பக்கம் தலை வைத்து கூட படுப்பதில்லை.அன்று ஓத்து முடித்துவிட்டு, நன்றாக தூங்கிகொண்டிருந்தோம். யாரோ பலமாக கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்கவே, திடுக்கிட்டு விழித்தோம். ‘who is it?’ என்று ஷ்ரேயா கேட்டாள். ‘security officer madam..raid-க்கு வந்திருக்கோம்..’ என்று பதில் வந்தது. எனக்கும் ஷ்ரேயாவுக்கும் பக்கென்றிருந்தது. ‘One minute please..’ என்று பதில் சொல்லிவிட்டு, இருவரும் அவசர அவசரமாக உடையை அணிந்தோம். ஷ்ரேயா போய் கதவை திறந்தாள். போலீஸ் எங்கள் இருவரையும் மாறி மாறி பார்த்தது. ஷ்ரேயாவிடம் அவளை பற்றி விசாரித்தனர். பிறகு என்னிடம் விசாரித்தனர். ‘நீங்கள் சென்னையிலேயே இருந்து கொண்டு எதற்காக இங்கே தங்கியிருக்கீங்க?’ சந்தேகத்துடன் கேட்டனர். ‘நாங்க friends…’ என்று மழுப்பினோம். ‘ஒங்க இரண்டு பேர் வீட்டுக்கும் call பண்ணி ஒங்களை பத்தி கேட்கிறோம். நீங்க சொல்லுறது உண்மைனா, எங்களுக்கும் ஒரு பிரச்னையுமில்ல… நீங்க போகலாம்’ என்று எங்களிடம் phone number கேட்டனர். ‘வேண்டாம் சார்….எங்க வீட்டுக்கு தெரியாது…’ என்று கெஞ்சினோம். இருவரின் கண்களிலும் கண்ணீர் பொங்கி நின்றது. ‘அப்படினா ப்ராஸ்டிடியூஷன் கேஸ்லதான் உள்ள தள்ளனும்…ம்ம்ம்…கெளம்புங்க…கெளம்புங்க…கீழே போலீஸ் வேன் நிக்குது…அதுல போய் ஏறுங்க.. ‘ என்றனர். ‘சார்..சார்…விட்டுடுங்க சார்….இனிமே இப்படி பண்ணமாட்டோம் சார்…’ என்று காலில் விழாத குறையாக கெஞ்சினோம். ஆனால் அவர்கள் அதை காதில் வாங்கிகொள்ளவே இல்லை. அனைவரும் வேடிக்கை பார்க்க பார்க்க எங்களை தள்ளிக் கொண்டு சென்று போலீஸ் வேனில் ஏற்றினார்கள். எங்களுக்கு அங்கேயே செத்துவிடலாம் போலீஸ் ஸ்டேஷன் சென்றதும் எங்களை அங்கிருந்த மற்ற ப்ராஸ்டிடியூட்களுடன் உட்கார வைத்தார்கள். மற்ற ப்ராஸ்டிடியூட்கள் எல்லாம் எங்களை வித்தியாசமாக பார்த்தார்கள். அதில் ஒருத்தி, ஷ்ரேயாவை பார்த்து, ‘பெரிய இடம் போலிருக்கு….எவ்வளவுமா charge பண்ணுற?’ என்று நக்கலாக கேட்டாள். ஷ்ரேயாவிற்கு அழுகை பொத்துக்கொண்டு வந்தது. ‘அவங்க அப்படிபட்டவங்க இல்லீங்க..’ என்று சொன்னேன். ‘ஓ…அப்ப கள்ளக்காதலா…சரிதான்..’ என்று நக்கலாக சிரிக்க எல்லாரும் கேலியாக சிரித்தார்கள். அங்கேயிருந்த கான்ஸ்டபிள் எங்கள் அனைவரையும் போட்டோ எடுத்து வைத்து கொண்டார். கொஞ்ச நேரத்தில் சப்-இன்ஸ்பெக்டர் அங்கு வந்தார். அவர் ஷ்ரேயாவை பார்த்த பார்வையே சரியில்லை. என்னையும் ஷ்ரேயாவையும் மட்டும் அவர் roomக்கு வரச்சொன்னார். எங்கள் இருவரிடமும் ‘இந்த தடவை மன்னிச்சு விடுறேன். இந்த பேப்பரில் கையெழுத்து போட்டுட்டு போங்க’ என்றார். இருவரும் கையெழுத்து போட்டு விட்டு ஸ்டேஷனை விட்டு வெளியேறினோம். ஆட்டோ பிடித்து, hotel சென்றோம். இருவரும் அவமானத்தில் கூனி குறுகிப்போயிருந்தோம். பேசுவதற்கு வார்த்தையே கிடைக்கவில்லை. அவள் அழுதபடி காரில் ஏறி கிளம்பினாள். நான் அவளையே கண் கலங்க பார்த்து கொண்டிருந்தேன் போல் அவமானமாக இருந்தது.